Bij studenten doet zich steeds dezelfde vraag voor: Hoe nu verder? Met mijn vraag over de betekenis van het leven heb ik de leraar gevonden en de groep en ik ben gaan studeren. Ik moet het allemaal goed organiseren, zodat ik met de instructies van de leraar en de hulp van de studie de spirituele vorm in deze groep ontdek.

Het is net alsof ik een grote stapel blokken heb gevonden. Dat is de groep. Nu zit ik als een klein kind bij mijn vader, met een instructieboek waar een tekening in staat over hoe ik van die blokken een huis kan bouwen.

Ik kijk in dit boek, maar dat is niet genoeg, want ik ben nog klein en onwetend. Ik heb de hulp van een volwassene nodig om me te helpen. Mijn vader helpt me om van de blokken, die de groep vormen, een huis te bouwen. Hiermee zijn we nu bezig.

Dankzij het feit dat ik een huis bouw, verkrijg ik wijsheid, ik begrijp en voel steeds meer. Als ik klaar ben met bouwen, ontdek ik er leven in! Plotseling beginnen er een soort kleine lichtjes in te branden, er begint iets in te bewegen, ik ga wat geluiden horen en ik neem geuren waar, als in een prachtig sprookje begint het tot leven te komen.

Vraag: Maar de vader laat het kind eerst zien hoe hij het huis moet bouwen en dan bouwt hij het samen met hem. Waarom helpt Hij ons niet met bouwen?

Antwoord: Begin eerst met bouwen en vraag Zijn hulp erbij. Misschien ben je nog helemaal niet begonnen met bouwen in de groep en vraag je al hulp: waar is vader? Maar waar heb je Hem voor nodig als je nog niet eens begonnen bent?

Als je begint te bouwen en je merkt dat je het niet kunt, wil je dat Hij bij je is. Dan ga je naar Hem toe en je pakt Zijn hand, zodat Hij je zal helpen bij dit spel. Maar nu lijkt het voor jou nog, alsof je alles alleen gaat bouwen en je geen vader nodig hebt.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/1/12, “The Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Als er geen verlangen in het hart van een mens aanwezig is, valt hij in slaap en wordt hij in spiritualiteit als dood beschouwd. Spiritualiteit begint namelijk als het door het verlangen gewekt wordt. Het verlangen komt nooit vanzelf.

Als een mens door Boven gewekt wordt en plotseling een verlangen in zijn hart voelt, een onbekend verlangen, komt dit alleen van de Hogere. Dit is het enige dat van Boven naar ons toekomt. Hoewel het kan lijken alsof een mens verder komt met het ene verlangen dat hem als een geschenk van Boven is gegeven, kan hij dat niet alleen. Dan zou het verlangen, op dezelfde manier als het gekomen is, verdwijnen zonder enig spoor na te laten.

Wij moeten ons inspannen om helder te krijgen waar ons verlangen vandaan komt. Het kan van de groep komen, van een vriend, van een indruk die we opdoen, van een bepaalde gebeurtenis of vanuit een herinnering. Een mens schrijft dit alles aan zichzelf toe, omdat hij niet weet en voelt dat het van buitenaf naar hem toekomt. Hij moet onderzoeken en checken of hij er – voordat hij het verlangen voelde – krachtig naar op zoek was. Probeerde hij het te bereiken? Als er geen enkele verbinding te vinden is, die het voorgaande ogenblik verbindt met het moment dat het verlangen aan hem verschijnt, is dit verlangen niet van hem, maar het ging alleen maar door hem heen en behoorde niet tot hemzelf.

Dit verlangen geeft hem geen correctie, maar het is meer iets als een oefening die we aan een kind geven, zodat hij kan leren. Het maakt echter geen deel uit van zijn persoonlijke ontwikkeling. Voor een kind is een voorbeeld en zijn bereidheid om te oefenen voldoende, maar dat geldt niet voor ons. Onze vooruitgang vindt uitsluitend plaats door ons eigen verlangen.

