Vraag: Hoe kunnen we de staat van de groep beoordelen en is een beoordeling zinvol?

Antwoord: Als iemand zich bedroefd voelt, boos of sterke emoties heeft zeggen we: “Relax, stijg er bovenuit”, enzovoort. Dat wil zeggen, dat we iemand altijd aanraden om boven zijn emoties uit te stijgen.

Ons werk in de groep moet er continu op gebaseerd zijn dat we altijd boven ons ego uitstijgen. We begrijpen het ego en waarderen het, want het spoort ons juist aan om vooruit te komen en doet het al het mogelijke voor ons om er bovenuit te kunnen stijgen. Daarom wordt het ego ‘hulp tegen ons’ genoemd. Alle gedachten, verlangens en intenties die elk moment in ons opkomen, alles wat we innerlijk voelen, alles wat in een constante stroom door ons heen stroomt, is alleen bedoeld om er bovenuit te stijgen, erboven te ‘zwemmen’.

Als een mens dit kan vatten en begrijpen en ermee aan het werk gaat, bereikt hij het Doel heel snel. Dit geldt voor de groep en voor een ieder van ons persoonlijk. In de groep moeten we namelijk op deze manier met elkaar omgaan, altijd oog hebben voor de staat van de hele groep, waarin we allerlei verschillen tegenkomen, alles wat maar mogelijk is.

Wat voor verschillen kunnen er in een groep zijn als we niet boven onszelf uitstijgen? Lijken we op roddelende buren in een flatgebouw, die zich gaan bemoeien met allerlei relaties of op onverschillige chauffeurs die ruzie maken met elkaar?

We moeten er bovenuit stijgen, ons met elkaar verbinden en daarna het probleem ophelderen. Het zou kunnen dat het helemaal geen probleem was, maar juist speciale hulp die ons hielp om te verbinden. Zonder verbinding is het echter geen groep, geen Kabbalistisch begrip, maar alleen maar geruzie, een alledaags voorkomend verschijnsel.

Daarom moeten we bovenal verbinden. Hierbij kan er een derde nodig zijn, of zijn er andere helpende voorwaarden nodig, maar zonder verbinding zullen we nooit iets kunnen oplossen. Dan zal er altijd iemand blijven die gelijk heeft en een ander die schuldig is.

Ik heb het over de verhoudingen in de groep, niet over disseminatiewerk, zoals in elke onderneming heb je mensen die er meer verstand van hebben, je hebt managers en werknemers die doen wat zij zeggen. Maar in een groep kunnen we alle problemen alleen oplossen door verbinding en eenheid.

Als we ons met elkaar verbinden in het punt van eenheid en daaraan vasthouden – want dit is het belangrijkste voor ons en de Schepper heeft alles opzettelijk zo voor ons geregeld, dat wij deze verbinding zullen bereiken en eraan vast kunnen houden – zullen we zien wat er slecht is, wat het probleem is en het niet wegstoppen, maar proberen om de essentie ervan te begrijpen.

Dit is alleen nodig om ons te realiseren dat verbinding alle problemen oplost: “Liefde bedekt alle zonden”. Dit betekent dat er in principe niets gecorrigeerd hoeft te worden, omdat alle onenigheid en alle tegenstellingen alleen nodig zijn om er bovenuit te stijgen en te verbinden. Een andere bedoeling is er niet. Het gaat niet om de problemen zelf, daarin zul je in ieder geval de waarheid niet ontdekken.

Het is overigens net zoals in een familie. Stijg boven alle problemen uit en verbind! En wat gebeurt er dan met wat er daarvoor was? Er was niets, in ieder geval zou je het niet hebben kunnen oplossen. Een ieder van ons staat tegenover de ander en wat het belangrijkste is: is altijd anders dan de ander.

Wat is het in jou dat iets gaat onderzoeken De Schepper heeft het met opzet zo voor jou geregeld, dat je met zulke tegenstrijdige, nieuwe karaktertrekken te maken krijgt als je je nog nooit had kunnen voorstellen. Ons leven is er vol van. Alles wat we nu om ons heen zien is net een film, waarin alleen al onze tegenstrijdigheden worden vertoond, waaruit het beeld van deze wereld bestaat. Als je er bovenuit begint te stijgen, ‘zwem’ je op een volkomen ander niveau: in eenheid.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Eenheid, Egoïsme, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: U zegt dat jaloezie ons helpt om vooruit te komen. Ik begrijp niet waar we jaloezie voor nodig hebben.

