Vraag: Moeten we elke keer, voordat we een nieuw niveau bereikt hebben, daarnaast de gebrokenheid voelen?

Antwoord: Natuurlijk, anders zouden we niet naar dat niveau kunnen opstijgen. Door corrupte verlangens te ontvangen corrigeren wij ze en van daaruit bouwen we aan het volgende gecorrigeerde niveau.

Dit nieuwe niveau heeft nooit eerder bestaan, wij scheppen iets totaal nieuws. Wij ontvangen alleen het materiaal ervoor en daarmee bouwen wij nieuwe treden. Wij wekken namelijk het Licht van NRNHY in alle werelden op, hoewel wij alleen het zwakke Licht van Nefesh waarnemen. Wij brengen er namelijk onze verlangens naartoe en dat wat ons duidelijk is geworden. We voegen ons egoïstische verlangen om te ontvangen toe aan het verlangen om te geven, door het te verhelderen en te corrigeren.

De corruptie die in ons aanwezig is, wordt zichtbaar in ons en wij corrigeren dit. In deze verlangens, die we iedere keer bereiken en die 620 maal groter worden dan het verlangen, dat tijdens de afdaling van boven naar beneden werd gecreëerd, ontvangen we het Licht dat Corrigeert en dan vult het Licht de kli (vat).

Het maakt geen verschil op welk niveau ik ben, laten we aannemen op niveau 30, van beneden af gezien, ik ontvang een Licht dat 620 maal sterker is dan het niveau zelf, omdat ik mijn verlangen eraan toevoeg, mijn spirituele hunkering, mijn werk. Dit vindt op elk niveau plaats.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/16/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Correctie, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Wij moeten dankbaar zijn voor onze bestemming, dat wij uitgekozen zijn om duidelijk te weten waar de wijsheid van Kabbalah over gaat en dat wij het de hele wereld kunnen aanbieden. Wij zijn pioniers! Wij zijn de eersten van alle generaties door onze hele evolutie. In de loop van miljarden jaren is de schepping door een lange keten van transformaties heengegaan. Tenslotte zijn wij nu de eersten, die deze methode kunnen toepassen en gereedmaken voor degenen die ons zullen opvolgen, zodat zij deze methode kunnen gaan gebruiken en toepassen.

Wij verwerkelijken dit zelf. Wij ontwikkelen dit door onze onderlinge verbinding, gebaseerd op wat er tussen ons in de groepen plaatsvindt, in de verbinding. Op deze basis schrijven wij nieuwe artikelen en bestuderen wij materiaal over de verschillende soorten verbindingen met elkaar. Door dit praktische werk presenteren wij het op een realistische manier aan de hele mensheid.

Zo zijn wij onderzoekers, pioniers van de praktische toepassing ervan. Enerzijds moeten we dankbaar zijn voor onze bestemming, anderzijds moeten wij ons verantwoordelijk voelen, omdat aan ons deze kans is geboden. Afhankelijk van het tempo van ontwikkeling van de totale mensheid, is het ons duidelijk in welke mate de nieuwe methode van bestaan voor hen noodzakelijk is.

Miljoenen mensen over de hele wereld vragen zich af: “Wat moeten we doen?” Aan hen moeten wij dit alles presenteren.

In onze onderlinge verbinding moeten wij niet vergeten, dat wij dit niet alleen voor onszelf doen, want dan zouden we egoïsten zijn. Wij doen dit niet alleen om de hogere Kracht te onthullen en Zijn Plan, om deze Kracht te voelen en meer te gaan begrijpen door te voelen, om deze Kracht in de werkelijkheid van dit bestaan te bestuderen, maar ook om dit alles naar de rest van de mensheid te brengen.

Onze innerlijke ontwikkeling moet vergezeld gaan van uitbreiding naar buiten. Deze twee bewegingen moeten gebalanceerd worden als organen in het lichaam, die naar behoren werken: beide ontvangen en geven zij. Het is van groot belang om aan de rest van de wereld te denken en aan de hogere Kracht die ons heeft geschapen om ons dichterbij Hem te brengen. Als wij al deze componenten in onszelf verenigen, ontwikkelen wij ons op een correcte en snelle wijze.

Wij hebben al zoveel meegemaakt: veel conventies, meetings en avonden met als doel eenheid. Nu zijn we echter in een situatie gekomen, waarin wij simpelweg vanuit onszelf aan de hogere Kracht Zijn Onthulling moeten vragen, zodat wij er nu met elkaar mee zullen gaan werken, zodat wij allen, samen met de hogere Kracht die wij tussen ons voelen, als één geheel onthuld zullen worden.

