Vraag: Wat moet ik doen om vooruit te komen als ik gevallen ben?

Antwoord: Als je gevallen bent, moet je er in de eerste plaats spijt van hebben en ernaar verlangen om uit de gevallen staat komen, om boven je natuur, die je niet langer kunt verdragen, uit te stijgen. Je rechtvaardigt deze val zelfs en je begrijpt: “Er is geen ander dan de Schepper”.

En dan, geleidelijk aan, vergeet je dit, je keert terug naar je normale staat en je denkt, dat je niet zo hoefde te schrikken en dat er nu eenmaal allerlei dingen gebeuren. En zo gaat het door tot de volgende klap.

Hoeveel klappen als deze nodig zullen zijn, hangt af van de mate, waarin je je denken ermee verbindt en je met behulp van de groep werkt aan de keren dat je valt. De groep moet je opslagruimte worden, daar verzamel je alles wat je denkt, wanneer je volledig beheerst wordt door je gevoelens, om zo weer evenwicht te krijgen.

En anderzijds, als je beheerst wordt door een kille, droge manier van denken en je zelfs niet weet hoe je gevoelens in jezelf kunt wekken, om zo geïnspireerd te worden door spiritualiteit, ontvang je van de groep indrukken in de vorm van gevoelens.

Maar je zult nooit in staat zijn om beide, gevoel en denken, te ervaren. Daarom is de verbinding met de groep zo noodzakelijk voor ons, de groep kan de compensatie zijn voor het ontbrekende, tegenovergestelde en op een bepaalde manier beide verbinden. Op voorwaarde dat je jezelf wegcijfert tegenover de groep en bereid bent om haar moeilijkheden te accepteren. Dan kan je, op de een of andere manier, hart en verstand in jezelf verbinden.

Hoewel ze zich in werkelijkheid niet echt met elkaar verbinden, want je bent nog niet echt verbonden met de groep, maar het beïnvloedt je toch van verre. En deze indirecte “omgevende” invloed maakt het je mogelijk om op een bepaalde manier de twee tegenpolen in jezelf te verbinden. En dit helpt je al om een klein beetje te begrijpen wat het spirituele inhoudt en wat de verbinding tussen deze twee polen betekent, wanneer spiritualiteit voelen én begrijpen op één plek samenvalt.

Dit is een absoluut, speciaal gevoel, waarin eveneens begrijpen aanwezig is. Zoiets bestaat bijna niet in onze wereld.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/8/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Het verschil tussen het ‘goede oog’ en het ‘boze oog’, tussen een zegen en een vloek, is dat in het laatste geval de openbaring uit zichzelf plaatsvindt, zonder mijn voorafgaande inspanningen en dat ik er niet het juiste vat voor bezit. Het tegengestelde daarvan is, dat ik eerst mijn kli (vat), mijn verlangen, voorbereid en wat er dan ook gebeurt: het betekent voor mij een onthulling. In beide gevallen echter, wordt hetzelfde onthuld.

Als het zonder mijn voorbereide verlangen, mijn kli, wordt geopenbaard, voel ik duisternis, verborgenheid. Als eerst mijn verlangen wordt onthuld, zie ik het tegenovergestelde: het Licht, openbaring. Dit is het verschil tussen een vloek en een zegen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/30/2011, Shamati #110

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

De Zohar onthult ons de Shechina (de verbinding tussen ons) door verschillende situaties te beschrijven en daarbij allerlei vormen, beelden en verschillende stijlen te gebruiken.

Als we ons willen verbinden met wat we lezen, zelfs zonder te begrijpen wat we lezen, betekent het, dat we het materiaal willen leren kennen. We willen deel uitmaken van dit net, dat alle zielen met elkaar verbindt, het net dat De Zohar onthult. We willen samen met de zielen zijn die streven naar de Schepper in de heilige Shechina. “Heilig” betekent, dat dit net functioneert in wederzijds geven, voor elkaar garant staan.

