Baal HaSulam, “Eén gebod”: Het biedt geen hoop om te wachten op een tijd, waarin een oplossing is gevonden voor het feit dat het iemand toegestaan is om op altruïstische wijze aan het werk van de Schepper te beginnen. Zoals het in het verleden was, zal het ook in de toekomst zijn: elke dienaar van de Schepper moet vanuit een egoïstische houding met het werk beginnen en van daaruit liefdevol geven bereiken.

We beginnen van een afstand, met het egoïstische verlangen om te ontvangen wat ons van belang lijkt: geld, respect, macht, kennis, uitmuntendheid, gezondheid, de komende wereld, een vooruitziende blik of inzicht in geheimen. Ieder voelt zich aangetrokken tot iets anders in de wijsheid van Kabbalah, tot iets dat hem na aan het hart ligt. Zo begint een mens zijn pad.

Maar geleidelijk aan, dankzij de algehele invloed van de groep, de studie en disseminatie (verspreiding), trekt iemand het Licht dat Corrigeert naar zich toe. Het Licht is de enig werkende kracht, maar we activeren Het door verschillende middelen en zijdelingse acties uit te voeren die er schijnbaar niets mee te maken hebben.

Het kan zijn, dat ik grappen met de vrienden maak, geen juiste intentie heb en nauwelijks lessen volg, of ik doe mee aan disseminatie, omdat mijn ego mijn waarden wil opleggen aan anderen. Het maakt allemaal niet uit. Als de acties zelf dicht bij het Licht zijn, als ze liefdevol geven, studeren en eenwording tot doel hebben, trekken ze het Corrigerende Licht aan. Zoals er staat geschreven: ‘Geboden vereisen geen bedoeling’. (Shamati 116)

Dus er is actie en er is intentie. Mijn actie bestaat uit de studie, disseminatie, bijeenkomsten met vrienden en het werk in de groep. Ik heb echter geen controle over mijn intenties. Ik kan het gevoel hebben, dat ik een engel of een duivel ben, het maakt niet uit. Als ik de noodzakelijke acties naar mijn beste kunnen uitvoer, trek ik het Corrigerende Licht aan, dat mij geleidelijk aan helpt om de overgang te maken van de egoïstische intentie naar de altruïstische: van Lo Lishma (voor zichzelf) naar Lishma (ten dienste van liefdevol geven).

Het enige verschil is de intentie. De daden blijven hetzelfde: ik blijf studeren als voorheen, ik neem deel aan de bijeenkomsten met de vrienden en aan disseminatie, maar mijn intentie wordt meer en meer gecorrigeerd en brengt mij ertoe om mij werkelijk te verbinden met anderen, met de Schepper en liefdevol aan hen te geven.

Dit is het proces en we moeten het zonder enige vertraging voortzetten. Niemand kan eraan ontsnappen. We moeten uitsluitend op zoek gaan naar de meest efficiënte handelingen om het proces te versnellen en blijven zoeken naar intenties die dichter bij liefdevol geven zijn en zo toegevoegd kunnen worden.

Iedereen gaat door dezelfde stadia en niemand kan er één overslaan. We kunnen echter de vooruitgang versnellen en dit is ons hele werk. Er staat geschreven, dat Israël de tijd versnelt. Hierin kan de Schepper geen concessies doen. Alle fasen zijn namelijk essentieel om het verstand en het gevoel te verkrijgen die nodig zijn om de vaten te creëren, waardoor we Hem kunnen begrijpen en bereiken, gelijkheid van vorm kunnen bereiken en met Hem kunnen samensmelten.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/21/2011, “One Commandment”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Tijdens de Conventie in december willen we de geboorte van een nieuwe wereld vieren. Waar moeten we ons op concentreren?

Antwoord: We moeten ons verenigen ten gunste van de waarden die we tijdens de Conventie willen belichten. Van dag tot dag moeten we ons meer inspannen om te voelen, dat we in een nieuwe wereld leven. We moeten het spelen, het ons voorstellen in onze onderlinge verhoudingen, in al onze gedachten en handelingen.

