Vraag: Verandert het werk van de locale groepen nu wij als één collectieve wereldgroep beginnen te werken?

Antwoord: Wij moeten onszelf streng beoordelen en alles zo duidelijk en serieus mogelijk analyseren. We moeten van de Voorzienigheid, van de daden van de Schepper in de wereld, leren in welke mate de wereld correctie nodig heeft en hoe ver wij er nog van verwijderd zijn om hieraan te voldoen, we moeten de brug willen zijn, het kanaal, de adapter, waardoor de correctie plaats zal vinden. Dit moet ons wakker schudden en ons vervullen met grote ernst, verantwoordelijkheid en begrip voor onze taak.

Het is niet aanvaardbaar om alleen rekening te houden met onszelf en onszelf wijs te maken, dat alles prima gaat met ons en dat we wel kunnen wachten. De stand van zaken is heel ernstig en zelfs alarmerend. We kunnen het vergelijken met de waarschuwing van Baal HaSulam vóór de Holocaust. Als het volk Israel (een ieder die Yashar-El heet, die ten diepste verlangt naar de Schepper) zich niet houdt aan de vereiste voorwaarden, veroorzaakt dat toename van de uiterlijke krachten en leidt het tot hun overwinning over de innerlijke krachten.

Want er zijn grote moeilijkheden. De destructieve, kwade kracht, die wij zojuist hebben genoemd, begint over de wereld te regeren. Daarom moet een ieder de groep heel serieus nemen en er grote verantwoordelijkheid voor voelen: dit geldt voor ieder mens in relatie tot de groep, voor iedere groep in relatie tot andere groepen, tot de gemeenschappelijke wereldgroep en tot de wereld, de hele wereld.

We zijn al in een situatie en in een tijd, die het meest kritiek is van de hele menselijke geschiedenis en het is aan ons om te bepalen hoe we verder gaan: door het Licht of door lijden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/24/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Tijdens de workshop had ik het gevoel alsof ik mijn vriend moest beschermen. Is dit een juiste houding? Of is iedereen in de kring gelijk aan elkaar en mag iedereen ervoor zorgen, dat zijn vriend niet van het doel en het onderwerp van de workshop afwijkt?

Antwoord: Ik moet de groep beschouwen als iets dat absoluut perfect is: een eeuwig, oneindig en perfect systeem. Ik kom erbij als een klein iemand, bij iets dat enorm groot is en mij zal vormen.

Als ik in de groep ben en iets zie of hoor van mijn vrienden dat onaangenaam is, iets dat slecht lijkt of onvolmaakt, moet ik daaruit begrijpen dat dit zo is, omdat ik zo ben. Met andere woorden, de Schepper regelt het voor mij zo, dat ik alles juist op deze manier waarneem. Hij speelt met mij, want – zoals er geschreven staat – “Er is geen ander dan Hij”. Ik moet rechtvaardigen wat Hij doet en beseffen, dat ik alles op een negatieve manier waarneem door mijn slechte eigenschappen.

Als ik in verbinding met mijn vrienden ben, kan ik niets negatiefs in hen zien, maar alleen perfectie! Al het andere is of mijn eigen fout, of de fout van de Schepper.

From the Vilnius Convention 3/23/2012, Workshop 1

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, video - Geen reacties→

Vraag: De behoefte aan het verlangen van de vrouwen, dat de mannen nodig hebben om het doel te bereiken, was bij de seminars niet te voelen. Hoe komt dat?

Antwoord: Een man heeft het nodig om te beseffen, dat hij zonder die behoefte en dat verlangen het doel niet kan bereiken, pas dan kan hij voelen dat hij het nodig heeft. Dit betekent dat die staat nog niet bereikt is.

Stel je voor dat ik ergens mee bezig ben en het lukt niet. Wat ontbreekt er? Aha, ik heb ander gereedschap nodig. Ik begin daarmee te werken en dan zie ik dat er nog een stuk gereedschap ontbreekt. Alleen in de mate waarin ik besef, dat ik het doel alleen niet kan bereiken, ga ik op zoek naar manieren om het te bereiken.

Dan ontdek ik dat ik duidelijke, sterke steun mis. Het moet er zeker zijn! Dit staat in de Kabbalistische bronnen beschreven en dit zien we ook in ons dagelijkse leven.