Als we de Zohar lezen en ernaar verlangen de Shechina tussen ons te onthullen, trekken we het Licht aan van de staten, die voor ons verborgen zijn achter de woorden van De Zohar, die ons terugbrengt naar onze Bron: de Schepper.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 8/30/11, The Zohar

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Wat is de betekenis van ‘tot wanhoop vervallen in het werk en de Schepper aanroepen’?

Antwoord: Meestal heeft een mens in het begin alle vertrouwen in zichzelf, later moet hij, vanwege hopeloosheid, steun zoeken bij de groep. Vervolgens – ook vanwege het gevoel van hopeloosheid – zoekt hij steun bij de hogere kracht. Tenslotte heeft hij geen andere keus meer dan vragen voor zijn eigenbelang los te laten en te gaan onderzoeken wat de intentie om te geven is. Zo wordt een mens geleid door zijn innerlijke programma, zijn innerlijke HaVaYaH, tot zijn roep naar de Schepper een richting opgaat, die juister is.

Dit betekent, dat lijden een mens naar het juiste doel leidt. Immers, ‘wat het intellect niet doet, doet de tijd’ en ‘lijden verzacht het egoïsme’. Via dit pad komen we verder. Elke keer als we een ‘fout’ maken, leidt dit ons naar de onthulling van een meer correcte staat. Op deze manier werkt de reeks informatieve genen (Reshimot) in ons.

Zo bereiken we tenslotte een staat, waarover gezegd wordt: ‘De zonen van Israel vervielen tot wanhoop in het werk en riepen de Schepper aan ‘. Het betekent, dat een mens in het leven een reeks situaties meemaakt, die in de vorm van oorzaak en gevolg met elkaar verbonden zijn en langzamerhand raakt hij meer en meer teleurgesteld. Het gaat zo door, totdat hij een situatie van totale wanhoop bereikt, waarin hij begrijpt, dat hij alleen niets tot stand kan brengen en dat er ‘Geen ander is dan Hij’, dat namelijk niemand anders hem kan helpen dan alleen de Schepper. Deze Schepper is niet een soort magische kracht, maar een bijzondere realiteit die in een mens onthuld wordt.

Deze werkelijkheid wordt alleen onthuld, als deze zich in een mens kleedt. Daardoor begint een mens ernaar te verlangen, dat de eigenschap van geven het te zeggen krijgt in hem.

Er staat geschreven: ‘Je zult geen andere goden hebben’. Dat betekent, dat we moeten vaststellen dat alles, zowel intern als extern, door één Schepper bepaald wordt. We komen tot die vaststelling doordat we met Hem verbonden zijn en door het contrast van tegenstellingen, die wij ontdekken. Dit is het moeilijkste moment, omdat we een nieuwe werkelijkheid ontdekken met twee leidende krachten, zij komen in mij samen in één enkele kracht. De hele mensheid moet dit gaan ontdekken.

Tot nu toe beschouwde ‘ik’ mijzelf als de enige autoriteit tegenover de maatschappij en de levenloze, plantaardige, dierlijke en menselijke natuur en ik probeerde dit allemaal zo goed mogelijk onder controle te houden om er zelf van te profiteren. Ik zorgde er wel voor, maar alleen zodat ik er gebruik van kon maken, zoals de voorzorgsmaatregelen die ik neem om ervoor te zorgen, dat ik een zware koffer kan optillen.

Ik was de voornaamste link in dit systeem en alles draaide uiteindelijk om mezelf. Zelfs wanneer ik gehoorzaamde aan de een of andere externe kracht, zoals de regering of de maatschappij, kwamen die besluiten, gedachten en wensen daaruit voort.

Maar nu ben ik in een staat van verwarring, omdat ik inzie, dat het niet mijn gedachten, niet mijn intenties en verlangens zijn! Een besluit kan alleen mijn eigen besluit zijn, als ik weet hoe ik moet omgaan met mijn omgeving. Ik heb een klein gebied van vrijheid: ‘het middelste derde deel van Tifferet’ genaamd. Alles wat in en buiten mij bestaat, uitgezonderd deze subtiele verhouding tot mijn omgeving, moet ik toeschrijven aan de Schepper.

