Baal HaSulam, “Matan Torah (Het Geven van de Torah)”, Item 5: We moeten eerst begrijpen waarom de Torah nu juist aan de Israëlitische natie is gegeven en niet eveneens aan alle volkeren op de wereld. Is er hier, God verhoede het, sprake van nationalisme?

Zoals we weten geeft de Torah zelf een ontkennend antwoord op deze vraag. De Torah legt uit, dat Abraham, de voorvader van het volk Israël, een hogepriester was in het Oude Babylon, temidden van mensen die ver verwijderd waren van het kennen van de werkelijkheid van de Schepper. Hij onthulde, ogenschijnlijk toevallig, de Kabbalistische methode, hoewel hij uiteraard innerlijk al volledig tot ontwikkeling was gekomen.

Vanaf Adam, de eerste mens die de spirituele wereld ontdekte, tot Noach waren er tien generaties verstreken en toen weer tien generaties vóór Abraham. Eigenlijk spreken we over de innerlijke ontwikkeling van de punten in het hart, waarvan de eerste Adam was. We kunnen ons dit proces voorstellen als concentrische cirkels, die vanuit het centrum naar buiten toe uitstralen. De twintigste cirkel van de ontwikkeling van het verlangen wordt vertegenwoordigd door Abraham.

Abraham had dus al een basis, het innerlijk fundament van voorbereiding, dat oorspronkelijk was geschapen vanaf het niveau van Adam. Abraham bevond zich op een heel hoog niveau. Toen Abraham de Schepper onthulde vanuit een heel klein verlangen om te ontvangen, onthulde Abraham Hem boven het grote, egoïstische verlangen uit, dat groeide in Babylon. Enerzijds had hij de noodzakelijke basis, anderzijds voelde hij de zwaarte van zijn taak. Zoals gewoonlijk is het ene verenigbaar met het andere.

Het resultaat daarvan was, dat Abraham in staat was om de Kabbalistische methode te begrijpen en te ontwikkelen, terwijl Adam, met een klein vat (kli) en een klein Licht, dat nog niet verder gegroeid was, deze methode nog niet kon ontwikkelen, ontsluiten, uitleggen en overbrengen aan mensen.

Baal HaSulam legt de volgorde uit van de wereldomvattende ontwikkeling, die in drie fasen van tweeduizend jaar elk is verdeeld: HBD (Hochma, Bina, Daat), HGT (Hesed, Gevura, Tifferet) en NHY (Netzah, Hod, Yesod). Hoewel de pure vaten van de eerste Kabbalisten zich dichtbij het Licht bevinden, is het onmogelijk om de methode te onthullen zonder grote, krachtige verlangens die grotere Lichten vereisen voor het ontdekken van de rijkdom, die tot in de details aanwezig is.

In wezen is het voor ons duidelijk dat we, om de methode tot een zekere diepte te ontdekken, heel grote verlangens nodig hebben, een groot egoïsme waardoor groot Licht wordt onthuld. Alleen dan hebben we de mogelijkheid om nieuwe dingen zo aan te bieden, dat ze begrepen kunnen worden.

Daarom werd Abraham de stichter van de methode van correctie. Vóór hem kon het niet op de juiste manier beschreven worden, omdat er nog niets was om te corrigeren. De situatie in Babylon werd de basis. Het punt in het hart ontwaakte in Abraham en in duizenden van zijn studenten en zij gingen op weg naar het land Canaän, naar het verlangen dat bestemd was voor correctie, zodat het in de toekomst het land Israël zou worden.

Babylon is een corrupt verlangen, waarin het deel onthuld wordt dat gecorrigeerd kan worden. Aan dit deel werken, maakt Babylon tot het land Canaän. Door de tijd heen verschijnt het egoïstische verlangen ook hierin en Canaän verandert in Egypte, vervolgens in de woestijn en tenslotte in het land Israël.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Israel - Geen reacties→

  Al het werk begint voornamelijk in onze wereld en in onze tijd. We hebben een staat bereikt dat ons verlangen om te genieten gegroeid is, volledig is ontwikkeld op het lichamelijke niveau en nu zijn we in staat om het waar te nemen door het te vergelijken met het verlangen om te geven. Met andere woorden: we hebben onze ontwikkeling beëindigd op het bewegingloze, plantaardige en dierlijke niveau en nu moeten we ons ontwikkelen op het menselijke niveau, dat twee krachten inhoudt: ontvangen en geven.