Dat wil zeggen dat ik moet oefenen, met mijn omgeving en de boeken, in situaties waarin ik dat niet kan en er ook geen enkel verlangen naar had. Juist in zulke situaties moet ik oefenen en proberen om enigszins wakker te worden.

Hierbij is het heel belangrijk om volgens een vast schema te werken, zodat ik steeds weet wat ik te doen heb. Dan denk ik eraan en verplicht ik mezelf ertoe. De wederzijdse zorg voor elkaar in de groep kan mij hierbij ook helpen, ik word zo steeds herinnerd aan wat ik aan mezelf en de groep verplicht ben.

Ik kan extra steun krijgen, als ik een systeem om me heen bouw dat me voortdurend herinnert aan het belang van spiritualiteit en me helpt om ernaar op zoek te gaan.

Zelfs als ik er door Boven aan herinnerd word op een manier die ik niet begrijp, door de ‘directe en indirecte invloed van de Schepper’, op de verborgen wijzen waarop de Schepper werkt, moet ik er later zelf mee verdergaan, totdat ik mijn eigen verlangen ontdek.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/11/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Verlangen, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Dit weekend houden we een ‘stille zaterdag’. Hoe moeten we ons die stilte voorstellen?

Antwoord: Het gebruik om in stilte te zijn kwam door Kabbalisten in de wereld. Het wordt als een oefening toegepast op diverse terreinen die niet tot ons pad behoren, in het algemeen op het gebied van psychologie.

Als een mens iets nieuws wil begrijpen, zijn aandacht wil richten op iets nieuws, heeft hij afzondering nodig. Hij kan zich van iedereen afzonderen door naar een plek te gaan, waar hij fysiek alleen is. Ik kan ook de stilte in mezelf vinden, waar ik een bepaalde ruimte vind en me daar verberg voor de ogen van anderen, hoewel ik fysiek door veel mensen omgeven ben. Dit alles is afhankelijk van de niveaus van een mens.

Wij willen een dergelijke oefening doen, een ‘stille verbintenis’, waarbij we zo min mogelijk spreken. Er bestaan speciale perioden, waarin mensen de Torah meer bestuderen, zich intenser verdiepen in de stof en verschillende manieren van vasten toepassen. Deze methoden halen een mens uit het ritme waaraan hij gewend is, uit de routine en helpen hem om op een wat andere manier naar de wereld en zichzelf te kijken. Hij kan zich daardoor innerlijk concentreren, focussen.

Een ‘stille zaterdag’ betekent niet, dat niemand zijn mond opendoet. Maar als we praten, praten we alleen over de studie en over wat dat inhoudt. En we spreken niet meer dan nodig is. Als het niet nodig is, denken we over dezelfde vragen na, in plaats van erover te praten. Woorden leggen de ziel van een mens bloot, zij onthullen de diepste geheimen van zijn hart. Daarom moeten we niet spreken, tenzij het ten dienste staat van correctie.

Zo zullen we de komende zaterdag doorbrengen. Alle lessen en maaltijden vinden plaats volgens het gebruikelijke schema. Een ieder beperkt zich zoveel hij kan wat spreken betreft en richt zich alleen op denken.

Concentratie op gedachten, innerlijke concentratie, heeft een veel groter effect op de wereld dan woorden. Denken is een veel grotere kracht dan spreken. Het is de hoogste kracht in een mens en daarom de meest effectieve in het alomvattende systeem van de werkelijkheid. Het is het eerste woord van de reeks: ‘denken, spreken, handelen’.

Daarom hopen we, dat we een hoger niveau van geven zullen bereiken door onze gesprekken tot een minimum te beperken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/11/12, “The Freedom”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Als we iets willen oplossen, moeten we ofwel van het allereerste begin uitgaan of van het einde: van het begin van de schepping of van het uiteindelijke Doel. Wat zich daartussen bevindt behoort tot ons werk, tot onze vrije keuze. Door een analyse te maken van het begin en het einde, moeten we begrijpen wat we in het midden te doen hebben.