Mensen in mijn nabijheid die me willen slaan of omhelzen doen dat niet vanuit hun eigen wil. Deze handelingen komen niet uit henzelf voort, ze komen van de Schepper. En mijn eigen gedrag, of ik nu correct handel of incorrect, of ik nu een zondaar ben of een heilige, wordt niet door mijzelf bepaald, maar door een externe kracht.

Voor het eerst in de geschiedenis van onze ontwikkeling ontdekken we het bestaan van een externe kracht en we moeten er op een heel speciale wijze mee werken. Hoe eerder we deze leiding proberen te ontdekken en ermee gaan samenwerken, hoe meer het in ons voordeel zal zijn en we onszelf lijden zullen besparen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/7/2o11, Shamati #109

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

De gehele schepping is verdeeld in de vier niveaus van ontwikkeling: het levenloze, vegetatieve, dierlijke en sprekende niveau. En de menselijke ontwikkeling volgt eveneens dezelfde vier fasen.

Op het levenloze niveau aarzelt een mens niet om het eens te zijn met alles wat de hogere leiding met hem doet. Op het vegetatieve niveau verwerft hij zijn eigen verlangen, instemming en verschil van mening.

Stijgen tot het dierlijke niveau betekent een eigen karakter en bestemming, richting en individualiteit hebben, dat wil zeggen: een speciale functie innemen in de schepping, een actieve kracht bezitten binnen een algemene, grote machine van de natuur en de tandwielen ervan op de juiste manier in beweging brengen, volgens de acties van de Schepper, maar dan met eigen hand.

Wanneer iemand zelf gelijk wordt aan deze enorme machine, wordt hij een mens genoemd, Adam. Dat wil zeggen, dat hij dit totale mechanisme van de natuur omvat en beheert, in plaats van de Schepper, hij wordt opgenomen in het algemene systeem van de schepping. Dit betekent: stijgen tot het menselijke niveau.

Vandaag de dag, begint de mensheid te ontwaken van het levenloze niveau naar het vegetatieve niveau. Daarom voelen we ons ongemakkelijk en verliezen we richting, we weten niet waar we heen moeten gaan en waarom. En in de komende jaren zullen veel dergelijke gebeurtenissen zichtbaar worden, ze zullen mensen in verlegenheid brengen, het hen onmogelijk maken te begrijpen hoe verder te gaan.

Het zal de meest eenvoudige, ogenschijnlijk duidelijke dingen betreffen en geen belangrijke principes. Plotseling zal de basis van het leven verdwijnen: de economie zal niet meer functioneren, relaties tussen mensen zullen uiteen vallen, verwarring zal de machtsstructuren overweldigen. Het is alsof er een mist invalt en alles wordt onduidelijk.

Iedereen die ertoe kwam om Kabbalah te studeren, voelde op een gegeven moment dat hij in zo’n mist terecht kwam. In andere werelden voelt een mens niet meer, dat hij meester is van zijn leven, met alles in een duidelijke volgorde. Hier verschijnt een verborgen factor en dat verwart hem.

De beschermende functie van het lichaam begint te werken, die wil zich zelfverzekerd en veilig voelen, stevig op de grond staan om de controle in handen te houden en weten dat men een baan, geld, gezondheid en pensioen heeft. Maar plotseling zie je dat dit allemaal in een mist verdwijnt.

De gehele mensheid zal deze situatie voelen. En dan zal het, in plaats van in iemands persoonlijke situatie, op grote schaal gaan plaatsvinden, het zal beangstigend zijn. Maar dit zal ons naar het volgende niveau duwen, het zal ons dwingen om bescherming te zoeken, een nieuw fundament en het zal ons brengen naar het vegetatieve niveau.

