Gewoonlijk bevinden wij ons op één van de volgende drie niveaus met betrekking tot onze vrienden:

1. De vriend en de groep zijn groter zijn dan wij, met andere woorden: wij beschouwen onze vrienden en de groep als hoger dan wijzelf, om hun grootheid te voelen.

2. De vrienden en de groep zijn op een lager niveau dan wij.

3. Zij zijn gelijk aan ons.

Als ik hen beschouw als groter dan mezelf, plaats ik me in een situatie waarin ik van hen kan leren, van hen kan ontvangen wat zij hebben, zoals iemand die klein is leert van iemand die groter is. Ze zijn in staat om mij te beïnvloeden. Ik ontvang hun energie, kracht en enthousiasme.

Als ik hen beschouw als kleiner dan mezelf ben ik in staat om aan hen te geven, zoals een groot mens geeft aan een kind.

Ik voel in beide gevallen een bepaalde vorm van communicatie met hen, als ik van hen de grootheid van het Doel ontvang, en ook als ik hen deze grootheid kan laten ervaren door de kracht die ik heb, door wat ik doe voor de grootheid van het Doel, de grootheid van eenheid. Dit alles vindt plaats om tot een staat te komen, waarin ik mij aan hen gelijk voel. Dan zijn we echt vrienden.

Wanneer ik hen boven mij ervaar zijn zij mijn leraar. Wanneer zij lager zijn dan ik, zijn zij de studenten. Alleen als we gelijk zijn aan elkaar zijn we vrienden. Op deze manier stemmen we onze gedachten af op de groep. En ik ben altijd oplettend: waar kan ik iets toevoegen, wat kan ik ontvangen en waar kan ik volledig aan hen gelijk worden.

Deze vergelijking moet ik altijd als doel hebben. En de staat waarin ik beneden of boven hen ben, is de staat waarin ik mij op hen afstem.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Enerzijds zijn de geboden ‘tussen een mens en zijn vriend’ belangrijker dan de geboden ‘tussen een mens en de Schepper’, omdat wij van de liefde voor de schepselen de liefde voor de Schepper bereiken. Anderzijds moeten wij het einddoel niet vergeten: wij moeten onze onderlinge verhoudingen correct bouwen om ons te kunnen verbinden met de Schepper.

Anders zouden we alleen maar ‘idealisme’ laten zien en proberen om boven de crisis uit te komen, om ons onderwijssysteem te verbeteren en om mensen te worden die beter en gelukkiger zijn … Dit alles is met het kwaad verbonden en leidt zelfs tot een nog grotere ineenstorting. Hiermee zouden wij de mensheid juist afleiden van hun innerlijk en hen op een zijspoor plaatsen. Dan zouden mensen nog meer gaan lijden omdat ze zouden proberen om aan inspanningen te ontkomen, hoe prachtig ze hen ook toeschijnen.

Wij willen honger een halt toeroepen en ervoor zorgen dat iedereen gezond is, we willen iedereen met vreugde vervullen. Maar als wij ons tegelijkertijd niet op dvekut (hechting) aan de Schepper richten, op het Doel van de schepping, als wij niet tot doel hebben om de Schepper te verblijden en Hem niet in staat stellen om Zich te onthullen, kiezen wij een zijspoor, in plaats van het pad dat regelrecht opwaarts leidt, dan zal er meer lijden nodig zijn om ons naar het juiste spoor terug te brengen.

Dan zouden wij, door ogenschijnlijk goede handelingen te verrichten, negatieve resultaten teweeg brengen, daarom staat er geschreven: ‘Het is beter om te zitten en niets te doen’.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 6/12/12, “The Arvut (Mutual Guarantee)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Negatieve gevoelens, irritatie en zelfs haat verschijnen in ons wanneer we ons beginnen te verenigen. Wat is de juiste manier om hiermee te werken?

Antwoord: We moeten de wereld in tweeën verdelen: hoe de wereld op mij overkomt, vanuit mijn egoïsme, en hoe de wereld eigenlijk is. Hoe ziet de wereld er in werkelijkheid uit?

Als wij dit eenmaal in ons gemeenschappelijke verlangen ontdekken, zullen we zien dat de wereld vol Licht is en absoluut volmaakt. Er valt niets aan te corrigeren. Met andere woorden: we hoeven alleen onszelf maar te corrigeren, alleen onze persoonlijke houding naar de wereld, onze persoonlijke waarneming.