Zoals Baal HaSulam schrijft moeten we een model creëren van de nieuwe maatschappij, een model dat de basis van de nieuwe wereld zal vormen en het iedereen mogelijk zal maken om van ons voorbeeld te leren. Laten we dus eerst samen deze nieuwe wereld ontdekken. Dan zullen we zien hoe er zich mogelijkheden openen waarvan we nooit hebben durven dromen, in onze samenleving, in de industrie, de handel, in de opvoeding, enzovoort.

We begrijpen deze stadia nog niet goed, laat ze dus over aan het Licht. Als je doet wat je kunt zal al het andere zijn weg vinden. Het is ons werk om ons uiterste best te doen, dan zullen er mogelijkheden opengaan. Al onze inspanningen moeten gericht zijn op de nieuwe wereld, op nieuwe verhoudingen en een nieuwe maatschappij. Dit werk moet elk moment van ons leven vullen, de toon zetten en de juiste instelling creëren voor disseminatie, voor de voorbereiding voor de Conventie en voor de contacten tussen de groepen, zodat we ons meer en meer voelen als één groep ….

Iedere dag moeten we zien hoe de eenheid groeit en de kloof overbruggen tussen de gewenste en de huidige werkelijkheid. Als we nog negatieve dingen in de wereld zien, betekent dit, dat we onze onderlinge correctie nog niet voltooid hebben. Dit is de enige oorzaak.

De mensheid ontwikkelt zich volgens wat is voorbereid, terwijl wij vrijheid van keuze hebben om het Licht aan te trekken en de mogelijkheid daartoe hebben. Het Licht stroomt dan uit over de hele wereld en brengt er orde in aan. Zo komt de Conventie dichterbij en gaat het om een heel serieuze zaak.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/30/2011, “The Love for the Creator and Love for the Created Beings”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Nieuwe Wereld, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

Het belangrijkste probleem is, dat een mens, zelfs na jaren Kabbalah studie, niet kan vatten dat de gehele Torah gerealiseerd wordt in de verbinding tussen mensen. Dit concept staat ons zo tegen, dat we het telkens weer vergeten. We willen van alles doen, behalve dat.

Dit is de eerste hindernis op ons pad. Hier hangt alles af van het vormen van een omgeving, die een mens constant op de juiste koers houdt. We ontdekken de spirituele wereld alleen door deze verbinding in de groep te versterken, met name de innerlijke verbinding met de vrienden, niet uiterlijk. De spirituele wereld bestaat juist uit onderlinge verbinding.

We ontwikkelen deze verbinding stap voor stap en we trekken het Licht dat Corrigeert aan als we ernaar verlangen, dat de alomvattende kracht van liefdevol geven, de Schepper genaamd, tussen ons woont.

Dan zal de verbinding en wederzijds geven, wat in het hogere Licht zelf aanwezig is, in onze verlangens onthuld worden, zodat de kli (het vat, het verlangen) en het Licht gelijk worden. Dit wordt genoemd: de hechting van het schepsel aan de Schepper.

De nadruk moet gelegd worden op ons werk in de groep, zodat al onze verlangens en gedachten, behalve die voor de meest vitale behoeften die nodig zijn om het fysieke lichaam in stand te houden, naar het goede voor anderen gaan. Dan zullen we betrekkelijk gauw door de stadia heengaan, die ons leiden naar de onthulling van de kracht van liefdevol geven, ofwel de onthulling van de Schepper aan de schepselen.

Het belangrijkste is, dat we de aard van ons werk duidelijk en nauwkeurig definiëren, dit werk bestaat uitsluitend uit de verbinding tussen de schepselen. Dit neemt lange tijd in beslag, omdat het uitfilteren van alle andere mogelijke wegen, benaderingen en doelen, werk is dat tegen het egoïsme en valse hoop ingaat.

