Uit de Geschriften van Rabash, ‘De Nieuwe Maan’: Malchut wordt de maan genoemd en het wordt de nieuwe maan genoemd, omdat het concept van het koninkrijk der hemelen betekent dat wij elke dag het juk opnieuw moeten accepteren. Het feit dat wij het gisteren hebben geaccepteerd is niet voldoende, want de heilige Ari zegt dat wij de lichtvonken, die onophoudelijk in BYA vielen, moeten opheffen, opheffen naar heiligheid.

Wanneer een mens het juk steeds opnieuw op zich neemt, wordt dit beschreven als een handeling waarbij men een deel van de afscheiding op zich neemt en het verbindt met spirituele eenwording. Dit is de betekenis van de gedachte dat Malchut elke dag naar een bepaald punt terugkeert en dit punt wordt een zwart punt genoemd, het heeft in de heilige Zohar geen witheid in zich, het schijnt namelijk niet, want schijnen wordt witheid genoemd, we moeten het namelijk steeds vernieuwen.

Als een mens zichzelf werkelijk wegcijfert voor de groep, de groep respecteert en het verlangen ervan waarmaakt door de uiting van geven en liefde in de verbinding tussen de vrienden te willen plaatsen, ziet hij hoe ver hij van deze voorwaarde verwijderd is. En als hij in zichzelf versterkt dat de grootheid van dit gevoel wenselijk is, brengt de afstand hiertoe hem tot wanhoop omdat hij voelt dat hij dit Doel niet kan bereiken. Tegelijkertijd begrijpt hij hoe belangrijk dit Doel is en krijgt hij de kracht om het te bereiken.

Uiteindelijk realiseert hij zich ten volle dat zijn kracht niets betekent. En hier is niemand zo wijs als degene die ervaring heeft, het is onmogelijk om deze ontdekking over te slaan. Alleen door de vele handelingen, activiteiten en het werk dat Kabbalisten ons aanraden, komen we tot een staat van wanhoop.

Een staat van wanhoop brengt ook een gevoel van geluk met zich mee. Zoals Baal HaSulam schrijft: er is geen gelukkiger moment in het leven van een mens dan wanneer hij wanhoopt over zijn eigen kracht. Want nu is hij zover dat hij het uitschreeuwt vanuit het diepst van zijn hart, dit is een waarachtig gebed. Hij vraagt om de kracht om zich te kunnen wegcijferen voor de groep, want de toegang tot het spirituele werk is hiervan afhankelijk.

En dan ontvangt hij de kracht die het hem mogelijk maakt om zich weg te cijferen en zich aan de groep te hechten. Dit wordt genoemd: de transformatie van zijn zwarte punt in een wit punt. Zo komt hij vooruit en hij krijgt onmiddellijk een nieuw zwart punt. Van al deze punten, het ene na het andere, bouwt hij zichzelf en hij verandert duisternis steeds weer in licht. Zo vernieuwt de maan zich.

Totdat alle ingangen en uitgangen, die elkaar voortdurend afwisselen, uiteindelijk in hem een staat van kleinheid (Katnut) bouwen. De spirituele foetus is tenslotte gevormd en geboren, is veranderd in een pasgeborene. De foetus cijfert zichzelf volledig weg. Alle 613 verlangens gaan door het proces van correctie door middel van nullificatie en dankzij dit proces wordt hij ‘wit’ en bereikt hij het niveau van Nefesh, hij wordt geboren in de nieuwe wereld.

Na de geboorte groeit hij verder. Zijn verlangen om te ontvangen wordt steeds groter op het niveau van Ruach. Op dat niveau moet de mens al weten hoe hij zich verenigt met de handelingen van de Schepper, zodat hij op de juiste wijze kan handelen. Het verloopt net zo als in de stadia van de foetus die zich in de fysieke wereld ontwikkelt.

From the Preparation to the Daily Kabbalah Lesson 2/16/14

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe cijfer ik mezelf weg voor de groep?

