Vraag: Tijdens het afgelopen congres proefde ik voor het eerst de smaak van onze eenheid in al zijn volheid. Dit roept echter ook de vraag naar de mythische Machsom op.

Antwoord: We hebben een punt bereikt dat bij de Machsom ligt, bij de overgang naar de volgende staat: de opgang naar het niveau dat we tijdens de volgende conventie in New York zouden moeten bereiken.

Waarom leg ik de nadruk op een conventie? Eigenlijk maakt het niet uit wanneer het gebeurt, maar een conventie is een buitengewoon belangrijke tijd, waarin we ons werkelijk met elkaar verbinden en ook in staat zijn om dit te bereiken.

Dan zal dit punt groeien tot iets dat heel is en nieuw, tot het kunnen waarnemen van een nieuwe wereld, aanvankelijk nog klein. Maar het zal al het eerste ontwaken daarin zijn, het gevoel in iets te zijn dat nog onbewust en onbereikbaar is. En toch zullen we al voelen, dat we in deze nieuwe dimensie zijn en in staat zijn om onze positie erin te bepalen en ons erin te oriënteren. Ik hoop dat we dit zullen bereiken. Alles hangt af van onze voorbereiding.

From the Sunday Virtual Lesson Series 12/11/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is de betekenis van het wonder, dat tijdens Chanukah gevierd wordt, als we spreken over het innerlijk werk?

Antwoord: Er zijn verscheidene wonderen die tijdens het innerlijk werk plaatsvinden. Het eerste wonder is de uittocht uit Egypte. Het tweede wonder vindt plaats tijdens Chanukah en het derde tijdens Purim.

Een wonder is een omkering in de wijze, waarop een mens de werkelijkheid waarneemt. De werkelijke realiteit, waarin ik me bevind, is onveranderlijk, het is de wereld Ein Sof (Oneindigheid). Er vinden echter zulke revolutionaire veranderingen in mij plaats, dat ik een nieuwe waarneming ontvang, een nieuwe natuur, zo’n drastische verandering, dat ik de hele wereld op een andere manier waarneem.

Dit kun je vergelijken met een baby, die uit de moeder te voorschijn komt in een grote, lichte wereld, die door zijn geboorte zichtbaar wordt. Dit is een wonder, omdat het niet de gewone voortgang is van de bestaande groei van de foetus, maar het betekent een totale omkering en een uitgang, die leidt naar een nieuw niveau van waarneming. Deze transformatie kan alleen plaatsvinden door de invloed, die het Licht op ons uitoefent.

Als het Licht het rijzen van mijn verlangens naar de eerste tien Sefirot beëindigt, word ik op een nieuw niveau, in de nieuwe tien Sefirot, geboren, op het volgende niveau.

Er zijn verscheidene omkeringen als deze: de eerste vindt plaats als we van een periode van voorbereiding naar de nieuwe wereld gaan, over de Machsom heen, en we in een kleine, spirituele staat beginnen te werken. Na dit wonder van de uittocht uit Egypte, vindt er een geleidelijke opgang plaats: de staat bij de berg Sinaï en de onthulling van de hogere Kracht, het wonder van Chanukah. Dit samen lijkt één proces, dat begint bij de doortocht door de Rode Zee en zo verder. Er vindt een omkering plaats in de wijze, waarop een mens de werkelijkheid waarneemt en dit alles treedt op dankzij een verandering in zijn verlangens, onder de invloed van het Licht.

We spreken van een wonder als al mijn voorgaande verlangens een absolute verandering ondergaan, een totale ommekeer.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/22/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Als ik zorgvuldig de signalen, die de Schepper mij in mijn leven geeft, opvolg, zal ik zien dat Hij mij naar een goede bestemming brengt en zegt: “Kies maar, mijn zoon!” En het is mijn verantwoordelijkheid om deze kans op te pakken en te realiseren.

Maar hoe kan ik dit alles opmerken? Hoe vind ik mijn doel en de Schepper die mij richting geeft? Hoe kan ik weten wat ik moet gaan doen in mijn leven en dat dit nu juist het ontbrekende stukje is van de hele puzzel? Het hele plaatje is al compleet, op dit ene stukje na. Hoe kan ik dat gaan begrijpen en waar kan ik het vinden?