Maar nadat een mens tenslotte dit besluit genomen heeft, namelijk dat hij ernaar verlangt dat het Licht hem of haar naar deze wijze van leven leidt – naar de verbinding tussen de schepselen – is hij op het juiste pad.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/24/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Het is belangrijk om te wennen aan de correcte perceptie van de werkelijkheid. Ofwel we nemen de werkelijkheid waar zoals het ons nu toeschijnt, alsof er ergens buiten ons een externe wereld is, of we realiseren ons, dat de gehele realiteit zich binnenin ons bevindt.

Dit is een enorm verschil, omdat ik in het eerste geval de hele realiteit waarneem vanuit het gezichtspunt, dat ik alles kan gebruiken voor mijn eigenbelang en ik voel en begrijp alles op deze egoïstische manier. Als ik de realiteit door dit egoïstische filter waarneem, voel ik wat we ‘deze wereld’ noemen, in mijn verlangen. Als ik de wereld echter op een tegengestelde manier waarneem, wat we ‘geven’ noemen, niet volgens de formule: ‘alles is voor mij’, maar integendeel: ‘alles is voor hen’, voel ik een totaal andere werkelijkheid, genaamd: ‘de hogere werkelijkheid’, ‘de spirituele wereld’.

Een mens moet heel zorgvuldig controleren in welke positie zijn innerlijke schakelaar, die zijn gedachten richting geeft, staat: is het voor mij of voor ons allemaal? Hierin ligt zijn vrije wil, elke keer opnieuw.

De schakelaar staat in de middenpositie, net zoals een aan/uit knop, ik kan hem naar mezelf toe draaien, dan voel ik deze wereld, ik kan hem ook ‘naar anderen’ toedraaien, dan voel ik spiritualiteit. Ik ben net een wisselwachter, die aan de knop draait en óf de hogere wereld óf deze wereld voelt in zijn verlangens.

De schakelaar is in jouw handen en het is jouw keus naar welke kant je hem draait. Als je jezelf losmaakt van je ego en je gedachten richt naar anderen, in plaats van naar jezelf, maak je vorderingen op weg naar liefdevol geven en zie je de hogere wereld juist op die plaats, in die verlangens.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/18/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Ik heb het onaangename gevoel, dat ik zelfs over honderd jaar de teksten van de Zohar nog niet zal begrijpen. Wat moet ik daaraan doen?

Antwoord: Net zoals de mens deze hele wereld in het verleden wilde ’veroveren’, wil hij nu de hele spiritualiteit veroveren. Deze wens is op zich goed, maar op het moment dat een dergelijke gedachte zich voordoet, moet een mens begrijpen, dat er hier sprake is van een paradox: ik bereik spiritualiteit door alles op te geven.

Hoe kan ik, vanuit mijn grote verlangen zo graag spiritualiteit willen en tegelijkertijd alles opgeven? Dat is onmogelijk, tenzij ik een tweede kracht van de omgeving krijg, de kracht die tegengesteld is aan mijn wens om spiritualiteit te bereiken zonder verbinding met anderen: “Waarom zou ik om hen geven? Wie zijn zij? Bestaan ze eigenlijk wel? Ik heb alleen te maken met de Schepper! En wat mij betreft, kunnen jullie allemaal verdwijnen. … ” Zo zit de mens in elkaar, en iedereen die groter is dan zijn vriend heeft een groter egoïsme.

Toch, ondanks dit alles, moet ik komen tot volledige toewijding, waarbij ik plaats maak voor iedereen en alleen zozeer wil geven, dat ik er geen voordeel van heb en ik niet eens besef dat ik liefdevol geef. Dit is mogelijk, omdat alleen de gedachte aan geven al de beloning is. De omgeving moet het voor mij mogelijk maken om zo te handelen.

Enerzijds is een onverbiddelijke, oncontroleerbare kracht in mij: het verlangen om te genieten, en dat zo veel mogelijk. Ik voel een brandend verlangen in mij om spiritualiteit te bereiken. Aan de andere kant beïnvloedt het Licht mij – door de groep – en geeft mij tegengestelde eigenschappen. Dit heet: ‘Aviut (grofheid) van het verlangen van onderaf en het scherm van Boven’. En dan krijg ik de Kli (het vat) voor de onthulling van spirituaiteit.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 9/27/2011, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Het Boek de Zohar, hoofdstuk ‘Pekudei’, item 157: De wateren rijzen en vallen in de zetels, verlichten van beneden naar boven en van boven naar beneden. Zij die neerdaalden groeven in de diepten en braken ze. Zij die omhoog rezen gaan door die openingen de stenen binnen, in de Masach de Peh de Rosh ZA, rijzen omhoog en vervullen zeven dagen lang, wat de zeven Malchuts zijn van Chazeh en daarboven.