Op het vegetatieve niveau zullen mensen ertoe gedwongen worden te zoeken naar hoe ze elkaar kunnen helpen, namelijk: hoe de globale en integrale verbinding op vrijwillige basis bereikt zal kunnen worden, bewust en vanuit het begrip, dat ze zonder dit niet kunnen overleven.

Het is alsof we allemaal op een vlot op staan, dat op het water drijft. Stel je voor, dat iedereen ongecoördineerde bewegingen maakt, die het vlot in tegengestelde richtingen laat schommelen. Om het vlot niet te laten kantelen moeten we elkaar vasthouden en voortdurend het evenwicht behouden, anders zullen we verdrinken! Dit gevoel zal de wereld beheersen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/26/2011, Shamati #115

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we op de beste manier het aanstaande Toronto Congres benutten om ons naar het niveau van wederzijdse garantie te brengen?

Antwoord: Ik hoop naar Toronto te komen, waar we samen onderscheid zullen maken tussen dingen, zullen studeren, discussiëren en deel nemen aan allerlei evenementen, tegelijkertijd met al onze studenten over de hele wereld, die ook aan alles deel zullen nemen. Dan zullen we echt in staat zijn om de sprong te maken naar het volgende niveau van onze disseminatie (verspreiding van Kabbalah).

Ik hoop van harte, dat al onze vrienden uit Amerika zich uiteindelijk met ons zullen verbinden en naar het congres zullen komen. We moeten begrijpen dat onze goede toekomst al heel dichtbij is, en nu hangt alles af van hoe we de tijd versnellen.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/5/11, “The Nation”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Eenheid, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Ons werk bestaat eruit om ons nauwkeurig voor te stellen wat de hogere kracht is. Op dit pad komen we veel tegen om te onderscheiden. Eerst stelt een mens zich de hogere kracht voor als een veelheid van verschillende krachten, als goddelijke beelden en hij vergoddelijkt verschillende natuurverschijnselen, die hij om zich heen ontdekt. Een mens schrijft ze menselijke kwaliteiten toe, omdat hij geen ander voorbeeld heeft en hij kent goddelijke kracht toe aan de verschillende beelden, dit is afgoderij.

Dit is een belangrijk stadium in onze ontwikkeling, omdat we in ons egoïstische verlangen bestaan met een omgekeerde waarneming van de werkelijkheid, van gevoel en analyse. Op deze manier onderzoeken we hogere eigenschappen, tot het punt waarop we de correcte perceptie bereiken.

Onze voorvader Abraham is hier een voorbeeld van. Aanvankelijk verkocht hij afgodsbeelden. Eigenlijk vertelt zijn geschiedenis ons over onszelf. We beginnen ons pad allemaal met het vereren van verschillende natuurkrachten en we beschouwen ze als goed of kwaad of als gedeeltelijk goed of kwaad. We schrijven dit toe aan bepaalde mensen, aan onze omgeving, het noodlot of aan verschillende gebeurtenissen.

Al onze incarnaties zijn vol van deze onderscheidingen, tot in ons het punt in het hart ontwaakt. Maar zelfs als we dat al hebben bereikt, moeten we nog talloze definities verhelderen, die ons dichterbij de eerste waarneming van spiritualiteit brengen.

We weten nog niet wat de spirituele werkelijkheid is of wie de Schepper is. Maar op ons pad naar deze ontdekking, staan we open voor de invloed van de omgeving, waardoor we de verkeerde kant kunnen opgaan, misleid kunnen worden of in verwarring raken, omdat we de Schepper nog niet voelen en ons niet aan Hem kunnen vasthouden.

Tenslotte bereiken we een staat, waarin onze talrijke stijgingen, dalingen en verwarringen enigszins opgelost worden, bij elkaar komen en zich samenvoegen en we de werkelijkheid in tweeën verdelen: ik, degene die voelt en dat wat ik voel. Daarnaast bestaat er niets anders!

