In het Nieuws (van OkoPlanet.ru): “Het IMF en de Wereldbank zijn pessimistisch: er staat een nieuwe recessie voor de deur.”

“Een op de tien Amerikanen zit in de bijstand. Het Witte Huis heeft miljarden uitgegeven om te voorkomen, dat de banken omvallen. Het financiële systeem overleeft, maar vanwege werkloosheid geven mensen minder uit en er komt minder belasting in de schatkist. De voorspellingen worden steeds somberder. Het meest ernstige risico vormt de vertraging van de economische groei, groei is eenvoudigweg onmogelijk als er geen banen zijn.”

“De Europese Unie zal instorten, omdat deze in een staat van faillissement is. Het bedrijfsleven minimaliseert de productie. Landen proberen zich ‘af te sluiten’ van hun buren, ook al is men door de economie onlosmakelijk met elkaar verbonden. Iedereen probeert zonder de anderen te overleven en financiële experts zien dit als het grootste probleem.”

Mijn commentaar: Er zijn twee problemen:

1. Men is van mening, dat de economische groei een indicator is voor een goede toekomst, men ziet namelijk geen enkele andere manier om het schadelijke systeem van continue groei te ondersteunen. Men denkt, dat het niet uitmaakt waar en hoeveel we groeien, want anders zal het systeem niet overleven: een grotere markt, meer groei, kopen – weggooien – verdienen – en dat herhaalt zich. Maar de realiteit vereist iets nieuws: evenwicht tussen alle mensen, systemen en instellingen, in een gelijkwaardig samengaan, tot harmonie en volledige samenwerking komen. Het is mogelijk om het voor een deel uit te testen en er zo duidelijkheid over te krijgen, dat op deze manier alles tot rust zal komen en men tot tevredenheid en voldoening zal komen.
2. Als men van mening is, dat men tegenwoordig als individu kan overleven, betekent dit gewoon gehoorzamen aan blind egoïsme, wat ons naar de ondergang drijft. Dit is niet alleen zo, omdat het onmogelijk is om naar de ‘natuurlijke’ economie terug te keren op nationale schaal, maar eveneens omdat de natuur ons omringt met een netwerk van wereldwijde verbinding, zoals een visser een school vissen vangt in zijn net, en we kunnen niet aan dit netwerk ontsnappen. Daarom leidt protectionisme, het streven om alleen zelf te overleven, ons naar conflicten en een wereldoorlog.

Filed under: Crisis, Economie, Wereld - Geen reacties→

In het Nieuws (van Bloomberg): ” De Luxemburgse premier Jean-Claude Juncker zei op 4 januari, dat de EU op de rand van een recessie van ongekende omvang staat.

“Werkelijk alles begint te vertragen,” zei Jennifer McKeown, senior Europees econoom bij de Capital Economics in Londen, via de telefoon. ‘Er is een onderliggende economische neergang gaande en tegelijkertijd houdt de perifere schuldencrisis aan. Zelfs de sterkste delen van de eurozone economie beginnen te wankelen. We zien dat de eurozone begint te breken, misschien dit jaar al’.”

Mijn Commentaar: Sterker nog, het is vreemd om de de besluiteloosheid van de ’beleidsmakers’ te zien. Maar, in het algemeen gesproken, kunnen ze niet met een oplossing komen, omdat zij de wereld niet als gemeenschappelijk en integraal zien, als één geheel, dat behoefte heeft aan eenheid en garant staan voor elkaar. Dit is alleen mogelijk onder de voorwaarden van integrale educatie van het publiek en de beweging van universele zorg voor elkaar, als we met een universele ramp worden geconfronteerd .

Filed under: Crisis, Economie, Wereld - Geen reacties→

Baal HaSulam, ‘De Vrijheid’: Hoe meer tegenstellingen er zijn tussen opvattingen en hoe meer kritiek er is, hoe meer kennis en wijsheid toenemen en onderwerpen beter geschikt worden om te onderzoeken en te verduidelijken.

