Het Boek de Zohar, hoofdstuk ‘Pekudei’, item 157: De wateren rijzen en vallen in de zetels, verlichten van beneden naar boven en van boven naar beneden. Zij die neerdaalden groeven in de diepten en braken ze. Zij die omhoog rezen gaan door die openingen de stenen binnen, in de Masach de Peh de Rosh ZA, rijzen omhoog en vervullen zeven dagen lang, wat de zeven Malchuts zijn van Chazeh en daarboven.

De Zohar spreekt uitsluitend over de verbinding tussen de verlangens: hoe zij samenkomen, welke combinaties van verbindingen worden gecreëerd als resultaat hiervan en welke Lichten onthuld worden door de gelijkheid van vorm tussen de verbindingen van verlangens en het Licht, waarbij het Licht de eigenschap van liefdevol geven is, wat zij tussen hen ontdekken.

In de mate, waarin je het algemene systeem corrigeert en de verschillende verlangens en de groepen daarbinnen verbindt, verlevendig je het systeem. Je ontdekt, dat de eigenschap van geven, het Licht, vitaliteit, leven, erin binnenstroomt. Er bestaat niets anders dan dit. Buiten dit systeem bestaan noch de Schepper, noch het schepsel; alles bestaat daarin. Het staat als gebroken voor ons, omdat dit de manier is, waarop we het vanuit onze ongecorrigeerde eigenschappen ontdekken. Omdat we op deze manier, door onze verbinding, de eigenschappen ervan bereiken, de richtingen, de delen en hoe alles samenwerkt.

Wij hebben te maken met ‘levende bouwstenen’: als je de gescheiden delen samenvoegt, gaan ze leven. Wanneer je zo, langzamerhand, meer en meer delen samenvoegt, breng je het hele systeem tot leven. Het begint te werken en je ontdekt er diverse verschijnselen in.

We hebben geen ander werk dan dit. Nu, in deze tijd, naderen we het praktische werk: onze verlangens en gedachten verenigen. Ze tonen zich aan ons, van dag tot dag steeds meer met elkaar verbonden. Daardoor lijkt het dat de wereld verward is, maar wij zijn verward. We begrijpen niet, dat de wereld meer en meer verbonden raakt, meer dan wij het zijn. Er wordt ons getoond, dat er een breuk is tussen ons, een crisis.

Het is belangrijk te begrijpen, dat deze breuk zich in onze waarneming bevindt. Wij moeten ons met elkaar gaan verbinden, onze verlangens verenigen. Kabbalisten spreken alleen hierover met ons, over de ene plaats die we moeten corrigeren: de verbindingen tussen ons.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/10/2011, The Zohar

Filed under: Collectieve Ziel, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: U zei dat ongeveer 10% van de mensen die Kabbalah gaan studeren zich aangetrokken voelen door ‘De Studie van de Tien Sefirot’. Is het nodig, dat we bewust meer belang hechten aan het lezen van de oorspronkelijke bronnen, als iemand zich daartoe vanaf het begin aangetrokken voelt? Of staat het verspreiden van wat we leren boven alles, in onze tijd?

Antwoord: Met andere woorden, 10% van degenen die naar Kabbalah komen, willen het bestuderen als een wetenschap, de berg van kennis beklimmen en het begrijpen met het verstand. De rest doet dat anders. En juist die rest komt verder en niet de 10% die alleen maar studeert.

De studie moet met gevoel samengaan, bereikt worden via het leven. Als je een systeem binnengaat, leef je erin, je voegt je ernaar, je voelt alles en je begint het te begrijpen vanuit je gevoel. Je begint ermee te werken, doordat je er deel van uitmaakt. Doordat je je met andere zielen verbindt, begin je te begrijpen waar deze verbinding met een medemens over gaat, waarom het heilzaam is, enzovoort. Met andere woorden, dit alles gaat over directe, natuurlijke kennis vanuit voelen. Ik wens ons allen dat we daar dichterbij komen.