Antwoord: Ik ben jaloers op iedereen. Toen er gisteren tijdens de maaltijd gezongen werd, was ik echt jaloers: Waarom kan ik niet zo zingen als zij? Of als iemand de studiestof snel oppakt, dan ben ik ook jaloers op hem: Waarom kan hij dat wel en ik niet? Is deze jaloezie slecht?

Stel je eens voor dat hier mensen zijn, die op een veel hoger niveau lijken te zijn dan jij, het is heel fijn dat zij iets hebben bereikt. Maar ik dan? Hoe kan dat nou? Zij wel en ik niet?

Nu kun je zeggen: “Gun je hen dan niet dat zij dit niveau hebben bereikt?” Nee, ik wil zelfs dat zij nog verder komen, maar ik wil dat wel met hen samen bereiken, dat wil zeggen dat het hier over positieve jaloezie gaat die mij vooruit trekt. Ik wil hen niet naar beneden trekken, ik wil hen volgen, naar voren toe, dit is een heel belangrijk punt.

Jaloezie betekent gewoonlijk dat ik de ander niet gun wat hij heeft, maar voor ons is jaloezie iets anders: het betekent dat ik wil hebben waar ik jaloers op ben.

Vraag: Ik ben nog nooit jaloers op iemand geweest. Hoe kan ik nou jaloers zijn op een vriend als ik weet dat de Schepper hem een bepaalde eigenschap heeft gegeven? Stel je voor dat er een goede computer is en een slechte die niet goed kan worden, zo heeft de Schepper hem dan gemaakt.

Antwoord: Hiermee ben je jezelf aan het sussen omdat je lui bent. Dat moet je spijten, dat je lui bent.

Vraag: Ja ik ben lui. Ik weet dat dit een eigenschap van mij is en ik kan er niets aan doen, dus ik zeg tegen de Schepper: “Zo ben ik, zo heeft U mij geschapen, dus wat wilt u dan van mij?!”

Antwoord: Allereerst, alle vragen die een mens stelt zijn legitiem en goed, want ze komen vanuit zijn verlangen, daar kunnen we verder niets aan doen. Maar de hele groep moet iedereen aansporen, anders worden we niet wakker. Hier moeten we een spel spelen.

Waarom organiseren we nu allerlei spellen? Omdat ik aan de vrienden moet laten zien dat ik op een hoger niveau ben dan zij, en er is nog iets anders in mij: “Wat, weet je dit nog niet? Ik weet het al,“ enz. We moeten elkaar een beetje plagen en elkaar laten merken dat er iets heel belangrijks verborgen is in spiritualiteit, anders komen we niet in beweging. De Schepper zal verborgen blijven totdat wij Hem ontdekken door onze gelijkheid van vorm, zo is het nu eenmaal. We moeten jaloers zijn op elkaar.

Jaloezie is een belangrijke eigenschap. Alles is met een bepaalde bedoeling geschapen. Je moet onder geen beding iets in jezelf onderdrukken. Die jaloezie moet je voelen.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Als er nieuwe mensen in onze groep komen hebben we met hen een probleem op het gebied van communicatie en verbinding, omdat wij nog verschil voelen….

Antwoord: Dat begrijp ik. Daar is niets aan te doen. Nieuwkomers worden langzamerhand vertrouwder. Doe wat werk met elkaar, nodig hen uit voor verschillende evenementen, het zal langzamerhand verdwijnen. Alleen als de groep een kritische massa heeft bereikt, zal er niet zoveel verschil meer zijn, dan zullen nieuwkomers zich gemakkelijk kunnen aansluiten. De groep zal dan niet voelen dat er nieuwe mensen bij gekomen zijn. Dit is alleen mogelijk als er een serieuze kritische massa is gevormd, bijvoorbeeld 20 permanente groepsleden. Als de nieuwkomers langzamerhand door hen worden opgenomen, zal het niet zo te voelen zijn: de nieuwe mensen kunnen gemakkelijk op de achtergrond blijven en de vrienden die al lang bij de groep zijn, kunnen gemakkelijk zorg voor hen dragen.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Wat moeten we in de integrale groep doen als er iemand bij zit die schade aanbrengt en de moderator hem uit de groep moet zetten? Moeten we zo iemand in de groep houden?

