Vraag: Begin september hebben we een Conventie in het Noorden van Israel. We zijn op het ogenblik met onze volledige inzet gericht op externe disseminatie (verspreiding van de Wijsheid van Kabbalah), wat is het belang van zulke ‘interne’ bijeenkomsten?

Antwoord: Het een sluit het ander niet uit. Als groep studeren we de wetenschap van Kabbalah: de wortels van de schepping, de correctie daarvan en het spirituele werk van een mens dat achter zijn fysieke handelen verborgen is. In zijn interactie met anderen brengt een mens – of hij het nu wil of niet – een enorm mechanisme in beweging, waarmee hij niet vertrouwd is. We bestuderen dit mechanisme en we leren hoe we het kunnen begrijpen en hoe we ons interne werk tot uitdrukking kunnen brengen in onze externe handelingen. Dit is in wezen het doel van onze studie.

We bestuderen het systeem en we ontdekken de punten, waarin we ermee verbonden zijn, waar het spirituele systeem ophoudt en ruimte laat voor het fysieke systeem: de lichamen en krachten van onze wereld. Ik verlang naar de verbinding tussen deze twee systemen: als ik, met betrekking tot de ander, mijn eigenbelang ophef, zie ik hem of haar in spiritualiteit. Als ik mijn hoofd buig voor de ander, wordt hij of zij mijn spirituele Kli (vat). Zo kom ik verder in spiritualiteit.

Een medemens bevindt zich boven mijn huidige ‘Ik’, boven de Machsom (de barrière die ons scheidt van spiritualiteit). Als ik met hem omga zoals ik met mezelf omga, rijs ik naar zijn niveau en worden we één geheel. Op die manier ga ik de Machsom over.

Ik projecteer nieuwe delen van mijn neiging tot het kwaad, waarmee ik hier in deze wereld te maken heb, op de ander. Eerst doordrenk ik mijn houding naar hem met ‘geven ten behoeve van geven’ en op die wijze corrigeer ik de zogenaamde ‘vergissingen’. Later ga ik over naar de correctie van de ‘overtredingen’. Op deze wijze richt ik mijn punt in het hart naar Boven en onthul ik de neiging tot het kwaad in mijzelf. Het resultaat hiervan is, dat ik – door mij op de juiste manier te verbinden met de ander – mijzelf naar een hoger niveau breng.

De ‘ander’ is de mensheid. Het voorschrift om de ander lief te hebben als jezelf is van toepassing op de ‘gewone’ mens. Het is alsof er een oefening aan mij is gegeven: mijn houding naar hen toe veranderen. Zonder dat zij het weten, breng ik mijn ‘Ik’ naar de spirituele wereld en breng ik de overgangsfase tot stand. De wetenschap van Kabbalah legt dit uit met speciale termen, maar om het eenvoudig te zeggen: op deze manier krijgen we voor onszelf en voor onze kinderen een goed en veilig leven.

Om terug te keren naar de vraag: het voordeel van onze Conventies is de studie en, wat het belangrijkste is, innerlijke verbinding en eenheid. Alleen wanneer we ons met elkaar verbinden, elkaar steeds nader komen en onszelf wegcijferen voor de ander, hebben we iets om de wereld mee tegemoet te komen.

Het belangrijkste is, dat we de geest van eenheid brengen. Daarom hebben we evenementen rondom eenheid nodig, waarbij vrienden een paar dagen bij elkaar zijn. We willen zo’n grote, internationale bijeenkomst organiseren in december. Als we dat niet zouden doen, zouden we niet de kracht hebben om eenheid door te geven.

Ik hoop dat onze Conventie in december op een nieuw niveau zal plaats vinden. Dan zullen alle vrienden, die vanuit de hele wereld hier komen, zoveel kracht krijgen, dat ze in staat zullen zijn om een wereldwijde disseminatie van Kabbalah te leiden, als alles wat nu in Israel gebeurt, eveneens in hun landen zal plaats vinden. Deze methode zal ervoor nodig zijn. Zelfs op onbewust niveau zal de wanhoop, waardoor mensen overspoeld zullen worden, hun harten openen voor eenheid.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/18/2011, “The Nation”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Wanneer er veel mensen in een warme kamer zitten, is er altijd wel iemand die het koud heeft en iedereen ertoe dwingt om in een warmere kamer te zitten. Laten we veronderstellen, dat het grootste deel van de mensheid in staat is om zich aan te passen aan de op handen zijnde veranderingen. Maar wat moeten we doen met degenen die vastlopen en niet in staat zijn om de huidige situatie los te laten?

