Mozes is het punt in het hart, de functie van de spirituele gids waardoor een mens zich laat leiden. Wanneer deze eigenschap uit het gevoel van de mens verdwijnt, heeft hij een sterke basis nodig, dat is het gouden kalf. Goud, (Zahaf) – “Geef me dit” (Ze Hav), is iets waarvan het bestaan duidelijk is en waar hij controle over heeft. Het is een edel metaal dat de immens grote macht van de Schepper bevat, maar we gebruiken het altijd vanuit ons ego, alleen om iets stevig beet te pakken, om persoonlijke veiligheid te verwerven, materiële zekerheid, enzovoort.

In feite werd dit alles uit Egypte meegenomen. Alle kennis, alles wat het ego vervult en een mens veiligheid geeft, vormt de basis van Farao. Daarom verzette hij zich tegen de Schepper en zei hij tegen Mozes: “Wie zal je voorwaarts leiden op je pad? Dat ben ik of de Schepper.” Met andere woorden: ofwel je gaat voorwaarts ‘binnen de rede’ of je stijgt hoger door geven en liefde, hetzij door ontvangen, hetzij door geven.

Wat betekent het om een beeld van het gouden kalf te maken? Een kalf belichaamt de eigenschap van geven, maar wanneer we het van goud maken, wordt hierdoor de eigenschap zelf veranderd.

Een mens maakt niet voortdurend een gouden kalf. Dit is één keer gebeurd, bij de Shevirat ha Kelim, het breken van de collectieve ziel. En daarna ontdekt de mens er delen van in zichzelf: weer een deel en weer één, enzovoort.

Het breken van de kli (het vat) vond plaats toen er een enorm groot spiritueel ego werd ontdekt. De vorming van het gouden kalf is een activiteit waarbij een mens van dit ego een vorm creëert en hij denkt dat het hem de weg zal wijzen. Hiermee is al duidelijk waaruit zijn spirituele werk bestaat, het is onzuiver geworden, tegengesteld aan de Schepper.

Hier is niets slechts aan, op één ding na: de mens beweegt zich in de tegenovergestelde richting, maar intussen heeft hij nog geen lijden ontmoet dat hem kan laten omkeren op zijn pad. Aanvankelijk spreken we alleen nog maar over de keuze voor een makkelijke, korte en snelle manier waarbij men niet steeds struikelt over tegenslagen waarvan men leert.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 9/9/13

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Wij zijn uitgekozen in die zin dat we van Boven het verlangen hebben ontvangen dat ons roept om te leren, om te hunkeren naar verbinding met de Schepper en naar de openbaring van de Schepper die moet plaatsvinden voor de gehele mensheid.

De mensheid nadert al de behoefte aan de volgende staat, de natuur beweegt de gehele mensheid voorwaarts. Maar mensen hebben geen eigen verlangen en zullen dat ook niet krijgen. Duizenden, misschien een paar miljoen mensen, zullen zich bij ons voegen maar het is slechts een uiterst gering deel van de gehele mensheid. Het zullen er niet meer worden.

Zo is het altijd met het hoofd: het is klein, zoals de microprocessor in een computer, maar het definieert en beslist alles. Door de overige delen wordt dit microdeel uitgevoerd.

Zo zijn wij deze ‘chip’. We moeten ons met de rest van de mensheid verbinden, met mensen gaan werken, hen leren begrijpen, ons met hen verenigen, een geschikte vocabulaire ontwikkelen, een geschikt woordenboek maken, verschillende beelden bedenken, voorbeelden, passende workshops ontwikkelen, enz.

We leren kleine kinderen alles wat volwassenen hebben, alleen op een laag niveau met eenvoudige voorbeelden, simpele handelingen. Om mensen het volgende, wenselijke niveau in hun verbinding te laten voelen, moeten we hen aanmoedigen en hen voortdurend met iets aantrekken.

Wij ervaren neergangen en opgangen en in overeenstemming daarmee moeten we onszelf versterken.

Anderen gaan niet door deze staten. Ze moeten voortdurend worden aangetrokken, omarmd, enthousiast gemaakt en geholpen. We moeten de methode aan hen uitleggen in de mate die zij nodig hebben om deze te kunnen begrijpen, zodat zij met ons verbonden zijn en samen met ons op kunnen stijgen. Wij nemen hen als jonge kinderen mee op weg, we laten hen naast ons plaatsnemen en ze rijden met ons mee. Het kind zit naast je of misschien wel op je schoot, of het loopt onder jouw toezicht in je buurt rond, want het weet de weg niet en hoeft de weg zelfs niet te weten. Je hoeft niets anders van mensen te vragen dan één ding: “Als jullie bij ons zijn, is alles goed.”