Daarom moeten we de wereld nauwkeurig verdelen in hoe deze aan ons verschijnt door het prisma van egoïsme en de wereld die nu buiten onszelf bestaat. Dan gaat het alleen over het hogere Licht, dat in een staat van absolute rust is en uitsluitend de kwaliteit van volledig geven en liefde heeft.

Daarom moeten we deze twee waarnemingen in ons scheiden. Eén waarneming is een echt gevoel van irritatie en bezwaren, die wij met een bedoeling zo waarnemen, zodat wij er bovenuit kunnen stijgen en de groep kunnen zien als iets dat absoluut en perfect is, waar alle vrienden de grootste mensen van de wereld zijn, volkomen gecorrigeerd. Alleen ik moet mijzelf bij hen voegen en bij hen zijn als een embryo in de moeder.

Wat zij zeggen en wat hun invloed op mij is, maakt voor mij niet uit. Ik krijg deze hindernissen met opzet, zodat het mij zal lukken om mij, ondanks deze hindernissen, bij hen te voegen en één met mijn vrienden te zijn zoals ik mij hen voorstel: absoluut volmaakt, in een staat van rust en ik ben bij hen.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Het centrum van de groep is het punt, waarin wij ons bevrijden van alle gebroken delen en ons alleen willen concentreren op onze lichtvonken, die alles wat gebroken is samenvoegen. Hoe meer wij proberen om deze vonken met elkaar te verenigen, hoe hoger wij opstijgen op de spirituele ladder.

Dankzij deze inspanningen ontdekken wij een nieuwe diepte van verlangen in onszelf en wordt er een groter Licht onthuld in de eenheid van de vonken. De verbinding van de vonken is de ‘Reshimo de Hitlabshut’ en de diepte van het verlangen waarboven wij ons willen verbinden is de ‘Reshimo de Aviut’, en zo beginnen wij ons met elkaar te verbinden in ons eerste spirituele Partzuf, waarin wij één ziel zullen voelen.

De eerste keer zullen wij het gevoel hebben, dat we in de integrale werkelijkheid zijn, waar we allemaal met elkaar verbonden zijn en daarin zullen wij spiritueel leven voelen: één leven voor iedereen. Zoals er geschreven staat: ‘Er is geen ander dan de Schepper’. Eén voor een ieder, één gedachte, één Licht, een verenigd systeem. Wij zullen voelen, dat wij in één hogere Kracht leven.

En dan zullen wij die Kracht steeds meer gaan herkennen, er meer eigenschappen in onderscheiden, verschillende gedragingen naar ons toe, afhankelijk van de grootte van het Partzuf. Het allereerste uitgangspunt is echter het punt van onze eenheid, het centrum van de groep genaamd. Het bestaat uit twee elementen: het eerste betreft het overwinnen van ons egoïsme, de Reshimo de Aviut, het tweede is ons verlangen om onze lichtvonken met elkaar te verenigen, wat bepalend is voor de Reshimo de Hitlabshut

Als ik ze op de juiste manier plaats ten opzichte van elkaar, wordt dit genoemd: geloof boven de rede. Het wordt alles tot één werkelijkheid, één enkele staat. Geloof betekent: de lichtvonken die zich met elkaar verbinden, kennis (rede) is de kracht van het egoïstische verlangen, waarboven wij onze verbinding willen bouwen.

Het maakt geen verschil of het ons lukt om te bereiken wat wij verlangen en of we ons kunnen verbinden met het centrum van de groep. Onze mate van inspanning ervoor is het belangrijkste. De mate van inspanning bepaalt hoe succesvol de staat is.

Wij zullen nooit succes bereiken door wat wij zelf doen, maar alleen als wij het Licht naar ons toetrekken, zodat de Schepper het werk voor ons afmaakt! Uiteindelijk kan ‘een gevangene zichzelf niet uit de gevangenis bevrijden’. Alles gebeurt dankzij de hulp van Boven, door het gebed en het antwoord daarop.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/24/12, “Talk About the Workshop”

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Egoïsme, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Baal HaSulam, Shamati, artikel 69: “Eerst zal er de Correctie van de Wereld zijn”: Hij zei, dat er eerst de correctie van de wereld zal zijn, dan zal de complete verlossing plaatsvinden … dat eerst het innerlijk van de werelden gecorrigeerd zal worden en vervolgens het uiterlijk van de werelden … en de wortel van Israel is afkomstig van het innerlijk van de werelden.

