Wij kunnen de werkelijkheid en wat daarin gebeurt alleen begrijpen als we vanaf een hoger niveau naar beneden kijken, het is absoluut onmogelijk om de huidige staat waarin een mens zich bevindt te begrijpen. Als ik me in een bepaalde staat bevind die ik niet goed aan kan of begrijp, komt dat doordat de Hogere deze staat van moment tot moment stabiliseert. Alleen door de Hogere te bereiken kan ik mijn huidige ik bereiken. Een mens bereikt zichzelf en de staat waarin hij zich bevindt dus nooit.

Ik bevind me op een bepaald niveau en boven mij is de Hogere die alles wat ik ben heeft gecreëerd: mijn hele innerlijke staat en alle omstandigheden buiten mij, want dat is één kli (vat). Hij heeft me ontworpen en ik ben het resultaat van Zijn handelingen, ik ben door Hem geschapen. Ik begrijp mijzelf niet, ik kan mezelf niet begrijpen en mezelf en mijn werkelijkheid niet bereiken. Dus ik kan nooit de juiste besluiten nemen met betrekking tot deze realiteit. Ik moet ook helemaal geen besluiten nemen over mezelf want dat doe ik zeker verkeerd. Ik heb de eigenschappen niet die mij gemaakt hebben, geschapen hebben, want dit zijn eigenschappen van de Hogere.

Dus als het zo lijkt dat iemand in deze wereld beslissingen neemt, is dat absolute onzin, want het geeft zijn gebrek aan begrip weer. In deze staat lijkt hij op een klein kind dat denkt dat hij iets zelf doet en niet weet dat zijn ouders op enige afstand op hem letten en ervoor zorgen dat hij geen fouten maakt.

Dit betekent dat ik nooit kan weten wat mijn huidige staat is, het huidige niveau waarop ik me bevind, maar ik weet alleen wat zich beneden dat niveau bevindt, de niveaus waarnaar ik kijk zoals de Schepper en zij zijn mijn schepselen. Dus als ik wil bereiken wie en wat ik ben, moet ik de Schepper bereiken. Alleen vanuit die staat zal ik begrijpen en weten wie ik ben.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/14, Talmud Eser Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Schepper, Schepping, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Soms heb ik een paar seconden het gevoel dat ik alles begrijp van wat u zegt en daarna begrijp ik er niets meer van en zo gaat het constant, telkens en telkens weer.

Antwoord: Heel goed! Dit betekent dat je het geestelijk voedsel snel verteert en dat je snel groeit. Dit zal tot een zekere accumulatie leiden en je naar een bepaald resultaat brengen. Ga zo door, stop niet en voel je niet teleurgesteld.

Filed under: Groei, Kabbalah Studie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Wij zijn het resultaat van het breken van de kelim (vaten) en wij komen voort uit zulke lage egoïstische krachten, zij maken zelfs geen deel uit van de spirituele wereld, want ten aanzien van die krachten is er geen gecorrigeerde staat aanwezig.

Dus als een mens in wie het punt in het hart ontwaakt is bij een groep komt en daarin aan het werk gaat, ontdekt hij dat hij dit soort werk absoluut niet kan accepteren. Dan wordt het werkelijke verlangen in hem wakker, namelijk het verlangen dat om correctie vraagt.

Het simpele verlangen om in deze wereld te willen genieten, wordt geen ego genoemd, want het komt voort uit onze fysieke aard. Maar als een mens voelt in welke mate hij de verbinding niet kan accepteren, is dat nu juist een onthulling van het ego die hij moet corrigeren en moet transformeren tot verbinding met anderen. Een mens bereikt namelijk de juiste verbinding met de Schepper door middel van de juiste verbinding met de vrienden.

Wanneer hij zich gaat verbinden met anderen, voelt hij plotseling innerlijke weerstand. Het ego gaat samen met verschillende gevoelens die in een mens wakker geroepen worden en hij voelt afkeer en zelfs haat tegen verbinding. Maar hij begrijpt niet waarom dit plotseling gebeurt.