De achteruitgang en het falen van de intelligentie komen alleen voort uit gebrek aan kritiek en onenigheid. Uiteraard wordt de hele basis van fysiek succes bepaald door de mate waarin de samenleving één is, en de basis voor het succes van intelligentie en kennis bestaat uit onderlinge afscheiding en onenigheid.

We zien dat deze twee tegenpolen elkaar wederzijdse steun verschaffen. Afscheiding en eenheid moeten in balans gebracht worden, zodat ze elkaar niet opheffen, maar ondersteunen. Dan vinden we daartussen de middellijn, die beide in gelijke mate bevat. Het zijn geen helften van twee uitersten, maar de totale afscheiding en de totale eenheid moeten zich uiteindelijk verenigen tot één.

We zijn het anders gewend: Ieder mens levert een beetje in of voegt iets toe, en zo bereiken we een oppervlakkige overeenstemming. In wezen is dit geen overeenstemming, maar het is niets anders dan gebrek aan een andere keuze, daarom laat ik jou toe op een stukje van mijn territorium en jij geeft mij een stukje van dat van jou. Zo lijden we, omdat we geen andere opties hebben.

Als we echter eenheid creëren, omdat we ons willen verenigen met de Schepper, moeten daarvoor twee tegengestelde krachten samenwerken. Vanuit ons ‘platte’ begrip weten we niet hoe we dat moeten doen. Alleen het hogere Licht kan ons laten zien dat dit mogelijk is. Dit vereist een hoger, spiritueel verstand, dat tegenstrijdigheid wegneemt, zoals er staat geschreven: “Het ene en het andere zijn woorden van de levende God”.

Het hogere Licht brengt Zijn derde kracht om de tegenstellingen te verenigen. Dit kunnen we echter niet aan mensen uitleggen. Ze zouden denken dat het over religie of mystiek gaat. Daarom geven we uitleg op een ander niveau: iedereen heeft zowel gelijk als ongelijk. We zijn al tot het begrip gekomen, dat we niet met elkaar kunnen opschieten en dat er nooit onderlinge vrede zal zijn. Laten we dan vrede zoeken op een hoger niveau, boven ons, zoals er staat geschreven: “Liefde bedekt alle zonden”.

Men denkt misschien: Hoe is dit mogelijk? De zonden blijven immers? Nee, we zullen een ‘eenheids paraplu’ boven ons houden en alleen daarvoor zorgen. Dan zullen we begrijpen dat alle onderlinge overtredingen juist zijn bedoeld om die ‘paraplu’ te versterken. We zullen ze zien als de oorzaken om ons te verenigen en we zullen zeggen: “Dit is geweldig want zonder dit zouden we geen liefde nodig hebben. Maar nu hebben we liefde nodig, omdat we anders voor geen enkele rede meer vatbaar zijn.” De oplossing zal duidelijk zijn, men zal het ermee eens zijn en dit zal door de wereld geaccepteerd worden.

De werkelijke oplossing behoort echter al tot ons niveau: We brengen het Licht dat de wereld hervormt, als Dit er niet zou zijn, zouden mensen niet in staat zijn om de gemeenschappelijke ’paraplu’ boven hun hoofd te houden.

Uiteindelijk vertellen we niets nieuws. Waardoor zullen zij dan accepteren wat wij aanbieden? In de huidige situatie met de vele meningsverschillen, conflicten, impasses en nucleaire bewapening, met de wereldwijde crisis, klinken we logisch. Het heeft geen zin om op zoek te gaan naar wie er gelijk heeft in de algemene onenigheid. Iedereen heeft zowel gelijk als ongelijk. Wij aanvaarden niemands persoonlijke mening, maar in plaats daarvan brengen we één enkel idee naar voren: eenheid boven alles, zonder voorbehoud. Want anders betekent dit het einde.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 1/9/12, “The Freedom”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid - Geen reacties→

Vraag: De vraag over het bestaan van één enkele hogere kracht, die de hele schepping bestuurt, roept bij mensen een belangrijke vraag op: sommigen denken dat deze kracht bestaat, anderen menen van niet. Behoort u tot de eerstgenoemden, tot de benadering die ook gedeeld wordt door religies?