Dit is een speciaal jaar, een speciale tijd. We zijn het stadium ingegaan van werkelijke, praktische Kabbalah, als we dit gehele systeem binnen de mensheid bereiken, wat zich nu begint te ontvouwen als met elkaar verbonden raderen. We moeten eraan deelnemen, het ontdekken en iedereen helpen.

From the Sunday Virtual Lesson Series 10/2/2011

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Er zijn zoveel mensen op de wereld, die echt angstig zijn en volkomen hulpeloos. Ze kunnen het op geen enkele manier rechtvaardigen dat ze lijden en ze weten niet wat ze moeten doen, hoe ze morgen of in de naaste toekomst een bestaan kunnen opbouwen. Sommigen maken zich zorgen over wat er zal gebeuren met hun miljarden en anderen weten niet hoe ze moeten overleven als ze hun laatste cent hebben uitgegeven.

Ieder lijdt op een andere manier, maar niemand weet hoe het verder moet. Anderzijds hebben wij plotseling een geschenk van Boven ontvangen, dat het ons mogelijk maakt om op een andere manier naar de wereld te kijken. Dit hebben we allemaal te danken aan de onthullingen van Baal HaSulam, die via zijn ziel naar ons toe zijn gekomen, en eveneens via Rabash, die een verbindende schakel was tussen ons en Baal HaSulam.

Baal HaSulam heeft via zijn volmaakte ziel, die de volledige correctie had bereikt, aan ons Licht doorgegeven van de wereld Ein Sof (Oneindigheid). Hij vroeg echter of hij op een lager niveau mocht zijn, omdat het voor hem anders niet mogelijk zou zijn om contact met mensen te krijgen. Pas toen hij vele niveaus lager was gebracht, was hij in staat om De Studie van de Tien Sefirot te schrijven en het Sulam Commentaar op het Boek de Zohar. We kunnen niet begrijpen op welk niveau hij zich daarvoor bevond, de enorme hoogte waarover hij ons zelfs niets in woorden kon zeggen.

Dit was het niveau van GAR in de wereld Atzilut en daarboven, waar het Licht niet meer in vaten ‘gekleed’ is. Van daaruit kon hij mensen niet benaderen en gehoord worden, daarom vroeg hij of hij op een lager niveau gebracht mocht worden. In feite vervulde hij de opdracht waartoe de Schepper hem had bestemd, wetende dat hij daarnaar zou vragen en deze taak zou uitvoeren.

Wij bevinden ons op een niveau tussen Rabash, Baal HaSulam en de mensheid. Enerzijds moeten we hoger komen om te begrijpen wat Baal HaSulam heeft gezegd. Anderzijds moeten we onszelf naar een lager niveau brengen, dat van het volk en begrijpen wat zij van ons nodig hebben en hoe ze in staat zullen zijn om onze boodschap te accepteren. We moeten deze twee polen bereiken, boven en beneden ons.

Baal HaSulam en Rabash spraken van bovenaf. Wij zijn beneden, onder de Parsa, zodat we de gelegenheid zullen hebben om de wereld aan te raken en wakker te maken en we vervolgens, samen met de gehele mensheid, kunnen stijgen, door de Machsom (de barrière) en deel worden van de hogere Malchut. Dit is onze opdracht.

Laten wen hopen, dat we erin zullen slagen om te realiseren wat Baal HaSuam, Rabash en alle Kabbalisten die aan hem vooraf gingen, deden. Met dit doel bereidden zij zich voor. Wij trekken aan wat zij onderwijzen en hun Licht en brengen het nu in de praktijk.

Laten we hopen, dat wij het waard zijn en in staat zullen zijn om te vervullen, waarover Baal HaSulam schreef. Er is geen andere groep die zijn pad volgt en klaar is om zijn methode te vervullen. Daarom noemen we onszelf ‘Bnei Baruch’ (de zonen van Baruch Ashlag) en we kunnen zeggen, dat Baal HaSulam, deze grote ziel, onder ons leeft, wij brengen het ten uitvoer.

From a talk at the meal devoted to Baal HaSulam’s memorial day, 10/8/11

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Vraag: Wat doe je als je voelt dat je niet genoeg aan de groep geeft, alsof je kracht is uitgeput?