Het verschil tussen het begin en het einde van het pad, bestaat uit het verkrijgen van de intentie om te geven. Dit is in feite het enige wat verandert. Door onze intentie te veranderen bereiken we het verschil tussen ons en de Schepper en corrigeren wij dat. Hieruit blijkt duidelijk, dat onze taak uitsluitend bestaat uit het bereiken van deze juiste intentie.

Iedere daad bestaat uit: gedachte, redenering en uitvoering. De gedachte is het plan dat aan alles voorafgaat, waarin vanaf het begin het resultaat van de daad aanwezig is. In het midden, tussen het plan en de uitvoering ervan, bevindt zich de redenering, namelijk het inzicht.

Om het juiste inzicht te verkrijgen, moet er concentratie zijn. Daarom hebben Kabbalisten de gewoonte om in stilte te zijn, wat we in deze wereld ook doen. Als iemand op het punt staat van een belangrijke gebeurtenis en hij wil begrijpen hoe hij het zal aanpakken, gaat hij zich daarop concentreren. Hij heeft stilte nodig en probeert zich af te sluiten, zodat hij niet afgeleid wordt door externe gesprekken. Hij bereidt zich intensief voor om de handeling correct uit te voeren.

Daarom willen wij dit weekend in stilte doorbrengen, in rust, en erover nadenken hoe wij de juiste handeling kunnen bereiken. In plaats van te spreken, zullen wij door stilte tot inzichten komen.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 1/10/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Studie, Vrije Wil - Geen reacties→

Als het mijn wens is, dat het Licht mij van bovenaf beïnvloedt, is het nodig dat ik mijn eigen verlangen van beneden af creëer, een verlangen dat overeenstemt met het hogere Licht. Met andere woorden: dit verlangen moet nauwkeurig op geven gericht zijn, zoals het Licht dat van de Gever komt.

Wij weten echter niet wat het verlangen om te geven is en we kunnen ons er duizenden keren in vergissen zonder het juiste antwoord te vinden. De groep wordt aan ons gegeven om het antwoord te vinden. De groep is tegengesteld aan iedereen, daardoor kunnen we vanuit ‘de tegenstelling’ werken, want ik moet van hen houden, aan hen denken, voor hen zorgen en dat komt absoluut niet overeen met mijn verlangen. Dit helpt me om te ontdekken hoe tegengesteld ik ben en hoezeer ik erin faal om overeen te stemmen met de eigenschap van geven, met de Schepper.

Door dit werk kan ik alles leren. Het belangrijkste is, dat ik erop let, dat ik niet in de war raak en dat ik, via de groep, streef naar de Schepper, dan zal het worden zoals ik de Schepper naar mij toe ervaar, ik zal dezelfde weerstand ervaren, haat en gebrek aan verlangen.

Dit komt omdat ik de groep zal ervaren als een plaats van geven, maar ik wil niet geven: ik wil ontvangen van de groep. Ik vind het fijn om met vrienden samen te zijn en ze te omhelzen, omdat ik dat heerlijk vind. Maar me met hen verbinden om de Schepper genoegen te verschaffen, dat kan ik niet. Dit zou zich dan verspreiden en ergens in de groep opgenomen worden, in een verborgen, hogere bron daar, zonder dat ik er ook maar enige compensatie voor terug krijg. Maar dit is de enige manier om het juiste verlangen te verkrijgen, dat uiteindelijk een ontwaken van Boven zal oproepen.

De Schepper moet mijn einddoel zijn, niet de groep. Dan pas zal ik ontdekken hoe onmachtig ik ben om mij met Hem te verenigen, ik heb de groep zelfs helemaal niet nodig. Tenslotte is de Schepper een soort verdwenen, hogere oorsprong, die mij geen enkel voordeel biedt.

Ik voel de groep nog steeds als iets kunstmatigs: we komen samen, we eten met elkaar, we organiseren congressen en we hebben het goed met elkaar. Veel mensen in de wereld zouden er heel wat voor over hebben om tot een dergelijke groep te behoren, zoiets als een gezellige club, om het leven gezelliger te maken; nergens anders vind je zo’n warme, spirituele groep als deze.

