De zielen die in Malchut van de wereld Atzilut zijn, activeren het, doordat ze vragen om aan hen het Corrigerende Licht door te geven. Zo bouwt iedere ziel zichzelf.

Als onze zielen opstijgen naar Malchut van de wereld Atzilut en zich ermee verbinden, ontdekken ze daar een compleet, heel systeem. Malchut lijkt alleen in onze ogen arm en ellendig, zo nemen wij het waar.

Als we ons er echter mee verbinden in de mate waarin we er liefdevol aan willen geven, bereiken we dit geven en ontdekken we dat alle zielen daar zijn. Alle vrienden en alle familieleden, de hele wereld is eigenlijk daar! En alleen ik kwam daar net aan en maakte verbinding met hen, om zo te gaan samenwerken.

Er staat geschreven: “Ieder mens beoordeelt de ander naar de mate van zijn eigen tekortkomingen”. Het corrupte systeem bestaat alleen met betrekking tot de ongecorrigeerde mens, die zich daarin bevindt. Deze wereld, met een groot aantal mensen met wie hij zich moet verbinden, lijkt alleen in zijn ogen te bestaan.

Hij hoeft echter alleen zichzelf te corrigeren. Dan zal al het andere wat hij om zich heen ziet, zich transformeren tot het systeem van zijn ziel, tot niets anders dan dat.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/6/2011, “Pticha”

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Het doel van het hele proces dat we doormaken, is de onthulling van de Schepper. We onthullen Hem door Zijn handelingen met ons. Voor dit doel creëert de Schepper een systeem, wetten, op grond waarvan het bestaat en werkt, en de mens in dit systeem.

Dan zet Hij de mens en het systeem in beweging. Een mens moet luisteren naar de invloed van de Schepper, naar wat er in en buiten hem gebeurt, want het zijn allemaal veranderingen die de Schepper brengt. Zoals er staat geschreven: “Er is geen ander dan Hij”.

Wanneer iemand ermee instemt, dat alles van Boven komt, van de Schepper, wordt hij gevoelig voor alles wat er in en om hem heen gebeurt, zodat het hem beïnvloedt. Dus een mens probeert te begrijpen wat de Schepper aan hem wil onthullen.

Door allerlei handelingen te analyseren: goed en slecht, wat dichtbij hem is en wat op afstand is, wat hij ervaart als goed of kwaad, begint een mens het plan, dat de Schepper met hem heeft, te ontcijferen. En als hij de enorm grote afgrond ontdekt tussen hem en de Schepper, de tegengestelde gedachten, begint hij de twee tegenpolen te ontdekken, de ene in contrast met de andere.

Enerzijds voelt hij dat hij volgens zijn eigen natuur wil handelen. Maar aangezien hij al heeft ontdekt, dat het beter is om de natuur te volgen die aan hem tegengesteld is, begrijpt hij dat hij anders moet handelen. Op die manier ontdekt hij het kwaad in zichzelf, de slechte gedachten.

Maar hij is er gelukkig mee! Hoe meer zonden hij immers in zichzelf ontdekt, hoe meer hij zich inspant om ze te ontdekken, hoe dichter hij bij een echt gebed zal komen, namelijk bij de vraag om gecorrigeerd te worden. De vraag naar correctie heet ‘verzoening’.

De slechte gedachten hoeven niet te verdwijnen, maar ze moeten worden ‘verzacht’. Dat betekent, dat we een nieuwe intentie over al onze egoïstische verlangens moeten verwerven, zodat ze veranderen in liefdevol geven.

De ontdekking van de zonden en misdaden vindt plaats met de hulp van een groot Licht, het Licht van Hochma (Wijsheid), dat over iemand schijnt en hem ermee confronteert hoe slecht en tegengesteld hij aan de Schepper is. In overeenstemming met zijn inspanningen kan hij dan dichterbij correctie komen.

Alle correcties, net zoals al onze zonden, zijn het werk van de Schepper. Uiteindelijk, gaat alles alleen over vreugde brengen aan de Schepper: alle zonden en de correctie ervan, al het licht dat we aantrekken om het kwaad duidelijker te krijgen en te corrigeren, het Licht van gehecht zijn aan Hem. Het blijkt, dat door het ontdekken van de zonden en de verzoening, een mens komt tot een omhelzing met de Schepper en vervolgens tot gehecht zijn aan Hem.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/6/11, Shamati #177

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Schaduw betekent dat ik in duisternis ben. Ik voel me onmachtig. Ik voel het aantrekkelijke niet van het spirituele werk. Ik heb nergens zin in. Ik voel me in alles uitgeput, alsof mijn banden leeg zijn. Wat nu?