Het blijkt dat ik op zoek moet gaan naar de plaats van mijn vrije keus. De Schepper wil mij daarheen brengen en mij regelrecht naar de plek brengen, waar ik mijn actie moet uitvoeren. De Schepper leidt ons over een eenvoudig, natuurlijk pad en staat het ons toe om wat te voelen van begeleiding, wat ons een gevoel van veiligheid geeft in een leven dat moeilijk is, vol lijden, problemen, fysieke klachten en tegenslagen. En omdat we bestaan uit een eenvoudig verlangen om genoegen te ontvangen, rennen we instinctmatig weg van het kwaad en streven we naar vrede.

De Schepper laat ons de richting zien, van kwaad naar goed. Van zijn kant moet een mens zich echter inspannen, want verder komen op dit pad is alleen mogelijk op voorwaarde dat we ons motto veranderen, de intentie waarmee we alles doen. Ofwel ik wil wegrennen van het kwaad en goedheid bereiken, volgens mijn natuurlijke verlangen om te ontvangen, of ik kom verder boven mijn verlangen uit, op het niveau van mijn intentie en ik doe dit om de Schepper vreugde te brengen.

Met andere woorden: ik moet me afscheiden van mijn wil om te ontvangen, er bovenuit rijzen, er een beperking over aanbrengen en ondanks alles wat ervan blijft bestaan, verder gaan met de intentie om Hem vreugde te brengen en niet mijzelf. Dit maakt deel uit van mijn vrije keuze.

Ik werk voortdurend met mijn verlangen en dit brengt mij verder en laat mij het pad zien dat van lijden naar vreugde gaat, dat me al tegemoet schijnt, zoals licht door spleten in een muur of een lichtstraal door de wolken. Dichterbij deze straal komen is echter alleen mogelijk, als ik mijn motivatie om verder te komen verander en in plaats van dit alles voor mijzelf te doen, hoewel dat plezierig is en mooi, ik het ten dienste van de Schepper begin te doen.

Hij roept mij om goed te doen aan mij en ik ga verder om goed te doen aan Hem.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 12/20/2011, “Introduction to TES”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag (van de Spaanse groep): We kunnen nu disseminatie werk doen. De helft van de mensen in de groep is van mening dat we dat moeten doen en de andere helft denkt, dat we het nodig hebben om deel te nemen aan het Samenzijn met de Vrienden. Wat moeten we doen?

Antwoord: Verspreiding is belangrijker. Het zal jullie verlangen om te verbinden vergroten. Wat je ook zegt, het is beter om betrokken te zijn bij het grote publiek.

We kunnen dat aan onszelf zien: Als we bij bijeenkomsten en ontmoetingen met vrienden geweest waren, zonder de afgelopen drie maanden de straat op te gaan, zouden we niet hebben bereikt wat we nu bereikt hebben. Het heeft ons opnieuw gebouwd, het heeft ons veranderd. Verspreiding is de basis van verandering. Dankzij verspreiding hebben we een grotere behoefte om ons met elkaar te verenigen, om bij elkaar te komen, om het materiaal beter te begrijpen, te vereenvoudigen, enzovoort.

Verspreiding bouwt ons en ik ben er heel blij mee, dat de groepen dit beginnen te begrijpen. Baal HaSulam schreef hierover en we moeten niet proberen om het beter te weten dan hij en te denken, dat we het op onze eigen manier kunnen doen, zonder de groepen waarin wij werken en zonder de wereld, die we de boodschap van verbinding brengen. Ondanks deze kinderlijke arrogantie moeten we wat kritischer naar onszelf kijken, dat zal ons zal helpen om deel te nemen aan disseminatie.

Lees wat Baal HaSulam schreef en breng zijn woorden in praktijk

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/6/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

In het gemeenschappelijke verlangen, dat de gehele mensheid omvat, vinden er voortdurend grote verschuivingen en unificaties plaats. Dit systeem leeft en ontwikkelt zich, alles daarin verandert en vermengt zich voortdurend, zoals de golven van de zee. Daardoor gaan veel mensen erin mee, naderen het en verwijderen zich vervolgens van het hoogste Doel.

