Vraag: U zei dat wij innerlijk het verlangen naar het geschenk, dat de Schepper ons wil geven, moeten stabiliseren. Is dat geen egoïstisch verlangen?

Antwoord: Het is een heel mooi gebed. Ik wil dat mijn verlangens niet aangetrokken worden tot onbelangrijke zaken, maar dat zij gefocust zullen zijn op wat de Schepper ons wil geven.

Het maakt niet uit of het wel of niet een egoïstische vraag is. De Schepper wil mij een geschenk geven, Hij kan het echter alleen aan mij geven als ik het wil. Maar ik heb er geen verlangen naar.

De Schepper heeft mij met opzet geschapen zoals ik ben, zodat ik Hem zal vragen om in mij een behoefte te scheppen naar Zijn geschenk. Wij verbinden ons namelijk met elkaar door mijn vraag en zo bereik ik hechting aan Hem, begin ik Hem te begrijpen, wend ik me tot Hem en vraag ik Hem om mij te helpen.

“Hoe kan ik je helpen?” Ik heb het gevoel dat Hij met mij gaat spreken en mij duidelijk maakt wat ik werkelijk nodig heb. Ik check dingen. “Nee, dit klopt niet, van het ene heb ik minder nodig en van het andere meer.” De Schepper wordt enigszins onthuld vanuit Zijn verborgen zijde en ik ga een beetje begrijpen wat ik nodig heb en wat niet, om zo de juiste kli (vat) te bereiken.

Zo leer ik Hem kennen, mij met Hem verbinden en begin ik een gesprek met Hem. Wij worden partners. Dit proces van de correctie van de schepping kan ik niet alleen aangaan, namelijk mijn kli voorbereiden voor het ontvangen van het geschenk. Ik heb de Schepper nodig omdat ik werkelijk niets weet.

Het geschenk is op dit moment verborgen en de Schepper speelt met mij zodat ik Hem langzamerhand leer kennen. Omdat ik de Schepper niet kan voelen, leer ik Hem niet kennen. Maar ik leer Hem bereiken door middel van mijn verbinding met de vrienden, omdat ik op zoek ben naar een manier om mij met hen te verbinden.

We trekken erop uit om te dissemineren, we houden workshops en een congres, we verbinden ons met de wereld buiten ons en dit is allemaal bedoeld om duidelijkheid te krijgen over de kli waarin we het geschenk van de Schepper kunnen ontvangen. Alles is daarop gericht.

*In verband met het Congres in Parijs van 9 t/m 11 mei worden er enkele dagen geen nieuwe blogs geplaatst.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Schepper, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom hebben we de hoop op verlossing nodig, is dit onmogelijk zonder onze hoop?

Antwoord: Het is eenvoudigweg nodig om te voelen hoezeer we hier behoefte aan hebben. Zolang we geen behoefte aan iets voelen, is er geen kli (vat), dan zijn we niet gereed voor de gewenste vervulling.

De Schepper is bereid om ons zoveel geschenken te geven als we willen. Hij vraagt van ons slechts één ding: dat we ernaar verlangen, anders voelen we de geschenken niet. Als je een geschenk aan iemand geeft waar hij geen behoefte aan heeft, zal hij de waarde ervan niet voelen.

Dus we moeten het gemis ervan bereiken en dan ontdekken wij dat het geschenk al is gevonden, het is vlakbij ons, in de lucht. De hele ruimte om ons heen is gevuld met geschenken, je ziet het gewoon niet en je kunt je niet voorstellen wat hier gebeurt. Alles is al gevonden, je hebt alleen de behoefte ernaar nodig.

Het is alsof ik mijn bril afzet en niets voor me zie. Hoe is het mogelijk om aan iemand in deze omstandigheden een geschenk te geven? Het Hogere Licht is in absolute rust, maar het geschenk wordt onthuld in een verlangen dat geschikt is voor het Licht. Bereid je verlangen voor en het geschenk zal worden onthuld.

Er is geen behoefte om aan de Schepper te vragen: “Geef me, geef me!” Op het moment dat ik mijn behoefte ga voorbereiden, ontdek ik dat ik niet bereid ben om dit te doen en dan zal ik aan de Schepper vragen: “Help me om vorm te geven aan mijn verlangen naar het geschenk dat U voor mij hebt bereid.” Dan zal de Schepper helpen.

