Onze collectieve situatie, waarin we allemaal met elkaar verbonden zijn, wordt Malchut de Ein Sof (Malchut van Oneindigheid) genoemd, Shechina. Shechina is een ‘plaats’ waar het hogere Licht wordt onthuld. Het heet Shochen volgens Zijn daden: Hij woont daar en leeft in haar.

We zijn verlangens, die met elkaar verbonden zijn door de gemeenschappelijke eigenschap van liefde geven. Afhankelijk van deze eigenschap ontdekken we het hogere Licht dat ons vervult.

Voordat we ons met elkaar verbonden voelen en leven in de staat van de volmaakte en gecorrigeerde Shechina, van een gecorrigeerd netwerk van verbinding tussen ons, leven we echter meer in de verborgenheid van de Shechina dan in haar openbaring. Wij leven in haar ballingschap. Deze kli (vat) is niet onthuld en daarom heet het: Shechina in ballingschap, in ballingschap betekent: verborgen voor ons.

From the 6th lesson at the Toronto Convention 9/18/11

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Het is niet belangrijk of ik op de juiste manier begrijp wat ik in het boek lees of dat ik erover in verwarring ben – wat telt is mijn verlangen om te begrijpen! Een mens komt verder dankzij de invloed, die hij van het hogere systeem ontvangt, terwijl hij erover studeert, hoort, erin opgenomen wil worden, allerlei dingen doet om het te benaderen, met zijn omgeving werkt en in disseminatie.

Langzamerhand begint hij van verre dit systeem te voelen: hij begint Aba ve Ima te onderscheiden, innerlijk en uiterlijke delen ervan, het Licht van Hassadim (Genade) of Gevurot (hevige krachten die beperken, intomen), die hem beïnvloeden naar de mate waarin hij zich in dit systeem bevindt.

Het is een complete wereld en het is niet mogelijk om dit uit te leggen aan iemand die daar niet in leeft, net zoals het onmogelijk is om een korte uitleg te geven aan een schepsel van een andere planeet, over wat er in deze wereld gebeurt. Hij zou hier zelf moeten zijn om onze waarnemingsorganen, gevoelens, intelligentie en wat wij proeven, te ontvangen. Als hij ons leven zou omarmen, zou hij na een poosje allerlei indrukken van de maatschappij, die hem omgeeft, in zich opnemen en zou hij begrijpen wat er in de wereld gebeurt.

Het is onmogelijk ook maar iets hiervan via woorden begrijpelijk te maken. Het moet allemaal door je heengaan en innerlijke indrukken achterlaten. Dan zul je begrijpen wat men bedoelt als men zegt: “het ene in het andere”.

Zo zijn wij ook. Door het Omringende Licht op te wekken over onszelf, vanuit ons verlangen om dit systeem binnen te gaan, beginnen we te voelen wat er voor ons ligt: dat dit gehele systeem gebaseerd is op liefde en geven.

“Ik ben er voor de Geliefde”: uiteindelijk verlang ik ernaar, om door middel van dit systeem, dat gevormd wordt door mijn vrienden, liefde te geven. “En mijn Geliefde is er voor mij”: omdat ik dan begin te voelen hoe Hij mij verandert door de hulp van het Omringende Licht van hetzelfde systeem, waartoe ik wil behoren. Zo vindt mijn correctie plaats.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/4/2011, Shamati #42

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Niemand werd zonder reden geboren en natuurlijk ontving niemand een spiritueel ontwaken voor zijn eigen doeleinden. In de geestelijke wereld telt niet één persoon, maar het hele systeem.

Daarom moet ieder mens zichzelf voortdurend de vraag stellen: “Hoe kan ik helpen om de gemeenschappelijke, onderlinge verbinding te maken? Hoe kan ik mijn ontwaken doorgeven aan mijn vrienden? Hoe neem ik deel aan de zoektocht naar het gemeenschappelijke programma in de onthulling van de Schepper tussen ons? Hoe verbindt Hij ons?”

Tenslotte zullen we ontdekken, dat we ons in één enkel systeem bevinden, in één functioneren en de Hogere Kracht is onder alle omstandigheden en in gelijke mate in ons aanwezig. Dan zullen we de gezonde en perfecte staat van de wereld bereiken. Samen zullen we ons met deze kracht verenigen, juist omdat deze ons in gelijke mate en gelijktijdig omvat.