Ik voel mijzelf óf als zijnde in egoïsme, in ontvangen, óf in geven, een derde optie is er niet. Als ik mij in egoïsme bevind, betrek ik alles alleen op mijzelf en mijn wereld en dit bepaalt mijn staat. Maar als ik mij in de kwaliteit van geven bevind, vult dat me met iets, de Schepper genaamd (Bo-reh): ‘Kom en Zie’.

Ik werk onophoudelijk aan het ophelderen van deze twee eigenschappen. Tenslotte kom ik tot de conclusie, dat alles van de Schepper komt, Die met mij speelt, door Zich óf te verbergen óf mij oefeningen te geven, zodat ik in mijzelf subtielere en nauwkeuriger definities bouw over wie Hij is.

In wezen bestaat ons gehele werk hieruit.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/22/2011, Shamati #62

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→

Als een mens op een bepaald niveau zijn eerste contact met de Schepper bereikt, namelijk de ontdekking van twee tegenstellingen samen, heeft hij meteen hulp nodig van de hogere. Het ‘Covenant van de Besnijdenis’ is de eerste daad van de hogere voor de lagere.

Dit is het Licht, waardoor de hogere kracht onthuld wordt als degene die geeft en liefheeft, die tegenover het egoïstische verlangen staat van het schepsel, dat alles alleen voor zichzelf wil gebruiken. Maar nu is het eveneens noodzakelijk, dat we een nieuw niveau van onderlinge verbinding ontdekken, wat we bereiken door de masach (het scherm) en het Terugkerend Licht.

Er ligt nog veel werk voor ons, voordat we gehechtheid bereiken. Dit alles is het werk van het schepsel, dat de kracht van het Licht aanroept om te kunnen werken, door stap voor stap heel veel correcties van verschillende kwaliteiten tot stand te brengen. We moeten diep en indringend begrijpen wat we aan de hogere kracht vragen om met ons te doen. De hele betekenis van ons werk is immers om zo het Scheppingsplan te ontdekken. Het proces dat wij ervaren, helpt ons vertrouwd te raken met de aanwezige, hogere kracht, zoals er geschreven staat: “Wij zullen U leren kennen door Uw daden.”

Als we door alle daden, die Hij voor ons bereidt, heengaan, onthullen we daardoor Zijn gedachte, Zijn intentie en het Scheppingsplan. Daarom volgt de ene daad op de volgende, die ingewikkelder is. Er zijn geen daden in de spirituele wereld, die je toestaan om te blijven zitten, uit te rusten en te genieten van de vruchten van afgeronde arbeid, zoals wij het aan ons egoïstische verlangen toestaan om wat uit te rusten, nadat we in onze wereld genot hebben bereikt. Er bestaan geen onderbrekingen in de spirituele wereld.

Het begrip tijd bestaat daar niet, omdat we voortdurend onder de invloed staan van de toenemende kracht van geven. Er kunnen perioden zijn van zwakheid en verwarring, maar het is onmogelijk om dit pad kwijt te raken en niet meer bezig te zijn met wat verworven is.

Daarom bestaat er geen tijd. Tijd bestaat uit afwisselingen tussen voor- en achteruit, zoals de slinger van een klok, die telkens een stilstand aangeeft: hij stopt even en slingert daarna weer terug. Zulke onderbrekingen bestaan niet in de spirituele wereld. Het gehele spirituele proces bestaat eruit, dat wij Licht en duisternis met elkaar verbinden. Er zijn geen momenten van terugval, omdat alle ‘terugval’ alleen plaatsvindt om verder te komen.

En zelfs wanneer we ons zwak voelen, is dat niet onze fout, maar een noodzakelijke voorwaarde om daardoor een diepere laag te ontdekken. Kijk eens hoeveel gevoelens, angst en smeekbeden beschreven worden in het Boek der Psalmen van Koning David, dit alles samen met de ontdekking van een nieuw verlangen, dat hij met vreugde waarneemt. Anders zou het niet over spiritualiteit gaan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/31/2011, Shamati #95

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

We voelen het niet als we ons tot ‘Boven’ wenden met een verzoek (MAN uiten). Het is het resultaat van vele acties, handelingen, uren studie, werk voor disseminatie (verspreiding van Kabbalah), van ons verenigen met de groep en van interne analyse. Dit alles stapelt zich steeds meer op, totdat we een situatie bereiken waarin het te veel wordt.

