De Torah, Vajikra 19:4 (Leviticus): Wendt je niet tot afgoden en maakt geen gegoten afgoden voor jullie zelf: Ik ben de Eeuwige, jullie God. Een afgod is iets wat wij a priori al krijgen, zonder enige uitleg en wat we maar aanvaarden zonder dat we proberen om er iets van te begrijpen. Dit vindt niet plaats op het menselijke niveau.

Een mens moet niveaus van geven en wederzijdse liefde bereiken, ontdekken, bestuderen en ermee werken. Dit systeem moet hij ten volle leren bevatten, begrijpen en voelen, met hart en hoofd. Alleen dan kan hij zeggen dat hij geen afgoden dient en niets zomaar aanneemt.

Ondanks het feit dat dit een heel moeilijke wijze van leven is, geeft de Schepper ons bepaalde problemen om zo het niveau van Adam (de mens) te bereiken en niet op het animale niveau te blijven.

Wij kunnen het ons dus niet veroorloven om ook maar iets als vanzelfsprekend aan te nemen. De Schepper wil dat wij Hem bestuderen: “Leer de God van jullie voorvaderen kennen en dien Hem.” Het hoogste punt van onze opgang bestaat namelijk uit het waarnemen en bereiken van de Schepper.

Commentaar: Soms wil je je van alles losmaken om zo op een gemakkelijke manier verder te kunnen leven.

Antwoord: Zo werkt ons egoïsme in ons. Enerzijds vergezelt het ego ons altijd tijdens de correcte ontwikkeling. Anderzijds is er behoefte aan het bereiken van een duidelijk spiritueel niveau, aan spirituele ontwikkeling en absorptie, anders is het niet mogelijk om onze dorst te lessen en onszelf te voelen.

Geven is de bron van zuiver water die de dorst lest.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/26/14

Filed under: Egoïsme, Geven, Innerlijk Werk, Liefde, Schepper, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Een ieder moet zijn moeder en zijn vader vrezen (Eer je vader en je moeder) … de Torah, Vajikra 19:3 (Leviticus).

Voor de spirituele correctie is het noodzakelijk om de eigenschappen van de moeder en van de vader op de juiste manier te gebruiken: ontvangen en geven, deze eigenschappen moeten met elkaar in evenwicht komen. Ontvangen komt van de moeder en geven is afkomstig van de vader, samen werken zij aan de ziel van een mens.

Een ieder van ons moet beide eigenschappen innerlijk een plek geven en met elkaar combineren, als ze met elkaar vermengd zijn, kunnen ze correct werken. Zonder deze eigenschappen kunnen wij ons echter met niemand verbinden.

De eigenschappen ontvangen en geven, de vrouwelijke en de mannelijke delen, werken samen als een stekker en een stopcontact, waarbij één deel  het andere deel binnengaat en vice versa. Volgens een simpele analogie: er wordt alleen licht zichtbaar als we een stekker in een stopcontact steken. We moeten namelijk altijd op de volgende manier te werk gaan: het is noodzakelijk dat ik ontvang en de ander geeft en vice versa. Dit geldt voor iedereen, zonder enige uitzondering.

Vraag: Waarom staat er geschreven: “Vrees je moeder en je vader?”

Antwoord: Om een eigenschap van ontvangen ten behoeve van geven te ontwikkelen, moet je je altijd afvragen of je een nieuwe kans hebt om dit te doen en of je een kans voorbij hebt laten gaan. Dit is de staat die wij “vrees” noemen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/26/14

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

De Torah – Vajikra (Leviticus) 18:9: De naaktheid van uw zuster, de dochter van uw vader of de dochter van uw moeder, thuis geboren of buiten geboren, haar naaktheid zult gij niet ontdekken.

Dit heeft betrekking op een systeem van samenwerking tussen de mannelijke en de vrouwelijke delen van de algemene Kli (vat).

Elk deel van de ontvangende Kli heeft de vrouwelijke eigenschap. De mannelijke eigenschap is de eigenschap van geven die zich niet met de vrouwelijke eigenschap (het verlangen om te ontvangen) kan verbinden als zij beide afkomstig zijn uit foutieve onderlinge verbindingen.

Het verbod ”De naaktheid van uw zuster … zult gij niet ontdekken” heeft daarom betrekking op het feit dat de verbinding tussen deze beide delen niet mogelijk is als er geen Licht van Hassadim aanwezig is. Daarin is namelijk het Licht van Hochma gekleed, gehuld.

