Een mens gaat tijdens zijn spirituele ontwikkeling door vele stadia heen voordat hij wanhopig is. Vanuit de wanhoop ervaart hij vervolgens allerlei staten totdat hij ontdekt dat alleen de Schepper hem kan helpen.

Als wij deel uitmaken van een groep “Helpt de één de ander”, zoals er geschreven staat in Jesaja 41:6.  We helpen elkaar eraan herinneren dat de Schepper degene is die ons allerlei oefeningen geeft en dat het de bedoeling is dat wij achter elke situatie die plaatsvindt Hem ieder moment ontdekken. We raken echter in de war doordat we bij alles wat er gebeurt steeds weer vergeten dat alles met een bedoeling plaatsvindt, namelijk om te vragen om Zijn Onthulling. Alleen kunnen wij de Schepper niet ontdekken.

Hierover schrijft Baal HaSulam in het artikel ‘Er is geen Ander dan Hij’: Het nut van die afwijzingen bestaat eruit dat de mens daardoor behoefte voelt en een groot verlangen naar de Schepper om door Hem geholpen te worden, want hij ziet dat hij anders verloren is.

Wij moeten dus al onze aandacht richten op de vraag hoe wij de Schepper kunnen ontdekken in alles wat er met ons gebeurt. We moeten nagaan wat de Kabbalisten ons aanraden om te doen als wij studeren, in een groep zijn en dissemineren, zodat al deze activiteiten gericht zullen zijn op de ontdekking van de Schepper in elke gebeurtenis die in het leven van een ieder van ons plaatsvindt en in het leven van ons samen.

De Schepper helpt alleen mensen die werkelijk dichter bij Hem willen komen. Het is voor hen onmogelijk om halverwege hun pad stil te gaan staan en in de bedrieglijke situatie te blijven waarin zij zich nog bevinden.

Als er in hen werkelijk een Reshimo, een verlangen om de Schepper te naderen is ontwaakt, helpt Hij hen door hen in situaties te brengen die nog gecompliceerder zijn, waardoor het zelfs nog moeilijker is om te beseffen, te begrijpen en ermee in te stemmen dat alles van de Schepper afkomstig is. Ofwel Hij laat hen ontspannen, alles is prima in orde, alles is prachtig: ze studeren, ze komen verder, doen aan disseminatie, alles gaat goed en ze hebben nergens behoefte aan.

Maar als een mens zich in elke situatie inspant en probeert om nieuwe verlangens toe te voegen met de hulp van de groep en het werk met het publiek van buitenaf, worden al deze verlangens die hij van de vrienden of uit de buitenwereld ontvangt, delen van zijn eigen ziel als hij deze verlangens van hen, alle behoeften aan vervulling en al hun falen in het leven bijeenbrengt. Hij transformeert ze tot één enkel verlangen, één dringende vraag die hij aan de Schepper stelt. Zo organiseert hij dit alles voor hen. Maar dan kan hij de Schepper niet rechtvaardigen en is hij zo in verwarring, dat hij niet bereid om alles uitsluitend aan de Schepper toe te schrijven; hij denkt dat er nog allerlei andere oorzaken en krachten bestaan.

En als een mens daarmee aan het werk gaat, ontdekt hij plotseling dat hij niet alles met de Schepper verbindt. Daardoor kan hij niet zeggen dat alles wat er gebeurt bedoeld is voor het goede. Dan heeft hij een aanleiding om vooruit te komen, hij voelt dat het hoogst noodzakelijk is om het uit te schreeuwen naar de Schepper en Hem om Hulp te vragen, zodat de Schepper hem de juiste perceptie zal geven en Hij door hem ontdekt kan worden. Maar dit vraagt hij niet omdat hij in verwarring is, want dan zou hij vanuit zijn ego vragen of de dingen beter en aangenamer voor hem zouden kunnen worden, zodat alles weer in orde zou zijn.

Integendeel, hij wil dat de verwarring en de eisen die hij aan de Schepper stelt, blijven. Doordat hij het niet met Hem eens is, geeft hij Hem de schuld voor wat er in de wereld gebeurt en kan hij zichzelf niet in een staat brengen waarin hij ziet dat alles wat er in de wereld gebeurt, zelfs de moeilijkste en meest ernstige situaties, deel uitmaakt van de hogere Genade en dat alles afkomstig is van het Goede dat Goed doet.

