Sommige mensen denken, dat ze meewerken aan de algehele vooruitgang als ze naar onze lessen luisteren, mijn blog lezen en e-mails uitwisselen. Hier is echter geen sprake van deelname.

Hoe meer je onze boodschap in de wereld verspreidt, hoe verder je komt. Vergeet dat niet. Als je niet aan verspreiding doet, sta je stil, je komt niet verder. Ga aan het einde van de dag na wat je gedaan hebt. Deed je iets of niets? Je maatstaf bestaat alleen uit je concrete daden. Verwacht niet dat iemand anders het voor je doet.

Een lid van Bnei Baruch zijn betekent, dat je de wijsheid van Kabbalah verspreidt of de Arvut (voor elkaar garant staan) boodschap, dat je werkt aan verspreiding en dat je verslag kunt uitbrengen van hoeveel je verspreidt. Als je alleen een les downloadt heeft dat geen enkele waarde.

Tijdens de Conventie hebben we een punt van verbinding bereikt. We hebben het bereikt dankzij het feit dat de hele wereld dit van ons vraagt. De vraag is of we klaar zijn om aan die vraag van de wereld te beantwoorden. Kunnen we leiding geven aan de wereld en de methode van correctie en verbinding aanbieden? We kunnen alleen verder komen als we deze opdracht vervullen, op geen enkele andere wijze.

Het Doel van de schepping vraagt, dat de hele wereld verder komt, niet alleen wij. Wij zijn het middel voor de algehele vooruitgang. Als het middel zijn opdracht vervult is het ok, dan komt het ook verder, samen met ieder ander. Als het middel dit niet doet, zal er een ander middel worden gevonden. Er bestaat geen garantie.

Kijk naar groepen die niets aan disseminatie doen, of – om het preciezer te zeggen – naar wat er van hen is overgebleven. Hoe kan je verder komen zonder de raad van Kabbalisten op te volgen, die de wetten van de schepping vervuld hebben? Het is geen gril van mij, het staat in de bronnen geschreven.

Besteed dus aandacht aan het feit dat je achterloopt in de verspreiding die je doet, vergeleken met de vooruitgang van de wereld en dat je nog naar allerlei excuses zoekt. Hier zijn excuses echter niet op hun plaats. We spreken over concrete daden die niets te maken hebben met de huidige staat van een mens, met zijn ups en downs.

Wacht dus niet op initiatieven van de centrale groep. Als je verder wilt komen is dit de weg.

Tot nu toe kregen we de kans om vooruit te komen, maar de toekomst is totaal niet gegarandeerd. We komen verder dankzij verspreiding. Dit is de garantie die we krijgen. Aan het einde van de dag moeten we dus nauwkeurig onderzoeken: wat heb ik vandaag voor de wereld gedaan? De wereld heeft dit namelijk nodig en de Schepper heeft alles op deze manier geregeld: de wijsheid van Kabbalah werd aan mij alleen onthuld om aan anderen door te geven, op wat voor manier dan ook. Ik ben de adapter, de link. Anders ontstaat er niets goeds.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/12/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Tijdens de les zei u, dat het nu het belangrijkste is voor uw studenten om het gevoel dat tussen hen is geboren (het gemeenschappelijke verlangen naar de eigenschap van wederzijds geven) – dat al onafhankelijk van hen, op zich, bestaat – te laten groeien, zoals een pasgeborene die van zijn moeder is afgescheiden. Hoe moeten we dat nu doen?

Antwoord: Het enige wat nu nodig is, is dat we ernaar streven dat het pasgeboren verlangen toeneemt door het egoïsme te gebruiken, dat in ons is verschenen. Dat moeten we aan onze gezamenlijke verbinding toevoegen en deze daardoor versterken, zoals een atleet sterker wordt door de moeilijkheid van de sporttoestellen.

Vraag: De verbinding wordt gerealiseerd door het mannelijke deel van onze wereldgroep, op welke manier maakt het vrouwelijke deel hiervan deel uit?