Mannen hebben zo hun eigen, wat ongegronde trots. Zij vergeten dat ze van nature afhankelijk zijn van vrouwen. Zo is hun aard.

Doordat ze verder komen, beginnen ze zich te realiseren hoe zwak ze zijn. Dan voelen ze een sterke behoefte aan vrouwelijke steun.

Dit is geen zwakte, het is nu eenmaal onze aard, als we op de juiste manier van elkaar afhankelijk zijn, bereiken we met elkaar het gemeenschappelijke doel.

Ik ben er trouwens van overtuigd, dat veel mannen dit gevoel hebben, ik zie dat in hen. Zij voelen dit heel goed.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 1

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Met betrekking tot onze vrienden houden we geen rekening met hun persoonlijke eigenschappen, maar wél met wat tot ons spirituele pad behoort. Ik houd me niet bezig met hun dagelijkse problemen. Dit vegen we allemaal opzij en we vergeten alles wat er om ons heen is. We zijn slechts in één ding geïnteresseerd: hun grote verlangen naar ‘Boven’! Dit is hun punt in het hart en daarmee heb ik te maken! Hierop stem ik mij af!

Het maakt me absoluut niet uit wat voor eigenschappen ze hebben. Zij kunnen ongeduldig zijn, goed van karakter of niet zo goed: het maakt mij niet uit! Dit zijn allemaal onze animale, aardse eigenschappen. Dat alles blijft op het niveau van onze wereld. Het belangrijkste voor mij is om me te verenigen met hun punt in het hart. Daar verlangen zij naar, net zoals ik.

Afstemmen op de groep is heel bijzonder, subtiel werk.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Moeten de vrouwen doen alsof de mannen al op het niveau van Lishma (de altruïstische intentie) zijn?

Antwoord: Nee! De vrouwen moeten niet denken dat de mannen al op dat niveau zijn. Zij moeten hen als kinderen zien: wij spelen dit spel allemaal met elkaar. Zij gaan met de mannen om zoals een moeder met haar kinderen omgaat en een vrouw die haar man naar zijn werk stuurt.

Er wordt gezegd dat er achter iedere succesvolle man een vrouw staat en dit is werkelijk waar. Op een andere manier is het onmogelijk. Op die manier willen wij succesvolle mannen worden!

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Wanneer mensen beginnen om met alles om te gaan volgens het principe ‘Er is geen ander dan Hij’, lijkt het alsof ze niet meer functioneren in het leven, ze verliezen hun baan, er komen problemen in de familie en de materiële basis wordt wankel. Ten slotte wordt dit werkelijk een hindernis voor hun spirituele vooruitgang. We weten dat er ook een ander uitgangspunt is: ‘Als ik er niet voor mezelf ben, wie is er dan voor mij?’ Hoe kan ik onderscheid maken tussen: ‘Er is geen ander dan Hij’, wanneer ik daarnaast het tweede uitgangspunt moet toepassen en het leven moet benaderen vanuit: ‘Als ik er niet voor mezelf ben, wie is er dan voor mij?’

Antwoord: We moeten deze uitspraken niet zomaar willekeurig gebruiken, omdat ze in principe over andere niveaus spreken. Meestal hebben deze zinnen betrekking op de spirituele ontwikkeling, en niet alleen op het fysieke. Wat kunnen we doen om een mens op een correcte wijze op het doel te richten, zodat hij niet verdwaalt op het levenspad? Het is moeilijk. Ik zal je een voorbeeld geven van hoe moeilijk het is.

Ik heb ook mijn baan opgezegd. Ik had een prachtige kliniek met twaalf artsen, een uitgebreide staf, veel technologie, enzovoort. Je kunt zeggen dat de omzet van die kliniek in die tijd in de miljoenen liep. Ik heb alles gewoon weggegeven, weggegeven! Ik heb het niet eens verkocht of geliquideerd, maar ik heb het weggegeven om me te ontdoen van de management verplichtingen, zonder er later maar een cent voor terug te krijgen. Ik kon niet doorgaan met werken. Daarom begrijp ik zulke mensen.

Het is het beste als je eenvoudig werk hebt. Mijn leraar Rabash zei hetzelfde. Hij kreeg altijd promoties op zijn werk aangeboden, ze wilden hem teamleider maken en later afdelingsmanager. “In geen geval”, zei hij. “Ik wil een eenvoudige arbeider blijven.” Maar op deze manier kunt u vijf à tien keer meer verdienen!” “Ik wil het niet.”

