De Torah, Shemoth (Exodus) 2 vers 23: In de loop van die vele jaren was de koning van Egypte gestorven. We moeten begrijpen dat we in onszelf moeten kijken en niet buiten ons. Dit is mijn Farao en mijn Egypte en het bevindt zich allemaal in mij. Ik wil echter een nieuw ik in mij bouwen en om dat te kunnen doen moet ik hard werken en bepaalde verlangens in mij doden en ze met elkaar in conflict brengen.

Laten we ons de staat van Mozes eens voorstellen, dat kleine vonkje van geven dat in een enorm groot ego opgroeide, Farao’s paleis genaamd.

Dan komt de tijd dat de koning van Egypte sterft en ik in de staat ben waarin mijn ego eindelijk sterft. Ik begrijp dat mijn ego geen nut heeft en ik wil me ervan bevrijden, maar tegelijkertijd kan ik dat niet. Ik begrijp dat dit ego gestorven is, ik wil eraan ontsnappen maar ik weet niet hoe ik me ervan kan bevrijden.

“Dat de koning van Egypte is gestorven” betekent dat het ego ermee ophield te bestaan, zoals mensen in onze wereld sterven. Het houdt alleen in mijn ogen op te bestaan, zo schat ik het in en het verliest zijn controle over mij. Ik wil er geen slaaf van zijn! Het is nog steeds de baas over mij, maar dat gebeurt al tegen mijn wil. Wat mij betreft mag het sterven zoals alle grote heersers sterven en ik besteed er geen aandacht meer aan.

Ik kan me nog niet van zijn overheersing bevrijden, maar ik zie het ego niet langer meer als iets belangrijks en ik weiger om het te respecteren en naar zijn pijpen te dansen. Ik ben er geen trouwe slaaf meer van.

Kijk eens naar de wereld, dan zie je hoe mensen alles proberen te doen voor hun ego. Al ze eens wisten dat het een vreemdeling voor hen is. Als ze eens begrepen en inzagen dat ze voor een leugenaar werken die op een slimme manier alles afpakt wat zij verdienen door van de vroege ochtend tot de late avond hard te werken. Een mens probeert van alles, hij spant zich in, maar 99% van de opbrengst van zijn harde werken wordt door Farao van hem gestolen en hij laat alleen maar wat miserabele kruimeltjes liggen zodat die mens in leven blijft en elke dag kan blijven werken.

Alles wordt voor een mens geregeld en georganiseerd. Televisie, advertenties, de pers, verkiezingen, het werkt allemaal zo op hem in dat hij tot een slaaf wordt die op geen enkele manier kan ontsnappen. Maar langzamerhand gaat een mens begrijpen dat hij een slaaf is en dit gebeurt nu bij het Israëlische volk. Een mens realiseert zich dat hij zich moet bevrijden en uit deze vicieuze cirkel moet ontsnappen, alleen weet hij niet hoe.

Dit lijkt veel op onze huidige situatie, we beseffen dat we onszelf in ons ego begraven als we de dingen laten zoals ze zijn, maar we weten niet hoe we eraan kunnen ontsnappen. We hebben de kracht van Mozes nodig!

From KabTV’s “The Torah Chapters with Shmuel Vilozny,” 12/15/14

Filed under: Ego, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

We moeten erkennen dat we egoïsten zijn. Dus als we iets willen bereiken in dit leven, moeten we het Hervormende Licht aantrekken. Alleen kunnen wij geen enkele correctie in deze wereld aanbrengen.

Het enige wat wij zelf kunnen doen is het eindpunt van onze egoïstische ontwikkeling bereiken. Dan is dit pad ten einde gekomen. Vanuit dit punt kunnen we ons alleen nog maar opwaarts bewegen. We hebben een muur omver gehaald. Nu kunnen we alleen nog maar naar boven gaan, naar de volgende verdieping. Dat is alleen mogelijk met de hulp van het Terugkerende Licht dat ons de potentiële Kracht geeft die ons omhoog kan brengen.