Antwoord: Dat is iets heel moeilijks, het is in feite onmogelijk. Je moet je ogen sluiten, jezelf onder de invloed van de groep plaatsen en proberen om jezelf fysiek, moreel, psychologisch en spiritueel weg te cijferen voor de omgeving. Dit is de enige manier! Onderwerp en verlaag jezelf en accepteer hen zoals ze zijn. Als dit de groep is waar ik naartoe geleid ben en ik mezelf voor hen wegcijfer, bereik ik mijn tzimtzum (restrictie).

Daarom is het uiterst belangrijk dat ik me elk moment innerlijk organiseer en voor mezelf duidelijk maak: “Waarop zijn mijn gedachten, mijn krachten en mijn verlangens gericht – alles wat ik in me heb?”

Scan jezelf voortdurend ten aanzien van je innerlijk zelfbeeld, ik beschrijf voor mezelf wie ik op dit moment ben, een beest of iets dat het beeld van de mens benadert. Helaas ontdek ik altijd dat ik een beest ben. Daarna vindt er echter een beweging plaats – al is het maar een heel kleine beweging – in de richting van de mens in mij.

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De hoofdzaak is dat we het allerbelangrijkste niet vergeten: We moeten alle onderscheidingen, alle vragen en alle excuses alleen toeschrijven aan de verbinding met de groep. Al het overige behoort tot de fysieke wereld. Ik denk misschien aan verheven dingen, maar dat is niet van belang want het heeft niets met spiritualiteit te maken. Er behoort slechts één ding tot spiritualiteit: mijn verbinding met de groep en dit noemen we de vorm van het embryo. Dit is het enige wat tot spiritualiteit behoort en het is het enige wat een vorm om te geven aanneemt, alleen dit en niets anders!

Daarom vraag ik, luister ik en denk ik na over sommige vragen in de workshop, maar er moet maar één aandachtspunt in mijn gedachten aanwezig zijn: mijn huidige verbinding met de groep, de stijl ervan, de manier waarop. Dit noemen we ‘een vorm’ en het is op het ogenblik het allerbelangrijkste voor mij. Het enige waar ik elk moment voor zorg is mijn verbinding met de groep waardoor de vorm van mijn spirituele Partzuf, de afmeting ervan, enz. wordt bepaald.

Het maakt niet uit waarover we discussiëren, dit is het enige waar ik over denk. Deze verbinding is belangrijker dan wat dan ook, zoals de placenta en de navelstreng belangrijk zijn voor het embryo, dit is het enige wat telt. Het betekent dat we voortdurend deel moeten uitmaken van de Bron en het resultaat daarvan is dat de stabiliserende kracht en de vertragende kracht alleen afgemeten worden ten aanzien van dit ene onderscheid: mijn verbinding met de groep. We moeten niet vergeten dat je – als je dit nalaat – als het ware in de lucht hangt en je bezighoudt met abstracte filosofie in plaats van met specifieke verduidelijkingen.

From the Unity Workshop 2/18/2014

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: We proberen altijd te begrijpen dat alles van Boven komt en dit roept de volgende vraag op: In hoeverre moet je de situaties die je gegeven worden, accepteren en in hoeverre moet je proberen om er bovenuit stijgen en je te verbinden met de groep, ongeacht de omstandigheden? Met andere woorden: wanneer moet je de omstandigheden waarin je zit accepteren en wanneer moet je erboven uitstijgen in verbinding met de groep?

Antwoord: Allereerst moet je je vastklampen aan de Bron van al deze omstandigheden. Of er – wat de omstandigheden betreft – wel of geen inspanningen verricht moeten worden, hangt van die omstandigheden af. Maar wat maakt dat uit? Het is belangrijk dat je voortdurend onafscheidelijk verbonden bent met de Bron.

Of ik het nu fijn vind of niet, dit kan verschillen, maar dat is niet belangrijk. Ik grijp Hem vast en roep het uit: “U bent van mij!” en dat is het. En daarna moet je jezelf losmaken van wat je egoïsme op dat moment ook voelt, van wat ik ook voel als ik me tot Hem wend, ik moet me namelijk richten op geloof boven de rede. Het allerbelangrijkste is echter dat ik Hem vastgrijp en Hem niet loslaat.

