De Torah Vajikra (Leviticus) 20 vers 9: Dus iedereen die zijn vader of zijn moeder vervloekt, moet gedood worden …

Het hogere niveau wordt Aba en Ima (Vader en Moeder) genoemd. Het lagere niveau zijn hun zonen en dochters, ofwel ZON.

Als het lagere niveau Aba en Ima niet respecteert en eert, wat betekent dat het niet wil stijgen en onder het hogere niveau wil zijn, kan het niet groeien, dan maakt het zich los van hen alsof het zichzelf doodt.

Respecteren en eren betekent: je ego wegcijferen voor het hogere niveau. Hierop is de stijging van de lagere niveaus gebaseerd, want de staat van de eerste stijging is de staat van een embryo. Een embryo kan al bestaan in de Hogere, maar op voorwaarde dat het zich volkomen wegcijfert voor de Hogere. Vervloeken betekent: aannemen dat de wetten die gelden voor het bestaan op het hogere niveau niet hoger zijn dan de wetten die gelden voor het bestaan op het lagere niveau.

From KabTV’s “The Secrets of the Eternal World” 4/23/14

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Vraag: Er staat geschreven: “En eert het gelaat van de oude man, gij zult uw God vrezen: Ik ben de Eeuwige.” Wat betekent dit?

Antwoord: Eer is de staat waarin je je verbindt met het hogere niveau doordat je alles wat je kunt daarvan wilt ontvangen, zo sta je het toe om met je te werken en aan je te geven. Op die manier komt eer tot uitdrukking.

Opmerking: Stel dat ik iemand een bezoek breng en de vriendelijke gastheer brengt me een en ander te drinken en zegt daarbij: “Als je me een eer wilt bewijzen, blijf dan ook wat eten.” Uit respect voor hem eet ik wat, zelfs als ik vol ben.

Antwoord: Zoiets gebeurt niet in de spirituele wereld. Daar zien we een precieze correlatie tussen waar het de lagere aan ontbreekt en wat de Hogere heeft. De Hogere biedt je aan wat jou ontbreekt en jij moet je voorbereiden op de maaltijd door alleen ten behoeve van de Gastheer te eten. Hoewel deze smaken je vervullen, is het in feite zo dat je houding naar de Gastheer juist moet zijn omdat je het alleen voor Hem doet en niet voor je eigen plezier.

Dit is echter een probleem dat je langzamerhand moet oplossen. Eerst moet je ontdekken dat dit gebruikelijk is. Stel dat ik nu koffie heb en ik voel me prima, ik dank de gastheer en ik probeer boven de smaak van de koffie uit te stijgen om niet van de smaak te genieten, maar alleen van de handeling van geven.

Als mij bijvoorbeeld benzine in plaats van koffie was gegeven, wat zou ik dan hebben moeten doen? Zou ik het opgedronken hebben en van het feit genoten hebben dat ik de gastheer een groot genoegen doe? Hier ligt het probleem. Wat ik ontvang en wat de gastheer mij geeft, doet ertoe. Ik respecteer hem en ik geloof zeker dat ik hem alles behoor te geven, maar ik moet dit toepassen boven wat ik wel of niet aangenaam vind uit.

Wat zou ik doen als het me helemaal niet zou uitmaken? Het belangrijkste is dat ik de gastheer respecteer, ongeacht wat hij me geeft, zelfs als het vergif is. Dan wordt het vergif nectar voor mij, omdat ik de gastheer respecteer en het niet om iets anders gaat, ik stem met alles in zolang ik hem heel blij kan maken. Daarom is alles afhankelijk van onze gedachten.

Wij kunnen ons volkomen losmaken van wat we eten of drinken en de smaak helemaal niet proeven. Ik herinner me dat ik mijn leraar Rabash eens vroeg waarom de smaak plotseling verdwijnt als ik ga eten met de intentie om het niet voor mezelf te doen, maar om te geven. Er kan een grote vis op mijn bord liggen, ik kan heel hongerig zijn en echt graag willen eten, maar als ik me innerlijk een beperking opleg en me focus op de intentie om te geven, proef ik de smaak van het voedsel niet meer. Mijn leraar begon mij daarna anders te behandelen omdat hij bemerkte dat dit de eerste signalen waren van serieus werken aan mezelf.