De Zohar spreekt uitsluitend over de verbinding tussen de verlangens: hoe zij samenkomen, welke combinaties van verbindingen worden gecreëerd als resultaat hiervan en welke Lichten onthuld worden door de gelijkheid van vorm tussen de verbindingen van verlangens en het Licht, waarbij het Licht de eigenschap van liefdevol geven is, wat zij tussen hen ontdekken.

In de mate, waarin je het algemene systeem corrigeert en de verschillende verlangens en de groepen daarbinnen verbindt, verlevendig je het systeem. Je ontdekt, dat de eigenschap van geven, het Licht, vitaliteit, leven, erin binnenstroomt. Er bestaat niets anders dan dit. Buiten dit systeem bestaan noch de Schepper, noch het schepsel; alles bestaat daarin. Het staat als gebroken voor ons, omdat dit de manier is, waarop we het vanuit onze ongecorrigeerde eigenschappen ontdekken. Omdat we op deze manier, door onze verbinding, de eigenschappen ervan bereiken, de richtingen, de delen en hoe alles samenwerkt.

Wij hebben te maken met ‘levende bouwstenen’: als je de gescheiden delen samenvoegt, gaan ze leven. Wanneer je zo, langzamerhand, meer en meer delen samenvoegt, breng je het hele systeem tot leven. Het begint te werken en je ontdekt er diverse verschijnselen in.

We hebben geen ander werk dan dit. Nu, in deze tijd, naderen we het praktische werk: onze verlangens en gedachten verenigen. Ze tonen zich aan ons, van dag tot dag steeds meer met elkaar verbonden. Daardoor lijkt het dat de wereld verward is, maar wij zijn verward. We begrijpen niet, dat de wereld meer en meer verbonden raakt, meer dan wij het zijn. Er wordt ons getoond, dat er een breuk is tussen ons, een crisis.

Het is belangrijk te begrijpen, dat deze breuk zich in onze waarneming bevindt. Wij moeten ons met elkaar gaan verbinden, onze verlangens verenigen. Kabbalisten spreken alleen hierover met ons, over de ene plaats die we moeten corrigeren: de verbindingen tussen ons.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 10/10/2011, The Zohar

Filed under: Collectieve Ziel, Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: U zei dat ongeveer 10% van de mensen die Kabbalah gaan studeren zich aangetrokken voelen door ‘De Studie van de Tien Sefirot’. Is het nodig, dat we bewust meer belang hechten aan het lezen van de oorspronkelijke bronnen, als iemand zich daartoe vanaf het begin aangetrokken voelt? Of staat het verspreiden van wat we leren boven alles, in onze tijd?

Antwoord: Met andere woorden, 10% van degenen die naar Kabbalah komen, willen het bestuderen als een wetenschap, de berg van kennis beklimmen en het begrijpen met het verstand. De rest doet dat anders. En juist die rest komt verder en niet de 10% die alleen maar studeert.

De studie moet met gevoel samengaan, bereikt worden via het leven. Als je een systeem binnengaat, leef je erin, je voegt je ernaar, je voelt alles en je begint het te begrijpen vanuit je gevoel. Je begint ermee te werken, doordat je er deel van uitmaakt. Doordat je je met andere zielen verbindt, begin je te begrijpen waar deze verbinding met een medemens over gaat, waarom het heilzaam is, enzovoort. Met andere woorden, dit alles gaat over directe, natuurlijke kennis vanuit voelen. Ik wens ons allen dat we daar dichterbij komen.