Antwoord: We kunnen zo iemand alleen in de groep houden als de schade die hij aanbrengt nuttig aangewend kan worden, omdat we daar bovenuit onze verbinding en onze liefde kunnen verduidelijken: “Hoe moeten we ons opstellen tegenover hem?” Zonder vijand is het heel moeilijk om tot eenheid te komen, de vijand brengt eenheid. Dus, over het geheel genomen moeten we er goed naar kijken en zo’n situatie van destructie verdragen, maar wel tot op zekere hoogte.

Ik denk dat de groep er het voordeel van zal inzien en zal begrijpen dat het allemaal gebeurt onder de invloed van de Natuur, die met een bedoeling op deze wijze werkt. Net zoals wij boven het innerlijk ego, dat groter wordt in ons, moeten uitstijgen, moeten we ook boven het groeiende externe ego uitstijgen.

Vraag: Betekent dit dat we zulke mensen moeten opvoeden, met hen moeten leren omgaan en ze niet uit de groep moeten zetten?

Antwoord: Niet met hen leren omgaan, maar van hen houden! Eer ze, omdat ze ons helpen om verder te komen.

From KabTV’s “Talks with Michael Laitman,” 10/3/12.

Filed under: Groepswerk, Integrale Opvoeding, Workshops - Geen reacties→

Kabbalisten hebben de groepsregels vanuit hun eigen ervaring vastgelegd. Het doel voor het vormen van een groep is: met elkaar verbinden en als de Schepper worden. De groep vormt zich als mensen, die deze staat met elkaar willen bereiken, bijeen komen en natuurlijk moet men begrijpen waarom de groep bestaat. Er zitten nieuwe groepsleden in die dit nog niet begrijpen of voelen, maar we leggen in een heel korte tijd uit waarom er een groep is en zonder enige druk uit te oefenen, brengen we hen geleidelijk aan naar die staat.

De groep moet één zijn en er mogen geen verstoringen zijn. Het is geen fabriek met managers en werknemers die aan hen ondergeschikt zijn. Zoiets bestaat niet in een groep die Kabbalah studeert, alles wordt samen gedaan.

We vormen verschillende comités die dienstbaar zijn en helpen, die de groep ondersteunen en zich bezig houden met organiseren: de studie, feestdagen, maaltijden, enz. Dit alles moet zorgvuldig afgestemd worden op de eenheid die de basis vormt van elk individu en het collectief. Hoewel we verschillend zijn, moeten we volkomen gelijkwaardig zijn, de een is wijs, de ander is dwaas, het maakt totaal geen verschil. Iedereen is van nature zoals hij is en is in die specifieke vorm onmisbaar.

Stel je een mechanisme voor met sommige delen die snel bewegen en andere die langzaam bewegen, sommige draaien naar rechts of naar links en andere draaien om een as heen. Een ieder heeft zijn eigen rol, het belangrijkste is dat iedereen zijn best doet voor de algehele eenheid. De andere voorwaarden worden, als resultaat daarvan, in de groep gecreëerd.

De belangrijkste voorwaarde is wederzijdse hulp, dit leidt ons naar onderlinge verbinding, want een mens alleen heeft niets om te corrigeren. Een ieder van ons is een compleet geheel en er is niets corrupt op één ding na: de verbinding met anderen. Daarom besteed ik geen aandacht aan het karakter van iemand, aan zijn uiterlijke vorm, aan zijn vreselijke gewoonten, aan niets daarvan. Dat is allemaal onbelangrijk voor me, ik gebruik een ‘filter’ en ik zie dat allemaal niet; de een heeft rood haar, de ander is saai, iemand anders irriteert me en probeert me in zijn straatje te krijgen, het maakt me niet uit. Achter mijn ‘filter’ moet ik maar één ding zien: de houding van een mens ten opzichte van verbinding en eenheid, want dit is het enige wat er in hem moet worden gecorrigeerd. Als hij daaraan werkt is hij mijn vriend, als hij dat niet doet is hij een vreemde voor mij.

Wij moeten niet proberen om iets in onszelf te veranderen, behalve de verbinding met anderen, dit is heel belangrijk. We verspillen veel tijd en energie als we ons bezig houden met onnodige dingen, want op die manier putten we onszelf uit en brengen we schade toe aan onszelf. Je moet blijven hoe je bent, daaraan moet je zelfs geen gram energie verspillen, investeer alleen in de verbinding.

Als dit duidelijk is, wordt het werk zacht en wederkerig, het wordt een maaltijd, een verlangen naar wederkerigheid en liefde. Aan andere dingen moeten we totaal geen aandacht besteden. Er geldt maar één voorwaarde: onze onderlinge verbinding, en de groep moet zijn aandacht daar constant op richten.