Antwoord: Het is van belang om jezelf te corrigeren, niet de wereld. Natuurlijk wil ik nader inzicht krijgen in groeperingen die ik niet ken en proberen mensen te helpen om het proces en de methode van zelf-correctie te begrijpen. Maar in essentie draag ik alleen zorg voor mijn eigen correctie. Ik corrigeer niet mijn buurman. Ik reik hem de methode zo vriendelijk mogelijk aan, maar ik zet hem niet aan tot daden, dat behoort tot zijn eigen keuze.

Daarom vallen we mensen, die niet klaar zijn voor ook maar enige verandering, op geen enkele manier lastig. Ze zijn er nog niet rijp voor. Als we de Kabbalistische methode verspreiden, laten we het verder aan ieder mens zelf over wat hij ervan vindt. Ik heb al bij talloze gelegenheden gezegd, dat het me niet uitmaakt hoe mensen onze boodschap ontvangen. Ik luister alleen naar hun respons om de presentatie te verbeteren: om iets op een nieuwe manier aan te bieden en een vraag te beantwoorden, die iemand bezighoudt. Maar als ik alles heb gegeven wat ik heb en iemand nog afwijst wat er gezegd wordt en mijn woorden verwerpt, behandel ik hem met respect. Voor mij is dit ook een teken van succes, omdat ik in staat was om hem naderbij te komen en zijn weerstand te onthullen. Dit is nu voor hem de juiste reactie, en daar is verder niets aan te doen.

Wij wenden ons alleen tot de wereld buiten ons om onszelf te verbeteren. En als we onszelf naar ons uiterste vermogen verbeteren, hoef ik me totaal niet te beklagen over de reacties van mensen. Laten we nog een jaar wachten, of nog vijf jaar.

Als we namelijk te ver gaan, zou het dwang zijn en zouden we de ander de mogelijkheid van vrije keus ontnemen.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/29/11, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Verspreiding van Kabbalah, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Hoe is het mogelijk dat ik afgunst naar de Schepper voel?

Antwoord: Ik voel afgunst naar de Schepper, omdat Hij degene is die geeft. Ik leer deze eigenschappen immers van Hem, hoe zou ik het anders kunnen leren?

Het probleem voor ons is, dat wij afgunst meteen verbinden met egoïsme. Als ik afgunstig ben op iemand, betekent dat, dat ik hem geen goeds toewens. Dit is een slechte vorm van afgunst.

Een goede vorm van afgunst bestaat eruit, dat ik wil worden zoals degene die ik benijd. Het probleem met onze waarneming is, dat we geen verschil zien tussen de kwaliteiten zelf – die op zichzelf noch goed noch slecht zijn – en de toepassing ervan die allesbepalend is. Vanaf het begin kennen wij ons egoïstische verlangen aan deze eigenschappen toe, omdat wij eraan gewend zijn om zo te werken, dat alle eigenschappen, alle ‘eerste 9 Sefirot’, bekleed zijn met ons egoïstische verlangen, met de verdorven Malchut.

Als we ons echter voorstellen, dat deze eigenschappen zich kleden in de correcte Malchut, zal blijken dat afgunst, lust en eer gunstige eigenschappen zijn, die ons helpen uit deze wereld te komen en hoger te rijzen. Alles hangt af van het feit of wij ze gebruiken om geven te bereiken.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/21/2011, Shamati #9

Filed under: Liefde - Geen reacties→

In plaats van in dit kleine deel van de werkelijkheid te bestaan, heeft iemand die het verlangen heeft om door te breken naar het tweede deel van de werkelijkheid, het eeuwige en perfecte deel, verschillende middelen om dat te doen: de leraar, de groep en de boeken. De leraar legt uit, dat er een dergelijke mogelijkheid bestaat. Hij legt uit, dat het kan worden gerealiseerd met de hulp van een groep, waarin iedereen streeft naar de perceptie van de ware, perfecte realiteit en met de boeken die spreken over diezelfde perfecte werkelijkheid.