Hij accepteert dit niet en hij wil net zo zijn als de anderen. Soms vergeet hij het en geeft hij gewoon toe aan de overheersing van de negatieve gevoelens, aan de afkeer die hij voelt. Hij haat de anderen zo erg dat hij een uitvlucht zoekt en ophoudt met de studie, later komt hij weer terug.

De weerstand tegen de verbinding is een uiting van het egoïstische verlangen dat in een mens groeit, het wordt ‘moeder’ genoemd, het hogere niveau. Boven deze weerstand uit moet een mens zich met de vrienden verbinden en de anderen aanmoedigen door de grootheid van de Schepper te benadrukken, van de leraar, de studie, de groep en de disseminatie. Dit zijn de middelen die een mens tot hulp kunnen zijn om aan het spirituele werk vast te houden.

Als hij niet slechter wil zijn dan de anderen, ontdekt hij dat hij er niet toe in staat is, en zo geeft hij – na een lange strijd – toe dat hij zonder de hulp van de Schepper niet kan veranderen. Door de inspanningen die hij geleverd heeft, komt hij tot deze conclusie. Elk detail vereist grote inspanningen, daarom staat er geschreven dat een mens alles moet doen wat in zijn vermogen ligt.

Dan realiseert een mens zich dat de afkeer die hij voelt na alle grote inspanningen die hij gedaan heeft om zich met anderen te verbinden een uiting is van zijn neiging tot het kwaad en dat hij zich tot de Schepper moet wenden om dit te corrigeren. Het hele spel is zo opgezet dat hij de hulp van de Schepper nodig heeft.

Dan zoekt hij naar de mogelijkheid om de Schepper om hulp te vragen en hij ontdekt dat hij geen verbinding met Hem heeft, dat hij dit steeds vergeet en dat hij die verbinding eigenlijk helemaal niet nodig heeft. Zijn verlangen is nog niet sterk genoeg en daardoor komt deze vraag nog niet met kracht in hem naar boven. Hij moet gevend zijn in zijn omgeving zodat hij daardoor de behoefte zal krijgen om zich tot de Schepper te wenden.

Op deze manier creëert hij langzamerhand een vorm in een vorm en ontstaat de juiste houding ten opzichte van de groep, de studie, de leraar en de Schepper, zodat al deze componenten elkaar tot steun zijn en het Omringende Licht in hem al de juiste hulpvraag creëert waardoor de Schepper geactiveerd kan worden en de mens er bij Hem op aandringt om aan hem zijn eerste spirituele vorm te geven.

Deze vorm noemen we een spiritueel embryo en ook ‘de zoon’ met betrekking tot de moeder. Een mens gaat voelen dat hij een verandering heeft ondergaan en dat zijn verlangen om te ontvangen is veranderd in een verlangen om te geven, een spiritueel verlangen.

Wat is de essentie van deze verandering? Het verlangen om te genieten blijft hetzelfde, maar de intentie verandert van een intentie om te ontvangen in een intentie om te geven. Plotseling gebeurt er iets in een mens en het enige wat voor hem telt, is zijn zorg voor de Schepper. De Schepper wordt belangrijker voor hem dan al het overige wat bestaat en hij begint alleen aan het belang van de Schepper te denken.

Dit is het doel van de mens in dit leven, hij moet het bereiken tijdens zijn korte verblijf in deze wereld. Deze wereld is zo geschapen dat de verbinding van een mens met de Schepper hernieuwd en voltooid zal worden met de hulp van ieder individu. Door alle verbindingen samen te voegen, de punten in het hart en de middelen om verbinding te maken met de Schepper, heft een mens zijn spirituele embryo omhoog totdat het rijp genoeg is en in de spirituele wereld geboren wordt.

Na die geboorte gaat hij door met het verzamelen van de contacten die hij met de Schepper bereikt, deze vermeerderen zich tot seconden, uren, dagen, weken, maanden en jaren van zijn spirituele leven. Zo groeit hij op van een jongetje tot een jongeman en daarna tot een volwassene, totdat hij de schepping van zijn gehele spirituele Partzuf voltooid heeft. Een mens moet zich ervoor inzetten om dit werk te voltooien gedurende de tijd dat hij in deze wereld leeft. Dit betekent dat hij voortdurend werkt aan zijn eigen vorm en aan de vorm van de Schepper als zijn moeder, zo zal de vorm van de Schepper in hem geprent worden.