Antwoord: Nee, dit heeft geen betrekking op religies. Het is volledig gebaseerd op het waarnemen van de natuur, zonder enige aannamen vooraf. Deze benadering verwijst noch naar religie, noch naar geloof, noch naar enige andere richting, zij zijn uitsluitend gebaseerd op historische gronden.

Vraag: Als we ons baseren op de bestudering van de natuur, hoe moeten we dan: ‘de wet die alle wetten bevat’ begrijpen?

Antwoord: Als we deze lezing zouden aanvullen met wetenschappelijke data uit onderzoek en experimenten, zou dat het bewijs vormen dat aan de vragen vooraf zou gaan. Er bestaan zeker vele meningen, wij baseren ons echter op data afkomstig van evaluaties betreffende de natuur en de samenleving.

Het was gebruikelijk om uit te gaan van de idee dat de natuur één is, wij schrappen er wat kleine korreltjes kennis vanaf, die geen onderling verband lijken te hebben. Nu zijn echter natuurkunde, scheikunde, biologie, zoölogie en andere wetenschappen al met elkaar verbonden. We bestuderen wat eraan ten grondslag ligt, atomen en de verschillende verbindingen daartussen. Deze grondslagen zijn breed, het zijn gezamenlijke krachten, op elk niveau van de natuur: het stille, vegetatieve, animale en menselijke niveau, zij zijn afhankelijk van het betreffende niveau werkzaam.

Een voorbeeld: als de kracht in het atoom de partikels aantrekt en afstoot in een animaal lichaam, trekken de longen samen en zetten ze uit, op hersenniveau komt dit tot uitdrukking in de vorm van instemming en twijfel. Hier zijn twee tegengestelde bewegingen aan het werk, maar zij worden door één kracht gecontroleerd, die balans brengt, omdat de hele natuur naar balans streeft.

De aanwezigheid van twee krachten in de natuur spreekt het bestaan van één wet, die beide krachten controleert, niet tegen. De moderne wetenschap stelt vast dat wij van elkaar afhankelijk zijn, de crisis op het niveau van de menselijke samenleving dwingt ons ertoe om ons te realiseren, dat we allemaal binnen één systeem bestaan. Dit heeft ook betrekking op de natuur, de menselijke natuur.

Als we het klimaat en andere processen in de wereld bestuderen, leren we dat elke verschijnsel samenhangt met het geheel. Op het niveau waarop wij ons nu bevinden, zien we een gebroken beeld, omdat we maar een klein stukje van de werkelijkheid waarnemen. Omdat we echter lijden en onaangename situaties meemaken, is het nodig dit zo spoedig mogelijk te bestuderen en op die manier de negatieve krachten in positieve krachten om te zetten.

From KabTV’s “A New Life” Episode #4, 1/1/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding, Wetenschap - Geen reacties→

Vraag: We spraken over het feit, dat we moeten teruggaan naar het niveau van eenheid dat we in de Conventie van december hadden bereikt. Het is nu meer dan een maand geleden, de tijd gaat door en ik heb het gevoel dat ik terugval in de dagelijkse routine. Hoe kunnen we zorgen voor een omgeving, die voortdurend verlangens in me opwekt, die op eenheid gericht zijn en op het Licht, zoals tijdens de Conventie?

Antwoord: Allereerst, wil je echt naar dat niveau terugkeren? Verlang je ernaar? Zie je het voortdurend voor je als een model om het punt van eenheid te handhaven? Kijk je steeds naar opnamen van de Conventie? Vind je het erg dat je dat brandende vuur kwijt bent?

Als we de verbinding hadden vastgehouden, zouden we al een veel hoger niveau bereikt hebben en zouden we boven alle verstoringen en afstanden, die ons van elkaar scheiden, gerezen zijn.

