Vraag: Wat betekent: voortgaan op het pad van geven?

Antwoord: Als het het Doel van de schepping is om vreugde brengen aan de schepselen en de Schepper een positieve Kracht is, die goed doet en alleen dit de essentie van Zijn handelwijze naar ons is, waarom moeten we dan tot Hem bidden om goed te zijn voor ons?

Iedereen schreeuwt naar de Schepper: “Doe iets goeds voor ons!” Dat is belachelijk! Waarom zou ik een vriendelijk mens smeken om vriendelijk voor me te zijn? Hij doet al goed, Hij kan niet anders dan goed doen. Over de Schepper staat geschreven dat Hij even goed is voor de goeden als de kwaden. Hij verandert Zijn houding nooit, zoals er staat geschreven: ‘Ik heb mijn HaVaYah niet veranderd’ en ‘ het Licht is aanwezig in absolute rust’.

Hieruit blijkt dat het geen zin heeft om Hem te vragen om iets goeds. Maar, alle gebeden, alle verzoeken en de psalmen zijn geschreven door Kabbalisten, door mensen die in de spirituele wereld leven. Waarom baden ze dan: “Help mij, red mij, doe dit voor mij?”

Dit zijn smeekbeden om het verlangen: “Help mij om mijn waarneming te corrigeren!” te vormen. Dit wordt: ‘het werk van de Schepper’ genoemd, hoewel  geven aan ons voor de Schepper geen werk is, het brengt Hem vreugde.

Mijn werk bestaat eruit om te vragen om het juiste verlangen, de juiste kli (vat) en het is Zijn werk om deze kli te scheppen. Met andere woorden: het is een vraag om gereed te zijn om de vervulling te kunnen aannemen, waarmee wij gehechtheid aan Hem bereiken, het is geen vraag om een aangename verandering.

Het woord ‘gebed’ betekent ‘zelfbeoordeling’. Het is het verzoek van het schepsel om veranderd te worden. Als ik vraag: “Waarom heeft U mij verlaten?”, heeft Hij mij dan werkelijk verlaten? Of zeg ik dit alleen met betrekking tot mijn eigen perceptie, waardoor ik het gevoel heb, dat Hij mij heeft verlaten en ik me dat realiseer? Eigenlijk vraag ik Hem om mijn waarneming te veranderen, zodat ik kan voelen dat Hij mij niet verlaten heeft of ver van mij weg was.

Een gebed is een vraag om de correctie van onze verlangens en dit heet: werk voor de Schepper. Het gaat niet om de vervulling zelf.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/15/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Dit weekend houden we een ‘stille zaterdag’. Hoe moeten we ons die stilte voorstellen?

Antwoord: Het gebruik om in stilte te zijn kwam door Kabbalisten in de wereld. Het wordt als een oefening toegepast op diverse terreinen die niet tot ons pad behoren, in het algemeen op het gebied van psychologie.

Als een mens iets nieuws wil begrijpen, zijn aandacht wil richten op iets nieuws, heeft hij afzondering nodig. Hij kan zich van iedereen afzonderen door naar een plek te gaan, waar hij fysiek alleen is. Ik kan ook de stilte in mezelf vinden, waar ik een bepaalde ruimte vind en me daar verberg voor de ogen van anderen, hoewel ik fysiek door veel mensen omgeven ben. Dit alles is afhankelijk van de niveaus van een mens.

Wij willen een dergelijke oefening doen, een ‘stille verbintenis’, waarbij we zo min mogelijk spreken. Er bestaan speciale perioden, waarin mensen de Torah meer bestuderen, zich intenser verdiepen in de stof en verschillende manieren van vasten toepassen. Deze methoden halen een mens uit het ritme waaraan hij gewend is, uit de routine en helpen hem om op een wat andere manier naar de wereld en zichzelf te kijken. Hij kan zich daardoor innerlijk concentreren, focussen.

Een ‘stille zaterdag’ betekent niet, dat niemand zijn mond opendoet. Maar als we praten, praten we alleen over de studie en over wat dat inhoudt. En we spreken niet meer dan nodig is. Als het niet nodig is, denken we over dezelfde vragen na, in plaats van erover te praten. Woorden leggen de ziel van een mens bloot, zij onthullen de diepste geheimen van zijn hart. Daarom moeten we niet spreken, tenzij het ten dienste staat van correctie.