Als ik begrijp, dat dit alles naar mij toekomt met het doel mij verder te brengen en ruimte te maken voor mijn inspanningen, begin ik de schaduw te zien als een flirt, als het Licht dat met mij speelt. Het verbergt zichzelf met opzet, zodat ik het kan gaan ontdekken. Het gaat van mij weg, zodat ik een stap voorwaarts kan doen, er naartoe.

Door dit spel ga ik voelen dat er interactie tussen ons is. Dat Het zich verbergt, is een uitnodiging naar mij toe. Kabbalisten maken de vergelijking met de manier waarop een vrouw zich naar een man gedraagt. Zij verbergt zich met opzet, zodat de man haar kan ontdekken. Dit is het doel van kleding, de uiterlijke verschijning, make-up, enzovoort.

Als ik ontdek dat de verborgenheid van het Licht een uitnodiging naar mij is om me meer in te spannen en mijn houding, behoefte en verlangen te tonen, betreft het de heilige schaduw. Als ik me echter tot niets in staat voel en ik me niet aangetrokken voel tot de verborgenheid, is alles flauw, volledig smakeloos. “Waar heb ik dit allemaal voor nodig? Laat me met rust, ik heb nergens behoefte aan.” Er staat geschreven dat de schaduw van de Sitra Achra (de neiging tot het kwaad) mij wegduwt.

We komen verder met de hulp van de heilige schaduw, als we weggeduwd worden door de schaduw van de Sitra Achra. Alles hangt af van onze voorbereiding. Zelfs voordat een mens de schaduw ontdekt, is hij al voorbereid voor de neergang, de smakeloosheid. Hij weet dat het doel is, dat hij zijn verlangen naar het Licht, de Schepper, liefdevol geven, ontdekt.

Dit kan ik juist daar ontdekken, waar ik geen enkel persoonlijk, egoïstisch belang heb. Daarom voelt mijn ego zich er niet toe aangetrokken, daar kan ik laten zien dat ik het Licht werkelijk niet voor mijzelf verlang. Dit werk bevindt zich boven het verlangen.

From the 6th lesson at the Toronto Convention 9/18/11

Filed under: Congressen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Onze collectieve situatie, waarin we allemaal met elkaar verbonden zijn, wordt Malchut de Ein Sof (Malchut van Oneindigheid) genoemd, Shechina. Shechina is een ‘plaats’ waar het hogere Licht wordt onthuld. Het heet Shochen volgens Zijn daden: Hij woont daar en leeft in haar.

We zijn verlangens, die met elkaar verbonden zijn door de gemeenschappelijke eigenschap van liefde geven. Afhankelijk van deze eigenschap ontdekken we het hogere Licht dat ons vervult.

Voordat we ons met elkaar verbonden voelen en leven in de staat van de volmaakte en gecorrigeerde Shechina, van een gecorrigeerd netwerk van verbinding tussen ons, leven we echter meer in de verborgenheid van de Shechina dan in haar openbaring. Wij leven in haar ballingschap. Deze kli (vat) is niet onthuld en daarom heet het: Shechina in ballingschap, in ballingschap betekent: verborgen voor ons.

From the 6th lesson at the Toronto Convention 9/18/11

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

We moeten een simpel feit begrijpen: succes in de moderne wereld is afhankelijk van onze onderlinge verbinding. Dit wordt ons door de algemene crisis getoond. De crisis stuurt ons een boodschap: “Wil je in alles wat je doet succes bereiken? Kijk dan maar eens om je heen: alles wat je tot nu toe hebt gedaan is in een staat van crisis. Het moet je duidelijk zijn dat, vanaf vandaag, niets je meer zal lukken, tenzij je overeenstemming bereikt met het globale, alomvattende systeem.”

Deze overeenkomst heet: wederzijds garant staan! Je moet gaan ontdekken, dat succes hebben en iets goeds produceren, afhangt van de mate, waarin je je verbindt met het wereldwijde netwerk en dat daarin opgenomen zijn onmogelijk is, als je niet voor elkaar garant staat. Als je dat kunt, zul je slagen. Zo niet, dan verspil je tijd en maak je het alleen maar erger voor jezelf.

