Alles wordt bepaald door de innerlijke intentie, daar zijn geen woorden voor nodig. Als wij ons ervan bewust zijn, dat wij voortdurend met elkaar verbonden moeten zijn en eraan werken om alle verstoringen te overwinnen, op gezamenlijk gebied in de groep en in wat een ieder voor zichzelf daarin tegenkomt, hebben we de juiste intentie.

Naar deze intentie keren we steeds terug tijdens de lessen, als wij gedurende de dag naar opnamen luisteren en als wij het blog lezen. Op deze manier help ik mijzelf er steeds aan herinneren en breng ik mijzelf elke keer weer terug naar de intentie om te verbinden. Bovendien draag ik er zorg voor dat alle vrienden met elkaar verbonden zullen zijn, omdat wij de Schepper zullen ontdekken als wij een krachtig, collectief verlangen hebben.

Als deze alomvattende kli (vat) niet bestaat, zullen wij de onthulling niet bereiken.

Deze voorwaarde is geen gril van de Schepper of van het hogere Veld, die eruit zou bestaan dat wij eerst op één plaats zouden moeten betalen om later ergens anders iets te ontvangen, zoals in een winkel. Dit bestaat niet in spiritualiteit.

Het is noodzakelijk dat je een behoefte voelt, de behoefte naar die eigenschap van geven, want alleen dan zul je in staat zijn om deze eigenschap te ontdekken. Nu ben je er ook van alle kanten door omgeven. Je bevindt je in dit hogere Veld maar je kunt het niet ontdekken, omdat je er geen behoefte aan voelt. Dus waar schreeuw je om?

Je weet niet eens wat de eigenschap van geven is of het hogere Veld waarnaar je verlangt. Je schreeuwt het uit over iets heel anders, namelijk over het feit dat je geen vervulling hebt gekregen voor je verlangen om te ontvangen, voor je ego. Als je werkelijk behoefte zou hebben aan de eigenschap van geven, zou je dit meteen ontdekken in dit Veld.

Uiteindelijk bevind je je in dit veld, maar jouw behoefte, je verlangen om het waar te nemen, is op dit moment zwak. Het zou kunnen dat dit verlangen zich op de tegengestelde richting concentreert, niet met het doel om de eigenschap van geven te ontvangen, maar alleen om ervan te genieten

Je kunt controleren of je in dezelfde richting als dat Veld gefocust bent door de eigenschap van geven te gebruiken als je probeert om je met anderen te verbinden. Dan zul je ontdekken of je je werkelijk wilt verbinden of niet, of je geven en liefde nodig hebt of niet.

Pas als wij ermee beginnen om ons, boven ons ego uit, te verbinden in de groep, zullen wij de innerlijke eigenschappen ontvangen die nodig zijn voor contact met het hogere Veld, met de Schepper, en wij zullen Hem vragen om de kracht van correctie. Daarom is het werk in de groep de essentiële, eerste voorwaarde. Daarom staat er geschreven: “Van de liefde voor het schepsel naar de liefde voor de Schepper”.

Daarom vond het breken van de verlangens plaats, zodat wij in het werk met anderen in staat zullen zijn om te ervaren, dat de eigenschap van geven noodzakelijk is en dat wij er behoefte aan hebben. Het allerbelangrijkste is het verlangen om belangeloos te leren geven.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/21/12, Shamati #30

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Wat zou u aan het einde van de ronde tafel discussie zeggen, zou u de resultaten ervan opsommen?

Antwoord: Ik zou het volgende zeggen: We hebben geprobeerd om ons met elkaar te verbinden, om boven onze meningsverschillen uit te stijgen en we hebben geprobeerd om de verbinding te ervaren als het meest kostbare wat er bestaat. Het is ons duidelijk geworden dat wij, als we ons met elkaar verbinden, in staat zijn om verschillende problemen op te lossen. Als we doorgaan met de ronde tafel gesprekken, hebben we de mogelijkheid om resultaat te behalen.

Dan zullen we op een veel betere manier kunnen leven, zonder conflicten en oorlogen en iedereen zal tot die conclusie komen. Alle lagen van de maatschappij kunnen deel uitmaken van deze verbinding. Het hoeft niemand aan iets te ontbreken, en het is de veiligste manier om problemen op te lossen.