Zo behoren we met de massa om te gaan. Als we dat niet doen, kunnen we niet verder komen na de constructie van onze collectieve Kli. Wij zullen het minimale niveau bereiken maar niet verder komen. We hebben een ontwaking gekregen om de mensheid met ons ‘mee te trekken’. Wij moeten hier heel serieus mee omgaan. We zullen spiritueel alleen verder kunnen komen door ons succes met een breder publiek. Als we daar niet in slagen, zal het publiek ons tot ballast zijn en zullen wij daardoor niet verder kunnen stijgen.

Filed under: Disseminatie, Educatie, Groepswerk, Integrale Educatie, Integrale Opvoeding, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De Torah, Exodus (Tetzaveh) 29:37: Want zeven dagen zullen jullie verzoening doen op het altaar en het heiligen; daarna zal het altaar een heiligheid der heiligheden zijn. Alles wat met het altaar in aanraking komt zal heilig zijn.

Een altaar heeft betrekking op het algemene verlangen waarboven een mens delen van zijn egoïstische verlangen, die bedoeld waren om gecorrigeerd te worden, uit laat stijgen. Er zijn delen die gedood moeten worden omdat zij in de levende staat niet gecorrigeerd kunnen worden. Er zijn delen die als voedsel gebruikt moeten worden en er zijn delen die verbrand moeten worden.

Er zijn veel mogelijkheden om het verlangen te corrigeren, maar zij hebben allemaal betrekking op één ding: Bovenop elk verlangen moeten wij een intentie om te geven bouwen en het pas dan gebruiken in de vorm van voedsel of als materiaal om verbrand te worden. Als er iets verbrand wordt, symboliseert de onaangename reuk die eruit kan opstijgen de verandering van het fysieke deel in een spiritueel deel, namelijk de opstijging van het ongecorrigeerde verlangen en de verandering daarvan in de volgende staat in de vorm van wierook.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 8/28/1

* Tijdens de congressen die nu in Israël plaatsvinden is er weinig tijd om blogvertalingen te maken en te plaatsen.

Filed under: Correctie, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Vraag: Wanneer kan een mens gaan zien dat alles wat er in het leven gebeurt alleen van de Schepper afkomstig is?

Antwoord: Een mens gaat dat zien – zoals er geschreven staat: “Er is geen ander dan Hij” – als hij opstijgt naar compleet geloof en bereid is om te werken zonder een antwoord of een reactie van de Schepper te verwachten, van de enig aanwezige Kracht. Hij hoopt niet meer op een soort antwoord in zijn ontvangende kli, om zo de Schepper waar te nemen en ervan overtuigd te worden dat dit van Hem komt. Alleen dan zal hij het gevoel mogen verkrijgen dat er een hogere Leiding is, want anders zou hij alles in zijn egoïstische ontvangende kli krijgen.

Je bent aan het wachten op het moment dat je zult begrijpen dat de Schepper alles doet en dat jij kunt bewijzen dat alles in orde is en dat je uiteindelijk van alle twijfel bent bevrijd. Deze winst zou je echter in je ego voelen, dus je zult het nooit op die manier krijgen. Je begrijpt eenvoudigweg niet wat het pad is. Elke keer moet je steeds meer ontdekken dat je op dit pad onmogelijk verder kunt komen via je fysieke zintuigen en je intellect, het kan alleen door de kracht van geven en door het ik totaal op te geven.

Als je afstand doet van alles wat je nu hebt, zul je een niveau van spiritualiteit bereiken waarvan de betekenis is dat je dit leven wegcijfert. Naast datgene wat nodig is voor het animale lichaam bestaat de rest van je leven alleen uit jezelf volkomen wegcijferen.

Nadat je deze enige Schepper in jezelf bouwt, ontdek je dat “Er geen ander is dan Hij.”

Jezelf wegcijferen wordt in de groep gerealiseerd. Ik werp mezelf in de handen van de vrienden zodat zij voor mij zullen zorgen. Ik vertrouw mezelf aan hen toe en op dat moment voel ik dat hier sprake is van een systeem, ‘groep’ genaamd en deze groep voelt zich bij mij betrokken.

Vraag: Maar wat moet ik doen als ik mij overgeef aan de vrienden en ik lijd?

Antwoord: Als je lijdt is dat een teken dat je jezelf niet aan hen hebt toevertrouwd. Ik vertrouw mezelf met blijdschap aan hen toe! Ik ben blij omdat ik geen gebruik maak van mijn gevoel en mijn verstand, want ik heb vrienden, een leraar, de Schepper! Ik besta niet op mezelf, ik verbind me alleen maar volkomen met hen en dat is alles. Zij zijn mijn hoofd en ik ben alleen maar degene die uitvoert, hun lichaam. Wat ze maar wensen, ik voer het uit.