Het vergeten gevoel moet ik steeds vernieuwen, minimaal een paar minuten per dag, door bijvoorbeeld naar een clipje van de Conventie te kijken. Dit is heel belangrijk.

Zijn we, daarnaast, bezig met het verspreiden van onze boodschap? Houd je daar rekening mee in je werk? We moeten hieraan werken en afstand is hierbij geen probleem. Jullie moeten je ‘to the point’ met elkaar verbinden en een plan maken voor massa-disseminatie in elke taal.

Dan zijn we van plan om over een maand weer naar de Arava te gaan en daar ongeveer drie dagen te blijven. Dit vereist een intensieve voorbereiding. Anders zullen de resultaten tegengesteld zijn aan wat we verwachten. Het moet iets worden dat werkelijk nieuw zal zijn, zoals we dat de vorige keer ook meemaakten. We moeten er zeker van zijn, dat we – als we daar komen – uitermate bezorgd zijn: zullen we de nieuwe, onbekende staat bereiken, waarvan we de vruchten niet kennen.

Ik maak me ernstig bezorgd over deze doorbraak in het onbekende. We kennen de plek al en juist daardoor zouden we een herhaling kunnen ervaren van alles wat we de vorige keer gedaan en gevoeld hebben. De sfeer daar zal de herinneringen in ons oproepen.

Om kort te gaan: een maand is niet veel tijd. We moeten ons tot het uiterste inspannen. Anders zullen we verliezen in plaats van winnen. Ik waarschuw jullie daarvoor. Denk erover na wat jullie gaan doen.

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: U gaat al gauw op tournee in Europa, hoe kunnen de Europese groepen helpen?  Zal de situatie veranderen als ze zich met elkaar verbinden?

Antwoord: Het probleem ligt hier niet zozeer in de verbinding tussen de Europese groepen, dat is ook belangrijk, maar meer op het gebied van algemene disseminatie. We moeten ons met elkaar verbinden en we moeten onze documenten naar verschillende organisaties sturen, onder andere naar de leiders van de EU in Brussel. Dan zullen we geleidelijk aan resultaat zien.

We zien de positieve resultaten al van onze samenwerking met de VN. In een officieel document over onderwijs, bijvoorbeeld, was hun inleiding een letterlijke kopie uit ons materiaal.

We moeten goed begrijpen, dat we een kans hebben om op dit moment gehoord te worden, omdat mensen nu zo ver zijn, dat ze hun hulpeloosheid te erkennen. Als ze verstandige ideeën van ons horen, kunnen zij ze tot op zekere hoogte gebruiken. Er zijn gevallen, waarin iemands positie het hem niet toestaat om dat te doen, hoewel hij het helemaal met ons eens kan zijn.

Maar op de een of andere manier moeten we ons best doen. De Europese groepen moeten proberen om zich met elkaar te verbinden en beginnen met doelgerichte verspreiding, die gericht is aan de adressen van de verschillende overheden en aan Brussel. We mogen het internet niet vergeten en het Europese deel ervan ook niet. Uiteindelijk zullen ze naar ons luisteren.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Educatie, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

Mening: (de Franse President Nicolas Sarkozy): “Hij (Sarkozy) zei, dat het in Frankrijk en in elk ander land van de eurozone noodzakelijk is om een ​​’gouden regel’ voor het bereiken van evenwichtige begrotingen in de grondwetten vast te leggen en om een strengere fiscale discipline af te dwingen, omdat het blok ernaar streeft om zichzelf te hervormen, anders blijft het achter.”

Europa is niet langer een keuze. Het is een noodzaak. Maar de crisis heeft haar zwakheden en haar tegenstrijdigheden aangetoond. Europa moet opnieuw bedacht worden,” zei Sarkozy.

“Laten we er onze ogen niet voor sluiten, Europa kan worden weggevaagd door de crisis als ze er geen grip op krijgt, als ze niet verandert,” zei hij en hij waarschuwde ervoor, dat een ineenstorting van de euro de schuld van Frankrijk onbeheersbaar zou maken en het spaargeld van de mensen teniet zou doen.