Maar zolang ik het verlangen niet gevormd heb, zal ik het geschenk niet voelen. Het verlangen moet precies overeenkomen met het geschenk, het Licht. De verlossing komt niet zo lang ik er geen volledig verlangen naar heb, naar een behoefte aan de Schepper, de Koning van de wereld, dan is er geen gevoel van ballingschap. Gescheiden zijn van de Schepper betekent de dood voor mij! Hij moet in mijn wereld ontdekt worden, anders zal ik niet in staat zijn om te krijgen wat ik zozeer nodig heb.

Als ik dit gevoel van ballingschap niet heb, hoe kan de verlossing dan komen? Hoe kan het geschenk worden onthuld als ik er geen behoefte aan heb? Ik moet het gevoel hebben dat ik een groot verlangen heb om te geven en als ik nog niet zover ben gekomen, ben ik wel gedwongen om te vragen of de Schepper mij redt en Zijn grootheid onthult.

Ik heb Zijn onthulling nu niet nodig, anders zou ik op een egoïstische manier van Hem gaan genieten, integendeel, ik heb het gevoel van Zijn Grootheid nodig. Dit is het enige wat ik vraag! Net zoals het belangrijk voor mij is om op vakantie te gaan of me te ontspannen op het strand, moet ik constant aan het verlangen om te geven denken en me ervan bewust zijn dat ik de Grootheid van de Schepper nodig heb om zover te komen.

Mijn verlangen heeft nodig dat het een vorm krijgt die passend is bij de onthulling van de Schepper. Ik wil aan de Schepper geven, in mijn verlangen voelen hoe ik aan Hem geef, dat Hij door mij vreugde ontvangt en op die manier aan mij geeft. Zo zijn wij samen met Hem in deze intentie, in gehechtheid aan elkaar, in wederzijds geven.

Het maakt geen verschil wie geeft en wie ontvangt. De Schepper geeft en ik geef, Hij geeft en ik geef, we zijn gelijk. Het is niet belangrijk wie als eerste en wie als laatste geeft, als er liefde tussen ons is, zijn onze handelingen volkomen gelijk. Dat Hij de Schepper is en ik het schepsel ben, verliest elke betekenis. Is het kind minder belangrijk voor zijn moeder dan zij zichzelf vindt?

Vraag: Volgt hieruit dat de Schepper ook ontvangt?

Antwoord: De Schepper ontvangt vreugde van mij. Maar waarin ontvangt Hij vreugde als Hij geen verlangen om te ontvangen heeft? Hij geniet van mijn verlangens! Je kunt het vergelijken met een moeder die van haar baby geniet omdat het goed met hem gaat. Haar vreugde wordt in het kind gevonden.

Nu kunnen we begrijpen hoe groot ons verlangen naar genot is. In ons is het verlangen al aanwezig om aan de Hogere te geven en zo begint en eindigt alles met ons verlangen.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/29/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Geven, Grootheid van de Schepper, Spiritueel Werk, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Waar ben ik te vinden in de verbinding tussen ons in dat ene punt van wederzijdse verantwoordelijkheid? Ik vind mezelf daar niet! Waar zijn mijn eigenschappen en smaken gebleven? Verdwijnen ze in deze verbinding?

Antwoord: Juist wanneer je verdwijnt, word je gevonden. Je bestaat alleen in deze vorm wanneer je in de verbinding samensmelt. Heeft een moeder nog iets voor zichzelf naast dat wat ze aan haar kinderen geeft?

Heeft ze iets voor zichzelf nodig? Nee, daarom wordt ze een moeder genoemd, ze denkt alleen aan het welzijn van haar kinderen. Bina heeft niets voor zichzelf. Haar bovenste helft behoort tot de Sefirot Keter en Hochma, haar onderste helft behoort tot ZON en wat blijft er nog voor haarzelf over? Ze heeft alleen het punt Chazeh waar Bina berekent hoeveel ze verder kan stijgen en hoeveel ze verder kan dalen.

Hoe hoger een mens op de ladder van de niveaus stijgt, hoe meer hij op Bina zal lijken en zich over de hele werkelijkheid kan uitbreiden. Zijn gehele bovenste deel bereikt de Wereld Ein Sof (Oneindigheid) en zijn gehele onderste deel omvat alle lagere niveaus, tot aan het laagste deel. Op die manier bestrijkt hij de hele schepping.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/18/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Kan onze groep door middel van zijn activiteiten de wereld nu helpen bij het voorkomen van een nieuwe Holocaust?