Het is niet moeilijk om succes te behalen. Ieder mens kan voelen wat voor elkaar garant staan is en iedereen kan zich een goed gezin voorstellen, dat warm en zorgzaam is.

Toch moet voor elkaar garant staan geleerd worden. Ieder mens zal uiteindelijk zijn mening over Kabbalah moeten veranderen en moeten begrijpen, dat het een hogere wijsheid is en dat het gaat over de correctie van de ziel. We moeten af van de angst die geassocieerd wordt met Kabbalah en begrijpen, dat deze wijsheid heel natuurlijk is. We leren over een actieve kracht in de menselijke samenleving. We moeten deze kracht leren kennen, anders zullen we gewoon niet in staat zijn om te bestaan.

Wie kan dit feit ontkennen? We zullen uiteindelijk niet in staat zijn om het vol te houden, tenzij we deze kracht ontdekken. Mensen denken dat het een soort ‘buiten deze wereld ’ wetenschap is, die gaat over hogere regionen. Maar in werkelijkheid, is niets dichter bij ons dan Kabbalah.

From the Daily Kabbalah Lesson 9/2/2011, Rabash’s article

Filed under: Arvut Beweging, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Verspreiding van Kabbalah, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Het is niet belangrijk of ik op de juiste manier begrijp wat ik in het boek lees of dat ik erover in verwarring ben – wat telt is mijn verlangen om te begrijpen! Een mens komt verder dankzij de invloed, die hij van het hogere systeem ontvangt, terwijl hij erover studeert, hoort, erin opgenomen wil worden, allerlei dingen doet om het te benaderen, met zijn omgeving werkt en in disseminatie.

Langzamerhand begint hij van verre dit systeem te voelen: hij begint Aba ve Ima te onderscheiden, innerlijk en uiterlijke delen ervan, het Licht van Hassadim (Genade) of Gevurot (hevige krachten die beperken, intomen), die hem beïnvloeden naar de mate waarin hij zich in dit systeem bevindt.

Het is een complete wereld en het is niet mogelijk om dit uit te leggen aan iemand die daar niet in leeft, net zoals het onmogelijk is om een korte uitleg te geven aan een schepsel van een andere planeet, over wat er in deze wereld gebeurt. Hij zou hier zelf moeten zijn om onze waarnemingsorganen, gevoelens, intelligentie en wat wij proeven, te ontvangen. Als hij ons leven zou omarmen, zou hij na een poosje allerlei indrukken van de maatschappij, die hem omgeeft, in zich opnemen en zou hij begrijpen wat er in de wereld gebeurt.

Het is onmogelijk ook maar iets hiervan via woorden begrijpelijk te maken. Het moet allemaal door je heengaan en innerlijke indrukken achterlaten. Dan zul je begrijpen wat men bedoelt als men zegt: “het ene in het andere”.

Zo zijn wij ook. Door het Omringende Licht op te wekken over onszelf, vanuit ons verlangen om dit systeem binnen te gaan, beginnen we te voelen wat er voor ons ligt: dat dit gehele systeem gebaseerd is op liefde en geven.

“Ik ben er voor de Geliefde”: uiteindelijk verlang ik ernaar, om door middel van dit systeem, dat gevormd wordt door mijn vrienden, liefde te geven. “En mijn Geliefde is er voor mij”: omdat ik dan begin te voelen hoe Hij mij verandert door de hulp van het Omringende Licht van hetzelfde systeem, waartoe ik wil behoren. Zo vindt mijn correctie plaats.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/4/2011, Shamati #42

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie - Geen reacties→

In het verleden moesten Kabbalisten, die de spirituele wereld wilden onthullen, in onze wereld beginnen en zo aan het werk gaan, via verschillende wetenschappen, enorme inspanningen en lijden, zo moesten ze zichzelf uit de materie trekken naar de onthulling van de spirituele wereld en het correcte systeem van de verbindingen tussen mensen ontdekken.