Om het Terugkerende Licht aan te trekken, moeten we ons met elkaar verbinden. Laten we bij elkaar gaan zitten en met elkaar een overeenkomst tekenen. Laten we elkaar dagelijks herinneren aan onze overeenkomst, zelfs verscheidene keren per dag. We zullen zien dat het werkt.

Laten we zien hoe effectief het Hogere Licht is en leren hoe we Het aan kunnen trekken. Laten we nagaan wat de beste manier is om te studeren en te spreken. Het is een echt laboratorium waarin we als wetenschappers onderzoek doen en experimenten doen met de Hogere Kracht. We komen tot bepaalde conclusies en registreren elke test.

Probeer het en je zult zien hoe je het beste te werk kunt gaan en hoe je je niet moet gedragen. Dat zal vanaf het allereerste begin duidelijk zijn. Het probleem is echter dat we dit verlangen niet hebben. De Schepper brengt ons opzettelijk in de war zodat we geen enkele keuze meer hebben. Uiteindelijk stemmen we ermee in dat we ons met elkaar moeten verbinden, anders zal ons experiment geen enkel resultaat hebben. Het is niet meer dan een psychologische barrière, maar deze is heel moeilijk te overwinnen.

Daily Kabbalah Lesson – 12.12.14

Filed under: Correctie, Egoïsme, Licht, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

De Torah, Vajikra (Leviticus) (Kedoshim) 19 vers 28: … Jullie zullen aan jullie lichaam geen insnijdingen maken en geen tatoeages aanbrengen. Ik ben de Eeuwige.

Aan iemand die spiritueel werk doet, is het niet toegestaan om een egoïstische realiteit te vereeuwigen. Deze is tijdelijk. Je verlaat deze realiteit en hij bestaat niet meer, hij moet totaal uitgewist worden!

Als je een tatoeage laat aanbrengen, blijft deze tot aan je dood bestaan. De huid is de bovenste laag van het egoïsme, de aller buitenste egoïstische laag. Daarom wordt de Torah op de huid van een dier geschreven.

In dit geval hebben we het over het feit dat je er geen recht op hebt om de huid te gebruiken als een aandenken aan je staten. Door dit te doen, roep je je vooruitgang ogenschijnlijk een halt toe, je wilt niet verder gaan dan de bovenste laag van de egoïstische substantie.

Tegenwoordig zijn tatoeages op het lichaam heel populair geworden. Wij bevinden ons in de laatste fase van de egoïstische ontwikkeling waarin een mens zich aangetrokken voelt tot tatoeages, ze zijn echter een weerspiegeling van de innerlijke eigenschappen waar wij doorheen moeten om in de hogere wereld te komen.

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent het dat elke dag en elk moment alles opnieuw begint?

Antwoord: We beginnen nooit vanuit dezelfde staat waar we al doorheen zijn gegaan. Elk moment is er een nieuw onderwerp, een nieuw gevoel. Maar elk moment begint bij nul, we vergeten wat ervoor was, alsof we niets hebben gedaan.

Er zijn staten waarin we ons helemaal niets meer herinneren; het is alsof we ons in een soort mist bevinden, in verwarring, in een staat die we niet begrijpen en waar we niet aan gewend zijn. Je hebt een verloren gevoel, alsof je de weg kwijt bent en je herkent niet wat er om je heen gebeurt. Alles lijkt vreemd en onbekend.

Zo word je naar een nieuwe staat gebracht waarin je verheldering moet brengen, moet onderzoeken waar je bent en wat je aan het doen bent. Dat is de manier waarop je elke nieuwe staat moet beginnen, want deze omvat tien complete Sefirot van verlangens, lichten en situaties.

Hier raakt een mens aan gewend, alsof er een innerlijke diskette is verwisseld, een nieuw programma is geïnstalleerd en dan begint hij zich anders te gedragen, anders te reageren, de wereld in een andere vorm te zien; alles is anders. We moeten gewend raken aan het doormaken van vele veranderingen. Alleen iemand die zich niet ontwikkelt wordt niet veranderd.