Voorheen had ik een volledig “vlakke” visie. Ik zag alleen dat om mij heen, waarvan ik kon profiteren en wat ik kon grijpen voor mezelf en degenen van wie gebruik kon maken. Ik handelde alleen vanuit de wens om te genieten, wat de basis is van de bewegingloze, plantaardige en dierlijke natuur. Dus ik had geen enkele “verdeeldheid” en twijfel, het ging altijd slechts over één richting: hoe kan ik nog beter slagen in mijn egoïstische verlangen.

Dit vertaalt zich in een gewoon, stoffelijk leven zonder rekening te houden met het openbare leven, wat we eerder nooit ontwikkeld hebben. We keken altijd naar de samenleving als een gebruiksvoorwerp. Nu echter ontwaakt het verlangen om te geven in ons en het manifesteert zich in ons. We kunnen dit verlangen niet weerstaan en daarom moeten we er rekening mee houden.

De gehele mensheid komt voor de eerste keer in de geschiedenis in een situatie, waarin de wens om te ontvangen en de wens om te geven in balans moeten worden gebracht en door ons moeten worden gecontroleerd. Wanneer we ze niet in balans brengen, veroorzaken we omwentelingen en crises.

Dus het belangrijkste wat wij moeten doen is voor de juiste omgeving en voor de gehele mensheid zorgen. Onze wereldgroep moet de eerste zijn en moet als voorbeeld dienen. Dus onze groei “ van beneden naar boven” begint, terwijl we ons daarvoor alleen maar op het horizontale vlak ontwikkelden.

Dan zullen we de juiste wisselwerking tussen het verlangen om te ontvangen en de wens om te geven, Malchut en Bina, in onze gebroken verlangens onthullen. Om dit te bereiken, moeten we vragen om het Licht dat Hervormt. Het is alsof ik onthul: hier is mijn egoïsme en ik zou willen dat het anders handelt en zich verbindt met anderen, om deel te nemen aan het gezamenlijke werk.

Daarom vraag ik het Licht om te komen en mijn verlangen te corrigeren, om wat evenwicht tot stand te brengen en wederkerigheid in ons systeem, zodat we aan elkaar geven, concessies doen en ons verbinden. Dan komt het Licht en brengt ons terug naar Zijn Bron. Dit heet: “de correctie van beneden af ”, die we moeten voltooien.

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat zouden we van de komende congressen moeten verwachten. Welke intentie zouden we moeten opbouwen?

Antwoord: We naderen een aantal zeer krachtige veranderingen als gevolg van onze eenwording en ik hoop dat de komende aaneenschakeling van congressen ons zal helpen om een hele maand lang samen in deze intentie te blijven, zonder dit los te laten. Werk, familie, kinderen, persoonlijke problemen, ondanks dit alles laat ik onbewust in een hoekje van mijn gedachten ruimte vrij voor het allerbelangrijkste en ben ik constant bezorgd over onze eenheid, over hoe we verder komen van het ene congres naar het volgende, van één dag naar de volgende, in onze intenties en onze innerlijke solidariteit, tot we daar, diep in ons, de Schepper zullen onthullen.

We bestuderen dit theoretisch al een lange tijd. Dus laten we werkelijk wensen dat Hij wordt onthuld. We hebben dit duizenden keren gehoord – dus laten we ons hiervoor inspannen.

We kunnen niet twijfelen: “Alweer? Hoe vaak hebben we dit al meegemaakt?” We staan op de drempel van een doorbraak. En de wereld eist dit ook van ons. Want uiteindelijk bestaat er niet de geringste kans om ook maar één enkele oplossing te vinden. Op het internet zien we wat voor soort “oplossingen” er worden geboden als antwoord op de moderne crises, hoe mensen ze proberen te verhullen en te verzwijgen omdat ze geen enkele uitweg zien.