In feite bestaat er maar één vorm: de vorm van de Schepper samen met de vorm van de mens, nauw met elkaar verbonden. Zij hebben ieder geen individuele vorm, de vorm ontstaat alleen als resultaat van hun onderlinge verbinding

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 2/18/14

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Schepper, Spiritueel Werk, Verbinding, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan de groep het individu helpen om het unieke van de Hogere Kracht te zien als er veel meningen in de groep zijn en iedereen de leraar op een verschillende manier begrijpt, als het moeilijk is om tot overeenstemming te komen, zelfs over de belangrijkste waarden?

Antwoord: Jullie hebben allemaal over de Talmoed gehoord, maar niet iedereen weet dat het een Kabbalistisch boek is waarin heel gedetailleerd de verschillende wetten worden uitgelegd waaraan een mens zich moet houden om verbinding met de Schepper te krijgen. Dit boek is door grote Kabbalisten geschreven in de vorm van debatten en discussies. De één zegt dit en de ander zegt dat, alsof tien mensen bijeen zitten in één kamer en zij onophoudelijk met elkaar redetwisten.

Maar iemand die het studiemateriaal kent, begrijpt dat zij allemaal over hetzelfde spreken en dat zij allemaal spiritualiteit bereikt hebben. Ieder van hen spreekt echter vanuit zijn eigen natuur. In onze natuur zijn er minstens tien posities van waaruit we naar hetzelfde kunnen kijken en zo ziet een ieder dus hetzelfde concept op een individuele wijze. Het gaat hier niet zomaar over een debat over wie gelijk heeft maar over wederzijdse vermenging, een combinatie van alle opvattingen. Het resultaat van deze studie is een grotere verbinding, hoewel het lijkt alsof zij met elkaar redetwisten. Als resultaat van deze verbinding, bereiken zij eenheid.

Natuurlijk zul je altijd voelen dat je van elkaar verschilt in de groep. Als je dit accepteert, wil dat zeggen dat je niet denkt en voelt waarover je precies redetwist, want ieder mens is verschillend. Er wordt niet voor niets gezegd: “Het gezicht van ieder mens is anders, zo ook de meningen.” Hier kunnen we niets aan doen.

Maar is het wenselijk dat iedereen hetzelfde denkt? Wat beïnvloedt hen dan? Dan is het alsof we het hebben over schroeven of stenen die allemaal identiek zijn en niet over menselijke wezens. Ieder mens moet uniek zijn. Hoe meer een mens ontwikkeld is, hoe meer hij van anderen verschilt. Wij moeten ons boven alle verschillen met elkaar verbinden, want juist dankzij onze verbinding boven de verschillen uit, bereiken we eenheid. Het gaat over de manier waarop een ieder een karakteristieke eigenschap tot uitdrukking brengt, en als ze alle met elkaar verbonden zijn, vormen we het alomvattende collectieve ene. Dit ‘ene’ bestaat niet op zich, wij moeten het bouwen. Dit is de oorzaak van het breken van de kelim (vaten). Er bestond geen gevoel van het ene in de wereld van Ein Sof (Oneindigheid). Niemand kon dit ene voelen. Maar toen de werelden vielen na de breking en in deze wereld terechtkwamen, bleek iedereen van elkaar te verschillen. Dankzij het feit dat we allemaal verschillend zijn, maar we ons boven de verschillen uit met elkaar verbinden, beginnen we het concept van het ene te vormen dat op zichzelf niet bestaat.

Het is dus alleen maar natuurlijk, juist en goed dat er debatten in de groep zijn. De vraag is hoe we ermee omgaan en of we ze gebruiken om eenheid met elkaar te bereiken. In onze eenheid ontdekken we het unieke van de Hogere Kracht die Eén is.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 2/14/14

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat moet er na de conventies op kwalitatief gebied veranderen in het groepswerk en in het disseminatiewerk? Wij verwachten een nieuw niveau, maar we voelen het nog niet. Wat is die staat, van u uit gezien?

