Vraag: Als er nieuwe mensen in onze groep komen hebben we met hen een probleem op het gebied van communicatie en verbinding, omdat wij nog verschil voelen….

Antwoord: Dat begrijp ik. Daar is niets aan te doen. Nieuwkomers worden langzamerhand vertrouwder. Doe wat werk met elkaar, nodig hen uit voor verschillende evenementen, het zal langzamerhand verdwijnen. Alleen als de groep een kritische massa heeft bereikt, zal er niet zoveel verschil meer zijn, dan zullen nieuwkomers zich gemakkelijk kunnen aansluiten. De groep zal dan niet voelen dat er nieuwe mensen bij gekomen zijn. Dit is alleen mogelijk als er een serieuze kritische massa is gevormd, bijvoorbeeld 20 permanente groepsleden. Als de nieuwkomers langzamerhand door hen worden opgenomen, zal het niet zo te voelen zijn: de nieuwe mensen kunnen gemakkelijk op de achtergrond blijven en de vrienden die al lang bij de groep zijn, kunnen gemakkelijk zorg voor hen dragen.

From the Georgia Convention 11/06/12, Lesson 2

Filed under: Conventies, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Wat moeten we in de integrale groep doen als er iemand bij zit die schade aanbrengt en de moderator hem uit de groep moet zetten? Moeten we zo iemand in de groep houden?

Antwoord: We kunnen zo iemand alleen in de groep houden als de schade die hij aanbrengt nuttig aangewend kan worden, omdat we daar bovenuit onze verbinding en onze liefde kunnen verduidelijken: “Hoe moeten we ons opstellen tegenover hem?” Zonder vijand is het heel moeilijk om tot eenheid te komen, de vijand brengt eenheid. Dus, over het geheel genomen moeten we er goed naar kijken en zo’n situatie van destructie verdragen, maar wel tot op zekere hoogte.

Ik denk dat de groep er het voordeel van zal inzien en zal begrijpen dat het allemaal gebeurt onder de invloed van de Natuur, die met een bedoeling op deze wijze werkt. Net zoals wij boven het innerlijk ego, dat groter wordt in ons, moeten uitstijgen, moeten we ook boven het groeiende externe ego uitstijgen.

Vraag: Betekent dit dat we zulke mensen moeten opvoeden, met hen moeten leren omgaan en ze niet uit de groep moeten zetten?

Antwoord: Niet met hen leren omgaan, maar van hen houden! Eer ze, omdat ze ons helpen om verder te komen.

From KabTV’s “Talks with Michael Laitman,” 10/3/12.

Filed under: Groepswerk, Integrale Opvoeding, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Een mens kan de crisis verdragen, zich eraan aanpassen en met spanningen omgaan totdat hij al zijn energie kwijt is en duidelijk ziet, dat hij een punt heeft bereikt waarvan geen terugkeer meer mogelijk is. Zou het zo kunnen zijn dat de hele mensheid met dit probleem te maken krijgt en uiteindelijk bij dat punt komt waarvan geen terugkeer meer mogelijk is?

Antwoord: Een punt waarvan geen terugkeer meer mogelijk is, is een heel goede situatie. Waar wil je naar terug? Als ik ga begrijpen dat mijn verstand, mijn intellect, nutteloos is, ga ik proberen om naar een oplossing zoeken. En zo kom ik tot de conclusie dat ik degene ben die moet veranderen.

Vraag: Hoe kunnen we aan iemand duidelijk maken dat de bron van reserves en energie bijna helemaal uitgeput is en dat het straks onmogelijk wordt om nog maar iets te veranderen, als wij nog langer op deze manier doorgaan?

Antwoord: Daarvoor moeten we het systeem van opvoeding, onderwijs, disseminatie, reclame, enz. ’omschakelen’. We moeten allereerst beseffen dat het onze plicht is om de samenleving ervan op te hoogte te stellen, dat veranderingen naar een volgende, betere situatie zullen leiden, terwijl passieve vooruitgang, onder de interne druk van het egoïsme, ons alleen maar in moeilijkheden zal brengen.