Zo zullen we de komende zaterdag doorbrengen. Alle lessen en maaltijden vinden plaats volgens het gebruikelijke schema. Een ieder beperkt zich zoveel hij kan wat spreken betreft en richt zich alleen op denken.

Concentratie op gedachten, innerlijke concentratie, heeft een veel groter effect op de wereld dan woorden. Denken is een veel grotere kracht dan spreken. Het is de hoogste kracht in een mens en daarom de meest effectieve in het alomvattende systeem van de werkelijkheid. Het is het eerste woord van de reeks: ‘denken, spreken, handelen’.

Daarom hopen we, dat we een hoger niveau van geven zullen bereiken door onze gesprekken tot een minimum te beperken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/11/12, “The Freedom”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Als we iets willen oplossen, moeten we ofwel van het allereerste begin uitgaan of van het einde: van het begin van de schepping of van het uiteindelijke Doel. Wat zich daartussen bevindt behoort tot ons werk, tot onze vrije keuze. Door een analyse te maken van het begin en het einde, moeten we begrijpen wat we in het midden te doen hebben.

Het verschil tussen het begin en het einde van het pad, bestaat uit het verkrijgen van de intentie om te geven. Dit is in feite het enige wat verandert. Door onze intentie te veranderen bereiken we het verschil tussen ons en de Schepper en corrigeren wij dat. Hieruit blijkt duidelijk, dat onze taak uitsluitend bestaat uit het bereiken van deze juiste intentie.

Iedere daad bestaat uit: gedachte, redenering en uitvoering. De gedachte is het plan dat aan alles voorafgaat, waarin vanaf het begin het resultaat van de daad aanwezig is. In het midden, tussen het plan en de uitvoering ervan, bevindt zich de redenering, namelijk het inzicht.

Om het juiste inzicht te verkrijgen, moet er concentratie zijn. Daarom hebben Kabbalisten de gewoonte om in stilte te zijn, wat we in deze wereld ook doen. Als iemand op het punt staat van een belangrijke gebeurtenis en hij wil begrijpen hoe hij het zal aanpakken, gaat hij zich daarop concentreren. Hij heeft stilte nodig en probeert zich af te sluiten, zodat hij niet afgeleid wordt door externe gesprekken. Hij bereidt zich intensief voor om de handeling correct uit te voeren.

Daarom willen wij dit weekend in stilte doorbrengen, in rust, en erover nadenken hoe wij de juiste handeling kunnen bereiken. In plaats van te spreken, zullen wij door stilte tot inzichten komen.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 1/10/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Studie, Vrije Wil - Geen reacties→

Bij elke stap op de weg, moeten we komen tot een vraag, een dringend verzoek, een gebed. Niets anders werkt hier dan het gebed: een vraag naar de hogere Kracht, het Licht, om iets tot stand te brengen.

Vele jaren gaan voorbij voordat een mens dit begrijpt en het op deze manier begint te voelen. Het verstand helpt hier niet bij. Deze houding, ten opzichte van zichzelf en de wereld, die hij wil ontdekken, kan alleen ontdekt worden door innerlijke gevoelens, op een natuurlijke en instinctieve manier. Een mens moet begrijpen dat dit alleen het werk van de Schepper is, het hogere Licht dat hem beïnvloedt.

Voor alles wat hij wil doen om verder te komen, moet hij vragen en hopen op de invloed van het Licht, zodat het een mens beïnvloedt, veranderingen in hem teweegbrengt en hem een andere houding tot de werkelijkheid geeft. En in overeenstemming daarmee zal de werkelijkheid onthuld worden en dan zal hij de werking van het Licht gaan voelen en begrijpen.

Het Licht zal hem door verschillende staten heen leiden, waardoor hij de relatie tussen hem en de Bron van het Licht zal ‘zien’ (voelen en begrijpen).