Antwoord: Nu we meer met elkaar verbonden zijn, gaan we elkaar beter begrijpen en gaan we de vrienden die zich in verschillende delen van de wereld bevinden, ervaren als één verenigde groep. We worden zelfs met elkaar ziek, maar dit wordt allemaal door Boven bestuurd en het zal ons voordeel brengen. We zullen alleen maar gezonder worden.

Omdat we nu sterker met elkaar verbonden zijn, is onze collectieve intensiteit verzevenvoudigd en daardoor begrijpen we het studiemateriaal op een dieper niveau, zelfs De Studie van de Tien Sefirot, de spirituele wetten. Dit zal plotseling dichter bij ons komen te staan.

We zien hoe een kind, waaraan we een telefoon geven of een computer, daar ogenschijnlijk zonder er iets vanaf te weten mee speelt en tot onze verbazing op de goede manier op alle knopjes drukt. Hoe weet hij op welke knopjes hij moet drukken? Dat komt omdat hij al voor dit niveau geschapen is en wij kunnen dit niet omdat wij geschapen zijn voor de voorgaande generatie.

Daarom maken wij onmiddellijk een sprong naar het volgende niveau als wij ons met elkaar verbinden en alles waar Kabbalah over spreekt wordt dan veel vertrouwder en werkelijker voor ons.

Daarnaast zal ik – in overeenstemming met de vooruitgang die we hebben bereikt – lessen op een hoger niveau geven. En bovendien zal ik focussen op wat ik voel en op groepen die verder zijn dan andere groepen door de inspanningen die zij verrichten.

Filed under: Conventies, Groepswerk, Kabbalah Studie, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Een workshop is een Partzuf dat wij bouwen door onze onderlinge verbinding en met name daarin voelen wij de spirituele wereld. Als wij deze Partzuf niet bouwen, voelen we niets. Dit is onze gezamenlijke Partzuf waarover de wijsheid van Kabbalah spreekt: Rosh, Toch, Sof, tien Sefirot, enz.

Wanneer tien mensen zich wegcijferen ten opzichte van elkaar en over een of ander onderwerp gaan praten, scheppen ze een onderlinge verbinding. Als zij het probleem naar deze verbinding brengen, worden zij boven het probleem opgeheven en op deze manier vinden zij de oplossing, maar dan op spiritueel niveau. Met name de verbinding en niet de poging om verstandig te zijn, moet leiden tot het juiste besluit.

Wij hebben dit echter nog niet bereikt, want in de groepen is de communicatie tussen mensen nog niet goed. Ik stel een vraag en jullie beginnen je er in te verdiepen in plaats van je daarboven met elkaar te verbinden. De verbinding is namelijk belangrijker dan de vraag zelf.

Jullie willen het antwoord door middel van jullie intellect vinden. Maar het is juist nodig om het vanuit de verbinding te vinden. Besteed daarom geen aandacht aan de vraag zelf. Als jullie je op de juiste wijze met elkaar verbinden, zullen jullie een antwoord vinden zonder uitgebreid te hoeven zoeken en te filosoferen.

Filed under: Conventies, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk, Workshops - Geen reacties→

Uit de Geschriften van Rabash, ‘De Nieuwe Maan’: Malchut wordt de maan genoemd en het wordt de nieuwe maan genoemd, omdat het concept van het koninkrijk der hemelen betekent dat wij elke dag het juk opnieuw moeten accepteren. Het feit dat wij het gisteren hebben geaccepteerd is niet voldoende, want de heilige Ari zegt dat wij de lichtvonken, die onophoudelijk in BYA vielen, moeten opheffen, opheffen naar heiligheid.

Wanneer een mens het juk steeds opnieuw op zich neemt, wordt dit beschreven als een handeling waarbij men een deel van de afscheiding op zich neemt en het verbindt met spirituele eenwording. Dit is de betekenis van de gedachte dat Malchut elke dag naar een bepaald punt terugkeert en dit punt wordt een zwart punt genoemd, het heeft in de heilige Zohar geen witheid in zich, het schijnt namelijk niet, want schijnen wordt witheid genoemd, we moeten het namelijk steeds vernieuwen.