Toen werden de werken van de Ari ontdekt, waarin hij uitleg geeft over de innerlijke verbindingen die ons samenbrengen via speciale systemen van verhoudingen: ZON, Ishsut, Aba ve Ima, Arich Anpin, enzovoort. Hiermee legt hij uit in welke vormen van verbinding we ons kunnen bevinden, hoe de verschillende verbindingen ons beïnvloeden en hoe wij ze kunnen beïnvloeden en deze vormen van verbinding kunnen opwekken. Wat daar gebeurt, is hetzelfde als in onze wereld, maar daar gaat het over de eigenschap van geven.

Net zoals in onze wereld, kunnen we bepaalde vormen van verbinding activeren, zodat ze ons van hun kant gaan beïnvloeden, hetzelfde net van verhoudingen verbindt ons eveneens in de spirituele wereld, daar is het echter meer innerlijk. We gaan dus van de empirische psychologie naar de spirituele psychologie en dan ontdekken we de werkelijke verbinding tussen de zielen, met de mensen die nu leven en de mensen die eerder geleefd hebben. Het maakt geen verschil of iemand nu in deze wereld leeft of niet. Het is belangrijk om af te stemmen op dit net. Dan is het alsof onze wereld oplost en zijn belangrijkheid verliest, omdat het niet meer is dan een uiterlijke afdruk, waar we doorheen moeten om binnenin te komen.

De Ari beschrijft dit allemaal en de Baal Shem Tov onderwees, hoe men aan het werk moest gaan met de uiterste toewijding van de ziel (Mesirut Nefesh). Hij zei: ‘de Schepper is je schaduw’. En nu, na dit alles, kunnen we – door te werken in de groep (wat door de Baal Shem Tov opnieuw ingesteld werd na Rashbi) – het Licht dat dit net corrigeert aantrekken. We bereiken het niet eenvoudigweg met onze verlangens en kracht, maar we trekken een licht aan, dat namen heeft als: het Licht dat corrigeert, het Licht van de Torah, het Omgevende Licht. We trekken het aan van Boven vanuit dit net.

Als we de structuur van dit systeem bestuderen en er met elkaar naar verlangen, als we dezelfde vormen van onderlinge verbinding tot stand willen brengen, maakt het tenslotte zelfs niet uit of we het wel of niet begrijpen; onze inspanning zal de invloed van deze Kracht over ons opwekken.

Het is net zoals in onze wereld: als we het een of andere systeem willen bereiken, worden we er deel van, we bestuderen het op verschillende manieren en langzamerhand beginnen we het aan te voelen. Plotseling komt er een totaalbeeld van dit systeem in ons op en begrijpen we wat het is en hoe het mogelijk is om ons ermee te verbinden en ermee te werken. Hetzelfde gebeurt in de spirituele wereld. Alleen de intentie van een mens verandert. Als hij deel uit gaat maken van het Hogere Systeem, doet hij dit om zichzelf aan dit systeem te geven. Hoe meer hij erin opgenomen raakt, hoe meer hij ervan gaat ontdekken.

Dit vereist veel werk met de leraar, de vrienden, de hele wereld en de studie. Dit alles verbindt zich met elkaar.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/2/11, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Geschiedenis, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Lichaam en Ziel, Spiritualiteit - Geen reacties→

Niemand werd zonder reden geboren en natuurlijk ontving niemand een spiritueel ontwaken voor zijn eigen doeleinden. In de geestelijke wereld telt niet één persoon, maar het hele systeem.

Daarom moet ieder mens zichzelf voortdurend de vraag stellen: “Hoe kan ik helpen om de gemeenschappelijke, onderlinge verbinding te maken? Hoe kan ik mijn ontwaken doorgeven aan mijn vrienden? Hoe neem ik deel aan de zoektocht naar het gemeenschappelijke programma in de onthulling van de Schepper tussen ons? Hoe verbindt Hij ons?”

Tenslotte zullen we ontdekken, dat we ons in één enkel systeem bevinden, in één functioneren en de Hogere Kracht is onder alle omstandigheden en in gelijke mate in ons aanwezig. Dan zullen we de gezonde en perfecte staat van de wereld bereiken. Samen zullen we ons met deze kracht verenigen, juist omdat deze ons in gelijke mate en gelijktijdig omvat.

De onvolkomenheden die in ons leven zichtbaar worden, zijn de gebreken van het programma van het universum, die zich nu moeten manifesteren. We ontdekken het kwaad, pijn, verwarring en wanorde in de duisternis die dit alles bedekt. Dit maakt het ons mogelijk om een nauwkeurige diagnose te stellen, zoals een arts een ziekte constateert. De Schepper legt voor ons de symptomen open door rampen en problemen.