Vaak krijgen we omstandigheden die we – zelfs als we het niet willen – toch met ons denken moeten accepteren. Hoe gaan we in dergelijke gevallen te werk?

Als mijn vrienden of bepaalde situaties in mijn leven mij vertellen dat alles wat er nu gebeurt van de Schepper komt, moet ik Hem – hoe onaangenaam het ook voor mij kan zijn, omdat ik niet in staat ben om er nu mee in te stemmen omdat het mij volkomen van mijn stuk brengt – accepteren als de Bron van alles wat plaatsvindt. En bovendien als een goede, vriendelijke Bron, één die voor mij noodzakelijk is zodat ik ermee kan werken en ik moet mijzelf in een staat kan brengen waarin ik voortdurend, naar al mijn vermogen, bij Hem blijf.

Ervaar ik het als een obstakel? – Ja.

Is dit obstakel voor mijn eigen bestwil? – Ja

Is het aangenaam of onaangenaam? – Onaangenaam

Toch moet ik langzamerhand de staat bereiken waarin dit obstakel zal vervagen. Dit vraagt veel geduld en veel werk, dan zal alles veranderen in zachtheid.

From a lesson in Russian, 2/10/2014

Filed under: De Schepper, Geloof boven de rede, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom doen zich steeds gezondheidsproblemen voor, in het gezin, enz.?

Antwoord: We weten niet waarom we ziek zijn omdat we het gehele scheppingssysteem niet kennen. Iemand doet iets op een bepaalde plek en op een andere plek ondervindt iemand anders er de gevolgen van omdat we ons in één systeem bevinden. Ik kan je dus niet vertellen wat je moet doen als iemand ziek is.

Het enige is dat we moeten groeien naar integrale eenheid. Alleen dit is belangrijk! Zoals Baal HaSulam schrijft: liefde voor de vrienden is bereid om al onze problemen te bedekken.

Filed under: Conventies, Gezondheid, Groep, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is op het ogenblik onze taak?

Antwoord: Onze huidige taak bestaat eruit dat we erover nadenken hoe we elk moment met alle vrienden samen een spirituele baarmoeder vormen en een foetus, met andere woorden: hoe we bouwen aan de staat van zwangerschap. We moeten voor onszelf verhelderen welke intenties, inspanningen en soorten verbinding wij met elkaar nodig hebben om de baarmoeder te vormen en door wat voor inspanningen en soorten verbindingen we de foetus gaan vormen.

Het is eveneens noodzakelijk om te begrijpen wat voor soort ruimte er moet zijn tussen de baarmoeder en de foetus. Waardoor zal deze afstand steeds groter worden? Want de grootte van deze afstand is bepalend voor de invloed van het Omringende Licht op ons, in de mate waarin de Hogere groter lijkt te zijn voor ons en ik lager, heeft het Corrigerende Licht een sterkere invloed op mij.

In het Omringende Licht zijn Sefirot en vele soorten Licht die invloed op ons hebben en ons opbouwen vanuit allerlei soorten vormen. In het begin gebruiken we vormloos materiaal, een vormloos verlangen. Je kunt dit vergelijken met ons fysieke lichaam dat uit stamcellen wordt opgebouwd die zich later met elkaar gaan verbinden en verschillende lichaamsdelen opbouwen: handen, voeten, hersenen, hart, lever, longen, enz.

Zij gaan heel complexe verbindingen met elkaar aan en ontvangen van de moeder allerlei functies en soorten werk om in het lichaam voor zichzelf te kunnen zorgen. Voorheen zorgde de moeder voor het bloed van de foetus, maar nu gaat het hart werken en daarna worden alle lichaamsdelen bij het werk betrokken, uitgezonderd de longen. De foetus gaat als een levend lichaam functioneren. Slechts een paar systemen zijn nog niet actief. Later zullen we leren waarom ze pas na de geboorte actief worden.

Door onderzoek is al bewezen dat de foetus de wereld waarneemt via de weefsels van de moeder. Als buiten het lichaam het licht wordt aangedaan, weet de foetus het en reageert hij erop. Herinner je je niet hoe je met je ogen knipperde toen je in de baarmoeder van je moeder was?

