Vraag: Is de liefde van een moeder voor haar kinderen en de liefde tussen echtgenoot en echtgenote egoïstisch?

Antwoord: deze liefde wordt niet als egoïstisch beschouwd. Al onze verlangens zijn verdeeld in levenloos, plantaardig, dierlijk en menselijk niveau (1,2,3,4). De verlangens van het dierlijk niveau die opkomen in een persoon zijn gelijk aan de verlangens van dieren, alleen zijn ze meer ontwikkeld. Dit sluit de verlangens in van de moeder in relatie tot haar kind of de verlangens die verschijnen tussen echtgenoten

Het instinctieve gedrag van de moeder naar haar kinderen is niet egoïstisch. De natuur dwingt een menselijk wezen (een moeder) om zich op deze manier te gedragen, om het verlangen van een andere persoon (een kind) te vervullen. Anderzijds is het ego het verlangen om te genieten ten koste van een medemens, wat betekent dat ik me goed wil voelen ten koste van iemand anders. Zelfs het feit dat iemand zich in een hachelijke situatie bevindt, kan mij plezier geven.

Dit soort genoegens kunnen we verdelen in vele niveaus. Bijvoorbeeld: ik kan vreugde scheppen uit de situatie dat ik iemand tot mijn slaaf maak. Er bestaat ook vreugde in de mogelijkheid om iemand pijn te doen, hem te domineren en hem te laten lijden. Vreugde in de uitbuiting van anderen, eerder dan vanuit een natuurlijk verlangen om te genieten, wordt beschouwd als egoïstisch.

Mijn verlangen om te genieten van lekker eten, van communicatie met mijn kinderen of van iets in het leven dat een ander niet benadeelt, wordt niet beschouwd als egoïsme. Egoïstische handelingen hebben tot doel om anderen te gebruiken voor persoonlijk gewin.

We onthullen ons echte (spirituele) ego op het “menselijk” niveau wanneer we in de groep komen. Dan beginnen we een bepaalde vijandigheid naar elkaar te voelen en een muur tussen ons in te plaatsen.

In de mate waarin we dichter naar elkaar toe willen komen, samen studeren, gezamenlijke maaltijden hebben, ons verenigen met het doel om de eigenschap van het geven te bereiken, beginnen we zelfs een nog grotere haat te voelen voor elkaar, afkeer en onwil om ons met elkaar te verbinden. Ons ego manifesteert zich precies op dat moment. Het is niet in gewone mensen aanwezig, maar alleen in degenen die zich verbinden met de bedoeling spiritualiteit te bereiken. Deze mensen komen erachter dat ze er helemaal niets mee kunnen. Waarom? Opdat ze later een verlangen naar de Hogere Kracht ontwikkelen.

Waar komt deze kracht vandaan? Deze is in eerste instantie aanwezig in een perfect systeem en verdwijnt (wordt verborgen) na (als resultaat van) het breken. Deze kracht bestaat, maar verbergt zich binnenin. Wanneer ik me met mijn vrienden probeer te verbinden en hier niet toe in staat ben, zal mijn niveau van egoïsme meer en meer (tot in zekere mate) aan mij worden onthuld. Het zal mijn eerste spirituele niveau zijn, de eerste 1/125ste van de totale stijging.

Ik werk hier maanden aan, totdat ik een staat bereik, die ik zelf niet kan overwinnen. Dan zal ik een verlangen naar het Licht, dat ons vroeger vervulde en nu innerlijk verborgen is, ontwikkelen en ik wil dat het naar me toe komt, dat het wordt onthuld en dat het ons gezamenlijk verbindt.

Deze voorwaarde maakt voor mij de weg vrij voor het eerste spirituele niveau: ik, mijn vriend en het Hogere Licht tussen ons. Daarna zal het mijn doel zijn om het volgende niveau te bereiken, waar het ego zelfs nog meer zal groeien en haat, waarvan ik het bestaan niet kende, zal uitbreken.