Het probleem is dat we ons op ‘t ogenblik in een situatie bevinden, die het ons niet mogelijk maakt om tot eventuele oplossingen te komen. Ik spreek nu vanuit het oogpunt van de gewone burger, maar ook vanuit wetenschappers, om nog maar te zwijgen over degenen die gezag hebben en – om het maar zo te formuleren – onze sociale ontwikkeling bepalen. Zij beschouwen de verandering van de mens zelf  niet als een oplossing, daarom verandert er niets.

From a TV Program: “Integral World: Formula of an Integral Society” 7/3/12

Filed under: Crisis, Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Kan iedereen, ook ik, naar een hoger niveau opstijgen en een beroep doen op Zijn Natuur? Kan ik bewust naar dat niveau oprijzen of is het alleen afhankelijk van mijn gevoelens? Maakt Kabbalah onderscheid tussen verstand en gevoel, als we spreken over het bewustzijn?

Antwoord: Kabbalah zegt dat de essentie van de mens uit verlangens en gedachten bestaat. Het belangrijkste is het verlangen, want dat is de werkelijke materie van deze wereld. Het verlangen brengt elektronen en moleculen in beweging, het veroorzaakt verbinding en afscheiding tussen de elementen; alles is verlangen.

Op het minerale, vegetatieve en animale niveau wordt het verlangen instinctief uitgevoerd, er is geen keuze. Alles werkt op deze manier, eveneens bij mensen, die ook tot het animale niveau behoren.

Iemand die Kabbalah gaat studeren, probeert naar het volgende niveau van verlangen te stijgen, namelijk te veranderen van de eigenschap van ontvangen naar de eigenschap van geven. Dan gaat hij zijn denkvermogen gebruiken, maar niet hetzelfde waardoor ons egoïsme geholpen wordt om bij alles wat we doen, in elke situatie, meer voor onszelf te krijgen. Dieren ‘denken’ ook op zo’n manier, ook planten en stenen die altijd proberen om de beste positie in te nemen ten aanzien van de zwaartekracht of om de eigen structuur te behouden. Maar wij spreken over het vrije denkvermogen.

De vrije wil komt pas te voorschijn als een mens twee tegengestelde krachten in zich heeft: ontvangen en geven. Dan komt er een nieuw, werkelijk  denkvermogen in hem te voorschijn. Niet dat wat met het verlangen is verbonden en hem helpt om nog meer voordeel te hebben – wat zijn handelen bepaalt – maar het denkvermogen dat verschijnt in de tegenstelling tussen de twee verlangens, waardoor de schepping van de middenstructuur ontstaat die uit beide krachten bestaat: ontvangen en geven, de zogenoemde middellijn. Een mens die deze twee krachten ervaart en van daaruit zichzelf bouwt, is pas werkelijk vrij en ‘verstandig’.

From the Georgia Convention 11/05/12, Lesson 1

Filed under: Conventies, Egoïsme, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: U sprak over het feit dat we voortdurend wakker gemaakt worden door Boven, maar dat we het niet voelen omdat we een gebrek aan gelijkvormigheid hebben. Wat gebeurt er Boven als we De Zohar lezen, worden we dan krachtiger gewekt of worden we gevoeliger?

 Antwoord: Als je het boek De Zohar alleen maar leest, gebeurt er niets. Dan kun je het wel of niet lezen. Het hangt helemaal van je intentie af. Als je intentie om gelijkvormigheid vraagt, stijg je naar het niveau waaraan je dan gelijk bent en krijg je daar een indruk van. Maar als je geen wens hebt naar gelijkvormigheid, als je daar niet dichterbij wilt komen, schijnt dat niveau niet op jou.

