Rabash schrijft dat de Torah drie aspecten heeft. Enerzijds wordt de Torah genoemd als een middel dat specifiek helpt voor de versterking van de mens, daarna komt het Hervormende Licht dat correctie aanbrengt in de mens en vervolgens komt het Licht dat de gecorrigeerde Kelim vult. Zo voltooit de mens een bepaald niveau.

Tot aan de voltooiing van de correctie duurt deze strijd echter voort. De woorden van de profeten beschrijven dit als de strijd tussen Gog en Magog die plaatsvindt in het laatste stadium van de correctie. Dit beïnvloedt niet alleen de fysieke wereld, hetzelfde vindt plaats in de spirituele wereld. Fysieke oorlogen zijn een projectie van spirituele processen en observaties.

Naarmate men verder komt en de Schepper dichter nadert, wordt een mens dieper in een brandend vuur van staten geworpen, het is alsof hij de zon nadert. Hij wordt steeds heviger van stijgingen naar dalingen geworpen. Op deze wijze raakt hij uitgeput.

Hij moet leren begrijpen dat dit alles gedaan wordt om hem te helpen om de diepten van zijn ego te verlaten, het is hulp zodat hij zich kan bevrijden uit het almaar dieper en krachtiger wegzakken in het ego, dan kan hij zich gaan wenden naar: ‘ten behoeve van geven’, naar het heilige, naar spiritualiteit, naar een steeds grotere mate van geven en liefde.

De kloof tussen deze twee polen, tussen de neergangen en de opgangen, wordt steeds groter. Een mens kan het niet uitschreeuwen en vragen om zijn correctie voordat hij volledig is verzonken in de zee van zijn kwade krachten.

Zo put de Torah de krachten van de mens uit. Als het Licht niet op hem schijnt, maar hij onder de overheersing van egoïstisch krachten staat, van zijn verlangen om te ontvangen, kan hij niets beginnen. Ons denken is alleen dienstbaar aan onze gevoelens en is niet gereed om ons te helpen.

Dus een mens moet zichzelf vanaf het begin tot het hoogst denkbare niveau voorbereiden voor dergelijke staten, voor zover hij daartoe in staat is. In ieder geval zal hij opnieuw vallen en weer opstaan, vallen en opstaan.

De groep moet hem voorzien van de juiste omgeving zodat hij hierdoor onmiddellijk weer zal opstijgen, in de zin dat hij weer energie krijgt, alsof hij zijn batterijen oplaadt. Gedurende de periode van opgang laadt hij de batterij op zodat hij deze kan gebruiken als het nodig is.

Dit moet onze houding naar de omgeving zijn. Met dit doel heeft de Shevirat HaKelim (breken van de Kelim) plaats gevonden want het is duidelijk dat wij dit alles niet aan kunnen zonder een dergelijke externe batterij. We investeren onze energie erin, dat doen we steeds meer, we leveren steeds grotere inspanningen en daarna kunnen we er gebruik van maken. Zonder een dergelijke batterij vol energie kunnen we onmogelijk vooruit komen.

De garantie voor wederzijdse liefde is: “Je zult je naaste liefhebben als jezelf.” Garantie is niet iets wat anderen nodig hebben, we hebben het zelf nodig. We kunnen namelijk niet uit onze neergangen komen als we niet steeds omhoog rijzen in niveaus van gezamenlijke participatie en verbinding.

Deze neergangen zijn dus nodig om ons een correct gedrag te leren zodat we niet gaan vluchten en in fragmenten uiteen vallen. Ik begrijp dat er neergangen zijn waarin je onmogelijk uit bed kunt komen, waarin je je fysiek dood voelt. Iedereen gaat door dergelijke staten heen en blijft toch leven. Dit is niet iets om je druk over te maken of bang voor te zijn.

Uiteindelijk is het echter noodzakelijk om begrip voor elkaar te hebben, samen te handelen en te strijden. We staan voor een berg van gedachten, de Berg Sinaï (haat), die je zonder Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar) niet kunt bestijgen.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/22/14, Writing of Rabash

Filed under: Groep, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Nu ik dichterbij anderen kom, vraag ik de Schepper om mij te helpen om aan hen te denken. Hij helpt me ook en hierbij bevinden wij ons in één beweging, in een gesloten driehoek. In welke vorm vraag ik de Schepper om aan anderen te denken? Hoe kan ik de vraag formuleren?