De onvolkomenheden die in ons leven zichtbaar worden, zijn de gebreken van het programma van het universum, die zich nu moeten manifesteren. We ontdekken het kwaad, pijn, verwarring en wanorde in de duisternis die dit alles bedekt. Dit maakt het ons mogelijk om een nauwkeurige diagnose te stellen, zoals een arts een ziekte constateert. De Schepper legt voor ons de symptomen open door rampen en problemen.

Laten we dus genoeg verstand en gevoel gebruiken, ons voldoende voorbereiden en elkaar vooral steunen om de essentie van deze gebeurtenissen te herkennen. Als ik pijn voel, als ik boos ben op iemand en hem niet wil zien, als ik mijzelf rechtvaardig door mijzelf te bewijzen, dat ik alleen gelijk heb en alle anderen het fout hebben, moet ik begrijpen, dat ik in verwarring ben door dezelfde verlangens en gedachten, die nog niet gecorrigeerd zijn voor verbinding met het gemeenschappelijke systeem.

Ik zou er niet voor moeten weglopen. Ik moet er goed mee aan het werk gaan, totdat ik een volkomen correcte houding tegenover anderen bereik, te beginnen met goede vrienden en familie en eindigend met de mensen, die ik het meest haat, mensen die ver van me af staan en totaal verschillen van mij.

Zoals er geschreven staat: ‘liefde bedekt alle overtredingen’. We roepen: ‘heb uw naaste lief ‘, niet omdat we goedhartig zijn. Echte liefde is onderlinge inclusie, zonder enig verschil te maken, met het doel ons te voegen bij de Kracht, die ons activeert, het programma dat tussen ons onthuld moet worden in een overeenstemmende vorm buiten tijd en ruimte, die ons allen tot één verbindt. We moeten gebruik maken van alle beschikbare methoden om dit aan de wereld uit te leggen. Dit is ons werk tussen de conventies.

Ik hoop dat we meer één worden tijdens de lessen. Ik raad met nadruk aan om mijn blog te lezen, ongeacht de herhalingen. Daar geef ik de mening van vele wetenschappers en professionals en dit doet zijn werk: het stelt ons in staat om ons met de wereld te verbinden. We hebben dit nodig.

Vandaag de dag moeten we de verlangens en de pijn van de wereld voelen, hun indrukken en gevoelens over de crisis en dit steeds weer gebruiken om te zoeken naar manieren om het uit te leggen, te beïnvloeden, beetje bij beetje de pijn van mensen verzachten, zonder ze te sussen, maar hen in plaats daarvan de juiste manier tonen om naar hun problemen kijken. Dit werk zal veel tijd vragen, maar we moeten het doen.

From the 7th lesson at the Toronto Convention 9/18/11

Filed under: Congressen, Disseminatie, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Ik moet altijd zoeken naar manieren om tegen mijn ego in te gaan. Als ik goed met de groep wil omgaan voel ik weerstand. Dat komt niet vanuit de groep zelf, het zit in mij. Ik voel dat ik me niet met hen wil verbinden of mee wil doen met het samenzijn met de vrienden, ik wil ze geen hug geven of ze zelfs helemaal niet zien. Ik doe het omdat de anderen het allemaal doen, maar ik voel me ongemakkelijk.

Eigenlijk heb ik er genoeg van, ik wil stoppen met studeren en uit de groep stappen. Ik zie dat het geen enkel resultaat oplevert. Maar het is waar, dat het geen resultaat oplevert voor mijn ego! Als de waarheid zich laat zien, zie ik dat mijn ego er geen enkel profijt van heeft.

En nadat men dit ontdekt heeft, gaan veel mensen er vandoor, omdat ze dit niet op de juiste manier kunnen waarnemen of niet kunnen begrijpen, dat ze op een egoïstische manier de balans opmaken. Dit is de plaats, waar ze deze tekortkoming moeten vullen met geloof boven de rede, waar ze zich moeten verbinden met de omgeving en ervoor openstaan, vragen om een spiritueel ontwaken.