Wanneer we proberen om samen te zijn, is het alsof iedereen uit zichzelf komt, uit zijn ego, omdat hij moet voelen dat hij bestaat in de anderen. Dan, wanneer hij probeert om boven zichzelf te zijn – in de anderen, met hen verbonden – en hij leest over de perceptie van de werkelijkheid in geven, is dit de manier waarop hij zich gelijkvormig maakt aan de toekomstige staat, alsof hij er al is.

Afhankelijk van de mate waarin hij daarnaar streeft, roept hij de tweede kracht die in de werkelijkheid bestaat, van daaruit op, de kracht van geven, naast de kleine kracht van ontvangen die hem door de natuur gegeven is. Dan komt de kracht van geven en brengt de veranderingen in hem teweeg.

Een mens kan deze veranderingen zien als een toegevoegde kracht van ontvangen die naar hem toekomt, in plaats van de kracht van geven die hem verandert, en een dergelijke waarneming is ook correct. Echter, daarnaast, ontwikkelt hij eveneens de kracht van geven. Op deze manier gaat men vooruit, soms naar rechts en soms naar links, maar gedreven door die kracht van geven.

Hij moet deze kracht van geven, samen met de kracht van ontvangen, bereiken. Deze twee krachten worden dan langzamerhand aan de mens onthuld als twee lijnen, de rechter en de linker. Dan boekt de mens vooruitgang, soms in een staat van afdaling en soms in een staat van opstijging. Hij weet nog niet wat afdaling en opstijging precies is, tot nu toe onderscheidt hij ze alleen door zijn huidige gevoelens.

Echter, na verloop van tijd, begint hij te voelen dat het voor hem nodig is om deze twee lijnen te gebruiken door zich er tussenin te bevinden. Op deze manier, begint hij er controle over uit te oefenen en begint hij ze samen te brengen in de middellijn.

In wezen, bestaat ons hele werk uit samen studeren, ons willen verbinden met elkaar in onze harten, en verlangen naar eenheid boven alle onenigheden en verschillen uit, omdat al deze dingen alleen betrekking hebben op ons animale bestaan, dat hier, in deze wereld, blijft bestaan. We willen ons met elkaar verbinden in onze verlangens, onze punten in het hart, boven deze dingen uit.

Wanneer we De Zohar met deze intentie lezen, spreekt het boek over onze gecorrigeerde staten, over de manier waarop we de kwaliteit van geven onthullen in de verbinding tussen ons, wat hetzelfde is als de Schepper, het Licht, de geestelijke wereld, de Hogere Wereld. Daarom moet een ieder zich deze staat voorstellen bij het lezen van De Zohar.

From the lesson on 8/12/11, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Kabbalistische bronnen, Lichaam en Ziel, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Als er een beperking over ontvangen was, waarom voelen we dan geen schaamte als we verzoeken en gebeden (MAN) richten tot Boven?

Mijn antwoord: We voelen geen schaamte, omdat we vragen of we kunnen komen tot geven, we vragen niet voor eigenbelang. We hoeven ons dus helemaal niet te schamen!

Je kunt tegenwerpen: “maar de hele correctie vindt plaats omdat Malchut de Ein Sof (Malchut van de wereld van Oneindigheid) schaamte voelde!” Ik voel echter geen schaamte bij het doen van dit verzoek, omdat ik niet voor mijzelf vraag, voor mijzelf vraag ik niet meer dan mijn basisbehoeften, zodat ik aan anderen kan geven!

Er is geen sprake van schaamte. Juist niet, ik voel me juist vereerd, omdat ik anderen zal kunnen geven wat niemand anders hen kan geven! Ieder mens heeft zulke unieke eigenschappen, het werk, dat een bepaald individu doet, kan door niemand anders gedaan worden. Dat komt omdat iedereen zijn eigen, persoonlijke wortel heeft in de gemeenschappelijke ziel.

Daarom heb ik toestemming om te vragen om kracht om te leven en om gezondheid, om het ontvangen van kennis en bekwaamheid – als deze dingen nodig zijn om daden van geven uit te voeren. Dit is nu juist wat “leven” is in de wereld van Waarheid.