Antwoord: Het vrouwelijke deel ondersteunt de mannen hierin, verplicht hen ertoe, versterkt hen en bemoedigt. Het maakt tevens actief deel uit van de verspreiding van de gedachte van wederzijds garant staan, de integrale verbinding van de hele mensheid, voor de 99%, namelijk het algemene publiek.

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Er is een vorm van eenwording en voorbereiding, die mannen alleen tot stand kunnen brengen als ze zich losmaken van hun gezin en hun vrouw en ze zich afzonderen. Als je boven de grenzen van onze wereld uitgaat en alleen in de eenheid met de vrienden bent, brengt dit een speciaal gebed voort, speciale gevoelens. We hebben het gevoeld. Het is werkelijk zo en er is geen andere manier om het te beschrijven.

De voorbereiding van de vrouwen gaat niet over verbinding met elkaar, maar over hulp aan de mannen om dit te doen, om te proberen alle nodige voorwaarden te scheppen voor die eenheid en hen zacht vooruit te duwen naar de verbinding. Vrouwen kunnen mannen helpen om boven hun ego uit te stijgen en eenheid te bereiken.

Onze vrouwen – over de hele wereld – hebben dit punt trouwens heel goed begrepen. Ze hebben ons gesteund en daar ben ik dankbaar voor. Hun steun was tijdens de hele Arava Conventie voelbaar, daarmee hebben ze ons een grote dienst bewezen.

De Conventie van december vraagt al van ons, om aan de voet van de berg Sinaï te staan, waar ook vrouwen, kinderen en ouderen zijn. De mannen vormen echter het fundament, 600.000 zielen, dit betreft niet hun hoeveelheid, maar hun kracht.

In de wijsheid van Kabbalah wordt alles afgemeten naar kracht, omdat Kabbalah spreekt over eenwording in één alomvattend verlangen. Dit ene, machtige verlangen wordt uitgedrukt door het getal 600.000, dit symboliseert de kracht van onze eenheid. Naar het niveau van 600.000 oprijzen, betekent de volledige onthulling van de hogere kracht, de Schepper, bereiken.

Ik hoop dat we dit zullen bereiken, want we hebben alles wat ervoor noodzakelijk is ter beschikking. We doen in ieder geval alles wat we kunnen. De hele wereld heeft eveneens nodig wat wij doen en daarom ontvangen we steun van Boven. We slagen er niet in, omdat we zo speciaal zijn en zo getalenteerd, maar omdat er een groep nodig is, die de wereld voorwaarts zal leiden.

From the Sunday Virtual Lesson Series 11/20/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Waarom hebben we de verlangens van het animale niveau nodig terwijl we ze niet kunnen corrigeren? Wat voor nut hebben ze?

Antwoord: We hebben die verlangens nodig om buiten de spirituele wereld te kunnen leven. Ze geven ons de mogelijkheid om ons te ontwikkelen zonder dat we afhankelijk zijn van de spirituele wereld, zonder dat we erdoor omgekocht worden.

Dit maakt het ons mogelijk om zonder ‘spirituele smaken’ te leven. We nemen steeds weer opnieuw het besluit of we ons willen verenigen met onze naasten, de groep. Soms willen we alles loslaten en weggaan, die mogelijkheid hebben we ook.

Anderzijds, als we alleen verlangens hadden die naar de groep uitgingen, zouden we op, laten we zeggen, bijen lijken. Zonder ook andere dingen te hebben zouden we, tegen onze wil in, in een gemeenschap leven en dat zou ook weer het het dierlijke, fysieke niveau zijn.

Nu leef ik echter in mijn lichaam en ik kan wel of niet streven naar spiritualiteit. Daardoor kan ik een spiritueel mens te worden, omdat ik uit vrije wil de vorm van geven bereik, ondanks mijn natuurlijke, oorspronkelijke verlangen. De Schepper creëerde de kwade neiging in mij, zodat ik een vrij mens kan worden door die neiging te overwinnen. Ik besluit vanuit mijn eigen, vrije keuze of ik dit wel of niet wil.