Dit is nu juist het punt, waar ons spirituele werk begint en zij die ertoe bestemd zijn om weg te rennen, doen het op dit punt. Zij die blijven hebben of een speciale rol in het algemene systeem of zij zijn werkelijk in staat om te oefenen. Een mens weet dan nog niet wat er met hem gebeurt, maar later zal hij het vanuit een spiritueel oogpunt op de juiste wijze kunnen zien.

Daarom wordt er gezegd, dat op de plaats waar zondaren zullen struikelen, vallen en uit het zicht verdwijnen, de rechtvaardigen zullen opstaan en verder gaan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/22/2011, Shamati #240

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe weet ik zeker dat ik mij boven de rede bevind?

Antwoord: Boven de rede komen betekent, dat je je bevindt in de rede van de ander.

We bevinden ons in Ein Sof (de wereld van Oneindigheid). Ik ben daar één van velen. Wanneer ik in mijzelf opgesloten blijf, besta ik in mijn rede: ik houd me met mezelf bezig, ik heb gedachten over mezelf en ik ben in een race voor mijn persoonlijk welzijn. Zo zijn we gewoonlijk. Bewust en onbewust denken we alleen daarover.

Ongetwijfeld behoren mijn kinderen, mijn vrouw, familie en misschien zelfs mijn volk en het land waar ik woon ook tot mijn omgeving. Dit wordt bepaald door de mate, waarin ik afhankelijk ben van de mensen om mij heen en in hoeverre ik onder hun invloed sta. In die mate betrek ik ze bij mijn eigen Ik.

Wat betekent uitstijgen boven de rede dan? Het betekent dat ik mij verplaats in de rede, in de verlangens van de ander, in plaats van me in mezelf op te sluiten. Ik sta volledig ten dienste van hem of haar. Voor mij komt de ander op de eerste plaats en ik, degene die handelt, op de tweede plaats. De ander is als een geliefde baby voor mij en ik ben zijn of haar moeder.

Dit vereist rijzen boven de rede van ons. Met andere woorden, het is een verandering in prioriteiten: nu is de ander belangrijker voor mij dan ik dat voor mezelf ben, zoals een baby voor zijn moeder. Dit is een betrouwbaar teken dat ik erin ben geslaagd.

From the 5th lesson, Kabbalah Convention in Toronto, 9/17/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

We worden het meest misleid en belet in ons werk door trots, waardoor we denken: “Ik los het wel op, ik heb alles onder controle.” We zien dit in de meest primitieve vorm in de gewone wereld als iemand anderen geen kansen geeft, maar probeert hen te ontlopen en niet bereid is om als gelijken met hen om te gaan.

We hebben echter open verhoudingen nodig waarbij ik niet probeer hoger of lager te zijn dan anderen. Lager dan anderen zijn is ook niet goed, omdat we dan niet als vrienden met elkaar kunnen omgaan. En natuurlijk kan dat ook niet, als je je opstelt als hoger.

Het is nodig om absoluut evenwaardig te zijn – dat betekent: stoppen met je eigen ik te voelen! Ik voel mezelf alleen, als ik hoger of lager ben dan anderen, maar als ik gelijk ben, voel ik mezelf niet, maar alleen de verbinding tussen ons allen, we zijn met elkaar in die ene stroom van verbinding.

Dit gevoel moeten we voortdurend hebben. Soms wordt het aan ons in Conventies onthuld, in verschillende bijeenkomsten en bij speciale gelegenheden. We moeten het echter voortdurend vasthouden, omdat dit voelen van de onderlinge verbinding zal worden tot het Licht en de onthulling van de Schepper.

Voor nu is het alleen een gevoel verbonden te zijn en samen. Dat is nu juist hoe de kli (vat) gebouwd wordt. Maar later zal deze kli de staat van geven bereiken en dan zullen we het Licht erin voelen.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/20/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Hoe voelt liefdevol geven eigenlijk?

Antwoord: We kunnen geen vragen stellen over gevoelens, want als ik iets voel, voel ik het. En wat ik niet voel, kan ik dus nog niet voelen. Daarom is er geen antwoord op de vraag: “Hoe voelt het?“ over iets wat ik niet voel.

In onze wereld kunnen we deze vraag stellen in de hoop er een idee van te krijgen door iets wat we al kennen. Maar het heeft geen zin om te vragen naar een gevoel, dat ik in geen enkele vorm ken en dat nergens op lijkt. Waarmee kan ik het vergelijken, waar verwijs ik naar? Niets.