We hebben een lange weg te gaan en in het begin kunnen we te maken hebben met veel verstoringen, misvattingen, irritaties, uitbarstingen, enz. Er is echter maar één ding belangrijk, namelijk of een mens werkelijk verlangt naar eenheid. Als hij zijn best doet om die innerlijke behoefte te vergroten, neem ik al zijn andere problemen op me en help ik hem.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Als het egoïsme in iedere groep voor integrale educatie toeneemt, moeten de begeleiders dan uitleggen dat dit onvermijdelijk is in dit proces: onenigheid, vrede sluiten en dan weer ruzie maken?

Antwoord: Natuurlijk! Al het werk dat we in de groep verrichten – en de dagelijkse vorderingen daarin – is onmogelijk als we niet boven het ego uitstijgen. We bouwen aan onszelf boven het materiaal van ons toenemend egoïsme uit. Dat is de aard van dit werk.

Godzijdank maken we nu ruzie met elkaar, dat is prima! Maar nu moeten we proberen om er bovenuit te stijgen. We zullen steeds verder stijgen door te vallen en onderweg de dingen duidelijk te krijgen.

We moeten er naar blijven streven om steeds hoger te rijzen, alleen maar omhoog te rijzen! En we moeten alle neergangen, heftige strijd en conflicten onderzoeken, omdat we er anders voor altijd in vast zullen blijven zitten en elkaar naar de keel blijven grijpen.

We moeten werkelijk alles onderzoeken en analyseren vanuit het perspectief van groei, uitsluitend in dit licht, in deze richting. Heel ons egoïsme komt in ons naar boven, uitsluitend met de bedoeling om het te overstijgen naar het Doel daarboven.

From KabTV’s “Talks with Michael Laitman,” 03/10/2012

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Als ik vanaf het begin ‘hard werk’, al voelt het onnatuurlijk, als ik mijn hoofd buig voor de vrienden, in ieder geval op fysiek niveau, bereid ik me op deze manier voor om te ontdekken hoe ik me schaam voor mijn egoïsme en om dit gevoel te verdragen. Ik zal dit gevoel aankunnen en het ‘verteren’, ik identificeer me er niet mee, ik ben er dankbaar voor.

Schaamte plaatst me in de juiste positie tegenover de Schepper. Zoals bij fine-tuning krijg ik de mogelijkheid om op de juiste golflengte af te stemmen. Hoe groter mijn schaamte, hoe nauwkeuriger ik afstem binnen het kleine bereik dat deze frequentie heeft, de frequentie die me naar de Schepper leidt, naar de eigenschappen die ik wil bereiken. Het beeld wordt niet vaag voor mij, integendeel, het is buitengewoon scherp.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/28/12, Matan Torah (The Giving of the Torah)

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Schaamte, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Hebben onze gedachten werkelijk kracht?

Antwoord: Natuurlijk hebben gedachten kracht, we spreken niet voor niets over concepten als het ‘kwade oog’ en het ‘goede oog’. Onze denkkracht is de sterkste kracht die er bestaat, zelfs nog sterker dan een atoom explosie. Deze kracht is in de diepste diepten verborgen, te midden van de krachten die zich tussen de atomen bevinden. Denkkracht is het laatste niveau dat aan spirituele kracht vooraf gaat.

Maar gedachten worden alleen krachtig als ze zich met elkaar verbinden, als wij als eenling denken, beïnvloeden we het systeem maar een klein beetje en dat alleen nog maar op het fysieke niveau. Maar als we ons met elkaar gaan verbinden om de alomvattende kracht van geven te ontdekken, komt dit tot leven en ontstaat er vernieuwing, alsof we heel het spirituele netwerk van onze verbinding in vuur en vlam zetten en in werking stellen. Dan ontdekken we daarin de Schepper.

We hoeven niet zo’n grote denkkracht te hebben, het belangrijkste is de kwaliteit van ons denken, zodat we op de juiste manier gaan denken en dat ons zal helpen om de kracht van geven aan elkaar, namelijk de Schepper, te onthullen. Als de Schepper wordt onthuld, wordt de ware intensiteit onthuld. Dan spreken we al over het Licht van NRNHY en niet meer over onze beperkte wereld.

We willen ons met elkaar verbinden en door de Schepper beïnvloed worden, zodat Hij onder ons zal wonen en wij samen met Hem in harmonie zullen handelen. Net zoals de Schepper in een voortdurende staat van geven is, willen ook wij in een voortdurende staat van geven zijn, dan brengen wij het alomvattende netwerk tot leven en in de mate waarin wij ermee verweven zijn en met elkaar verbonden zijn, wordt de Schepper onthuld.