Laten we dus genoeg verstand en gevoel gebruiken, ons voldoende voorbereiden en elkaar vooral steunen om de essentie van deze gebeurtenissen te herkennen. Als ik pijn voel, als ik boos ben op iemand en hem niet wil zien, als ik mijzelf rechtvaardig door mijzelf te bewijzen, dat ik alleen gelijk heb en alle anderen het fout hebben, moet ik begrijpen, dat ik in verwarring ben door dezelfde verlangens en gedachten, die nog niet gecorrigeerd zijn voor verbinding met het gemeenschappelijke systeem.

Ik zou er niet voor moeten weglopen. Ik moet er goed mee aan het werk gaan, totdat ik een volkomen correcte houding tegenover anderen bereik, te beginnen met goede vrienden en familie en eindigend met de mensen, die ik het meest haat, mensen die ver van me af staan en totaal verschillen van mij.

Zoals er geschreven staat: ‘liefde bedekt alle overtredingen’. We roepen: ‘heb uw naaste lief ‘, niet omdat we goedhartig zijn. Echte liefde is onderlinge inclusie, zonder enig verschil te maken, met het doel ons te voegen bij de Kracht, die ons activeert, het programma dat tussen ons onthuld moet worden in een overeenstemmende vorm buiten tijd en ruimte, die ons allen tot één verbindt. We moeten gebruik maken van alle beschikbare methoden om dit aan de wereld uit te leggen. Dit is ons werk tussen de conventies.

Ik hoop dat we meer één worden tijdens de lessen. Ik raad met nadruk aan om mijn blog te lezen, ongeacht de herhalingen. Daar geef ik de mening van vele wetenschappers en professionals en dit doet zijn werk: het stelt ons in staat om ons met de wereld te verbinden. We hebben dit nodig.

Vandaag de dag moeten we de verlangens en de pijn van de wereld voelen, hun indrukken en gevoelens over de crisis en dit steeds weer gebruiken om te zoeken naar manieren om het uit te leggen, te beïnvloeden, beetje bij beetje de pijn van mensen verzachten, zonder ze te sussen, maar hen in plaats daarvan de juiste manier tonen om naar hun problemen kijken. Dit werk zal veel tijd vragen, maar we moeten het doen.

From the 7th lesson at the Toronto Convention 9/18/11

Filed under: Congressen, Disseminatie, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Ik moet altijd zoeken naar manieren om tegen mijn ego in te gaan. Als ik goed met de groep wil omgaan voel ik weerstand. Dat komt niet vanuit de groep zelf, het zit in mij. Ik voel dat ik me niet met hen wil verbinden of mee wil doen met het samenzijn met de vrienden, ik wil ze geen hug geven of ze zelfs helemaal niet zien. Ik doe het omdat de anderen het allemaal doen, maar ik voel me ongemakkelijk.

Eigenlijk heb ik er genoeg van, ik wil stoppen met studeren en uit de groep stappen. Ik zie dat het geen enkel resultaat oplevert. Maar het is waar, dat het geen resultaat oplevert voor mijn ego! Als de waarheid zich laat zien, zie ik dat mijn ego er geen enkel profijt van heeft.

En nadat men dit ontdekt heeft, gaan veel mensen er vandoor, omdat ze dit niet op de juiste manier kunnen waarnemen of niet kunnen begrijpen, dat ze op een egoïstische manier de balans opmaken. Dit is de plaats, waar ze deze tekortkoming moeten vullen met geloof boven de rede, waar ze zich moeten verbinden met de omgeving en ervoor openstaan, vragen om een spiritueel ontwaken.

Dit is nu juist het punt, waar ons spirituele werk begint en zij die ertoe bestemd zijn om weg te rennen, doen het op dit punt. Zij die blijven hebben of een speciale rol in het algemene systeem of zij zijn werkelijk in staat om te oefenen. Een mens weet dan nog niet wat er met hem gebeurt, maar later zal hij het vanuit een spiritueel oogpunt op de juiste wijze kunnen zien.