In dit geval verdwijnt niet alleen de smaak, maar je kunt een heel glas vergif leeg drinken en het zal op een levenselixer lijken en een zegen met zich meebrengen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/16/14

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) 19 vers 35: Wees niet partijdig in de rechtspraak en niet oneerlijk met lengtematen, gewichten of inhoudsmaten

De Torah leidt een mens naar het Doel en zo is alles wat hij doet alleen bedoeld om wat verder te komen op dit pad. Het gebrek aan balans tussen de rechter en de linker lijn wordt ‘onrechtvaardigheid’ genoemd. De balans wordt gemeten met: “gewichten en lengtematen”, dit betekent door de innerlijke eigenschappen van de mens en de uiterlijke relaties tussen mensen. Daarom moet je altijd de middellijn volgen over het gouden pad, door de rechter lijn en de linker lijn op de juiste wijze met elkaar te verbinden.

De Torah, Vajikra (Leviticus) 19 vers 36 en 37: Je moet een zuivere weegschaal gebruiken met zuivere gewichten, een zuivere efa en een zuivere hin. Ik ben de Eeuwige, jullie God, die jullie uit Egypte heeft geleid. Onderhoud en volbreng al Mijn wetten en voorschriften. Ik ben de Eeuwige.

Om de negatieve egoïstische kracht te veranderen in een positieve kracht, dat wil zeggen de kracht van de linkerzijde (de egoïstische kracht) te kleden in de rechterzijde (de altruïstische kracht) zodat ze met elkaar zullen samenwerken, moeten we ze accuraat balanceren. Dit betekent dat je in de mate waarin je altruïsme bezit – de eigenschap van liefde en geven – in je rechterhand, je het ego kunt gebruiken om dit te verbinden met de eigenschap van geven. Deze gecombineerde handeling creëert de middellijn die de verbinding tussen de beide lijnen bepaalt en dient.

Hoe dichter je bij verbinding, liefde en geven komt, hoe meer de Schepper het ego in je onthult zodat je iets hebt om te balanceren. Daarom wordt het ego van een ieder die steeds verder omhoog stijgt steeds groter. Dit is volkomen tegengesteld aan de denkwijze van onze wereld: we denken dat we een beter mens worden als we gecorrigeerd worden.

In de spirituele wereld vordert een mens via twee lijnen en stabiliseert hij de middellijn door deze twee lijnen, hij wordt voortdurend beter via de rechterlijn en slechter via de linkerlijn. Hij switcht voortdurend van de ene lijn naar de andere, dan is alles weer prachtig en dan weer verschrikkelijk, en zo leert hij werken met de juiste verbinding tussen de twee eigenschappen.

Er staat geschreven: “met zuivere gewichten, een zuivere efa en een zuivere hin”. ‘Zuiver’ verwijst naar de middellijn, dit wil zeggen naar de correcte combinatie van de twee eigenschappen.

Opmerking: In onze wereld zeggen we van een zuiver mens die loyaal en betrouwbaar is dat hij “een mooi mens is, geen egoïst, iemand die altijd geeft en altijd aan anderen denkt!”

Antwoord: Zo iemand is eenvoudigweg nog niet voldoende ontwikkeld en is nog zo naïef als een klein kind. Hij heeft nog niet alles wat in hem is verzameld en ontdekt.

Mensen die het spirituele pad volgen, absorberen het hele universele ego. Zij ontdekken een enorm egoïstisch potentieel in zichzelf, maar het wordt onder de koepel van de Masach (scherm) gehouden en daarom is hun spirituele potentieel ook zo immens groot. Alle krachten van het ego worden gefocust op geven in de spirituele richting.

Daarom is het heel moeilijk om de spirituele niveaus te bestijgen. Het ego trekt constant naar beneden en je moet jezelf omhoog trekken. Daarom staat er geschreven dat alles in je zuiver gemeten moet worden.

Vraag: Kunnen de staten waar Kabbalisten doorheen gaan met het blote oog waargenomen worden?