Dit is de betekenis van adhesie. Ik wil op die manier leven. En als er meer problemen, egoïsme en zwaarte van het hart op mij afkomen, verlang ik ernaar om me nog meer aan hen te binden. Ik wil dat zij voor mij besluiten. Dit betekent niet dat ik geen verantwoordelijkheid meer neem om zo mijn leven gemakkelijker te maken. Ik doe dit alleen omdat ik mij wil binden aan wat hoger is: dat de hogere mijn hoofd wordt en dat ik het lichaam ben. Van daaruit wil ik alle opdrachten en alle instructies ontvangen.

Ik vraag niet aan de Schepper wanneer Hij onthuld zal worden. Ik hoef Hem niet te ontdekken. Ik wil mijzelf wegcijferen en niet Hem ontdekken.

From a Talk during the Meal 1/17/14

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Het Boek de Zohar: “Twee Punten”, item 121: … zoals er geschreven staat: “Dit is de poort van de Eeuwige, de rechtvaardige zal erdoor binnengaan.”

Voordat we echter beloond worden met de omkering van het verlangen om te ontvangen in ons door Torah en Mitzvot, in ontvangen om te geven, zijn er sterke sloten op de poorten naar de Schepper, want dan hebben zij de tegengestelde functie: namelijk om ons te verjagen van de Schepper.

Dit is hun functie, zoals een flirt, om het verlangen te prikkelen, het groter te maken en het steeds meer aan te wakkeren zodat het steeds meer wil hebben. De behoefte wordt groter door de afwijzing en zo bereiken we een verlangen dat sterk genoeg is om door de poort heen te breken.

Daarom worden de krachten van afscheiding ‘sloten’ genoemd, want zij blokkeren de poorten die ons naderbij brengen en verjagen ons van de Schepper.

Maar als wij ze overwinnen, brengen ze ons geen schade aan en voelen we Zijn Liefde niet verminderen in onze harten. De sloten veranderen in deuren, de duisternis verandert in licht en het bittere verandert in zoet. Door middel van alle sloten ontvangen wij een speciaal niveau in Zijn Voorzienigheid en dan veranderen de sloten in openingen, in niveaus waarop we de Schepper bereiken. Deze niveaus, die wij via de openingen bereiken, worden tot Hallen van Wijsheid.

Met behulp van deze bewegingen – afweer en naderbij de poort komen en opnieuw afwijzing en naderbij komen – pompen wij ons als het ware op om de kracht te krijgen om door te breken. En dan veranderen de sloten in openingen.

Natuurlijk is de eerste opening de moeilijkste om doorheen te breken.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/13/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk, Zohar - Geen reacties→

Het Boek de Zohar: “Twee Punten”, item 121: … De sloten, de deuren en de hallen zijn dus drie vormen die zich over onze substantie uitstrekken: het verlangen om te ontvangen in ons. Voordat wij dit verlangen veranderen in ontvangen om aan onze Maker te geven, transformeert deze substantie het licht in duisternis en het zoete in het bittere, volgens onze smaak …

Het is juist onze intentie om te ontvangen die het zoete in het bittere verandert en dan ervaren wij bitterheid. Wanneer wij de intentie corrigeren, wordt het bittere zoet. Dit betekent dat alles afhankelijk is van onze onderlinge gelijkvormigheid en van wat van Boven komt. In de mate waarin we een intentie om te geven hebben, kan alles ervaren worden als zoet en buiten deze intentie wordt alles als bitter ervaren, omdat ik niets heb om het te verzachten.

De intentie maakt alles bitter of zoet. Er bestaat niets anders dan de intentie, we hoeven met niets anders te werken dan met onze intentie. Besteed geen aandacht aan je verlangens en je eigenschappen, ze zijn niet belangrijk. We weten al uit ervaring dat datgene waarmee een mens geboren is, blijft bestaan. Behalve één ding verandert er niets in hem. Daarom maken we ons uitsluitend bezorgd over de intentie, over onze houding naar de Schepper.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/13/14, Writings of Baal HaSulam, “Introduction to the The Book of Zohar“

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Intentie, Spiritueel Werk, Zohar - Geen reacties→

Baal HaSulam zegt in Brief 5, dat hij blij is over het kwaad dat onthuld wordt. Het zijn krachten die bedoeld zijn als hulp, hoewel ze zich in deze vorm manifesteren omdat ze nog niet gecorrigeerd zijn. Het gaat over verlangens die niet op een andere manier onthuld kunnen worden.

