We kunnen iedere minuut iets nieuws voelen, het is niet beperkt tot één keer per jaar. Het punt is, dat we vaak nieuwe dingen ontvangen, maar ze niet kunnen voelen. We kunnen ze niet waarnemen, omdat we er geen kli (vat) voor hebben.

Er gebeuren iedere dag wonderen in ons leven en we staan voor de ‘Berg Sinaï’. Er zijn eindeloos veel vernieuwingen, omdat de wereld Ein Sof (Oneindigheid) voor ons ligt.

Alles hangt uitsluitend van ons waarnemingsvermogen af, het is afhankelijk van onze kelim (vaten). Daarom is het een gezegende vernieuwing als een mens kan voelen. De mens die tot resultaat komt, is de maat van alles, dus we moeten aan ons vermogen om te voelen werken, aan de kelim.

De Reshimot (informatieve genen) worden voortdurend in ons gewekt. We gaan door veel staten heen, maar als we ons op een passieve manier ontwikkelen, op het animale niveau, zijn we niet in staat om de essentie van deze veranderingen te voelen, om de intensiteit van het niveau te bereiken, de verbinding met de Schepper.

Het verschil tussen de niveaus kunnen we vergelijken met het kopen van iets nieuws, we brengen het naar huis, naar de woonkamer. Het kan een bloempot zijn, een hond. Of iemand komt me een bezoek brengen. Zo voelen we ons als we het paleis van de Koning binnen geleid worden, alles hangt af van de vorm die wij hebben als wij er naar binnen gaan.

Ben ik een voorwerp, een plant of iets levends? Heb ik mij voorbereid op wat ik mis, zodat ik bewust het paleis kan binnengaan en ik begrijp waar ik ben, dankzij mijn gelijkheid van vorm, ben ik een mens die op de Schepper lijkt, op de Gastheer?

Alles is afhankelijk van de voorbereiding van onze kelim. Wij gaan onbewust door veel staten heen, in de vorm van een levenloos ding, een plant of iets wat leeft, daardoor voelen wij niets nieuws in deze staten. Alleen een verandering in de mens zelf wordt als een vernieuwing beschouwd, als hij tot resultaat komt, tot begrijpen en voelen en als hij tot doel heeft om op de Schepper te lijken.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 5/18/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk, Vernieuwing, Waarneming - Geen reacties→

De verwarring, die je na de les voelde, is goed. Je bent door veel staten heen gegaan en je weet niet wat je moet doen.

Kom naar onze workshop, vanavond, en praat daar over je toekomst. In de mate waarin je in staat bent om je met anderen te verenigen, zul je antwoord krijgen. Er is geen andere manier om iets te ontdekken.

Laten we hopen, dat het zo zal verlopen. Laten we ons dus straks voorbereiden, er meer over nadenken en alle andere gedachten uitwissen, zodat we ons op de best mogelijke manier kunnen voorbereiden op onze eenwording met de vrienden.

Verwacht verder niets van mij, iedereen kan hier in plaats van mij zitten. Alles is alleen afhankelijk van de onderlinge eenheid met de vrienden. Ik zal proberen om de juiste richting aan de workshop te geven, maar verder is alles aan jullie.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/20/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk, Workshops - Geen reacties→

Vraag: U zei dat we steeds weer moeten terugkeren naar de gecorrigeerde staat en die in gedachten moeten houden. Wat is dat voor een staat?

Antwoord: Het gaat erom, dat als iemand een integrale verbinding met anderen bereikt, in een groep die niet al te groot is, hij zich dat herinnert, hij heeft er een indruk van gekregen, een Reshimo (herinnering) genaamd. Dit is een emotionele indruk en deze wordt als een herinnering in hem opgeslagen, het is echter een actieve herinnering.

Dat wil zeggen, dat we deze Reshimo altijd kunnen vervullen, met behulp van elke staat, die erop lijkt en het weer als nieuw kunnen gaan ervaren, opnieuw in de beleving kunnen zijn en meteen de moeiteloosheid, het onbegrensd zijn, de warmte, de veiligheid en de bevrijding van elke crisis, enz. erin kunnen voelen.