Maar hoe verander ik deze ‘club’, een ‘bijeenkomst van dieven’, (want iedereen wil de groep voor zichzelf gebruiken en eruit stelen voor zijn egoïsme) in een ‘heilige broederschap’ (Hevra Kadisha), die mij zal opheffen naar de Schepper, omdat mijn egoïsme begraven zal worden (Hevra Kadisha is ook de naam voor een herdenkingsdienst). Juist hiervoor heb ik altijd de Schepper achter de groep nodig, alleen dan zal de groep een mechanisme worden dat mij hoger brengt, omdat ik aan geven zal denken.

Hier komt een vraag naar voren: wil ik mij verbinden met zo’n groep? Dan begint het echte werk. Anders zal de dief voor iedereen uit blijven rennen en roepen: “Houd de dief!” En je zult niet weten, dat de dief recht voor jou uitrent, je zult blijven denken dat alles prima is, je bent in een groep en je komt verder.

Maar we kunnen in tijden van neergang heel goed zien, dat wanneer iemand zijn egoïstische interesse verliest om in de groep te zijn, hij er geen zin meer in heeft, hij de verbinding verliest en hij niet langer meer wil meedoen. Daarom is het van groot belang om goed na te gaan of je houding tot de groep correct is, want dit bepaalt alles.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/9/12, Shamati #5

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Bij elke stap op de weg, moeten we komen tot een vraag, een dringend verzoek, een gebed. Niets anders werkt hier dan het gebed: een vraag naar de hogere Kracht, het Licht, om iets tot stand te brengen.

Vele jaren gaan voorbij voordat een mens dit begrijpt en het op deze manier begint te voelen. Het verstand helpt hier niet bij. Deze houding, ten opzichte van zichzelf en de wereld, die hij wil ontdekken, kan alleen ontdekt worden door innerlijke gevoelens, op een natuurlijke en instinctieve manier. Een mens moet begrijpen dat dit alleen het werk van de Schepper is, het hogere Licht dat hem beïnvloedt.

Voor alles wat hij wil doen om verder te komen, moet hij vragen en hopen op de invloed van het Licht, zodat het een mens beïnvloedt, veranderingen in hem teweegbrengt en hem een andere houding tot de werkelijkheid geeft. En in overeenstemming daarmee zal de werkelijkheid onthuld worden en dan zal hij de werking van het Licht gaan voelen en begrijpen.

Het Licht zal hem door verschillende staten heen leiden, waardoor hij de relatie tussen hem en de Bron van het Licht zal ‘zien’ (voelen en begrijpen).

We moeten altijd verwachten dat het Licht ons zal beïnvloeden. Dit is het allerbelangrijkste. En we moeten het niet alleen verwachten, maar het hartstochtelijk verlangen, er voortdurend op hopen, er gereed voor zijn en openstaan voor deze invloed. Dit is het enige wat ik kan doen. Dit is ons belangrijkste werk.

Als mensen bij elkaar komen en leven voor deze hoop, verlangen naar deze verandering in zichzelf, die in hen zal plaatsvinden door de hulp van het Licht, kunnen ze werkelijk elkaars harten laten ontwaken en één zijn in deze ene vraag. Dan zal hun vraag werkelijk de kwaliteit bereiken die nodig is, zodat het Licht erop antwoordt. We willen immers het Licht niet onthullen voor ons eigen belang, maar om het door ons heen te laten stromen en zo anderen te beïnvloeden: degenen die niet weten hoe ze dit uit zichzelf moeten vragen!

Zij wachten ook op deze verandering, onder invloed van aards lijden, maar ze weten niet hoe ze in één taal kunnen spreken met het Licht en daarom lijden ze, op hun kleine niveau.

Het Licht wekt hen met opzet, zodat ze de aarde worden: stof onder de voeten van de rechtvaardigen’, zodat de rechtvaardigen naar het niveau van Bina opstijgen om Licht te vragen voor allen die in het stof liggen…

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/4/12, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Op wat voor manier helpt de Schepper ons om de ‘Grieken’ in ons te verslaan? Immers, de ‘Israël’ in mij (de mens die hunkert naar de Schepper) lijkt zo hulpeloos tegenover hen.