Ik zal geïrriteerd zijn en zal worden afgestoten door kleine dingen in mijn vriend. Samen zullen we hard moeten werken en we zullen stijgen naar het tweede niveau van de 125 niveaus en op deze wijze tot aan het einde van de correctie.

Uit Lesson 1, Convention in Spain, 6/3/2011

Verwant Materiaal (Engels):
The Powerful And Exalted Ideal Of Bestowal
It Won’t Help Us To Play Love
Ascending The Rungs Of Bina

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Ik hoop dat dit congres een keerpunt zal worden (Moskou Congres). We zullen beginnen met elkaar serieuzer te behandelen, we zullen uiteindelijk dichter bij elkaar gaan komen; we zullen er niet meer op letten uit welk land we komen of dat we tegengesteld zijn aan elkaar, verschillend van elkaar.

We moeten boven alle grenzen die ons scheiden uitstijgen. We moeten één enkele ruimte vormen, en ik geloof werkelijk dat dit gaat plaatsvinden. We moeten alle barrières afbreken. Anders komen we niet op het volgende niveau.

Wat voor soort Machsom (de barrière) verwacht je over te gaan als je onderscheid maakt tussen jou en mij, tussen deze en de ander, tussen zwart, wit, geel, rood, enzovoorts. Dit plaatst onmiddellijk een muur voor je.

Zo zou het in iedere groep moeten zijn. In elke groep moeten we boven ons ego uitstijgen. Immers, er wordt gewoon met ons gespeeld van Bovenaf. De Schepper geeft ons dit egoïsme bewust vanuit de linkerkant en we kunnen er niet overheen komen.

We zien altijd tekortkomingen in anderen. De een vind ik walgelijk omdat hij in zijn neus peutert, de ander omdat hij op een bepaalde manier praat en een derde omdat hij op een vreemde manier naar me kijkt. De een is dik, de ander is mager, de een is arrogant en zo voort. Waar komt dit allemaal vandaan?

Er zijn duizenden redenen om me niet met anderen te verbinden. Ik heb er geen probleem mee om dit niet te doen. Ik ben er klaar voor om iedereen weg te duwen en een reden te vinden om altijd gelijk te hebben. Hoe kan ik hier bovenuit stijgen? Wanneer we dit niet doen, zal niets helpen.

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Baal HaSulam, “Matan Torah (Het Geven van de Torah)”, Item 5: We moeten eerst begrijpen waarom de Torah nu juist aan de Israëlitische natie is gegeven en niet eveneens aan alle volkeren op de wereld. Is er hier, God verhoede het, sprake van nationalisme?

Zoals we weten geeft de Torah zelf een ontkennend antwoord op deze vraag. De Torah legt uit, dat Abraham, de voorvader van het volk Israël, een hogepriester was in het Oude Babylon, temidden van mensen die ver verwijderd waren van het kennen van de werkelijkheid van de Schepper. Hij onthulde, ogenschijnlijk toevallig, de Kabbalistische methode, hoewel hij uiteraard innerlijk al volledig tot ontwikkeling was gekomen.

Vanaf Adam, de eerste mens die de spirituele wereld ontdekte, tot Noach waren er tien generaties verstreken en toen weer tien generaties vóór Abraham. Eigenlijk spreken we over de innerlijke ontwikkeling van de punten in het hart, waarvan de eerste Adam was. We kunnen ons dit proces voorstellen als concentrische cirkels, die vanuit het centrum naar buiten toe uitstralen. De twintigste cirkel van de ontwikkeling van het verlangen wordt vertegenwoordigd door Abraham.

Abraham had dus al een basis, het innerlijk fundament van voorbereiding, dat oorspronkelijk was geschapen vanaf het niveau van Adam. Abraham bevond zich op een heel hoog niveau. Toen Abraham de Schepper onthulde vanuit een heel klein verlangen om te ontvangen, onthulde Abraham Hem boven het grote, egoïstische verlangen uit, dat groeide in Babylon. Enerzijds had hij de noodzakelijke basis, anderzijds voelde hij de zwaarte van zijn taak. Zoals gewoonlijk is het ene verenigbaar met het andere.

