Vraag: Wij onthullen de Schepper, de kracht van liefdevol geven, alleen als we in onze eigenschappen aan Hem gelijkvormig worden. Wat is dan de betekenis van het principe: ‘Verlies niet de hoop op Zijn Genade’?

Antwoord: Het betekent, dat een mens duizend keer geroepen heeft, zoals Koning David, die de collectieve Malchut symboliseert, de collectieve kli (vat), één die dieper is dan de Psalmen onthullen. Lees ze. Het zijn allemaal oproepen en verzoeken, lofprijzingen en geklaag. Dit is de betekenis van ‘Verlies niet de hoop op Zijn Genade’. Probeer op dezelfde wijze jouw jammerklachten en lofprijzingen tot uitdrukking te brengen, dan zal je tenslotte komen tot een zegen.

Vraag: Hieruit blijkt dus dat de Schepper wacht tot wij zo luid schreeuwen als we kunnen?

Antwoord: Er staat geschreven dat de Schepper wacht op gebeden en een gebroken hart, dat hij mensen van wie het hart gebroken is, liefheeft en dat je tranen hem goeddoen. Omdat je tranen er een teken van zijn, dat je egoïsme verzwakt en dat je eraan lijdt.

We ontvangen klappen van ons egoïsme, niet van de Schepper. Het kost echter tijd voordat we dit begrijpen. Werkelijk, wat wil je van de Schepper als je door je kwade neiging wordt geslagen?

Daarom moeten we heel nauwkeurig vaststellen, dat onze werkplaats de groep is. Alleen dan zullen we een waarachtig gebed bereiken, en natuurlijk zal het na veel pijn gebeuren.

From Lesson 3, Israel Arvut Convention, 11/11/2011

Filed under: Congressen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘Arvut (Wederzijdse verantwoordelijkheid)’ (een verkorte versie): Rabbi Elazar zei, dat wederzijdse verantwoordelijkheid de gehele wereld omvat, maar eerst begint uitsluitend Israel (zij die ernaar verlangen) aan de correctie van de wereld … (terwijl anderen, vanwege een groot ego) hun eigenliefde niet willen opgeven.

Zij, die het eerst gecorrigeerd willen worden zijn degenen die, naast egoïsme en de gewone problemen van deze wereld, ook een speciale opdracht hebben, een vonk die hen uitnodigt om vooruit te gaan. Zij gaan de richting die rechtstreeks naar de Schepper (Yashar-El) leidt en heten daarom ‘Israel’.

De 99% van de mensheid ontwikkelt zich slechts onder de druk van het lijden en wordt zo vooruit geduwd. Deze cirkel heet: ‘de naties van de wereld’. Er is ook een cirkel, daarbinnen, van mensen die naast lijden ook het verlangen hebben om vooruit te komen. Deze mensen heten: ‘Israel’. Natuurlijk bereiken degenen die zowel de druk van achteren voelen als de aantrekkingskracht naar voren toe, eerder de realisatie van wederzijdse verantwoordelijkheid. Tenslotte moet echter de gehele wereld in de structuur van wederzijdse verantwoordelijk komen.

De ‘naties van de wereld’ hebben ook delen, die zich willen verbinden met ‘Israel’, als ze plotseling een spirituele roep ontdekken, het punt in het hart. Maar anderen zullen er niet binnengaan. Op welke manier dan ook, de kerngroep moet zichzelf corrigeren, een thuis worden voor hen, die zich met hen verbonden voelen en dit van buitenaf steunen.

De conclusie is eenvoudig: het is onze plicht om correctie te bereiken. Aan ons wordt alles toevertrouwd: onszelf en de wereld corrigeren. Hiermee is alles gezegd.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Israel, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Het Licht dat Corrigeert reageert op de kleinste inspanning en het kleinste verlangen van een mens. Het reageert echter niet op degene die zichzelf opvreet van ergernis, zoals er staat geschreven: ‘Een dwaas zit met gevouwen handen en vreet zichzelf op’. In zo’n geval schijnt het Omringende Licht niet. Je moet het verlangen voelen dat je het volgende niveau wilt bereiken, in ieder geval in zekere mate, het Licht handelt namelijk in overeenstemming met dit verlangen. Op deze manier ‘ontsteek’ je het Licht.

