Vraag: Welke vragen bereiken de Schepper?

Antwoord: We moeten allereerst begrijpen, dat een vraag die niet voortkomt uit een collectief verzoek, helemaal niet geaccepteerd wordt. Mensen roepen vanuit het diepst van hun hart naar de Schepper, als zij ten einde raad zijn en op een dood punt zijn, maar niets helpt. Waarom niet? Omdat hun gebed niet door de filter gaat, alleen dan wordt een vraag geaccepteerd. Alleen via het systeem, via onze verbinding, of die nu goed of slecht is, de vraag wordt alleen geaccepteerd met betrekking tot de verbinding.

Vraag: Hoe kan ik mijn verlangen verbinden met het verlangen van iemand anders, als ik dat helemaal niet kan voelen?

Antwoord: Probeer het te voelen of roep het dan in ieder geval uit, omdat je het niet kunt voelen. Je begrijpt tenminste dat jouw eigen, individuele verlangen niets kan doen. Als er twee samenkomen is dat geweldig! Wel, wat wil je? Wil je een verbinding tot stand brengen, je met elkaar verenigen? Ben je het oneens met elkaar? Maar jullie zijn samen: maken jullie aan elkaar duidelijk hoe jullie onderlinge verhouding is? Dat is goed!”

Waarom is nu de tijd voor correctie aangebroken? Omdat mensen beginnen te voelen, dat er iets fout zit in de verbinding met elkaar. Was het eerder dan oké? Hiervoor bestond er geen verbinding. Nu voelen we dat er iets fout zit en dat we het moeten corrigeren, dus de correctie begint vanaf onze tijd.

Als we onze onderlinge verbinding daarbij niet betrekken, het maakt niet uit hoe die is, is er niets om mee bij de Schepper te komen. Alleen kan ik niets beginnen, in mij is er niets om gecorrigeerd te worden. Het enige wat gecorrigeerd moet worden is de verbinding tussen mijzelf en anderen.

Vraag: U heeft eens tegen ons gezegd, dat er een systeem is dat een onjuiste vraag omzet in een juiste vraag. Had u het toen over de vraag van het individu of van het geheel?

Antwoord: Er bestaat geen individuele vraag! Het feit dat ik het alleen uitschreeuw, betekent niet dat mijn vraag individueel is. Het belangrijkste is waarover ik het uitschreeuw. Dit bepaalt of mijn gebed een gebed van velen is of niet.

Mensen denken dat er sprake is van een gebed bij een Minyan (tien man). Eén mens kan om verbinding vragen, voor de correctie van het systeem, dan noemen we het ‘een gebed van velen’.

Als wij gaan studeren is het dus heel belangrijk om met de juiste vraag te komen. Anders verwijdert de studie ons van elkaar, in plaats van dat het de levenselixer is, wordt het de doodsdrank. We zien dat mensen wegrennen, ontsnappen en vallen. Waardoor gebeurt dat? Omdat hetzelfde Licht, dat op de verkeerde manier werkt, je duisternis brengt, dit betekent dat het je via de lange weg naar het Doel leidt.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/12/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie - Geen reacties→

Vraag: Wat geldt voor ons als inspanning?

Antwoord: De belangrijkste inspanning in het werk heeft betrekking op onverschilligheid, minachting, het gevoel dat geven niet belangrijk is. We moeten onophoudelijk strijd voeren tegen de minachting ten aanzien van geven, dit is het belangrijkste. Hierbij moeten we altijd op zoek gaan naar elementen die ons sterker kunnen maken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/12/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Een mens cijfert zichzelf voortdurend weg, voert voortdurend de wil van de Schepper uit, ‘brengt zichzelf naar niets’ boven het verlangen uit, dat in hem groeit.

Eerst cijfer ik mijzelf weg boven het kleine verlangen uit van het levenloze niveau, dan ben ik zoals in de baarmoeder, in de ‘sluimer van negen maanden’. Vervolgens worden er verlangens in mij wakker, die tot het vegetatieve niveau behoren, en weer moet ik mijzelf ervoor wegcijferen, er tegenin.

Om mijzelf echter weg te cijferen, mijzelf tot niets te vormen, moet ik me daartoe verplichten. Door handelingen die tegen de Schepper zijn, creëer ik, wat genoemd wordt: ‘hulp tegen Hem’ en cijfer ik mijzelf weg door aan Hem te geven.

Tenslotte heb ik mij van alles ontdaan. Ik heb al mijn verlangens gebruikt, zoals er geschreven staat: “Alles is toegevoegd aan de algemene rekening.” Ik heb nog maar één vraag: mijzelf te kunnen wegcijferen, maar dit komt alleen omdat ik begrip heb en mijzelf en ieder ander, de hele wereld, voel. Juist daardoor is het voor mij mogelijk om mij aan de Schepper te hechten.