Wanneer iemand uit zichzelf begint te treden en zich met anderen verbindt, ziet hij dat alle problemen die hij daarvoor voelde, door hem zo ervaren werden, omdat hij de werkelijkheid op een andere manier waarnam, ‘voor zichzelf’ en niet ‘voor de ander’.

Het belangrijkste is dus, dat er een heel precieze indruk van samenwerking met de omringende wereld en met de omgeving, in een mens achterblijft en dat hij gebruiken leert, waardoor hij vanuit verschillende staten naar deze basis kan terugkeren. Dan zullen we ernaar terugkeren op andere, hogere niveaus – ondanks verstoringen die zich kunnen voordoen – met behulp van allerlei omgevingen en in elke omgeving die maar denkbaar is.

Vraag: Hoe vaak per dag moet iemand teruggaan naar die gecorrigeerde staat?

Antwoord: Hij moet er steeds in zijn. Ik probeer elke staat waarin ik ben, te veranderen in de gecorrigeerde staat.

Vraag: Hoe kan dit zich intensiveren, sterker en krachtiger worden?

Antwoord: Ik kan het versterken door middel van de weerstand die ik voel om ernaar terug te keren. Als ik de weerstand die ik voel eenmaal overwin, wordt dit tot een factor van intensiteit. Mijn ervaringen met betrekking tot samenwerking, de tegenstelling tussen de staten ‘voor mijzelf’ en ‘niet voor mijzelf’ zullen geleidelijk aan duidelijker worden, het verschil daartussen zal groter en sterker worden.

Vraag: Als u dit verschijnsel beschrijft zie ik hierin een individueel proces, maar we zeggen altijd dat het een groepsproces is.

Antwoord: Het is een groepsproces, maar we spreken hier over de inspanning van het individu in het groepsproces. Later, als het proces zich gestabiliseerd heeft tot een groepsproces, zal iedereen een gezamenlijk partnerschap gaan voelen. Dit is de staat waarin individuen tot één geheel worden, zoals vele druppels opgaan in één druppel, waarin geen verdeeldheid wordt ervaren, maar het gevoel van één grote, verenigde druppel.

Maar we hebben het er nu over, dat deze staten voortdurend veranderen: groepen vallen uit elkaar en verbinden zich weer met elkaar. We spreken niet over één groep of over het feit dat de mensheid zo’n groep is geworden. Daarom is het aandeel van mijn werk als individu met mijn omgeving hier het belangrijkste.

From “A Talk on Integral Upbringing” 2/27/12

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Als de Schepper tussen ons wordt onthuld en niet in ieder mens afzonderlijk, hoe voelt ieder mens dan dit veld van één Kracht?

Antwoord: Spiritualiteit is geven. Geven is iets wat meer buiten een mens zichtbaar wordt dan in een mens. In onszelf kunnen we alleen voelen wat we op dit moment voelen: het plaatje dat wij deze wereld noemen.

Daarom verlang ik ernaar om iets te ontdekken wat zich boven mijn fysieke bestaan bevindt, iets buiten dat wat in mijn animale lichaam plaatsvindt. Het is voor mij nodig om een nieuw lichaam te bouwen, dat anders is. Dit lichaam heet: eenwording tussen mensen. Omdat zij ook bestaan uit animale lichamen, bouwen we een nieuw lichaam tussen ons, dat tussen ons ontstaat, en ik voel daar, dat ik buiten mijn lichaam besta. Die realiteit wordt de spirituele wereld genoemd of de hogere werkelijkheid, omdat die werkelijkheid alle krachten en kwaliteiten bevat die er bestaan: het programma van de schepping en het Doel ervan. Alles bevindt zich daar, tussen ons. Dat veld, de hogere Kracht, bestuurt ons. De namen ervoor zijn Licht, Schepper, Elokim en nog vele andere namen.

Wij hebben dus geen andere keus dan eenheid tussen ons te bouwen. Door naar deze eenheid te streven, zelfs op een egoïstische manier, wekken we een zekere invloed ervan over ons op en beginnen we het te voelen op het niveau dat Lo Lishma heet. Dan beïnvloedt het ons steeds meer en beginnen we het te voelen op het eerste spirituele niveau en dan met een steeds grotere intensiteit. De kracht van onze eenheid bepaalt de kracht van het Licht dat Corrigeert, het gevoel van geven wordt onthuld. Dit alles wordt echter tussen ons onthuld.