‘Sarkozy zegde toe, dat de hervorming van Europa een hechtere intergouvernementele samenwerking zou betekenen en niet het afstaan van de controle aan een supranationaal orgaan.” (Bron: Reuters)

“De hervorming van Europa is geen mars naar supranationaliteit.” … “De integratie van Europa zal de intergouvernementele weg gaan volgen, omdat Europa het nodig heeft om strategische, politieke keuzes te maken.” (Bron: Reuters)

Mijn Commentaar: Natuurlijk is het noodzakelijk om een grotere integratie na te streven, zoals de tijden dat vragen. De wereld wordt steeds hechter, terwijl landen en mensen dat niet zijn en het gebrek aan evenwicht in de samenleving met betrekking tot de natuur,  zich gemanifesteerd heeft als een crisis: een maatschappelijke crisis, geen financiële, enzovoort. Zodra de Europese Unie de beslissing zal nemen om zich volledig te verenigen en aan dit lange proces te beginnen, zullen we voelen hoe de crisis afzwakt en zullen we nieuwe kansen zien.

Filed under: Economie, Eenheid, Europa, Natuur - Geen reacties→

Vraag: Na de conventie voel ik een enorm grote afscheiding en afkeer, ik heb het nog niet eerder zo gevoeld. Kan dit komen, doordat ik tijdens de conventie op een incorrecte manier gewerkt heb?

Antwoord: Na het soort eenheid en de opstijging, die we tijdens de conventie hebben gevoeld, zijn het correcte staten als een mens vervolgens afscheiding, afkeer en verwarring voelt. De weerstand tegen onze egoïstische natuur moet toenemen en we moeten het gevecht aangaan met deze staten, om balans te krijgen.

Als we onszelf handhaven in dat zelfde punt van eenheid dat we bereikt hebben, zal dit punt, dankzij het egoïsme dat eraan toegevoegd wordt, gaan groeien. We hebben een voorbeeld ontvangen en we moeten vanuit diezelfde inspiratie leven. We hebben al een staat in ons die we ‘eenheid’ noemen, die we tijdens de conventie in de duidelijkste, meest levendige vorm hebben bereikt. Ik moet deze staat handhaven en proberen er elk moment van mijn leven in te blijven.

Het is waar dat ik nu onmiddellijk allerlei soorten verstoringen krijg, maar ze zijn er alle voor bedoeld om mijzelf meer en meer te versterken in hetzelfde punt dat ik tijdens de conventie heb bereikt. Dan zal dit punt groeien, op basis van al deze verstoringen. Zij zullen in dat punt binnenkomen en zullen het ondersteunen met behulp van mijn inspanning. Dit punt zal zich dan uitbreiden. Zo laat ik dit punt groeien tot het de grootte heeft gekregen van het eerste spirituele niveau. Ik heb geen enkele andere mogelijkheid om in spiritualiteit te groeien, alleen met hulp van de verstoringen: ‘hulp tegen mij’.

From the Daily Kabbalah Lesson 12/12/11, Writings of Rabash

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid - Geen reacties→

Er is een vorm van eenwording en voorbereiding, die mannen alleen tot stand kunnen brengen als ze zich losmaken van hun gezin en hun vrouw en ze zich afzonderen. Als je boven de grenzen van onze wereld uitgaat en alleen in de eenheid met de vrienden bent, brengt dit een speciaal gebed voort, speciale gevoelens. We hebben het gevoeld. Het is werkelijk zo en er is geen andere manier om het te beschrijven.

De voorbereiding van de vrouwen gaat niet over verbinding met elkaar, maar over hulp aan de mannen om dit te doen, om te proberen alle nodige voorwaarden te scheppen voor die eenheid en hen zacht vooruit te duwen naar de verbinding. Vrouwen kunnen mannen helpen om boven hun ego uit te stijgen en eenheid te bereiken.