De Lichten en de kelim (vaten) worden in overeenstemming met elkaar onthuld. De verlangens, onthuld als goed of kwaad, vormen de componenten van de nieuwe kli (vat). Het maakt geen verschil hoe ik ze zie als ze onthuld worden. Ik moet er nu mee aan het werk gaan.

Wij moeten de verlangens niet ontkennen, er niet aan voorbij gaan of ze weg stoppen. Ik kan mijn ogen er niet voor sluiten zoals een kind dat doet en dan beweren dat ze niet bestaan. Ik kan me er niet van losmaken, ze negeren, gaan slapen, drinken tot ik dronken ben of drugs gaan gebruiken. Nee, ik moet de confrontatie ermee aangaan en ik heb alle nodige middelen hiervoor tot mijn beschikking: de groep, de studie, enz.

Ik ontken geen enkele hindernis. Ik moet niet denken dat het beter zou zijn als er geen verstoringen aanwezig waren, want zij bouwen een nieuwe kli, brengen een nieuwe bouwsteen aan in de constructie ervan. Als ik zonder gebreken zou zijn, zou ik niets ontdekken. Als er iets onthuld wordt, betekent het dat het tijd is om dat deel van mijn kli te corrigeren en het in orde te brengen.

Daarom ben ik blij. Ik neem een beetje afstand van de problemen, kijk er vanaf de zijlijn naar, objectief, en dan zie ik welke hoogte ik al heb bereikt! Het blijkt dat ik ook dit kan corrigeren!

Het is moeilijk te begrijpen maar wat op het lichamelijke, fysieke niveau naar de wereld komt, wordt ons uitsluitend door de Hoge Voorzienigheid gezonden en het is bedoeld om het schepsel tot perfectie te brengen. Anderzijds is dit alles zo omdat wij niet verder kunnen komen op het pad van correctie.

Waarom lijden de rechtvaardigen dan? Omdat de wereld rond is en alles met alles verbonden is. Zij zijn er ook van afhankelijk en kunnen het niet achter zich laten, zij voelen deze problemen op het fysieke niveau. Dit maakt deel uit van de algemene correctie.

Wat moet ik doen als het kwaad wordt onthuld? Als ik er afstand van kan nemen en de oorzaak zie van wat er gebeurt, stijg ik boven mijn lichaam uit en boven wat het voelt. Vanaf de zijlijn kijk ik naar alles wat er ermee gebeurt en ik ben blij dat ik door deze grote correcties heenga. En bovendien houd ik geen rekening met mijn lichaam maar met de ziel en dan zie ik al een ander beeld.

Alles welbeschouwd is de oplossing eenvoudigweg om mij zoveel mogelijk in te spannen om gewend te raken aan de intentie om aan de groep te geven door boven mijn lichaam uit te stijgen, boven dit leven uit. Op het fysieke niveau blijf ik alles doen wat noodzakelijk is: ik heb zorg voor mijn gezin en familie, ik ga naar de dokter als dat nodig is, enz. Maar tegelijkertijd bevind ik mij boven dat niveau en ben ik er los van. Alles wat ik doe, is bedoeld om op een hoger niveau te komen.

Zo identificeer ik me met de Schepper die mij de hindernissen stuurt. Ik begrijp dat Zijn ‘pakketjes’ bedoeld zijn om mij te helpen om vanuit het juiste perspectief naar alle staten te kijken, zowel naar de kwade als naar de goede en met Hem in contact te blijven. Nu zie ik dit hele leven vanuit dit perspectief.

Het Boek de Zohar beschrijft hoe Rabbi Chiya zichzelf zag zitten in de Hoge Raad en iedereen luisterde naar hem. Hij mocht deze staat zien en ik kijk ook van bovenaf, vanuit een andere staat, naar mijzelf terwijl ik dichtbij de Schepper ben. Het gaat hier absoluut niet over een gespleten persoonlijkheid maar over een realistische kijk op gebeurtenissen.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/16/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Lijden, Schepper, Spiritueel Werk, Waarneming - Geen reacties→

Als ik tijdens een workshop naar een vriend luister, ben ik zonder enige twijfel of kritiek ondergedompeld in zijn woorden. Wat hij zegt, ervaar ik als de belangrijkste mening en ik wil er helemaal in opgenomen worden, me er zodanig mee verbinden dat het nu mijn eigen mening wordt. Ik wil dat zijn woorden mijn hart raken en ze bespelen alsof het snaren zijn.