Het hogere niveau is in een onveranderlijke staat en heet Hafetz Hesed (niets voor zichzelf willen ontvangen ). Je kunt het op een zodanige wijze uitnodigen, dat je ervan onder de indruk bent als je je inspant en je verlangen toeneemt. Dan schijnt het hogere niveau op je. Het is niet zo dat het speciaal op jou schijnt, maar het maakt indruk op je, afhankelijk van je kelim (vaten), je nieuwe verlangens.

Maar waar kan je nieuwe kelim en verlangens door krijgen? Als je met vrienden verbonden bent, breng je samen de spirituele kli voort. Niemand van ons is een kli die het Licht kan ontvangen. Er moeten minstens een paar mensen zijn die zich met elkaar willen verbinden, met het doel om zich aan elkaar ondergeschikt te maken, dan word je al gelijkvormig aan de Hogere. Overeenkomstig die gelijkvormigheid kan er dan tussen hen een krachtiger Licht van de Hogere gevoeld worden.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/14/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Intentie, Zohar - Geen reacties→

 Vraag: Kunnen wij, nu er een storm is in Amerika en mensen zich zorgen maken, onze boodschap naar hen sturen via ons hart en niet via ons verstand?

Antwoord: Ja, het is duidelijk dat ik geen romantische boeken schrijf en ik kan mijn gevoelens niet uiten zoals ik het zou willen. Ik zit anders in elkaar, ik kan huilen als ik een formule zie, als ik de componenten daarvan zie, zoals je in de geneeskunde, als een patiënt kijkt naar zijn medische tests, kunt zien dat ze onheilspellend zijn. Het lijken misschien alleen maar cijfers, maar ze veroorzaken bij zo iemand een storm van emoties.

Dit geldt ook hiervoor. Wij verstoren de basiswet van de natuur, de wet van evenwicht, je kunt het vergelijken met het buigen van een ijzeren staaf: op een bepaald punt breekt hij, maar intussen lijkt het alsof we nog een zekere marge van veiligheid hebben. Zo gaat het altijd: er is een grens tot hoe ver je kunt gaan, maar die grens moet je niet overschrijden.

Dit moeten we op verschillende manieren aan mensen uitleggen. Dit is de wortel van alle kwaad. We moeten hen de waarheid vertellen: we kunnen met jullie mee huilen, maar dat zal niet helpen. Mee huilen is alleen maar dwaas, we moeten het werkelijke probleem vaststellen. Het werkelijke probleem is, dat we tegen de natuurwetten ingaan. We hoeven alleen maar te kijken naar de statistieken van de natuurrampen van het afgelopen jaar. Het is niet belangrijk dat experts het niet altijd eens zijn met het antropogene karakter ervan. Op welke manier dan ook, ze komen voort uit de natuurwetten en we moeten dus streven naar balans.

Dat hadden we eerder kunnen doen, dan zou er geen economische crisis zijn, geen crisis in gezinnen, educatie, enz. Nu wordt er echter één alomvattende crisis zichtbaar en in veel aspecten van een grotere intensiteit. Waardoor? Omdat we de disbalans niet hebben gecorrigeerd toen de eerste tekenen daarvan nog gering waren. “Ach, ja, dan zijn er meer scheidingen. En wat dan nog, als de kinderen geen discipline meer kennen? Wat maakt het uit als de media corrupt zijn? Wat geeft het als we toch alles kunnen kopen en verkopen?” We besteden geen aandacht aan het toenemende ego dat ons steeds verder verwijdert van evenwicht, het resultaat van dit alles zal een totale ineenstorting zijn. Eerst zien we het in de economie, dan in natuurrampen, dan in wereldwijde honger, enz.

We moeten dus niet langer wachten. We moeten aan mensen op een wetenschappelijke manier uitleggen waarom evenwicht, homeostase, essentieel is. Hierover bestaan genoeg artikelen en onderbouwde bewijzen.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/31/12, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Maatschappij, Natuur - Geen reacties→

Vraag: Als het egoïsme in iedere groep voor integrale educatie toeneemt, moeten de begeleiders dan uitleggen dat dit onvermijdelijk is in dit proces: onenigheid, vrede sluiten en dan weer ruzie maken?