‘Israel’ zijn zij die zich aangetrokken voelen tot Yashar-El (rechtstreeks naar de Schepper), zij die het ‘punt in het hart hebben’. Lang geleden ontdekte een groep mensen in het Oude Babylonië dit verlangen en scheidden zij zich af van anderen, zij gaven zichzelf deze naam op grond van hun richting naar het Doel. Later werd deze groep een volk dat door eeuwen van ontwikkeling heenging.

Nu herhaalt de geschiedenis zich, er is weer een groep mensen die zich organiseert volgens hetzelfde principe en ook ‘Israel’ heet, op basis van de richting van hun ontwikkeling. Zij behoren tot het innerlijke deel, omdat het over de verlangens van Galgalta ve Eynaim gaat, de kelim (vaten) van geven.

Dit is de betekenis van ‘want u was het kleinste van alle volken’. Door het innerlijk te corrigeren, wordt het uiterlijk echter ook gecorrigeerd, dat gebeurt in kleine delen. En het uiterlijk zal voortdurend gecorrigeerd worden, totdat het uiterlijk geheel gecorrigeerd is.

Het is dus voldoende om de ‘één procent’ te corrigeren om daarmee de hele wereld te corrigeren, stukje bij beetje, deeltje voor deeltje.

Dit betekent, dat wij mensen moeten vinden die het belang van het Doel van de schepping voelen, van de innerlijke ontwikkeling. Zij moeten zich met elkaar verbinden, zodat zij zullen begrijpen waar onze evolutie naartoe wijst. Door onderlinge verbinding en zichzelf te corrigeren, zullen zij de correctie doorgeven aan het uiterlijke deel en invloed uitoefenen op de hele wereld.

Daarom hebben wij een conventie in Amerika, niet voor externe disseminatie, maar voor mensen die ernaar verlangen om de hogere Kracht te ontdekken. Wij moeten hen van de noodzakelijke voorwaarden voorzien, zodat zij zich kunnen verenigen, zodat zij in staat zullen zijn om de correctie te vervullen, dan zal het van hen uit naar de wereld stromen.

Zij moeten beseffen dat zij hiervoor verantwoordelijk zijn, omdat het uiterlijke deel niet onafhankelijk kan opereren. Gewone mensen, van wereldleiders tot de gewone burger, kunnen zichzelf niet corrigeren. Dat kunnen alleen degenen met het punt in het hart. Wij wenden ons tot hen en leggen hen uit waar de correctie van afhankelijk is en wat zij behoren te doen om de wereld te helpen.

From the Lesson in New Jersey on 5/10/12, Shamati #69

Filed under: Congressen, Correctie, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Wereld - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Introductie tot de Studie van de Tien Sefirot’, item 141: ‘’Nu kunnen jullie de betekenis van de volgende woorden begrijpen: ‘Verlaat Mij en vervul Mijn wet’. De uitleg luidt als volgt: “Het is Mijn wens dat zij Mij hadden verlaten en Mijn Torah bleven vervullen – het Licht daarin verandert hen.”

Er is een verbinding tussen jou en de Schepper, het Licht. Het is jouw corrupte verlangen om te ontvangen. Als je dit corrigeert, zul je het resultaat voelen, genaamd Licht of Schepper, wat wil zeggen: ‘Kom en zie’ (Boreh in het Hebreeuws) in dezelfde materie. De Schepper wordt in jouw gecorrigeerde verlangen onthuld, al naargelang de correctie ervan.

Samengevat: de methode waarmee je langzamerhand je verlangen corrigeert om de Schepper te voelen, te begrijpen en te onthullen heet ‘Torah’. Met de hulp van de Torah wek je een speciale kracht: de kracht van geven. Een kracht die zich buiten je bevindt en die je verlangen corrigeert. Naar de mate waarin je erom vraagt, verandert deze kracht het verlangen dat zich in je bevindt en je voelt het Licht, de Schepper, je sublieme staat.

Dit is de enige manier waarop je verder kunt komen. Als je niet om correctie vraagt en je tot de ‘Schepper’ wendt, zoals jij Hem ervaart, is je werk nietszeggend, want het valt niet samen met de werkelijkheid.

Vraag: Wat wordt er bedoeld met ‘vervul mijn wet’?