Antwoord: Absoluut! Hier spreek ik voortdurend over, wij bestaan juist hiervoor. Als Israel het besluit neemt dat het innerlijk voor hen belangrijker is dan het uiterlijk, ligt alles in onze handen. Hiermee bedoel ik dat het innerlijk – namelijk geven – van meer waarde moet zijn, kostbaarder, dan ontvangen. Anders gezegd: geloof boven de rede.

Als wij ervoor zorgen dat Israel deze vorm krijgt (1, 2), is er niets anders meer nodig. De rest zal daarna op een natuurlijke wijze verlopen. We hoeven verder niet naar de wereld te kijken, want de wereld zal een kopie worden van wat er met ons gebeurt.

Maar op het ogenblik is noch onze groep, noch het uiterlijke Israel, namelijk het volk Israel, op de juiste manier verbonden. Het is bovendien ook nog noodzakelijk om in ogenschouw te nemen dat het uiterlijke Israel nog een deel heeft dat ‘vermengd volk’ genoemd wordt. Al deze delen moeten op de juiste wijze geordend worden, van boven tot beneden.

Israel is hier de oorzaak van en alleen zij kan alles corrigeren. Het probleem is het volgende: als wij ons herinneren wat er gebeurd is, is het aan ons om hieruit de juiste conclusies te trekken en zo te handelen dat dit nooit meer zal gebeuren. Maar wij doen dat niet.

Dus we hebben de Holocaust Herdenkingsdag en het leven gaat daarna op dezelfde manier weer verder. Dat we dat zo doen en op weg zijn naar dezelfde situatie van toen, verontrust niemand. Men begrijpt de relatie niet tussen deze situatie en de volgende.

Israel vecht voortdurend voor haar image. Maar waarom houden we ons hiermee bezig terwijl alles wat buiten ons gebeurt, bepaald wordt door wat er innerlijk gebeurt? Wij geven miljoenen uit om een goede naam te verkrijgen in de wereld. Dit zal echter nooit gebeuren. Als wij doen wat nodig is om ons met elkaar te verbinden, zal de hele wereld dit innerlijk voelen, deze kennis samen met het Licht accepteren en daarbij ervaren dat er iets goeds gebeurt.

Mensen zullen begrijpen dat dit door ons komt. Zij zullen ons “op hun schouders dragen”, zoals de profeten hebben geschreven, om ons naar de heilige kli (vat) te brengen van de collectieve ziel. De wereld is ervoor gereed. Maar we hebben te maken met het volk Israel, een ‘koppig volk’, zoals het in de Torah staat. Onder deze omstandigheden moeten wij ons werk echter uitvoeren.

Een dag als deze is het meest geschikt om hierover te spreken met het hele volk. Alles hangt van Israel af. Dit volk heeft generaties lang heel veel narigheid meegemaakt. Maar als een mens zich grondig verdiept in de wijsheid van Kabbalah en het plan van de schepping ziet, kan hij onmogelijk het Hogere Bestuur ook maar iets kwalijk nemen. Dan is hij ervan overtuigd dat Het altijd goed en barmhartig is.

Het is onmogelijk om tegen dit Bestuur in te gaan, want alles vindt plaats vanuit één enkel doel: ons tot heelheid te brengen. Als wij een kind hebben, kunnen wij het met van alles verwennen en aan al zijn verlangens voldoen. Maar iedereen weet dat hij dan zal opgroeien tot een nutteloos mens. We hebben dus geen keuze, we moeten hem aanvaarden met heel zijn egoïstische natuur en hem stevig aanpakken, hem opvoeden, en dan zal hij uitgroeien tot een goed mens.

From the 5^th part of the Daily Kabbalah Lesson 4/28/14, Chosen Topics on: Holocaust Memorial Day

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Groepswerk, Israel, Spiritueel Werk, Verbinding, Wereld - Geen reacties→

Vraag: In welke kelim (vaten) wordt de Schepper verblijd omdat ik aan Hem wil geven en Hem gelukkig wil maken?

Antwoord: De Schepper wordt verblijd door mijn intentie. Want wie is deze Schepper? De Schepper is de alomvattende Kracht van geven, ik voel dit als deze Kracht in mij bewust wordt.

De Schepper is Bore: “Kom en Zie.” Hij is in mij aanwezig. Of hij buiten mij bestaat weet ik niet, ik weet trouwens helemaal niet wat er buiten mij gebeurt. De werkelijkheid bevindt zich totaal in mij, ook de Schepper.