Op een wijze die comfortabel, helder en dicht bij de mensen staat, moeten we de wereld laten weten, dat er een oplossing is en hoe sneller we ermee beginnen om dit waar te maken, hoe minder we zullen lijden.

Daarom moet onze intentie bij de conventies beginnen met het “permanent leven” in de groep, dat is wat de hele mensheid naar de oplossing van de crisis zal brengen. Er is niets belangrijker dat we mogelijkerwijze kunnen voorbereiden of doen voor de wereld.

Juist nu zijn we op een zeer belangrijk punt aangeland: Er ligt een ziek iemand voor ons en zijn ziekte is bijna fataal, maar we kunnen een medicijn ontwikkelen en hem genezen. Hij zal dan niet alleen genezen, maar hij zal naar het niveau van de Schepper stijgen, naar een nieuwe, eeuwige dimensie.

Daarom moeten we het grootst mogelijk belang toekennen aan onze inspanningen en onze taak, de stijging die we gedurende deze dagen beginnen. We moeten onszelf verantwoordelijk houden voor wat voor soort taak we uitvoeren. Wie zijn wij om zo’n grote opdracht te ontvangen: om daadwerkelijk niet alleen deel te nemen aan de correctie van de wereld, maar aan die van de hele werkelijkheid?

We zouden een beetje trotser moeten zijn, dat zou ons helpen onze verantwoordelijkheid te voelen.

Filed under: Congressen, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Eenwording met de Schepper, Gebed, Intentie, Wereld - Geen reacties→

Eenheid is niet dezelfde moeten zijn; het betekent wederzijdse insluiting. De onderwijsmethode is ook op dit principe gebaseerd; iedereen is uniek en daarom ontwikkelen kinderen zich door discussies die hen de kans geven om de mening van andere kinderen te leren kennen, ongeacht hoeveel er van die meningen zijn.

Dankzij deze methode, absorbeert elk kind van anderen en wordt doordrenkt door hun manier van zijn, en groeit op om nog unieker te zijn. Het kind ontvangt van iedereen en groeit ervan, waarbij hij zijn eigen eigenschappen ontwikkelt.

Dit is wat we door middel van onze methode van onderwijs willen bereiken. Mensen verenigen zich op een een juiste manier, waarbij ze contact met elkaar maken en met elkaar communiceren, waarbij ze zelf een menselijke maatschappij bouwen. Een maatschappij die gebaseerd is op wederzijdse insluiting van elk in iedereen anders, en iedereen anders in elk. Resultaat hiervan is dat iedereen uniekheid zelfs meer opbloeit.

Om dit te doen, houden kinderen discussies die wij slechts een beetje richten en sturen. En in de tussentijd krijgt iedereen de kans om zijn mening te geven, om de rol van een rechter en verdediger te ervaren, van een advocaat en van een aanklager. We ontwikkelen de mens in elk kind alleen door middel van wederzijdse insluiting.

Dan, als de jaren voorbij gaan, zal elk kind anders worden dan het ander. Het verschil tussen ze zal iedere keer opvallen. En dan wat? Dit zal juist hen de kracht geven om hun uniekheid te volgen. Dit is het hele punt: zonder de individu te onderdrukken, bouwen een gemeenschap van grote persoonlijkheden.

Hierdoor geeft de methode van Kabbalah ons de kans om de hele schepping te gebruiken. Anders vernietigen we simpelweg de persoon, waarbij hij gereduceerd wordt tot een wieltje in een machine, waarbij eigenlijk elk feit, elk detail, bewust van zijn onmisbaarheid, deze machine juist in werking zou moeten stellen.

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Kinderen, Maatschappij, Onderwijs - Geen reacties→

Vraag: Spreekt de Zohar over één gemeenschappelijke ziel of over aparte zielen?

Antwoord: De Zohar spreekt spreekt over de ziel van een persoon. Dit komt doordat er niets anders in de hele werkelijkheid bestaat, anders dan één mens, één ziel, één schepping, Malchut – het maakt niet uit hoe je het noemt.