Maar als je geen verlangen hebt om verder te komen, is er niets waarin het Licht zich kan ‘kleden’. Het schijnt, maar er is geen aarde beneden het Licht, waarop het Zijn Werk kan doen. Het is nodig, dat je voortdurend een verlangen aanbiedt dat je wilt corrigeren, dat je dat enigszins opent. Dan heb je iets waarmee je het Licht, dat altijd aanwezig is, kunt vangen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/10/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Op het moment dat we de hal van het Congresgebouw binnenkomen, waar de Conventie gehouden wordt, moeten we ons meteen verbinden met het grote, collectieve verlangen, klaar zijn voor de verbinding en verwachten dat het hier en nu zal plaatsvinden! We moeten eraan denken dat het noodzakelijk is dat het hier en nu gebeurt (zoals gezegd wordt dat we de komst van de Messias iedere dag verwachten). Dit brengt de actie tot leven en het gebeurt werkelijk.

Het is niet voldoende om alleen maar naar de Conventie te gaan, we moeten ons voorbereiden. Het is een goed idee om het materiaal voor de Conventie te bestuderen. Ik ben niet van plan om jullie daar met nieuwe ideeën te verrassen. Integendeel, hoe vertrouwder jullie met het materiaal zijn en hoe meer ik spreek over schijnbaar bekende dingen, met betrekking tot het verlangen dat gericht is op wat je hebt gelezen, gehoord en bestudeerd, hoe beter ik in staat zal zijn om werkelijk nieuwe uitleg te geven.

Ik zie heel graag mensen op de Conventie die het materiaal begrijpen en voelen en bij voorbaat weten wat ik ga zeggen. De topics van de lessen en de bronnen waarop ze gebaseerd zijn kan een ieder vinden in het voorbereidingsmateriaal voor de Conventie. We moeten het bestuderen, zodat er geen verrassingen zullen zijn. Onze vooruitgang moet innerlijk plaatsvinden, door ons met elkaar te verbinden en nieuwe staten te ontdekken.

Dit is de vooruitgang waar het over gaat. De woorden van het materiaal kunnen hetzelfde zijn, maar de indruk die zij achterlaten en de diepte die zij onthullen zullen nieuw zijn. Wij zullen ze op een nieuwe manier en op een nieuw niveau voelen.

We moeten het materiaal en de songs uit ons hoofd kennen, zodat dit voor ieder van ons bekend zal zijn. Dit is heel belangrijk. Als we ergens van geproefd hebben en we het opnieuw proeven, ervaren we het als aangenaam en weer nieuw. Als we echter iets voor de eerste keer proeven, ervaren we nog niet veel van de smaak.

Over een zonde wordt hetzelfde gezegd: de eerste overtreding wordt niet als een zonde beschouwd, omdat een mens dan nog niet weet wat er zal gebeuren en alleen een eerste poging doet. Maar als iemand ervan heeft ‘geproefd’ en ermee verder wil gaan, zoals Adam die over de vrucht van de Boom der Kennis zei: “Ik at ervan en ik zal er meer van gaan eten!” is het een probleem.

We moeten het materiaal voor de Conventie van tevoren ‘proeven’, zodat we er op de Conventie zelf ‘meer van gaan eten’ en dan de werkelijke smaak ervan zullen ontdekken. Het is niet genoeg om een halve pagina te lezen en dan te denken dat we klaar zijn. Het is nodig dat we de vaten bouwen, ons waarnemingsmateriaal, en dit vormen zoals we deeg kneden en verwarmen. Zo moeten we onszelf verwarmen. De algehele voorbereiding bepaalt of we iets wel of niet zullen voelen.

Hoe beter we voorbereid zijn, hoe eerder we een bepaalde staat zullen kunnen bereiken, in zowel voelen als denken. Als hart en verstand op de juiste wijze hun werk doen, zullen we tot onthulling komen.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/2/2011, “The Love for the Creator and Love for the Created Beings”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we, praktisch gezien, onze vonken verenigen op de Conventie in december?