We moeten altijd verwachten dat het Licht ons zal beïnvloeden. Dit is het allerbelangrijkste. En we moeten het niet alleen verwachten, maar het hartstochtelijk verlangen, er voortdurend op hopen, er gereed voor zijn en openstaan voor deze invloed. Dit is het enige wat ik kan doen. Dit is ons belangrijkste werk.

Als mensen bij elkaar komen en leven voor deze hoop, verlangen naar deze verandering in zichzelf, die in hen zal plaatsvinden door de hulp van het Licht, kunnen ze werkelijk elkaars harten laten ontwaken en één zijn in deze ene vraag. Dan zal hun vraag werkelijk de kwaliteit bereiken die nodig is, zodat het Licht erop antwoordt. We willen immers het Licht niet onthullen voor ons eigen belang, maar om het door ons heen te laten stromen en zo anderen te beïnvloeden: degenen die niet weten hoe ze dit uit zichzelf moeten vragen!

Zij wachten ook op deze verandering, onder invloed van aards lijden, maar ze weten niet hoe ze in één taal kunnen spreken met het Licht en daarom lijden ze, op hun kleine niveau.

Het Licht wekt hen met opzet, zodat ze de aarde worden: stof onder de voeten van de rechtvaardigen’, zodat de rechtvaardigen naar het niveau van Bina opstijgen om Licht te vragen voor allen die in het stof liggen…

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/4/12, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie - Geen reacties→

‘Heb je naaste lief als jezelf’– deze eigenschap is ons enige doel, het spirituele gevoel dat bedoeld is om al onze verlangens te vervullen. Dit betekent: zorg voor de situatie in de wereld, voor de mate waarin alle mensen, de hele mensheid, in goede omstandigheden zullen kunnen leven.

En natuurlijk zullen sommige invloeden hen goed lijken en andere slecht, men zal zich misschien tegen ons verzetten en ons niet willen accepteren, of zelfs op ons neerkijken alsof we kleine kinderen zijn, die niets begrijpen. In ieder geval denken ze, dat we het doel, de toekomst van de wereld, anders zien dan zij.

Maar deze innerlijke zorg voor de wereld moet in al onze daden en gedachten aanwezig zijn en ons leiden. Als een mens zich bewust is van deze zorg, is hij correct afgestemd. Als hij verscheidene andere doelen voor ogen heeft en die betrokkenheid en zorg hem niet leiden, niet in hem leven, is dat een teken dat de intentie ‘Israel, de Torah en de Schepper’ (een mens die zich rechtstreeks richt op de Schepper, op het corrigerende Licht) zich niet in zijn innerlijk verbinden. Alleen hiervoor zijn we aan het werk en studeren we.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 2/2/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Na de conventie voel ik een enorm grote afscheiding en afkeer, ik heb het nog niet eerder zo gevoeld. Kan dit komen, doordat ik tijdens de conventie op een incorrecte manier gewerkt heb?

Antwoord: Na het soort eenheid en de opstijging, die we tijdens de conventie hebben gevoeld, zijn het correcte staten als een mens vervolgens afscheiding, afkeer en verwarring voelt. De weerstand tegen onze egoïstische natuur moet toenemen en we moeten het gevecht aangaan met deze staten, om balans te krijgen.

Als we onszelf handhaven in dat zelfde punt van eenheid dat we bereikt hebben, zal dit punt, dankzij het egoïsme dat eraan toegevoegd wordt, gaan groeien. We hebben een voorbeeld ontvangen en we moeten vanuit diezelfde inspiratie leven. We hebben al een staat in ons die we ‘eenheid’ noemen, die we tijdens de conventie in de duidelijkste, meest levendige vorm hebben bereikt. Ik moet deze staat handhaven en proberen er elk moment van mijn leven in te blijven.

Het is waar dat ik nu onmiddellijk allerlei soorten verstoringen krijg, maar ze zijn er alle voor bedoeld om mijzelf meer en meer te versterken in hetzelfde punt dat ik tijdens de conventie heb bereikt. Dan zal dit punt groeien, op basis van al deze verstoringen. Zij zullen in dat punt binnenkomen en zullen het ondersteunen met behulp van mijn inspanning. Dit punt zal zich dan uitbreiden. Zo laat ik dit punt groeien tot het de grootte heeft gekregen van het eerste spirituele niveau. Ik heb geen enkele andere mogelijkheid om in spiritualiteit te groeien, alleen met hulp van de verstoringen: ‘hulp tegen mij’.