Antwoord: Inderdaad, elk moment neemt de kracht af. En het is goed als je voelt dat je kracht afneemt. Normaal gesproken beseffen we niet eens dat het gebeurt, maar vallen we gewoon ontspannen in slaap en verliezen we het verlangen. De oorzaak ervan is, dat het ons niet interesseert om wakker te worden. We moeten elkaar helpen, want dat is de enige manier om wakker te worden!

Als je niet investeert in anderen, zodat ze om je geven, ontvang je geen kracht. En het maakt niet uit op welk niveau de omgeving is of wat ze doen. De sleutel is voor jou om actie te gaan ondernemen en in hen te investeren, dan zul je het resultaat zien. Je zult zelfs niet geloven hoeveel deze groep en de vrienden je kunnen geven. Alles hangt af van hoeveel het individu erin investeert en van zijn gevoeligheid.

En als je investeert in de groep, zul je plotseling ontdekken, dat ze ook wakker zijn geworden en acties ondernemen naar jou toe. Zelfs als het je eerder niet was opgevallen, zul je het nu zien, dankzij wat je investeert. Dit is de betekenis van: voor elkaar garant staan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/4/2011, Shamati #17

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat moet ik doen om vooruit te komen als ik gevallen ben?

Antwoord: Als je gevallen bent, moet je er in de eerste plaats spijt van hebben en ernaar verlangen om uit de gevallen staat komen, om boven je natuur, die je niet langer kunt verdragen, uit te stijgen. Je rechtvaardigt deze val zelfs en je begrijpt: “Er is geen ander dan de Schepper”.

En dan, geleidelijk aan, vergeet je dit, je keert terug naar je normale staat en je denkt, dat je niet zo hoefde te schrikken en dat er nu eenmaal allerlei dingen gebeuren. En zo gaat het door tot de volgende klap.

Hoeveel klappen als deze nodig zullen zijn, hangt af van de mate, waarin je je denken ermee verbindt en je met behulp van de groep werkt aan de keren dat je valt. De groep moet je opslagruimte worden, daar verzamel je alles wat je denkt, wanneer je volledig beheerst wordt door je gevoelens, om zo weer evenwicht te krijgen.

En anderzijds, als je beheerst wordt door een kille, droge manier van denken en je zelfs niet weet hoe je gevoelens in jezelf kunt wekken, om zo geïnspireerd te worden door spiritualiteit, ontvang je van de groep indrukken in de vorm van gevoelens.

Maar je zult nooit in staat zijn om beide, gevoel en denken, te ervaren. Daarom is de verbinding met de groep zo noodzakelijk voor ons, de groep kan de compensatie zijn voor het ontbrekende, tegenovergestelde en op een bepaalde manier beide verbinden. Op voorwaarde dat je jezelf wegcijfert tegenover de groep en bereid bent om haar moeilijkheden te accepteren. Dan kan je, op de een of andere manier, hart en verstand in jezelf verbinden.

Hoewel ze zich in werkelijkheid niet echt met elkaar verbinden, want je bent nog niet echt verbonden met de groep, maar het beïnvloedt je toch van verre. En deze indirecte “omgevende” invloed maakt het je mogelijk om op een bepaalde manier de twee tegenpolen in jezelf te verbinden. En dit helpt je al om een klein beetje te begrijpen wat het spirituele inhoudt en wat de verbinding tussen deze twee polen betekent, wanneer spiritualiteit voelen én begrijpen op één plek samenvalt.

Dit is een absoluut, speciaal gevoel, waarin eveneens begrijpen aanwezig is. Zoiets bestaat bijna niet in onze wereld.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/8/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Waar komen de hogere wereld en deze wereld met elkaar in contact?

Antwoord: Onze wereld en de hogere wereld ontmoeten elkaar in de verlangens van andere mensen, in hun verlangens die ik kan verbinden met de mijne, zodat ze worden als die van mij. Daarom is er het voorschrift: ‘Heb je naaste lief als jezelf’.