Als wij ons best blijven doen om ons tijdens zulke discussies met elkaar te verbinden, kunnen we een algemene consensus bereiken, eenheid, begrip voor elkaar. Vertegenwoordigers van alle lagen van de maatschappij zullen zich met elkaar verenigen, met elkaar praten en elkaar beter begrijpen. Zij zullen proberen om zich met elkaar te verbinden boven alle verschillen uit en zij zullen niet naar elkaar wijzen en elkaar de schuld geven.

Wij brengen onszelf naar een niveau waarop wij allereerst denken aan onze verbinding. Dan zullen wij, vanuit deze verbinding, zoals in een gezin, alle problemen oplossen die een ieder van ons heeft.

Er bestaat geen andere benadering om de natuurlijke hulpbronnen eerlijk te verdelen op een manier waar niemand bezwaar tegen heeft. Eerst moeten we kunnen samenwerken, dan kunnen we al zien wat een ieder wenst en besluiten hoe wij het met elkaar kunnen oplossen. Maar als wij de natuurlijke hulpbronnen verdelen zonder deze verbinding, zullen er verschrikkelijke oorlogen ontstaan en zij die het sterkste zijn, zullen proberen om het grootste deel in bezit te nemen. Dan zullen we nooit in vrede en overeenstemming met elkaar kunnen leven.

From the Workshop in Toronto 6/20/12 

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Integrale Opvoeding, Ronde Tafel Gesprekken - Geen reacties→

Vraag: Wat voor soort inspanningen zijn er nodig om in spiritualiteit verder te komen? Kan ik een vriend daarbij helpen of pak ik daarmee het werk van hem af dat hij moet doen?

Antwoord: Inspanningen gaan over alles wat boven mijn menselijke mogelijkheden ligt. Ik kan iemand anders niet helpen om zijn werk af te maken, maar ik kan wel een voorbeeld voor hem zijn, zodat het voor hem gemakkelijker zal zijn om zich in te spannen.

Op die manier pak ik zijn werk niet af, maar help ik hem juist. Hoe meer we elkaar helpen door een voorbeeld te zijn, zodat het voor een vriend zelfs gemakkelijker zal worden om zich in te spannen, hoe efficiënter we verder zullen komen.

Op deze manier ruilen we fysieke inspanning in voor spirituele inspanning! Dan lijkt het fysieke werk heel moeilijk, maar het spirituele werk lijkt heel gemakkelijk, omdat je de kracht van de groep eraan toevoegt. Het resultaat ervan is, dat je een last van 100 ton in beweging moet krijgen en dat je deze last ook in beweging krijgt, maar je hebt daarbij de hulp van een miljoen mensen, die samen met jou de last vooruit duwen.

Je hoeft het gewicht van de last van 100 ton niet te voelen. Deze 100 ton zijn noodzakelijk, want alleen daardoor zul je in verbinding komen met een miljoen mensen.

Daarom is zinloos lijden niet nodig, alles wat we hebben te doen is begrijpen waarom we lijden.

Als je in een bepaalde situatie moeilijkheden voelt, pijn, weerstand en verdriet, betekent het dat je je niet op de juiste manier inspant. Zoals er geschreven staat: “Je hebt Mij niet aangeroepen, O Jacob”. Als je met veel inspanning en zweet de last draagt die je door de Schepper wordt gegeven, betekent dat, dat je je niet op de juiste manier inspant, dan behoort deze last aan iemand anders, niet aan de Schepper.

Het plezier in het werk bestaat eruit te weten voor Wie we ons inspannen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/15/12, Shamati #117

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

   Gewoonlijk bevinden wij ons op één van de volgende drie niveaus met betrekking tot onze vrienden:

1. De vriend en de groep zijn groter zijn dan wij, met andere woorden: wij beschouwen onze vrienden en de groep als hoger dan wijzelf, om hun grootheid te voelen.

2. De vrienden en de groep zijn op een lager niveau dan wij.

3. Zij zijn gelijk aan ons.

Als ik hen beschouw als groter dan mezelf, plaats ik me in een situatie waarin ik van hen kan leren, van hen kan ontvangen wat zij hebben, zoals iemand die klein is leert van iemand die groter is. Ze zijn in staat om mij te beïnvloeden. Ik ontvang hun energie, kracht en enthousiasme.

Als ik hen beschouw als kleiner dan mezelf ben ik in staat om aan hen te geven, zoals een groot mens geeft aan een kind.