Daarom wordt er gezegd, dat op de plaats waar zondaren zullen struikelen, vallen en uit het zicht verdwijnen, de rechtvaardigen zullen opstaan en verder gaan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/22/2011, Shamati #240

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Het begin van het jaar,”Rosh Hashana,” is een bijzondere dag, waarop we als ‘mens’ geboren worden. Een mens wordt ‘Ben Adam’ genoemd. Dit betekent: ‘zoon’ van het niveau dat Adam heet (vergelijkbaar met de Schepper). Dit niveau begint met een beperking, met de ‘toewijding van de ziel’ (Mesirut Nefesh).

Nefesh (ziel) is het eerste en zwakste licht dat wij bereiken. Om dit te bereiken, moeten we het boven ons materiële leven plaatsen, dat betekent: allerlei soorten vervulling opgeven omwille van spirituele hechting, verbinding met elkaar, wederzijds ontwaken en voor elkaar garant staan.”Ik ben bereid alle materiële dingen op te geven om de kwaliteit van geven te bereiken”, hier begint Adam, de mens

Vanaf dit punt begint hij niveaus op te stijgen en te werken aan het perfectioneren van de kwaliteit van geven binnenin hem en aan de constante poging om erin te blijven. Hiervoor bouwt een mens de juiste omgeving voor zichzelf, een omgeving die hem beïnvloedt. Dit werk heet het Werk van de Schepper. Het is werken aan de gelijkenis met de Schepper en aan hechting met hem.

Deze omgeving bestaat uit: de Kabbalistische groep, de leraar of docent, de boeken en de studie, dit zijn alle begrenzingen, waarbinnen iemand zich bevindt. In overeenstemming daarmee moet men zichzelf altijd controleren: gedraag je je correct en doe je genoeg om je leven op de juiste manier in te richten, hoe moet je je tijd, je gedachtekracht en je intentie verdelen om je verlangens efficiënt te kunnen onderscheiden? Op die manier beoordelen we onszelf voor het Nieuwe Jaar begint, in de periode genaamd ‘berouw’.

Men moet de groep aanhangen om de kracht van echte toewijding te ontvangen en, zoals er geschreven staat: “geef je hele ziel” (Mesirat Nefesh), zoals wanneer je op de shofar (hoorn) blaast of tijdens het offer van Isaac. Het is noodzakelijk om deze staat op elk niveau te bereiken .

Want nu is het voor ons niet noodzakelijk om zo’n groot offer te brengen als Abraham, die zijn geliefde kind moest offeren. Het is genoeg voor ons om op de Shofar (hoorn) te blazen. Dit is het verschil tussen de niveaus: de voorvaderen behoren tot het niveau van HBD, wij tot NHY. Maar in wezen is dit hetzelfde offer, dat ieder mens – op elk nieuw niveau van de wil om te genieten dat in hem wordt onthuld – moet brengen.

Daarna verhogen we voortdurend het belang (de schoonheid, Shufra) van de kwaliteit van geven, door onze bereidheid om de totale toewijding van de ziel te bereiken. Alles begint met de eerste beperking (Tzimtzum Aleph) en daarna volgt de toename van onze wil om te genieten. Hier begint Adam (de mens) en dit is de betekenis van het Nieuwe Jaar, de dag waarop we beginnen te groeien.

Ook al lijkt het alsof er veel fantasievolle verhalen zijn, die gewijd zijn aan het begin van het jaar, moeten we proberen erin door te dringen en daarin het plan van de schepping zien: om de schepselen tot vreugde te brengen, het verlangen vervuld te worden en het werk daarvoor, om keer op keer vanaf het begin te beginnen en vast te houden aan dit fundamentele koord, om zo de innerlijke betekenis van de tekst te begrijpen.

Er zijn immers verschillende stijlen om te vertellen en zelfs Kabbalisten schrijven op een zodanige wijze, dat iedereen begrijpt wat er geschreven staat, naar de mate van zijn eigen niveau. Maar zelfs wanneer iemand deze verhalen als een kindersprookje opvat, bereikt hij toch vooruitgang en groei en dat betekent dat hij door deze niveaus moet gaan.

Hoewel het misschien sprookjes lijken, verbergen ze een oneindige diepte, zo hoog als alle spirituele niveaus, en we moeten proberen het diepere, meest innerlijke niveau te bereiken en van daaruit voorbeelden kiezen voor onze eigen correctie om Adam te worden het Nieuwe Jaar op deze manier te beginnen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/27/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Innerlijk Werk, Spiritualiteit - Geen reacties→