Anders zou ik op het animale niveau in de spirituele wereld leven. Ik zou een ‘engel’ zijn, een ‘spiritueel dier’, dat vanuit het instinct van iedereen houdt.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/23/11, “Mutual Guarantee”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritualiteit, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Is moe zijn van het leven een aanwijzing, die ik nodig heb om tot een nieuw niveau te komen? Waar komt het gevoel van vermoeidheid vandaan?

Antwoord: Vermoeidheid komt voort uit gebrek aan het belang van het Doel. Dit is te wijten aan het feit, dat je niet genoeg positieve stimulans krijgt van de groep. Als dat wel het geval zou zijn, zou je weer energie hebben.

De groep is verplicht om elkaar hierin te helpen. Omdat het in de groep over iedereen gaat, moet je met elkaar werken aan het gemeenschappelijke verlangen en het gemeenschappelijke Doel. Dan zal iedereen de kracht hebben om verder te gaan. Dit is ‘verantwoordelijk zijn voor elkaar’: als we ons met elkaar verbinden om elkaar de kracht te geven om het Doel van de schepping te bereiken.

From the Fundamentals Kabbalah Lesson 10/30/11

Filed under: Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Wat voor nut heeft het, dat de groep zich gaat afzonderen voor de Conventie in de Arava woestijn?

Antwoord: We zijn hier bij elkaar om het fundament te leggen voor een nieuwe maatschappij, waarvan het doel is: diepe verbondenheid met de Schepper. Om hechting aan Hem te bereiken, moeten we onderlinge hechting bereiken. Om onderlinge hechting te bereiken moeten we komen tot eenwording, ons afzonderen van alle verstoringen van de buitenwereld. Uiteindelijk zijn we met weinig en moeten we elkaar versterken, laat de wereld zich hierin dus niet met ons bemoeien. Daarom gaan we naar de woestijn.

In het verleden namen groepen Kabbalisten maatregelen die nog ongewoner waren, om zich af te zonderen van de buitenwereld. Een mens moet zichzelf wat meer vrijheid toestaan, om vrij te zijn van deze verwarde en inhoudsloze wereld, om wat meer naar binnen te gaan en te begrijpen waartoe hij bestemd is.

In de wervelwind van het leven, met de herrie van radio en televisie, kan je de zachte stem van je ziel niet onderscheiden en fijnzinnige, innerlijke inspiratie bereiken. Je hebt er eenvoudigweg de energie niet voor. Kabbalisten leefden honderdduizenden jaren geleden in een volkomen andere wereld, die de ‘wonderen’ van de massamedia niet kende, maar zelfs zij sloten zichzelf op, zonderden zich af van hun bekende omgeving en gingen zelfs ‘in ballingschap’, verlieten hun huis zonder ook maar iets mee te nemen, trokken jarenlang rond en leefden van wat ze hier en daar konden verdienen en kregen aan voedsel.

Je weet niet eens wat je in deze moderne wereld kwijtraakt, een wereld die je volstopt met vuiligheid, waarin je verstrikt raakt. Wil je iets verhevens bereiken? Zo ja, wat voor inspanningen lever je dan om uit deze lage gebieden te breken?

Het is waardevol voor ons om tijd vrij te maken voor een afzondering als deze, waar we alleen onze eigen kracht zullen voelen, zonder verstoringen van de buitenwereld. Laten we een dag in ons leven vrijmaken om te voelen wie wij zijn, in plaats van wie zij zijn.

Uiteraard dwingen we niemand om mee te doen en we maken geen lijst van deelnemers of van hen die niet gaan. We plakken geen etiketten op voor de toekomst. Wie niet wil of kan komen, komt niet. In die zin is alles heel vrijblijvend en open. Anderzijds, als iemand komt, moet hij meedoen aan de acties die de groep heeft vastgesteld, zodat we ons op die manier los kunnen maken van alles en alleen onszelf kunnen voelen.

Heb je soms niet het verlangen om alleen te zijn met jezelf? Op die manier wil de groep alleen zijn met zichzelf, om zichzelf te voelen. Je gaat een kamer binnen, sluit de deur en blijft alleen met je eigen gedachten. Zo willen wij alleen zijn met onze gedachten. In principe is dit duidelijk en wordt het algemeen geaccepteerd. Maar het gaat ons niet om even rust, maar over losmaking van ‘het niveau van vrouwen en kinderen’ en opstijgen naar ‘het niveau van de mens’.