Een mens weet niet wanneer dat gebeurt. Hij doet zijn best, oefent, probeert zich voor te bereiden en tenslotte komt hij zover als resultaat van alle intensieve voorbereiding die hij tot dan toe getroffen heeft. Dan pas kan hij er iets over zeggen.

Dat alles zich steeds meer opstapelde is eigenlijk buiten de mens omgegaan, eigenlijk heeft hij de handeling niet zelf voorbereid en tenslotte uitgevoerd. Daarom wordt er gezegd: “Elke toegevoegde penning doet tenslotte een groot bedrag ontstaan”. Dan activeert dit totale bedrag dat wat hoger is dan wij en wordt het aangezet tot actie. Alle acties gehoorzamen aan de wet van gelijkvormigheid, daarom vindt dit plaats als de roep van de lagere begint overeen te stemmen met dat waartoe de hogere bereid is om voor hem te doen.

MAN is een gebed, een roep, een verlangen, waarmee ik me wend tot Boven en dit is het enige wat ik kan doen. Als ik Boven aanroep, weet ik niet of dat correct is of niet. Ik weet niet of ik het wel of niet gedaan heb, omdat een gebed ‘het werk in het hart’ genoemd wordt, en daarom kunnen we niet voelen hoe wij het gebed omhoog brengen, namelijk de vonken opheffen, die achtergebleven zijn na het breken (de Reshimot).

We weten niet wat er werkelijk gebeurt in de diepten van ons hart en we voelen alleen het resultaat, als we het antwoord op ons gebed ontvangen. Het antwoord voelen we in ons hart. Het breidt zich uit en we beginnen nieuwe verschijnselen waar te nemen, vanuit een andere dimensie, iets wat een mens nooit eerder voelde, begreep of kende.

Het hart wordt ruimer en een mens treedt uit zichzelf en wordt steeds meer een geheel met zijn omgeving. Eerst bestaat zijn omgeving uit een deel van de wereld en later is het de hele wereld, zijn het alle hogere werelden en de spirituele niveaus.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/24/2011, Shamati #81

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Het gehele werk vindt plaats boven de verhulling. Als alles onthuld is, wat is er dan nog te doen? Door verhulling kan ik onafhankelijk zijn, mijn werk zelf bepalen en daarin een plek innemen.

Een kind weet tijdelijk niet zoveel als wij en het begrijpt niet wat wij doen. Maar juist dit gebrek aan begrip stelt hem in staat om na enige tijd slimmer te zijn dan wij. Het helpt hem om van ons kennis te ontvangen en daarnaast iets toe te voegen van zichzelf.

Als een kind meteen alles zou weten wat wij doen, zou het zich niet kunnen ontwikkelen. Een dier, daarentegen, wordt met al zijn natuurlijke instincten geboren en beheerst in een paar dagen dit natuurlijke programma volledig, het ontwikkelt zich niet verder.

Wij ontwikkelen ons, dankzij het feit dat we totaal geen kennis hebben. Langzamerhand, met behulp van veel uitleg, bouw ik mijn persoonlijkheid op: nieuw, verschillend van anderen en ik kom verder dan mijn voorgangers. Als er niets verborgen zou zijn, zou er voor mij ook niets aan toe te voegen zijn. De verhulling maakt het ons mogelijk om tot volledige ontwikkeling en begrip te komen.

Als ik alles kant en klaar zou ontvangen, zou ik niet weten wat er gebeurt. Door elk detail zelf te bouwen en ze allemaal samen tot een geheel te maken, bouw ik Malchut de Ein Sof (van de Wereld van Oneindigheid), gebaseerd op mijn individualiteit, op mijn punt van de ziel – ik leer de schepping in zijn totaliteit kennen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/1/2011, Shamati #101

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→