Mijn oorspronkelijke verlangen is niet meer dan een punt. Ik kan er niets in ontvangen, het heeft geen volume. Als ik het verlangen van de ander met mijzelf kan verbinden en het kan accepteren als mijn eigen verlangen, ga ik op een heel interessante manier te werk: ik vraag of ik het Licht mag ontvangen om het verlangen mee te vullen. Het Licht komt, stroomt door mij heen en ik vervul dat verlangen. Wanneer ik mijzelf, op dezelfde manier, met een nog groter verlangen verbind en met steeds meer verlangens, bereik ik de wereld van Ein Sof (Oneindigheid).

De wereld van Ein Sof bestaat uit alle punten in het hart. Dan stroomt al het Licht van Ein Sof door mij heen en ik voel dit Licht in alle anderen, in – ogenschijnlijk – verlangens van anderen, die van mij werden, omdat ik ze met mijzelf verbonden heb.

Dit maakt de betekenis van het voorschrift: ‘Heb je naaste lief als jezelf’ duidelijk: ‘jij’ (een egoïst) ‘hebt je naaste lief’ (alle anderen, zodat zij je naasten worden) ‘als jezelf’ (verbindt hun verlangens met jezelf).

Dan zal je al het hogere Licht door je heen laten stromen. Je zult het ontvangen in de verlangens, die je met jezelf hebt verbonden: het zijn die van jou. Op deze manier bereiken we eeuwigheid, volmaaktheid, de wereld van Ein Sof. Hierover gaat ons gehele werk.

From the Sunday Virtual Lesson Series 9/4/2011

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

In plaats van in dit kleine deel van de werkelijkheid te bestaan, heeft iemand die het verlangen heeft om door te breken naar het tweede deel van de werkelijkheid, het eeuwige en perfecte deel, verschillende middelen om dat te doen: de leraar, de groep en de boeken. De leraar legt uit, dat er een dergelijke mogelijkheid bestaat. Hij legt uit, dat het kan worden gerealiseerd met de hulp van een groep, waarin iedereen streeft naar de perceptie van de ware, perfecte realiteit en met de boeken die spreken over diezelfde perfecte werkelijkheid.

Wanneer we proberen om samen te zijn, is het alsof iedereen uit zichzelf komt, uit zijn ego, omdat hij moet voelen dat hij bestaat in de anderen. Dan, wanneer hij probeert om boven zichzelf te zijn – in de anderen, met hen verbonden – en hij leest over de perceptie van de werkelijkheid in geven, is dit de manier waarop hij zich gelijkvormig maakt aan de toekomstige staat, alsof hij er al is.

Afhankelijk van de mate waarin hij daarnaar streeft, roept hij de tweede kracht die in de werkelijkheid bestaat, van daaruit op, de kracht van geven, naast de kleine kracht van ontvangen die hem door de natuur gegeven is. Dan komt de kracht van geven en brengt de veranderingen in hem teweeg.

Een mens kan deze veranderingen zien als een toegevoegde kracht van ontvangen die naar hem toekomt, in plaats van de kracht van geven die hem verandert, en een dergelijke waarneming is ook correct. Echter, daarnaast, ontwikkelt hij eveneens de kracht van geven. Op deze manier gaat men vooruit, soms naar rechts en soms naar links, maar gedreven door die kracht van geven.

Hij moet deze kracht van geven, samen met de kracht van ontvangen, bereiken. Deze twee krachten worden dan langzamerhand aan de mens onthuld als twee lijnen, de rechter en de linker. Dan boekt de mens vooruitgang, soms in een staat van afdaling en soms in een staat van opstijging. Hij weet nog niet wat afdaling en opstijging precies is, tot nu toe onderscheidt hij ze alleen door zijn huidige gevoelens.

Echter, na verloop van tijd, begint hij te voelen dat het voor hem nodig is om deze twee lijnen te gebruiken door zich er tussenin te bevinden. Op deze manier, begint hij er controle over uit te oefenen en begint hij ze samen te brengen in de middellijn.

In wezen, bestaat ons hele werk uit samen studeren, ons willen verbinden met elkaar in onze harten, en verlangen naar eenheid boven alle onenigheden en verschillen uit, omdat al deze dingen alleen betrekking hebben op ons animale bestaan, dat hier, in deze wereld, blijft bestaan. We willen ons met elkaar verbinden in onze verlangens, onze punten in het hart, boven deze dingen uit.