Ik voel in beide gevallen een bepaalde vorm van communicatie met hen, als ik van hen de grootheid van het Doel ontvang, en ook als ik hen deze grootheid kan laten ervaren door de kracht die ik heb, door wat ik doe voor de grootheid van het Doel, de grootheid van eenheid. Dit alles vindt plaats om tot een staat te komen, waarin ik mij aan hen gelijk voel. Dan zijn we echt vrienden.

Wanneer ik hen boven mij ervaar zijn zij mijn leraar. Wanneer zij lager zijn dan ik, zijn zij de studenten. Alleen als we gelijk zijn aan elkaar zijn we vrienden. Op deze manier stemmen we onze gedachten af op de groep. En ik ben altijd oplettend: waar kan ik iets toevoegen, wat kan ik ontvangen en waar kan ik volledig aan hen gelijk worden.

Deze vergelijking moet ik altijd als doel hebben. En de staat waarin ik beneden of boven hen ben, is de staat waarin ik mij op hen afstem.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Enerzijds zijn de geboden ‘tussen een mens en zijn vriend’ belangrijker dan de geboden ‘tussen een mens en de Schepper’, omdat wij van de liefde voor de schepselen de liefde voor de Schepper bereiken. Anderzijds moeten wij het einddoel niet vergeten: wij moeten onze onderlinge verhoudingen correct bouwen om ons te kunnen verbinden met de Schepper.

Anders zouden we alleen maar ‘idealisme’ laten zien en proberen om boven de crisis uit te komen, om ons onderwijssysteem te verbeteren en om mensen te worden die beter en gelukkiger zijn … Dit alles is met het kwaad verbonden en leidt zelfs tot een nog grotere ineenstorting. Hiermee zouden wij de mensheid juist afleiden van hun innerlijk en hen op een zijspoor plaatsen. Dan zouden mensen nog meer gaan lijden omdat ze zouden proberen om aan inspanningen te ontkomen, hoe prachtig ze hen ook toeschijnen.

Wij willen honger een halt toeroepen en ervoor zorgen dat iedereen gezond is, we willen iedereen met vreugde vervullen. Maar als wij ons tegelijkertijd niet op dvekut (hechting) aan de Schepper richten, op het Doel van de schepping, als wij niet tot doel hebben om de Schepper te verblijden en Hem niet in staat stellen om Zich te onthullen, kiezen wij een zijspoor, in plaats van het pad dat regelrecht opwaarts leidt, dan zal er meer lijden nodig zijn om ons naar het juiste spoor terug te brengen.

Dan zouden wij, door ogenschijnlijk goede handelingen te verrichten, negatieve resultaten teweeg brengen, daarom staat er geschreven: ‘Het is beter om te zitten en niets te doen’.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/12/12, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Negatieve gevoelens, irritatie en zelfs haat verschijnen in ons wanneer we ons beginnen te verenigen. Wat is de juiste manier om hiermee te werken?

Antwoord: We moeten de wereld in tweeën verdelen: hoe de wereld op mij overkomt, vanuit mijn egoïsme, en hoe de wereld eigenlijk is. Hoe ziet de wereld er in werkelijkheid uit?

Als wij dit eenmaal in ons gemeenschappelijke verlangen ontdekken, zullen we zien dat de wereld vol Licht is en absoluut volmaakt. Er valt niets aan te corrigeren. Met andere woorden: we hoeven alleen onszelf maar te corrigeren, alleen onze persoonlijke houding naar de wereld, onze persoonlijke waarneming.

Daarom moeten we de wereld nauwkeurig verdelen in hoe deze aan ons verschijnt door het prisma van egoïsme en de wereld die nu buiten onszelf bestaat. Dan gaat het alleen over het hogere Licht, dat in een staat van absolute rust is en uitsluitend de kwaliteit van volledig geven en liefde heeft.

Daarom moeten we deze twee waarnemingen in ons scheiden. Eén waarneming is een echt gevoel van irritatie en bezwaren, die wij met een bedoeling zo waarnemen, zodat wij er bovenuit kunnen stijgen en de groep kunnen zien als iets dat absoluut en perfect is, waar alle vrienden de grootste mensen van de wereld zijn, volkomen gecorrigeerd. Alleen ik moet mijzelf bij hen voegen en bij hen zijn als een embryo in de moeder.