Wij moeten heel duidelijk vragen of ons gebed, onze dringende vraag, vervuld wordt. Niemand van ons moet wachten, maar bij iedere handeling die wij verrichten, moeten wij voorwaarts gaan met de juiste vraag: de Schepper door middel van onze eenheid te voelen.

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 1

Filed under: Congressen, Disseminatie, Groepswerk - Geen reacties→

Wij hebben een gerechtvaardigde eis: Wij herhalen hetzelfde steeds weer, als wij proberen om met elkaar tot eenheid te komen. “Wanneer is dit voorbij? Wanneer krijgen we wat we willen?” Het antwoord is eenvoudig: Als de wil om het te willen niet meer in ons aanwezig is.

Rabash in ‘Shlavei HaSulam (Treden van de Ladder)’, 1989, artikel 12: ‘Een Zegen en een Vloek’: Een mens moet weten dat ieder begin van het werk ‘dag’ heet en het gebed van een mens, waarin hij vraagt of de Schepper hem dichter bij het werk wil brengen heet ‘dag’.

Dankzij onze gebeden en vragen, dankzij onze wederzijdse verbinding die we bouwen tussen de Schepper en ons, maken we ons verzoek duidelijker en verfijnen we het, totdat wij in staat worden gesteld om de spirituele wereld te voelen. ‘Een gebed’ is het werk van het hart: perfectioneren, zuiveren, voorbereiden. Als wij vragen, eisen en het uitschreeuwen, wordt ons gebed tot een verbinding met de Schepper die via de groep tot stand is gekomen en tot ‘een gebed van de velen’ is geworden. Dit is de enige manier om Hem te bereiken.

Als wij alles op de juiste manier doen, zijn we voortdurend bezig met het perfectioneren, verhelderen en voorbereiden van onze kelim (vaten) van waarneming om er spiritualiteit in te gaan voelen. Op weg er naartoe vragen wij: “Geef mij!” maar langzamerhand beginnen wij onze verlangens en eisen te verfijnen en richten wij ze op liefdevol geven, op het vormen van eenheid met de vrienden, op het onderscheiden van de vorm van alomvattend geven – de Schepper – in deze eenheid, die onthuld wordt volgens het principe ‘kom en zie’.

En zo bereiken het verstand en wat wij in onze kelim voelen de juiste parameters en wordt het voor ons mogelijk om de spirituele wereld te voelen. Deze wereld bestaat hier en nu, we bevinden ons erin, maar we voelen het niet …

Daarom is een gebed een proces, waarin we onze kelim voor de spirituele waarneming voorbereiden.

Filed under: Congressen, Gebed, Groepswerk, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we onszelf beschermen als de Schepper zich aan ons onthult, als onze Reshimot (informatieve genen) en verlangens veranderen en op ieder niveau dat ons gegeven wordt, worden vernieuwd?

Antwoord: Dit is waar, maar we moeten het eerste principe niet over het hoofd zien, dat stelt dat het enige wat we hoeven te doen is werken aan onze verlangens en vragen, het resultaat komt van Boven. Zelfs als we misschien wel voor duizend verwarrende situaties komen te staan, het maakt geen verschil. Alles wat we hebben te doen is een verlangen voorbereiden voor elke staat.

Er is totale verwarring om ons heen, we kunnen niet nagaan wat voor innerlijke verbindingen er zijn en we begrijpen niets. We hoeven ook niets te begrijpen: het enige wat we hoeven te doen is willen. Wij hoeven een situatie niet te begrijpen en de fragmenten van het hele plaatje tot een geheel te maken. Het is onze taak om ertoe bereid te zijn om met de hulp van het corrigerende Licht alles met elkaar te verbinden. Hoe meer verwarring, hoe beter.

Als we op een verkeerde manier naar ons innerlijk werk kijken, lijkt het erop dat we helemaal niet verder komen. We raken steeds meer in de war en gefrustreerd, als we terugkijken worden we bang door gebeurtenissen in de afgelopen jaren en als we vooruit kijken, zien we zelfs geen sprankje hoop. Rabash zei eens tegen me: “Bij het verlaten van een les moet je je leger voelen dan de dag ervoor, anders was de les niet succesvol.”

De les moet eindigen met een gevoel dat we niets hebben.”Wat moet ik doen?” roep ik dan uit. Mijn schreeuw moet hoorbaar zijn.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/26/12, “Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie, Uncategorized - Geen reacties→

Een mens heeft ook hulp van Boven nodig om tot absolute wanhoop te komen. Als mens alleen zijn wij daar niet toe in staat. Het is iets groots om je grens te voelen: dit ben ‘ik’, en dit is niet langer ‘ik’. Alleen de Schepper kan dit teken geven, deze grens laten voelen, de grens tussen Hem en mij.