Antwoord: Als je op de Conventie komt, moeten de vonken al verenigd zijn. Dat is de bedoeling van de voorbereiding.

Waarom ga ik naar de Conventie? Ik ga erheen om innerlijke eenheid met anderen op te wekken met behulp van verschillende externe acties, om samen te zijn in die spirituele kli (vat), waarin wij allen wachten op de onthulling van de Schepper. Onze gehele voorbereiding is gericht op de eenwording van die vonken.

Al mijn verlangens en gedachten zijn gericht op het Doel, op de onthulling van de spirituele wereld, het hogere niveau, eeuwigheid en perfectie, op iets dat groot en grenzeloos is. Ik moet al mijn hoop daarop richten en deze hoop verenigen met anderen. Alleen door ons verlangen naar het hogere niveau samen tot eenheid te brengen, zullen we de gemeenschappelijke kli voelen, die door deze individuele impulsen en het Licht, dat deze kli vult, gevormd wordt.

Dit is de voorbereiding: naar de Conventie komen met een verlangen dat al gevormd is, duidelijk is en innerlijk in je brandt.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/10/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

We hebben van Boven de kracht van ‘geloof’ (liefde) nodig, die ‘kunst’ genoemd wordt. Natuurlijk hebben wij dit zelf niet. Op dit pad ziet een mens hoe zwak hij is. Er staat geschreven dat het innerlijke werk ‘een mens zwak maakt’, omdat hij begint te voelen dat hij niets anders dan een egoïstisch verlangen heeft.

Als hij denkt dat het hem lukt om zijn egoïsme te overwinnen, betekent dit eenvoudigweg dat een groter egoïstisch verlangen een kleiner heeft verslagen. In plaats van vooruit te komen in de richting van spiritualiteit, gaat hij op deze manier de tegengestelde richting op en maakt hij gebruik van een nog groter egoïsme.

Soms hebben mensen veel succes in de studie, ze werken en studeren veel en je zou kunnen denken dat ze gedreven worden door een grote kracht van geven. Maar dat is niet waar. Het is gewoon de grote kracht van het egoïsme, omdat ze er een groot voordeel in zien.

We komen altijd vooruit van ‘Lo Lishma’ (voor jezelf) naar ‘Lishma’ (ten behoeve van liefdevol geven) en natuurlijk handelen we met behulp van ons ego. Onze verantwoordelijkheid is echter om onze werkelijke houding te onderzoeken en de intenties die ons aansturen.

Als een mens zich inspant om te studeren, disseminatiewerk te doen en zich vooral inspant in de groep, ontdekt hij dat hij tot niets in staat is. Een mens komt tot het besef van zijn werkelijke staat wanneer hij ziet, dat hij niet in staat is om ook maar iets te beginnen met zichzelf, hoezeer hij ook probeert om zijn ego te overstijgen en daar zijn uiterste best voor doet.

Een mens besteedt al zijn tijd aan werken voor het belang van het Doel, maar tenslotte verliest hij zijn kracht en realiseert hij zich het kwaad dat in hem is. Hij begrijpt dat hij niets anders heeft dan zijn ego en dat hij elk moment wordt aangedreven door een egoïstisch doel. Het resultaat is dat hij wanhopig wordt, wat op de volgende manier beschreven staat: “Er is geen gelukkiger moment in het leven van een mens dan het moment, waarop hij alle verwachtingen over zijn eigen kracht heeft verloren en zich volkomen hulpeloos voelt, zo bereikt hij bereidheid tot een volledig gebed”.

Een volledig gebed bestaat uit de dringende vraag om de kracht van liefde te verkrijgen. Dan kleedt de kracht van de Grootheid van de Liefde, de Grootheid van de Schepper de mens en zo vervolgt een mens zijn werk, maar met een ander soort ‘brandstof’.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/8/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we het schema van het universum, dat we in onze les bestuderen, verbinden met het nemen van een besluit om naar de Conventie te gaan in december?

Antwoord: Juist de structuur van het universum bevat het antwoord op al onze vragen.