Vraag: Kunnen we zeggen dat wegcijferen van jezelf liefde is?

Antwoord: Liefde wordt niet tot uitdrukking gebracht door jezelf weg te cijferen, maar door grootheid, wanneer ik al mijn eigenschappen gebruik om te geven, belangeloos te geven. Liefde betekent dat ik geef, verbinding maak, in het algemeen gesproken: dat ik actief ben.

Jezelf wegcijferen is de eigenschap van een foetus, een baby, geen eigenschap van liefde.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/11/12, “Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Hoe moet een vrouw, die Kabbalah studeert, het evenwicht bewaren tussen het fysieke en het spirituele bestaan, en is dit nodig? Moet ze zich gewoon afwenden van alles wat fysiek is en alleen naar spiritualiteit streven?

Antwoord: Ik begrijp niet waarom dit van toepassing zou zijn op vrouwen. Waarom is dit niet van toepassing op iedereen? Allereerst maakt het niet uit of het over een man of een vrouw gaat.

Wij moeten ons absoluut niet afwenden van het fysieke bestaan. Kabbalah is geen voorstander van het kloosterleven of van afzondering. We moeten aan deze wereld denken, aan de essentiële dingen voor ons bestaan, dit leert Kabbalah ons. Een mens moet zorgen voor alles wat hij nodig heeft en niet hopen dat er ‘misschien iemand zal helpen’. Hij heeft een plek nodig om te wonen en een normaal, redelijk inkomen. Dat is een must! En hier moeten we allereerst voor zorgen, in plaats van te steunen op anderen en te wachten op hulp.

From a Talk During the Meal in Toronto 6/19/12

Filed under: Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Als iemand onze lessen heeft gevolgd, maar nog tegen verbinding is, kunnen we dat de ‘neiging tot het kwaad’ noemen?

Antwoord: Nee. Nadat ik een aantal lessen heb gevolgd, begrijp ik nog niet, dat de weerstand die ik naar de groep voel het kwaad is. Als ik deze weerstand accepteer, heb ik de neiging tot het kwaad nog niet in mezelf ontdekt.

Het gaat erom dat ik de neiging tot het kwaad zie in dit negatieve verlangen. Ik moet dit zelf vaststellen en het niet alleen maar van iemand horen. Ik moet voelen dat deze eigenschap mij schade toebrengt, omdat ik daardoor geen toegang heb tot spiritualiteit en het Doel niet kan bereiken. Juist deze eigenschap staat mij in de weg en als ik dit niet overwin, als ik mij niet met de groep verbind, heb ik geen enkele kans.

Ik moet nu inzien dat de neiging tot het kwaad mijn weg blokkeert. Ik denk dat ik daardoor verbinding kan maken, maar vlak daarna verwijdert dit mij van mijn vrienden. Tenslotte ben ik voortdurend afgescheiden van de groep, op enkele heel korte momenten na.

Zie ik dit als het kwaad, zoals ik het behoor te zien? Uiteindelijk moet ik zo ver komen, dat ik mijn ego niet meer kan verdragen en dat ik al het mogelijke zal doen om er vanaf te komen: “Liever dood dan zo te leven. Ik moet mijn ego doden, want het is mijn vijand.” We moeten ervaren dat het de enige vijand is die we hebben, hij verbergt zich in ons als een kankerachtige tumor, als een slang die ik moet verwijderen.

Maar als ik dat niet voel, heb ik het kwaad in mijzelf nog niet ontdekt. Dan heb ik de Torah als een ‘kruid’, als de methode voor correctie, nog niet nodig. Alleen als ik de tirannie van het kwaad ontdek, zoek ik naar een oplossing. Ik ben volledig besmet, mijn innerlijk is ervan doordrenkt en het is onmogelijk om eraan te ontsnappen. Wat moet ik nu beginnen?

Doordat ik geen keuze heb en me hulpeloos voel, begin ik me te realiseren dat er een Kracht is die mij kan helpen, die Kracht is het Licht. Het is niet langer een abstract concept. Ik voel dat Het bestaat en ik zoek naar een mogelijkheid om erom te vragen. Ik zoek naar een innerlijk gevoel dat mij in staat zal stellen om Het zó naar me toe te trekken dat Het mij zal bevrijden van het kwaad.

Dit alles komt alleen, als wij aan het praktische werk van verbinding beginnen ……

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 7/10/12, “Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gebed, Groepswerk, Intentie, Licht - Geen reacties→

Vraag: In de fysieke wereld krijgt iemand die zijn best doet in zijn werk een beloning, bijvoorbeeld in de vorm van geld.