We moeten een massa mensen samenbrengen (niet kwantitatief, maar kwalitatief), die werkelijk de eigenschap van geven willen bereiken, de eigenschap van de hoogste Wereld, de innerlijke kracht die het universum vormt, samen met de kracht van ontvangen, de enige kracht die in onze wereld werkt. Ik geloof dat we dit punt hebben bereikt, en niet omdat we zo sterk en bijzonder zijn, maar omdat de wereld dit nodig heeft. Baal HaSulam schreef, dat wat hij bereikt heeft plaatsvond, omdat de wereld behoefte had aan de openbaring van de methode van correctie, en niet omdat hij zo bijzonder was.

Hetzelfde doet zich vandaag de dag voor. Na Baal HaSulam kwam Rabash, daarna ik, en nu komen jullie. Deze hele keten bestaat alleen, dankzij het feit dat de wereld het ‘dieptepunt‘ al heeft bereikt en in een complete crisis verwikkeld is.

De crisis is extreem complex en vreselijk. We zien het niet, we worden er slecht over geïnformeerd en we weten bijna niets. Als we zouden luisteren naar wat leraren, beleidsmakers en verschillende organisaties en instituten zeggen, zouden we naar adem snakken door de afschuw van de bedreigende situatie, waarin we ons bevinden.

Deze feiten bewijzen, dat de wereld werkelijk de hoogste Kracht en Zijn correctie nodig heeft, er is geen andere manier. Dit wordt elke dag meer en meer onthuld. In de komende twee maanden zullen we in een grote financiële crisis terecht komen en zullen we de catastrofe van Europa zien, en de komende twee jaar zal er een enorme ecologische catastrofe plaatsvinden. De winter, die begonnen is, zal heel veel ‘verrassingen’ brengen.

Dit alles zal de mensheid ertoe dwingen de vraag te stellen naar het besturende Systeem, de besturende Kracht, en naar wat gedaan kan worden aan onze eigen staat en de staat van de wereld in omstandigheden waarin niets helpt. En dan zal men gedwongen worden om te horen wat wij hen te zeggen hebben.

De wereld heeft ons dus nodig, daarom krijgen we aandacht van Boven. We worden tot een groep gevormd, tot een kracht, een systeem, dat in staat zal zijn om een voorbeeld te zijn en de wereld te vertellen over de manier, waarop we onszelf correct in evenwicht brengen met de hoogste besturende Kracht. En in deze harmonie verkrijgen we het absolute bestaan.

De wereld zal deze vraag aan zichzelf gaan stellen. Ondanks de problemen met voedsel, warmte, veiligheid en andere dingen die nodig zijn om te leven, zal de wereld steeds meer vragen naar de betekenis van zijn bestaan. Wanneer een mens zich slecht voelt, vraagt hij immers niet naar hoe hij weg kan rennen van zijn problemen of hoe hij zich kan aanpassen, maar zoekt hij naar de oorzaak van het lijden, de betekenis ervan, en waarom hij deze problemen eigenlijk heeft.

We kunnen er heel snel op rekenen, dat naast verschillende revoluties en protesten die in allerlei landen vandaag de dag plaatsvinden, er een nieuwe golf in de wereld zal oprijzen, die gaat over de zin van het bestaan van de mens, die zo klein en hulpeloos is ten opzichte van de Natuur en van wat hij zelf heeft geruïneerd in de wereld. We zullen zien, dat we een speciaal doel en een hoge bestemming hebben en dat we daarom voortgedreven worden.

Zo is het altijd gegaan. Als er geen noodzaak geweest zou zijn voor correctie in het oude Babylon, zou Abraham, een Babylonische priester, geen spiritueel leider  geworden zijn. En de hele spirituele stroom, alle religies en geloven, zijn juist afgeleid van zijn openbaring van de hogere Wereld.

We zullen nog gaan ontdekken hoezeer de wereld ons nodig heeft. We voelen het nog niet, maar we moeten ons er al op voorbereiden. Daarom leg ik zoveel nadruk op disseminatie (verspreiding).

Als we spreken over de intentie in het belang van de vriend en de groep, mogen we de wereld niet vergeten, omdat we nu de dragers zijn van de spirituele kennis, de spirituele methode. Ieder van ons moet zich verplicht voelen om deel te nemen aan de opvoeding van de mensheid.

From Sunday Virtual Lesson Series 11/27/2011

Filed under: Crisis, Groepswerk, Innerlijk Werk, Verspreiding van Kabbalah, Wereld - Geen reacties→

Sommige mensen denken, dat ze meewerken aan de algehele vooruitgang als ze naar onze lessen luisteren, mijn blog lezen en e-mails uitwisselen. Hier is echter geen sprake van deelname.