De Schepper is de realiteit die ik innerlijk voel. Ik voel ook dat deze realiteit genot van mij ontvangt. Dit is min of meer verborgen, maar dit vindt allemaal in mij plaats. Ik ontdek en zie dit in mij. Alles is in mij verborgen en daar kunnen wij niet van weglopen, dit geldt ook voor de Schepper in mij.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/23/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik begrijp wat ik moet doen als ik contact wil hebben met het sociale team. Ik heb hun e-mail adressen en hun telefoonnummers. Maar hoe maak ik contact met het centrum van de groep?

Antwoord: Het centrum van de groep is een innerlijke waarneming, een gevoel in mij dat dit het punt is waar we ons met elkaar verbinden. Toen wij van Boven neerdaalden, waren we met elkaar verbonden, toen bereikten we deze wereld en hier was deze verbinding totaal verbroken. Nu moeten we weer naar Boven terug, naar dezelfde staat waarin we verbonden waren en daarna zelfs nog hoger opstijgen, naar een nog sterkere verbinding.

Wij komen in patronen die tijdens onze neerdaling al voor geconstrueerd zijn. Deze patronen – deze 125 niveaus – bestaan al. We hoeven er alleen maar naar te verlangen.

Verlangen naar het centrum van de groep is verlangen naar een hogere staat die al bestaat. In het donker ben ik ernaar op zoek: “’s Nachts op mijn bed.” Ik probeer me voor te stellen hoe die staat zal zijn waarin we allemaal met elkaar verbonden zijn en de Schepper aan ons wordt onthuld. Hoe zou deze verbinding eruit moeten zien? Deze vorm wil ik bereiken. Naar deze staat moet ik op zoek gaan, me deze staat voorstellen vanuit de staat waarin ik me nu bevind. Ik moet er vanuit mijn voelen over nadenken hoe onze verbinding er uit zal zien om er allen helemaal in te kunnen opgaan, zodat onze harten zullen smelten en één worden. Als ik probeer om mij deze staat voor te stellen, kom ik er dichterbij.

From the Daily Kabbalah Lesson 4/20/14, Shamati #190, Shamati #59

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we elkaar helpen en naar de Schepper toe blij en dankbaar blijven tijdens de moeilijke staten die wij ontdekken gedurende de uittocht uit Egypte?

Antwoord: We ontdekken zeker moeilijke staten. Ik krijg de laatste tijd van veel groepen klachten en claims. Veel verschillende mensen schrijven hierover: de problemen zijn groter geworden in de groepen en vrienden spreken elkaar tegen, ze kunnen elkaar niet eens meer aankijken. De een komt niet meer en de ander gaat definitief weg.

Er zijn groepen die zich plotseling in verschillende groepjes hebben verdeeld. Iemand komt op het idee om een eigen groep op te richten, hij neemt een paar vrienden mee en maakt zich los van de rest. Er komen veel verschillende problemen aan het licht, maar we moeten begrijpen dat ze allemaal bijdragen aan vooruitgang op het pad. Dit zijn moeilijkheden die nodig zijn. Ik voel me hier dus heel rustig onder.

Als je de lessen volgt en op de een of andere manier probeert toe te passen wat er over het praktische werk wordt gezegd, zul je vorderingen maken. Maar als je het er niet mee eens bent en niet bereid bent om het te realiseren, kan ik niets beginnen. Ik ben heel beperkt in mijn werk.

Jullie moeten echter weten dat al deze serieuze problemen juist vlak voor de uittocht uit Egypte ontstonden. De betekenis hiervan is dat wij onder het gezag van ons ego staan en het zou kunnen dat wij de 49 poorten van onzuiverheid al naderen.

Elk niveau heeft zijn eigen 49 poorten van onzuiverheid. Elk niveau begint en eindigt ermee. Er staat geschreven: “Wie groter is dan zijn vriend, zijn verlangens zijn groter.” Op de hogere niveaus ontwikkelen zich veel grotere tekenen van de 49 poorten van onzuiverheid dan toen we in Egypte waren. Wij nemen ze waar als serieuze problemen.

Het is begrijpelijk dat de druk op een kind veel geringer is dan op een volwassene. Maar voor een kind lijken deze problemen belangrijk en onverdraaglijk. Ik waarschuw dus de groepen die zich onder druk voelen staan dat het nu het beste moment is om met elkaar te verbinden en samen te komen. Het is mogelijk dat je juist hierdoor in staat zult zijn om een sprong te maken die ‘spirituele geboorte’ heet, de uittocht uit Egypte. Dit is juist mogelijk vanuit situaties waarin je totaal niet tot overeenstemming kunt komen.