Wij doen allerlei dingen met allerlei trucjes erbij, totdat we plotseling wanhopen, we zien er het zogenoemde ‘vonnis van de Hemel’ in, waarvan de betekenis is: een teken van Boven. Baal HaSulam schrijft: “Er is geen gelukkiger staat in de belevingswereld van een mens, dan wanneer hij zich wanhopig voelt over wat hij zelf kan ….” Deze staat komt naar een mens toe van de Schepper, men zit volkomen vast.

Wij waren bezig met het bijeen brengen van onze kleine inspanningen, een voor een, en dan ontvangen wij ze, tegelijkertijd, ze zijn al tot één geheel geworden. Wij stoppen onze inspanningen niet in een of ander doosje, nee, zij verzamelen zich tot één gezamenlijke kli (vat), en het resultaat komt van de Schepper. Niemand weet wanneer het zal gebeuren. Daarom vond de uittocht uit Egypte plaats in haast en duisternis.

Wanneer wij proberen om eenheid te bereiken, beginnen wij er samen aan te werken, en dan ontdekken wij plotseling de kracht van wanhoop, weerzin en machteloosheid. Deze wanhoop brengt ons tot een dringende vraag: wij hebben hulp nodig om ons met elkaar te verbinden. En wij schreeuwen het uit. Deze schreeuw wordt gevolgd door Hulp van Boven.

Het is dus onmogelijk om de Schepper te bereiken, zonder eerst innerlijke wanhoop te voelen en tot een gezamenlijke inspanning te komen. De Schepper is een Kracht, die juist onthuld wordt door gezamenlijke inspanning, gezamenlijk werk. In één enkel mens is de Schepper niet aanwezig. Het hogere Licht kan alleen aanwezig zijn in een kli, die in zekere mate gecorrigeerd is, één enkel mens is een “stukje, gebroken” van het geheel.

From the Arava Convention 2/25/12, Lesson #6

Filed under: Congressen, Eenheid, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Wat behoort de minimale verbinding met de groep te zijn en wat is daarin het belangrijkste?

Antwoord: Er zijn veel soorten werk en allerlei verhoudingen in de groep: als de vrienden kleiner zijn dan ik, groter dan ik of gelijk aan mij en of ik mij met hen verbind als de onthulling van de Schepper of dat ik hen als een schild gebruik. De groep is alles. De groep is een verlangen dat ik kan richten, waarmee ik kan spelen en via de groep bepaal ik mijn houding naar de Schepper. Door de groep verkrijg ik een Masach (scherm). Alles wat ik wil vragen, mijn gebeden, mijn verlangens, mijn definities en wat mij duidelijk wordt, dit alles gaat door de groep naar de Schepper.

De groep is het kompas, waarmee ik me kan richten op de Schepper, de hogere Kracht. Als ik mij kan verbinden met de vrienden en een eenheid met hen vorm, ben ik beter geconcentreerd en nauwkeuriger afgestemd op de Schepper. In deze fysieke wereld kan ik een ander zien en naar hem toegaan. In de spirituele wereld zie ik de Schepper echter niet, ik weet niet wat geven is of waar het is, op welke frequentie. Het is alsof ik een radio heb, maar niet weet hoe ik de zender moet vinden, te midden van miljoenen andere zenders.

Ik heb dus een probleem, omdat ik totaal niet weet wat spiritualiteit is en ik me dat op een volkomen verkeerde manier voorstel. Als het eenvoudigweg het tegengestelde zou zijn van wat ik denk, zou ik in ieder geval de richting enigszins weten. Maar ik heb geen idee waar ik spiritualiteit kan vinden. Ik sta in het midden van een cirkel en ik kan elke richting opgaan, ik heb 360 graden ter beschikking en volgens mijn natuur zal ik de juiste richting zelfs niet kunnen vermoeden.

Daarom is er maar één middel: de groep, waardoor ik mij enigszins kan voorstellen wat de eigenschap van geven inhoudt. Als ik ernaar verlang om mij innerlijk met hen te verbinden, zal ik in die verbinding, in mijn verlangen naar hen, gaan voelen wat de eigenschap van geven van de Schepper is. Zo kan ik mijn houding ten opzichte van Hem in mijzelf vormen.