Antwoord: Dit betekent, dat alles wat je doet alleen gericht moet zijn op de correctie van de corrupte kli (vat), volgens het principe: ‘Ik heb de neiging tot het kwaad geschapen, Ik heb de Torah geschapen als een kruid ervoor’.

Als je correct werkt aan de correctie van het verlangen, begint het de vorm van de Schepper aan te nemen. Dan begin je Hem te begrijpen, te leren kennen en je aan Hem te binden. Je bent in het bezit van ‘materie’ die een nieuwe vorm heeft aangenomen, de vorm van geven en liefde. Via de materie van het verlangen bereik je dus hechting aan de vorm van de Schepper.

Vraag: Als we erover spreken, dat we het punt in het centrum van de groep moeten vinden, wat heeft dat dan te maken met ‘vervul mijn wet’?

Antwoord: Daar, in het centrum van de groep, corrigeer je je neiging tot het kwaad. Daar, alleen daar, ontdek je de Schepper, je gevorderde spirituele staten. Er is geen andere plaats waar de kwade ‘materie’ van het verlangen ontdekt kan worden. Alleen in het centrum van de groep moet het onthuld worden als een berg van haat, als de berg ‘Sinaï’.

Als wij ons committeren aan verantwoordelijkheid voor elkaar, met onderlinge verbinding en hulp, beginnen we het Corrigerende Licht te ontdekken. Dit wordt ook genoemd: ‘het ontvangen van de Torah’. Wij ontvangen de Torah als we voelen, dat wij onze verbinding niet kunnen corrigeren, maar we niet proberen om voor dit probleem weg te lopen. Dan ontvangen wij de Torah en we corrigeren wat ons van elkaar scheidt: dan wordt de Schepper onthuld.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/20/12, “Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: U zei dat we steeds weer moeten terugkeren naar de gecorrigeerde staat en die in gedachten moeten houden. Wat is dat voor een staat?

Antwoord: Het gaat erom, dat als iemand een integrale verbinding met anderen bereikt, in een groep die niet al te groot is, hij zich dat herinnert, hij heeft er een indruk van gekregen, een Reshimo (herinnering) genaamd. Dit is een emotionele indruk en deze wordt als een herinnering in hem opgeslagen, het is echter een actieve herinnering.

Dat wil zeggen, dat we deze Reshimo altijd kunnen vervullen, met behulp van elke staat, die erop lijkt en het weer als nieuw kunnen gaan ervaren, opnieuw in de beleving kunnen zijn en meteen de moeiteloosheid, het onbegrensd zijn, de warmte, de veiligheid en de bevrijding van elke crisis, enz. erin kunnen voelen.

Wanneer iemand uit zichzelf begint te treden en zich met anderen verbindt, ziet hij dat alle problemen die hij daarvoor voelde, door hem zo ervaren werden, omdat hij de werkelijkheid op een andere manier waarnam, ‘voor zichzelf’ en niet ‘voor de ander’.

Het belangrijkste is dus, dat er een heel precieze indruk van samenwerking met de omringende wereld en met de omgeving, in een mens achterblijft en dat hij gebruiken leert, waardoor hij vanuit verschillende staten naar deze basis kan terugkeren. Dan zullen we ernaar terugkeren op andere, hogere niveaus – ondanks verstoringen die zich kunnen voordoen – met behulp van allerlei omgevingen en in elke omgeving die maar denkbaar is.

Vraag: Hoe vaak per dag moet iemand teruggaan naar die gecorrigeerde staat?

Antwoord: Hij moet er steeds in zijn. Ik probeer elke staat waarin ik ben, te veranderen in de gecorrigeerde staat.

Vraag: Hoe kan dit zich intensiveren, sterker en krachtiger worden?

Antwoord: Ik kan het versterken door middel van de weerstand die ik voel om ernaar terug te keren. Als ik de weerstand die ik voel eenmaal overwin, wordt dit tot een factor van intensiteit. Mijn ervaringen met betrekking tot samenwerking, de tegenstelling tussen de staten ‘voor mijzelf’ en ‘niet voor mijzelf’ zullen geleidelijk aan duidelijker worden, het verschil daartussen zal groter en sterker worden.

Vraag: Als u dit verschijnsel beschrijft zie ik hierin een individueel proces, maar we zeggen altijd dat het een groepsproces is.