Mijn bestaan is als volgt: Mijn leven is alleen mogelijk in de mate, waarin ik kan geven. Mijn daden bestaan uitsluitend uit geven. En de levenskracht, die door mij heen stroomt, draagt mijn bestaan, dat bedoeld is om te geven. Dit heet ‘een spirituele staat’.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/25/11, Preface to the Wisdom of Kabbalah

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie - Geen reacties→

Het einde van de correctie, wat Kabbalisten in hun geschriften beschrijven, moet in onze wereld worden gerealiseerd , in de materie, in al onze meest verwerpelijke, meest “materialistische” verhoudingen. Dit is de correctie waar “de duisternis schijnt als Licht ” (Psalm 139:12) en “Zijn voeten zullen op de Olijfberg staan” (Zacharias 14:4) over spreken.

Het dierlijke deel van mij blijft hetzelfde. Mijn lichaam gaat niet werken om te geven. Hoewel het in eerste instantie op die manier werkt. De hele natuur, functioneert volgens de wet van geven, behalve de mens. We zien dat niet, omdat we alles naar onze eigen maatstaven beoordelen.

Wij denken dat dieren elkaar alleen maar verslinden, maar in werkelijkheid is dit niet waar. We kunnen gewoon de intentie om te geven niet aan hen toeschrijven, omdat we hen niet voelen en niet begrijpen. Maar in feite, bestuurt de natuur hen en leidt hen naar geven en ze gehoorzamen die orders. Hetzelfde kan echter niet gezegd worden over de mens. Hij volgt de orders van zijn egoïsme op, die erop gericht zijn om te ontvangen, en bovendien tast hij de natuur aan door deze volgens zijn eigen tekortkomingen te beoordelen.

Wanneer de mens zichzelf corrigeert neemt hij vanuit de globale vorm waar en ziet hij het globale beeld. Tegelijkertijd zeggen we, dat het levenloze, vegetatieve en dierlijke niveau van de natuur ook wordt gecorrigeerd, maar dat betekent dat ze worden gecorrigeerd in onze nieuwe waarneming. Dieren hoeven niet echt te worden gecorrigeerd. Jij zult zien, dat de wolf en het schaap in vrede leven, net zoals je ogen op dit moment zien, dat de een de ander opeet.

In het artikel “De Verborgenheid en de Openbaring van de Schepper”, schrijft Baal HaSulam, dat je oorlogen en conflicten in de wereld ziet, omdat je zelf zo bent.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/18/11, “The Nation”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Intentie, Waarneming - Geen reacties→

Er worden nu veranderingen van de kant van de mens gevraagd. Hij moet zijn innerlijk veranderen, in plaats van iets buiten zichzelf te veranderen. De systemen, die we hebben opgebouwd – economie, maatschappij en onderwijs – werden ontwikkeld volgens ons groeiende egoïsme. Maar nu is het de tijd om hiermee te stoppen, omdat we ons innerlijk zijn gaan ontwikkelen op een manier, die niet strookt met ons groeiende egoïsme, maar met de juiste vorm van ons ego, in de vorm van geven, onderlinge verbinding.

Vandaag de dag begint de wereld de spirituele vorm te ontdekken. Het is een wonder om te zien hoe de mensheid de vorm van geven – van totale verbondenheid – aan het verwerven is.

In het begin werden we van elkaar gescheiden. Er was een breken van de schaal van het universele stelsel en als gevolg daarvan, was niemand verbonden. Maar nu het systeem zich begint te sluiten, worden we steeds nauwer met elkaar verbonden. Dit heet ‘de integrale wereld’.

We zijn het systeem aan het onthullen, dat ons de gecorrigeerde wereld toont. Het laat het ons echter van buitenaf zien, terwijl wij er van binnenuit mee moeten harmoniëren.

In essentie is dit de Schepper, het Licht, Dat aan ons onthuld wordt! Als we onszelf in harmonie met deze verbinding en met de universele globalisering brengen, en als onze verlangens de gecorrigeerde vorm verwerven, zal het Licht erin onthuld worden.

We moeten proberen te begrijpen, dat de oude methoden niet langer effectief zijn en dat we er niets meer mee kunnen bereiken. Dit moet als een feit erkend worden. Niets zal helpen, totdat we denken over verbinding. Er is voor ons geen andere manier om deze wereld te corrigeren.

Wij zullen geen instrumenten krijgen, die bruikbaar zijn in het economische systeem. Zelfs in het leger wint de held niet door zijn eigen kracht. Niets zal meer werken in onze wereld, behalve de kracht van de verbinding! Hoe meer we ons verenigen, hoe sneller we zullen slagen, en alles zal zijn uitwerking hebben in de wereld en in de samenleving, van binnen naar buiten.