Antwoord: Geld is een vervulling. Op die manier laat een mens zien hoe belangrijk hij is, hoeveel macht en invloed hij heeft. Geld op zich heeft smaak noch geur, maar deze beelden en beschrijvingen in ons verlangen, lokken ons naar geld, omdat we denken dat het iets is dat gelijkwaardig is aan alle vervullingen. In een gelijke, integrale samenleving, bestaat het equivalent van vervulling uit opgetogenheid en intense gevoelens.

Vraag: Hoe moet de maatschappij ons dit gevoel geven? Gaat dat automatisch gebeuren?

Antwoord: Natuurlijk, de maatschappij is al op dit ‘ronde’ niveau, net zoals de hele natuur zich nu op een actieve wijze openbaart. Alles was altijd al rond, maar we hebben ernaar gekeken via ons lineaire ego. Nu het ego rond wordt, worden we steeds meer gelijk aan de natuur die ons omringt en uiteindelijk zullen we een oneindige bron van energie en vervulling ontdekken.

From a “Talk on Integral Upbringing” 5/23/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Er zijn professionele organisaties die mensen in dienst nemen met een zeer unieke manier van denken. Deze mensen kunnen omgaan met computertechnologie of het zijn kunstenaars, etc. Zouden we, met name voor deze mensen, speciale cursussen voor integraal onderwijs moeten opzetten?

Antwoord: Ik denk dat dit noodzakelijk is, want kunstenaars zijn zeer creatief. Musici, dirigenten, regisseurs, schilders, dansers, enz. Ze hebben allemaal een unieke kijk op de wereld, op zichzelf en op hun plaats in de wereld. Het is natuurlijk veel moeilijker om met hen te werken dan met andere mensen, net zoals het moeilijk is om met ondernemers en managers te werken. Ook zij hebben een heel unieke kijk op de wereld, ze zien de wereld door een heel nauw en speciaal prisma.

Ik denk dat we groepen moeten vormen op basis van de eigenschappen van mensen en hun unieke kijk op de wereld.

From a “Talk on Integral Upbringing” 5/22/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Tijdens de Conventie zei u, dat wij met het probleem te maken hebben, dat wij al onze intenties nog niet met elkaar kunnen verbinden: ik, die gecorrigeerd moet worden, de vrienden, de Schepper en de wereld. Wat belet ons op weg naar de ene, verenigde intentie, die alle elementen bevat?

Antwoord: We moeten alles voortdurend innerlijk ophelderen, zoals: waar moeten we aan denken om het Corrigerende Licht aan te trekken. Er staat geschreven: “Het is beter om stil te zitten en niets te doen,” want als je niet weet wat je moet doen, kan je zelfs nog meer schade berokkenen. Je kunt dit vergelijken met macht geven aan een klein kind of aan iemand die niet weet waar hij mee bezig is: dan kan er alleen maar schade ontstaan.

Enerzijds is het dus voor ons verborgen, zodat wij onszelf en anderen geen schade berokkenen. Anderzijds is het de vraag hoe we dichterbij de juiste manier van handelen kunnen komen. Het blijkt, dat we voortdurend aan de juiste intentie moeten denken en alleen in de mate waarin wij dat doen, komen we dichter bij het Licht. Er zijn Masachim (schermen) die het Licht voor ons verbergen, omdat onze verlangens onjuist zijn. Op het moment dat ons verlangen de correcte staat benadert, verdwijnen deze Masachim.

Op deze manier moet een ieder zichzelf voortdurend beoordelen en besluiten hoe hij op de juiste manier zijn krachten moet inzetten. Het leven helpt ons, algehele wanhoop, doelloosheid, verwarring en de situatie waarin de wereld zich nu bevindt, helpen ons. Wij worden niet meer uitgelachen, zoals het zo’n twintig jaar geleden plaats vond en in elke generatie in de afgelopen eeuwen. Wij hebben nu een punt bereikt, waarop er geen andere keus meer bestaat. Wij moeten nu niet alleen aan elkaar laten zien wat we doen, maar ook aan de wereld, we moeten laten zien waar we allemaal naar moeten verlangen, wat we moeten bereiken, wat de bedoeling is als wij uit De Zohar lezen.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/8/12, The Zohar

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Als ik honger heb, bijvoorbeeld, moet ik mijn maag vullen. Wat moet ik beginnen als ik bang ben dat ik dat niet zou kunnen doen, als ik een gebrek aan vervulling voel?

Antwoord: De angst om honger te lijden, om ziek te worden of oud en de angst voor de dood, zijn angsten voor de ondergang van het ego. De angst om niet vervuld te kunnen worden, voor gebrek aan vervulling, bevindt zich al op een hoger niveau, maar het is nog steeds een egoïstische angst. Maar kunnen we er tegen vechten? Waarom werd deze angst aan ons gegeven?