Het resultaat daarvan was, dat Abraham in staat was om de Kabbalistische methode te begrijpen en te ontwikkelen, terwijl Adam, met een klein vat (kli) en een klein Licht, dat nog niet verder gegroeid was, deze methode nog niet kon ontwikkelen, ontsluiten, uitleggen en overbrengen aan mensen.

Baal HaSulam legt de volgorde uit van de wereldomvattende ontwikkeling, die in drie fasen van tweeduizend jaar elk is verdeeld: HBD (Hochma, Bina, Daat), HGT (Hesed, Gevura, Tifferet) en NHY (Netzah, Hod, Yesod). Hoewel de pure vaten van de eerste Kabbalisten zich dichtbij het Licht bevinden, is het onmogelijk om de methode te onthullen zonder grote, krachtige verlangens die grotere Lichten vereisen voor het ontdekken van de rijkdom, die tot in de details aanwezig is.

In wezen is het voor ons duidelijk dat we, om de methode tot een zekere diepte te ontdekken, heel grote verlangens nodig hebben, een groot egoïsme waardoor groot Licht wordt onthuld. Alleen dan hebben we de mogelijkheid om nieuwe dingen zo aan te bieden, dat ze begrepen kunnen worden.

Daarom werd Abraham de stichter van de methode van correctie. Vóór hem kon het niet op de juiste manier beschreven worden, omdat er nog niets was om te corrigeren. De situatie in Babylon werd de basis. Het punt in het hart ontwaakte in Abraham en in duizenden van zijn studenten en zij gingen op weg naar het land Canaän, naar het verlangen dat bestemd was voor correctie, zodat het in de toekomst het land Israël zou worden.

Babylon is een corrupt verlangen, waarin het deel onthuld wordt dat gecorrigeerd kan worden. Aan dit deel werken, maakt Babylon tot het land Canaän. Door de tijd heen verschijnt het egoïstische verlangen ook hierin en Canaän verandert in Egypte, vervolgens in de woestijn en tenslotte in het land Israël.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Israel - Geen reacties→

  Al het werk begint voornamelijk in onze wereld en in onze tijd. We hebben een staat bereikt dat ons verlangen om te genieten gegroeid is, volledig is ontwikkeld op het lichamelijke niveau en nu zijn we in staat om het waar te nemen door het te vergelijken met het verlangen om te geven. Met andere woorden: we hebben onze ontwikkeling beëindigd op het bewegingloze, plantaardige en dierlijke niveau en nu moeten we ons ontwikkelen op het menselijke niveau, dat twee krachten inhoudt: ontvangen en geven.

Voorheen had ik een volledig “vlakke” visie. Ik zag alleen dat om mij heen, waarvan ik kon profiteren en wat ik kon grijpen voor mezelf en degenen van wie gebruik kon maken. Ik handelde alleen vanuit de wens om te genieten, wat de basis is van de bewegingloze, plantaardige en dierlijke natuur. Dus ik had geen enkele “verdeeldheid” en twijfel, het ging altijd slechts over één richting: hoe kan ik nog beter slagen in mijn egoïstische verlangen.

Dit vertaalt zich in een gewoon, stoffelijk leven zonder rekening te houden met het openbare leven, wat we eerder nooit ontwikkeld hebben. We keken altijd naar de samenleving als een gebruiksvoorwerp. Nu echter ontwaakt het verlangen om te geven in ons en het manifesteert zich in ons. We kunnen dit verlangen niet weerstaan en daarom moeten we er rekening mee houden.