Antwoord: Kabbalisten tonen spirituele en fysieke staten die voor een gewoon mens niet duidelijk zijn. Ik weet door wat voor breed scala staten mijn leraar Rabash gewoonlijk ging in de loop van de dag, een gewoon mens zou het niet begrijpen.

Vraag: Hoe voelde dat voor u? Hoe is het mogelijk om niet te vergeten dat zo iemand uw grote leraar is terwijl u ook alle staten voelde waar hij doorheen ging?

Antwoord: Dit zijn twee zijden van dezelfde munt: een houding naar het lichaam en een houding naar de geest. Ik kon deze twee gemakkelijk van elkaar onderscheiden, want het lichaam betreft een fysieke staat en ik weet hoe ik daarmee om moet gaan omdat ik enige medische kennis heb en ben opgegroeid in een artsengezin, wat de geest betreft probeerde ik niet tussenbeide te komen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/16/14

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) (Kedoshim) 19 vers 31: Jullie mogen je niet wenden tot (de geesten van) Ov of Yid’oni. Jullie mogen ze niet raadplegen, daardoor zouden jullie je verontreinigen. Ik ben de Eeuwige, jullie God.

Je moet niet achterom kijken en het verleden naar je toetrekken. Je moet het verleden achter je verbranden zodat er geen enkele mogelijkheid bestaat om een stap achterwaarts te doen, want er bevindt zich een steile helling achter je. Je moet alleen vooruit gaan.

“De geesten” heeft betrekking op je eerdere gestorven verlangens en niet op fysieke lichamen die overleden zijn. De Torah spreekt alleen over verlangens die veranderingen ondergaan, van egoïstische verlangens naar altruïstische verlangens. Daarom betekent “jullie mogen je niet wenden tot de geesten” dat je je niet mag wenden tot verlangens die je al hebt doorgewerkt. Je moet niet proberen om terug te keren naar eerdere genoegens die je verlangens je gebracht hebben.

Je moet geen gevoelens van spijt hebben over de beste tijden die voorbij zijn, toen je je zo goed voelde terwijl je je nu slecht voelt. Het enige wat je moet doen is vooruit gaan! Bovendien is de huidige staat altijd beter dan de vorige, hoewel deze nu misschien onaangenaam voelt.

Iemand die de spirituele ladder beklimt voelt heel vaak ernstige spijt. Hij wordt gepijnigd door allerlei vragen die hij zichzelf stelt: waarom heeft hij iets op deze manier gedaan, naar wie, hoe en om welke reden? We moeten heel voorzichtig omgaan met zulke vragen.

We moeten alles aan de Schepper toeschrijven. Hij is de enige die deze staten in je oproept want hij werkt met je en ze zijn allemaal nodig. In je voelen kun je ze allemaal corrigeren, alleen door naar Hem te verlangen. Daarom moet je eerst alles in je stabiliseren zodat je op een bepaald moment, in een specifieke situatie, de best mogelijke staat bereikt.

Als dat niet gebeurt, betekent het dat de verlangens die je voelt niet gecorrigeerd zijn, want als je verlangens gecorrigeerd zijn, ervaar je volledige rust. Alles is op een heel concrete wijze verbonden met elk punt op de lijn waarop we voortgaan.

Vraag: Ik ben de moderator van het tv programma ‘Het Punt in het Hart’ waarin vrienden over hun leven vertellen. Sommigen zeggen: “Dankzij het feit dat ik Kabbalah studeer, realiseer ik me ineens hoe slecht ik mijn vrouw en mijn familie heb behandeld.”

Antwoord: Dit gaat over het verleden en we moeten niet nadenken over het verleden. Herinneringen halen een mens naar beneden en doden hem. Dan gaat hij in het verleden leven. Het belangrijkste is dat een mens gelooft dat hij degene is die alles wat er is gebeurd heeft veroorzaakt, terwijl het de Schepper is die alles heeft gedaan.

Het is niet de taak van de mens om zich in zulke situaties te verdiepen, hij moet ze accepteren als goed en perfect! Je moet op zoek gaan naar wat je kunt doen om dat wat bij jou hoort op de een of andere manier te corrigeren en je afvragen hoe je jezelf kunt corrigeren. Daardoor begint de relatie van de mens tot zijn omgeving duidelijk te worden.