Antwoord: Ja, er wordt gezegd, dat een oude, dwaze koning en een verstandig kind met elkaar strijden. Onze natuur is de kwade neiging, de dikke, egoïstische schil, waarin een klein puntje verborgen is, dat geen enkele kans heeft om er doorheen te breken. Daarom moeten we onszelf wakker schudden!

Je bent als een kleine worm, die in een bittere radijs of een appel zit. Hoe kom je eruit? Dat is onmogelijk. Je wordt aan alle kanten omringd en er is geen uitweg. Je kunt niets doen tegen zulke krachten.

Maar als er binnenin meer vrienden zijn zoals jij, en ieder van hen een punt in het hart heeft, verzamel je al deze punten, je leest Het Boek de Zohar, en je verbindt je ermee, omdat je wilt begrijpen wat er gaande is en wat de Schepper van ons wil. Op deze manier verbind je je met het Hogere Systeem en trek je het Omringende Licht aan, dat corrigeert.

Dan heb je een kans, maar alleen dankzij het Licht. Het Licht is de Schepper, die aan je onthuld wordt.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/27/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Het idee van zelfontplooiing is niet opvallend genoeg in onze boodschap. Wanneer iemand iets hoort over verbinding, is hij bang om zijn ‘ik’ te verliezen. …

Antwoord: Integendeel, vandaag de dag zijn mensen verslaafd aan de moderne, destructieve omgeving en tegen deze achtergrond bieden wij heel zinnige dingen: laten we werken vanuit de persoonlijke capaciteiten van ieder mens en iedereen van de normale basisbehoeften voorzien. Dan hoeven we onze middelen niet te verspillen aan oorlogen, conflicten en kredietbubbels. Daarnaast zullen we eindelijk wat vrije tijd hebben.

Hier ligt inderdaad een probleem: wat gaan we doen met de vrije tijd die we opeens zullen hebben? Hoe zullen we onszelf vervullen?

Maar wacht even, hoe vervullen we onszelf nu eigenlijk? Op het werk, waar we ongeveer tien uur per dag zwoegen voor de baas? Als iemand vrije tijd heeft, zal hij eindelijk juist zichzelf kunnen ontplooien en de mens in zichzelf kunnen vervullen.

Vandaag de dag weten we, vanwege de vervormde gewoonten die we hebben aangenomen, niet wat we met onze vrije tijd moeten beginnen. We zijn gewoon als robots geprogrammeerd: nadat we urenlang achter de computer hebben gezeten, komen we thuis en …… gaan we weer achter een andere computer zitten. Kijk eens hoe listig de maatschappij het programma van de slavernij in ons heeft geïnjecteerd. Ik eet wat iedereen eet, ik slaap als iedereen slaapt, ik doe wat iedereen doet, en dit is … mijn ‘vrije’ leven.

Denk je, dat er geen leven is zonder de egoïstische verlangens te vervullen? Hoe kun je ‘s morgens opstaan zonder weer genot na te jagen?

En wie zei je, dat je dat niet zou kunnen doen in de nieuwe samenleving? Ga je gang, doe wat je wilt, gebruik alleen je ego niet.

Wat kunnen we nog doen, als we begrijpen, dat het ego destructief is en dat het ons naar vernietiging leidt, naar conflicten? Het enige wat ons rest, is dat in balans te brengen.

Vandaag brandt het verlangen op een verkeerde manier in je. Je staat ’s morgens op en je denkt erover na hoe je anderen kunt manipuleren, hoe je ze in jouw voordeel kunt gebruiken. Maar je kunt je verlangen op een andere manier gebruiken, zonder iemand te schaden. Als je niet van plan bent om anderen schade te berokkenen, als je positief denkt, is het geen egoïsme meer, zoals nu.

Hier komen we bij de communistische zienswijze. De Sovjet-Unie bezorgde het communisme een slechte naam: ze gebruikten het als een dekmantel voor hun mislukte pogingen om een nieuwe samenleving op te bouwen. Het communisme biedt, in zijn ware betekenis, nog steeds de beste en meest geavanceerde, sociale structuur.