Antwoord: Het is een groepsproces, maar we spreken hier over de inspanning van het individu in het groepsproces. Later, als het proces zich gestabiliseerd heeft tot een groepsproces, zal iedereen een gezamenlijk partnerschap gaan voelen. Dit is de staat waarin individuen tot één geheel worden, zoals vele druppels opgaan in één druppel, waarin geen verdeeldheid wordt ervaren, maar het gevoel van één grote, verenigde druppel.

Maar we hebben het er nu over, dat deze staten voortdurend veranderen: groepen vallen uit elkaar en verbinden zich weer met elkaar. We spreken niet over één groep of over het feit dat de mensheid zo’n groep is geworden. Daarom is het aandeel van mijn werk als individu met mijn omgeving hier het belangrijkste.

From “A Talk on Integral Upbringing” 2/27/12

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Als de Schepper tussen ons wordt onthuld en niet in ieder mens afzonderlijk, hoe voelt ieder mens dan dit veld van één Kracht?

Antwoord: Spiritualiteit is geven. Geven is iets wat meer buiten een mens zichtbaar wordt dan in een mens. In onszelf kunnen we alleen voelen wat we op dit moment voelen: het plaatje dat wij deze wereld noemen.

Daarom verlang ik ernaar om iets te ontdekken wat zich boven mijn fysieke bestaan bevindt, iets buiten dat wat in mijn animale lichaam plaatsvindt. Het is voor mij nodig om een nieuw lichaam te bouwen, dat anders is. Dit lichaam heet: eenwording tussen mensen. Omdat zij ook bestaan uit animale lichamen, bouwen we een nieuw lichaam tussen ons, dat tussen ons ontstaat, en ik voel daar, dat ik buiten mijn lichaam besta. Die realiteit wordt de spirituele wereld genoemd of de hogere werkelijkheid, omdat die werkelijkheid alle krachten en kwaliteiten bevat die er bestaan: het programma van de schepping en het Doel ervan. Alles bevindt zich daar, tussen ons. Dat veld, de hogere Kracht, bestuurt ons. De namen ervoor zijn Licht, Schepper, Elokim en nog vele andere namen.

Wij hebben dus geen andere keus dan eenheid tussen ons te bouwen. Door naar deze eenheid te streven, zelfs op een egoïstische manier, wekken we een zekere invloed ervan over ons op en beginnen we het te voelen op het niveau dat Lo Lishma heet. Dan beïnvloedt het ons steeds meer en beginnen we het te voelen op het eerste spirituele niveau en dan met een steeds grotere intensiteit. De kracht van onze eenheid bepaalt de kracht van het Licht dat Corrigeert, het gevoel van geven wordt onthuld. Dit alles wordt echter tussen ons onthuld.

Hieruit bestaat ons werk. Wij moeten ons deze staat voortdurend op een steeds authentiekere en realistische manier voorstellen en daaraan alles toevoegen wat wij weten van wetenschap, psychologie en onze onderlinge verhoudingen. Dan zul je merken hoe waar dit is. Plotseling zal alles tot een eenheid worden.

From a Lesson in New Jersey 5/10/12, Shamati

Filed under: Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik studeer nu verscheidene jaren Kabbalah en deze week doe ik mee aan mijn eerste conventie. Hoe bereid ik mijn hart en verstand voor deze gebeurtenis voor?

Antwoord: Wij hebben geen andere plaats, geen andere bron en geen andere mogelijkheid om spirituele kracht te ontvangen. De groep en de studie, gesprekken, lezingen en disseminatie (verspreiding van Kabbalah), deze dingen vormen het dagelijkse ‘proza’. Natuurlijk draagt dit ook bij aan onze eenheid, maar een conventie (Kenes) gaat over iets anders, een samenkomst (Kinus) van de harten.

In spiritualiteit gaat alles over eenheid, waaruit we onze kracht halen. We proberen er iedere dag over te spreken en het te realiseren, we bouwen aan onze intenties, hebben bijeenkomsten met vrienden en elke week speciale lessen. Dit zijn echter geen situaties, waarin het werkelijk tot de mogelijkheden behoort om zo’n grote, sterke kracht te ontvangen die ons voorwaarts duwt als bij een conventie.