Als een mens zichzelf werkelijk wegcijfert voor de groep, de groep respecteert en het verlangen ervan waarmaakt door de uiting van geven en liefde in de verbinding tussen de vrienden te willen plaatsen, ziet hij hoe ver hij van deze voorwaarde verwijderd is. En als hij in zichzelf versterkt dat de grootheid van dit gevoel wenselijk is, brengt de afstand hiertoe hem tot wanhoop omdat hij voelt dat hij dit Doel niet kan bereiken. Tegelijkertijd begrijpt hij hoe belangrijk dit Doel is en krijgt hij de kracht om het te bereiken.

Uiteindelijk realiseert hij zich ten volle dat zijn kracht niets betekent. En hier is niemand zo wijs als degene die ervaring heeft, het is onmogelijk om deze ontdekking over te slaan. Alleen door de vele handelingen, activiteiten en het werk dat Kabbalisten ons aanraden, komen we tot een staat van wanhoop.

Een staat van wanhoop brengt ook een gevoel van geluk met zich mee. Zoals Baal HaSulam schrijft: er is geen gelukkiger moment in het leven van een mens dan wanneer hij wanhoopt over zijn eigen kracht. Want nu is hij zover dat hij het uitschreeuwt vanuit het diepst van zijn hart, dit is een waarachtig gebed. Hij vraagt om de kracht om zich te kunnen wegcijferen voor de groep, want de toegang tot het spirituele werk is hiervan afhankelijk.

En dan ontvangt hij de kracht die het hem mogelijk maakt om zich weg te cijferen en zich aan de groep te hechten. Dit wordt genoemd: de transformatie van zijn zwarte punt in een wit punt. Zo komt hij vooruit en hij krijgt onmiddellijk een nieuw zwart punt. Van al deze punten, het ene na het andere, bouwt hij zichzelf en hij verandert duisternis steeds weer in licht. Zo vernieuwt de maan zich.

Totdat alle ingangen en uitgangen, die elkaar voortdurend afwisselen, uiteindelijk in hem een staat van kleinheid (Katnut) bouwen. De spirituele foetus is tenslotte gevormd en geboren, is veranderd in een pasgeborene. De foetus cijfert zichzelf volledig weg. Alle 613 verlangens gaan door het proces van correctie door middel van nullificatie en dankzij dit proces wordt hij ‘wit’ en bereikt hij het niveau van Nefesh, hij wordt geboren in de nieuwe wereld.

Na de geboorte groeit hij verder. Zijn verlangen om te ontvangen wordt steeds groter op het niveau van Ruach. Op dat niveau moet de mens al weten hoe hij zich verenigt met de handelingen van de Schepper, zodat hij op de juiste wijze kan handelen. Het verloopt net zo als in de stadia van de foetus die zich in de fysieke wereld ontwikkelt.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 2/16/14

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe cijfer ik mezelf weg voor de groep?

Antwoord: Dat is iets heel moeilijks, het is in feite onmogelijk. Je moet je ogen sluiten, jezelf onder de invloed van de groep plaatsen en proberen om jezelf fysiek, moreel, psychologisch en spiritueel weg te cijferen voor de omgeving. Dit is de enige manier! Onderwerp en verlaag jezelf en accepteer hen zoals ze zijn. Als dit de groep is waar ik naartoe geleid ben en ik mezelf voor hen wegcijfer, bereik ik mijn tzimtzum (restrictie).

Daarom is het uiterst belangrijk dat ik me elk moment innerlijk organiseer en voor mezelf duidelijk maak: “Waarop zijn mijn gedachten, mijn krachten en mijn verlangens gericht – alles wat ik in me heb?”

Scan jezelf voortdurend ten aanzien van je innerlijk zelfbeeld, ik beschrijf voor mezelf wie ik op dit moment ben, een beest of iets dat het beeld van de mens benadert. Helaas ontdek ik altijd dat ik een beest ben. Daarna vindt er echter een beweging plaats – al is het maar een heel kleine beweging – in de richting van de mens in mij.