Hieruit bestaat ons werk. Wij moeten ons deze staat voortdurend op een steeds authentiekere en realistische manier voorstellen en daaraan alles toevoegen wat wij weten van wetenschap, psychologie en onze onderlinge verhoudingen. Dan zul je merken hoe waar dit is. Plotseling zal alles tot een eenheid worden.

From a Lesson in New Jersey 5/10/12, Shamati

Filed under: Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

De groep bestaat alleen met het doel om de Schepper te onthullen, de Kracht die liefdevol geeft en aan ons werkt. Door ons Ermee te verbinden, rijzen we boven ons fysieke bestaan uit en voelen we het eeuwige leven, dat stroomt in een oneindige stroom. Lichamen veranderen van de ene generatie naar de andere, maar wij behouden de verbinding met de ziel en bestaan daarin voor eeuwig.

Wij kunnen dat alleen bereiken door verbinding en eenheid. Hoewel het niet in ons vermogen ligt om ons te verenigen, verenigt het hogere Licht, de Schepper, ons met elkaar. Zonder de hulp van de groep kunnen wij de behoefte eraan en de noodzaak ervoor ontdekken. Wij hebben een groot verlangen nodig, een grote behoefte aan het Licht, om ons te verenigen. Onder wat voor omstandigheden willen wij dat? In de staat van afscheiding.

Daarom ontdekken we negativiteit in de groep: conflicten, vervreemding en afkeer tussen de vrienden. Wij moeten alert zijn, weten dat al deze dingen ontdekt worden, zodat we onze onderlinge verbinding in stand zullen houden en ons boven alles uit zullen verbinden.

Uiteindelijk zien we het volgende: onderaan is het ego, dat scheiding aanbrengt tussen de vrienden, wij verbinden ons daar bovenuit door onze liefde voor elkaar (Amor). Tegelijkertijd zorgt een ieder ervoor, dat hij niemand stoort. Zelfs als ik het niet eens ben met de vrienden, zelfs als er om verschillende redenen conflicten zijn, dit alles vindt plaats op het niveau van het menselijk ego dat ons van elkaar scheidt. Daar bovenuit bouwen we verbindingen van liefde.

Het ego groeit voortdurend en we moeten ons steeds meer inspannen om ons daarboven met elkaar te verbinden, boven jaloezie, haat, passie, trots en overheersing uit. Innerlijk omhels ik de vriend, ondanks alles wat ik op hem tegen heb.

Het belangrijkste is, dat de liefde het ego niet uitwist, op die manier zullen beide krachtiger worden in weerstand. Het ego is Malchut (M) en liefde is Keter (K), Van tevoren weten we niet wat voor spanning, wat voor kloof, daartussen bestaat (Δ), maar uiteindelijk (u) moeten ze samen de eerste tien volledige Sefirot vormen. Dan ontvang ik een kli (vat), waarin ik de spirituele wereld voel, de Schepper, het Licht.

Dit zal alleen gebeuren als Keter in mij groeit, het verlangen om de vriend lief te hebben, boven de grote haat uit, is namelijk voldoende om de eerste tien Sefirot te creëren.

Alle problemen in onze verhoudingen moeten we opvatten als aansporingen, die ons voorwaarts duwen. Ieder ‘defect’ in onze omgang geeft aan, dat wij het waard zijn om de liefde en de onderlinge verbinding te verdiepen. Als een mens dit niet kan, als hij het gereedschap niet kent, dat hem in staat stelt om verbinding boven afkeer te bouwen, is zijn ego niet toegenomen en heeft hij een gewoon leven. Alleen bij ons vereist het groeiende ego voortdurend, dat we in wederzijdse verbinding zijn.