In de Talmud Eser Sefirot (The Study of the Ten Sefirot) worden minimaal twintig eigenschappen van elk Licht verduidelijkt, het is heel moeilijk uit te leggen. We moeten echter begrijpen dat wij alleen op deze wereld zijn om aan de correctie van de ziel te werken.

Nu zijn we – op het huidige niveau van onze evolutie –  het systeem binnen gegaan dat we ‘deze wereld’ noemen, we moeten hier enige tijd in bestaan, bepaalde handelingen verrichten en dan weer verder gaan.

De Torah spreekt uitsluitend over de correcties die we moeten uitvoeren als we ons op het niveau van deze wereld bevinden, waar we ervaren dat we in een lichaam bestaan en door middel van fysieke middelen werken. De Torah spreekt niet over de rest van de enorm grote ronde die we moeten afleggen en evenmin over andere delen van ons pad.

Als we over ‘deze wereld’ spreken of over ‘onze wereld’, verwijzen we naar onze huidige staat en naar wat wij nu denken en voelen. Onze wereld bevindt zich namelijk in een bepaalde staat. We zijn in een segment geplaatst dat in tijd, plaats, beweging, enz. gebroken is en terwijl wij daarin leven moeten we volgens een bepaalde handelwijze aan onszelf werken.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/19/14

In verband met het Congres in LA van 31-10 t/m 2-11 verschijnt het eerstvolgende blog op 3-11.

Filed under: Correctie, Torah, Zelfonderzoek, Ziel - Geen reacties→

De Torah – Vajikra (Leviticus) 18:6: Niemand mag tot één van zijn naaste bloedverwanten toenadering zoeken om de naaktheid te ontdekken. Ik ben de Eeuwige.

In het spirituele systeem dat van Boven neerdaalt, is een duidelijke scheiding aanwezig tussen het mannelijke en het vrouwelijke deel: het Licht van Hassadim (moeder) en het Licht van Hochma (vader).

Het Licht van Hochma daalt via de vader neer en het Licht van Hassadim daalt via de moeder neer. Zij komen bij elkaar in de vorm van kinderen, maar alleen in een bepaalde combinatie en niet willekeurig.

De combinatie kan zich vormen als een bepaalde hoeveelheid Licht van Hochma het Licht van Hassadim – voor zover het dat kan bevatten – binnengaat. Dit betekent dat er zoveel van de eigenschap van geven aanwezig moet zijn, dat het Licht van Hochma daardoor omvat kan worden: genot om te geven, een vervulling ten behoeve van disseminatie.

Elke handeling moet namelijk verbonden zijn met liefde, met geven, en gericht zijn op de correctie van anderen volgens het gebod: “Heb je naaste lief als jezelf.” Alles is gericht op geven, want de ziel van de mens bevindt zich buiten hem.

Handelingen die op mijn eigen voordeel uit zijn en de maat die nodig is voor mijn eigen bestaan overschrijden, hebben geen waarde, ze zijn niet kosjer en de zielen raken daardoor onmiddellijk beschadigd. Een mens kan dus binnen bepaalde grenzen vooruitgang boeken waarbij het hem duidelijk moet zijn dat hij tot aan een bepaalde grens kan komen en niet verder. Hoe kan hem dat van tevoren kenbaar gemaakt worden? Er is een spiritueel systeem dat van Boven neerdaalt om het de mens mogelijk te maken om zich op de juiste manier alleen op geven te richten en op de juiste wijze voortgang te boeken, in de wetenschap dat hij begrijpt dat de mogelijkheden die hij heeft begrensd zijn. Hij kan ze zonder afhankelijk te zijn vaststellen en er vrij gebruik van maken.

Het systeem moet ons laten zien en ons leren welke keuzes we hebben. Als we een kind wat leren, laten we hem zien wat toegestaan is en wat verboden is, wat goed en wat slecht is. Eerst laten we het kind iets zien en daarna willen we niet alleen dat hij het uitvoert maar ook dat hij een stapje verder komt. Op dezelfde wijze leert het spirituele systeem een mens vaardigheden waardoor hij onafhankelijk vooruit kan komen. Het systeem van Adam (de mens) moet zich namelijk op een onafhankelijke wijze ontwikkelen.

In onze wereld ontwikkelen we ons alleen door tegenslagen en bestraffingen. We zien dat de mensheid constant fouten maakt en dat we niet op de juiste wijze kunnen handelen omdat ons ego groeit. Zulke fouten kunnen in de spirituele wereld niet gemaakt worden.