Antwoord: Natuurlijk! Al het werk dat we in de groep verrichten – en de dagelijkse vorderingen daarin – is onmogelijk als we niet boven het ego uitstijgen. We bouwen aan onszelf boven het materiaal van ons toenemend egoïsme uit. Dat is de aard van dit werk.

Godzijdank maken we nu ruzie met elkaar, dat is prima! Maar nu moeten we proberen om er bovenuit te stijgen. We zullen steeds verder stijgen door te vallen en onderweg de dingen duidelijk te krijgen.

We moeten er naar blijven streven om steeds hoger te rijzen, alleen maar omhoog te rijzen! En we moeten alle neergangen, heftige strijd en conflicten onderzoeken, omdat we er anders voor altijd in vast zullen blijven zitten en elkaar naar de keel blijven grijpen.

We moeten werkelijk alles onderzoeken en analyseren vanuit het perspectief van groei, uitsluitend in dit licht, in deze richting. Heel ons egoïsme komt in ons naar boven, uitsluitend met de bedoeling om het te overstijgen naar het Doel daarboven.

From KabTV’s “Talks with Michael Laitman,” 03/10/2012

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Een priester heeft al gezegd dat super storm Sandy veroorzaakt is door de zonden van Obama en Romney. Grote rampen worden altijd toegeschreven aan de zonden van iemand. Hoe kunnen we voorkomen dat wij in deze val lopen, als we aan mensen uitleggen wat er aan de hand is?

Antwoord: In feite hebben we twee opties: het pad van Torah en het pad van lijden. Als we niet neigen naar het positieve, neigen we naar het negatieve.

In het algemeen maakt al het goede en kwade wat een mens in deze wereld meemaakt, deel uit van de alomvattende besturing. We kunnen onmogelijk zeggen dat er ook maar één fenomeen los staat van spiritualiteit en er niets mee te maken heeft. Dat heeft het wel.

Stel je nu eens voor dat de eigenschappen van oordeel (Gevurot) die we nu ontdekken, ‘gekleed zijn’ in genade (Hassadim). Dankzij deze laatste kracht zou de wereld zich op een aangename manier verder ontwikkelen. Dan zou de kracht van geven namelijk meer kracht hebben om zichtbaar te worden in de innerlijke eigenschappen van oordeel, die zich nu kenbaar hebben gemaakt in een storm. De sociale verdeeldheid zou afnemen op de wereld en de waardering voor eenheid zou toenemen, integrale educatie zou zich verder ontwikkelen ……

Maar in werkelijkheid is het tegengestelde waar en daarvan is de storm het gevolg. Alleen werd deze storm niet als een straf gestuurd. Er bestaat geen straf, het gaat over de werking van dezelfde krachten die we echter niet op de aangewezen tijd hebben gecorrigeerd, volgens het plan. Deze krachten worden sterker en als we op de juiste manier gehandeld hadden, zouden ze ons naar een hoger niveau hebben gebracht. Nu wordt dit niveau, waarop we volgens het plan hadden kunnen zijn, in de tegengestelde vorm zichtbaar, in de vorm van een natuurramp.

Deze zelfde factor verschijnt niet in de positieve vorm, zoals het de bedoeling was, maar in de negatieve vorm. Wij hebben echter de rails verplaatst van het pad van Torah naar het pad van lijden. De ‘switch’ hebben wij in handen.

Het is dus geen straf, maar een natuurlijk gevolg dat wij zelf hebben veroorzaakt. Het heeft geen zin om ons voor te stellen dat de Schepper ons op de een of andere manier zou straffen. Daar is helemaal geen sprake van, we hebben te maken met de natuurwet: als je de Reshimot (informatieve genen) die onthuld worden niet uitvoert, stapelen ze zich op tot een grote berg, dan krijgen we een ‘boete’.