In het artikel ‘Het belang van de groep’, schrijft Rabash: “Als een mens werkt aan het juiste pad, moet hij zichzelf afsluiten van andere mensen. Het pad der waarheid vereist versterking, omdat het tegengesteld is aan wat men in het algemeen vindt. De meningen van de wereld berusten op kennis en ontvangen, de meningen van de Torah berusten echter op geloof en geven. Als een mens afgeleid is, vergeet hij onmiddellijk al het werk aan het pad der waarheid en vervalt hij in eigenliefde. Alleen in de groep helpen vrienden elkaar en zo ontvangt elk mens kracht uit de groep, om te kunnen vechten tegen de algemeen aanvaarde opvattingen.”

De hogere wereld is onze innerlijke wereld. We moeten ons verplaatsen van de buitenwereld naar de binnenwereld. Daarom probeer ik, met de hulp van de vrienden, naar binnen te gaan, mijn innerlijk te onderzoeken, om zo diepe wijsheid te verkrijgen en de innerlijke betekenis van de Torah te ontvangen. Er is geen andere keus, dit heb ik nodig.

Een mens moet voortdurend naar binnen gaan, doordringen tot in zijn diepste diepten en precies daar ontdekt hij de werkelijke wereld. De uiterlijke wereld brengt ons met opzet in de war, zodat we door het conflict dat daardoor ontstaat, door de weerstand heen, de weg naar binnen bouwen. Het is een strijd voor ons om steeds dieper door te dringen tot wat achter de werkelijkheid van deze wereld ligt, achter deze uiterlijke wereld die ons naar buiten trekt.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/16/11, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Lichaam en Ziel - Geen reacties→

Ons belangrijkste werk bestaat eruit, dat we boven onze gedachten en verlangens uitstijgen, dat we dit zo doen dat we ons ervan kunnen losmaken en dat we opstijgen naar de hoogte waar we allen samen bestaan, waar de ziel is. Er is slechts één ziel in de wereld.

Daarom staat er geschreven, dat de zonen van Israel drie dagen onthouding moesten toepassen, voordat zij de Torah ontvingen. Een ieder probeerde uit te stijgen boven alle lichamelijke behoeften, gedachten, verlangens en overwegingen, om zich alleen aan het hogere Doel te wijden.

Het is heel moeilijk en het vereist toegewijd, nauwgezet werk, zoals je heel kleine zaadjes opraapt, totdat we ze allemaal hebben verzameld, één voor één, en onze egoïstische berekeningen tot een einde zijn gekomen, tot nutteloze gedachten en verlangens, die een mens in verschillende richtingen trekken, niet meer ontwaken. Dan is hij min of meer gereed om op te gaan in de gedachten en verlangens van de omgeving.

Deze strengheid en onthouding, deze enorm grote inspanning die een mens verricht om zich voor te bereiden, is verre van eenvoudig. Een mens moet zijn ego breken, uit zichzelf treden, zich met alle fysieke inspanning die hem ter beschikking staat, losmaken van zijn situatie en zich fysiek laten opnemen door de anderen. Dan moet hij proberen om zijn hoofd te buigen en hun geest te accepteren, die hem zal beïnvloeden. Hij kan zijn gedachten geen enkele ruimte bieden, omdat ze hem terug kunnen werpen, buiten de grenzen van de gemeenschap, de groep.

Een mens moet zich verlagen en zichzelf dwingen tot concentratie, om zo alles onder de invloed van de omgeving te brengen, zowel in fysiek opzicht als innerlijk, spiritueel, in gedachten, in verlangen. Hij moet zichzelf verliezen! Laat dat wat in de omgeving aanwezig is hem zo beïnvloeden, dat er geen hart en geen verstand meer in hem aanwezig is en dat hij uitsluitend onder de invloed is van zijn omgeving.