De gehele mensheid komt voor de eerste keer in de geschiedenis in een situatie, waarin de wens om te ontvangen en de wens om te geven in balans moeten worden gebracht en door ons moeten worden gecontroleerd. Wanneer we ze niet in balans brengen, veroorzaken we omwentelingen en crises.

Dus het belangrijkste wat wij moeten doen is voor de juiste omgeving en voor de gehele mensheid zorgen. Onze wereldgroep moet de eerste zijn en moet als voorbeeld dienen. Dus onze groei “ van beneden naar boven” begint, terwijl we ons daarvoor alleen maar op het horizontale vlak ontwikkelden.

Dan zullen we de juiste wisselwerking tussen het verlangen om te ontvangen en de wens om te geven, Malchut en Bina, in onze gebroken verlangens onthullen. Om dit te bereiken, moeten we vragen om het Licht dat Hervormt. Het is alsof ik onthul: hier is mijn egoïsme en ik zou willen dat het anders handelt en zich verbindt met anderen, om deel te nemen aan het gezamenlijke werk.

Daarom vraag ik het Licht om te komen en mijn verlangen te corrigeren, om wat evenwicht tot stand te brengen en wederkerigheid in ons systeem, zodat we aan elkaar geven, concessies doen en ons verbinden. Dan komt het Licht en brengt ons terug naar Zijn Bron. Dit heet: “de correctie van beneden af ”, die we moeten voltooien.

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Lange tijd geleden begon ik les te geven. Jarenlang bestudeerden we samen met de groep de wetenschap van Kabbalah. Ook al lazen we de artikelen van Kabbalisten, we realiseerden ze niet volledig, totdat we enige jaren geleden door de wereldwijde crisis werden getroffen.

Vanaf 2005 ongeveer, begonnen we ons te richten op de correcte structuur van de groep. Daar voelden we de druk en we realiseerden ons, dat dit precies was wat we nodig hadden om de methode te verwerkelijken en de spirituele wereld binnen te gaan.

Het feit is, dat de wereld toen nog geen crisis had meegemaakt. We konden toen nog niet voelen op wie of wat we onze acties moesten richten. Maar tijdens de crisis voelde onze groep een acute, zelfs dramatische behoefte om de methode onmiddellijk in praktijk te brengen, zodat we een voorbeeld voor de wereld konden zijn.

Elke dag moeten we werken aan de versterking van onze innerlijke eenheid en aan externe verspreiding. Beetje bij beetje moeten we het nieuws naar buiten brengen dat er een methode van correctie bestaat. Uiteindelijk is de crisis die de wereld overspoelt een uitnodiging van de Natuur om naar het volgende niveau op te stijgen.

We zouden ons niet als koppige kinderen moeten gedragen die niet naar hun moeder willen luisteren. In alles wat ons overkomt zouden we een ongekende kans moeten zien: Er gaan deuren voor ons open die ons de kans geven om uit deze kleine, beperkte wereld te stappen, die volledig doordrongen is van lijden en eindigt met de dood, en we kunnen een extern bestaan binnentreden, een wereld, die verlicht wordt door het Hogere Licht. Dit moeten we uitleggen en daarmee illustreren dat dit samen, in een groep, gedaan kan worden.

De wetten van de groep kunnen zelfs in deze wereld worden gezien. Want de wereld onthult zichzelf als een integraal systeem waarin alle onderdelen met elkaar verbonden zijn. Door dat te observeren kunnen we zien wat er van ons wordt gevraagd

Filed under: Congressen, Crisis, Innerlijk Werk, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

In Kabbalah spreken we niet over persoonlijke gevoelens. We spreken over de liefde tussen vrienden, maar alleen in het algemeen, zonder onszelf of andere namen te noemen.

Het is nodig om te spreken over de grootheid van de leraar, de Schepper, de groep en het belang van het doel, want zonder elkaar te inspireren zullen we niet verder komen. Dit geeft ons de kracht om te werken en daarvoor hebben we de groep nodig. Maar niemand spreekt zich hierover uit in de ik-vorm met de bedoeling om zijn innerlijke gevoelens en verlangens te onthullen (Kelim).