Om een mens tijdens zijn spirituele groei te beschermen, moet er in hem een systeem van zelfstandig leren gebouwd worden, geen top-down systeem dat wij gewoonlijk creëren, maar een systeem van beneden naar boven, waarbij een mens nog niet weet wat hij moet doen. Dit is alleen mogelijk in de spirituele wereld, dankzij de eigenschappen daarvan.

Het woord ‘verboden’ in de Torah betekent ‘onmogelijk’. Het verbod op incest onder bloedverwanten betekent dat het onmogelijk is om in deze combinatie een deel van de ziel te creëren en door deze handeling de correctie van een deel van de ziel uit te voeren.

Het is onmogelijk om door deze handeling een bepaald deel te corrigeren, want op die manier wordt er een Kli (vat) gevormd die niet geschikt is voor correctie. Het Licht daalt in twee lijnen van Boven neer. Het ene deel wordt ‘vader’ genoemd en het andere deel ‘moeder’, zij kunnen alleen op bepaalde niveaus samengevoegd worden.

Deze verbinding moet gevormd worden tussen twee impulsen die volkomen van elkaar gescheiden zijn en van een bepaald deel van het systeem neerdalen. Met andere woorden: de eigenschap van geven en de eigenschap van ontvangen moeten zich blijven vernieuwen in de delen van de ziel die volkomen nieuw zijn. Dichter bij elkaar komen en daarbij eenvormig worden, als vanuit één bron, is niet mogelijk.

Vraag: Kennen we daarvan een voorbeeld in onze wereld?

Antwoord: Natuurlijk. Alles wat in de spirituele wereld bestaat – in de vorm van wortels – wordt in onze wereld zichtbaar in de vorm van afgeleiden. Dus hier kennen wij bijvoorbeeld het verbod op incest tussen vader en dochter, moeder en zoon, enz.

Deze afgeleiden bestaan in onze wereld en leiden tot negatieve resultaten. De psychologische en mentale problemen die veroorzaakt werden door het huwelijk tussen bloedverwanten van Europese koningshuizen, zijn maar al te goed bekend.

Alleen op het animale niveau is incest mogelijk, het nageslacht van dieren is dan ook volkomen onafhankelijk van de moeder en de biologische en genetische verbinding met de ouders verdwijnt. Enige jaren later kunnen zij gemakkelijk weer met elkaar in contact komen en realiseren zij zich niet dat ze familie van elkaar zijn.

Dit komt niet voor bij de mens, want hij is met het Hogere Licht verbonden, dieren bevinden zich op een lager niveau.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/19/14

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Weisman, “Midrash Sefer,” “Na de dood van”, “Heilig Werk op Yom Kippur”: Voor Yom Kippur moet je een mens voorbereiden, degene die de geit met zich moet meenemen die voor Azazel bestemd is, in de woestijn, en hem daar van een rots werpt. De Schepper heeft beloofd dat de zonden van de gehele gemeenschap van Israël vergeven worden door dit Heilige Werk.

Degene die de geit naar de woestijn meenam, stierf gewoonlijk aan het einde van dat jaar …

De Hogepriester kon de binnenplaats niet verlaten en het Heilige Werk niet verrichten totdat de geit in de woestijn was …

In die dagen, toen het volk Israël uit rechtvaardigen bestond, wisten zij dat de geit in de woestijn was aangekomen als het rode koord dat aan het Heilige der Heiligen was vastgebonden wit werd.

Een mens die een afgezant is van de gehele gemeenschap, namelijk van al zijn verlangens, ontdekt in zichzelf verlangens die niet gecorrigeerd kunnen worden en hij doodt ze.

Hij werpt de geit (zijn ongecorrigeerde verlangens) van de rots, hij beoordeelt ze op basis van zijn gevoelens, zijn inschattingen en zijn afwegingen en hij sterft omdat hij ze niet kan corrigeren, zo kan hij op een hoger niveau komen.

Zulke eigenschappen die het dier in ons genoemd worden, bevinden zich in ieder van ons. De ongecorrigeerde mens en de ongecorrigeerde geit kunnen elkaar aanvullen. De staat van het dier in ons wordt dus gecorrigeerd als wij het van de rots werpen en deze verlangens uiteenvallen.