Antwoord: Uit je betrokkenheid bij anderen komt voort hoe je die vraag formuleert. Hoe kan je anderen helpen? Met wat voor goede kwaliteiten?

We omarmen en steunen elkaar, maar innerlijk bedenken we dat we elkaar niets kunnen geven. We zien dat woorden van bemoediging die wij tegen elkaar zeggen niet helpen. Elkaar helpen werkt ook niet. Feestelijke maaltijden en allerlei soorten acties leveren niets op. Om eerlijk te zijn, alles is nutteloos.

Het brengt ons alleen in de gelegenheid om onze eigen kracht op te geven zodat we voelen dat we de Schepper nodig hebben en als ik mijn behoefte aan Hem voel, juist omdat ik zwak ben, in de war en onzeker, ga ik me tenslotte realiseren dat ik een schepsel ben en dat Hij de Schepper is.

Alleen dan komt er een dringend verzoek, een vraag aan Hem in mij naar boven, zoals in een klein kind dat iets van zijn ouders vraagt. Hierover staat geschreven: “Mijn zoons hebben Mij verslagen,” omdat een correct verzoek, een correcte vraag, de Schepper verheugt, Hem blij maakt.

Op deze manier manifesteert Hij zich in ons. Daarom moet de correcte interactie tussen ons, ons leiden naar de behoefte om met de Hoogste Kracht van de Natuur te werken.

http://laitman.com/2014/09/convention-in-st-petersburg-day-one-09-19-14/

Filed under: Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: wat moeten we doen wanneer we angst en beven voelen vóór een staat van neergang? De Schepper heeft ons immers het punt in het hart gegeven, Hij kan het ook weer wegnemen.

Antwoord: Een staat van neergang betekent absoluut niet dat de Schepper het punt in het hart wegneemt. De angst voor een staat van neergang kan de angst zijn voor de pijn die een neergang met zich meebrengt, wanneer iemand zich afgescheiden voelt van spiritualiteit. Hij kan misschien angst voelen omdat hij niet in deze staat wil zijn, omdat hij tijdens de neergang de groep, de leraar en de Schepper vervloekt.

Misschien vreest hij ook de onmacht om in een staat van opgang te komen na de neergang, je brengt jezelf niet in een staat van opgang, je bent niet in staat om dat zelf te doen. Dit betekent dat er een neergang kan zijn waarin een mens elke verbinding met de Hogere Wereld verliest en hij er misschien niet eens meer aan denkt. In het algemeen gesproken: er zijn verschillende soorten angst vóór een staat van neergang en ze zijn allemaal heel goed en van essentieel belang.

Het is een zegen als een mens angst voelt. De remedie voor deze angst is de verbinding met de groep, want als je valt, kan je jezelf op geen enkele manier beloven dat je uit de staat van neergang zult ontwaken, behalve door middel van de garantie dat de groep je zal helpen. Er is geen andere manier.

 Convention In St. Petersburg “Day One” 9/19/14

Filed under: Groep, Hulp, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe wordt het verhaal van David en Bat-Sheva uitgedrukt in het groepswerk?

Antwoord: De vraag is correct. We werken niet met iemands persoonlijke verlangen, maar met het verlangen tussen ons. Juist dat is gebroken en moet gecorrigeerd worden.

In het algemene verlangen naar correctie is ieder mens aanwezig met zijn eigen specifieke egoïsme, maar dat telt helemaal niet. In mij bevinden zich verlangens van het animale, vegetatieve en minerale niveau die niet direct aan correctie worden onderworpen. Ze zullen worden gecorrigeerd in de mate waarin ik op het menselijke niveau werk.

De verhoudingen tussen ons hebben correctie nodig, de koorden van verbinding tussen ons. Dit algemene verlangen is het kwaad met betrekking tot jou: de intentie om te ontvangen.

Laat al het andere achterwege en werk alleen aan de mens in jou, Adam, aan degene die gelijk moet worden (Domeh) aan de Schepper. Alle andere verlangens zullen daarna automatisch volgen.