Daarom moeten we het niveau van de foetus niet onderschatten en denken dat het over niet meer dan wegcijferen van jezelf gaat. Alles is namelijk afhankelijk van de niveaus waarop ik mezelf wegcijfer en afhankelijk daarvan voeg ik heel veel waarnemingen toe. Het Licht van Ein Sof (Oneindigheid) komt naar me toe en in mij worden er allerlei soorten niveaus van stadia van verlangen gewekt, vanaf niveau nul tot en met vier. In de mate waarin ik mijn verlangen wegcijfer om een foetus te kunnen blijven, ga ik samenwerken met het Hoge Licht van Ein Sof in elk klein onderdeel.

Behalve ademhalen, wat tot het niveau van Bina behoort en daarboven, gaan alle andere niveaus zelfs voor de geboorte al functioneren. Een foetus is een heel wijs niveau, het is het fundament voor de totale verdere ontwikkeling van alle niveaus. Alles begint bij het stille niveau, namelijk bij de foetus.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 2/12/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Ibur, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Nu de Conventie voorbij is, voel ik dat ik begin terug te keren naar mijn vorige staat en dat wil ik helemaal niet. Wat moet ik doen zodat alles wat ik doe en waaraan ik denk voor de Schepper zal zijn met de bedoeling Hem vreugde te schenken?

Antwoord: De Schepper heeft ons leven zo geregeld en niets is aan ons. Zo gaat het ook met politici, economen, onze familieleden en zelfs met ons. De Schepper regelt en organiseert dit leven opzettelijk op de manier waarop we het voelen, zodat wij vanuit deze specifieke voorwaarden de openbaring van Zijn Uniekheid, Zijn Heelheid zullen bereiken.

Dus het feit dat je al het gevoel hebt dat je wegdrijft van de Conventie en terugkeert naar je vorige leven, terwijl je nog hier bij ons bent, is geen goed teken. Je moet alles doen wat in je vermogen ligt om jezelf op te warmen zodat je het niveau dat je hebt bereikt niet verliest en je je er met je tanden in vastbijt.

Ik begrijp dat het moeilijk is en ik weet zelfs dat het iets onmogelijks is, maar je geringste inspanningen om dit te doen, helpen je al om geestelijk op te stijgen en het is puur winst. Vooral nu je nog hier bent en je dagelijkse routine je nog niet onder druk zet, moet je dit absoluut op elke mogelijke manier weerstaan.

Ik heb soortgelijke oefeningen gedaan toen ik samen was met Rabash, toen Irak tijdens de Golfoorlog Israel bombardeerde en de raketten op een afstand van ongeveer 500 à 700 meter van de plaats waar wij studeerden, neerkwamen. Het was zeer onaangenaam, maar een mens moet zich voortdurend proberen vast te houden aan de verbinding met de Schepper, zowel in goede als in slechte situaties.

Probeer dus voortdurend om een kleine ruimte in je denken vrij te houden, waarin je steeds in contact blijft met de Schepper, ongeacht de staat waarin je je bevindt, zelfs wanneer het een staat is waarin je niets voelt.

Filed under: Conventies, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Een conventie is altijd een belangrijke test voor ons. Hoe kunnen we er zeker van zijn dat we ons tussen de conventies in de juiste richting bevinden, zelfs als we negatieve gevoelens hebben?

Antwoord: Ik kan je niet zeggen wanneer je negatieve gevoelens hebt en wanneer niet. Als je met ons verbonden bent, kom je verder en de geografische afstand is daarbij niet van belang.

Ik herhaal het opnieuw, je komt alleen verder als je samen met ons bij al onze gezamenlijke acties bent, want als je een paar lessen mist, mis je veel meer en zul je niet begrijpen wat er in de volgende les gezegd wordt. Je zult de dingen innerlijk niet begrijpen! Je zult de noodzakelijke vervulling en voldoening niet krijgen.

