Vraag: Wat betekent het om ‘de staat van eenheid die we hebben ervaren, te ontwikkelen?”

Antwoord: Een staat ontwikkelen betekent, dat je niet bang bent dat deze zal verdwijnen en dat je er tegelijkertijd wél bang voor bent, je probeert die staat naar je toe te trekken, maar ook om hem weg te duwen, je flirt ermee en je bestudeert deze staat. Vergelijk het maar met iets proeven wat je niet kent, je slikt het niet meteen door, maar je wilt weten wat het is: hoeveel zout, peper en suiker erin zit, hoe het vochtgehalte is, hoe zoet het is en hoe de structuur van dit product is.

Je wilt weten aan wie het je doet herinneren: aan je moeder, je grootmoeder of iemand anders die dit gerecht voor je klaarmaakte. Dit betekent dat je ermee moet spelen, je moet verschillende informatiegegevens in jezelf naar boven halen: hoe ziet het eruit, waarmee kan ik het vergelijken, hoe kan ik het vasthouden, laten gaan, er weer naar terugkeren. Deze staten maken het voor een mens mogelijk om zijn ziel uit te breiden.

De ziel is het element dat twee tegengestelde krachten bevat: egoïsme en altruïsme. Als iemand alleen een ego heeft, heeft hij geen ziel. Eén kracht kan alleen als een punt bestaan. Als je de tweede kracht gaat ontwikkelen en deze vergelijkt met de eerste, vormen deze twee tegengestelde krachten een zeker volume er tussenin.

From a Virtual Lesson 9/23/12

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Ziel - Geen reacties→

Vraag: Ieder aspect van het leven van een mens moeten we bezien vanuit de dynamiek van ontwikkeling, die verloopt via de niveaus van stille, plantaardige en dierlijke aard en uitmondt in een nieuw niveau, dat we ’menselijk’ noemen. Hoe ziet u deze dynamiek in de ontwikkeling van de integrale verhouding tussen man en vrouw?

Antwoord: Allereerst is het belangrijk, dat we begrijpen dat een echtpaar, man en vrouw, samen deel moeten nemen aan de studie integrale educatie, hetzelfde lesmateriaal moeten bestuderen, dezelfde processen moeten ervaren en dat ze zich zo de methode van wederzijdse integratie eigen kunnen maken. Net zoals paartjes in de dierenwereld, een mannetje en een vrouwtje, hun jongen, een kudde, enz. elkaar instinctief begrijpen, moeten we aan mensen duidelijk maken wat het betekent om in harmonie met de natuur te leven en in onderlinge harmonie, namelijk tussen de beide partners en hun kinderen, tussen het echtpaar en hun ouders en verdere familie.

Wij leggen er grote nadruk op dat mensen elkaar moeten aanvullen, net zoals in een groep. In feite is het een integrale groep en als een ieder zijn eigen zwakheid inziet en ook hoe hij de ander aanvult, kunnen we de boeiende harmonie in de natuur zien, die we tussen man en vrouw op geen enkele andere manier kunnen ontdekken. Het betekent niet dat ze elkaars systeem ‘binnendringen’, maar ze vullen deze systemen aan, zodat er uiteindelijk een heel interessant grensgebied is, waarin zij zich met veel plezier met elkaar verbinden.

Er wordt een interessant veld gecreëerd volgens het ‘Yin-Yang’model, waarin de wederzijdse completering een harmonieus en wijs karakter heeft. Zo kunnen ze een persoonlijke, kleine, eigen groep vormen. Omdat het hun doel is om een algemene, collectieve harmonie te bereiken, werken zij eraan om een stabiele groep te vormen, want alle andere groepen kunnen aan verandering onderhevig zijn. Wij leggen er de nadruk op dat ze eigenlijk samen moeten studeren en hetzelfde materiaal moeten lezen, in ieder geval iets daarvan, een kwartier per dag, als er tijd voor is. Deze gelegenheid om samen te studeren moeten ze niet laten schieten. Mensen hebben ook tijd nodig om uit te rusten van samenzijn en van met hun groep zijn. Ze moeten het materiaal in zich op kunnen nemen en wat met zichzelf alleen kunnen zijn.

Maar juist daarom moeten ze eerst samen het materiaal bekijken. Het brengt mensen werkelijk dichter bij elkaar. Bovendien is het heel helpend voor de studie en om te leren omgaan met een kind, zodat het ook opgenomen zal worden in het integrale systeem. Later wordt de taakverdeling ingevuld, als voor een ieder het eigen deel duidelijk is en er geen onderlinge conflicten over zijn.

