Vraag: Als we het Boek de Zohar lezen zijn er gedeelten die ik begrijp en gedeelten waar ik gewoon niets van kan maken, hoe moeten we daarmee omgaan? Moeten we proberen om ze toch te begrijpen of moeten we het verstand helemaal buitensluiten?

Antwoord: Het is waar dat er in het Boek de Zohar gedeelten staan die we kunnen begrijpen en gedeelten die we niet kunnen begrijpen. We moeten op zoek gaan naar het gevoel, dat is een kli (vat) waarmee ik waarneem. Als het verstand je een emotionele indruk kan geven, werkt het zoals het behoort. Maar als het alleen als een koel verstand functioneert, zijn we op de verkeerde weg. Dat wil niet zeggen dat we wetenschap of een rationele benadering niet zouden waarderen, maar wel dat het verstand wordt ontdekt in de kelim (vaten) van het gevoel. Deze kelim komen eerst, zij vormen de basis. Het verstand kan alleen maar onderzoeken wat zich daarin bevindt.

Ik moet dus eerst nagaan of ik voel en dan vanuit dat gevoel begrijpen wat ik voel. Dit wordt genoemd ‘Het hart begrijpt’. Eerst komt het hart, de kli. In de kli voelen we, maar we begrijpen het niet. Daarna komt er een verlangen, het ontdekt het Licht. En wat ontdekt het, wat overdenkt het? Het overdenkt welke correcties uitgevoerd zijn, waardoor het huidige gevoel weer ontdekt kon worden.

De correcties die ik heb uitgevoerd, mijn handelingen waardoor ik het huidige gevoel heb ontdekt, worden mijn verstand genoemd, wat ik bereikt heb is mijn gevoel. Het blijkt dat mijn hart begrijpt. De correcties die ik in mijn hart heb uitgevoerd, bevinden zich nu in mijn denken omdat ik ze allemaal heb ervaren, ik heb ze uitgevoerd en ik vergelijk ze, verzamel ze, verbind me ermee en maak dan een aftreksom, zoals bij wiskunde. Dat alles doe ik in mijn hart, in de kelim waarmee ik voel.

Maar nu verdiep ik me met mijn verstand in deze correcties en ik ontdek een nog grotere diepte in het voelen. Zo vermenigvuldig ik mijn kelim van voelen 620 keer met mijn denken, door nu te begrijpen door welke correcties ik ben heen gegaan om de huidige staat te kunnen ontdekken.

Dit alles betekent dat voelen zonder denken op het levenloze niveau van de natuur blijft, door het denken te integreren met het voelen, hef ik het voelen op naar hogere niveaus, van Nefesh naar Ruach, naar Neshama, naar Haya en naar Yechida. Het Licht zelf verandert nooit, alleen door diep te graven in mijn nieuwe kelim van waarneming ontdek ik daarin NRNHY. Het Licht zelf is Nefesh.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 12/26/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gevoel, Kabbalah Studie, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Wiens schuld is het als iemand steeds weer vastloopt en maar langzaam vooruit komt?

Antwoord: De belangrijkste oorzaak daarvan is luiheid. Zo iemand gaat niet na of de vrienden hem wakker maken en van hem verwachten om te doen wat hij moet doen. Na een aantal vergeefse pogingen krijgt hij geen aandacht meer van de groep, zij zijn niet verplicht om zich steeds met hem bezig te houden.

Ze moeten hem twee keer aanmoedigen, zoals in het voorbeeld van de Talmud over de ezel die valt en twee keer geholpen wordt om op te staan. Als dat niet voldoende is houdt het daarmee op. Je kunt de groep niet voortdurend vragen om je vooruit te helpen, want zij hebben hun eigen werk met elkaar te doen.