Hoe meer je onze boodschap in de wereld verspreidt, hoe verder je komt. Vergeet dat niet. Als je niet aan verspreiding doet, sta je stil, je komt niet verder. Ga aan het einde van de dag na wat je gedaan hebt. Deed je iets of niets? Je maatstaf bestaat alleen uit je concrete daden. Verwacht niet dat iemand anders het voor je doet.

Een lid van Bnei Baruch zijn betekent, dat je de wijsheid van Kabbalah verspreidt of de Arvut (voor elkaar garant staan) boodschap, dat je werkt aan verspreiding en dat je verslag kunt uitbrengen van hoeveel je verspreidt. Als je alleen een les downloadt heeft dat geen enkele waarde.

Tijdens de Conventie hebben we een punt van verbinding bereikt. We hebben het bereikt dankzij het feit dat de hele wereld dit van ons vraagt. De vraag is of we klaar zijn om aan die vraag van de wereld te beantwoorden. Kunnen we leiding geven aan de wereld en de methode van correctie en verbinding aanbieden? We kunnen alleen verder komen als we deze opdracht vervullen, op geen enkele andere wijze.

Het Doel van de schepping vraagt, dat de hele wereld verder komt, niet alleen wij. Wij zijn het middel voor de algehele vooruitgang. Als het middel zijn opdracht vervult is het ok, dan komt het ook verder, samen met ieder ander. Als het middel dit niet doet, zal er een ander middel worden gevonden. Er bestaat geen garantie.

Kijk naar groepen die niets aan disseminatie doen, of – om het preciezer te zeggen – naar wat er van hen is overgebleven. Hoe kan je verder komen zonder de raad van Kabbalisten op te volgen, die de wetten van de schepping vervuld hebben? Het is geen gril van mij, het staat in de bronnen geschreven.

Besteed dus aandacht aan het feit dat je achterloopt in de verspreiding die je doet, vergeleken met de vooruitgang van de wereld en dat je nog naar allerlei excuses zoekt. Hier zijn excuses echter niet op hun plaats. We spreken over concrete daden die niets te maken hebben met de huidige staat van een mens, met zijn ups en downs.

Wacht dus niet op initiatieven van de centrale groep. Als je verder wilt komen is dit de weg.

Tot nu toe kregen we de kans om vooruit te komen, maar de toekomst is totaal niet gegarandeerd. We komen verder dankzij verspreiding. Dit is de garantie die we krijgen. Aan het einde van de dag moeten we dus nauwkeurig onderzoeken: wat heb ik vandaag voor de wereld gedaan? De wereld heeft dit namelijk nodig en de Schepper heeft alles op deze manier geregeld: de wijsheid van Kabbalah werd aan mij alleen onthuld om aan anderen door te geven, op wat voor manier dan ook. Ik ben de adapter, de link. Anders ontstaat er niets goeds.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/12/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Er zijn vele wegen voor een mens om bij de vraag naar liefde en eenheid te komen. In het algemeen betekent het woord ‘liefde’ iets geheel anders voor ons: het vervullen van onze egoïstische verlangens met voedsel, seks, familie, rijkdom, roem, kennis, enzovoort.

‘Ik heb lief’ betekent eigenlijk: ‘Ik wil hebben’. Als ik iets wil ontvangen betekent het, dat ik ervan houd, dat ik het voor mezelf wil hebben, dat ik het dichterbij me wil hebben en mijzelf ermee wil vervullen. Daarover gaat mijn ‘liefde’. Samengevat: de eigenlijke definitie van het woord ‘liefde’ is: ‘Ik wil het hebben’.

Dat komt, omdat we in onze wereld leven die ontstaan is na het breken, zoals de wijsheid van Kabbalah uitlegt. Onze hele wereld is volledig egoïstisch, daarom leggen we het begrip ‘liefde’ uit als iets wat uitsluitend op onszelf gericht is. Ik houd van iets betekent, dat ik het dichterbij mezelf wil hebben, ik wil het voelen en mezelf ermee vervullen. Als ik mijn verlangen vervul, als ik geniet van iets aangenaams, noem ik het ‘liefde’.