De afschuwelijke, vreselijke situaties worden alleen vanuit ons ego zo gezien, met de bedoeling dat wij ons zullen distantiëren van ons ego en ons ervan zullen zuiveren, dan zal alles in het ego achterblijven en tegelijkertijd zullen wij ons ervan losmaken en ons voortbewegen in de richting van de Schepper.

Dit betekent dat de tegenslagen ons alleen maar helpen om ons van ons ego te distantiëren en ons naar de andere zijde te verplaatsen. De tegenslagen gaan niet aan ons voorbij, maar wel aan het ego en dan voelen we hoezeer we met ons ego verbonden zijn. Maar als we er bovenuit stijgen, blijven de tegenslagen daar, in het ego, achter.

Bovendien is het belangrijk dat we door deze tegenslagen begrijpen dat dit het Hogere Licht is dat sterker schijnt dan gewoonlijk, maar Het kan niet in het ego schijnen, dus in het ego ervaren we het als tegengesteld, als duisternis. Deze duisternis in de compactheid van ons verlangen op het minerale, vegetatieve, animale en sprekende niveau, geeft ons het gevoel van een wereld vol lijden.

Als wij in het verlangen van het sprekende niveau een groep bouwen, kunnen wij ons met behulp daarvan losmaken van elk egoïstisch verlangen. Dan stijgen we als een ruimteschip omhoog op weg naar de Schepper.

Zo maken wij ons los van alle slechte gevoelens en zijn we heel gelukkig met dit alles omdat we gaan ontdekken dat ‘Er geen Ander is dan Hij’ en dat ‘Hij Goed is en Goed doet’, nu kunnen wij dat over Hem zeggen en nemen we Hem niets kwalijk. We zien de waarheid en daarom voelen we ons gelukkig, niet dat we nu voelen dat alles goed voor ons is, maar omdat we goede dingen kunnen zeggen over de Schepper.

From the Convention In New Jersey “Day Two” 8/9/14, Lesson 4

Filed under: Ego, Groepswerk, Spiritueel Werk, Zelfonderzoek - Geen reacties→

Vraag: Wat zijn nu precies de handelingen die ik moet uitvoeren om eenheid te bereiken en de eigenschap van geven?

Antwoord: Onze enige vrije handeling is ons verbinden met de groep, hoe sterker hoe beter.

Maar fysieke handelingen betekenen geen eenheid. Het gaat over innerlijke eenheid: “Waar doe ik dit voor?”

Als ik mij probeer te verenigen met de anderen moet ik mij constant tot de Schepper wenden: “Help mij om eenheid te bereiken!”

Ik sleep Hem mee naar de les, naar Yeshivat Haverim, ik wil dat Hij altijd vlakbij me is. Ik vraag de Schepper om dit voor mij te doen en ik laat Hem zelfs geen minuut los.

De Hogere Kracht moet mijn verzoek uitvoeren omdat Hij dit nu juist wil, zoals een volwassene goede omstandigheden wil scheppen voor de ontwikkeling van een kind. Maar er is geen ergere situatie dan wanneer een kind zich niet wil ontwikkelen, dit is onze situatie. Wij maken ons geen zorgen over onze staat, maar de Schepper wil dat wij altijd blijven vragen!

Het is voor mij dus nodig om te weten dat mijn werk bestaat uit verbinden met de groep en de spirituele wereld in deze connectie ontdekken.

Dit werk doe ik samen met de Schepper. Ik blijf Hem steeds naar me toetrekken, zoals er geschreven staat: “Kom mee naar Farao.” Dit is het enige wat ik te doen heb!

Waar ontbreekt het ons dan aan? Allereerst zijn we teleurgesteld in onze eigen mogelijkheden. Ten tweede gaat het om vertrouwen dat de Schepper ons kan helpen. Ten derde: aan Hem vragen om de handeling te voltooien.

Hij is altijd Degene die de handeling uitvoert. Daarom wordt ons werk Avodat HaShem (het Werk van HaShem) genoemd. Wat een paradox. Ik ben aan het werk, ik span me in, maar het werk wordt het Werk van de Schepper genoemd. Het enige wat ik doe is de aanzet geven!

Maar ik moet heel hard werken om te ontdekken wat Hij precies voor mij moet doen. Het Licht voert de handeling uit, maar ik moet me op de juiste plek bevinden en zeggen: “Handel hier!” Hij voert de handeling uit als ik de juiste plaats heb gevonden van de handeling.