Mijn lessen zijn altijd opwaarts gericht, voortdurend opwaarts. Je denkt misschien dat het om een herhaling gaat of dat het niets met het voorgaande materiaal te maken heeft, maar dat is niet waar! Ik beweeg me altijd voorwaarts! Het kan anders gepresenteerd worden, op een andere manier, in een andere stijl, maar het is altijd op een toenemend hoger niveau.

Je mag dus geen enkele les missen! Als je – om wat voor reden dan ook – een paar dagen geen mogelijkheid hebt gehad om naar de lessen te luisteren, moet je ze later gaan zien. Het probleem is dat veel vrienden niet dagelijks serieus deelnemen aan de lessen terwijl ik mijn studie precies daarop baseer. Een student is iemand die mij op de voet volgt.

Filed under: Conventies, Groepswerk, Kabbalah Leraar, Kabbalah Studie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Hoe kunnen we onszelf bevrijden van de impuls om voor onszelf te bidden, om egoïstisch om dingen te vragen omdat we ongelukkig zijn met hoe we in het verleden waren en onszelf de schuld te geven van dingen in het verleden? Als we dit doen geven we immers de Schepper de schuld.

Alles wat in het verleden met ons is gebeurd, moest gebeuren, de Schepper zorgde ervoor dat het gebeurde. Als we ongelukkig zijn met ons verleden nemen wij het dus Hem kwalijk dat Hij ons in die situaties heeft gebracht.

Wanneer we ons uitsluitend op de groep concentreren, helpt deze concentratie ons om onszelf te bevrijden van onze onjuiste houding ten opzichte van het verleden en het heden, ten opzichte van bidden voor onszelf, in onze naam, voor ons eigenbelang. Dit is de enige manier waarop we onszelf tot de juiste intentie kunnen brengen. En op deze manier – wanneer we ons binnen dit net bevinden – blijven we dichtbij het systeem en verwijderen we ons niet in de tegenovergestelde richting. Wanneer we ons op het gebed voor de velen concentreren en constant in deze staat blijven, redt het ons persoonlijk en helpt het om het hele systeem verder te brengen, dankzij ons.

Hoe kunnen we hier altijd naar blijven streven, erin verblijven zodra we ’s morgens onze ogen open doen? Juist hierdoor! Anders zullen al onze gedachten, alle bewegingen in onze verlangens en gedachten negatief zijn en ons van het Doel verwijderen.

Als we op deze manier verder gaan, zullen wij zeker afdalingen en negatieve impulsen ervaren, maar alleen op die manier kunnen we ze met een grotere beweging vooruit vullen. Met andere woorden: als ik voortdurend vorderingen maak door te bidden voor anderen, door hen te helpen zodat ze verder komen, zullen alle negatieve impulsen alleen worden gericht op mijn verdere vooruitgang en begrip van de richting waarin ik moet gaan en hoe ik me moet voortbewegen.

Dit zal de stijl en de vorm van mijn beweging bepalen. Dan zal de Schepper me helpen: een beetje naar links, een beetje naar rechts, aan de ander denken, dit wensen, dat wensen, enz. Als ik op de juiste manier vooruit ga, zal ik Zijn instructies zeker gaan voelen.

From the World Zohar Week “Integral Education Convention” Day Three 2/4/14, Workshop 5

Filed under: Conventies, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Intentie, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Uit de Geschriften van Rabash: “Wat betekent het dat De Beker waarover wij een Zegen uitspreken Vol moet zijn in het Werk”: Er is verschil tussen spreken en zwijgen in het werk. Spreken is namelijk de staat van onthulling, dit betekent dat men in spiritualiteit al de staat van de zuigeling heeft bereikt en hij al voelt dat hij zuigt van Kedusha (Goddelijke Aanwezigheid). De staat van zuigen verwijst naar Hassadim (Genade), want Hessed is de staat van geven, want als men de kelim (vaten) van geven verdient, wanneer namelijk alle daden die men verricht ten behoeve van de Hemel zijn en men zich niet langer bezighoudt met zichzelf, betekent dit dat men de staat van Hessed (geven) heeft bereikt.