Wij hebben groot werk in verbinding verricht, tijdens de conventie. Wij hebben gevoeld wat het betekent om samen te zijn in de warmte van onderlinge samenwerking. Later zullen we voelen, hoe ons verlangen zwakker wordt, hoe de spanning vermindert en hoe onverschilligheid het overneemt. Ons ego is gegroeid door een ‘logische vraag’ te stellen: “Waar doen we dit allemaal voor? We zijn genoeg bij elkaar geweest …”

Dit is een volkomen natuurlijk gevoel in de mens, hij voelt niet dat er met hem gespeeld wordt door Boven en dat zijn ego met opzet is toegenomen en grote weerstand biedt, onverschilligheid en vermoeidheid. Dit alles wordt met opzet gedaan, zodat een mens de hindernissen overwint. Probeer dit te onthouden, help jezelf eraan te herinneren, probeer te zien hoe de enige Kracht die Boven bestaat, liegt naar jou en je zo in verwarring brengt, dat je boven je gevoelens uit, begint te begrijpen ‘vanuit welke richting de wind waait’, dan zul je Hem bereiken.

Door ons af te wijzen, wil deze Kracht dat wij naar Hem verlangen. Net zoals een vrouw die een man het hof maakt, ze lijkt hem van zich af te houden, hem af te wijzen, alleen om zijn verlangen te laten toenemen. De wijsheid van Kabbalah noemt dit een ‘dans’: we komen elkaar nader en dan verwijderen we ons weer van elkaar, elke keer weer, totdat het verlangen zo sterk is geworden, dat het tien volledige Sefirot zijn geworden. Dan zal de Schepper zich aan ons onthullen en zullen wij Hem toebehoren in een waarachtige verbinding.

From the Brazil Convention 5/06/12, Lesson 5

Filed under: Congressen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: U zei, dat er in de lessen tijdens de conventie geen druk is. Wat is het verschil tussen wat er vereist is voor de ochtendles en wat er vereist is voor de lessen tijdens de conventie?

Antwoord: We komen niet naar de conventie om te studeren, maar om te verbinden. Natuurlijk is er ook een studie element in aanwezig: allerlei tekeningen, uitleg over de ‘werelden’, de ‘Sefirot’, ‘Partzufim’, enz. Dit is echter niet de hoofdzaak.

Het belangrijkste is, dat we het volgende niveau van onderlinge verbinding bereiken. De verbinding stopt en vernieuwt zich, stopt en vernieuwt zich, op een zodanige manier, dat deze nieuwe verbinding al op het volgende niveau zal plaatsvinden en sterker zal zijn.

Wij gaan een reeks ontmoetingen tegemoet in Colombia, Chili, Brazilië en New York en we moeten op een zodanige wijze door al deze fasen heen, dat zij met elkaar een gestage opgang vormen, de een na de ander.

From the Virtual Lesson 4/22/12, Preparation to the Congress

Filed under: Congressen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Als ik tijdens de workshops mijn ‘ik’ wegcijfer, gebeurt dat dan op het niveau van voelen? Ik merkte dat de gedachten die in me opkwamen, toen ik probeerde om op gevoelsgebied omhoog te rijzen, mij daarvan weerhielden.

Antwoord: Alles vindt uitsluitend in het voelen plaats. Als er verstoringen in het denken komen, is er niet genoeg voelen aanwezig. Dit betekent, dat je dan nog verder moet gaan door je te verdiepen in je gedachten en je daarbij af te vragen hoe je verstoringen kunt corrigeren, want het gaat over de correctie van je grote verlangen.

Het zal je echter nooit lukken om verder te komen via je denken. Je hebt je denken alleen om beetje bij beetje je gevoelens te veranderen, om jezelf te focussen, te ontspannen en je te ontdoen van wat je hindert. Alles vindt echter alleen plaats in de verlangens, omdat de materie gelijk is aan verlangens. Gedachten zijn dus uitsluitend bedoeld om met de verlangens te werken.

From the Vilnius Convention 3/24/12, Workshop 2

Filed under: Congressen, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Als de Schepper de enige kracht is die regeert, alles in stand houdt en tot leven brengt, zijn zelfs de woorden die ik uitspreek, de gedachten en verlangens die in mij opkomen, dat alles, ook Hij. Dan moet ik mij verenigen met wat nu door mij heen gaat en van mij uit naar anderen toegaat. Dit alles is ook Zijn werk, Hij voert dit alles uit. Ik besta hierin niet. Ik ben alleen dat, wat zichzelf waarneemt, vervuld van macht, kracht, intentie en verlangen naar de Schepper, die zo tot anderen spreekt.