Daarbij maakt het niet uit waar ik ben en wat ik aan het doen ben, of ik nu in de groep ben, in de les, thuis, aan het werk of onderweg. Dit doe ik altijd. Hieruit bestaat ons praktische werk.

From the lesson 11/12/10, “Letter 57” Baal HaSulam 

Filed under: Eenheid, Groepswerk, Grootheid van de Schepper, Hulp, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Kunnen een getrouwde man en een ongetrouwde vrouw met elkaar in één kring over de grootheid van het Doel spreken?

Antwoord: Dat is niet gemakkelijk, maar het is mogelijk om de wijsheid van Kabbalah af te bakenen van al het overige en je aandacht zo te richten dat het hele verschil tussen mannen en vrouwen verdwijnt: met wie ben je samen, hoe en waarom.

Dit vereist echter serieus, permanent werk. Er moet een bepaalde tijd voor spiritualiteit zijn en een ander deel van de tijd voor het fysieke bestaan. Het is ook noodzakelijk om het lichaam te geven wat het nodig heeft. Alles is afhankelijk van wie de mensen zijn, hoe de contacten zijn en de situaties.

Ik denk toch dat het beter is om discussies in aparte cirkels te houden om te voorkomen dat er eventueel problemen ontstaan tussen de seksen, dit kan mensen heel ongemerkt afleiden van het Doel, hen in verwarring brengen en tot resultaat hebben dat zij zich niet los kunnen maken van obsessieve verstorende gedachten. In het algemeen gesproken komen er allerlei argumenten, problemen en gesprekken uit voort.

Het heeft mijn voorkeur om mensen gelijke rechten te geven, maar ze niet met elkaar te vermengen. Geef in allerlei dingen aan vrouwen de voorkeur, geef hen tekenen van aandacht en toon op geen enkele manier gebrek aan respect.

Respecteer hun bereidheid om te investeren in het gezamenlijke Doel, vraag hen je te helpen om niet afgeleid te zijn, in dit opzicht zijn zij sterker dan mannen.

Vrouwen moeten begrijpen dat de zuiverheid en de moraal van de groep in hun handen ligt. Als zij willen, zullen ze zich zo gedragen dat de mannen niet eens een blik in hun richting werpen. Op die manier heb je een werkelijk sterke en goede groep.

From the Convention In Sochi “Day Two” 7/14/14, Lesson 6

Filed under: Groepswerk, Mannen, Spiritueel Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Als onze vrienden naar het brede publiek gaan om een workshop te organiseren, wat kunnen wij, degenen die niet met hen meegaan, toevoegen aan hun intentie, aan hun boodschap?

Antwoord: Innerlijk moeten we samenzijn en aan hen denken. Dit wordt bidden voor hun succes genoemd, want als zij succes hebben, zullen zij met de ‘buit’ naar ons terugkomen, met andere woorden: met de verlangens van al die mensen die zich een beetje beter, een beetje gelukkiger willen voelen en meer succes willen hebben in hun leven. Het is niet belangrijk of deze verlangens egoïstisch zijn, wij nemen ze met ons mee.

Hierdoor voelen we hen. We gaan de behoefte voelen om die mensen alles te geven wat ze willen: geluk, verbinding met elkaar en al het overige. Hun verlangens beginnen in ons te werken en dit betekent dat we iets hebben om omhoog te brengen naar de Schepper. Anders stijgen wij niet naar Hem op.

Zoals Baal HaSulam schrijft in het artikel, ‘Geen Tijd om te Verwerven Wat wordt Gegeven’: we kunnen absoluut niet voor onszelf vragen. Zelfs als ik wil vragen: “Geef mij de mogelijkheid om aan U te geven. Geef mij de mogelijkheid om anderen te vervullen. Geef mij de mogelijkheid om…,”Ik kan niet zeggen ‘mij’ omdat ik mezelf op deze manier, tegenover het hele systeem plaats, ik ga het systeem niet binnen als een tandwiel.

Ik moet zeggen, “Geef het aan hen” of “aan ons”, maar absoluut niet ”aan mij.” Dit betekent dat als ik voor iets bid, ik voor anderen moet bidden, zodat het voor hen goed zal zijn. Dan handel ik op de juiste wijze.