“Maar wat ga ik dan doen met mijn communistische vrijheid,” vraag je je af. “Wat ga ik tien uur per dag doen?” Hiermee geef je al aan, dat je nu een slaaf bent. Want alleen een slaaf weet niet wat hij moet doen, als zijn meester het hem niet vertelt.

We willen eigenlijk, dat je al die vrije tijd zult hebben om de menselijke vorm in je te kunnen creëren. En dan zeg je: “Dat wil ik niet! Wat is dat, zelfontplooiing? Ik begrijp het als je me vertelt, dat ik ’s morgens naar mijn werk moet rennen” …. En zo gaat de draaimolen van de werkdagen en de avonden voor het computerscherm maar door, totdat het leven voorbij is. Het is duidelijk. Je bent gewend geraakt aan deze slavernij.

Maar een vrije samenleving zal je juist vrije tijd geven en tegen je zeggen: ” Geef je lichaam alles wat het nodig heeft en ontwikkel verder de mens in je.”

De term ‘mens’ betekent: liefde voor anderen, en daar wil je in jezelf niet aan werken. Alle tijd die je daaraan zou kunnen besteden, besteed je nu aan de vernietiging van de wereld. Buiten onze basisbehoeften om, besteden we immers het grootste deel van ons inkomen aan munitie en ander destructief ‘speelgoed’.

Marx, de grondlegger van het communisme, begreep dit. Hij was een groot geleerde en econoom, en hij had een grondig inzicht in het systeem. Wij begrijpen hem helaas niet.

Uiteindelijk zal echter zelfs het slechte voorbeeld van de Sovjet-Unie ons helpen het goede ervan in te zien. Mensen beginnen nu te begrijpen, dat het hele verhaal van de ‘overwinning van het kapitalisme’ verre van eenvoudig is.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/2/12, “The Freedom”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: U gaat al gauw op tournee in Europa, hoe kunnen de Europese groepen helpen?  Zal de situatie veranderen als ze zich met elkaar verbinden?

Antwoord: Het probleem ligt hier niet zozeer in de verbinding tussen de Europese groepen, dat is ook belangrijk, maar meer op het gebied van algemene disseminatie. We moeten ons met elkaar verbinden en we moeten onze documenten naar verschillende organisaties sturen, onder andere naar de leiders van de EU in Brussel. Dan zullen we geleidelijk aan resultaat zien.

We zien de positieve resultaten al van onze samenwerking met de VN. In een officieel document over onderwijs, bijvoorbeeld, was hun inleiding een letterlijke kopie uit ons materiaal.

We moeten goed begrijpen, dat we een kans hebben om op dit moment gehoord te worden, omdat mensen nu zo ver zijn, dat ze hun hulpeloosheid te erkennen. Als ze verstandige ideeën van ons horen, kunnen zij ze tot op zekere hoogte gebruiken. Er zijn gevallen, waarin iemands positie het hem niet toestaat om dat te doen, hoewel hij het helemaal met ons eens kan zijn.

Maar op de een of andere manier moeten we ons best doen. De Europese groepen moeten proberen om zich met elkaar te verbinden en beginnen met doelgerichte verspreiding, die gericht is aan de adressen van de verschillende overheden en aan Brussel. We mogen het internet niet vergeten en het Europese deel ervan ook niet. Uiteindelijk zullen ze naar ons luisteren.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Educatie, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

Ons uitgangspunt is de breking van de kelim (vaten). Als dat niet was gebeurd, zouden we ons nu op hetzelfde niveau bevinden als het levenloze, vegetatieve en animale in de natuur, die gehoorzamen aan de ene Kracht, die hen van binnenuit motiveert en in hen werkzaam is. Maar door de breking zijn er speciale eigenschappen in het verlangen om voor zichzelf te ontvangen doorgedrongen.

De hele schepping ontwikkelt zich onder de directe invloed van het Licht, de mens ontwikkelt zich echter onder de tegengestelde invloed ervan. Juist op deze manier zal hij kunnen begrijpen dat het nodig is, dat hij zich uit eigen vrije wil zal gaan afstemmen op de Kracht, die hem drijft.