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De hoofdzaak is dat we het allerbelangrijkste niet vergeten: We moeten alle onderscheidingen, alle vragen en alle excuses alleen toeschrijven aan de verbinding met de groep. Al het overige behoort tot de fysieke wereld. Ik denk misschien aan verheven dingen, maar dat is niet van belang want het heeft niets met spiritualiteit te maken. Er behoort slechts één ding tot spiritualiteit: mijn verbinding met de groep en dit noemen we de vorm van het embryo. Dit is het enige wat tot spiritualiteit behoort en het is het enige wat een vorm om te geven aanneemt, alleen dit en niets anders!

Daarom vraag ik, luister ik en denk ik na over sommige vragen in de workshop, maar er moet maar één aandachtspunt in mijn gedachten aanwezig zijn: mijn huidige verbinding met de groep, de stijl ervan, de manier waarop. Dit noemen we ‘een vorm’ en het is op het ogenblik het allerbelangrijkste voor mij. Het enige waar ik elk moment voor zorg is mijn verbinding met de groep waardoor de vorm van mijn spirituele Partzuf, de afmeting ervan, enz. wordt bepaald.

Het maakt niet uit waarover we discussiëren, dit is het enige waar ik over denk. Deze verbinding is belangrijker dan wat dan ook, zoals de placenta en de navelstreng belangrijk zijn voor het embryo, dit is het enige wat telt. Het betekent dat we voortdurend deel moeten uitmaken van de Bron en het resultaat daarvan is dat de stabiliserende kracht en de vertragende kracht alleen afgemeten worden ten aanzien van dit ene onderscheid: mijn verbinding met de groep. We moeten niet vergeten dat je – als je dit nalaat – als het ware in de lucht hangt en je bezighoudt met abstracte filosofie in plaats van met specifieke verduidelijkingen.

From the Unity Workshop 2/18/2014

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: We proberen altijd te begrijpen dat alles van Boven komt en dit roept de volgende vraag op: In hoeverre moet je de situaties die je gegeven worden, accepteren en in hoeverre moet je proberen om er bovenuit stijgen en je te verbinden met de groep, ongeacht de omstandigheden? Met andere woorden: wanneer moet je de omstandigheden waarin je zit accepteren en wanneer moet je erboven uitstijgen in verbinding met de groep?

Antwoord: Allereerst moet je je vastklampen aan de Bron van al deze omstandigheden. Of er – wat de omstandigheden betreft – wel of geen inspanningen verricht moeten worden, hangt van die omstandigheden af. Maar wat maakt dat uit? Het is belangrijk dat je voortdurend onafscheidelijk verbonden bent met de Bron.

Of ik het nu fijn vind of niet, dit kan verschillen, maar dat is niet belangrijk. Ik grijp Hem vast en roep het uit: “U bent van mij!” en dat is het. En daarna moet je jezelf losmaken van wat je egoïsme op dat moment ook voelt, van wat ik ook voel als ik me tot Hem wend, ik moet me namelijk richten op geloof boven de rede. Het allerbelangrijkste is echter dat ik Hem vastgrijp en Hem niet loslaat.

Vaak krijgen we omstandigheden die we – zelfs als we het niet willen – toch met ons denken moeten accepteren. Hoe gaan we in dergelijke gevallen te werk?

Als mijn vrienden of bepaalde situaties in mijn leven mij vertellen dat alles wat er nu gebeurt van de Schepper komt, moet ik Hem – hoe onaangenaam het ook voor mij kan zijn, omdat ik niet in staat ben om er nu mee in te stemmen omdat het mij volkomen van mijn stuk brengt – accepteren als de Bron van alles wat plaatsvindt. En bovendien als een goede, vriendelijke Bron, één die voor mij noodzakelijk is zodat ik ermee kan werken en ik moet mijzelf in een staat kan brengen waarin ik voortdurend, naar al mijn vermogen, bij Hem blijf.

Ervaar ik het als een obstakel? – Ja.

Is dit obstakel voor mijn eigen bestwil? – Ja

Is het aangenaam of onaangenaam? – Onaangenaam

Toch moet ik langzamerhand de staat bereiken waarin dit obstakel zal vervagen. Dit vraagt veel geduld en veel werk, dan zal alles veranderen in zachtheid.

From a lesson in Russian, 2/10/2014

Filed under: De Schepper, Geloof boven de rede, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→