Dus als we er nu aan denken dat onze vrienden succes zullen hebben als zij naar het publiek gaan en wij ons daarmee verbinden zodat het publiek hun warmte zal voelen, als hun innerlijke verlangen voelbaar is voor de vrienden (zelfs als ze het niet duidelijk voelen), als zij hen naar ons toe brengen, wordt het een gebed aan de Schepper.

Op die manier vragen en smeken wij de Schepper op een spirituele wijze, zelfs als het publiek om iets vraagt dat alleen maar materialistisch is. Het Hoge Licht komt juist door een gebed als dit.

Vraag: Wat is beter: een stukje lezen, 30 seconden stil zijn of misschien een lied te zingen? Wat moeten we doen zodat wij allemaal ten minste een seconde aan hen denken? Wat betekent bidden?

Antwoord: Bidden is jullie wens dat het de vrienden lukt om deze actie te verrichten, dat dit de Schepper zal verblijden. Dit is bidden. Wij openen ons hart, niet onze mond.

Ik begrijp niet wat jullie je voorstellen bij een gebed als een spirituele daad. Is dat wolken uiteen drijven door middel van gedachtekracht, kaarsen aansteken of op je knieën vallen?

We spreken over een spirituele daad wanneer je samen met de anderen een heel groot verlangen hebt naar iets en als – naast jezelf en de groep – de Schepper hiervan deel uitmaakt.

From the Convention In Sochi “Day One” 7/13/14, Lesson 1

Filed under: Disseminatie, Gebed, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als wij in de groep workshops hebben, voelen we dat er iets gebeurt. Maar onze inspanningen zijn niet van ons afhankelijk, de Schepper doet absoluut alles. Wat gebeurt er eigenlijk? Waarom daalt dit als een geschenk op ons neer?

Antwoord: Ik kan je niet vertellen wat er gebeurt. Later zul je begrijpen hoe het werkt.

Natuurlijk doet de hogere Kracht dit alles. Deze Kracht beheert, bepaalt en bestuurt ons, vooral wanneer wij de wens hebben om er enigszins één mee te zijn.

Zelfs als ik er maar een klein beetje aan gelijkvormig word, genereer ik een kleine golf die wordt versterkt door een enorm grote Hogere Kracht die een grote amplitude creëert. Zo ontwikkelen we ons en zijn we verrast wanneer er plotseling van alles gebeurt. In werkelijkheid wordt er een resonantie gecreëerd, dit is het gevolg van het effect van de overeenstemming tussen de eigenschappen.

From Lesson 5 of the Convention In Sochi “Day Two” 7/14/14

Filed under: Eenheid, Groepswerk, Licht - Geen reacties→

Vraag: Wij geven vorm aan een verenigd veld tussen ons. Maar op de een of andere manier brengt een ieder zijn eigen gedachten met zich mee. Hoe kun je daaruit de juiste keuze ten opzichte van de groep, van het verenigd veld, bepalen?

Antwoord: Een mens kan in zichzelf niets bepalen, alleen als de invloed van de vrienden hem richt, kan er iets worden bepaald. Anders zal hij zich alleen maar continue in tegenstrijdigheden en tegenstellingen bevinden.

Hij moet voortdurend onder de invloed van de groep staan, met andere woorden, aan alle gebeurtenissen deelnemen. We moeten onze invloed op elk van de groepsleden geregeld vernieuwen en vergroten.

We moeten ons een doel stellen: het juiste veld om ons heen creëren zodat het de vrienden zal bereiken, hen zal stimuleren voor het juiste werk, dan zullen zij de vriendelijkheid, de sereniteit, de rust en het vertrouwen in ons werk voelen.

Als iemand valt, helpen de anderen hem overeind. De Schepper brengt voortdurend veranderingen aan zodat een ieder van ons op zijn bestemming zal komen en zijn werk zal verrichten. De bezorgdheid hierover moet als het ware in de lucht hangen.

Tijdens congressen in Israël hebben we eens grote ballonnen in de lucht gegooid en iedereen deed zijn best om geen enkele ballon op de grond te laten vallen. Precies op deze manier wordt de eenheid, de Arvut, de steun aan elkaar zichtbaar als je niet alleen geen ’gat in de boot boort’, maar je je er bovendien voortdurend zorgen over maakt dat ook de anderen dat niet doen

Het belangrijkste van alles is om de geest en het enthousiasme van de vrienden hoog te houden en te ondersteunen. De Schepper heeft ons werk gegeven: “Vriend, dit is jouw deel en zolang je niet alle stukjes aan elkaar hebt gelijmd, krijg je geen ziel, want de ziel is één geheel. Niemand van ons heeft namelijk een ziel, maar alleen de gebroken delen daarvan.”