Het feit is dat de anderen nog niet zijn hervormd tot het niveau van Bina (Hafetz Hesed), wat betekent: “doe anderen niet aan wat u niet wilt dat u wordt aangedaan” en daarom kunnen ze u schaden met hun gedachten. Vandaar dat dit verbod bestaat.

Je spreekt over hoe verheven het doel is, maar niet over hoe u of iemand anders geïnspireerd wordt door spiritualiteit. Je moet over de wet spreken die in de schepping werkt, de formule in het systeem van de krachten, zonder naar een specifiek iemand te verwijzen.

Al ons werk is intern en nederig. Ik moet de groep niet beschouwen als individuele mensen en gezichten, maar als krachten die snakken naar de Schepper, naar geven en die zich verenigen om samen dit doel te bereiken. Deze gezamenlijke verlangens, deze innerlijke verbinding is wat we de groep noemen.

Daarom noem ik geen namen van mensen, wanneer ik over de groep spreek. Het lijkt of er geen mensen zijn, maar alleen verlangens die verbonden worden door de onderlinge garantie! Wanneer deze verlangens het niveau van verbinding bereiken, wanneer het werkelijk geven wordt op het eerste niveau, onthullen ze dit, samen met het Licht van Hassadim waarmee ze worden vervuld, het wederzijds geven genaamd.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

We beleven een zeer ongewone periode in de menselijke geschiedenis. Vanaf nu zullen alle generaties begeleid worden bij de poging van het waarnemen van de werkelijkheid in ons naar het waarnemen van de werkelijkheid buiten onszelf.

Dat is de reden waarom we zo’n grote leegte in ons voelen, in onze gezinsleven, in onze relaties met kinderen en anderen, in alles wat we doen. Dit wordt niet alleen waargenomen in afzonderlijke, individuele landen, maar in de hele wereld.

De veranderingen die plaatsvinden in de ecologie en het klimaat van de planeet vormen elk jaar een steeds grotere bedreiging. Maar dit alles gebeurt om de waarneming van de werkelijkheid in ons te veranderen en dit roept een zeer onaangenaam gevoel op, het geeft ons de mogelijkheid om uit onze egoïstische wereld te gaan en te ontdekken dat we nu van het waarnemen van het kwaad moeten gaan naar het waarnemen van de goedheid.

En als we bij het verlangen van het geven zouden zijn gekomen, zouden we op een natuurlijke wijze gelukkig zijn, omdat we onszelf niet zouden vernietigen in een geglobaliseerde wereld, waarin we allemaal integraal verbonden zijn.

Integendeel, dan zouden we er in slagen om onze vooruitgang te bevorderen, omdat het de enig mogelijke manier is om te leven en te bestaan, in plaats van elkaar te vernietigen.

Maar totdat we onze houding ten opzichte van onszelf, andere mensen, de wereld en de realiteit in het algemeen veranderen, zal de natuur niet stoppen met het uitoefenen van druk op ons, omdat we de aangegeven grens al overschreden hebben.

Wat zegt Kabbala hier precies over? Het zegt dat, wanneer we ons willen blijven ontwikkelen zonder lijden, we in overeenstemming moeten komen met de hogere staat van de natuur (we hebben geen keuze) en begrijpen dat onze huidige staat erg slecht is.

Dit perspectief geeft ons een kans om ons op een prachtige manier te ontwikkelen en beloont ons met een bestaan in een eeuwige en volmaakte wereld, die hier wordt onthuld door de veranderingen in onze waarneming. Om deze reden moeten we alles wat met ons gebeurt zien als een grote hulp van Boven, van de totaliteit van de gemeenschappelijke natuur, die helpt en ons op deze wijze leidt naar de juiste vooruitgang, hoewel het soms tot uitdrukking komt in onplezierige invloeden.