Wanneer we De Zohar met deze intentie lezen, spreekt het boek over onze gecorrigeerde staten, over de manier waarop we de kwaliteit van geven onthullen in de verbinding tussen ons, wat hetzelfde is als de Schepper, het Licht, de geestelijke wereld, de Hogere Wereld. Daarom moet een ieder zich deze staat voorstellen bij het lezen van De Zohar.

From the lesson on 8/12/11, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Kabbalistische bronnen, Lichaam en Ziel, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Het Juiste Gedrag als Vrienden Samenkomen

Het begin van het samenzijn moet gaan over het prijzen van de groep. Een ieder moet proberen om redenen te noemen en verduidelijkingen te geven, die betrekking hebben op de verdienste en het belang van de groep, net zo lang tot het belang van de groep opgehelderd is.

Vervolgens moet een ieder zich concentreren op de acties, die ondernomen kunnen worden, om te kunnen komen tot liefde voor de vrienden. Met andere woorden: wat kan een ieder doen om liefde in zijn hart te krijgen voor ieder in de groep.

Als aan de tweede fase voldaan is, komt de derde aan de orde, daarin gaat het over het uitvoeren van de besluiten van de vrienden over wat er gedaan moet worden.

Rabash, Rabash: Artikelen over de Sociale Omgang: ”Het Doel van Samenzijn”

Filed under: Groepswerk, Kabbalistische bronnen - Geen reacties→

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

Het Juiste Gedrag als Vrienden Samenkomen

We moeten beseffen, dat “Twee het kleinste meervoud is”. Dit betekent, dat als twee vrienden samenzijn en erover nadenken hoe zij het besef van de grootheid van de Schepper kunnen versterken, zij al de kracht hebben om versterking van de grootheid van de Schepper te ontvangen.

Rabash, Rabash: Artikelen over de Sociale Omgang: ”Het Doel van Samenzijn”

Men kan het verlangen om te geven alleen verkrijgen, als men zijn egoïsme in de groep opheft, en vanuit de liefde voor de vrienden kan men de liefde voor de Schepper bereiken, namelijk het verlangen om de Schepper vreugde te geven. Dan blijkt dat men alleen zo de behoefte en het begrip verkrijgt, dat geven belangrijk en noodzakelijk is en dit komt naar een mens toe door de liefde voor de vrienden.

Rabash, Rabash: Artikelen over de Sociale Omgang: ”Liefde voor de Vrienden”

Filed under: Groepswerk, Kabbalistische bronnen - Geen reacties→

Beste Vrienden, stel alsjeblieft vragen over deze citaten van de grote Kabbalisten. De opmerkingen tussen haakjes zijn van mij.

De Afgunst van de Schrijver vermeerdert Wijsheid

Een mens heeft eigenschappen, die zijn ouders aan hun kinderen doorgeven en hij heeft eigenschappen, die hij van de groep krijgt, ze komen uitsluitend naar hem toe, doordat hij zich met de groep verbindt en door de afgunst die hij voelt ten opzichte van de vrienden, als hij ziet dat zij betere eigenschappen bezitten dan hij ….

Door de groep komen er dus nieuwe eigenschappen bij, die hij overneemt omdat hij ziet, dat zij op een hoger niveau zijn dan hij en hij  jaloers op hen is.

Rabash, Rabash: Artikelen over de Sociale Omgang: ”Over Boven de Rede”

‘De afgunst op de ‘tegenstander’ vermeerdert wijsheid’, want als men naar de vrienden kijkt als mensen, die op een hoog niveau staan, zowel in gedachten als in daden, is het geheel volgens de natuur, dat men zijn eigen niveau bijstelt naar een hoger plan. ….. Nu heeft hij dus nieuwe eigenschappen, die de groep in hem heeft gewekt.

Rabash, Rabash: Artikelen over de Sociale Omgang: ”Over Boven de Rede”

Filed under: Groepswerk, Kabbalistische bronnen - Geen reacties→