Vraag: Denkt u dat een mens kan begrijpen waardoor dit ontstaat?

Antwoord: Dat hangt van de omgeving af. Een dergelijke houding naar wat er gebeurt moet als het ware in de lucht zweven. Dan kan een mens niet vergeten dat alles van de Schepper afkomstig is en dan zal zijn aandacht constant op Hem gericht zijn.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/16/14

Filed under: Correctie, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

De Torah, Shemoth (Exodus) 2 vers 23: In de loop van die vele jaren was de koning van Egypte gestorven. We moeten begrijpen dat we in onszelf moeten kijken en niet buiten ons. Dit is mijn Farao en mijn Egypte en het bevindt zich allemaal in mij. Ik wil echter een nieuw ik in mij bouwen en om dat te kunnen doen moet ik hard werken en bepaalde verlangens in mij doden en ze met elkaar in conflict brengen.

Laten we ons de staat van Mozes eens voorstellen, dat kleine vonkje van geven dat in een enorm groot ego opgroeide, Farao’s paleis genaamd.

Dan komt de tijd dat de koning van Egypte sterft en ik in de staat ben waarin mijn ego eindelijk sterft. Ik begrijp dat mijn ego geen nut heeft en ik wil me ervan bevrijden, maar tegelijkertijd kan ik dat niet. Ik begrijp dat dit ego gestorven is, ik wil eraan ontsnappen maar ik weet niet hoe ik me ervan kan bevrijden.

“Dat de koning van Egypte is gestorven” betekent dat het ego ermee ophield te bestaan, zoals mensen in onze wereld sterven. Het houdt alleen in mijn ogen op te bestaan, zo schat ik het in en het verliest zijn controle over mij. Ik wil er geen slaaf van zijn! Het is nog steeds de baas over mij, maar dat gebeurt al tegen mijn wil. Wat mij betreft mag het sterven zoals alle grote heersers sterven en ik besteed er geen aandacht meer aan.

Ik kan me nog niet van zijn overheersing bevrijden, maar ik zie het ego niet langer meer als iets belangrijks en ik weiger om het te respecteren en naar zijn pijpen te dansen. Ik ben er geen trouwe slaaf meer van.

Kijk eens naar de wereld, dan zie je hoe mensen alles proberen te doen voor hun ego. Al ze eens wisten dat het een vreemdeling voor hen is. Als ze eens begrepen en inzagen dat ze voor een leugenaar werken die op een slimme manier alles afpakt wat zij verdienen door van de vroege ochtend tot de late avond hard te werken. Een mens probeert van alles, hij spant zich in, maar 99% van de opbrengst van zijn harde werken wordt door Farao van hem gestolen en hij laat alleen maar wat miserabele kruimeltjes liggen zodat die mens in leven blijft en elke dag kan blijven werken.

Alles wordt voor een mens geregeld en georganiseerd. Televisie, advertenties, de pers, verkiezingen, het werkt allemaal zo op hem in dat hij tot een slaaf wordt die op geen enkele manier kan ontsnappen. Maar langzamerhand gaat een mens begrijpen dat hij een slaaf is en dit gebeurt nu bij het Israëlische volk. Een mens realiseert zich dat hij zich moet bevrijden en uit deze vicieuze cirkel moet ontsnappen, alleen weet hij niet hoe.

Dit lijkt veel op onze huidige situatie, we beseffen dat we onszelf in ons ego begraven als we de dingen laten zoals ze zijn, maar we weten niet hoe we eraan kunnen ontsnappen. We hebben de kracht van Mozes nodig!

From KabTV’s “The Torah Chapters with Shmuel Vilozny,” 12/15/14

Filed under: Ego, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) (Kedoshim) 19 vers 28: … Jullie zullen aan jullie lichaam geen insnijdingen maken en geen tatoeages aanbrengen. Ik ben de Eeuwige.

Aan iemand die spiritueel werk doet, is het niet toegestaan om een egoïstische realiteit te vereeuwigen. Deze is tijdelijk. Je verlaat deze realiteit en hij bestaat niet meer, hij moet totaal uitgewist worden!