Deze ‘boete’ kun je zien als een waarschuwing. De vraag is dan of we er correct mee omgaan.

Er wordt gezegd dat straf het lichaam zacht en schoon maakt. Is het dan misschien toch ten goede? “Ik ben gestraft, ik ben door een ramp overvallen en ik ben schoner geworden. Ik heb geleden, maar ik werd gereinigd …”

Dit is een absolute leugen, een misvatting zonder weerga. Wat mij is overkomen heb ik over mezelf opgeroepen, omdat ik de Reshimot niet op de juiste manier heb gerealiseerd. Eigenlijk wordt me nu een kans gegeven. Tot nu toe begreep ik niet hoe ik moest handelen bij het doorlopen van de reeks Reshimot. Ik speelde een spel, voelde me verward in mijn eigen egoïsme en stemmingswisselingen.

En nu, nu ik in een moeilijke situatie ben terechtgekomen, heb ik tenslotte een ‘geschenk’ gekregen: ik heb nu de mogelijkheid en de bekwaamheid om op de juiste manier te oordelen. Anders gezegd: de ramp kwam om me te helpen, om me wakker te schudden: “Word wakker! Zo kan het niet langer doorgaan! Je brengt jezelf schade toe.” In dit geval is een ramp een geneesmiddel, al is het bitter. Een kind moet je soms ook op een harde manier aanpakken om hem buiten gevaar te houden.

Daarom moet de storm enerzijds gezien worden als een waarschuwing en anderzijds als een situatie die ons kan helpen om de juiste afweging te maken en verder te komen.

Het is dus iets goeds! We behoren te zeggen: “Dank U!”

De benadering is simpel: alles wat eerder is gebeurd, heeft moeten gebeuren. We kijken niet terug. “Als” laten we terzijde. Nu is er een tegenslag zichtbaar, we moeten daarom onze onderzoekingen voortzetten, de onderzoekingen waarbij we ons afvragen hoe we corrupte verlangens kunnen corrigeren, de eigenschap van oordeel.

En let eens op het tijdstip waarop dit gebeurt: een week voor de presidentsverkiezingen. We zullen zien wat er gebeurt: zal Sandy helpen om opnieuw te beoordelen wat er gaande is? Als dat niet gebeurt, zullen we orkanen meemaken die nog heftiger zullen zijn en ernstige calamiteiten. Het hangt af van de gebeurtenissen van de komende week hoe de VS de winter zullen doorkomen.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/31/12, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Reshimot, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Hebben onze gedachten werkelijk kracht?

Antwoord: Natuurlijk hebben gedachten kracht, we spreken niet voor niets over concepten als het ‘kwade oog’ en het ‘goede oog’. Onze denkkracht is de sterkste kracht die er bestaat, zelfs nog sterker dan een atoom explosie. Deze kracht is in de diepste diepten verborgen, te midden van de krachten die zich tussen de atomen bevinden. Denkkracht is het laatste niveau dat aan spirituele kracht vooraf gaat.

Maar gedachten worden alleen krachtig als ze zich met elkaar verbinden, als wij als eenling denken, beïnvloeden we het systeem maar een klein beetje en dat alleen nog maar op het fysieke niveau. Maar als we ons met elkaar gaan verbinden om de alomvattende kracht van geven te ontdekken, komt dit tot leven en ontstaat er vernieuwing, alsof we heel het spirituele netwerk van onze verbinding in vuur en vlam zetten en in werking stellen. Dan ontdekken we daarin de Schepper.

We hoeven niet zo’n grote denkkracht te hebben, het belangrijkste is de kwaliteit van ons denken, zodat we op de juiste manier gaan denken en dat ons zal helpen om de kracht van geven aan elkaar, namelijk de Schepper, te onthullen. Als de Schepper wordt onthuld, wordt de ware intensiteit onthuld. Dan spreken we al over het Licht van NRNHY en niet meer over onze beperkte wereld.