Daarom wordt al ons werk in de groep gedaan. Malchut, Bat-Sheva, is de gemeenschappelijke gebroken Kli waarvoor we correctie en eenheid moeten vinden. Het Hogere Licht van onderscheiding, AB-SAG, komt naar ons toe en neemt een deel van het Licht weg van ons. Zo overlijdt Uriah, het Licht Yod-Hey. Alleen Vav-Hey blijft over waarmee wij kunnen werken.

David neemt vervolgens een deel van Zeir Anpin, dat bedoeld is voor de correctie van Malchut, en gaat daarmee werken. Als een Masach (scherm) met de intentie ‘om te geven’ corrigeert hij Bat-Sheva en bereikt hij de juiste Zivug, eenheid met haar, om de Schepper te verblijden.

Daily Kabbalah Lesson – 11.18.10

Filed under: Correctie, Eenheid, Egoïsme, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Ik voel een immens grote vreugde door het feit dat op het ogenblik het merendeel van mijn studenten in de wereld gaan begrijpen en voelen dat de spirituele wereld in de verbinding wordt ontdekt.

Hoewel wij het spirituele systeem al jarenlang bestuderen, wil het hart niets horen over het breken van de Kli van de collectieve ziel, de afdaling en de val in deze wereld, de opsplitsing in een veelheid van mensen, de uitbreiding van de Kli, de gelijke afstand van het centrum naar de periferie over de hele aarde en de groei van het ego. In het algemeen kost dit veel tijd en vele jaren gaan voorbij voordat het hart tot het besef komt en begrijpt dat er iets niet in orde is en dan zal het met verbinding en eenheid op problemen reageren.

Vanaf het allereerste moment dat een mens hiervan iets gaat verstaan, betreedt hij de weg naar het Doel van de schepping en gaat hij met een toenemende snelheid voorwaarts, hij doet ervaring op en brengt ver verwijderde, gebroken en verspreide delen van zijn ziel bijeen. Hij weet al dat alles alleen in zijn groep van tien geconcentreerd is of in een honderdtal, een duizendtal en dat de Hogere Wereld, de Schepper, en de voltooiing en het Doel van de schepping, juist hier gevonden worden.

Als hij zich automatisch tot de groep wendt, wat er ook gebeurt, is dit een teken dat hij stevig op zijn eigen beide benen staat en het Doel correct voor ogen heeft. Ik hoop dat de resultaten van onze Conventie tot een dergelijk gevoel zullen leiden voor velen die hier aanwezig zijn en voor degenen die samen met ons over de hele wereld aanwezig zijn.

Dit is het moeilijkste begin van het aftellen. Niemand, waar dan ook, was ooit in staat om dit te bereiken. Velen hebben het duizenden jaren lang in allerlei situaties geprobeerd, maar alleen eenlingen hadden succes, hoewel mensen bereid waren om hiervoor alles op te offeren. Dus een geleidelijke aanpak, de erkenning en de ontdekking van het beginpunt en het investeren van veel inspanning, vereisten subtiel en continu werk.

Ik heb de indruk dat we het startpunt beginnen te zien. Het gevoel dat alles begint en eindigt met contact, verbinding in de groep, dat alles daar wordt bepaald en dat er daarnaast niets bestaat, zal ons later tonen hoe we in de wereld te werk moeten gaan en hoe we met de natuur om moeten gaan: door middel van onze eenwording. Dit komt omdat we MAN laten oprijzen, ons verlangen naar verbinding, eenheid en correctie.

Dan zal de wereld zich evenredig aan ons verder ontwikkelen naar harmonie, eenheid, geluk en de vervulling van de wet van gelijkheid van vorm. In deze overgang van ‘ik’- het verlangen naar de Schepper zoals ik me dat voorstel – naar ‘wij’, waarbij dit ‘wij’ één enkel geheel is binnen ons gescheiden ‘wij’, wordt de alomvattende Kracht van Verbinding, de Schepper genaamd, ontdekt.

Convention In St. Petersburg “Day Two” – 09.20.14

Filed under: Correctie, Eenheid, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als de groep duisternis voelt, is het dan terecht om het ego te gebruiken, namelijk afgunst, lust en eer, voor eenheid en verbinding?

Antwoord: Op elk niveau wordt met duisternis iets totaal anders bedoeld. Duisternis kan een gebrek zijn aan iets, het kan een gevoel zijn dat ik niet kan handelen, een machteloos gevoel, het kan ook het tegenovergestelde zijn: Ik ben dankbaar voor deze duisternis omdat ik nu kan handelen vanuit ’geloof boven de rede’, enzovoort.