We hebben de werkelijke uitvoering van de methode van correctie bereikt en we kunnen er niet aan ontsnappen. Deze tijd verplicht ons ertoe om dit te doen.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/16/11, “The Nation”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Evolutie, Innerlijk Werk, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Vraag: In hoeverre ben ik persoonlijk verantwoordelijk in dit gehele systeem?

Antwoord: In alles! Je hebt onze wereldgroep, die je kunt gebruiken als je dichtstbijzijnde omgeving. Plaats jezelf in relatie tot deze omgeving op een manier die het je mogelijk maakt, dat je zelfs vanuit de zwakste staten weer opleeft – wees zo in goede en slechte staten.

Een mens kan in elke situatie fijngevoelig blijven. Het is te vergelijken met het afstellen van een geluidsontvanger in een apparaat. Als ik hem afstem op een maximum van 10 eenheden, is mijn totale schaalverdeling heel grof en reageert deze niet op een minder krachtige invloed. Als ik echter de gevoeligheid op 100 keer hoger instel, zal ik een resultaat waarnemen, dat het eerder grofschaliger afgestemde apparaat niet kon registreren, het gaf een 0 aan. Ik leek niets te voelen. Ik bevond me in een mist, ik had nergens zin in en ik voelde geen enkele energie of inspiratie: de Schepper was uit mijn waarneming verdwenen. Stem jezelf nu af op een 100 maal grotere gevoeligheid en je zult merken hoe Hij in je werkt – alleen op een fijnere golflengte, die van mij een meer geavanceerde afstemming vraagt.

Hiernaar moeten we voortdurend op zoek zijn. Het kan nooit zo zijn, dat je helemaal geen verbinding met de Schepper hebt en dat je niet voortdurend opdrachten of kleine duwtjes van Hem krijgt. Als het je echter ontbreekt aan fijngevoeligheid, is het alsof je er niet op reageert. Dan is Hij gedwongen om je naar een grovere afstemming te brengen en daar ontvang je hardere klappen.

Je moet in een voortdurend streven naar Hoger leven, alsof je op het punt staat om van de aarde op te stijgen. Zoals een kind, dat zich helemaal in overeenstemming met zijn leeftijd ontwikkelt, vraagt niemand meer van je, dan wat voor jouw leeftijd geschikt is. Als je echter vast blijft zitten in die vierjarige leeftijd en weigert om verder te groeien naar je vijfde jaar, heb je het nodig, dat er een dubbele druk op je uitgeoefend wordt.

Precies op die manier worden we behandeld. Als een mens niet voelt, dat er elk moment van Boven een beroep op hem gedaan wordt, moet het duidelijk voor hem zijn, dat hij niet fijngevoelig genoeg is en dat hij een fijnere afstemming nodig heeft dan waarmee hij zichzelf nu afstemt. Wij kunnen onze gevoeligheid alleen vergroten met behulp van een omgeving waarin we elkaar aanmoedigen, met als basis de voorwaarden van wederzijds garant staan, om zo voortdurend de Schepper te zoeken! We moeten Hem eenvoudigweg najagen en onophoudelijk naar Hem uitzien, zoals een man onvermoeibaar de vrouw, die hij liefheeft, het hof maakt.

From the 1st Part of the Daily Kabbalah Lesson 8/23/11, Shamati #9

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Ik denk, dat de macht niet behoort te komen van de regering, maar van de mensen die de regering terzijde staan bij het corrigeren van besluiten.

Antwoord: Dat is natuurlijker in de Wijsheid van Kabbalah en voor de nieuwe wereld. Wij zitten in de overgangstijd van egoïstische verhoudingen naar het “ronde”, globale systeem. De wereld is nu verbonden in alle delen en neemt daarin een altruïstische vorm aan. Dit leidt tot het afschaffen van politieke macht, en daarom weet men niet meer, hoe men het land moet besturen en leiding moet geven aan het volk. De oorzaak ervan is, dat de regering een lijn is, die van boven naar beneden reikt, verticale macht, gesteund door militaire kracht en geld.

Het oude patroon is aan het verdwijnen en mensen beginnen plotseling de straat op te gaan met verschillende eisen. Ze worden door de natuur hiertoe aangezet: de verlangens van de mensen zijn verenigd in “cirkels”, en vandaag de dag worden ze sterker, tastbaarder en duidelijker. Deze signalen zullen we over de hele wereld gaan tegenkomen.