De hele natuur evolueert: zelfs het minerale, het plantaardige, het dierlijke en ook de gewone mens, oftewel de hele mensheid. Maar bij een Kabbalist komt de evolutie tot uitdrukking in een andere absorptie van de werkelijkheid, in een verdeling van de werkelijkheid in waarom en wat ik in me opneem en voel. En dit gebeurt zelfs al voordat we de spirituele ladder beklimmen waar al een heel sterke verandering plaatsvindt, ook in de kwaliteit van de staten. Het verschil tussen twee aangrenzende staten op de spirituele ladder is immens. Het zijn eenvoudigweg verschillende dimensies.

Daily Kabbalah Lesson – 11.26.14

Filed under: Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Het Chanoeka feest begint (17 t/m 24 december in 2014), het herinnert ons aan de overwinning van de Makkabeeën in de oorlog met de Grieken. Wat betekent hun oppositie in diepere zin?

Antwoord: ‘De Grieken’ is mijn verlangen om te genieten, mijn egoïsme zegt tegen mij: “Luister, je moet je op je logica en je instinct vertrouwen. We moeten leven volgens het verstand en dat heb je. Je kunt op een rationele manier leven en alles wat zich voordoet evalueren en afwegen. Wees zoals iedereen.”

Dit is de Griekse benadering. Deze is correct en goed, iedereen vindt dit prima en er is niets tegen in te brengen. Het is wel zo dat de wereld dit niet kan realiseren, want ons leven is verre van een paradijs. We hebben echter geen andere hulpmiddelen die duidelijk, waar en logisch zijn, onderbouwd door de wetenschap en de psychologie, op een solide basis gefundeerd, begrepen door gevoel en verstand.

Er is echter nog een andere benadering: die van de ‘Makkabeeën’.

“Nee,” zeggen de Makkabeeën, “op die manier willen wij niet leven. We willen leven volgens de wetten die Abraham als fundament voor het Joodse volk heeft gegeven, het principe van liefde voor de ander als voor mijzelf. En dit moeten we bereiken.”

De Griek in mij antwoordt hierop: “Eerlijk gezegd heb je voor honderd procent gelijk.”

Maar wacht, hoezo? Hij beweerde net het tegenovergestelde. Hebben ze allebei gelijk?

“Ja,” gaat mijn Griek verder, “ik zou natuurlijk volgens de liefde willen leven. Maar dit is een onbereikbare utopie. Heb je een pil die we kunnen innemen zodat daarna alle mensen op aarde zeker van elkaar zullen houden? Kun je eenheid opleggen, elkaar helpen, voor elkaar zorgen, garant staan voor elkaar en overal gelijkwaardig zijn? Ben je in staat om van iedereen je vriend te maken?”

Dus, het probleem van de Makkabeeën is dat ze irrationeel en onrealistisch zijn. Hetzelfde wordt gezegd over de wijsheid van de Kabbalah: “Waar dient het voor? Het is beter om echt succes in het leven te bereiken. Enige belangstelling voor hogere zaken zou nuttig kunnen zijn, maar om er mijn hele leven er aan te wijden, dat is te veel. Dat is niet logisch.”

Daarom zijn de Makkabeeën aanvankelijk klein en zwak. Ze hebben niets dat mij zal overtuigen. Er is een heel kleine Makkabee in mij verborgen en er zit een sterke Griek in mij die zich daar comfortabel voelt. Wat moet ik doen? Wat voor oorlog gaat er tussen hen ontstaan?

Ik krijg echter een antwoord dat me vertelt: “Zelfs als je het uiterlijke beeld opgeeft, begrijp je innerlijk dat er geen andere manier is, we moeten volledige eenheid bereiken en dat is liefde, dan kun je er namelijk aan beginnen om de juiste groep te bouwen. Daarin zal je het Licht aantrekken, dat is een speciale Kracht die inherent is aan de Natuur en die kun je gebruiken. Jij hebt alleen maar een kleine vonk, maar de Natuur heeft een enorm groot Licht en dat kan je naar je toetrekken.”

Dan zul je zien dat de hele wereld niet meer dan een theater van illusie was. Die wereld zal oplossen en vervagen, zoals in Hollywood films, verdwijnen en voorbij zijn. Inderdaad, het hele beeld was fictief.