Het is van belang om alles wat blijft liggen, alle problemen, alle gebrokenheid te verzamelen en te proberen om je met elkaar te verbinden. Dan zullen er nieuwe situaties ontdekt worden waarin we elkaar niet kunnen verdragen. En weer proberen we te verbinden. Zo zal je in een korte periode, in een paar uur, in staat zijn om de spirituele geboorte te bereiken.

Maar let goed op, voordat dit plaatsvindt, zullen de staten onverdraaglijk zijn en het zal noodzakelijk zijn om boven de haat uit tot verbinding te komen, boven de weerstand, boven de onderlinge afstand en boven allerlei soorten eigenbelang. Dit is niet eenvoudig en niet aangenaam, maar dit is het enige wat we hebben te doen.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/13/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groei, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Psalm 32 vers 10-11: Vele zijn de smarten van de dwazen, maar hij die op de Eeuwige vertrouwt, wordt omringd door genade. Verblijd u in de Eeuwige en verheug u, gij rechtvaardige; roept het uit van vreugde, allen die oprecht van hart zijn.

Als een mens zijn kli (vat) opent, gaat hij voelen dat alles al door Boven voorbereid is voor hem en dat alles van tevoren al met genade is voorbereid. Het enige wat een mens ontbreekt, is dat hij zich moet losmaken van zijn verlangen om te ontvangen en dat hij – als hij er zich niet van los kan maken – zich in ieder geval losmaakt van wat voor hem daarin mogelijk is. En ook dit is door Boven voorbereid.

Dan bereikt een mens hechting met de Schepper, zoals er geschreven staat: “Maar hij die op de Eeuwige vertrouwt, wordt omringd door genade.”

From the preparation for the Daily Kabbalah Lesson 4/25/14

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Psalm, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Als iemand ontdekt dat hij volledig wordt gedomineerd door zijn verlangen om te ontvangen en dat hij gewoon een marionet is die geen vrije keuze heeft, wat moet hij daar dan aan doen?

Antwoord: Het wordt aan je onthuld dat je handen en voeten vastgebonden zijn en je nergens vrije keuze in hebt. Je kunt zelfs niet eens zomaar wat rond kijken.

Je hebt geen enkele bewegingsvrijheid: niet in je gedachten en niet in je wensen. Al je cellen, al je systemen, je hersenen en je hart, staan onder het gezag van een onbekende kracht. Maar er is één gedachte die speciaal naar jou toe komt om je te laten begrijpen wat slavernij is, zodat je – als je wilt – kunt ontsnappen naar vrijheid.

Hiervoor moet je dit gezag vrijwillig accepteren. Dit is het verschil tussen Farao en de Schepper. De Schepper zorgt ervoor dat je kunt leren, zodat je gaat zien dat alle verlangens die naar je toe worden gezonden slecht zijn tot het moment dat je het daarmee eens bent. Maar op het moment dat je het daarmee eens bent, worden ze goed. Op die manier word je bevrijd van de slavernij.

Alles is afhankelijk van de wijze waarop je het hogere Bestuur accepteert: als het gezag van Farao of als dat van de Schepper.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/18/14,Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Door wie wordt een mens op zijn pad geholpen, door de Schepper of door Farao?

Antwoord: Dat is hetzelfde. Ik moet me op dezelfde manier tot deze twee krachten verhouden en niet de een boven de ander verkiezen, maar op de middellijn te blijven.

Farao helpt me en de Schepper helpt me. Ik ontsnap aan Farao naar de Schepper toe om hulp te krijgen, maar tegelijkertijd moet ik waardering hebben voor Farao en hem zien als een kracht die ik nodig heb, want zonder die kracht zou ik geen verbinding met de Schepper hebben.

Ik heb een klein, dierlijk verlangen om te genieten. Als Farao me niet zou slaan en hij me geen spirituele tegenslagen zou geven, zou ik me niet naar de Schepper haasten en Hem om hulp en bescherming vragen. Daarna slaat Farao mij telkens weer en ik heb de Schepper opnieuw nodig. Als Farao niets doet en me niet slaat, val ik in het dierlijke, stoffelijke bestaan. Ik kan niet zonder Farao want zonder hem heb ik geen behoefte om me verder te ontwikkelen.

Zo was het ook met Mordechai. Als hij Haman niet had ontdekt, zou Mordechai in alle rust bij het hek van de Koning hebben gezeten. De Schepper wilde Mordechai op een hoger niveau brengen en daarom bracht Hij Haman ook op een hoger niveau, zoals het beschreven wordt in de Megillah (Estherrol).

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 4/16/14, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk - Geen reacties→