From the Daily Kabbalah Lesson 12/12/11, Writings of Rabash

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid - Geen reacties→

We hebben van Boven de kracht van ‘geloof’ (liefde) nodig, die ‘kunst’ genoemd wordt. Natuurlijk hebben wij dit zelf niet. Op dit pad ziet een mens hoe zwak hij is. Er staat geschreven dat het innerlijke werk ‘een mens zwak maakt’, omdat hij begint te voelen dat hij niets anders dan een egoïstisch verlangen heeft.

Als hij denkt dat het hem lukt om zijn egoïsme te overwinnen, betekent dit eenvoudigweg dat een groter egoïstisch verlangen een kleiner heeft verslagen. In plaats van vooruit te komen in de richting van spiritualiteit, gaat hij op deze manier de tegengestelde richting op en maakt hij gebruik van een nog groter egoïsme.

Soms hebben mensen veel succes in de studie, ze werken en studeren veel en je zou kunnen denken dat ze gedreven worden door een grote kracht van geven. Maar dat is niet waar. Het is gewoon de grote kracht van het egoïsme, omdat ze er een groot voordeel in zien.

We komen altijd vooruit van ‘Lo Lishma’ (voor jezelf) naar ‘Lishma’ (ten behoeve van liefdevol geven) en natuurlijk handelen we met behulp van ons ego. Onze verantwoordelijkheid is echter om onze werkelijke houding te onderzoeken en de intenties die ons aansturen.

Als een mens zich inspant om te studeren, disseminatiewerk te doen en zich vooral inspant in de groep, ontdekt hij dat hij tot niets in staat is. Een mens komt tot het besef van zijn werkelijke staat wanneer hij ziet, dat hij niet in staat is om ook maar iets te beginnen met zichzelf, hoezeer hij ook probeert om zijn ego te overstijgen en daar zijn uiterste best voor doet.

Een mens besteedt al zijn tijd aan werken voor het belang van het Doel, maar tenslotte verliest hij zijn kracht en realiseert hij zich het kwaad dat in hem is. Hij begrijpt dat hij niets anders heeft dan zijn ego en dat hij elk moment wordt aangedreven door een egoïstisch doel. Het resultaat is dat hij wanhopig wordt, wat op de volgende manier beschreven staat: “Er is geen gelukkiger moment in het leven van een mens dan het moment, waarop hij alle verwachtingen over zijn eigen kracht heeft verloren en zich volkomen hulpeloos voelt, zo bereikt hij bereidheid tot een volledig gebed”.

Een volledig gebed bestaat uit de dringende vraag om de kracht van liefde te verkrijgen. Dan kleedt de kracht van de Grootheid van de Liefde, de Grootheid van de Schepper de mens en zo vervolgt een mens zijn werk, maar met een ander soort ‘brandstof’.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/8/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: We kunnen de groep vergelijken met een auto, die het alleen doet als alle onderdelen in orde zijn. Als er één onderdeel kapot gaat, rijdt de auto niet meer. Enerzijds is dit heel spannend, anderzijds is het een beetje beangstigend. Zou het zo kunnen zijn, dat niets meer werkt als iemand tijdens de Conventie de goede intentie kwijtraakt?

Antwoord: Nee. De afstand tot perfectie bestaat uit 125 niveaus. Het ideale systeem is nog ver van ons verwijderd, in de tussentijd wordt van ons gevraagd om het meest onvolmaakte, spirituele werk te doen, op het eerste niveau onderaan. Hier hoef je je geen zorgen te maken over de opperste perfectie van iedereen. Het is voldoende als we het een beetje proberen – dan zullen we ons eerste speelgoedautootje krijgen. Het is zeker geen Porsche, maar een namaakding zonder motor, toch is het al een autootje.