Commentaar: Ik zie dat ik niet boven mezelf kan uitstijgen, geen verbinding met de vrienden kan krijgen en ik voel dat één enkele Kracht ons bestuurt. Ik heb niets anders dan het ego en ik ga met behulp daarvan werken, zodat de vrienden in elkaar opgenomen zullen worden.

Antwoord: Hier is een intens gebed van dankbaarheid aan de Schepper nodig omdat Hij je de mogelijkheid geeft om iets te doen in een dergelijke staat van duisternis.

Dit is de eerste juiste handeling. En als je in zekere mate ook nog een soort mogelijkheid hebt om iets op een correcte manier te doen, moet je de Schepper onmiddellijk daarvoor danken. Dan kom je met Hem in contact. Het zal niet altijd duidelijk en helder zijn, maar het zal een contact zijn.

Je hebt de mogelijkheid gekregen om je op de correcte manier tot de Schepper te wenden en Hem te danken, dan wend je je tot Hem met het verzoek om de vrienden te helpen en dan vindt alles al in de juiste volgorde en verbinding plaats.

http://laitman.com/2014/09/convention-in-st-petersburg-day-three-09-21-14/

Filed under: Dankbaarheid, Groep, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: In mijn spirituele werk kan ik de Schepper en de groep onmogelijk met elkaar verbinden. Wat moet ik doen?

Antwoord: Wie heeft me deze groep gegeven? Wie heeft mij er naartoe gebracht en alles georganiseerd? Wie bestuurt al die mensen die tegenover mij zitten?

In de groep van tien zitten er negen mensen naast mij en zij zijn allemaal bereid om zich met mij te verbinden. Wie leidt al die mensen, wie selecteert ze, bereidt ze voor en spoort ze aan tot verbinding met elkaar? Welke Kracht zou dit anders kunnen zijn dan de Schepper? Er is geen andere Kracht. Ik moet alleen nog onthullen hoe Hij dit doet hoe Hij als een poppenspeler de touwtjes van iedereen in handen heeft en op welke manier Hij ons bij elkaar brengt.

En waar ben ik? Wie van ons heeft een vrije wil, waarin komt dit tot uitdrukking, in welke precieze innerlijke beweging?

Dan ga ik nadenken, ik kijk naar de anderen en ik realiseer me dat de Schepper alles heeft gedaan en dat Hij ons de gelegenheid heeft gegeven om het verlangen naar gezamenlijke verbinding te vergroten met het Doel om Hem te gaan ontdekken, zodat Hij van een verborgen poppenspeler zichtbaar wordt als Degene die alle lege plekken tussen ons vult. Plotseling gaan we elkaar zodanig aanvullen dat er een perfect systeem ontstaat waarin iedereen op een volmaakte manier past, dit komt tot stand door al onze krachten, onze eigenschappen en intenties, door onze verlangens en gedachten.

Afgezien van de mogelijkheid om ons perfect met elkaar te verbinden en te streven naar eenheid, wordt al het overige door de Schepper gedaan. Wij hoeven alleen te laten zien dat wij een beweging maken naar de ideale verbinding. En ook dit wordt door Hem gedaan, maar wij moeten ernaar blijven streven.

Wij weten verder niets, begrijpen het niet en voelen het niet. Wij willen alleen dat het gebeurt, met Zijn Hulp.

http://laitman.com/2014/09/convention-in-st-petersburg-day-one-09-19-14/

Filed under: Congressen, Groep, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Bestaat de verbinding van vrees en liefde uit ontzag voor de Schepper? Of is het een nieuw gevoel dat nu nog niet is onthuld in onze wereld?

Antwoord: We spreken niet over wat in onze wereld onthuld is, namelijk in de egoïstische verlangens. Want die verlangens bestaan uit niets anders dan animale angst voor het fysieke bestaan en liefde voor de genoegens die dat animale bestaan vullen.

We spreken helemaal niet over wat in het animale lichaam gevoeld wordt, we proberen ons voor te stellen dat wij leven in een bestaan van geven waar twee eigenschappen alles besturen: liefde en ontzag. We denken alleen maar aan wat buiten ons gebeurt, namelijk aan dat wat ons van daaruit naar anderen leidt en via hen naar de Schepper, naar de eigenschap van alomvattende liefde en geven.