Het is niet mogelijk om angsten te ontlopen, beginnend bij de meest basale angst voor de dood en alle andere angsten waar we ontzag voor hebben. Deze angsten worden aan ons gegeven zodat wij – door ze te ontvluchten omdat wij geen andere keus hebben en doordat we dan ontdekken dat we nergens heen kunnen vluchten en dat er geen compensatie mogelijk is – plotseling zullen beseffen: “Als ik boven deze angsten uitstijg, als ik leef in een systeem van onbaatzuchtig geven en liefde, buiten mijzelf, zal ik nergens bang voor zijn. Het zou kunnen dat ik, als ik buiten mijzelf treed, namelijk uit mijn eigen verlangens en gedachten, het idee krijg dat ik niet besta, omdat ik dan geen gedachten en verlangens voor mijzelf heb. Wat heb ik dan wel? Ik heb gedachten over anderen, over alles wat buiten mijzelf bestaat. Misschien is dat wel iets goeds. Daardoor lijd ik ook niet meer. Maar als ik niet lijd, voel ik ook niets meer. Dus het is misschien wel goed dat ik, als ik van mezelf en mijn angsten af ben, vol zal zijn van het lijden van anderen en dat ik dan met die angsten leef. Dan zal ik op die manier kunnen voelen en hen kunnen vervullen.”

Dit betekent, dat al deze gedachten zijn bedoeld zijn om een mens vooruit te duwen. Hij moet er niet vanaf willen, hij moet ze niet vermijden, maar integendeel: alleen maar proberen om ze correct te richten.

Wij worden voortdurend door angst bespeeld, tot aan het einde van de correctie, Gmar Tikkun: óf door angst over onszelf, óf door angst over anderen, afhankelijk van hoe ver mensen van mij af staan over wie ik angst heb, over wie ik me zorgen maak en bij wie ik me betrokken voel, zo wordt het niveau van een mens gemeten.

In welke zin? Als wij zeggen dat alles in één enkel systeem met elkaar verbonden is, denk ik aan degenen die het dichtst bij me staan, omdat ik van hen afhankelijk ben en ik denk ook aan hen die ver van me af staan, niet omdat ik van hen afhankelijk ben, maar omdat ik eenvoudigweg denk aan het systeem en het misschien ook aan de Schepper, omdat ik Hem al kan beïnvloeden via dit systeem. Ik kan het systeem naar een staat brengen waarin Hij onthuld kan worden en zo kan ik Hem vreugde brengen, etc. Dit betekent dat ik een actieve partner word die meewerkt aan Zijn werk in de wereld.

Er zijn altijd zorgen en angsten, er is altijd lijden en dat is goed. Door de intensiteit ervan meet ik mijn niveau, mijn spirituele groei: in de mate waarin ik de angst transformeer tot vooruitgang.

Denk echter niet, dat je angsten volkomen veranderen als je spiritueel groeit. De meest simpele, aardse angsten kunnen aan je gegeven worden, hoewel je je misschien op een hoog spiritueel niveau bevindt.

Dit gaat door tot je volledig gecorrigeerd bent. Hoe kan een mens anders dan door angsten verder komen? Angst is een gevoel van een onvervuld verlangen.

From a “Talk During the Meal in Toronto” 6/19/12

Filed under: Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Lijden - Geen reacties→

Vraag: Hoe weten we zeker dat we de juiste inspanningen verrichten in het werk?

Antwoord: Een mens verricht de juiste inspanningen, als hij zoveel mogelijk met anderen samenwerkt, om te gaan begrijpen vanuit zijn hart. Alle begrip komt naar het hart, wanneer het Licht van Hochma, begrip genaamd, in het hart wordt onthuld, in Bina, de kli (vat) van geven, zoals er geschreven staat: “Alleen het hart begrijpt”.

In een mens die aan het begin van zijn spirituele werk staat, met het doel om zichzelf te corrigeren en een detector te worden voor de onthulling van de Schepper, moet het Licht van Hochma de innerlijke overtuiging bereiken, dat het Licht van Hochma en de kli ervoor, het Licht van Hassadim, ontvangen en geven, zich in hem moeten manifesteren, in zijn verlangen en in zijn voelen.

Hij moet proberen om de ruimte vrij te maken van verschillende meningen, gevoelens en indrukken, die hij nu het dichtst bij zijn lichaam ervaart, om dan deze ruimte te gaan vullen met spirituele indrukken. Hij moet ernaar streven om de werkelijke smaak van al deze begrippen waar te nemen: Hochma, Hassadim, ontvangen, geven, verbinding, nabijheid en afstand.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 6/28/12, Shamati #145

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→