We hebben daarom geen aandacht voor de andere helft, de andere kracht die in de werkelijkheid bestaat: de kracht van geven die hetzelfde begrip ‘liefde’ inhoudt. Daar betekent van iemand houden echter: hen vervullen, hen brengen wat zij willen, niet wat ik wil. Dit is volledig tegengesteld aan ons begrip van liefde.

In het verleden stonden mensen dichtbij de natuur en voelden zij van nature, dat er een andere kracht in de natuur bestaat, de kracht van geven, waarbij liefde betekent dat ik rekening houd met anderen en aan hen geef. Kabbalisten, die begaafd zijn met een fijn aanvoelen van de natuur, zoals veel mensen dat hebben, hebben deze krachten onthuld.

Er waren veel mensen, behalve Kabbalisten, die in allerlei vormen voelden en ontdekten, dat de kracht van geven niet minder is dan de kracht van ontvangen. Zij realiseerden zich, dat in deze andere helft van de werkelijkheid (in geven) dezelfde handelingen bestaan als in de kracht van ontvangen, alleen hun interpretaties zijn verschillend, tegengesteld aan hoe ze in deze wereld hier gebruikelijk zijn.

Wij bestaan echter uitsluitend in een helft van de werkelijkheid: in ontvangen, in het verlangen om onszelf te vervullen, omdat we het gevolg zijn van het breken van de verlangens (Kelim). En de mens blijft volledig gebroken achter, waarbij de levenloze, vegetatieve en animale niveaus van de natuur, zoals Baal HaSulam het schrijft in ‘Voorwoord voor de Wetenschap van Kabbalah (Pticha)’, samen met de mens rijzen en vallen, zonder enige berekening voor zichzelf, maar alleen in de mate, waarin zij de veranderingen die de mens moet ondergaan, vergemakkelijken.

Religies en overtuigingen zijn, vanaf het moment van hun ontstaan, eveneens voortgekomen uit het feit dat zij de andere kracht die in de natuur bestaat, ontdekten: de kracht van geven. Vanuit hun standpunt spreken ze over liefde en eenheid. Zo was het toen ze nog met een klein groepje mensen waren. Maar nadat zij dit verspreidden in de egoïstische massa die niet zo gevoelig is, is het geworden tot een reeks ceremonieën en rituelen, in plaats van mensen te brengen tot eenheid, liefde, geven en balans tussen de twee systemen.

Toen de tijd verstreek en de mensheid zich, door de geschiedenis heen, ontwikkelde, aangespoord door de voortdurende groei van het egoïsme in ieder mens en in de mensheid in het algemeen, zijn we ver weg geraakt van zelfs dat natuurlijke begrip dat de mensheid eens bezat: van het begrijpen van geven en liefde, wat behoort tot de andere helft van de natuur.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/13/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Tijdens de les zei u, dat het nu het belangrijkste is voor uw studenten om het gevoel dat tussen hen is geboren (het gemeenschappelijke verlangen naar de eigenschap van wederzijds geven) – dat al onafhankelijk van hen, op zich, bestaat – te laten groeien, zoals een pasgeborene die van zijn moeder is afgescheiden. Hoe moeten we dat nu doen?

Antwoord: Het enige wat nu nodig is, is dat we ernaar streven dat het pasgeboren verlangen toeneemt door het egoïsme te gebruiken, dat in ons is verschenen. Dat moeten we aan onze gezamenlijke verbinding toevoegen en deze daardoor versterken, zoals een atleet sterker wordt door de moeilijkheid van de sporttoestellen.

Vraag: De verbinding wordt gerealiseerd door het mannelijke deel van onze wereldgroep, op welke manier maakt het vrouwelijke deel hiervan deel uit?

Antwoord: Het vrouwelijke deel ondersteunt de mannen hierin, verplicht hen ertoe, versterkt hen en bemoedigt. Het maakt tevens actief deel uit van de verspreiding van de gedachte van wederzijds garant staan, de integrale verbinding van de hele mensheid, voor de 99%, namelijk het algemene publiek.

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik al mijn kracht concentreren en voorkomen, dat ik mijn kracht verspil aan dingen die niet ter zake doen? Alles wat verstoort, komt van de Schepper, hoe kunnen we er tegen vechten?