We moeten goed begrijpen dat de Schepper ons een plek geeft om te werken. Dus wees daarbij betrokken. Verlang er intens naar om verbinding te bereiken met de fragmenten van de ziel van de vrienden en zorg ervoor dat ze van je zullen houden.

From lesson 4 of the Convention In Sochi “Day Two” 7/14/14

Filed under: Arvut, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Ziel - Geen reacties→

Wij moeten een systeem van actieve verbinding tussen alle mensen op de wereld bouwen. Hierbij gaat het echter niet over internet, een virtueel of fysiek systeem, het is meer een innerlijk systeem. Wij moeten er diep naar verlangen dat wij een gevoel tussen ons creëren dat lijkt op dat van een moeder ten opzichte van haar kind dat zij zelfs op grote afstand kan voelen.

Men zegt dat dit instinct bij dieren zelfs nog sterker is. Dit wordt getoond in een film over een kleine dinosaurus die door mensen bij zijn ouders wordt weggehaald, ver weg. De volwassen dinosaurus wilde uit alle macht op zoek gaan naar het kleintje, stak de oceaan over en vond hem met behulp van zijn instinct.

Zo’n verbinding moet er nu precies tussen ons zijn. Op een afstand van duizenden kilometers, moeten we – ondanks die afstand – het gevoel hebben dat wij in één spiritueel krachtenveld leven. Het is noodzakelijk dat allerlei veranderingen die er in een ieder plaats vinden door alle anderen gevoeld worden. Wij moeten proberen om zo’n contact te bereiken en ieder moment de innerlijke veranderingen voelen, dat wordt dan ons innerlijk leven.

lesson 4 of the Convention In Sochi “Day Two” 7/14/14

Filed under: Groepswerk, Verbinding, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Hoe weten we zeker dat we ons op de juiste manier met elkaar verbinden?

Antwoord: De waarheid is dat spiritualiteit voor ons verborgen is en alleen onthuld wordt in de juiste verbinding met elkaar, in Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar), als wij één mens met één hart worden volgens de voorschriften die eenheid beschrijven als: “Heb je vriend lief als jezelf”, “Doe anderen niet aan wat je zelf verafschuwt”, “Allen die tot Israël behoren, zijn vrienden”, enz.

Hoe kunnen wij nu nagaan of we op de juiste manier handelen? We moeten ons inspannen op de wijze die Kabbalisten ons aanreiken. Hierdoor gaat er een dringende vraag van ons uit naar het Hervormende Licht.

Zeker, ik weet niet waar de juiste correctie uit bestaat. Ik heb geen idee wat het betekent om ons met elkaar te verbinden, maar ik voel er een verlangen naar zoals een onwetend kind iets probeert en zijn best doet. Zelfs als hij alles verkeerd doet, trekken zulke pogingen het Hervormende Licht aan, de Kracht van de Natuur, die ons beïnvloedt. Zo leren onwetende kinderen die niet van een vooraf aanwezig begrip uit kunnen gaan.

Als wij op dezelfde manier handelen, als wij de raad van de Kabbalisten opvolgen – zelfs als wij het niet begrijpen maar hopen dat wij voortgang zullen maken – werkt het Licht dat Hervormt aan ons en leidt Het ons naar de juiste vorm van eenheid. Als wij dat bereiken, ontdekken we wat werkelijke eenheid is.

Er bestaat geen andere weg. Dit is het spirituele pad, van absolute onzekerheid naar een geleidelijk aan verwerven van kennis. We kunnen onmogelijk van tevoren weten wat we zullen bereiken. Dat is alleen in onze egoïstische wereld mogelijk, alleen het ego kan zoiets aan een mens laten zien.

From the Convention In Toronto. Lesson 2, 8/06/14

Filed under: Correctie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Nu we enige ervaring hebben opgedaan in Sochi zullen we weer uiteen gaan op weg naar huis. Wat kunnen we aan onze workshops verbeteren en hoe kunnen we de manier waarop we ze modereren verder verbeteren?