Alles bij elkaar genomen gaan mensen proberen om na te denken over de integrale maatschappij, hoewel de hele maatschappij om hen heen nog niet integraal is. Maar toch, als zij proberen om zich op een integrale manier te gedragen en zoveel mogelijk de taken en kansen verdelen, beginnen ze tenslotte te voelen dat er tussen hen iets gecreëerd wordt, zoals een kind dat uit hen ontstaat, iets gezamenlijks en collectiefs, waaruit dat menselijk wezen ontstond dat zich later splitste in Adam en Eva.

From a Talk on Integral Upbringing 3/5/12

Filed under: Educatie, Huwelijk, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: Heeft het Licht meer invloed op de mens als hij begrijpt wat hij leest of juist als hij helemaal in verwarring is gebracht en zich moet inspannen om de intentie vast te houden?

Antwoord: Dat kunnen we onmogelijk weten. Het Licht heeft voortdurend invloed, maar een mens kan het effect ervan niet meteen voelen, dat kost tijd. Een onthulling vindt plotseling plaats, misschien na een week of twee of op een moment dat het helemaal niet uitkomt. Je kunt niet weten hoe het zal gebeuren, omdat er heel veel innerlijke en uiterlijke factoren meespelen, die uiteindelijk tot zo’n onthulling leiden.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 9/11/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Kabbalah Studie, Licht, Onthulling - Geen reacties→

Vraag: Wat betekent de wederzijdse integratie die we met elkaar moeten bereiken?

Antwoord: Door het breken van de kelim (vaten) ontstond een onderlinge integratie van verlangens. Vreemde verlangens kunnen ook geïntegreerd worden zonder breken, door middel van een gezamenlijk scherm.

Maar er kan geen integratie ontstaan in de verlangens zelf. Als ik iets zoets wil en jij wilt iets zouts, gaat het over twee verschillende wensen die niet gecombineerd kunnen worden. Ze kunnen enigszins samengaan, maar de ene wens kan de andere niet opheffen. Elk verlangen heeft zijn eigen plek waar het onthuld wordt en vervulling ontvangt.

Het Licht brengt elk verlangen voort en handhaaft de vorm waarin het gecreëerd is. Daardoor komen we voor een heel belangrijke vraag te staan: Wat is integratie dan, binnendringen in een vreemd verlangen, en hoe is dit mogelijk?

Integratie kan alleen ontstaan in externe vormen, waar we voor onszelf voor zorgen, maar innerlijk blijven we hetzelfde. Wij kunnen via de verlangens niet integreren, omdat een ieder zijn eigen verlangens heeft. Er staat geschreven: “Zoals hun gelaat niet gelijk is, zo zijn ook hun gedachten en verlangens niet gelijk”. Wij kunnen ons via verlangens niet verbinden, omdat elk verlangen heel nauwkeurig bepaald is en afgescheiden is van de andere verlangens.

Elke verlangen werd gecreëerd door het speciale Licht dat erbij hoort. Maar als deze verlangens over zichzelf een vorm aanbrengen van geven aan één Bron, kunnen zij zich, dankzij deze vorm van geven, met elkaar gaan verenigen en kunnen ze integreren, juist omdat er voor iedereen één gezamenlijke Bron is. Als alle verlangens daarnaar hunkeren, beginnen ze, dankzij het gemeenschappelijke grote verlangen, te integreren.

Wederzijdse integratie is op een andere manier niet mogelijk. Alleen de gezamenlijke Bron brengt ons tot verbinding en wederzijdse integratie. Anders zouden we van elkaar gescheiden blijven. Alleen zo kunnen we een echte verbinding tot stand brengen, niet zoals een groep dieven die zich vanuit egoïstisch voordeel met elkaar verbinden, waarbij een ieder zijn eigen verlangen behoudt en hoopt om door middel van de verbinding vervulling voor zichzelf te bereiken.

Maar als wij met de verlangens van anderen willen integreren, is dat alleen mogelijk door het Corrigerende Licht dat ons naar één Bron leidt en ons met elkaar verbindt. Zoals er geschreven staat: “Hij die vrede schept in Zijn Hemelen, moge Hij ons vrede brengen”.