Ik stelde Rabash, mijn leraar, deze vraag. Hij zei het volgende: “Het eerste spirituele niveau is het Licht, in plaats van een kleine vonk die heel deze wereld schiep, alles wat erin is, alle vreugde die alle materie van de levenloze, plantaardige en dierlijke natuur vervult, zo lang deze werkelijkheid bestaat, door alle generaties heen.”

Het kan eenvoudiger gezegd worden. Er zijn zeven miljard mensen op de wereld. Als je alles waar ze van genieten samenvoegt, is dat een kleine lichtvonk in vergelijking met het Licht dat je op het eerste spirituele niveau bereikt.

Dit heeft betrekking op de kwaliteit, niet op de kwantiteit. Als je dit hebt bereikt, voel je eeuwigheid en perfectie en dan alleen kan je de waarde ervan ervaren. Dit gebeurt afhankelijk van de verlangens die je hebt voorbereid.

Vraag: Hoe kan je al dit Licht ontvangen zonder te ‘exploderen’?

Antwoord: Je ‘explodeert’ niet, omdat je vooraf het verlangen ernaar voorbereidt. Het verlangen moet aan het Licht vooraf gaan. De vraag is juist. Als ik nu zou proberen om dit enorme Licht voor mezelf te houden, zou je ‘mijn stukjes bijeen moeten rapen’, alsof er een kernexplosie had plaats gevonden. Maar dit zou gebeuren, als ik in egoïstische verlangens ontvang, die alles voor zichzelf houden.

Maar als ik uit mijn ego treed en naar verlangens om te geven ga, ontvang ik een onbeperkt grote kli (vat) en stroomt het Licht door mij naar anderen toe. Het stopt niet in mij. Ik ontvang genot van het Licht, als het door mij heen stroomt naar anderen. Ik vervul de verlangens van anderen in de mate, waarin ik hen met mezelf verbind en het Licht gaat door me heen zonder te stoppen. Daarom geeft het me vreugde en heb ik er geen problemen mee. Ik houd het Licht niet tegen, het gaat door me heen en het gaat verder. Het Licht kan geen moment stoppen, op het moment dat het stopt, verdwijnt het.

Daarom heet de methode om het Licht te ontvangen ‘de Wijsheid van Kabbalah’, een wetenschap over ontvangen. Omdat je het Licht alleen kunt ontvangen op voorwaarde, dat je het doorgeeft aan anderen. Dan ben je niet beperkt en blijf je eeuwig en perfect.

Het is echter onmogelijk om het Licht op een egoïstische manier te ontvangen. Als je Het egoïstisch benadert, voel je een nog grotere duisternis.

From Preparation Lesson, Kabbalah Convention in Toronto, 9/16/2011

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat doe je als je voelt dat je niet genoeg aan de groep geeft, alsof je kracht is uitgeput?

Antwoord: Inderdaad, elk moment neemt de kracht af. En het is goed als je voelt dat je kracht afneemt. Normaal gesproken beseffen we niet eens dat het gebeurt, maar vallen we gewoon ontspannen in slaap en verliezen we het verlangen. De oorzaak ervan is, dat het ons niet interesseert om wakker te worden. We moeten elkaar helpen, want dat is de enige manier om wakker te worden!

Als je niet investeert in anderen, zodat ze om je geven, ontvang je geen kracht. En het maakt niet uit op welk niveau de omgeving is of wat ze doen. De sleutel is voor jou om actie te gaan ondernemen en in hen te investeren, dan zul je het resultaat zien. Je zult zelfs niet geloven hoeveel deze groep en de vrienden je kunnen geven. Alles hangt af van hoeveel het individu erin investeert en van zijn gevoeligheid.

En als je investeert in de groep, zul je plotseling ontdekken, dat ze ook wakker zijn geworden en acties ondernemen naar jou toe. Zelfs als het je eerder niet was opgevallen, zul je het nu zien, dankzij wat je investeert. Dit is de betekenis van: voor elkaar garant staan.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 9/4/2011, Shamati #17

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Wederzijds Garant staan - Geen reacties→

Vraag: Wat moet ik doen om vooruit te komen als ik gevallen ben?