Vraag: Waarom voelen we dat ontzag niet waar u over spreekt?

Antwoord: Dat is een teken dat je nog niet door de noodzakelijke stappen van je vooruitgang – waardoor je kunt onderscheiden – bent gegaan.

Als iemand zich heel erg betrokken voelt bij iets, als hij beeft van angst, komt er een gevoel in hem op dat hij kracht investeert en niet ontvangt wat hij zou moeten ontvangen. Dan begint hij te denken: “Wat is hier aan de hand? Het zou moeten veranderen, maar het gebeurt niet.”

Ik studeer al zoveel jaren, ik werk al zoveel jaren aan mijzelf en ik doe veel aan disseminatie. Ik heb al zoveel gedaan. Wat heb ik tot nu toe nagelaten? Waar heb ik fouten gemaakt? Waarom zie ik geen vooruitgang? Of is de vooruitgang juist dat ik het niet zie!? Maar dat wil ik dan ook weten. Dit betekent dat er een dringende vraag in een mens naar boven komt, maar dat is afhankelijk van zijn inspanningen.

http://laitman.com/2014/09/convention-in-st-petersburg-day-one-09-19-14/

Filed under: De Schepper, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

We moeten heel zorgvuldig omgaan met de uitspraak: ”Er is geen ander dan Hij” en hier niet in alle omstandigheden naar verwijzen om zo onszelf te rechtvaardigen.

Heb je Degene van wie je zegt: “Er is geen ander dan Hij” bereikt? Nee. Toch gebruik je deze uitspraak te pas en te onpas als het je goed uitkomt. Je hebt het recht niet om wat de Kabbalisten in hun Kelim (vaten) hebben ontvangen vanuit hun spirituele niveau als een stelling te gebruiken. Je hebt deze Kelim niet! Toch neem je dit concept als een kant en klare formule en ga je het toepassen. Dit is niet correct, dat kan je zo niet doen!

Alles wat ik zeg is afkomstig van de Kelim waarin ik nu besta. Als ik deze gevoelens innerlijk ervaar en dit spirituele niveau bereikt heb, werk ik met deze formule omdat ik daartoe in staat ben, maar wat voor zin heeft het om deze woorden te gebruiken als dat niet zo is?

Ik bevind me niet op dat niveau, dus waarom zou ik hierover nadenken of me er een voorstelling van maken? Als ik het alleen maar theoretisch bestudeer, is dat iets anders, maar als ik in de praktijk bij het werken in de groep altijd alleen maar zeg: “Er is geen ander dan Hij”, zal ik niet groeien maar alleen maar een klein diertje blijven. Alle religieuze gelovigen zeggen dit.

Vraag: Hoe verhoudt het concept: “Er is geen ander dan Hij” zich tot het feit dat wij onze inspanningen zelf moeten leveren?

Antwoord: Voordat wij aan het werk gaan, gaan wij niet uit van het principe: “Er is geen ander dan Hij”, we spannen ons alleen maar in.

In Brief 16 schrijft Baal HaSulam dat een mens iedere dag voordat hij aan het werk gaat, moet zeggen: “Als ik niet zelf handel, zal niemand mij helpen” en vervolgens moet hij al het nodige doen om zijn dagelijks brood te verdienen.

Maar als hij ‘s avonds klaar is met zijn werk, zegt hij: “Er is geen ander dan Hij” omdat de Schepper van tevoren aan hem dacht en hij alles wat hij verdiend heeft niet heeft ontvangen door zijn eigen inspanningen, maar omdat het zo bedoeld was.

http://laitman.com/2014/09/convention-in-st-petersburg-day-three-09-21-14/

Filed under: Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Er ontbreekt ons slechts één ding, om in elke staat de behoefte te ontdekken: “Er is geen ander dan de Schepper”. Eerst is die stelling helemaal abstract voor mij omdat ik er alleen maar in een boek over lees.

Later echter wordt het me echter steeds meer vertrouwd en ik zie: “Er is geen ander dan Hij” in alles wat er om me heen gebeurt, in alle mensen die ik ontmoet, in alles wat ik beleef. Achter dat alles is de Schepper verborgen, Hij en niemand anders.