Zo verhoud ik mij tot iedereen die spreekt. Ik bekritiseer op geen enkele manier wat hij zegt, het enige wat ik wil, is opgenomen worden in dezelfde gedachte. Wij openen ons naar elkaar en we zijn volkomen oprecht als we van hart tot hart spreken. Iedereen probeert om zijn kritiek te annuleren zodat er geen hindernissen zullen zijn die de woorden van de vrienden blokkeren, maar de woorden regelrecht mijn hart in kunnen gaan alsof ik ze zelf uitspreek, in een volkomen vertrouwen dat ze juist zijn.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/14/14, Workshop

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Zijn er externe maatstaven of waarnemingen die de zuiverheid van mijn intentie aantonen?

Antwoord: Je ware intenties zijn niet bekend, zelfs voor jou niet en anderen kennen ze zeker niet. Daarom wordt de wijsheid van Kabbalah de verborgen wijsheid genoemd, het innerlijke deel van de wereld, want er wordt gesproken over dingen die in onze wereld niet ontdekt worden.

Hoe kunnen we onze intenties vaststellen? Door te proberen om alles in de groep met de juiste intentie uit te voeren, dan zul je het langzamerhand gaan voelen als je tegen anderen en jezelf liegt en je zult er blij mee zijn omdat het een onthulling van de waarheid is.

Bovendien ontdek je hierbij dat je eerder niet alleen vanuit slechte intenties handelde en dat nu de ware essentie ervan aan het licht is gekomen, maar ook dat het in de toekomst niet zal veranderen. Wat kunnen we er nu aan doen? We moeten om goede intenties vragen.

Begin ermee om goede fysieke handelingen voor het welzijn van de groep uit te voeren, probeer met hen vanuit de juiste intentie te werken. Het resultaat daarvan is dat je tot de conclusie komt dat alles alleen voor jouw bestwil is.

Dit is het juiste resultaat, je onthult de waarheid. En hoewel je jezelf ongemakkelijk voelt, moet je er de Schepper dankbaar voor zijn en vragen of Hij je van nu af aan de mogelijkheid wil geven om het juiste te doen. Dan wordt je de juiste intentie gegeven.

Als je de volgende keer iets voor de groep doet, wordt er opnieuw aan je getoond dat je een onjuiste intentie had en dan kom je weer – op dezelfde manier – verder. In deze cyclische vooruitgang ontdek je in jezelf voortdurend de onjuistheid van je intenties, maar je ontdekt ze telkens op een nieuw niveau.

Natuurlijk is het een onaangename situatie. Maar door algemene ondersteuning, door heel veel inspiratie, door te begrijpen dat we juist op deze manier vooruit komen, zul je zien dat het een wonderbaarlijke innerlijke strijd is. Tenslotte begint de mens vanuit al deze tegenstrijdige gewaarwordingen in zichzelf de wereld en de Schepper te begrijpen.

From the Moscow Virtual Convention 12/13/13, Lesson 2

Filed under: Gebed, Groei, Groep, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De ontwikkeling in de groep is verrassend en mooi omdat ik tijdens een zeer korte tijd staten en details van waarneming beleef waar ik zonder de vrienden een paar reïncarnaties in het fysieke leven voor nodig zou hebben, langdurige transformaties van Reshimot. Tussen de geweldige vrienden versnellen wij onze ontwikkeling.

Er is niets op dit pad waar ik aan ‘voorbij kan gaan’, wat kan worden ‘overgeslagen’, ‘verwijderd’ van de lijst. Het proces van de realisering van de Reshimot is in de aanvang vastgelegd en ik moet door deze hele spiraal gaan. Maar het tempo van de vooruitgang hangt van mij af en wordt bepaald door de mate waarin ik me in de groep integreer.

Zelfs als ik zonder emotie, als een ‘zoutzak’ bij de les zit, zonder dat ik er ook maar iets van begrijp, het maakt niet uit. Iedereen maakt dit mee.

De groep is een wonderbaarlijk systeem waarin we elkaar aanvullen, completeren. Sommigen onthullen een nieuwe ‘dikte’ van verlangen, anderen zijn doordrenkt met een spirituele impuls en we staan als één geheel met elkaar in contact.

Het belangrijkste is om zo diep mogelijk in de groep te leven en ervoor te buigen met alles wat we zijn, in elke staat te buigen: wanneer ik vol levenslust ben, eenheid voel en ook wanneer ik ‘dood’ ben.

Talenten en bekwaamheden helpen hier niet, degene die wijs is leert geen spiritualiteit. Er wordt vóór alles aan mij gevraagd om me over te geven.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/16/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groei, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→