Maar als we gevoelig zijn voor al dit soort kleine signalen, zullen we goed vooruitgaan, als een slim, gehoorzaam kind dat begrijpt hoe het een gemeenschappelijke taal met volwassenen kan vinden. We hebben werkelijk een geweldig avontuur voor ons, in plaats van een moeilijk leven.

Filed under: Crisis, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Het enige dat ons kan helpen is onszelf wegcijferen tegenover de groep, de leraar en de Schepper. Dit houdt in, dat je je met de omgeving verbindt en er zoveel van in je opneemt als menselijkerwijs maar mogelijk is.

De geschiedenis biedt ons veel van zulke voorbeelden. Eén van hen is bijvoorbeeld Joshua Bin Nun, die het verdiende om de opvolger van Mozes te worden. Het is onze innerlijke kracht, die een mens leidt naar de laatste fase van correctie, die hem of haar liefdevol dichter bij de laatste correctie (Gmar Tikkun) brengt, nadat de kracht van Mozes zijn deel heeft gedaan.

Het is het meest verheven niveau van ontvangen om te geven! En hoe verdiende Joshua dit? Hij verdiende het door Mozes te helpen, terwijl Mozes de mensen aan het onderwijzen was: Hij maakte de ruimte schoon en “zette de banken recht”.

Met andere woorden, hij was toegewijd aan wat zijn leraar deed en wilde zijn onafscheidelijke deel zijn en daardoor de wijsheid van Mozes ontvangen. Hij was het die het verdiende en niet de studenten die aan het studeren waren. Hij studeerde niet eens, maar ontving de spiritualiteit “Peh El Peh” (“van mond tot mond”, door het gemeenschappelijke scherm), door toegewijd te zijn aan zijn leraar.

En degenen die studeerden ontvingen het ook, ieder op zijn eigen niveau (ook zij waren grote Kabbalisten), maar niet zo verheven als Joshua Bin Nun. Waren ze niet op de hoogte van een dergelijk principe? Dat waren ze wel, maar ze konden het niet toepassen.

Het hangt er helemaal van af van hoe sterk iemand in staat is om zichzelf weg te cijferen tegenover de leraar en de groep. Ik zou eraan willen toevoegen, dat “geluk” hierbij ook een rol speelt. Dat wil zeggen, dat extra omstandigheden, waarvan we ons niet bewust zijn, een helpende hand bieden en zij dalen neer van Boven en “druppelen” naar beneden (“geluk” of “Mazal“, van het Hebreeuwse woord “Nozel” of “een straaltje, druppelen”). Het wordt sterk bepaald door de wortel van de ziel, door de voorbestemming.

Maar het gaat niet over wat niet aan ons is. We moeten doen wat aan ons is om te doen, dat is onszelf wegcijferen.

Het staat overal geschreven en het is voor niemand iets nieuws. Wat doen we als we er niet in slagen? Ik weet uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om het te bereiken. Gewoonlijk struikelt een mens over de meest eenvoudige hindernissen: Ze lijken gemakkelijk te overwinnen, en toch kan hij het niet. Hij begrijpt zelfs, dat het in elk opzicht heilzaam is, zelfs in het lichamelijke, maar iets innerlijks verhindert hem om het te doen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe komt het dat de intelligentie, die ons in de loop van de menselijke geschiedenis hielp groeien en ontwikkelen, ons nu slechts afleidt en afremt op het meest vitale punt: als het nodig is om ons spiritueel te ontwikkelen?

Antwoord: Intelligentie heeft altijd je ego gediend, dus het was er om je gedurende de afgelopen duizenden jaren te helpen om alles te ontwikkelen. Maar nu je klaar bent met je op het levenloze, plantaardige en animale niveau te ontwikkelen, moet je je op nieuwe niveaus van de evolutie ontwikkelen en opstijgen naar het menselijke niveau, hiervoor is een heel andere aanpak vereist.