Ze hebben een keer geprobeerd om hem te helpen, maar hij werd niet wakker, ze hebben het een tweede keer geprobeerd en het werkte weer niet, dan komt er geen derde poging meer. Als hij weg wil gaan, laat hem gaan. We moeten ons protocol schrijven en de houding van de vrienden beoordelen op basis van deze voorwaarden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/23/12, “The Introduction to the Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk - Geen reacties→

Kabbalisten spreken veel over de ‘menigte’, de gemengde krachten die samen met Israel uit Egypte trokken. We hebben op het ogenblik een groot probleem dat ons in de weg staat: het feit dat de Torah en de wijsheid van Kabbalah niet worden gebruikt voor correctie. ‘Menigte’ heeft ook betrekking op “degenen die God vrezen en Farao aanbidden.” Enerzijds vrezen zij de Schepper, maar anderzijds willen zij hun egoïstische kelim (vaten) om te ontvangen, vullen.

Vraag: Wat is de ‘menigte’ in mijn gevoelens, in mijzelf?

Antwoord: De menigte wordt onthuld als je wat je verkrijgt door de studie van Kabbalah ten bate van jezelf gebruikt en niet voor de Schepper. Nu kun je zeggen: “Maar dan ben ik alleen maar een ‘menigte’, want ik besta helemaal uit de neiging tot het kwaad.” Wat kan ik doen zolang deze staat nog niet opgelost is?

Het gaat hier over hoge niveaus. Als het Licht mijn verlangens onthult, ontdek ik deze elementen in mij. Een mens is een kleine wereld, dus alle elementen bestaan in een ieder van ons. Het is ons werk om ze uit te zoeken, te definiëren en ze een plaats toe te kennen, ze met een Masach (scherm) te bedekken en te weten hoe we ze correct kunnen gebruiken. Zoals een klein kind leert om met zijn lichaampje om te gaan, zo moeten wij leren met onze verlangens om te gaan: sommige verlangens bedekken, andere onthullen en dit bovendien op het juiste moment doen. Een mens gedraagt zich verschillend, afhankelijk van zijn omgeving en de situatie waarin hij zich bevindt.

Maar op het moment dat ik initiatief neem, leer ik over het hogere verlangen en mijn eigen verlangen: ik leer om verschillende middelen op de juiste wijze te gebruiken met het doel om op de Schepper te lijken. Ik begrijp welke ‘organen’ ik moet activeren in mezelf en welke niet om mezelf ‘menselijk’ te mogen noemen, Adam (iemand die op de Schepper lijkt), en dat alles onder verschillende voorwaarden, vanuit verschillende gezichtspunten en in elke situatie. Ik werk met mijn ‘marionet’ om gelijkvormig te worden aan Hem en dan word ik innerlijk zoals Hij. Het ‘poppetje’ blijft een poppetje, maar later, als ik al Zijn Gedachten verworven heb, is het niet meer nodig.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 12/20/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Waarneming, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Een mens kan crisissen en spanningen verdragen en zich eraan aanpassen, totdat hij al zijn energie kwijt is en het voor hem duidelijk is dat hij een punt heeft bereikt waar geen ommekeer meer mogelijk is. Kan het zo gaan dat de hele mensheid met dit probleem te maken krijgt en uiteindelijk op dat punt komt waar ommekeer niet meer mogelijk is?

Antwoord: Een punt waar ommekeer niet meer mogelijk is, is een heel goede staat. Waar naartoe wil je terugkeren? Als ik ga begrijpen dat mijn verstand, mijn intellect, nutteloos is, probeer ik op zoek te gaan naar een oplossing. Dan kom ik tot de conclusie dat ik degene ben die moet veranderen.

Vraag: Hoe kunnen we het iemand duidelijk maken dat alle natuurlijke hulpbronnen en de energie bijna uitgeput zijn en dat we hier niets meer aan kunnen veranderen als we zo doorgaan?

Antwoord: Daarvoor moeten we de systemen van opvoeding, onderwijs, disseminatie, reclame, enz. ‘omschakelen’. We moeten allereerst beseffen dat het onze plicht is om de samenleving ervoor te waarschuwen dat veranderingen hen naar een volgende, betere staat zullen leiden, terwijl een passieve vooruitgang onder de interne druk van het egoïsme ons juist alleen maar moeilijkheden bezorgt.