Dankzij deze staat sterft het dier in ons. Het ongecorrigeerde deel in ons moet in dat jaar sterven. De dood daarvan is goed voor ons, het is onze beloning. Wanneer de staat die wij het dier in ons noemen sterft, stijgen wij omhoog. Dit is een grote vreugde, een gevoel van correctie en bevrijding van zulke egoïstische verlangens waar we ons eerder niet van konden bevrijden.

Er staat geschreven dat zij wisten dat de geit in de woestijn was aangekomen als het rode koord dat aan het Heilige der Heiligen was vastgebonden wit werd. Dit betekent dat nu alle eigenschappen van Din (oordeel) veranderen in de eigenschappen van Hesed (genade), dat wil zeggen dat de zonden van het volk zijn vergeven en dat zij bevrijd zijn van de ongecorrigeerde verlangens.

Het hele volk zendt namelijk de geit naar de woestijn en zo worden al hun verlangens van het animale niveau weggeworpen en vallen zij uiteen. Zo ontvangt het volk de Zegen van de Eeuwige in plaats van Zijn Oordeel.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/12/14

Filed under: Feestdagen, Spiritueel Werk, Torah, Yom kippur - Geen reacties→

M. Weisman, “Midrash Sefer”, ”Acharei Mot”, ‘Heilig Werk op Yom Kippur‘: Moge het Uw wil zijn, Eeuwige, onze G-d, dat dit jaar gezegend wordt met veel regen, zon, schaduw en dauw, dat dit een jaar zal zijn met Genade uit de Hemel, een gezegend jaar, een jaar van overvloed, van succes bij wat wij doen, een jaar waarin de mensen van Uw volk, het volk Israël, niet afhankelijk zullen zijn van elkaar en elkaar niet zullen overheersen.

Op het eerste gezicht lijkt dit een gewoon gebed: Geef me alles wat ik nodig heb, wat mijn fysieke lichaam nodig heeft en wat de hele natie nodig heeft, laat er vrede en overvloed zijn. Maar gebeden met vragen voor ons ego om ons comfortabel te voelen, bereiken de Schepper niet. Alleen gebeden waarin we vragen om correctie stijgen naar Hem op en dit bedoelen we als we alle voorrechten die in dit gebed gespecificeerd worden, ontvangen. Het Licht is immers over ons heen gespreid en is bereid om ons volkomen te vervullen. De koe wil meer voedsel geven dan het kalf wil zuigen en zij staat op barsten met een overvloed aan melk.

Het punt is echter dat wij niet gereed zijn om de overvloed aan Licht te ontvangen. Dus als we om verschillende dingen vragen aangaande de spirituele wereld, gaat het om de innerlijke correctie: “Geef ons de mogelijkheid om een Masach (scherm) te bouwen zodat wij in staat zullen zijn om de vervulling, die van de Hogere Lichten afkomstig is, omwille van U te ontvangen.

Yom Kippur is niet de onthulling van geven om te geven, maar van ontvangen om te geven. De vervulling van geven om te geven wordt gesymboliseerd door Chanoeka en ontvangen om te geven wordt gesymboliseerd door Purim. Om de staat van Yom Kippur te kunnen naderen, moeten we aan alle voorwaarden voldoen die ons tijdens de Gift van de Torah zijn gegeven, dit betekent: alle 613 verlangens verduidelijken en opstijgen naar het niveau van de Hogepriester.

Dit betekent dat wij in ons de laagste verlangens moeten onthullen en dat we daarover het Hoogste Licht ontvangen om deze verlangens te kunnen verheffen naar het niveau van de Hogepriester wanneer Malchut van Atzilut haar verlangens verheft naar GAR van Atzilut, naar Arich Anpin. Deze staat noemen we Yom Kippur, het is het symbool van de onthulling van alle verlangens die later aan het licht zullen komen en tijdens Purim vervuld zullen worden (Kippurim heeft dezelfde betekenis als Purim).

Zulk serieus werk wordt onder de invloed van het Hogere Licht in een groep verricht tijdens de studie, die door de leraar op de juiste manier gefocust wordt. Dit is de voorbereiding voor het spirituele niveau.

We moeten ons geen bepaalde dag voorstellen, een Tempel, een berg of Jerusalem. Het gaat allemaal over de innerlijke eigenschappen van een mens die hij dan ook innerlijk op deze manier moet bereiken, onthullen en bestuderen, en zo opstijgen naar het niveau van de Hogepriester.

