Baal HaSulam, “Eén gebod”: Het biedt geen hoop om te wachten op een tijd, waarin een oplossing is gevonden voor het feit dat het iemand toegestaan is om op altruïstische wijze aan het werk van de Schepper te beginnen. Zoals het in het verleden was, zal het ook in de toekomst zijn: elke dienaar van de Schepper moet vanuit een egoïstische houding met het werk beginnen en van daaruit liefdevol geven bereiken.

We beginnen van een afstand, met het egoïstische verlangen om te ontvangen wat ons van belang lijkt: geld, respect, macht, kennis, uitmuntendheid, gezondheid, de komende wereld, een vooruitziende blik of inzicht in geheimen. Ieder voelt zich aangetrokken tot iets anders in de wijsheid van Kabbalah, tot iets dat hem na aan het hart ligt. Zo begint een mens zijn pad.

Maar geleidelijk aan, dankzij de algehele invloed van de groep, de studie en disseminatie (verspreiding), trekt iemand het Licht dat Corrigeert naar zich toe. Het Licht is de enig werkende kracht, maar we activeren Het door verschillende middelen en zijdelingse acties uit te voeren die er schijnbaar niets mee te maken hebben.

Het kan zijn, dat ik grappen met de vrienden maak, geen juiste intentie heb en nauwelijks lessen volg, of ik doe mee aan disseminatie, omdat mijn ego mijn waarden wil opleggen aan anderen. Het maakt allemaal niet uit. Als de acties zelf dicht bij het Licht zijn, als ze liefdevol geven, studeren en eenwording tot doel hebben, trekken ze het Corrigerende Licht aan. Zoals er staat geschreven: ‘Geboden vereisen geen bedoeling’. (Shamati 116)

Dus er is actie en er is intentie. Mijn actie bestaat uit de studie, disseminatie, bijeenkomsten met vrienden en het werk in de groep. Ik heb echter geen controle over mijn intenties. Ik kan het gevoel hebben, dat ik een engel of een duivel ben, het maakt niet uit. Als ik de noodzakelijke acties naar mijn beste kunnen uitvoer, trek ik het Corrigerende Licht aan, dat mij geleidelijk aan helpt om de overgang te maken van de egoïstische intentie naar de altruïstische: van Lo Lishma (voor zichzelf) naar Lishma (ten dienste van liefdevol geven).

Het enige verschil is de intentie. De daden blijven hetzelfde: ik blijf studeren als voorheen, ik neem deel aan de bijeenkomsten met de vrienden en aan disseminatie, maar mijn intentie wordt meer en meer gecorrigeerd en brengt mij ertoe om mij werkelijk te verbinden met anderen, met de Schepper en liefdevol aan hen te geven.

Dit is het proces en we moeten het zonder enige vertraging voortzetten. Niemand kan eraan ontsnappen. We moeten uitsluitend op zoek gaan naar de meest efficiënte handelingen om het proces te versnellen en blijven zoeken naar intenties die dichter bij liefdevol geven zijn en zo toegevoegd kunnen worden.

Iedereen gaat door dezelfde stadia en niemand kan er één overslaan. We kunnen echter de vooruitgang versnellen en dit is ons hele werk. Er staat geschreven, dat Israël de tijd versnelt. Hierin kan de Schepper geen concessies doen. Alle fasen zijn namelijk essentieel om het verstand en het gevoel te verkrijgen die nodig zijn om de vaten te creëren, waardoor we Hem kunnen begrijpen en bereiken, gelijkheid van vorm kunnen bereiken en met Hem kunnen samensmelten.

From the 5th part of the Daily Kabbalah Lesson 10/21/2011, “One Commandment”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk | Add Comment/Ask Question→