Dit zal echter gebeuren op voorwaarde dat je je vonk, je kaars, toevoegt aan het grote Licht dat de wereld vult. En om die noodzaak te voelen, moet je inspanningen leveren die in strijd zijn met je verstand.

Vraag: Hoe kan ik dit aan mijn familie uitleggen, zij staan ver van zulke gedachten af als de kaarsen van Chanoeka worden aangestoken? Hoe kan ik ze hier wat van bijbrengen?

Antwoord: De Makkabeeën hebben de oorlog tegen de indringers gewonnen omdat ze zich verenigden. Ze gingen naar de mensen toe en het lukte hen om ze tot eenheid te brengen.

Daarom is het voor ons niet nodig om tijdens een oorlog tot eenheid op te roepen, want dan is het al oorlog. Nee, we moeten ons nu met elkaar verenigen, dan zal er geen oorlog komen. Wij zullen hiermee alle kwade krachten neutraliseren.

Laten we ons dus verenigen. Wat voor kwaad zou dat kunnen veroorzaken? Geen enkel. We moeten ons er alleen een beetje voor inspannen. Dat vertelt Chanoeka ons: door ons te verenigen, zullen we onze grootste overwinning behalen.

Daily Kabbalah Lesson – 12.16.14

Filed under: Denken, Eenheid, Feestdagen, Gevoel, Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De Torah, Vajikra 19 (Leviticus) vers 16: Ga niet als overbrenger van lasterpraatjes onder je volksgenoten rond; blijf niet stilstaan als het om het bloed van je naaste gaat. Ik ben de Eeuwige.

In onze wereld is een kwaadspreker iemand die er plezier in heeft om het ego in anderen te onthullen. Het is interessant dat zo iemand opvallend oprecht is. Hij liegt niet en hij wil anderen niet kwetsen, hij legt simpelweg de vinger op onjuistheden, op de corruptie die in de maatschappij bestaat in de verhouding tussen mensen.

Commentaar: Maar bij kwaadsprekerij wordt er nooit openlijk tegen iemand gesproken, alleen achter zijn rug …

Antwoord: Dat maakt geen verschil, want zijn motieven kunnen tegelijkertijd goed zijn. Het is echter de vraag of hij handelt ten behoeve van de correctie, of de onthulling van het kwaad bedoeld is om een sterkere verbinding tussen mensen te bereiken.

Kwaadsprekerij veroorzaakt scheiding tussen mensen en vergroot de afstand tussen hen. Je kunt hetzelfde doen als je gebrek aan verbinding tussen mensen ontdekt en je je tegelijkertijd afvraagt hoe je ze dichter bij elkaar kunt brengen. Als het je bedoeling is om mensen met elkaar te verbinden, is er geen sprake van kwaadsprekerij.

In het spirituele werk wordt kwaadspreken niet beschouwd als iets van jezelf of naar anderen toe, maar als iets in relatie tot de Schepper, want Hij is degene die de harmonie tussen ons verstoort, onze problemen veroorzaakt, het gebrek aan integratie tussen eigenschappen en delen van het unieke mechanisme van de ziel. Door Zijn Licht onthult Hij het gebrek aan onderlinge samenwerking en daarom is Hij de belangrijkste oorzaak van al deze gebeurtenissen. Anderzijds is het zo dat wij moeten werken aan de onderlinge samenwerking.

Hier komt kwaadsprekerij aan het licht als iets dat het kwaad onthult maar niet denkt aan de correctie ervan en niet opereert via de middellijn. Ieder van ons ontdekt fouten als hij focust op correctie met het doel om ze te corrigeren en er niet op uit is om er in te gaan wroeten.

De onthulling van het kwaad trekt het Licht aan dat alle corruptie in mij naar voren brengt, maar ik moet eerst aan de onverdeelde, integrale, harmonieuze staat denken, zoals er geschreven staat: “Het einde van de handeling is in de aanvangsgedachte aanwezig.” Dit is het heel subtiele verschil tussen kwaadspreken en het juiste doen.

Als mijn vriend mij nu bijvoorbeeld zegt dat ik iets verkeerd heb gedaan, spreekt hij dan kwaad of niet? Dat ontdek ik alleen door de manier waarop het mij brengt tot de onthulling van mijn corrupte staat en de wijze waarop ik deze kan corrigeren. Kwaadspreken doet dat echter niet, dat is een totaal egoïstische benadering.