Dit is de eerste fase van voorbereiding om tot één geheel te worden. Als we hiertoe in staat zijn, kunnen we gaan spreken over de invloed van de hogere Kracht, de kracht van de groep.

De groep is niet de fysieke vorm die we ons voorstellen, het is geen groep van fysieke lichamen. De innerlijke kracht van de groep zal ons beïnvloeden, samen met het Licht dat Corrigeert en in de groep aanwezig is, aan ieder Heiligheid geeft en ieder in staat stelt om boven zichzelf uit te stijgen. Tijdens het omhoogstijgen zal een mens de alomvattende Kracht gaan voelen, die het universum vult en hij zal kunnen begrijpen wat er staat geschreven.

Daarom is het voor ons van het hoogste belang, dat we ons tijdens de Conventie en minstens drie dagen ervoor (en we moeten onszelf er nu al aan wennen), boven alle ‘vreemde’ gedachten en overwegingen bevinden en ons beperken tot noodzakelijke behoeften die we niet kunnen vermijden. Handel door ‘Geloof boven de Rede’ in elk opzicht.

Vooral tijdens de drie dagen vóór de Conventie, moeten we beginnen aan een werkelijke aanval, aan dagen van onthouding, zowel fysiek als in gedachten en verlangens, zodat we maar één verlangen hebben en de minst mogelijke verstoringen voelen.

From Lesson 1, Israel Arvut Convention, 11/11/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Wij onthullen de Schepper, de kracht van liefdevol geven, alleen als we in onze eigenschappen aan Hem gelijkvormig worden. Wat is dan de betekenis van het principe: ‘Verlies niet de hoop op Zijn Genade’?

Antwoord: Het betekent, dat een mens duizend keer geroepen heeft, zoals Koning David, die de collectieve Malchut symboliseert, de collectieve kli (vat), één die dieper is dan de Psalmen onthullen. Lees ze. Het zijn allemaal oproepen en verzoeken, lofprijzingen en geklaag. Dit is de betekenis van ‘Verlies niet de hoop op Zijn Genade’. Probeer op dezelfde wijze jouw jammerklachten en lofprijzingen tot uitdrukking te brengen, dan zal je tenslotte komen tot een zegen.

Vraag: Hieruit blijkt dus dat de Schepper wacht tot wij zo luid schreeuwen als we kunnen?

Antwoord: Er staat geschreven dat de Schepper wacht op gebeden en een gebroken hart, dat hij mensen van wie het hart gebroken is, liefheeft en dat je tranen hem goeddoen. Omdat je tranen er een teken van zijn, dat je egoïsme verzwakt en dat je eraan lijdt.

We ontvangen klappen van ons egoïsme, niet van de Schepper. Het kost echter tijd voordat we dit begrijpen. Werkelijk, wat wil je van de Schepper als je door je kwade neiging wordt geslagen?

Daarom moeten we heel nauwkeurig vaststellen, dat onze werkplaats de groep is. Alleen dan zullen we een waarachtig gebed bereiken, en natuurlijk zal het na veel pijn gebeuren.

From Lesson 3, Israel Arvut Convention, 11/11/2011

Filed under: Congressen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

We hebben van Boven de kracht van ‘geloof’ (liefde) nodig, die ‘kunst’ genoemd wordt. Natuurlijk hebben wij dit zelf niet. Op dit pad ziet een mens hoe zwak hij is. Er staat geschreven dat het innerlijke werk ‘een mens zwak maakt’, omdat hij begint te voelen dat hij niets anders dan een egoïstisch verlangen heeft.

Als hij denkt dat het hem lukt om zijn egoïsme te overwinnen, betekent dit eenvoudigweg dat een groter egoïstisch verlangen een kleiner heeft verslagen. In plaats van vooruit te komen in de richting van spiritualiteit, gaat hij op deze manier de tegengestelde richting op en maakt hij gebruik van een nog groter egoïsme.

Soms hebben mensen veel succes in de studie, ze werken en studeren veel en je zou kunnen denken dat ze gedreven worden door een grote kracht van geven. Maar dat is niet waar. Het is gewoon de grote kracht van het egoïsme, omdat ze er een groot voordeel in zien.