Als we onze gebroken zielen verenigen, rijzen we naar de wereld Atzilut. Door onze pogingen om ons met elkaar te verenigen, trekken we het hogere, Corrigerende Licht naar ons toe om over ons te schijnen. Het is boven de Parsa aanwezig. Het is niet mogelijk om het Licht beneden de Parsa te ontvangen. Onze enige redding is door onze gezamenlijke eenheid naar de wereld Atzilut op te rijzen. Daarom biedt deelname aan de Conventie de gelegenheid om boven de Parsa te rijzen en de hogere wereld te voelen.

Je kunt iedereen uitnodigen voor de Conventie, mensen die dichtbij of ver van Kabbalah en Wederzijdse Verantwoordelijkheid staan. Het lesmateriaal op de Conventie zal niet moeilijk zijn. We zullen met elkaar studeren en ons bewust worden van het systeem van eenheid. We zullen proberen om dichter bij elkaar te komen, om zo’n kracht te bereiken, zo’n onderlinge compressie, dat we daardoor het hogere Licht zullen mogen onthullen. Dit is onze taak.

Daarom heeft ieder, die denkt dat dit goed voor hem is, de gelegenheid en het recht om te komen. Ik hoop, dat we erin zullen slagen op deze Conventie en dat we het begin van de onthulling van het Hogere Licht zullen voelen in onze onderlinge verbinding.

From the Sunday Virtual Lesson Series 10/30/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

De Natuur brengt ons op twee manieren verder: zonder dat wij het weten of bewust, dat wil zeggen, door lijden of door het Licht (de Torah). Onbewust verder komen vindt plaats door middel van pijn. Omdat onze natuur een verlangen om te ontvangen is, komen we vooruit en ontwikkelen we ons langzamerhand van het ene niveau naar het andere, onder de invloed van een goed of slecht gevoel. Wat ervaren wij als goed of slecht?

We werden door het Licht geschapen, dat ons schiep met een verlangen om vervuld te worden. Door ons ontwikkelingsproces bereiken we langzamerhand alles wat zich in het Licht, in de Schepper bevindt en ervaren we dat als goed en alles wat daaraan tegengesteld is als slecht.

Dit is een heel lange weg en door onze natuur hebben we lang het gevoel, dat alles tegengesteld is aan ons. Maar zoals de kracht van liefdevol geven het ons leert, beginnen we te begrijpen, dat ons egoïsme slecht is en dat het verantwoordelijk is voor al ons falen, en ook hoe wonderbaarlijk het zou kunnen zijn, als we ons in de eigenschap van liefdevol geven zouden bevinden, die ons boven alle kwaad kan verheffen.

Deze bewustwording komt langzamerhand in ieder van ons en naar de gehele mensheid. We leren van lijden, door de klappen die ons vooruit duwen.

Tegelijkertijd hebben we de mogelijkheid om zelf onze ontwikkeling te versnellen en verder te komen op de weg naar het goede. Het goede bestaat uitsluitend uit liefdevol geven en we moeten allerlei oefeningen doen en verschillende middelen gebruiken om te komen tot de erkenning van het kwaad en onze bewustwording daarvan te ontwikkelen, niet als resultaat van de klappen die we krijgen, maar door onze omgeving.

Om dat te doen moeten we gevoeliger worden voor goed en kwaad, voor geven en ontvangen, voor liefde voor anderen en voor haat. Ik kan mezelf voorbereiden, zelfs voordat er een klap komt, door met mijn omgeving te werken, zodat ik begin te begrijpen dat geven goed is en ontvangen slecht.

Zo is de Natuur. De Schepper bepaalde het Doel van de Schepping: samen te zijn met de Schepper, met Zijn eigenschappen, dat wil zeggen: ‘Zoals Hij vol Genade is, wees dit eveneens’. Wij moeten in al onze eigenschappen gelijk worden aan Zijn Eigenschappen. Dit betekent, dat ik moet veranderen en moet gaan begrijpen dat mijn natuur slecht is en dat de Natuur van de Schepper goed is.

De trucjes en middelen die ik toepas om te gaan zien, dat liefdevol geven goed is, heten ‘Mitzvot’ (geboden), ‘Gods Werk’. Door met de omgeving te werken krijgen we de mogelijkheid om geven als goed te zien en egoïsme als slecht.