Dus als mijn vriend het kwaad in mij onthult om mij op de juiste manier de weg te wijzen en hij zelfs dichter bij me wil komen, is hij geen kwaadspreker maar een vriend.

Ik kan er niet omheen om mijn vriend te helpen om allerlei obstakels en fouten te ontdekken, want ik zie mijn eigen ongecorrigeerde staat. Ik moet er alert op zijn dat ik geen kwaadspreek, maar er tegelijkertijd niet van afzien om de fouten van mijn vriend te onthullen. Ik moet deze dingen op de juiste manier doen want ik moet me met hem verbinden en samen met hem de correctie bereiken. Dit wordt bedoeld met: “Blijf niet stilstaan als het om het bloed van je naaste gaat.”

Bloed is het vierde deel van de vier fasen van het verspreiden van het Licht in de ziel, dit betekent dat het hulp is op het laagste niveau van correctie dat het fysieke lichaam tot leven brengt. Ik help anderen om omhoog te stijgen, maar er is een voorwaarde aan verbonden. Al het andere moet door de mens zelf gedaan worden. Ik breng hem maar een klein stukje omhoog.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 4/02/14

Filed under: Correctie, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Het verhaal over Job gaat over de essentie van het menselijk lijden. Als hij een aantal fatale tegenslagen meemaakt, zegt de Schepper tegen Job: “Waar was je toen ik de aarde grondvestte?” Wat betekent die vraag?

Antwoord: Voel dat je een menselijk wezen bent, je bent groter dan al het andere en daarom heb je de taak om de ontwikkeling in eigen handen te nemen, om de wereld te besturen. Job wil eenvoudigweg nergens anders naar kijken dan naar wat hij bezit. Natuurlijk komt er op deze manier geen einde aan zijn lijden.

Vraag: Dan blijkt dat de Schepper tegen Job zegt: “Je begrijpt niet hoe de natuur wordt bestuurd, hoe zou je kunnen begrijpen wat er met je gebeurt?” Wat heeft een mens te leren: de Schepper, Satan (de neiging tot het kwaad), beide?

Antwoord: Dat is hetzelfde: de twee tegengestelde vormen van dezelfde Kracht die in de wereld werkzaam is. Alleen de Kracht van Liefde is in deze wereld werkzaam, daarom is alles in de natuur met elkaar verbonden, zacht, in harmonie, uitgezonderd een klein gebied dat we het gebied van de menselijke natuur noemen.

Deze Kracht ontbreekt in ons met een bedoeling, namelijk dat wij die Kracht zelf, met ons volle bewustzijn, met onze eigen handen en door ons eigen handelen, creëren. Dan worden we gelijk (Domeh) aan de Schepper, aan de gehele natuur en zullen we Adam (Mens) genoemd worden.

Vraag: Wat gebeurt er dan met Satan? Verdwijnt hij?

Antwoord: Hij bestaat niet! De neiging tot het kwaad, d.w.z. haat, wordt in ons zichtbaar door gebrek aan liefde. Haat heeft geen zelfstandig bestaan, het is gebrek aan liefde, verbinding, samenwerking en Arvut (verantwoordelijkheid voor elkaar). Als wij deze plek vullen, zal er niets anders dan Goed bestaan. Dit wordt door het verhaal over Job beschreven.

From KabTV’s “A New Life” 5/28/14

Filed under: Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom houden Kabbalisten vol dat de wijsheid van Kabbalah een wetenschap is, namelijk een studie die gebaseerd is op feiten en bewijzen?

Antwoord: Een Kabbalist brengt geen veranderingen aan in de uiterlijke omstandigheden, zoals een wetenschapper dat doet, hij verandert echter zijn innerlijke eigenschappen en bestudeert zijn innerlijke veranderende perceptie van de wereld.

Een wetenschapper bestudeert de minerale, vegetatieve en animale natuur, terwijl een Kabbalist de natuur bestudeert op het niveau van de mens, Adam, afkomstig van het Hebreeuwse woord ‘Domeh’- gelijkend op de Schepper, zoals er geschreven staat: de Schepper schiep de mens naar Zijn Beeld en Gelijkenis.