Het probleem is dat we ons op het ogenblik in een situatie bevinden die ons geen enkele oplossing biedt. Ik spreek vanuit het oogpunt van de gewone burger, maar ook uit dat van wetenschappers, om dan nog maar niet degenen te noemen die gezag uitoefenen en – om het zo maar te formuleren – onze sociale ontwikkeling bepalen. Zij beschouwen veranderingen in de mens zelf niet als een oplossing, en daarom verandert er niets.

From a TV Program: “Integral World: Formula of an Integral Society” 7/3/12

Filed under: Crisis, Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: We moeten ons laten leiden door wat we zien, we moeten onze zintuigen gebruiken, onze kennis en ons verstand. Anderzijds hebben we het principe ‘boven de rede’, en daarmee breidt de wijsheid van Kabbalah het onderzoek uit naar de manier waarop je een correcte overgang moet maken tussen zelf iets begrijpen en boven de rede uitstijgen.

Antwoord: Heel de hogere wereld bevindt zich boven ons huidige begrip, dat wil zeggen boven het ego. ‘Boven de rede’ betekent dus ‘niet voor het ego’.

Daarmee overbruggen we de kloof tussen de niveaus. Door het nieuwe netwerk van verbinding tussen alles en iedereen te ontdekken, zien we dit als het fundament van alle natuurwetten. Alsof de natuur op dit netwerk rust en wij de onderdelen ervan in velden gaan waarnemen, in mechanismen waardoor mensen geactiveerd worden. Wij dringen door zulke lagen heen, vergeleken hiermee zijn atomen grove dingen. De intenties worden aan ons onthuld. De krachten die aan de materie voorafgaan, die de atomen, de golven, de lichtgolven activeren.

Zoals wij het waarnemen komen we dichterbij het begin en zien we alles in een nieuwe intentie, in Ohr Hozer, in Ohr Hassadim, boven de kennis die we nu hebben.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 12/14/12, “The Peace”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Ego, Geloof boven de rede - Geen reacties→

Vraag: Door Kabbalah te studeren worden we van de ‘naties van de wereld’ het ‘volk Israel’. Als ik het goed begrijp ondergaan we – als we spirituele verwerkelijking willen bereiken – een groter lijden dan de ‘naties van de wereld’. Of begrijpen we de relatie tussen oorzaak en gevolg niet goed?

Antwoord: Ik heb veel vrienden, van school en van de universiteit, met wie ik af en toe contact heb. Het zijn gewone, ontwikkelde mensen, maar zij begrijpen me niet. Ik negeer niemand van hen, ik waardeer ze en houd van hen, we zijn alleen verschillend.

We kunnen onszelf niet beoordelen door onszelf met anderen te vergelijken. Voor de één is iets gemakkelijker en voor de ander moeilijker, iedereen heeft zijn eigen bestemming. Het enige wat een mens te doen heeft is zichzelf verwerkelijken zoals hij is.

Je moet op niemand jaloers zijn en zeggen: hij heeft geluk, kijk eens hoe rijk hij is of … wat is hij lui, voor hem is het allemaal gemakkelijker; iemand anders is geboren ‘met een gouden lepel in zijn mond’. Het helpt allemaal niets. Dit geeft alleen maar aan dat je niet weet hoe je jezelf moet verwerkelijken. Dat moet je leren!

Neem je diepste, meest wezenlijke verlangen, je hunkering en begin ermee om jezelf te zijn. Je zult zien dat er niets mooiers bestaat. Je kunt niet gelukkig worden door de plaats van een ander in te nemen. Alleen door jezelf te verwerkelijken, door gelijkvormig te worden aan de Schepper, zul je volkomen vervuld worden.

Wat vooruitgang betreft, hoe verder een mens komt hoe groter de innerlijke leegte wordt. Maar die leegte wordt vervuld door inzicht, een gevoel van eeuwigheid, perfectie, eeuwig leven en een gevoel van Oneindigheid. Een mens ziet het universum van begin tot eind.