Tot zijn allerlaatste werkdag, tot aan zijn pensionering, bleef hij een eenvoudige bediende. Hij werkte op een kantoor van de inkomstenbelasting, vulde formulieren en papieren in, begreep dit automatische werk perfect en wilde niet hogerop komen. Hij zei altijd dat hij hierdoor kon nadenken over zijn spirituele werk, terwijl hij de papieren invulde op de automatische piloot. En daarvoor was hij o.a. werkzaam in de bouw, steeds als een eenvoudige arbeider.

Met andere woorden, wanneer een persoon een creatieve baan heeft, als hij op het werk iets moet bedenken, is dat moeilijk. Maar als hij werk doet waarbij hij niet hoeft na te denken, werk dat geen creativiteit vereist, zoals in een werkplaats of een garage, kan hij doorgaan met zijn werk en ik zie daar totaal niets in om je voor te schamen. Een mens moet werken. Hij moet trouwen, kinderen krijgen, een gezin en een baan te hebben. Hierdoor functioneert hij binnen het kader van onze wereld, en op die basis kan hij zich verder ontwikkelen.

De groep moet hem hierin ondersteunen en helpen. Maar nogmaals, hij moet werken om een normaal leven aan zijn gezin te kunnen bieden, en niet meer dan dat. Dit is echter zijn plicht. Hoe kunnen we hiermee helpen? Binnen de groep moet er een sfeer zijn, waardoor je je ertoe verplicht voelt om voor je vrienden te zorgen, zodat ze niet vallen en hun werk verwaarlozen. En als iemands echtgenoot problemen heeft, moeten de vrouwen dit aan de groep laten weten.

From the Vilnius Convention 3/24/12, Lesson 3

Filed under: Congressen, Lichaam en Ziel - Geen reacties→

Vraag: Hoe belangrijk is het praktische werk van een vrouw? Hoe belangrijk is het bijvoorbeeld voor een vrouw om deel te nemen aan seminars over integratie of is het beter dat ze haar eigen werk doet?

Antwoord: Mannen kunnen niets alleen doen. Absoluut niets!

Zij kunnen samenkomen, in een kring gaan staan en met elkaar zingen, zoals we dat kennen, dat is goed, maar het is niet meer dan de voorbereiding. Het echte werk kunnen zij niet doen zonder een krachtig vrouwelijk deel, dat samen met hen een groot verlangen opwekt naar hetzelfde Doel. Op een andere manier lukt het niet! We zien dit overal en altijd. We vinden hiervan veel voorbeelden in de geschiedenis. Dit is afkomstig van de structuur van de hogere Partzufim, de hogere werelden. Als wij dit verlangen niet naar Malchut brengen, wordt het niet gevormd en zonder dat verlangen gebeurt er niets. Vrouwen moeten hier dus heel serieus mee omgaan.

Ik geef eerst aandacht aan het vrouwelijke deel, omdat alles van daaruit begint. Ik vraag jullie dringend om te begrijpen, dat praktisch alles hier van de vrouw afhangt. Je kunt mannen ‘lanceren’, je kunt ze manipuleren en vrouwen weten dit heel goed. Mannen op de juiste manier manipuleren betekent: hen op een serieuze manier naar het Doel leiden, dit kan een vrouw werkelijk doen met alleen haar verlangen, met maar één woord, met alles wat zij hierin doet. Dit is voor haar heel gemakkelijk, maar voor mannen is het heel moeilijk, het is in feite onmogelijk voor hen om alleen verder te komen.

Daarom was er altijd een voorschrift in Kabbalah, dat ongetrouwde mannen niet konden gaan studeren. Omdat je geen werkelijke vorderingen kunt maken, zonder dat je het verlangen van een vrouw naast je hebt, die denkt aan jouw succes.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Groepswerk, Vrouwen - Geen reacties→

“En hier is de ladder, hij staat op de grond en de top reikt tot in de Hemel, en hier zijn de engelen van de Heer, zij gaan de ladder op en zij gaan naar beneden” (Uit: Jacob’s Droom, hoofdstuk ‘VaYetze’).