Het belangrijkste is dat al deze correcties naar het punt van eenheid leiden. Daarom staat er geschreven: “…. een jaar waarin de mensen van Uw volk, het volk Israël, niet afhankelijk zullen zijn van elkaar en elkaar niet zullen overheersen.” Juist in dit punt van eenheid wordt de verbinding met de Schepper gevoeld. Alleen door eenheid te bereiken gaan we voelen: “één onthult de Ene”.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/12/14

Filed under: Feestdagen, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

In Het Boek de Zohar staat geschreven dat Mozes de Schepper om genade vroeg na de dood van de zonen van Aäron: .. . als zij die in deze wereld leven berouw hebben en zich weer tot U wenden, wie zal hen dan zegenen? De Schepper antwoordde hem: “Zeg je dat tegen Mij? Zeg dat tegen je broeder Aäron, want aan hem is de zegen van Boven en beneden toevertrouwd, want hij is het element dat genade bereikt.”

Het gaat erover dat het contact met de Schepper plaatsvindt door de eigenschap in een mens die ‘priester’ (Aäron) genoemd wordt.

Een zegen is de neerdaling van het Hogere Licht voor de correctie van de mens. Het Licht kan alleen door Aäron, de priester, heengaan, namelijk volgens deze hiërarchie. Het kan op geen enkele andere manier. Het is niet mogelijk om op een andere manier in contact te komen met de Schepper.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/06/14

Filed under: Spiritueel Werk, Thora, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Waarom komt het vraagstuk van Shabbat weer ter sprake in Parashat HaShavua (wekelijkse Torah gedeelte) ‘Na de dood’, na de beschrijving van de ram die naar de woestijn wordt gezonden en de andere ram die als offer wordt aangeboden? In de Uittocht uit Egypte wordt Shabbat immers als genoemd?

Antwoord: Op het eerste gezicht lijkt een verwijzing naar Shabbat overbodig en onnodig. Maar het punt is dat alle daden die wij verrichten alleen bedoeld zijn om ons naar de staat van Gmar Tikkun (het einde van de correctie) te brengen die Shabbat genoemd wordt. Shabbat symboliseert het einde van al het werk, wanneer alles gecorrigeerd is en er geen noodzaak meer is om nog iets te doen. De staten die geleidelijk aan worden gecorrigeerd, worden toegevoegd aan de eerder gecorrigeerde staten en worden op één algemene rekening gezet die tenslotte zijn uitdrukking vindt in de staat van Shabbat.

Maar na elke daad eindigt elk niveau ook weer in dezelfde staat, omdat ik – als mij 20 kilo verlangens wordt gegeven met de bedoeling om ze te corrigeren tot liefde en geven en ik het einde van de correctie van dit deel bereik – een tijdelijke staat van Shabbat binnentreed. Wanneer ik mijn ziel volledig corrigeer, bereik ik de laatste staat: de Grote Shabbat.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/6/14

Filed under: Shabbat, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) 16, vers 18-19: Dan zal hij naar buiten gaan naar het altaar dat vóór de Eeuwige staat en daarover verzoening bewerken; hij neemt wat bloed van de stier en wat bloed van de bok en strijkt dit rondom op de hoornen van het altaar. En hij sprenkelt daarop zeven keer met iets van dat bloed aan zijn vinger en hij zuivert het van de onreinheden van de kinderen Israëls.

Het werk op het niveau van Aäron, de priester, is subliem en heel serieus werk waarbij al onze eigenschappen, verlangens, impulsen, onze mind en ons denken onthuld worden, zodat wij kunnen onderscheiden waarmee wij kunnen werken met liefde voor anderen en geven en waarmee wij dat niet kunnen. Het is allesbehalve eenvoudig om te ontdekken wat zich hierbij afspeelt in een mens.

Ieder van ons moet het niveau van priester bereiken om deze verlangens te kunnen onderscheiden. De Torah spreekt slechts over één mens, want de hele wereld is in één Kracht gevat. Daarom moet ik onderscheid maken tussen de betekenissen die ik toeken aan alle delen van de Torah en ze rangschikken om heel nauwkeurig te gaan begrijpen dat ik langzamerhand alle gecorrigeerde Kelim (vaten) in mij een plek moet gaan geven.

Ik verlaat Babylonië als een mens die de betekenis van het leven wil bereiken en naar het land Kanaän wil gaan en daarbij al mijn verlangens, gedachten en impulsen in mezelf wil ontdekken.

Dan wordt de staat van het land Kanaän in mij wakker en ik word een egoïstisch moeras ingetrokken. Dit betekent dat ik op weg ben naar Egypte waar ik probeer om mij van mezelf te bevrijden door mij voortdurend te richten op “Heb je naaste lief als jezelf.”