De gemiddelde mens op deze aarde, een boer bijvoorbeeld, loopt met zijn koeien op de wei, hij loopt te fluiten, voelt zich prima, gezond en wel en heeft geen zorgen aan zijn hoofd. Is er reden om jaloers op hem te zijn? Ja, natuurlijk. Maar jaloers op wat en in welke mate? Uiteindelijk komt er een situatie waarin ook hij zijn programma moet uitwerken.

Verdiep je dus niet in het lijden. Verwerkelijk jezelf! Als je dat niet doet verwens je de Schepper omdat hij je geschapen heeft. Wat is er erger dan dat? Laten we dus dankbaar zijn!

From the Novosibirsk Convention 12/9/12, Lesson 5

Filed under: Conventies, Innerlijk Werk, Israel, Verlangen, Zelfonderzoek - Geen reacties→

Zonder haat kan er geen liefde zijn. Liefde is juist een correctie voor haat. Het is geen natuurlijk deel van ons, we moeten het zelf bouwen. Het gebod ‘Heb je vriend lief als jezelf’ is afkomstig uit: Van de liefde voor de schepselen komen we tot de liefde voor de Schepper. De Schepper is het geheel, de som van alle vormen van liefde.

Eerst ontdek ik echter de bouwstof van mijn egoïstische verlangen, mijn ‘berg Sinaï’, mijn berg van ‘haat’, de gebroken kli (vat) tot in de duistere diepte. Dit wordt het ‘belichten van Malchut’ genoemd en het is werkelijk angstwekkend.

Dan moet ik deze haat corrigeren en alleen daardoor bereik ik liefde.

Er bestaat geen liefde op zich, er bestaan geen onafhankelijke kelim (vaten) van geven. Het Licht dat Corrigeert trek ik naar mezelf toe om mijzelf te corrigeren. Ik kom niet van de haat af, ik voel het nog steeds en ik erken het, het blijft in stand en daarboven, boven de ‘berg van haat’, bouw ik een ‘berg van liefde’.

De kli is als volgt gebouwd: onderaan is grofheid (dikte) en daarboven is een Masach en het Terugkerende Licht (RL), wat adhesie betekent. In het bovenste gedeelte vorm ik mijn houding naar de Schepper, al mijn intenties en dan bedek ik mijn haat met het Licht van Hassadim onderaan. Dan komt het Licht van Hochma en vult de kli.

Dit herhaalt zich steeds weer tot aan het einde van de correctie. Haat, tegengesteld aan het Licht, blijft bestaan, omdat ik anders niet onafhankelijk kan zijn.

Vraag: Betekent dit dat ik vol weerstand en afkeer naar de les moet komen om dit alles zo te overwinnen? Welke onvolkomenheid, welk tekort moet ik dan hier naartoe brengen?

Antwoord: Ga niet op zoek naar haat. Je moet niet met een tekort komen, maar met liefde. Er is maar één Doel en wat daar verder nog bij komt is onze zaak niet. Als er haat wordt onthuld, laat het maar onthuld worden en als dat niet zo is, dan niet. Ik moet me verbinden met maar één ding en als ik tijdens het proces in mezelf onvermogen ontdek, gebrek aan begrip, aan kennis, etc. wil dat zeggen dat het zo moet zijn.

Ik wil intelligent zijn maar onderweg ontdek ik dat ik nog steeds dom ben. Maar ik voel een diep verlangen naar iets wat volkomen anders is. Dus ik moet mij – ondanks alles – focussen op het Einddoel.

From the 4^th Daily Kabbalah Lesson 12/17/12, “The Wisdom of Kabbalah and Philosophy”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie, Liefde - Geen reacties→

Vraag: Wat zijn de verschillen en de overeenkomsten tussen de begrippen ‘geloof boven de rede’ en ‘nederigheid’?

Antwoord: Geloof boven de rede is ‘geven’, het ‘hangt’ boven het egoïsme, ondanks dit egoïsme. Nederigheid is bereidheid om de koers van Boven te volgen en het is de de weg naar geloof boven de rede. Nederigheid gaat vooraf aan geloof boven de rede.

Geloof betekent: de eigenschap van geven.