Zo wordt de groep iets, wat voor mij het kostbaarste is, een middel waardoor ik mijn enige en meest belangrijke doel bereik. Ik begin te voelen, dat ik de Schepper kan ontdekken als ik met de groep ben en wij ons met elkaar verbinden. De Schepper wordt alleen in die staat onthuld, in het gezamenlijke gebrek, in het gezamenlijke gevoel dat tussen mij en de groep wordt gecreëerd. Op een andere manier kan Hij nergens onthuld worden.

Het is alsof we samen een toneel bouwen waarop de Schepper kan verschijnen en optreden, in het gevoel van onze gezamenlijke verbinding, van Arvut (wederzijdse zorg), van onze hechting. Als dat niet zou bestaan, zou de eigenschap van geven, waarin de Schepper onthuld kan worden, er niet zijn, want daarvoor is gelijkvormigheid nodig.

From the 1^stpart of the Daily Kabbalah Lesson 1/25/12, Shamati #175

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent: voortgaan op het pad van geven?

Antwoord: Als het het Doel van de schepping is om vreugde brengen aan de schepselen en de Schepper een positieve Kracht is, die goed doet en alleen dit de essentie van Zijn handelwijze naar ons is, waarom moeten we dan tot Hem bidden om goed te zijn voor ons?

Iedereen schreeuwt naar de Schepper: “Doe iets goeds voor ons!” Dat is belachelijk! Waarom zou ik een vriendelijk mens smeken om vriendelijk voor me te zijn? Hij doet al goed, Hij kan niet anders dan goed doen. Over de Schepper staat geschreven dat Hij even goed is voor de goeden als de kwaden. Hij verandert Zijn houding nooit, zoals er staat geschreven: ‘Ik heb mijn HaVaYah niet veranderd’ en ‘ het Licht is aanwezig in absolute rust’.

Hieruit blijkt dat het geen zin heeft om Hem te vragen om iets goeds. Maar, alle gebeden, alle verzoeken en de psalmen zijn geschreven door Kabbalisten, door mensen die in de spirituele wereld leven. Waarom baden ze dan: “Help mij, red mij, doe dit voor mij?”

Dit zijn smeekbeden om het verlangen: “Help mij om mijn waarneming te corrigeren!” te vormen. Dit wordt: ‘het werk van de Schepper’ genoemd, hoewel  geven aan ons voor de Schepper geen werk is, het brengt Hem vreugde.

Mijn werk bestaat eruit om te vragen om het juiste verlangen, de juiste kli (vat) en het is Zijn werk om deze kli te scheppen. Met andere woorden: het is een vraag om gereed te zijn om de vervulling te kunnen aannemen, waarmee wij gehechtheid aan Hem bereiken, het is geen vraag om een aangename verandering.

Het woord ‘gebed’ betekent ‘zelfbeoordeling’. Het is het verzoek van het schepsel om veranderd te worden. Als ik vraag: “Waarom heeft U mij verlaten?”, heeft Hij mij dan werkelijk verlaten? Of zeg ik dit alleen met betrekking tot mijn eigen perceptie, waardoor ik het gevoel heb, dat Hij mij heeft verlaten en ik me dat realiseer? Eigenlijk vraag ik Hem om mijn waarneming te veranderen, zodat ik kan voelen dat Hij mij niet verlaten heeft of ver van mij weg was.

Een gebed is een vraag om de correctie van onze verlangens en dit heet: werk voor de Schepper. Het gaat niet om de vervulling zelf.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/15/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Waarneming - Geen reacties→

Als we iets willen oplossen, moeten we ofwel van het allereerste begin uitgaan of van het einde: van het begin van de schepping of van het uiteindelijke Doel. Wat zich daartussen bevindt behoort tot ons werk, tot onze vrije keuze. Door een analyse te maken van het begin en het einde, moeten we begrijpen wat we in het midden te doen hebben.

Het verschil tussen het begin en het einde van het pad, bestaat uit het verkrijgen van de intentie om te geven. Dit is in feite het enige wat verandert. Door onze intentie te veranderen bereiken we het verschil tussen ons en de Schepper en corrigeren wij dat. Hieruit blijkt duidelijk, dat onze taak uitsluitend bestaat uit het bereiken van deze juiste intentie.

Iedere daad bestaat uit: gedachte, redenering en uitvoering. De gedachte is het plan dat aan alles voorafgaat, waarin vanaf het begin het resultaat van de daad aanwezig is. In het midden, tussen het plan en de uitvoering ervan, bevindt zich de redenering, namelijk het inzicht.