Dit is een speciaal jaar, een speciale tijd. We zijn het stadium ingegaan van werkelijke, praktische Kabbalah, als we dit gehele systeem binnen de mensheid bereiken, wat zich nu begint te ontvouwen als met elkaar verbonden raderen. We moeten eraan deelnemen, het ontdekken en iedereen helpen.

From the Sunday Virtual Lesson Series 10/2/2011

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Het woord granaatappel (Rimon in het Hebreeuws) komt van het woord verhevenheid (Romemut). Hoe meer verheven de eigenschap van liefdevol geven in mijn ogen is, hoe meer ik boven mijn persoonlijke belangen kan uitstijgen.

Waar kan ik ontdekken, dat de eigenschap van geven zo groot is? Dat kan alleen als ik mezelf laat beïnvloeden door de omgeving. Dan zal de kracht van alle vrienden van buitenaf naar mij toekomen en ze zullen me ‘brainwashen’, ze zullen door dringen tot in mijn hart en – wat het belangrijkste is – me het gevoel geven, dat de eigenschap van liefdevol geven het belangrijkste is.

We zijn in een oceaan van Licht, maar we voelen het niet, omdat we er te klein over denken. Hoe kunnen we waarnemen hoe groot het is en het daardoor ook gaan voelen?

In elke beroep is het van het grootste belang om gevoelig te zijn voor de kleinste details, die degenen, die geen expert zijn, niet voelen of begrijpen. Als ik kleermaker ben en naar een overhemd kijk, kan ik je er van alles over vertellen: wat voor materiaal ervoor is gebruikt en hoe het genaaid is. Maar als ik geen kleermaker ben, is het voor mij gewoon een lap.

We zijn nu in een zee van Licht, maar we kunnen het niet ‘pakken’, niet ontdekken of zien. Dat komt doordat we niet zien hoe belangrijk het is. Hoe komt dat? Omdat het Licht de eigenschap van liefdevol geven is en ik daar het belang niet van voel, dit staat het verste van mij af. Ik wil het niet en ik wil ook niet dat ik het wil.

Alleen als een kracht van buitenaf naar mij toekomt en me in mijn denken en voelen brainwasht, me tot de gedachte brengt, dat ik dit nu juist mis en me voortdurend beïnvloedt, alleen dan zal ik tenslotte zeggen: “Ik wil het!” En dan zal ik het ook ontdekken. Dit wordt genoemd: ik heb de kli (vat) gebouwd voor de eigenschap van liefdevol geven, ‘belangrijkheid’ genaamd. En dan ontdek ik deze eigenschap, en die wordt ‘Licht’ genoemd.

Hieruit zien we hoe belangrijk het is om de juiste definities te geven, de juiste betekenissen aan de woorden. In spiritualiteit is dit het geheim van succes.

From the 6th lesson at the Toronto Convention 9/18/11

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Er zijn zoveel mensen op de wereld, die echt angstig zijn en volkomen hulpeloos. Ze kunnen het op geen enkele manier rechtvaardigen dat ze lijden en ze weten niet wat ze moeten doen, hoe ze morgen of in de naaste toekomst een bestaan kunnen opbouwen. Sommigen maken zich zorgen over wat er zal gebeuren met hun miljarden en anderen weten niet hoe ze moeten overleven als ze hun laatste cent hebben uitgegeven.

Ieder lijdt op een andere manier, maar niemand weet hoe het verder moet. Anderzijds hebben wij plotseling een geschenk van Boven ontvangen, dat het ons mogelijk maakt om op een andere manier naar de wereld te kijken. Dit hebben we allemaal te danken aan de onthullingen van Baal HaSulam, die via zijn ziel naar ons toe zijn gekomen, en eveneens via Rabash, die een verbindende schakel was tussen ons en Baal HaSulam.

Baal HaSulam heeft via zijn volmaakte ziel, die de volledige correctie had bereikt, aan ons Licht doorgegeven van de wereld Ein Sof (Oneindigheid). Hij vroeg echter of hij op een lager niveau mocht zijn, omdat het voor hem anders niet mogelijk zou zijn om contact met mensen te krijgen. Pas toen hij vele niveaus lager was gebracht, was hij in staat om De Studie van de Tien Sefirot te schrijven en het Sulam Commentaar op het Boek de Zohar. We kunnen niet begrijpen op welk niveau hij zich daarvoor bevond, de enorme hoogte waarover hij ons zelfs niets in woorden kon zeggen.