From the Novosibirsk Convention 12/9/12, Lesson 5

Filed under: Conventies, Geloof boven de rede - Geen reacties→

Vraag: Kan de lagere aan de hogere geven, een student aan de leraar? Waardoor kan het zo zijn dat een student niets meer van de leraar kan ontvangen?

Antwoord: De student geeft aan de leraar door de leraar toe te staan om aan hem, de lagere, te geven. De lagere geeft aan de hogere door zijn gebed (MAN).

De hogere wil aan de lagere geven. Hij heeft de lagere niet nodig voor egoïstische belangen. De lagere kan aan de hogere de mogelijkheid geven om aan hem te geven. Wat kan een baby anders aan zijn ouders geven dan het plezier om voor hem te zorgen? Het is tenslotte iets waar ze plezier aan beleven.

Het hangt van de student af of de leraar aan hem kan geven. De verstoringen die hierbij gewoonlijk optreden bestaan uit een verwijdering tussen de student en de leraar, de trots van de student, zijn gebrek aan respect en het ontbreken van verbinding. In zo’n geval kan hij niet als een student beschouwd worden. Er zijn speciale regels die bepalen wat het betekent om een student van een Kabbalist te zijn, ze worden in TES uitgelegd. De kli (vat) moet zichzelf wegcijferen, zich openen om gevuld te worden en erin toestemmen om uitsluitend in het Licht van Hassadim te zijn.

Dit stemt overeen met de drie fasen van groei van het lagere niveau met betrekking tot het hogere niveau: Ibur (de groei in de baarmoeder), Yenika (de periode van het zogen) en Mochin (het intellect). Een student zijn wil zeggen: een lager niveau zijn met betrekking tot een hoger niveau, waarvan het vervulling ontvangt.

Deze vorm is niet veranderd, er is een hiërarchie die, als deze eenmaal duidelijk is geworden, voor altijd blijft bestaan. De structuur van de alomvattende ziel verandert niet, alles hangt dus van de inspanningen van de student af. De leraar moet veel geduld hebben, omdat de studenten door veel staten heengaan voordat zij na verscheidene jaren gaan begrijpen wat ze bereikt hebben.

Op het moment dat de student bereid is om zichzelf weg te cijferen, ontvangt hij de invloed van de leraar. Hij moet zich echter eerst wegcijferen voor de groep en pas dan voor de leraar. Anders komt hij niet aan het spirituele werk toe. Het ene werkt niet zonder het andere.

Wat hij nodig heeft kan hij niet alleen van de groep, van de vrienden ontvangen, hij moet tegelijkertijd met de andere zijde verbonden zijn, met de rechter lijn, de leraar. Er moet hier evenwicht zijn, de juiste benadering tot de middellijn die hij vaststelt met behulp van de twee bronnen die hij ter beschikking heeft: de leraar en de groep.

Soms is de groep het belangrijkste voor een student en soms is de leraar voor hem het belangrijkste. Dit is afhankelijk van het karakter van een mens. Maar de perfecte vorm van het werk bestaat uit het evenwicht tussen beide.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/12/12, Writings of Baal HaSulam 

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Vraag: Er is een gebod: ‘Heb je naaste lief als jezelf’, daarbij wordt de liefde voor jezelf niet opgeheven door de liefde voor je naaste. Is het mogelijk om je naaste lief te hebben zonder jezelf lief te hebben?

Antwoord: Liefde voor je naaste is onmogelijk zonder liefde voor jezelf! Daarom wordt het egoïsme niet vernietigd. Ik moet ten aanzien van mezelf altijd controle uitoefenen: ik houd van mijzelf en van mijn naaste net een beetje meer.

Waarom meer? Nu houd je meer van jezelf dan van anderen, dus als we van het gebod: ‘Heb je naaste lief als jezelf’ uitgaan, moet je van anderen een beetje meer houden dan van jezelf. Bovendien moet je voortdurend opletten hoe je van jezelf houdt, dit vergelijken en er een voorbeeld aan nemen. Zo begin je jezelf te leren kennen.

From the Novosibirsk Convention 12/8/12, Lesson 4

Filed under: Conventies, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→