Wat zij zeggen en wat hun invloed op mij is, maakt voor mij niet uit. Ik krijg deze hindernissen met opzet, zodat het mij zal lukken om mij, ondanks deze hindernissen, bij hen te voegen en één met mijn vrienden te zijn zoals ik mij hen voorstel: absoluut volmaakt, in een staat van rust en ik ben bij hen.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Het centrum van de groep is het punt, waarin wij ons bevrijden van alle gebroken delen en ons alleen willen concentreren op onze lichtvonken, die alles wat gebroken is samenvoegen. Hoe meer wij proberen om deze vonken met elkaar te verenigen, hoe hoger wij opstijgen op de spirituele ladder.

Dankzij deze inspanningen ontdekken wij een nieuwe diepte van verlangen in onszelf en wordt er een groter Licht onthuld in de eenheid van de vonken. De verbinding van de vonken is de ‘Reshimo de Hitlabshut’ en de diepte van het verlangen waarboven wij ons willen verbinden is de ‘Reshimo de Aviut’, en zo beginnen wij ons met elkaar te verbinden in ons eerste spirituele Partzuf, waarin wij één ziel zullen voelen.

De eerste keer zullen wij het gevoel hebben, dat we in de integrale werkelijkheid zijn, waar we allemaal met elkaar verbonden zijn en daarin zullen wij spiritueel leven voelen: één leven voor iedereen. Zoals er geschreven staat: ‘Er is geen ander dan de Schepper’. Eén voor een ieder, één gedachte, één Licht, een verenigd systeem. Wij zullen voelen, dat wij in één hogere Kracht leven.

En dan zullen wij die Kracht steeds meer gaan herkennen, er meer eigenschappen in onderscheiden, verschillende gedragingen naar ons toe, afhankelijk van de grootte van het Partzuf. Het allereerste uitgangspunt is echter het punt van onze eenheid, het centrum van de groep genaamd. Het bestaat uit twee elementen: het eerste betreft het overwinnen van ons egoïsme, de Reshimo de Aviut, het tweede is ons verlangen om onze lichtvonken met elkaar te verenigen, wat bepalend is voor de Reshimo de Hitlabshut

Als ik ze op de juiste manier plaats ten opzichte van elkaar, wordt dit genoemd: geloof boven de rede. Het wordt alles tot één werkelijkheid, één enkele staat. Geloof betekent: de lichtvonken die zich met elkaar verbinden, kennis (rede) is de kracht van het egoïstische verlangen, waarboven wij onze verbinding willen bouwen.

Het maakt geen verschil of het ons lukt om te bereiken wat wij verlangen en of we ons kunnen verbinden met het centrum van de groep. Onze mate van inspanning ervoor is het belangrijkste. De mate van inspanning bepaalt hoe succesvol de staat is.

Wij zullen nooit succes bereiken door wat wij zelf doen, maar alleen als wij het Licht naar ons toetrekken, zodat de Schepper het werk voor ons afmaakt! Uiteindelijk kan ‘een gevangene zichzelf niet uit de gevangenis bevrijden’. Alles gebeurt dankzij de hulp van Boven, door het gebed en het antwoord daarop.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/24/12, “Talk About the Workshop”

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Baal HaSulam, Shamati, artikel 69: “Eerst zal er de Correctie van de Wereld zijn”: Hij zei, dat er eerst de correctie van de wereld zal zijn, dan zal de complete verlossing plaatsvinden … dat eerst het innerlijk van de werelden gecorrigeerd zal worden en vervolgens het uiterlijk van de werelden … en de wortel van Israel is afkomstig van het innerlijk van de werelden.

‘Israel’ zijn zij die zich aangetrokken voelen tot Yashar-El (rechtstreeks naar de Schepper), zij die het ‘punt in het hart hebben’. Lang geleden ontdekte een groep mensen in het Oude Babylonië dit verlangen en scheidden zij zich af van anderen, zij gaven zichzelf deze naam op grond van hun richting naar het Doel. Later werd deze groep een volk dat door eeuwen van ontwikkeling heenging.

Nu herhaalt de geschiedenis zich, er is weer een groep mensen die zich organiseert volgens hetzelfde principe en ook ‘Israel’ heet, op basis van de richting van hun ontwikkeling. Zij behoren tot het innerlijke deel, omdat het over de verlangens van Galgalta ve Eynaim gaat, de kelim (vaten) van geven.