Ik moet mij verbinden en versmelten met wat nu in mij plaatsvindt, om te voelen dat ik helemaal vervuld ben van Hem, omdat er geen andere kracht bestaat dan Hij. En als ik probeer om mij te ontdoen van mijn ‘ik’ in mij, zodat alles alleen Hij is, is juist dat het moment waarop ik mijn nieuwe ‘ik’ vind, dat gegrondvest is op ‘Er is geen ander dan Hij’. Dit betekent: alles waarover ik denk, dat alles is Hij.

From the Vilnius Convention 3/23/2012, Workshop 2

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Verandert het werk van de locale groepen nu wij als één collectieve wereldgroep beginnen te werken?

Antwoord: Wij moeten onszelf streng beoordelen en alles zo duidelijk en serieus mogelijk analyseren. We moeten van de Voorzienigheid, van de daden van de Schepper in de wereld, leren in welke mate de wereld correctie nodig heeft en hoe ver wij er nog van verwijderd zijn om hieraan te voldoen, we moeten de brug willen zijn, het kanaal, de adapter, waardoor de correctie plaats zal vinden. Dit moet ons wakker schudden en ons vervullen met grote ernst, verantwoordelijkheid en begrip voor onze taak.

Het is niet aanvaardbaar om alleen rekening te houden met onszelf en onszelf wijs te maken, dat alles prima gaat met ons en dat we wel kunnen wachten. De stand van zaken is heel ernstig en zelfs alarmerend. We kunnen het vergelijken met de waarschuwing van Baal HaSulam vóór de Holocaust. Als het volk Israel (een ieder die Yashar-El heet, die ten diepste verlangt naar de Schepper) zich niet houdt aan de vereiste voorwaarden, veroorzaakt dat toename van de uiterlijke krachten en leidt het tot hun overwinning over de innerlijke krachten.

Want er zijn grote moeilijkheden. De destructieve, kwade kracht, die wij zojuist hebben genoemd, begint over de wereld te regeren. Daarom moet een ieder de groep heel serieus nemen en er grote verantwoordelijkheid voor voelen: dit geldt voor ieder mens in relatie tot de groep, voor iedere groep in relatie tot andere groepen, tot de gemeenschappelijke wereldgroep en tot de wereld, de hele wereld.

We zijn al in een situatie en in een tijd, die het meest kritiek is van de hele menselijke geschiedenis en het is aan ons om te bepalen hoe we verder gaan: door het Licht of door lijden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/24/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk - Geen reacties→

Uit een les van Rabash: Het is onmogelijk om zonder stimulans te werken. Een mens moet er iets voor ontvangen, hij kan niet zonder doel werken. Ons doel is dus om te voelen voor wie wij werken.

Mensen vragen vaak hoe zij kunnen nagaan hoe dicht ze bij spiritualiteit zijn gekomen. Dit wordt met name bepaald door het feit of ik het helder heb, voor wie ik werk. Ik kom vooruit als ik niet meer handel alsof ik tegen de Schepper ben, maar als ik naast Hem sta, aan Zijn Zijde, als ik probeer om Hem te helpen, Hem te dienen, en als ik in overeenstemming met Zijn programma werk.

Ik denk erover na hoe ik het Licht de mogelijkheid kan geven om mij sterker te beïnvloeden, hoe ik het Licht kan helpen, zodat Het dieper kan doordringen in mijn verlangens, om ze met elkaar te verbinden. Ik voel, dat ik de slaaf van de Schepper ben, ik verbind me steeds sterker met Hem, onder de invloed van het Licht.

Volgens deze maatstaf kan een mens voelen hoe hij verandert. In plaats van te denken: “Ik, ik, ik”, maakt hij er zich nu bezorgd over hoe hij het Licht kan helpen om in zijn verlangens door te dringen en ze te corrigeren.

From Preparation for the Lesson 4/22/2012

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→