Antwoord: Als je gevallen bent, moet je er in de eerste plaats spijt van hebben en ernaar verlangen om uit de gevallen staat komen, om boven je natuur, die je niet langer kunt verdragen, uit te stijgen. Je rechtvaardigt deze val zelfs en je begrijpt: “Er is geen ander dan de Schepper”.

En dan, geleidelijk aan, vergeet je dit, je keert terug naar je normale staat en je denkt, dat je niet zo hoefde te schrikken en dat er nu eenmaal allerlei dingen gebeuren. En zo gaat het door tot de volgende klap.

Hoeveel klappen als deze nodig zullen zijn, hangt af van de mate, waarin je je denken ermee verbindt en je met behulp van de groep werkt aan de keren dat je valt. De groep moet je opslagruimte worden, daar verzamel je alles wat je denkt, wanneer je volledig beheerst wordt door je gevoelens, om zo weer evenwicht te krijgen.

En anderzijds, als je beheerst wordt door een kille, droge manier van denken en je zelfs niet weet hoe je gevoelens in jezelf kunt wekken, om zo geïnspireerd te worden door spiritualiteit, ontvang je van de groep indrukken in de vorm van gevoelens.

Maar je zult nooit in staat zijn om beide, gevoel en denken, te ervaren. Daarom is de verbinding met de groep zo noodzakelijk voor ons, de groep kan de compensatie zijn voor het ontbrekende, tegenovergestelde en op een bepaalde manier beide verbinden. Op voorwaarde dat je jezelf wegcijfert tegenover de groep en bereid bent om haar moeilijkheden te accepteren. Dan kan je, op de een of andere manier, hart en verstand in jezelf verbinden.

Hoewel ze zich in werkelijkheid niet echt met elkaar verbinden, want je bent nog niet echt verbonden met de groep, maar het beïnvloedt je toch van verre. En deze indirecte “omgevende” invloed maakt het je mogelijk om op een bepaalde manier de twee tegenpolen in jezelf te verbinden. En dit helpt je al om een klein beetje te begrijpen wat het spirituele inhoudt en wat de verbinding tussen deze twee polen betekent, wanneer spiritualiteit voelen én begrijpen op één plek samenvalt.

Dit is een absoluut, speciaal gevoel, waarin eveneens begrijpen aanwezig is. Zoiets bestaat bijna niet in onze wereld.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 8/8/11, Shamati

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Waar komen de hogere wereld en deze wereld met elkaar in contact?

Antwoord: Onze wereld en de hogere wereld ontmoeten elkaar in de verlangens van andere mensen, in hun verlangens die ik kan verbinden met de mijne, zodat ze worden als die van mij. Daarom is er het voorschrift: ‘Heb je naaste lief als jezelf’.

Mijn oorspronkelijke verlangen is niet meer dan een punt. Ik kan er niets in ontvangen, het heeft geen volume. Als ik het verlangen van de ander met mijzelf kan verbinden en het kan accepteren als mijn eigen verlangen, ga ik op een heel interessante manier te werk: ik vraag of ik het Licht mag ontvangen om het verlangen mee te vullen. Het Licht komt, stroomt door mij heen en ik vervul dat verlangen. Wanneer ik mijzelf, op dezelfde manier, met een nog groter verlangen verbind en met steeds meer verlangens, bereik ik de wereld van Ein Sof (Oneindigheid).

De wereld van Ein Sof bestaat uit alle punten in het hart. Dan stroomt al het Licht van Ein Sof door mij heen en ik voel dit Licht in alle anderen, in – ogenschijnlijk – verlangens van anderen, die van mij werden, omdat ik ze met mijzelf verbonden heb.

Dit maakt de betekenis van het voorschrift: ‘Heb je naaste lief als jezelf’ duidelijk: ‘jij’ (een egoïst) ‘hebt je naaste lief’ (alle anderen, zodat zij je naasten worden) ‘als jezelf’ (verbindt hun verlangens met jezelf).

Dan zal je al het hogere Licht door je heen laten stromen. Je zult het ontvangen in de verlangens, die je met jezelf hebt verbonden: het zijn die van jou. Op deze manier bereiken we eeuwigheid, volmaaktheid, de wereld van Ein Sof. Hierover gaat ons gehele werk.

From the Sunday Virtual Lesson Series 9/4/2011

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→