En als het lijkt alsof er veel mensen zijn, veel verlangens die gescheiden zijn en die vreemd voor ons zijn, komt dit alleen door gebrek aan het juiste beeld van de werkelijkheid.

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

Baal Ha Sulam, brief 19 “In dezelfde vrouw”: genade is misleidend en schoonheid is tevergeefs: maar een vrouw die de Heer vreest zal geprezen worden. Dit betekent dat tijdens de voorbereiding, de schoonheid en genade verschijnen en de essentie van perfectie waar iemand naar hunkert en verlangt. Echter, op het moment van correctie, wanneer de aarde vol is “met de kennis van de Heer, “dan”zal ik een andere wereld zien, omdat alleen angst en verlangen de essentie van de gewenste perfectie zijn. Dan voelt iemand dat hij tijdens de voorbereiding tegen zichzelf loog.

Vraag: Waarom wordt er gezegd dat we tijdens de voorbereiding tegen onszelf liegen?

Antwoord; Het is zo omdat ik naar iets verlangde dat een leugen was. En terwijl ik aan het lijden was, besefte ik niet dat dit lijden eigenlijk vervulling was. Het betekent dat zodra ik mijn houding tegenover het gewenste verander, ontdek ik dat ik in de oneindige wereld ben. Het wordt beschouwd als”Je zult eten wat al oud is”. Ik onthul een oneindige vervulling in mijn huidige staat.

Het is beschreven dat je eerder tegen jezelf loog, en dacht dat je niet de gewenste vervulling had en dat je die moet bereiken. Maar je hoeft niets te bereiken behalve de correctie van je verlangens. Je bent al in dezelfde perfecte staat, alleen kun je het niet zien omdat je nog niet over de kwaliteiten van waarneming beschikt of de gecorrigeerde verlangens.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag:Hoe komt het dat mijn verstand begrijpt dat de Schepper het waard is om gerechtvaardigd te worden voor wat Hij mij op dit moment aandoet, maar niettegenstaande heb ik er een slecht gevoel bij? Waarom kan ik mijn innerlijke staat niet beïnvloeden met externe acties zoals een gebed?

Antwoord: Wat je verlangen op dit moment voelt is in feite, jou. In de geestelijke wereld kun je niet doen alsof en iets uitdrukken wat je niet voelt. Je moet tot de correctie van je hart komen. En voor dit alles moeten we eerst uitzoeken wat er zich precies in onze harten bevindt.

Wanneer je huilt, wat huilt er dan? Je ogen of je hart? Dat is het verschil! Het probleem is dat alles wat we doen plaatsvindt aan de buitenkant, terwijl de wetenschap van kabbalah innerlijk is, het innerlijke deel van de Thora. Je moet graven naar het hart der harten, studeren en het onderzoeken.

Dan ontdek je dat de uiterlijke handelingen je alleen maar in de weg staan en het originele beeld verhullen, je bedriegen en verwarren. Je moet je hart blootleggen zonder enige vorm van uiterlijk theater, klaagzang en tranen.

Wanneer je een kalmerend middel neemt en de woede stopt zal het je dan doen veranderen van een zondaar in een rechtvaardig persoon? Nee, alles wordt geëvalueerd door het innerlijke gevoel van je hart. En we weten wat het is. Wij denken dat alles wat we moeten doen is onszelf minder bitter te maken en te huilen. Kabbalah sluit externe acties niet uit, maar wil ze aan de innerlijke staat spiegelen want zonder dit zijn onze acties waardeloos en zullen we niet voldoen aan onze bestemming.

Daarom wees niet bang dat je op één punt een “zondaar”moet worden en op een ander punt “rechtvaardig”. Ze zijn twee stadia van dezelfde spirituele graad zoals het is gezegd: ” Iemand kan geen Mitzva uitvoeren zonder het eerst te breken”. Dit betekent dat iemand eerst de belasting van het hart moet ondergaan ( een extra belasting van het egoïsme) en dan wordt beschouwd als een “zondaar” die de Mitzva brak en voelt in welke mate hij er niet toe in staat is.