Rabash:” ‘Engelen’ die de ladder opgaan en naar beneden gaan, zijn mensen die zeggen dat zij naar deze wereld gezonden zijn om correcties uit te oefenen, daarom worden zij engelen genoemd. Als zij zien dat zij in een staat van neergang en duisternis verkeren, moeten zij ‘afdalen’. Eerst waren zij echter in een opgang, anders is het niet mogelijk om een staat van neergang te voelen …. Alleen in de mate waarin je ernaar verlangt om goed te doen, zul je zien hoeveel kwaad er in je aanwezig is.”

Dit heeft hoofdzakelijk betrekking op werk in de groep. Hoe meer een mens daarin goed probeert te doen, hoe sneller hij ontdekt dat hij het niet kan en dat het hem niet lukt om vooruit te komen. Wij moeten eerst omhoog rijzen om de ware duisternis te ontdekken. Zoals er geschreven staat: “Het heil van het Licht komt voort uit de duisternis”.

Eerst moet je omhoog rijzen, om nieuwe eigenschappen en nieuw onderscheidingsvermogen te ontvangen en om dichter bij liefdevol geven te komen, zodat je later kunt zien wat zich in je afspeelt. Dan zie je altijd een grotere duisternis in jezelf.

Natuurlijk werd die duisternis niet nu in je gecreëerd, maar je merkte het voorheen niet. Door er bovenuit te stijgen en daardoor in staat te zijn om verschillende eigenschappen en waarden te vergelijken, kun je nu zien dat je in duisternis verkeerde, in je egoïstische verlangens.

Daarom moeten we uitsluitend naar het goede verlangen, het kwade komt vanzelf aan het licht. Er zijn mensen die op zoek gaan naar het kwaad, zij duiken er in en verdrinken er in. Het ware kwaad wordt echter alleen ontdekt door omhoog te rijzen en vreugde te ervaren, en door te begrijpen hoe goed het is dat het kwaad ontdekt wordt. Zelfs wanneer een mens het kwade ontdekt, voelt hij zich gelukkig. Dit is een teken dat het kwaad, dat gaandeweg onthuld wordt, zinvol is en dat er een constante opgang plaatsvindt.

Maar als een mens wanhopig wordt, als hij zichzelf kwelt, is dat een teken dat hij nog niet op het juiste spoor is. Een mens moet ook vooruit komen via de linker lijn en niet alleen via de rechter lijn: namelijk op beide benen voorwaarts gaan. Hij moet echter niet wegzakken in de linkerlijn, in de neergang.

Als een mens steun krijgt van de omgeving en de boeken, als hij naar de leraar luistert, leert en begrijpt dat hij alleen moet denken aan de positieve vooruitgang die hem te wachten staat en niet aan wat slecht is, maar alleen aan de grootheid van de Schepper, bespaart hij tijd en komt hij steeds verder vooruit.

Op de weg naar boven zijn er donkere en stralend lichte momenten. En juist waar alles eerst stralend licht leek te zijn, ontdekt hij nu duisternis, elke keer meer. Dit betekent dat hij de linker lijn ontdekt, terwijl hij zich in de opgang bevindt.

From the Preparation for the Daily Kabbalah Lesson 4/11/2012

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Kan het Boek Exodus ons helpen om uit ons egoïsme te komen?

Antwoord: Het is een feit, dat elke spirituele daad eerst in onze wereld zichtbaar moet worden. Daarom werd de geschiedenis van de bevrijding van het egoïsme eerst zichtbaar bij een kleine groep mensen, nu wordt dit in de hele wereld herhaald.

Geen enkel boek op de hele wereld kan ons hiermee helpen. Wij zullen het alleen kunnen gaan begrijpen en er op een correcte wijze over kunnen spreken, als wij door de stadia van correctie gaan.

Dit is een probleem, want mensen lezen dit als een historisch verhaal. Maar het gaat in deze beschrijving over de meest serieuze, innerlijke veranderingen in een mens, waar hij samen met de groep doorheen moet en daarin ontdekt hij in zichzelf een kracht, ‘Moshe’ (Mozes) genaamd, van het woord ‘Limshoch’ (trekken uit). Deze kracht trekt de groep uit het egoïsme en verheft de groep tot de onthulling van de Schepper.

Moshe is het punt van verbinding, dat wij tussen ons ontdekken en dat ons gidst. De hogere Kracht wordt in dit punt onthuld.