Hoe verder hij komt, hoe meer druk hij voelt. Uiteindelijk moet hij zichzelf volledig ‘formatteren’ om de juiste vorm te krijgen. Intussen groeit het verlangen in hem in een vorm, die tegengesteld is aan de gewenste vorm.

Het neemt veel tijd in beslag voordat een mens de innerlijke druk gaat voelen, die in verschillende richtingen gaat en hem als ruw materiaal vormt. Als hij probeert om zijn gevoeligheid te vergroten, voelt hij hoe de Schepper aan hem werkt. Het maakt niet uit wat voor externe activiteiten hij uitvoert, hij heeft een innerlijk leven waarin hij voortdurend probeert te voelen hoe de Schepper hem in allerlei richtingen duwt, door middel van verschillende gevoelens.

Het is te vergelijken met een moeder, die steeds bij haar zoon is en hem zegt wat hij wel en niet mag doen en hem zo bij alles corrigeert. Op dezelfde manier voelt een mens innerlijk steeds, hoe de Schepper aan hem werkt, alsof hij een zacht stuk klei is in de handen van de beeldhouwer die hem zachtjes duwt en hem tegelijkertijd de druk goed laat voelen. Een mens moet echter verlangen naar deze druk.

Het voelt wat moeilijk en onaangenaam, maar anderzijds begrijpt een mens, dat het werk dat aan hem gedaan wordt, niet gestopt kan worden en hij wil verder komen. Dit is het eerste gevoel bij een mens, die in zichzelf het werk van de Schepper aan hem begint te ervaren.

We kunnen voelen, dat er liefdevol aan ons wordt gegeven, omdat er na het breken verschillende krachten en invloeden in ons aanwezig zijn, als een kopie van de spirituele werkingen. Dit zijn potentiële werkingen, die in de alomvattende ziel bestaan, die daden om te geven wilde uitvoeren. Maar na het breken veranderde alles in ‘om te ontvangen’ en nu bestaat deze kracht in ons in een tegengestelde, egoïstische vorm. Maar dankzij dit gebeuren kunnen we het werk van de Schepper aan ons ervaren.

Het gedrag van een mens is daardoor tegengesteld aan de daden van de Schepper. Nu is er een conflict: weerstand van de kant van de mens, van de kant van de klei en de druk van de Schepper. Ze zijn dus slaags geraakt en een mens voelt de druk en de klappen, als de Schepper hem probeert te laten zien wat er niet goed aan hem is.

Uiteindelijk begint hij de innerlijke druk te rechtvaardigen en hij werkt mee met wat de Schepper aan hem doet, hij wil meewerken, zoals een paard zijn rijder gehoorzaamt. Hij voelt de leiding als een onthulling van liefde en stemt erin toe. Zo verkrijgt hij geloof en verbindt hij zich met de Schepper. Hij beweegt zich naar de beeldhouwer toe. Hoewel hij nog voelt dat hij lijdt, hij voelt dat in de klei, identificeert hij zich al met de intentie, met Degene die al die verschillende vormen in hem schept.

Hij verbindt zich met de Handen van de Meester, die hem schept en boetseert. Nu wil hij het, dat de Meester zo’n invloed op hem heeft en hij verlangt steeds meer naar Hem, totdat hij zich volkomen verbindt met de daden van de Schepper. Ze zijn in dezelfde beweging met elkaar verbonden, in dezelfde intentie en het lijden verandert in genot.

Al het lijden, dat door de klei gevoeld werd, verdwijnt en een mens bevindt zich erboven, hij is in zijn intentie en ziet dat de klei geen betekenis heeft. Hij stemt overeen met het werk van de Schepper aan hem en begrijpt: ‘alleen goedheid en genade zal mij volgen’. Hij rijst boven zijn gevoelens uit en verenigt zich met de intentie van zijn Maker, met wat de Schepper aan hem doet en hij komt tot volledige hechting aan Hem.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/2/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenwording met de Schepper, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel, Uncategorized - Geen reacties→