Antwoord: Ik heb te maken met het feit dat ik acties niet kan versnellen en te vroeg spreken over dingen waar jullie nog niet aan toe zijn. Jullie zullen geleidelijk veranderingen ondergaan, maar dat is afhankelijk van de mate van jullie inspanningen.

Als jullie veranderen, wordt het mij toegestaan om aan jullie steeds nieuwere aspecten van de werkelijkheid, de schepping en de correctie daarvan te onthullen, ik kan niet alles aan jullie overbrengen.

Ik heb begrip voor jullie gretigheid om de hele methode in handen te krijgen, het gehele overzicht van de benadering, een beschrijving van de manier waarop we met de bevolking moeten omgaan. Maar het is uitsluitend afhankelijk van jullie inspanning of ik iets kan zeggen over het hele programma en de totale infrastructuur. Jullie moeten proberen om hier verder uit te komen om te voorkomen dat jullie verdrinken.

Deze inspanningen creëren voor mij de omstandigheden waarin ik jullie wat meer kan zeggen. Dit is de enige manier. Niet omdat ik gemeen ben en jullie wil laten lijden, maar omdat jullie niet genoeg waarnemingsmogelijkheden hebben om het in je op te nemen, om deze materie zo in je op te nemen dat je het in je verlangens en je gevoelens ervaart, zodat jullie het een klein beetje kunnen proeven. Op een andere manier zullen jullie het niet kunnen voelen. Daarom doe ik het op deze manier. Span je dus in!

From the International Summer Camp In Bulgaria “Day Two” 7/12/14, Lesson 3

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Vraag: Moeten de vrienden van de wereldkli naar mogelijkheden zoeken om in deze periode van vijandigheid mee te doen met onze activiteiten in Israël?

Antwoord: We hebben hier met een unieke situatie te maken. Neem een voorbeeld aan Rusland, hoe onze vrienden contact leggen met allerlei organisaties, met fabrieken werken, instellingen, samenkomen voor langdurige projecten, grote picknicks organiseren, elkaar als groepen ontmoeten, enz. Wij kunnen van hen leren.

Hun natie zal zelfs bloeien dankzij hun inspanningen. Ik heb het gevoel dat zij zich aan het voorbereiden zijn op een opmerkelijke ontwikkeling in deze richting.

Terwijl Amerika en Europa zich in een terugval bevinden, is Rusland in stijgende lijn. Er werkt een aantal sterke, standvastige groepen heel actief in disseminatie. Hun dienstbaarheid is heel groot, het is een groot goed voor hun volk en dit zal zeker de kanalen voor geven openen.

Onze vrienden zijn daar werkelijk goed met elkaar verbonden, de natie zal hierdoor meer rust ontvangen en ervaren, meer stabiliteit en betere intermenselijke verhoudingen. De situatie zal plotseling als vanzelf gaan veranderen, zonder dat daar directe acties voor ondernomen worden. Er zijn geen regeringsprogramma’s, geen nieuwe programma’s op het gebied van educatie, er is niets anders dan het positieve dat uit onze groepen afkomstig is. Juist ons werk met het brede publiek zal verandering brengen.

Het is interessant dat, terwijl de hele wereld ‘rond’ is en geen volk op zichzelf kan bestaan, de natie vanuit de innerlijke kracht zal leven, vanuit het lichtschijnsel dat tussen de mensen zal worden onthuld als onze vrienden een betere toegang verschaffen naar deze kanalen voor geven en naar het Hoge Licht en Het wat dichter zullen naderen.

Het is wonderbaarlijk waar men van kan leven. Deuteronomium 8:3: “ … de mens leeft niet bij brood alleen …”

De Amerikanen zijn hier niet klaar voor en Europa heeft hiervoor nog meer werk te doen. Misschien is er een mogelijkheid voor Zuid Amerika omdat zij wat hun mentaliteit en hun bereidheid om dit te begrijpen betreft enigszins lijken op de Russen.

Wij hopen in Israël ook dat er door ons werk veranderingen ten goede zullen komen. Het is hiervoor wenselijk dat wij niet treuzelen, we willen juist dagelijks meer mensen horen die onze woorden spreken, het sneller met ons eens zijn, zich tot ons aangetrokken voelen en niet bang zijn voor de wijsheid van Kabbalah. Dit zijn mensen die begrijpen dat de wijsheid van Kabbalah het juiste plan biedt voor onze correctie.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/24/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Disseminatie, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→