Vergeleken met deze immens grote kracht betekenen alle fysieke krachten niets. Heel de fysieke wereld gaat een omwenteling maken door deze innerlijke kracht van de mensheid, alles gaat veranderen en dat begint al bij onze kleinste verbinding, het belangrijkste hierbij is, dat het een werkelijke verbinding is.

We zien nu dat in het afgelopen jaar de term ‘Arvut – voor elkaar garant staan’ heel populair is geworden, want als we als groep bijeen zijn en ons in gedachten en daden met elkaar verbinden, breekt deze gedachtenkracht in de wereld door. Als deze term een spirituele daad uitdrukt, wordt daardoor het globale netwerk in zijn geheel beïnvloed en door iedereen geaccepteerd.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/26/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Er staat geschreven dat een mens zichzelf innerlijk moet veranderen, maar waar haalt hij de kracht vandaan om dat te doen?

Antwoord: We zijn natuurlijk niet verantwoordelijk voor onze innerlijke verlangens, maar we kunnen ze beïnvloeden door uiterlijke handelingen. Natuurlijk is dat vleierei en een leugen, maar door mijzelf naar buiten toe onbetekenend te maken, bereik ik mijn innerlijke ondergeschikt zijn aan de anderen.

Daarom doe ik dat met een doel, want ik wil dat het gebeurt. Mijn handelingen worden dus als een gebed gezien, een vraag om hulp, MAN, omdat ik werkelijk onder de indruk wil raken van hen.

Daarom helpt het zo om je voor de vrienden werkelijk klein te maken en brengt dit soort werk innerlijke veranderingen teweeg. Een mens is bang om zichzelf klein te maken, om zijn intellect niet meer te gebruiken en zijn eigen meningen los te laten, zijn ‘ik’ los te laten, al zijn levenservaring en de plannen die hij met zijn leven heeft. Als hij er nog steeds zo over denkt, is dat een teken, dat hij in zichzelf nog geen werkelijke nederigheid kent en heeft bereikt, en zich nog niet heeft gerealiseerd dat hij op geen enkele manier iets alleen kan bereiken.

Hij is nog niet de wanhoop nabij over zijn eigen kracht, dus het is nog te vroeg voor hem om dit soort werk aan te kunnen. Hij zal nog wat jaren moeten wachten, totdat hij zich tenslotte zal realiseren dat niets helpt en dat hij niets anders kan doen dan alles in zichzelf uit te wissen en te ontvangen wat zijn vrienden hebben.

Hij weet niet wat zij hebben, maar hij weet alleen dat zij precies hebben wat hij nodig heeft en dat hij zich wil bevrijden van wat hij zelf in zich heeft.

Dan gaat een mens zien dat er eigenlijk niets anders in hem aanwezig was dan een beetje trots en bezorgdheid om zijn ego. In feite is de totale spiritualiteit, het complete hogere niveau, buiten hem aanwezig.

From the 1^st part to the Daily Kabbalah Lesson 10/15/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Intentie, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik mezelf ondergeschikt maken aan de vrienden als ik al het gevoel heb dat ik minder ben dan iedereen?

Antwoord: Als je je minder voelt dan iedereen is dat geen tekortkoming, het biedt je juist de mogelijkheid om je één te voelen met iedereen en van hen het grootste Licht van Nefesh te ontvangen.

Als ik me klein voel, kan ik in een klein of een groot systeem opgenomen worden, dat is afhankelijk van de mate waarin ik mezelf ondergeschikt kan maken, wat ogenschijnlijk eenvoudig lijkt te zijn. Als ik me ondergeschikt maak aan een klein systeem, ben ik net een klein muisje, dat in een muizenfamilie is geboren. Maar als ik mij, met mijn grote ego, ondergeschikt kan maken aan een groot systeem, ben ik net een kleine prins in het paleis van de koning. Het is volkomen afhankelijk vanaf welke hoogte van mijn ego ik mij ondergeschikt maak.

Dus je klein voelen is verre van klein. Hoewel degene die klein is alleen het Licht van het allereerste niveau, het Licht van Nefesh ontvangt, is het Licht van Nefesh oneindig.

Het is goed om klein te zijn! Het is de beste tijd om vooruit te komen. Juist degene die zich klein voelt komt verder.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/12/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Ego, Groepswerk - Geen reacties→