Malchut van de Wereld Atzilut is genaamd ‘samenkomst van Israel’ (Knesset Israel), omdat zij al onze verlangens, die gericht zijn op het spirituele doel, bijeenbrengt en verenigt. Een conventie is in wezen bouwen aan Malchut van de Wereld Atzilut, het scheppen van een correcte, verenigde, spirituele kli (vat). Hiervoor bestaat geen alternatief.

Juist hierom beveel ik iedereen aan om deel te nemen aan de conventie en dit zeker niet te missen. Een mens heeft geen andere kans om kracht te ontvangen voor spirituele vooruitgang.

Bovendien, uitgaande van onze ervaring weten we, dat er na conventies niet zulke aangename tijden volgen: perioden van neergang. Je hebt de conventie nodig om kracht te verzamelen en op een rustige manier door deze neergang heen te komen, alsof deze niet bestaat. Het is alsof we de druk tussen twee tegengestelde polen in evenwicht brengen. We ontvangen een ‘plus’ door samen te komen en geven daarbij enorm veel kracht aan elkaar en na de conventie ontvangt ieder van ons persoonlijk een ‘minus’. Deze negativiteit verdeelt ons en scheidt ons van elkaar. Ik werk hier echter mee met de hulp van de gezamenlijke kracht, die ik van alle anderen heb ontvangen en tenslotte breng ik een correctie aan.

Ik heb geen andere mogelijkheid om mijn minus, mijn egoïsme, mijn ‘vergif’, mijn ‘engel des doods’, mijn kwade neiging te corrigeren. Het enige wat ik kan doen is mij te laten inspireren door de gezamenlijke opgang en deze te gebruiken om mijn persoonlijke neergang te corrigeren. Hetzelfde vindt plaats bij de lessen en de bijeenkomsten met vrienden. Conventies zijn echter unieke kansen om kracht van de vrienden te ontvangen, het persoonlijke kwaad in jezelf te corrigeren, met elkaar tot eenheid te komen, je met iedereen tot één geheel te verbinden en dit te ondersteunen, en te proberen om aan een ieder liefdevol te geven. Zo komen we verder.

Er waren conventies, waar geen neergang op volgde. Maar de laatste tijd beginnen we werkelijk ‘te vallen’ en nu begrijpen we ook dat dit niet onnatuurlijk is. Het is noodzakelijk voor het bestaan, anders zullen we in spiritueel opzicht sterven.

Het is er nu tijd voor: al onze conventies hebben als doel om kracht te verzamelen, waardoor wij later in staat zijn om onszelf te corrigeren. Ik ga er niet heen om het leuk te hebben, plezier te hebben en met mijn vrienden bij lessen en concerten aanwezig te zijn. Nee, ik heb deze eenheid nodig om onmiddellijk na deze eenheid mijn kwade neiging te corrigeren, de krachten van afscheiding die in mij ontwaken.

Daarom is het zo belangrijk om naar een conventie te gaan en ook heel belangrijk om na de conventie het maximum aan onderlinge verbinding te behouden en te proberen de strijd te voelen die wij voeren. Als ik na de conventie, vol spanning en verscheurd door tegenstellingen, deze fase nog op een evenwichtige manier kan doorkomen en de kracht kan behouden die ik van een ieder ontvangen heb en mijzelf in de groep kan handhaven, als ik – wanneer ik een neergang beleef – er bovenuit stijg, versmelten de ‘plus’ en de ‘min’ tot één enkel geheel: de kwade neiging – een groot egoïstisch verlangen – maakt zich in mij kenbaar, maar een scherm – de kracht van eenheid die ik heb verkregen – regeert daarover.

From a Lesson in New Jersey 5/09/12, Shamati #25

Filed under: Congressen, Eenheid, Egoïsme, Groepswerk - Geen reacties→

De groep bestaat alleen met het doel om de Schepper te onthullen, de Kracht die liefdevol geeft en aan ons werkt. Door ons Ermee te verbinden, rijzen we boven ons fysieke bestaan uit en voelen we het eeuwige leven, dat stroomt in een oneindige stroom. Lichamen veranderen van de ene generatie naar de andere, maar wij behouden de verbinding met de ziel en bestaan daarin voor eeuwig.

Wij kunnen dat alleen bereiken door verbinding en eenheid. Hoewel het niet in ons vermogen ligt om ons te verenigen, verenigt het hogere Licht, de Schepper, ons met elkaar. Zonder de hulp van de groep kunnen wij de behoefte eraan en de noodzaak ervoor ontdekken. Wij hebben een groot verlangen nodig, een grote behoefte aan het Licht, om ons te verenigen. Onder wat voor omstandigheden willen wij dat? In de staat van afscheiding.