Om het juiste inzicht te verkrijgen, moet er concentratie zijn. Daarom hebben Kabbalisten de gewoonte om in stilte te zijn, wat we in deze wereld ook doen. Als iemand op het punt staat van een belangrijke gebeurtenis en hij wil begrijpen hoe hij het zal aanpakken, gaat hij zich daarop concentreren. Hij heeft stilte nodig en probeert zich af te sluiten, zodat hij niet afgeleid wordt door externe gesprekken. Hij bereidt zich intensief voor om de handeling correct uit te voeren.

Daarom willen wij dit weekend in stilte doorbrengen, in rust, en erover nadenken hoe wij de juiste handeling kunnen bereiken. In plaats van te spreken, zullen wij door stilte tot inzichten komen.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 1/10/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Kabbalah Studie, Vrije Wil - Geen reacties→

Bij elke stap op de weg, moeten we komen tot een vraag, een dringend verzoek, een gebed. Niets anders werkt hier dan het gebed: een vraag naar de hogere Kracht, het Licht, om iets tot stand te brengen.

Vele jaren gaan voorbij voordat een mens dit begrijpt en het op deze manier begint te voelen. Het verstand helpt hier niet bij. Deze houding, ten opzichte van zichzelf en de wereld, die hij wil ontdekken, kan alleen ontdekt worden door innerlijke gevoelens, op een natuurlijke en instinctieve manier. Een mens moet begrijpen dat dit alleen het werk van de Schepper is, het hogere Licht dat hem beïnvloedt.

Voor alles wat hij wil doen om verder te komen, moet hij vragen en hopen op de invloed van het Licht, zodat het een mens beïnvloedt, veranderingen in hem teweegbrengt en hem een andere houding tot de werkelijkheid geeft. En in overeenstemming daarmee zal de werkelijkheid onthuld worden en dan zal hij de werking van het Licht gaan voelen en begrijpen.

Het Licht zal hem door verschillende staten heen leiden, waardoor hij de relatie tussen hem en de Bron van het Licht zal ‘zien’ (voelen en begrijpen).

We moeten altijd verwachten dat het Licht ons zal beïnvloeden. Dit is het allerbelangrijkste. En we moeten het niet alleen verwachten, maar het hartstochtelijk verlangen, er voortdurend op hopen, er gereed voor zijn en openstaan voor deze invloed. Dit is het enige wat ik kan doen. Dit is ons belangrijkste werk.

Als mensen bij elkaar komen en leven voor deze hoop, verlangen naar deze verandering in zichzelf, die in hen zal plaatsvinden door de hulp van het Licht, kunnen ze werkelijk elkaars harten laten ontwaken en één zijn in deze ene vraag. Dan zal hun vraag werkelijk de kwaliteit bereiken die nodig is, zodat het Licht erop antwoordt. We willen immers het Licht niet onthullen voor ons eigen belang, maar om het door ons heen te laten stromen en zo anderen te beïnvloeden: degenen die niet weten hoe ze dit uit zichzelf moeten vragen!

Zij wachten ook op deze verandering, onder invloed van aards lijden, maar ze weten niet hoe ze in één taal kunnen spreken met het Licht en daarom lijden ze, op hun kleine niveau.

Het Licht wekt hen met opzet, zodat ze de aarde worden: stof onder de voeten van de rechtvaardigen’, zodat de rechtvaardigen naar het niveau van Bina opstijgen om Licht te vragen voor allen die in het stof liggen…

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/4/12, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie - Geen reacties→

‘Heb je naaste lief als jezelf’– deze eigenschap is ons enige doel, het spirituele gevoel dat bedoeld is om al onze verlangens te vervullen. Dit betekent: zorg voor de situatie in de wereld, voor de mate waarin alle mensen, de hele mensheid, in goede omstandigheden zullen kunnen leven.

En natuurlijk zullen sommige invloeden hen goed lijken en andere slecht, men zal zich misschien tegen ons verzetten en ons niet willen accepteren, of zelfs op ons neerkijken alsof we kleine kinderen zijn, die niets begrijpen. In ieder geval denken ze, dat we het doel, de toekomst van de wereld, anders zien dan zij.

Maar deze innerlijke zorg voor de wereld moet in al onze daden en gedachten aanwezig zijn en ons leiden. Als een mens zich bewust is van deze zorg, is hij correct afgestemd. Als hij verscheidene andere doelen voor ogen heeft en die betrokkenheid en zorg hem niet leiden, niet in hem leven, is dat een teken dat de intentie ‘Israel, de Torah en de Schepper’ (een mens die zich rechtstreeks richt op de Schepper, op het corrigerende Licht) zich niet in zijn innerlijk verbinden. Alleen hiervoor zijn we aan het werk en studeren we.

From the preparation to the Daily Kabbalah Lesson 2/2/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Wereld - Geen reacties→