En dan wordt hij sterker met de hulp van de omgeving, eist het Licht dat hervormt, corrigeert zijn verlangen en wordt “rechtvaardig”,alleen om opnieuw te vallen. Hierna ontvangt hij een nieuwe dosis van egoïsme en verandert eens te meer in een “zondaar” om zichzelf te corrigeren en rechtvaardig te worden. Het is gezegd: “duizend keer zullen de rechtvaardigen vallen en opstaan.

Elke nieuwe spirituele graad begint met een nieuwe lading egoïsme, en jij begint eraan als een zondaar. Daarna beëindig je het door het te corrigeren en bereik je samensmelting met de Schepper in dit niveau en wordt je beschouwd als rechtvaardig.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Je onthult het kwaad dat je niet toestaat om de spirituele wereld binnen te gaan, als een muur die voor jou staat. Je kan hier ook niet alleen doorbreken, alleen samen.

Om dit te doen moeten we verbinden in een groep, welke de enige vrije actie is die we in staat zijn om uit te voeren. Samen bijeengekomen, moeten we de kracht van de Schepper naar ons toetrekken en hiermee de muur breken!

Nu sta ik voor dezelfde egoïstische muur, maar ik ben niet langer alleen; Ik sta met veel punten in de harten met elkaar in verbinding en genaamd een “Kabbalah groep.” Dit is een enorme kracht die makkelijk de muur kan breken. We onthullen de Schepper in onze verbinding omdat zonder de Schepper, we niet in staat zijn om te verbinden!

Ik vraag de Schepper en Hij verbindt me met de anderen. De anderen vragen de Schepper voor hetzelfde en ook zij worden verbonden. Hierdoor introduceren we de kracht van de Schepper tussen ons. Hij verbindt ons, en met dezelfde kracht breken we de muur. Het is omdat de muur niet buiten ons is, het is tussen ons. Door te werken aan je verbinding met anderen, bereid je jezelf in principe voor op een doorbraak.

Wat betekent het dat de mensen van Israel, Egypte verlaten? Ze verbonden met zo een kracht dat de muur instortte; ze stegen boven hun egoïsme uit. Dit is wat ontsnappen van Egypte betekent.

Er zijn geen muren buiten. De muur is onthuld om ons te laten zien dat we niet willen verbinden met elkaar, het is een onthulling van de muur tussen ons. Breng nu de Schepper zodat Hij het zal breken. Dat is alles, niets anders is vereist!

We moeten doorgaan zonder te slim te zijn. Ons belangrijkste werk wordt gedaan in verberging, onbewust; dit is de periode van voorbereiding. Dus, het is belangrijk om de methodologie te volgen, zelfs als we het niet volledig begrijpen, net zoals een kind niet begrijpt hoe hij groeit. De muur is tussen ons en onze enige vrije actie is hiertegen gericht.

Men kan werken aan deze verbinding zelfs als hij de lessen thuis op TV kijkt, omdat onze verbinding niet fysiek is; we verbinden niet met elkaar met handboeien of ijzeren kettingen, alleen door innerlijk verlangen. Daarom, zelfs al ben ik ver van een centrum, ik kan nog steeds meedoen alsof ik het centrum zelf ben. De afstand doet er niet toe, het is alleen het verlangen en toewijding aan het doel wat er toe doet.

Dezelfde muur die we nu tussen ons voelen zal in lijm veranderen die ons op het eind samen zal binden. Dezelfde Farao die tussen ons staat zal de Schepper worden. Dit betekent dat we wegrennen van Farao en tot onthulling van de Schepper komen.

We gaan nergens heen; dit wordt gedaan in de groep, maar in plaats van dat we het breken en afwijzing voelen, onthullen we de lijm en verbinding. Dit is puur een psychologisch probleem die we zullen overkomen, en dan plotseling zal de moeilijkheid veranderen in de kracht van verbinding, de engel van dood in de angel van heiligheid, en het graf in moeders baarmoeder.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe moeten we ons aanpassen terwijl we de boeken lezen die the “fysica”onthullen van de spirituele wereld: Beit Shaar Hakavanot (De Poorten van Intentie) of TES (De studie van de Tien Sefirot)?