We komen altijd vooruit van ‘Lo Lishma’ (voor jezelf) naar ‘Lishma’ (ten behoeve van liefdevol geven) en natuurlijk handelen we met behulp van ons ego. Onze verantwoordelijkheid is echter om onze werkelijke houding te onderzoeken en de intenties die ons aansturen.

Als een mens zich inspant om te studeren, disseminatiewerk te doen en zich vooral inspant in de groep, ontdekt hij dat hij tot niets in staat is. Een mens komt tot het besef van zijn werkelijke staat wanneer hij ziet, dat hij niet in staat is om ook maar iets te beginnen met zichzelf, hoezeer hij ook probeert om zijn ego te overstijgen en daar zijn uiterste best voor doet.

Een mens besteedt al zijn tijd aan werken voor het belang van het Doel, maar tenslotte verliest hij zijn kracht en realiseert hij zich het kwaad dat in hem is. Hij begrijpt dat hij niets anders heeft dan zijn ego en dat hij elk moment wordt aangedreven door een egoïstisch doel. Het resultaat is dat hij wanhopig wordt, wat op de volgende manier beschreven staat: “Er is geen gelukkiger moment in het leven van een mens dan het moment, waarop hij alle verwachtingen over zijn eigen kracht heeft verloren en zich volkomen hulpeloos voelt, zo bereikt hij bereidheid tot een volledig gebed”.

Een volledig gebed bestaat uit de dringende vraag om de kracht van liefde te verkrijgen. Dan kleedt de kracht van de Grootheid van de Liefde, de Grootheid van de Schepper de mens en zo vervolgt een mens zijn werk, maar met een ander soort ‘brandstof’.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/8/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Tijdens de Conventie in december willen we de geboorte van een nieuwe wereld vieren. Waar moeten we ons op concentreren?

Antwoord: We moeten ons verenigen ten gunste van de waarden die we tijdens de Conventie willen belichten. Van dag tot dag moeten we ons meer inspannen om te voelen, dat we in een nieuwe wereld leven. We moeten het spelen, het ons voorstellen in onze onderlinge verhoudingen, in al onze gedachten en handelingen.

Zoals Baal HaSulam schrijft moeten we een model creëren van de nieuwe maatschappij, een model dat de basis van de nieuwe wereld zal vormen en het iedereen mogelijk zal maken om van ons voorbeeld te leren. Laten we dus eerst samen deze nieuwe wereld ontdekken. Dan zullen we zien hoe er zich mogelijkheden openen waarvan we nooit hebben durven dromen, in onze samenleving, in de industrie, de handel, in de opvoeding, enzovoort.

We begrijpen deze stadia nog niet goed, laat ze dus over aan het Licht. Als je doet wat je kunt zal al het andere zijn weg vinden. Het is ons werk om ons uiterste best te doen, dan zullen er mogelijkheden opengaan. Al onze inspanningen moeten gericht zijn op de nieuwe wereld, op nieuwe verhoudingen en een nieuwe maatschappij. Dit werk moet elk moment van ons leven vullen, de toon zetten en de juiste instelling creëren voor disseminatie, voor de voorbereiding voor de Conventie en voor de contacten tussen de groepen, zodat we ons meer en meer voelen als één groep ….

Iedere dag moeten we zien hoe de eenheid groeit en de kloof overbruggen tussen de gewenste en de huidige werkelijkheid. Als we nog negatieve dingen in de wereld zien, betekent dit, dat we onze onderlinge correctie nog niet voltooid hebben. Dit is de enige oorzaak.

De mensheid ontwikkelt zich volgens wat is voorbereid, terwijl wij vrijheid van keuze hebben om het Licht aan te trekken en de mogelijkheid daartoe hebben. Het Licht stroomt dan uit over de hele wereld en brengt er orde in aan. Zo komt de Conventie dichterbij en gaat het om een heel serieuze zaak.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/30/2011, “The Love for the Creator and Love for the Created Beings”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Nieuwe Wereld, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→