De verlangens zelf kunnen zich nooit met elkaar verbinden, elk verlangen blijft op zichzelf bestaan. Als dat niet het geval zou zijn en alle verlangens zich weer met elkaar zouden verbinden en integreren tot één verlangen, zouden we Gmar Tikkun (het einde van de correctie) – een spiritueel niveau dat een intensiteit heeft dat 620 maal groter is dan wat eerder bestond – niet bereiken. Dit spirituele niveau is 620 maal groter in intensiteit, omdat elk verlangen op zich blijft bestaan, elk in de eigen Klipa (schil), in het omhulsel dat erbij hoort. Als zij zich, ondanks alles, verenigen tot één vrucht, binnen één Klipa (schil), zoals de zaden van een granaatappel, is de perfectie die 620 maal groter is bereikt, eenwording met het Licht en het schijnsel van het Licht.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 9/2/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Licht, Verbinding, Verlangen - Geen reacties→

Baal HaSulam: ‘Een Dienstmeisje is de Erfgename van Haar Meesteres’. De Hogere Wortels, het ‘Externe’genaamd, zoals we hierboven hebben uitgelegd, worden meestal ‘dienstmeisje’ en ‘slaaf’ genoemd. De bedoeling is dat hiermee wordt aangetoond, dat zij absoluut geen schade willen aanbrengen, wat oppervlakkig gezien misschien zo lijkt. Integendeel, zij staan ten dienste van het interne, zoals de slaaf en het dienstmeisje hun meesters dienen.

Het lijkt alsof de wereld vol conflicten is, vol oorlogen, haat en problemen, en hoewel wij niet met elkaar niet kunnen omgaan in een sfeer van samenwerking en wederkerigheid is alles toch op één ding gericht. Zelfs in de huidige situatie dient een ieder de ander. Het is heel moeilijk om dit te accepteren en toch is het zo. Onze onderlinge verhoudingen kunnen ons onaangenaam en zelfs afschuwelijk toeschijnen, maar toch dienen we elkaar.

Natuurlijk kunnen we deze vorm van vervulling niet accepteren, integendeel, we kunnen hetzelfde in een sneller tempo en op een betere, gemakkelijker manier bereiken. Toch moeten we de Hogere Voorzienigheid accepteren: wat er ook gebeurt, alles gebeurt met als doel gezamenlijke correctie.

Vraag: Vandaag hoorde ik op het nieuws dat de Iraanse leiders Israel willen vernietigen. Moet ik dan tegen mezelf zeggen: “Dat is goed, het helpt ons?”

Antwoord: Zonder enige twijfel helpt dit ons, maar we zouden de huidige fase in onze ontwikkeling op een aangenamer en gemakkelijker manier kunnen beleven, als wij ons correct zouden opstellen naar wat er gebeurt. Het probleem ligt bij ons, bij het Joodse volk en wij roepen dus juist deze manier van externe druk over onszelf uit, in plaats van een vriendelijke houding.

De krachten van ontwikkeling maken zich op deze manier kenbaar, omdat wij ons er niet op voorbereiden om ze op de juiste wijze te accepteren. Alle beschuldigingen naar de Joden zijn hiervan afkomstig.

Het initiatief ligt uiteindelijk in onze handen, wij hebben de methode en rondom ons zijn verlangens die uitroepen: “Waarom komen jullie niet met de correctie?!” Zij benaderen ons met bedreigingen in plaats van met blijken van liefde, omdat wij hen niet geven wat zij nodig hebben.

Als we het geheel bekijken, is de wereld in balans en dat is de wereld Ein Sof (Oneindigheid). Als wij disbalans veroorzaken omdat wij de wereld niet beoordelen volgens de schaal van verdienste, doet de schaal van schuld zich gelden, die aangeeft dat wij onze plicht niet vervullen. Rav Kook schrijft erover: Het is onmogelijk om de Sjofar van verlossing te blazen, de vijanden van Israel komen eraan, Amalek, Hitler, enz. en blazen in onze oren … en brengen de verlossing teweeg. Hij zegt dat Amalek, Hitler, enz. de verlossing teweeg brengen. Verderop zegt hij: Nationaliteit maakt ook deel uit van de zweep van de ‘Joodse problemen’, ook hier zien we de verlossing, maar deze Sjofar kun je niet zegenen.