We willen ons met elkaar verbinden en door de Schepper beïnvloed worden, zodat Hij onder ons zal wonen en wij samen met Hem in harmonie zullen handelen. Net zoals de Schepper in een voortdurende staat van geven is, willen ook wij in een voortdurende staat van geven zijn, dan brengen wij het alomvattende netwerk tot leven en in de mate waarin wij ermee verweven zijn en met elkaar verbonden zijn, wordt de Schepper onthuld.

Vergeleken met deze immens grote kracht betekenen alle fysieke krachten niets. Heel de fysieke wereld gaat een omwenteling maken door deze innerlijke kracht van de mensheid, alles gaat veranderen en dat begint al bij onze kleinste verbinding, het belangrijkste hierbij is, dat het een werkelijke verbinding is.

We zien nu dat in het afgelopen jaar de term ‘Arvut – voor elkaar garant staan’ heel populair is geworden, want als we als groep bijeen zijn en ons in gedachten en daden met elkaar verbinden, breekt deze gedachtenkracht in de wereld door. Als deze term een spirituele daad uitdrukt, wordt daardoor het globale netwerk in zijn geheel beïnvloed en door iedereen geaccepteerd.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/26/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat is er nodig zodat ik eindelijk iets van De Studie van de Tien Sefirot zal gaan begrijpen?

Antwoord: Om te begrijpen waar De Studie van de Tien Sefirot over gaat, moet ik die verschijnselen in me voelen. Ze vinden niet ergens op de maan plaats of in de ruimte. Het gaat niet over systemen buiten mij. De hele werkelijkheid is in ons, in mij, en ik moet de hele werkelijkheid in me voelen. Ik stel die werkelijkheid in mezelf voor, ik bedenk hoe ik deze kan waarnemen en veranderen, hoe de hogere Kracht naar me toe komt en mij verandert. Op die manier verdeel ik de hele werkelijkheid in mezelf en de Bron die mij heeft geschapen, mij ontwierp en mij beïnvloedt, die Bron is namelijk de Schepper.

In mij is een verlangen om te ontvangen en in Hem is een verlangen om te geven. Zijn verlangen geeft aan mijn verlangen en mijn verlangen kan beantwoord worden door Zijn verlangen. Zo beginnen we als partners samen te werken.

Dit is het enige wat bestaat. Hieruit blijkt dat de vrienden zich in mij bevinden. Het zijn de eigenschappen die het dichtst bij me staan, bij het deel van het verlangen dat ik ervaar als mezelf. Zij zijn een deel van mijn verlangen, zijn samen met mij en van daaruit kan ik me tot de Schepper wenden en mij richten op mijn bestemming. Ik moet al mijn andere verlangens ook corrigeren en ze aan dit deel toevoegen, totdat ik volledig deel uitmaak van het gezamenlijke werk met de Schepper.

Dit zal gebeuren als ik er het juiste verlangen naar ontvang en als ik wil dat wij dit allemaal voortdurend zullen voelen. Ik wil mezelf niet meer afscheiden van de externe wereld en denken dat de wereld zich ergens buiten mezelf bevindt, in de vorm van verschillende landen, volkeren en vrienden. Ik moet me steeds voorstellen dat alles in mij is, volgens de juiste perceptie van de werkelijkheid. Dan zal ik langzamerhand dichterbij die perceptie komen.

In het begin zal de wereld tweeledig in mij voelen, ik zal de wereld buiten me zien, en tegelijkertijd in mezelf voorstellen. Maar langzamerhand, dankzij het Terugkerend Licht, zal ik deze twee benaderingen in één beeld gaan verbinden. Het zal zeker niet op een soort schizofrenie lijken. Ik zal de goedheid en de ondeelbare eenheid van het beeld voelen. Een mens bereikt deze perceptie geleidelijk aan, doordat hij de middellijn verkrijgt.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/22/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Waarneming - Geen reacties→