Antwoord: Mijn belangrijkste taak is om mezelf gelijk te maken aan de Schepper, om te rijzen naar Hem. Daarom, ik moet zijn acties en houdingen herhalen: als de Schepper de groep behandelt als “Goed dat Goed doet”, betekent dit dat ik het moet behandelen met dezelfde soort van goedheid.

Dit is waarom ik eerst moet zorgen voor de juiste houding tegenover mijn vrienden, welke aan mij is gegeven zodat we één geheel in eenheid en liefde worden. Als ik deze staat bereik, begin ik ze te behandelen zoals de Schepper doet, en in deze mate begin ik de Schepper te voelen. Immers, komen we dicht bij Hem volgens de wet van gelijkheid van vorm, en we voelen elkaar. Op deze manier bereik ik verbondenheid met Hem. Dit is het enige waar we aan moeten denken.

En het is genoeg om alleen in een boek te kijken en te luisteren, zolang het een authentiek, waar primaire bron is. Je weet misschien niet eens de taal, dit is irrelevant; je zal toch niets begrijpen.

Je hoeft je alleen te onthouden dat je nu een medicijn ontvangt, die je moet genezen! Het moet een aanvullende zintuig in je onthullen, en dan voel je de spirituele wereld en begrijpt het zonder woorden, sinds de sensatie niet in woorden uitgedrukt kan worden. Geen woorden zijn nodig om te voelen. Woorden zijn alleen nodig om iemand anders hierover te vertellen, maar in de sensatie zelf, zijn er geen woorden.

En men moet wachten op een spirituele sensatie die in hem opent zonder woorden. Dit is wat de ware wetenschap van Kabbalah is; Het helpt je deze waarneming te bereiken!

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Lessen - Geen reacties→

Vraag: Waarom maken de dalingen een veel grotere indruk op onze sensaties dan de stijgingen?

Antwoord: Het is omdat we egoïsten zijn. We zijn geschapen uit de wil voor genot, die plezier of lijden ontvangt. Tussen hen is geen middenweg, en daarom, zelfs als ik me in een neutrale staat bevind waar plezier en lijden beiden afwezig zijn, voel ik me slecht. Ik mis plezier. Ik eis altijd een positief; nul is niet genoeg voor mij.

Dit is waarom een persoon ontevreden is. Hij heeft een thuis, een baan, genoeg eten, maar hij mist nog steeds iets. Of het gras is groener bij zijn buurman, of het leven is ontdaan van enig betekenis en doel.

Ons egoïstisch verlangen is niet tevreden met wat het heeft. Als resultaat lijden we aan het ontbreken van een toevoeging, en deze toevoeging moet zeker groeien als onze egoïsme groeit.

Hiernaast,  is onze bron de Schepper die ons geschapen heeft. Hij is de enige en onvervangbare Ene, en ieder van ons voelt op dezelfde manier. Dus waar kunnen we voldoening vinden voor iemand die zo uniek is?

Dit is waarom we nooit voldoening zullen vinden, niet door plezier, en ook niet door de juiste zelfrealisatie. Dit is de natuur van het egoïsme. De kleinste daling is al genoeg voor onze heldhaftigheid om te verdwijnen in ijle lucht. We zouden toestemmen met alles, alleen maar om het lege gevoel van binnen te vermijden!

Het verlangen voor plezier hangt helemaal af van het Licht. Zolang het Licht ontvangt is het vol met energie, zelfs als er geen begrip is waar die energie vandaan komt. Maar zodra het Licht ietsje verder verdwijnt, voel je hulpeloos en zou je instemmen met alles om de situatie op een bepaalde manier te corrigeren.

Kijk naar de wereld; er is terrorisme, moord, diefstal en leugens. Het lijkt erop dat als je ieder persoon geeft wat hij wilt, niemand iets slecht zou doen. Dus wie heeft de schuld? Is het de Schepper, die Zichzelf niet onthult en daarom slechte dingen oproept. Alles wat overblijft is om de juiste conclusies te maken van Boven.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Lijden, Spiritualiteit, Zohar - Geen reacties→