Zo komen we bij de berg Sinaï, de berg van haat, waar wij omheen staan. Wij worden erdoor verdeeld en wij zien alleen haat voor ons, maar wij staan er omheen, omdat wij nergens anders heen kunnen.

Ondanks deze haat moeten we voor elkaar garant staan. Maar als wij vastlopen in haat, in egoïsme, wordt dit de plaats van onze spirituele dood.

Vraag: Maar na de uittocht uit Egypte gebeurde het niet, dat er een hele groep uit een egoïstische staat kwam. Wel individuen, maar geen groep. Een dergelijke ervaring kennen we niet. Wat moeten wij dan doen?

Antwoord: Jullie moeten doorgaan met dit werk. En dat doen we ook. Wat is het verschil? Het werk in de groep werd toen beschreven, het komt uit die tijd: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, ‘Van de liefde voor de vrienden tot liefde voor de Schepper’. Dit wordt allemaal in de bronnen beschreven.

Daarom zijn er geen andere principes. Het spirituele systeem, het systeem van de werelden, verandert niet. Het is op dezelfde wijze tot uitdrukking gekomen, alleen op lagere niveaus van egoïsme die gecorrigeerd moesten worden. De wetten blijven echter dezelfde.

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 4/1/12

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Uncategorized, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Rabash, Dargot HaSulam (De treden van de Ladder) 924: “En de Heer sprak tot Mozes: Een mens is niet in staat om van nature ook maar iets van Boven te ontvangen, totdat hij tot het besluit komt dat hij niet boven zijn natuur kan staan. Alleen wanneer hij wanhoopt over zijn eigen natuur, kan hij hulp vragen aan de Hemel, zodat hij hulp zal krijgen boven zijn eigen natuur uit.”

Wij moeten proberen om ons met elkaar te verbinden en daden te verrichten van liefdevol te geven, om het Corrigerende Licht op te wekken. Als het Licht ons beïnvloedt voelen we meer en meer hoe wij niet in staat zijn om ons met elkaar te verbinden. Er staat geschreven: “Kom tot Farao, want Ik heb zijn hart verhard”. Als wij gelijkvormig willen worden aan de Schepper, komen wij dichter bij Hem en tegelijkertijd voelen wij, dat we van Hem weggetrokken worden.

Hier moet een mens speciaal werk verrichten: hij vlucht niet voor de strijd, maar hij begrijpt dat dit verharden van het hart hem zal helpen om de noodzaak van de kracht van geven te ontdekken, ongeacht welke voorwaarden dan ook en wat er ook gebeurt. Uiteindelijk is een mens tot alles bereid, het doet er niet toe wat er van hem gevraagd wordt, onafhankelijk van de voorwaarden, de groep en de wereld. Hoe dan ook, het belangrijkste is de kracht van geven te verkrijgen, de kracht van verbinding.

– Waarom? Wat zul je erbij winnen?

– Niets, behalve de kracht van het geven zelf.

Het is niet voldoende om er alleen over te praten. We moeten proberen om deze houding naar anderen te bereiken, door ons werk in de groep en door disseminatie. Het hoeft niet uiterlijk zichtbaar te zijn, maar als een mens probeert om anderen te bereiken, ontmoet hij werkelijk de koning van Egypte en ziet hij, dat zijn ego hem geen enkele vrijheid geeft.

Dan gaat een mens door de ‘Tien Plagen van Egypte’ en hij beseft hoe zijn ego zich, onder de invloed van een speciale kracht van Boven, geleidelijk aan overgeeft. Elke keer verheft ‘Farao’ zijn stem en dringt aan, dan krijgt hij opnieuw een klap. Dit maakt een mens los van zijn ego en stelt hem in staat om er uiteindelijk aan te ontsnappen.

Waaruit ontsnappen? Een mens ontsnapt aan Farao, dat wil zeggen aan de kracht die scheiding aanbrengt tussen hem en de anderen. Eerst gaat het alleen over een ontsnapping, er bovenuit rijzen, daarna begint een mens praktisch te werken aan verbinding. In Egypte, in het verlangen om te ontvangen, kon hij dat niet doen. Zo bereiken wij de ‘Schenking van de Torah’, namelijk voor elkaar garant staan, en begint de periode van de ‘veertig jaar in de woestijn’.

From the  4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/4/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→