Dit is de natuurlijke loop der dingen en er is niets aan te veranderen. Mensen zullen een nieuwe orde eisen, zonder zelfs te weten wat dat eigenlijk is. Er zullen rellen ontstaan. Regeringen die heersen vanuit macht en geld zullen vallen en mensen zullen in opstand komen, omdat ze veranderingen willen zien. Wij wijzen de weg in deze tijd.

Er bestaat maar één oplossing: wederzijds garant staan. Mensen moeten nog “de macht in handen nemen”. Maar hoe zullen ze dat doen? Hoe zullen ze de fouten van de vorige regering vermijden en een nieuwe weg vinden? We moeten ons met elkaar verenigen om de “ronde”, globale, integrale wereld te ontdekken. De methode van eenwording is in handen van de Kabbalisten en we moeten opschieten om problemen en lijden te voorkomen, wat zich nog kan voordoen.

Als Europa, bijvoorbeeld, al wist en begreep hoe zich te verenigen en er geschikte acties voor zou ondernemen, zou het zichzelf in de hand kunnen houden. Maar in plaats daarvan is de Europese Unie op weg naar een instorting.

From the Daily Kabbalah Lesson 8/19/2011, “One Law”

Filed under: Arvut, Arvut Beweging, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Israel, Maatschappij, Wereld - Geen reacties→

Op dit moment, geloven mensen nog steeds, dat ze de orde kunnen herstellen in de samenleving, in het land en in de wereld, met behulp van de oude methoden. Ze denken, dat we nog steeds de nodige kennis, macht en het programma van de wereldorde bezitten. Maar ze zijn naïef en begrijpen niet wat er gebeurt met de wereld.

Wetenschappers en economen komen samen voor conferenties, in de hoop een bepaalde oplossing te vinden. Maar terwijl ze gesprekken houden, wordt de crisis steeds erger. En als deze zich in een nog grotere mate materialiseert, zullen ze begrijpen waar hun onderhandelingen hen gebracht hebben, waarom ze besprekingen voerden, en dus zullen ze hun eigen machteloosheid zien. Het is gemakkelijk om dingen te vragen, maar het probleem is de uitvoering van de vraag. Dit kan mensen erg verwarren. In feite hangt alles af van ons werk, van onze intenties en verlangens, want we zullen in staat zijn om het beginsel van wederzijdse garantie uit te leggen aan de mensen.

Het probleem is, dat de wereld niet begrijpt wat er gebeurt, hoewel veel belangrijke mensen nu al zeggen, dat er geen oplossing voor de crisis is en dat de methoden, die we proberen toe te passen op de wereld, niet overeen komen met de werkelijke, huidige omstandigheden. Het is alsof we proberen om een grote moersleutel te gebruiken om een modern elektronisch apparaat aan te passen. Ze komen totaal niet met elkaar overeen!

Veel economen, sociologen en politici schrijven hier al over, omdat ze de situatie in de menselijke samenleving goed aanvoelen. Echter, de wetenschap in de academische wereld ligt achter. Diegenen die rechtstreeks vanuit het centrum van de gebeurtenissen werken, zoals op de beurs, in banken, en in het bedrijfsleven, zijn gevoeliger voor de dynamiek van de gebeurtenissen en veranderingen die er in de wereld plaatsvinden.

Het is onze primaire taak om de wereld te helpen snel te ontdekken, dat er geen middelen zijn om ook maar iets te veranderen. Alle wijzigingen zijn alleen mogelijk door middel van het veranderen van de omgeving, die de maatschappij, de media, en de mens omvat. De veranderingen zullen niet plaatsvinden door het veranderen van de bestaande systemen, die achterhaald zijn en niet kunnen worden gecorrigeerd door de oude aanpak. In de eerste plaats moeten we onszelf veranderen. Alleen dan zullen we in staat zijn om alle systemen te veranderen volgens onze innerlijke veranderingen.

Wanneer we wereldwijd en integraal worden, zullen we voelen wat wederzijdse garantie betekent. We zullen dichter bij de juiste vorm van de maatschappij komen en dan zullen we in staat zijn om een dergelijke samenleving op te bouwen.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/16/11, “The Nation”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→