Daarom werd de ene ziel verdeeld in veel afzonderlijke zielen en kunnen wij, dankzij ons gezamenlijke werk, bereiken wat goed is: de verbinding met anderen en de liefde voor anderen. Vanuit de liefde voor anderen bereiken we de liefde voor de Schepper. Dit is de persoonlijke en de algemene vorm van hetzelfde verschijnsel.

Alles wat van Boven naar beneden komt, dat wil zeggen, alle voorbereidingen die voor ons gedaan zijn, waren noodzakelijk, zodat wij in staat zijn om er gebruik van te maken en wij ons onafhankelijk en bewust kunnen ontwikkelen, om uiteindelijk het Doel te bereiken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/6/11, “What to Look for in the Assembly of Friends”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Evolutie, Innerlijk Werk, Lijden - Geen reacties→

Vraag: We kunnen de groep vergelijken met een auto, die het alleen doet als alle onderdelen in orde zijn. Als er één onderdeel kapot gaat, rijdt de auto niet meer. Enerzijds is dit heel spannend, anderzijds is het een beetje beangstigend. Zou het zo kunnen zijn, dat niets meer werkt als iemand tijdens de Conventie de goede intentie kwijtraakt?

Antwoord: Nee. De afstand tot perfectie bestaat uit 125 niveaus. Het ideale systeem is nog ver van ons verwijderd, in de tussentijd wordt van ons gevraagd om het meest onvolmaakte, spirituele werk te doen, op het eerste niveau onderaan. Hier hoef je je geen zorgen te maken over de opperste perfectie van iedereen. Het is voldoende als we het een beetje proberen – dan zullen we ons eerste speelgoedautootje krijgen. Het is zeker geen Porsche, maar een namaakding zonder motor, toch is het al een autootje.

Op het eerste niveau wordt alleen de allereerste, ‘gewichtsloze’ perfectie van ons gevraagd, de zwakste verbinding waaraan nog veel ontbreekt. Als we, in het algemeen gesproken, naar de Conventie komen met het juiste verlangen, zal het voldoende zijn als we het 1/125ste niveau van perfectie bereiken. Wij hebben de kracht om dat te bereiken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/6/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

We zijn allemaal heel verschillend, we hebben verschillende niveaus van verlangen en ieder heeft zijn eigen individualiteit, een unieke rol, ook al lijkt deze beperkt. We hoeven niet uit te blinken of te streven naar iets verhevens. Niemand is beter of slechter dan anderen.

Als we een onderlinge, integrale verbinding zullen bereiken, zal ieder van ons volledige kennis over het universum ontvangen en er een compleet inzicht in hebben. Ieder van ons zal ‘een vrije vogel’ worden, verbonden met anderen. Niemand zal over ons heersen, behalve het gemeenschappelijke verlangen, het doel, het plan.

Met andere woorden: we worden verbonden met anderen en tegelijkertijd behouden we onze volledige vrijheid. We voelen een gemeenschappelijke gedachte, zoals een vogel te midden van een zwerm vogels. Een vogel voelt zichzelf of anderen niet. Hij voelt alleen de gemeenschappelijke gedachte: welke richting hij op moet gaan, hoe hij moet vliegen en wat hij vervolgens moet doen. Een onderdeel van dit geheel te zijn wordt zijn persoonlijke kwaliteit.

Door een onderdeel van een compleet systeem te zijn, nemen we samen met anderen beslissingen, dan voeren we onze beslissingen uit en we bereiken resultaten. De volgende beslissing vindt gelijktijdig in iedereen plaats, samen met de uitvoering en het resultaat.

Met andere woorden: we worden één gemeenschappelijk lichaam. Een ieder leidt tegelijkertijd de anderen en zichzelf. Anders gezegd: we bereiken het niveau van de hogere Kracht waardoor de mensheid wordt bestuurd en we maken deel uit van deze mensheid.

From a TV Program “The Integral World” 10/16/2011

Filed under: Arvut Beweging, Collectieve Ziel, Innerlijk Werk - Geen reacties→