‘Je kunt niet zegenen’, maar ook dit is een Sjofar …

Het punt waar het om draait is, dat wij in de wereld Ein Sof zijn en wij zijn degenen die bepalen hoe deze wereld zich aan ons laat zien, welke delen ‘wit’ lijken te zijn en welke ‘zwart’. Er is dus geen reden om te huilen en te schreeuwen. Ahmadinejad maakt ons wakker om de correctie eerder te bereiken. Daarbij spoort de globale crisis ons ook aan. Deze crisis begon ergens ver weg en bereikte ons later, dit betekent dat wij achterlopen in onze ontwikkeling, in onze bekwaamheid om de methode van correctie aan de naties van de wereld te geven.

Wat nog erger is, is dat wij onbewust hopen, dat zij ten gevolge van de problemen begrip zullen opbrengen voor ons, terwijl wij in plaats daarvan naar hen toe moeten snellen om op alle mogelijke manieren de oplossing voor het probleem uit te leggen. Wij maken ons er niet op de juiste manier druk om. We hebben heel wat te doen, maar we handelen nu op een onverantwoorde manier en voelen niet, dat wij schuldig zijn aan wat er gebeurt en dat daardoor de problemen dichterbij ons komen. Niet in de vorm van mensen die ons bedreigen, maar in een veel ernstiger vorm.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/2/12, “A Handmaid that Is Heir to Her Mistress”

Filed under: Antisemitisme, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Lijden, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Zouden we een keer kunnen proberen om een stille workshop te houden over thema’s als: ‘Aan de voet van de berg Sinaï’, ‘Geboorte’, ‘De woestijn’, enz.?

Antwoord: Nee, ik denk niet dat zoiets nodig is, want als iemand praat hebben de anderen de tijd om in het geheel te worden opgenomen, om na te denken en te luisteren naar wat er gezegd wordt.

Wanneer we zo bij elkaar zijn wordt de tijd samengeperst. Een mens gaat door veel staten heen, niet alleen voor zichzelf, maar ook voor de anderen, het heeft dus geen zin om te zwijgen. Integendeel, alles wordt gebouwd op samenwerking, op het onderlinge contact. Het belangrijkste hierbij is communicatie.

From a Virtual Lesson 7/29/12

Filed under: Communicatie, Conventies, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Er zijn verschillende soorten familierelaties. In Rusland, bijvoorbeeld, komen families samen in groepen en brengen ze met elkaar veel tijd door op basis van gemeenschappelijke interesses en wederzijdse steun. Maar in het Westen zegt men, “mijn home is mijn kasteel”, wat kenmerkend is voor afzondering. Hoe zal dit met integrale families gaan, hoe gaat dat eruit zien?

Antwoord: Ik denk dat de meeste tijd niet binnen de familiekring zal worden doorgebracht, maar in een omgeving met een meer levendige communicatie tussen mensen, omdat ze daarin plotseling een grote bron van energie zullen ontdekken: het zal mensen enthousiast en blij maken, de communicatie zal steeds beter worden en mensen het gevoel geven dat ze worden vervuld in deze wereld.

Daarom zullen integrale families op een heel serieuze manier integrale contacten met elkaar aangaan. Bovendien zullen ze virtueel naar dezelfde soort mensen op zoek gaan.

From a “Talk on Integral Upbringing” 8/7/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Maatschappij - Geen reacties→

Vraag: De laatste workshop was moeilijker dan die daarvoor, omdat u een hele alinea uit een artikel voorlas, in plaats van een korte vraag te stellen en daarna vroeg u ons om erover te praten. Maar het was helemaal niet duidelijk waarover we nu precies moesten praten.

Antwoord: Ik heb dat met opzet gedaan om jullie ertoe te dwingen om vanuit het hart te spreken. Als jullie mij vanuit je gevoelens volgen tijdens het lezen, hoef je je mijn vraag niet meer te herinneren en daarover na te denken. Dan voel je eenvoudigweg en zeg je er maar een paar woorden over. Dat is voldoende!

Dit wilde ik nu juist bereiken: ik wilde jullie ertoe brengen om je vanuit de emotie in de tekst te verdiepen, zodat we met elkaar zouden voelen wat er achter de woorden verborgen ligt. Het werkt alleen als we proberen om de gevoelens na te gaan die na mijn woorden komen en we niet naar een antwoord zoeken via het intellect.