Hieraan gaat echter de draagtijd vooraf, namelijk dat de Hogere hem corrigeert. In die periode werkt een mens niet aan zijn eigen correctie. Hij maakt zichzelf alleen ondergeschikt en de Hogere doet al het werk. Iedere keer echter maakt een mens zich echter op een andere manier ondergeschikt met betrekking tot nieuwe waarnemingen. Hij ontmoet nieuwe problemen en verstoringen, toch annuleert hij zichzelf, hij buigt zijn hoofd en accepteert alles.

Dit vindt plaats wanneer hij zich als een ongeborene in de baarmoeder van zijn moeder bevindt, waar de ongeborene zich wegcijfert voor zijn moeder en geen eigen mening heeft. Het is dan zoals de wijzen hebben gezegd: “De ongeborene in zijn moeder eet wat zijn moeder eet” en hij heeft geen eigen bestaan, hij stelt geen vragen en doet niets zelf, dit betekent dat hij ‘stom’ is en geen mond heeft om vragen te stellen.

Een mens maakt zichzelf tot iemand die niet spreekt, het is alsof hij helemaal niet bestaat in de Hogere om zo de Hogere niet te storen en zich daar niet te bevinden als een vreemde kracht. Als het embryo een vreemd lichaam is in de moeder, zal haar lichaam onmiddellijk weerstand bieden en het embryo afstoten alsof het iets gevaarlijks is. Maar hier hebben we te maken met het wonder van de natuur, want precies het tegenovergestelde vindt plaats, het hele lichaam van de moeder gaat ten behoeve van het embryo werken in plaats van het af te stoten. Dit gebeurt omdat in de natuur het fysieke embryo zichzelf ook wegcijfert wanneer het zich in de baarmoeder ontwikkelt.

… en dit betekent dat hij stom is en geen mond heeft om vragen te stellen. Dit betekent dat hij zijn mond dichthoudt en niet redetwist, hij cijfert zichzelf weg en accepteert alles. Hij heeft veel vragen en voelt rancune, maar hij geeft toe en argumenteert niet.

En dit is de tijd voor een mens om met gesloten ogen te lopen, boven de rede, en te geloven in de wijsheid van de wijzen en voort te gaan tot aan het einde. Het is niet mogelijk om dit met andere woorden uit te leggen want dit is de periode waarin een mens niets van spiritualiteit begrijpt. Daarom wordt er eenvoudigweg gezegd dat hij zichzelf volkomen moet wegcijferen en vertrouwen op het geloof van de wijzen, namelijk volkomen op hen rekenen. Het doet er niet toe wat ik in mijn hart voel en wat voor twijfels er door mijn gedachten gaan, ik cijfer mezelf weg ten opzichte van de Hogere Voorzienigheid.

Dit wordt de draagtijd genoemd, hij heeft namelijk geen mond om te spreken. Het is de staat van Malchut, de kleinste staat met de grootste restrictie, en het wordt Ibur genoemd, dit komt van de woorden overtreding en oordeel (Dinim), zoals uitgedrukt in de woorden: “De Schepper oordeelde over mij ten behoeve van jou (vanwege jou).”

De kwestie van overtreding en oordeel (Din) moet worden uitgelegd. Omdat men moet lopen met gesloten ogen, boven de rede, verzet het lichaam zich en daardoor moet men dit voortdurend overwinnen, en dit wordt overtreding genoemd, toorn en ellende, want het is zulk moeilijk werk om steeds voort te gaan in een staat van wegcijferen voor de Hogere en de Hogere te laten doen wat Hij van hem wil.

Een mens is bereid om zich op elke mogelijke wijze weg te cijferen. Hij kan de Hogere niet helpen, zoals op de niveaus van gezoogd worden en grootheid. Maar hij is bereid om zichzelf voor de Hogere te annuleren en Hem zijn lichaam en ziel te geven voor correctie. Dit wordt Ibur (draagtijd) genoemd, het is de grootst mogelijke restrictie, het allereerste niveau van spiritueel bestaan. We moeten niet wanhopen, samen zullen wij het bereiken!

From Preparation to the Daily Morning Lesson 2/11/2014

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Ibur, Innerlijk Werk, Niveaus, Spiritueel Werk - Geen reacties→