Op het eerste niveau wordt alleen de allereerste, ‘gewichtsloze’ perfectie van ons gevraagd, de zwakste verbinding waaraan nog veel ontbreekt. Als we, in het algemeen gesproken, naar de Conventie komen met het juiste verlangen, zal het voldoende zijn als we het 1/125ste niveau van perfectie bereiken. Wij hebben de kracht om dat te bereiken.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/6/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Tijdens het lezen van Het Boek de Zohar moet ieder van ons vragen om wat voor hem het meest belangrijk lijkt. Het is belangrijk te begrijpen, dat door het lezen van elk Kabbalistisch boek – en in het bijzonder de Zohar – we het Corrigerende Licht doen ontwaken. Dit Licht werkt op ons voor zover we eraan gelijk zijn.

Stel je voor, dat ik de wind naar mij toe voel waaien. Als ik er recht op af ga, in precies dezelfde richting als waar de wind vandaan komt, is de invloed ervan op mij het grootst. Maar als ik er naartoe ga via een hoek, verminder ik, afhankelijk van die hoek, de invloed van de wind op mij. Als ik me in een hoek van 90 graden ten opzichte van de wind bevind, heb ik het gevoel, dat ik omver geworpen word. Als ik mij verzet, namelijk de wind mijn rug toekeer met een hoek van 180 graden, word ik in de tegengestelde richting beïnvloed.

Alles hangt af van mijn houding naar het Licht. Als ik mij ermee verbind is de Torah voor mij het levenselixer, maar als ik mij ertegen verzet, wordt de Torah een drank die de dood veroorzaakt. Het Licht zelf werkt onophoudelijk.

Kabbalisten waarschuwen ons om de Kabbalistische boeken niet zonder de juiste intentie te openen. Dit was verboden in Kabbalah en Kabbalisten maakten de mensen bang, juist omdat ze geen enkel kwaad aan hen wilden toebrengen.

Maar nu zijn we al in een staat, waarin het iedereen toegestaan is om de wijsheid van Kabbalah te bestuderen, omdat we allemaal meer en meer met elkaar verbonden raken en er hierbij andere wetten van kracht zijn. Als we de spirituele wereld willen onthullen, moeten we ons volledig in de richting van het Licht plaatsen. Zal het het Licht zijn dat Corrigeert of het tegenovergestelde? Ieder mens moet dat zelf beslissen.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/10/2011, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Als er een beperking over ontvangen was, waarom voelen we dan geen schaamte als we verzoeken en gebeden (MAN) richten tot Boven?

Mijn antwoord: We voelen geen schaamte, omdat we vragen of we kunnen komen tot geven, we vragen niet voor eigenbelang. We hoeven ons dus helemaal niet te schamen!

Je kunt tegenwerpen: “maar de hele correctie vindt plaats omdat Malchut de Ein Sof (Malchut van de wereld van Oneindigheid) schaamte voelde!” Ik voel echter geen schaamte bij het doen van dit verzoek, omdat ik niet voor mijzelf vraag, voor mijzelf vraag ik niet meer dan mijn basisbehoeften, zodat ik aan anderen kan geven!

Er is geen sprake van schaamte. Juist niet, ik voel me juist vereerd, omdat ik anderen zal kunnen geven wat niemand anders hen kan geven! Ieder mens heeft zulke unieke eigenschappen, het werk, dat een bepaald individu doet, kan door niemand anders gedaan worden. Dat komt omdat iedereen zijn eigen, persoonlijke wortel heeft in de gemeenschappelijke ziel.

Daarom heb ik toestemming om te vragen om kracht om te leven en om gezondheid, om het ontvangen van kennis en bekwaamheid – als deze dingen nodig zijn om daden van geven uit te voeren. Dit is nu juist wat “leven” is in de wereld van Waarheid.

Mijn bestaan is als volgt: Mijn leven is alleen mogelijk in de mate, waarin ik kan geven. Mijn daden bestaan uitsluitend uit geven. En de levenskracht, die door mij heen stroomt, draagt mijn bestaan, dat bedoeld is om te geven. Dit heet ‘een spirituele staat’.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 8/25/11, Preface to the Wisdom of Kabbalah

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie - Geen reacties→