Wanneer ik dan tenslotte het gevecht met mezelf aanga, met mijn ego (Farao) en mijn altruïsme (Mozes en Aäron), trek ik de woestijn in (een lege plek). Hier wordt er tegen mij gezegd: “Verzamel alle verlangens waarmee je vooruit kunt komen. Als dat je lukt, ben je in staat om het Hogere Licht daarover te ontvangen en dat Licht zal je voorwaarts leiden en je zult daardoor verder kunnen trekken door de woestijn. Op dit punt aangekomen, trek ik al verder door de woestijn.

Het belangrijkste is het allereerste begin van ontwaken waarvan ik me in Baylonië bewust ben geworden, het werd langzamerhand bedekt door een enorm groot ego dat geleidelijk aan in de woestijn gecorrigeerd wordt. Babylonië is het begin van de gedachte en het Doel. Het ego dat in mij naar boven kwam is de ballingschap in Egypte. In de woestijn werk ik echter met een enorm groot ego dat uit vier fasen bestaat en daardoor in een neutrale staat gebracht kan worden. Ik wil niet meer gebonden zijn aan het ego, ik wil er bovenuit stijgen.

Dit alles gaat over de onthulling van mijn ego, te vergelijken met een enorm grote zwarte bal, ik maak duidelijk voor mezelf wat ik daarvan kan laten oplichten onder de invloed van het Licht, stukje bij beetje, het ene stukje na het andere. Hieruit bestaat de veertigjarige tocht door de woestijn.

Steeds weer ontdek ik allerlei nieuwe dingen en ik besluit dat ik boven al deze nieuwe verlangens die ik heb ontdekt in deze fase in de woestijn, kan uitstijgen, zodat ik geen last meer zal hebben van de egoïstische gevoelens. Geleidelijk aan worden in deze verlangens het Licht en grotere genietingen ontdekt terwijl ik daar bovenuit gestegen ben en alleen vanuit geven werk, los van mijn eigenbelang.

Het is absoluut zeker dat er verlangens zijn die ik niet kan overwinnen. Deze verlangens stuur ik naar de woestijn, dit betekent dat ik van de woestijn, die mij tot nu toe onderdak bood, niet mijn thuis kan maken. Een deel van mijn ego blijft echter in de woestijn.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/06/14

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Vraag: In de Torah staat geschreven dat de Schepper aan de mens onthuld wordt in een wolk boven de bedekking van de ark (boven de Masach). Waarom is dat zo?

Antwoord: Als een mens met de wereld om zich heen werkt vanuit de eigenschap van geven, onthult hij de Schepper en de Schepper nadert hem in een wolk, in verborgenheid, maar Hij geeft de mens gevoelens van wederkerigheid. Dit is al een vorm van contact.

De Schepper verschijnt boven de bedekking van de ark tussen de twee cherubs in. Dit betekent dat Hij boven de Masach verschijnt, tussen twee eigenschappen in, op de middellijn. De twee cherubs symboliseren de rechter en de linker lijn die door Boven worden gegeven en de Schepper gebiedt: “Doe!”, dit betekent dat ik zelf de derde lijn moet vormen.

Als ik tussen de twee eigenschappen in aan al mijn egoïstische verlangens werk, aan ontvangen als mijn belangrijkste eigenschap en geven als de eigenschap die ik verwerf, creëer ik de voorwaarden voor de onthulling van de Schepper. De Schepper daalt in mij neer en vervult mij. Hij vervult de ziel van de mens als een wolk die een vallei vult, Zijn onthulling voltrekt zich geleidelijk in mij.

Bovendien voltrekt deze onthulling zich in de mens en niet buiten hem. Ik denk dat ik iets buiten me zie en voel, dat is niet zo, ik voel de Schepper in mij!

Ik verander en mijn nieuwe eigenschappen en inzichten geven mij een gevoel van verbinding met de Schepper. De onthulling van de Schepper, mij met Hem verenigen, Hem innerlijk voelen, het is hetzelfde. Dit kan niet buiten mij plaats vinden, alleen in mij.

Daarom wordt de wijsheid van Kabbalah de innerlijke Torah genoemd. De Torah geeft mij een gevoel van vervulling, op het gebied van kennis en het bereiken van spiritualiteit, het is een gevoel van oneindigheid, eeuwigheid en harmonie.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/6/14

Filed under: Schepper, Spiritueel Werk, Torah, Waarneming - Geen reacties→