Dit is de betekenis van ‘want u was het kleinste van alle volken’. Door het innerlijk te corrigeren, wordt het uiterlijk echter ook gecorrigeerd, dat gebeurt in kleine delen. En het uiterlijk zal voortdurend gecorrigeerd worden, totdat het uiterlijk geheel gecorrigeerd is.

Het is dus voldoende om de ‘één procent’ te corrigeren om daarmee de hele wereld te corrigeren, stukje bij beetje, deeltje voor deeltje.

Dit betekent, dat wij mensen moeten vinden die het belang van het Doel van de schepping voelen, van de innerlijke ontwikkeling. Zij moeten zich met elkaar verbinden, zodat zij zullen begrijpen waar onze evolutie naartoe wijst. Door onderlinge verbinding en zichzelf te corrigeren, zullen zij de correctie doorgeven aan het uiterlijke deel en invloed uitoefenen op de hele wereld.

Daarom hebben wij een conventie in Amerika, niet voor externe disseminatie, maar voor mensen die ernaar verlangen om de hogere Kracht te ontdekken. Wij moeten hen van de noodzakelijke voorwaarden voorzien, zodat zij zich kunnen verenigen, zodat zij in staat zullen zijn om de correctie te vervullen, dan zal het van hen uit naar de wereld stromen.

Zij moeten beseffen dat zij hiervoor verantwoordelijk zijn, omdat het uiterlijke deel niet onafhankelijk kan opereren. Gewone mensen, van wereldleiders tot de gewone burger, kunnen zichzelf niet corrigeren. Dat kunnen alleen degenen met het punt in het hart. Wij wenden ons tot hen en leggen hen uit waar de correctie van afhankelijk is en wat zij behoren te doen om de wereld te helpen.

From the Lesson in New Jersey on 5/10/12, Shamati #69

Filed under: Congressen, Correctie, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Wereld - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Introductie tot de Studie van de Tien Sefirot’, item 141: ‘’Nu kunnen jullie de betekenis van de volgende woorden begrijpen: ‘Verlaat Mij en vervul Mijn wet’. De uitleg luidt als volgt: “Het is Mijn wens dat zij Mij hadden verlaten en Mijn Torah bleven vervullen – het Licht daarin verandert hen.”

Er is een verbinding tussen jou en de Schepper, het Licht. Het is jouw corrupte verlangen om te ontvangen. Als je dit corrigeert, zul je het resultaat voelen, genaamd Licht of Schepper, wat wil zeggen: ‘Kom en zie’ (Boreh in het Hebreeuws) in dezelfde materie. De Schepper wordt in jouw gecorrigeerde verlangen onthuld, al naargelang de correctie ervan.

Samengevat: de methode waarmee je langzamerhand je verlangen corrigeert om de Schepper te voelen, te begrijpen en te onthullen heet ‘Torah’. Met de hulp van de Torah wek je een speciale kracht: de kracht van geven. Een kracht die zich buiten je bevindt en die je verlangen corrigeert. Naar de mate waarin je erom vraagt, verandert deze kracht het verlangen dat zich in je bevindt en je voelt het Licht, de Schepper, je sublieme staat.

Dit is de enige manier waarop je verder kunt komen. Als je niet om correctie vraagt en je tot de ‘Schepper’ wendt, zoals jij Hem ervaart, is je werk nietszeggend, want het valt niet samen met de werkelijkheid.

Vraag: Wat wordt er bedoeld met ‘vervul mijn wet’?

Antwoord: Dit betekent, dat alles wat je doet alleen gericht moet zijn op de correctie van de corrupte kli (vat), volgens het principe: ‘Ik heb de neiging tot het kwaad geschapen, Ik heb de Torah geschapen als een kruid ervoor’.

Als je correct werkt aan de correctie van het verlangen, begint het de vorm van de Schepper aan te nemen. Dan begin je Hem te begrijpen, te leren kennen en je aan Hem te binden. Je bent in het bezit van ‘materie’ die een nieuwe vorm heeft aangenomen, de vorm van geven en liefde. Via de materie van het verlangen bereik je dus hechting aan de vorm van de Schepper.

Vraag: Als we erover spreken, dat we het punt in het centrum van de groep moeten vinden, wat heeft dat dan te maken met ‘vervul mijn wet’?