Dit was het niveau van GAR in de wereld Atzilut en daarboven, waar het Licht niet meer in vaten ‘gekleed’ is. Van daaruit kon hij mensen niet benaderen en gehoord worden, daarom vroeg hij of hij op een lager niveau gebracht mocht worden. In feite vervulde hij de opdracht waartoe de Schepper hem had bestemd, wetende dat hij daarnaar zou vragen en deze taak zou uitvoeren.

Wij bevinden ons op een niveau tussen Rabash, Baal HaSulam en de mensheid. Enerzijds moeten we hoger komen om te begrijpen wat Baal HaSulam heeft gezegd. Anderzijds moeten we onszelf naar een lager niveau brengen, dat van het volk en begrijpen wat zij van ons nodig hebben en hoe ze in staat zullen zijn om onze boodschap te accepteren. We moeten deze twee polen bereiken, boven en beneden ons.

Baal HaSulam en Rabash spraken van bovenaf. Wij zijn beneden, onder de Parsa, zodat we de gelegenheid zullen hebben om de wereld aan te raken en wakker te maken en we vervolgens, samen met de gehele mensheid, kunnen stijgen, door de Machsom (de barrière) en deel worden van de hogere Malchut. Dit is onze opdracht.

Laten wen hopen, dat we erin zullen slagen om te realiseren wat Baal HaSuam, Rabash en alle Kabbalisten die aan hem vooraf gingen, deden. Met dit doel bereidden zij zich voor. Wij trekken aan wat zij onderwijzen en hun Licht en brengen het nu in de praktijk.

Laten we hopen, dat wij het waard zijn en in staat zullen zijn om te vervullen, waarover Baal HaSulam schreef. Er is geen andere groep die zijn pad volgt en klaar is om zijn methode te vervullen. Daarom noemen we onszelf ‘Bnei Baruch’ (de zonen van Baruch Ashlag) en we kunnen zeggen, dat Baal HaSulam, deze grote ziel, onder ons leeft, wij brengen het ten uitvoer.

From a talk at the meal devoted to Baal HaSulam’s memorial day, 10/8/11

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Leraar - Geen reacties→

Volgens de Hebreeuwse kalender, nadert het nieuwe jaar.* Ik denk dat het een bijzonder jaar gaat worden. Voor de eerste keer ooit, zal het systeem van wederzijdse garant staan worden onthuld, we moeten het aan de wereld bekend maken en laten weten, dat dit het systeem van onderlinge verbinding is, die tussen mensen tot stand moet worden gebracht. Dit is de enige manier, waarop we vooruit kunnen komen in de richting van goedheid.

Daarom zal het een goed jaar worden. Uiteindelijk zal het woord goedheid zich over de hele wereld verspreiden en, samen met de escalerende crisis, zal het mensen wakker schudden en ze leiden naar ons materiaal. Mensen zullen inzien, dat er maar één methode is, die goeds kan brengen naar mensen, op het fysieke vlak, maar wat het belangrijkste is: een enorm grote, eeuwige en absolute hulp op spiritueel gebied.

Ik ben er zeker van, dat we een goede staat binnentreden. Alles hangt af van de balans tussen de krachten van goed en kwaad, onze vooruitgang is prachtig en correct. Alles wat we nodig hebben is toenemen in kracht.

We moeten een sterk internetsysteem bouwen voor de verspreiding in alle talen, zodat het alle mensen met allerlei mentaliteiten zal bereiken. Door dit te doen voorkomen we, dat er negatieve kracht in de wereld wordt onthuld. Ik heb hier een goed gevoel over. Dit is het Gelukkige Nieuwjaar dat ik iedereen wens!

*Noot vertaler: het jaar 5772 begon op 19 september 2011

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/28/2011, “The Nation”

Filed under: Arvut Beweging, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Verspreiding van Kabbalah, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→