Ik wil niet dat jullie via het verstand met elkaar praten, maar dat jullie je met elkaar verbinden door middel van de indrukken die jullie kregen vanuit wat jullie hoorden. In elke alinea was een emotionele ontwikkeling aanwezig. Het was de bedoeling dat jullie met elkaar jullie gezamenlijke indruk erin zouden ontdekken. Een gezamenlijke Kli bouwen (verlangen, vat) betekent dat je tot een gezamenlijke indruk komt.

In het algemeen gesproken is een groep een gezamenlijke indruk in verschillende Kelim, verlangens, die zich met elkaar verbinden om samen te werken. Als de Kelim gereed zijn voor deze ene, gezamenlijke indruk, wordt dit in hen onthuld.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 7/30/12, The Study of the Ten Sefirot

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Welke aandachtspunten zijn er nu belangrijk voor onze groep om het volgende niveau te bereiken?

Antwoord: Het belangrijkste is het juiste gebruik van de twee krachten, de twee uitersten. Enerzijds staat er geschreven: “En zijn hart zal zich verheugen over de wegen van de Heer”. Want als een mens er niet trots op is dat hij de weg van God volgt, zal hij de egoïstische krachten, de klipot (schillen) niet kunnen weerstaan als hij naar buiten treedt, tegen de wereldopinie in.

Anderzijds, als hij niet bescheiden en nederig is, zal deze trots niet de juiste trots zijn. Daarom moet hij ondergeschikt zijn aan het Licht dat Corrigeert en begrijpen dat alleen het Licht de veranderingen uitvoert en hem het verlangen om te geven kan schenken.

Na ieder succes moet een mens zeggen: “Ik of mijn eigen kracht hebben dit niet gedaan, maar alles werd door Boven gedaan en mijn succes werd vooraf bepaald.” Dus in plaats van een gevoel van trots over wat een mens heeft bereikt en voltooid, moet men er trots op zijn, dat de Schepper hem heeft uitgekozen en hem tot dit niveau heeft verheven, zodat hij er nu gebruik van kan maken om te geven en zo dichter bij de Schepper te komen.

Hij moet het succes niet aan zichzelf toeschrijven, maar in plaats daarvan zich richten op geven.

Zo beginnen we te leren en het succes, dat we bereiken, te gebruiken om op een correcte wijze verder te komen. De staat, waarin we ons nu bevinden, waarin een mens voelt dat hij iets bereikt heeft, kan een grote hindernis vormen voor vooruitgang.

Een mens raakt van het juiste spoor af ten gevolge van denkbeeldige mislukkingen of successen. Dit zijn twee tegengestelde staten. Ten gevolge van falen verliest hij hoop, hij wordt wanhopig, ontsnapt en voelt zich heel erg teleurgesteld. Maar als hij succes heeft staat hij voor een nog groter probleem, omdat het hem nog verder van de Schepper kan verwijderen, zoals er geschreven staat: “Hij en ik kunnen niet in dezelfde woning vertoeven.”

Er zijn mensen die er meer of minder immuun voor zijn. Maar als iemand het belang van het Doel niet vergeet en hij zich zuiver opstelt ten aanzien van het Doel, wordt hij erdoor beschermd. Zo niet, dan kan hij worden verleid door een goede baan, een gerespecteerde naam, een goede reputatie of doordat hij succesvol is in de ogen van anderen. Dan is er geen sprake van een zuivere opstelling, gericht op geven.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 7/26/12, Shamati #219

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

Vraag: Voordat u een boek schrijft of een lezing voorbereidt, stelt u een doel. Op basis van het doel en de plannen kunnen we onderscheid maken tussen twee soorten materiaal: informatief en inspirerend materiaal.

Het eerste legt eenvoudigweg de methode uit, feiten, enzovoort. Het tweede type moedigt iemand aan om iets te ondernemen. Wat is de beste benadering voor het samenstellen van een boek over de integrale methode?

Antwoord: Tegenwoordig leven we in een heel snelle dynamiek: de maatschappij verandert, standpunten veranderen, het hele bestaande paradigma, alles is aan het veranderen. Als we in aanmerking nemen dat we de samenleving moeten veranderen, praktische zaken moeten oplossen om steden te redden, dat we instorting van steden en voorsteden moeten voorkomen, problemen op het gebied van werkloosheid moeten oplossen, kinderen moeten beschermen tegen geweld op school en burgers tegen doodslag op straat, enzovoort, moeten we voor de oplossing van deze problemen een boek publiceren in de vorm van een handleiding.

From a “Talk on Integral Upbringing” 5/31/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→