Antwoord: Daar, in het centrum van de groep, corrigeer je je neiging tot het kwaad. Daar, alleen daar, ontdek je de Schepper, je gevorderde spirituele staten. Er is geen andere plaats waar de kwade ‘materie’ van het verlangen ontdekt kan worden. Alleen in het centrum van de groep moet het onthuld worden als een berg van haat, als de berg ‘Sinaï’.

Als wij ons committeren aan verantwoordelijkheid voor elkaar, met onderlinge verbinding en hulp, beginnen we het Corrigerende Licht te ontdekken. Dit wordt ook genoemd: ‘het ontvangen van de Torah’. Wij ontvangen de Torah als we voelen, dat wij onze verbinding niet kunnen corrigeren, maar we niet proberen om voor dit probleem weg te lopen. Dan ontvangen wij de Torah en we corrigeren wat ons van elkaar scheidt: dan wordt de Schepper onthuld.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/20/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: U zei dat we steeds weer moeten terugkeren naar de gecorrigeerde staat en die in gedachten moeten houden. Wat is dat voor een staat?

Antwoord: Het gaat erom, dat als iemand een integrale verbinding met anderen bereikt, in een groep die niet al te groot is, hij zich dat herinnert, hij heeft er een indruk van gekregen, een Reshimo (herinnering) genaamd. Dit is een emotionele indruk en deze wordt als een herinnering in hem opgeslagen, het is echter een actieve herinnering.

Dat wil zeggen, dat we deze Reshimo altijd kunnen vervullen, met behulp van elke staat, die erop lijkt en het weer als nieuw kunnen gaan ervaren, opnieuw in de beleving kunnen zijn en meteen de moeiteloosheid, het onbegrensd zijn, de warmte, de veiligheid en de bevrijding van elke crisis, enz. erin kunnen voelen.

Wanneer iemand uit zichzelf begint te treden en zich met anderen verbindt, ziet hij dat alle problemen die hij daarvoor voelde, door hem zo ervaren werden, omdat hij de werkelijkheid op een andere manier waarnam, ‘voor zichzelf’ en niet ‘voor de ander’.

Het belangrijkste is dus, dat er een heel precieze indruk van samenwerking met de omringende wereld en met de omgeving, in een mens achterblijft en dat hij gebruiken leert, waardoor hij vanuit verschillende staten naar deze basis kan terugkeren. Dan zullen we ernaar terugkeren op andere, hogere niveaus – ondanks verstoringen die zich kunnen voordoen – met behulp van allerlei omgevingen en in elke omgeving die maar denkbaar is.

Vraag: Hoe vaak per dag moet iemand teruggaan naar die gecorrigeerde staat?

Antwoord: Hij moet er steeds in zijn. Ik probeer elke staat waarin ik ben, te veranderen in de gecorrigeerde staat.

Vraag: Hoe kan dit zich intensiveren, sterker en krachtiger worden?

Antwoord: Ik kan het versterken door middel van de weerstand die ik voel om ernaar terug te keren. Als ik de weerstand die ik voel eenmaal overwin, wordt dit tot een factor van intensiteit. Mijn ervaringen met betrekking tot samenwerking, de tegenstelling tussen de staten ‘voor mijzelf’ en ‘niet voor mijzelf’ zullen geleidelijk aan duidelijker worden, het verschil daartussen zal groter en sterker worden.

Vraag: Als u dit verschijnsel beschrijft zie ik hierin een individueel proces, maar we zeggen altijd dat het een groepsproces is.

Antwoord: Het is een groepsproces, maar we spreken hier over de inspanning van het individu in het groepsproces. Later, als het proces zich gestabiliseerd heeft tot een groepsproces, zal iedereen een gezamenlijk partnerschap gaan voelen. Dit is de staat waarin individuen tot één geheel worden, zoals vele druppels opgaan in één druppel, waarin geen verdeeldheid wordt ervaren, maar het gevoel van één grote, verenigde druppel.

Maar we hebben het er nu over, dat deze staten voortdurend veranderen: groepen vallen uit elkaar en verbinden zich weer met elkaar. We spreken niet over één groep of over het feit dat de mensheid zo’n groep is geworden. Daarom is het aandeel van mijn werk als individu met mijn omgeving hier het belangrijkste.

From “A Talk on Integral Upbringing” 2/27/12

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→