“Er is geen ander dan Hij” in mijn gedachten betekent dat Hij deze gedachten in mij brengt en dat ik alleen Hem voel. En als het erover gaat hoe ik deze gedachten waarneem en erop reageer, geldt ook hier: “Er is geen ander dan Hij”.

Besluit ik zelf over mijn reactie? Is er iets in mijn reactie dat van mijzelf is of bestaat er alleen “Geen ander dan Hij?” Door mij steeds dieper met deze vragen bezig te houden, kom ik tot gehechtheid aan Hem.

Als er in elke staat “Geen ander dan Hij” is, overal, in elke gedachte, in alle besluiten die ik denk te nemen en bij alles wat ik doe, betekent dat, dat alles door de Schepper wordt bepaald. Eigenlijk ben ik alleen maar aan het ontdekken dat Hij alles besluit en dat ik alleen maar een punt heb van waaruit ik kan vaststellen dat de Schepper overal en in alles degene is die handelt. Zo ontdek ik dat ik volledig met Hem verbonden ben.

Wanneer wij ernaar streven om ons constant vast te houden aan “Geen ander dan Hij” en wij de Schepper willen ontdekken in elke gedachte en elk verlangen, in hoofd en hart, brengt dat ons naar gehechtheid aan de Schepper. Verder wordt er niets van ons verlangd, dit is het allerbelangrijkste. Wij moeten simpelweg oefenen om bij alles in ons dagelijkse leven deze houding aan te nemen.

Hoe moeten we met verborgenheid omgaan, met het feit dat ik er ben en dat de hogere Kracht er is, en dat er tussen ons verborgenheid is. Hoe moet ik omgaan met deze verborgenheid?

In wezen komt de verborgenheid uit mijn verlangens voort en die verlangens zijn bedoeld om de Schepper te onthullen. Als zij niet bedoeld waren om de Schepper te onthullen, zou ik geen verborgenheid ervaren. Ik zou niet eens voelen dat ze betrekking hebben op de Schepper.

Er zijn op het ogenblik heel veel verlangens in mij die nog slapende zijn, ze maken zich nog op geen enkele manier kenbaar. Maar als ik in mijn verlangens de verborgenheid van de Schepper bewust voel, heb ik de grootste kans om Hem te onthullen, op voorwaarde dat ik er op de juiste manier mee omga. Deze verborgenheid is de staat die aan onthulling vooraf gaat.

Hieruit volgt dat de grootste verborgenheid juist betrekking heeft op het principe “Geen ander dan Hij”, waardoor ik gedwongen word om handelingen of aan mijzelf of aan anderen toe te schrijven. Daardoor verdeel ik de werkelijkheid in mijzelf en de wereld om mij heen.

Als ik echter alles wat in mijn voelen en denken gebeurt – en ook in de minerale, vegetatieve, animale en menselijke omgeving – aan de Schepper toeschrijf, zou ik de gecorrigeerde Shechina (Goddelijke Aanwezigheid) voelen. Alleen het punt van waaruit ik waarneem dat alles door de Schepper wordt gedaan, wordt ‘het punt van restrictie’, het punt van mijn ‘ik’ genoemd.

Zonder dit punt is er geen schepsel, maar al het overige, uitgezonderd dit punt, behoort aan de Schepper. En als ik innerlijk zie: “Geen ander dan Hij” en alles om mij heen “Geen ander dan Hij”, ontdek ik dat er inderdaad “Geen ander dan Hij” is. Het is helemaal niet moeilijk. Wij moeten elkaar alleen in deze intentie versterken. Als je ermee instemt, laten we dan het contract van wederzijdse verantwoordelijkheid tekenen. Er is niets anders nodig.

Dit principe: “Er is geen ander dan Hij”, is het enige wat je moet toepassen. Wij doen veel in deze wereld, maar dat alles is eenvoudigweg bedoeld om ons te helpen vasthouden aan deze intentie: “Geen ander dan Hij”, bij elke handeling. Wij hoeven niets anders te doen dan dat.

From the Workshop on 10/6/2014

Filed under: De Schepper, Innerlijk Werk, Perceptie van de Werkelijkheid, Spiritueel Werk, Waarneming - Geen reacties→