Antwoord: Natuurlijk, alles wat verstoort komt van de Schepper, zodat we onszelf beter gaan begrijpen en op een meer efficiënte manier verder komen. We noemen het alleen verstoringen. We begrijpen niet, dat het eigenlijk raad is die ons helpt om op een correcte manier vooruit te komen. Als we zorgvuldiger zouden luisteren naar wat we ‘de Stem van de Schepper’ noemen, zouden we sneller bij het Doel komen.

Het probleem is, dat we Hem niet horen en dat we niet merken dat Hij voortdurend tot ons spreekt. Het systeem van krachten waarin we ons bevinden, het krachtenveld, het alomvattende geven, de Kracht die ons heeft geschapen, blijft ons voortdurend beïnvloeden. Dit gebeurt echter tot aan een zekere grens, zodat ik in ieder geval een beetje naar Hem zal luisteren, zodat ik Hem zal opmerken. Dan zal ik begrijpen wat Hij zegt.

Zo zijn we gebouwd. De Schepper staat aan de rand van onze gevoelens, van onze waarneming. Hij vraagt van ons dat we alleen onze gevoeligheid wat vergroten, zodat we Hem beginnen te voelen.

Deze gevoeligheid is toegenomen als ik begrijp dat er ‘geen ander is dan Hij’. Alles wat Hij wil zeggen is voor mijn bestwil en Hij is goed en helpend, elk moment, of het nu goed of slecht is. Als ik me daarvan bewust zou zijn, zou ik zowel het kwaad als het goed zegenen. Er is namelijk geen kwaad.

Als ik het zo zou voelen, als ik dat zou kunnen begrijpen, zou ik voortdurend letten op wat Hij mij probeert te zeggen via mijn huidige situatie. Er is een groep om mij heen, een familie, de hele wereld, er zijn interne en externe problemen en zorgen, goed en slecht, maar wat wil Hij mij met dit alles zeggen? Hoe kan ik mijzelf balanceren in de gecompliceerde situatie, waarin ik me bevind?

Kabbalisten vertellen je wat je moet doen: Hoe je jezelf moet richten om te proberen om de Schepper te voelen en jezelf zo op de juiste manier af te stemmen. Dit betekent dat je het Corrigerende Licht ontdekt en dat je, afhankelijk van het niveau van je gevoelens en je begripsvermogen, jouw innerlijke eigenschappen, gevoelens en verlangens begint te ordenen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/25/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Wie wil omhoogrijzen naar de wereld Atzilut? Je roept: “Ik!” Maar eerst moet je laten zien wat je wilt en hoe graag je het eigenlijk wilt. Laten we eens controleren of je er wel of niet toe in staat bent. In de wereld Atzilut is het Licht van Hochma (Wijsheid). Wat zou er gebeuren als je het weer zou willen stelen, zoals de eerste mens (Adam Ha Rishon) dat deed?

Daarom zijn er veel filters, die onze intenties controleren en vaststellen. We zien hoe moeilijk het voor ons is om vooruit te komen en de wereld Atzilut binnen te gaan. We staan bij de opening in de muur en we kloppen op de poort, maar hij gaat niet open! We kloppen en schreeuwen: “Malchut van de wereld Atzilut, waarom open je de poort niet voor mij?” En Malchut antwoordt: “Je past niet bij mij.” Je antwoordt: “Maar waarom niet?!”

Malchut antwoordt: “Je denkt alleen aan jezelf, maar ik wil dat je aan mij denkt. Zorg je voor mij, houdt het je bezig of je goede dingen doet voor mij en mij vervult? Wat voor geschenken zal je mij brengen, ik bedoel: wat ga je doen ten behoeve van liefdevol geven? Heb je zo’n intentie? Je besteedt geen enkele gedachte aan mij, je denkt alleen aan jezelf. Je wilt naar mij toe komen, naar een rijke bruid, om alles te stelen wat ik heb en dan terug rennen naar jouw wereld, naar jouw vrienden en vriendinnen. Hoe zou ik jou binnen kunnen laten?”

In zo’n positie bevinden we ons …. Daarom helpen verschillende systemen ons om gecorrigeerd te worden, schoon te worden, omhoog te rijzen en ons te bevrijden van alle gedachten en verlangens om te willen stelen en ons te veranderen, zodat we willen geven en onszelf willen offeren. Met die hulp controleren we onszelf en komen we vooruit. En Malchut controleert ons eveneens om ons tenslotte binnen te laten als getuigen en gasten bij haar bruiloft.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/22/2011, TES

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→