Onze vrouwen – over de hele wereld – hebben dit punt trouwens heel goed begrepen. Ze hebben ons gesteund en daar ben ik dankbaar voor. Hun steun was tijdens de hele Arava Conventie voelbaar, daarmee hebben ze ons een grote dienst bewezen.

De Conventie van december vraagt al van ons, om aan de voet van de berg Sinaï te staan, waar ook vrouwen, kinderen en ouderen zijn. De mannen vormen echter het fundament, 600.000 zielen, dit betreft niet hun hoeveelheid, maar hun kracht.

In de wijsheid van Kabbalah wordt alles afgemeten naar kracht, omdat Kabbalah spreekt over eenwording in één alomvattend verlangen. Dit ene, machtige verlangen wordt uitgedrukt door het getal 600.000, dit symboliseert de kracht van onze eenheid. Naar het niveau van 600.000 oprijzen, betekent de volledige onthulling van de hogere kracht, de Schepper, bereiken.

Ik hoop dat we dit zullen bereiken, want we hebben alles wat ervoor noodzakelijk is ter beschikking. We doen in ieder geval alles wat we kunnen. De hele wereld heeft eveneens nodig wat wij doen en daarom ontvangen we steun van Boven. We slagen er niet in, omdat we zo speciaal zijn en zo getalenteerd, maar omdat er een groep nodig is, die de wereld voorwaarts zal leiden.

From the Sunday Virtual Lesson Series 11/20/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→

Vraag: Als ons doel uitsluitend bestaat uit één worden, waarom zien we dan, dat het hogere systeem in een ontelbaar aantal delen verdeeld is?

Antwoord: Alles wordt gedaan om ons ertoe te brengen Eén te worden. Dit systeem komt voort uit Eén en eindigt in Eén, maar om deze afstand te overbruggen, moet dit door ons heen gaan, met ons werken om ons verlangen om genot te ontvangen te veranderen in verlangen om te geven.

Daarom vertakt het hogere systeem zich en verdeelt het zich in allerlei combinaties van tijd, beweging en ruimte, om zo dit werk te kunnen voltooien. Deze verdeling en onvolmaaktheid, en alle zwakheden die verbonden zijn met de vorm waarin dit systeem zich aan ons toont, bestaan alleen in relatie tot ons. Lijkt een moeder die met haar kind speelt niet onnozel en dom, als je niet begrijpt waarom ze zo doet? Plotseling begint een volwassen vrouw als een baby te praten, wat betekent dit eigenlijk?

We begrijpen echter, dat ze het voor het kind doet. Natuurlijk lijkt het iets afwijkends, omdat het niet bij haar leeftijd en haar positie past.

We kunnen hetzelfde zeggen met betrekking tot het hogere systeem: het werkt niet voor zichzelf. Het hogere systeem is de wereld Ein Sof (Oneindigheid). In het algemeen gesproken bestaan er geen werelden zonder het schepsel. Op het moment dat het schepsel in een staat komt, waarin het zich enigszins bewust wordt van de wereld Ein Sof, vormt zich tussen het schepsel en Ein Sof het systeem van verborgenheden, van zwakkere verbindingen, die altijd evenredig zijn aan de niveaus van onvolkomenheid.

De hogere is volmaakt, maar hij moet zich verlagen tot het niveau van degene die lager is, om zo voor hem te zorgen. Dit is echter niet zoals in onze wereld, als een moeder zorgt voor haar kind. Het hogere systeem gaat alleen voor ons zorgen als wij beginnen te vragen.

Het kan ons ook heimelijk wakker maken, alsof het vanachter de verhullingen op ons inwerkt. Kabbalah bestudeert echter geen processen die op een natuurlijke wijze plaatsvinden, ‘op hun eigen tijd (Beito)’, omdat we ons, hoe dan ook, op deze manier ontwikkelen. Het enige waarvoor wij belangstelling hebben is ‘de tijd versnellen (Achishena)’. Daarom bestuderen wij het systeem, dat we zelf in werking stellen.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/21/2011, TES

Filed under: Collectieve Ziel, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→