Als je een tatoeage laat aanbrengen, blijft deze tot aan je dood bestaan. De huid is de bovenste laag van het egoïsme, de aller buitenste egoïstische laag. Daarom wordt de Torah op de huid van een dier geschreven.

In dit geval hebben we het over het feit dat je er geen recht op hebt om de huid te gebruiken als een aandenken aan je staten. Door dit te doen, roep je je vooruitgang ogenschijnlijk een halt toe, je wilt niet verder gaan dan de bovenste laag van de egoïstische substantie.

Tegenwoordig zijn tatoeages op het lichaam heel populair geworden. Wij bevinden ons in de laatste fase van de egoïstische ontwikkeling waarin een mens zich aangetrokken voelt tot tatoeages, ze zijn echter een weerspiegeling van de innerlijke eigenschappen waar wij doorheen moeten om in de hogere wereld te komen.

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) 19 vers 26: Gij zult geen vlees eten waar nog bloed in zit.

Bloed is het Licht van Hochma, dit is de Kracht waardoor de ziel tot leven komt wanneer deze de vierde fase van het verlangen binnengaat (het vlees)

Het is echter verboden om het verlangen te gebruiken waarin het Licht aanwezig is. Eerst moet je het verlangen afzonderlijk corrigeren, het beperken en er een Masach (scherm) over aanbrengen, vervolgens alles afwegen en duidelijk maken. Dit zijn de wetten waarop later de Kashrut (spijswetten) zijn gebaseerd in verband met het eten van vlees.

Het is absoluut verboden om vlees met bloed te eten. In de dagen van de Tempel werd het bloed in speciale schalen opgevangen, zij waren alleen daarvoor bestemd en werden later tot de laatste druppel geleegd.

Daarom moeten wij de Kracht waardoor de ziel tot leven komt onderzoeken, zowel in onze wereld als in de spirituele wereld en op die manier leren onderscheiden.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/09/14

Filed under: Torah, Zelfonderzoek, Ziel - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) 19 vers 15: Pleeg geen onrecht bij de rechtspraak, begunstig de arme niet en behandel de aanzienlijke niet met bijzondere onderscheiding, in rechtvaardigheid moet je rechtspreken over je medemens. De Torah waarschuwt ons om onze gevoelens niet te corrumperen en mensen niet te behandelen zoals het meedogenloze ego dat dicteert.

Ieder van ons is een rechter. Je moet iemand zonder vooringenomenheid beoordelen zonder te letten op wat je aan de buitenkant ziet. Hij kan zwart of geel zijn, lelijk of knap, misschien spreekt hij op een verbazingwekkende manier en word je tot tranen toe geroerd, enz. enz.

Hoe kan een rechter er zeker van zijn dat hij een rechtszaak zonder vooringenomenheid behandelt? Om dit te kunnen, moet hij zichzelf beoordelen. Immers, als je over een ander oordeelt vanuit een perspectief dat vrij is van vooroordelen – wat betekent dat je je in de Schepper kleedt op het niveau van de ander – en het vonnis onjuist is, moet je de schuld van de beklaagde op je nemen en aan de hele maatschappij, aan de totale alomvattende ziel, zijn schuld betalen.

Als je een dief naar de gevangenis stuurt en hij na het uitzitten van zijn straf weer op vrije voeten komt en weer steelt, betekent dit dat jij in zijn plaats naar de gevangenis moet omdat het vonnis onjuist was. Als hij zich om verschillende redenen niet heeft verbeterd in de gevangenis en weer steelt, betekent het dat dit jouw schuld is en niet van hem, want jij en de maatschappij zouden hem hebben moeten corrigeren en dat heb je niet gedaan.

Dus wanneer hij vrij is, sta je voor het probleem wat je met hem moet doen, terwijl wij precies weten wat we met jou moeten doen: ofwel we zetten je in de gevangenis ofwel we gaan over tot andere vormen van correctie.

Opmerking: Als we dit principe hadden gevolgd, zouden alle rechters nu in de gevangenis zitten, maar zoals we allemaal weten: de gevangenis verandert mensen niet.