Het zicht op het leven en de wereld, de hele vorm is totaal veranderd. Nu moet je ten opzichte van alles wat je omringt een houding aannemen van geven en dat is afkomstig uit een ander soort verlangen, maar je rationele geest wenst niet voor geven te werken, omdat je niet beschikt over een verlangen om te geven.

Wanneer je het verlangen om te geven ontvangt, zal je verstand ermee aan de slag gaan, maar op dit moment heb je alleen een egoïstisch verlangen en je intelligentie staat alleen in dienst daarvan. Het verstand is een apparaat, een computer. Het houdt zich er niet mee bezig welke gegevens het verwerkt of welke cijfers er in worden opgeslagen. Zolang het data van je egoïsme ontvangt, het verlangen te ontvangen, werkt het overeenkomstig.

Hoe kun je dit aanpakken? Probeer je verlangen te transformeren in plaats van je verstand. Trek het Licht dat hervormt aan in je verlangen. Het Licht schiep dit verlangen, en Dit alleen kan het veranderen. Dan zal je verstand gaan werken voor het nieuwe verlangen om te geven en je adviseren over hoe je op een betere manier kunt geven.

Daarom is intelligentie niet de sleutel in de studie, zoals er staat geschreven: “Het is niet de wijze die leert”. Alles wordt bepaald door het verlangen. Verstand is wat je krijgt terwijl je verlangen zich ontwikkelt. Het verlangen kan alleen veranderd worden door het Hogere Licht en niets anders, uitgezonderd de omgeving die je doet ontwaken en je inspireert om je verlangen te transformeren, het te stimuleren door “afgunst, lust en ambitie”. Het gebruik van zulke materiële gereedschappen als je aardse verlangens, leidt je naar spirituele aspiratie.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Alles hangt af van ons verlangen. Hoe komen we dan van onze “standaard instellingen” af, van verlangens die vastgesteld zijn in deze wereld?

Antwoord: We nemen de wereld niet waar als “rond”. We hebben nog steeds de illusie dat deze lineair is en dat we in deze wereld succesvol kunnen zijn door ons ego te gebruiken. Maar de huidige wereld werkt nu onder een ander programma en de enige manier om succesvol te zijn is door eenheid. Dit is een totaal verschillende reeks van instructies, maar we “snappen” het nog niet.

Duizenden jaren lang bereikte de mensheid succes gebaseerd op de grootte van het ego, maar de laatste vijftig jaar is deze trend op zijn beloop. We bewegen ons steeds dichter naar een integrale wereld en in een integrale wereld heeft degene, die meer verbonden is met anderen, het meeste profijt. We zien, dat hoe meer iemand verbindingen weet te maken, hoe meer landen er bij worden betrokken, hoe succesvoller men is. Mensen voelen dit instinctief aan en worden aangetrokken door integrale oplossingen.

We realiseren ons echter nog niet, dat de oplossing voor onze zorgen het noodzakelijk maakt dat we ons verbinden op het menselijk niveau: boven het bankwezen, de mondiale industrie en andere globale mechanismen uit. Deze situatie begon zich te verwerkelijken na de Tweede Wereldoorlog, toen de Verenigde Naties, de UNESCO en andere internationale organisaties werden opgericht. Zelfs zij passen echter nog egoïstische methodes toe, in plaats van een integrale, allesomvattende aanpak.

In wezen moeten alle landen gelijke kansen hebben. Waarom moeten sommige landen het vetorecht hebben op bepaalde besluiten, terwijl andere dit niet hebben? Wat maakt het voor verschil als het ene groter is en het andere kleiner? Integendeel, in een “rond” systeem zouden de grotere meer bereid moeten zijn tot compromissen, omdat ze anders alleen maar voor zichzelf zorgen.

Onze benadering is volledig verdraaid en toch beginnen we te voelen dat de wereld echt “rond”, integraal en onderling verbonden begint te worden.

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, integrale wereld, Wereld - Geen reacties→