Dus als wij de mens bestuderen zoals de wijsheid van Kabbalah het ons aanreikt, leren we over de Schepper door onszelf te bestuderen, het resultaat daarvan is dat wij onszelf veranderen totdat wij aan Hem gelijk worden.

Zo bereiken we de Gedachte, het Plan en het ultieme Doel van de Schepping, de wereld wordt duidelijker en hanteerbaar …

Filed under: Kabbalah Studie, Spiritueel Werk, Wetenschap - Geen reacties→

De Torah, Vajikra 19:4 (Leviticus): Wendt je niet tot afgoden en maakt geen gegoten afgoden voor jullie zelf: Ik ben de Eeuwige, jullie God. Een afgod is iets wat wij a priori al krijgen, zonder enige uitleg en wat we maar aanvaarden zonder dat we proberen om er iets van te begrijpen. Dit vindt niet plaats op het menselijke niveau.

Een mens moet niveaus van geven en wederzijdse liefde bereiken, ontdekken, bestuderen en ermee werken. Dit systeem moet hij ten volle leren bevatten, begrijpen en voelen, met hart en hoofd. Alleen dan kan hij zeggen dat hij geen afgoden dient en niets zomaar aanneemt.

Ondanks het feit dat dit een heel moeilijke wijze van leven is, geeft de Schepper ons bepaalde problemen om zo het niveau van Adam (de mens) te bereiken en niet op het animale niveau te blijven.

Wij kunnen het ons dus niet veroorloven om ook maar iets als vanzelfsprekend aan te nemen. De Schepper wil dat wij Hem bestuderen: “Leer de God van jullie voorvaderen kennen en dien Hem.” Het hoogste punt van onze opgang bestaat namelijk uit het waarnemen en bereiken van de Schepper.

Commentaar: Soms wil je je van alles losmaken om zo op een gemakkelijke manier verder te kunnen leven.

Antwoord: Zo werkt ons egoïsme in ons. Enerzijds vergezelt het ego ons altijd tijdens de correcte ontwikkeling. Anderzijds is er behoefte aan het bereiken van een duidelijk spiritueel niveau, aan spirituele ontwikkeling en absorptie, anders is het niet mogelijk om onze dorst te lessen en onszelf te voelen.

Geven is de bron van zuiver water die de dorst lest.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/26/14

Filed under: Egoïsme, Geven, Innerlijk Werk, Liefde, Schepper, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Een ieder moet zijn moeder en zijn vader vrezen (Eer je vader en je moeder) … de Torah, Vajikra 19:3 (Leviticus).

Voor de spirituele correctie is het noodzakelijk om de eigenschappen van de moeder en van de vader op de juiste manier te gebruiken: ontvangen en geven, deze eigenschappen moeten met elkaar in evenwicht komen. Ontvangen komt van de moeder en geven is afkomstig van de vader, samen werken zij aan de ziel van een mens.

Een ieder van ons moet beide eigenschappen innerlijk een plek geven en met elkaar combineren, als ze met elkaar vermengd zijn, kunnen ze correct werken. Zonder deze eigenschappen kunnen wij ons echter met niemand verbinden.

De eigenschappen ontvangen en geven, de vrouwelijke en de mannelijke delen, werken samen als een stekker en een stopcontact, waarbij één deel  het andere deel binnengaat en vice versa. Volgens een simpele analogie: er wordt alleen licht zichtbaar als we een stekker in een stopcontact steken. We moeten namelijk altijd op de volgende manier te werk gaan: het is noodzakelijk dat ik ontvang en de ander geeft en vice versa. Dit geldt voor iedereen, zonder enige uitzondering.

Vraag: Waarom staat er geschreven: “Vrees je moeder en je vader?”

Antwoord: Om een eigenschap van ontvangen ten behoeve van geven te ontwikkelen, moet je je altijd afvragen of je een nieuwe kans hebt om dit te doen en of je een kans voorbij hebt laten gaan. Dit is de staat die wij “vrees” noemen.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/26/14

Filed under: Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→