Daarom ontdekken we negativiteit in de groep: conflicten, vervreemding en afkeer tussen de vrienden. Wij moeten alert zijn, weten dat al deze dingen ontdekt worden, zodat we onze onderlinge verbinding in stand zullen houden en ons boven alles uit zullen verbinden.

Uiteindelijk zien we het volgende: onderaan is het ego, dat scheiding aanbrengt tussen de vrienden, wij verbinden ons daar bovenuit door onze liefde voor elkaar (Amor). Tegelijkertijd zorgt een ieder ervoor, dat hij niemand stoort. Zelfs als ik het niet eens ben met de vrienden, zelfs als er om verschillende redenen conflicten zijn, dit alles vindt plaats op het niveau van het menselijk ego dat ons van elkaar scheidt. Daar bovenuit bouwen we verbindingen van liefde.

Het ego groeit voortdurend en we moeten ons steeds meer inspannen om ons daarboven met elkaar te verbinden, boven jaloezie, haat, passie, trots en overheersing uit. Innerlijk omhels ik de vriend, ondanks alles wat ik op hem tegen heb.

Het belangrijkste is, dat de liefde het ego niet uitwist, op die manier zullen beide krachtiger worden in weerstand. Het ego is Malchut (M) en liefde is Keter (K), Van tevoren weten we niet wat voor spanning, wat voor kloof, daartussen bestaat (Δ), maar uiteindelijk (u) moeten ze samen de eerste tien volledige Sefirot vormen. Dan ontvang ik een kli (vat), waarin ik de spirituele wereld voel, de Schepper, het Licht.

Dit zal alleen gebeuren als Keter in mij groeit, het verlangen om de vriend lief te hebben, boven de grote haat uit, is namelijk voldoende om de eerste tien Sefirot te creëren.

Alle problemen in onze verhoudingen moeten we opvatten als aansporingen, die ons voorwaarts duwen. Ieder ‘defect’ in onze omgang geeft aan, dat wij het waard zijn om de liefde en de onderlinge verbinding te verdiepen. Als een mens dit niet kan, als hij het gereedschap niet kent, dat hem in staat stelt om verbinding boven afkeer te bouwen, is zijn ego niet toegenomen en heeft hij een gewoon leven. Alleen bij ons vereist het groeiende ego voortdurend, dat we in wederzijdse verbinding zijn.

Wij hebben groot werk in verbinding verricht, tijdens de conventie. Wij hebben gevoeld wat het betekent om samen te zijn in de warmte van onderlinge samenwerking. Later zullen we voelen, hoe ons verlangen zwakker wordt, hoe de spanning vermindert en hoe onverschilligheid het overneemt. Ons ego is gegroeid door een ‘logische vraag’ te stellen: “Waar doen we dit allemaal voor? We zijn genoeg bij elkaar geweest …”

Dit is een volkomen natuurlijk gevoel in de mens, hij voelt niet dat er met hem gespeeld wordt door Boven en dat zijn ego met opzet is toegenomen en grote weerstand biedt, onverschilligheid en vermoeidheid. Dit alles wordt met opzet gedaan, zodat een mens de hindernissen overwint. Probeer dit te onthouden, help jezelf eraan te herinneren, probeer te zien hoe de enige Kracht die Boven bestaat, liegt naar jou en je zo in verwarring brengt, dat je boven je gevoelens uit, begint te begrijpen ‘vanuit welke richting de wind waait’, dan zul je Hem bereiken.

Door ons af te wijzen, wil deze Kracht dat wij naar Hem verlangen. Net zoals een vrouw die een man het hof maakt, ze lijkt hem van zich af te houden, hem af te wijzen, alleen om zijn verlangen te laten toenemen. De wijsheid van Kabbalah noemt dit een ‘dans’: we komen elkaar nader en dan verwijderen we ons weer van elkaar, elke keer weer, totdat het verlangen zo sterk is geworden, dat het tien volledige Sefirot zijn geworden. Dan zal de Schepper zich aan ons onthullen en zullen wij Hem toebehoren in een waarachtige verbinding.

From the Brazil Convention 5/06/12, Lesson 5

Filed under: Congressen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→