Antwoord: In de Torah wordt er geen melding gemaakt van gevangenissen. Inderdaad, gevangenissen veranderen mensen niet, dat zien we aan alles wat er tegenwoordig gebeurt. De Wijzen wisten dit 5000 jaar geleden al.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/2/14

Filed under: Educatie, Maatschappij, Torah - Geen reacties→

Torah, Vajikra (Leviticus) (parashat Kedoshim) 19 vers 20: En wanneer een man gemeenschap heeft met een vrouw die een slavin is en voor een andere man bestemd was, maar niet volledig vrijgekocht of vrijgelaten is, moet hij een schadeloosstelling betalen, omdat ze niet vrijgelaten was, worden ze niet ter dood gebracht.

De Torah spreekt over verlangen (Malchut) dat nog niet gecorrigeerd is. Het gevende deel (mannelijk) en het ontvangende deel (vrouwelijk) zijn met elkaar verbonden in een staat waarin het verlangen nog niet vrij is, er is geen restrictie en geen masach (scherm). Het mannelijke deel is vrij en gewillig om met dit verlangen te werken, hoewel het nog ongecorrigeerd is.

Daarom is het probleem niet in het vrouwelijke deel, maar in het mannelijke deel dat met de nog ongecorrigeerde Malchut gaat werken in de richting van geven. Dit is niet juist.

Als de handeling heeft plaats gevonden en er wordt onthuld dat het verlangen niet volledig gecorrigeerd is, leidt dit naar een Cohen (priester) omdat beide delen moeten opstijgen naar het volgende niveau.

Torah, Vajikra (Leviticus) (parashat Kedoshim) 19 vers 21 en 22: Hij moet zijn schuldoffer voor de Eeuwige naar de ingang van de tent der samenkomst brengen, een schuldoffer-ram. En de priester bewerkt met het schuldoffer-ram verzoening voor hem vóór de Eeuwige, voor de zonde die hij begaan heeft; en hem wordt vergeving geschonken voor de zonde die hij heeft begaan.

In het vrouwelijke deel ontbrak Malchut. Om op de juiste wijze de verbinding te maken met de eerste negen Sefirot en al het Licht te gebruiken met het doel om te geven, moet het mannelijke deel omhoog rijzen naar de eigenschap van Bina.

In ieder stadium van spirituele correctie loopt een mens gevaar om verkeerd te handelen, dan moet een mens innerlijk op zoek gaan en analyseren of hij van zichzelf duidelijk kan zien met welke verlangens hij werkt, of zij zich in een vrije staat bevinden; en als hij een zekere mate van vervulling gaat ervaren, zal hij dan daar niet weer een slaaf van worden? Het is vrijwel onmogelijk om dit te voorspellen.

Werkelijk alles wat zich kan voordoen wordt in de Torah beschreven. Hierover hoeven we ons niet ongerust te maken omdat correctie altijd op het volgende niveau plaatsvindt, de derde, hoogste Partzuf. Dit betekent dat de spirituele correctie het mannelijke deel, het vrouwelijke deel en de hoogste Partzuf, de Cohen, behelst.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/9/14

Filed under: Correctie, Innerlijk Werk, Sefirot, Torah - Geen reacties→

Vraag: Waarom begint de Torah niet bij Abraham of bij het kamp aan de voet van de berg Sinaï, maar bij Adam, de schepping?

Antwoord: Om ons te leren begrijpen dat het breken van de ziel in vele segmenten het belangrijkste is, daarna wordt de Torah aan ons gegeven, om deze delen weer bijeen te brengen en aan elkaar te lijmen en zo de Schepper in de herstelde Kli (vat) te ontdekken. Als het niet op die manier begonnen was en er geen breking had plaatsgevonden, zouden alle andere handelingen zeker zinloos zijn geweest.

Daarom begint de Torah bij Adam en niet bij Abraham, want Abraham is al het resultaat van de breking, hij begint al met de correctie. De correctie begint ook niet bij de schenking van de Torah, want dan worden de benodigdheden voor de correctie ontvangen en het correctie plan. De Torah eindigt met de volledige openbaring van de Schepper, namelijk in de volledig gecorrigeerde en herhaaldelijk versterkte ziel van Adam

Filed under: Correctie, Schepping, Torah - Geen reacties→