Wij zijn geschapen met een egoïstische natuur en we kunnen er alleen aan denken hoe we onszelf met genoegens kunnen vervullen. Als er een gedachte over geven in ons opkomt, die ons een beetje verheft boven ons egoïsme en we in de tegengestelde richting beginnen te denken, komt dit daarom zeker niet vanuit onze innerlijke natuur, maar van het Licht, van de Schepper.

Er zijn maar twee krachten in het universum: de kracht van de Schepper, het verlangen om te geven en de kracht van het schepsel, de wil om te genieten. Als dus het verlangen om na te denken over wat hoger is dan het aardse bestaan, namelijk over de betekenis van het leven, plotseling in een mens wakker wordt, betekent dit dat het Hogere Licht op hem begint in te werken.

Dan wordt iemand naar een groep gebracht of hij komt een boek over Kabbalah tegen of hij hoort plotseling een interview – iedereen ontmoet Kabbalah alsof het compleet “toeval” is. We moeten echter begrijpen, dat er hier geen sprake is van toeval. En als iemand naar de juiste plaats wordt gebracht en er een gelegenheid wordt geboden om zich te verbinden met de leraar, de boeken en de groep, moet hij dat niet voorbij laten gaan.

Niet alles hangt van ons af en iedereen zal door een proces moeten gaan, maar er is een gedeelte in dit proces, dat we zelf moeten organiseren. En als de Schepper ons heeft geroepen tot spirituele ontwikkeling, moeten we het, vanaf het moment dat we deze uitnodiging van Boven herkennen, niet veronachtzamen.

Daarom komen we samen in groepen, komen we elke dag naar de lessen, inspireren we elkaar in verband met het belang van het doel en organiseren we verschillende evenementen. Dit alles moet mij overtuigen van het belang van het spirituele ontwikkelingsproces. Als de groep er voortdurend aan denkt hoe het doel bereikt kan worden, beïnvloedt dit ieder van ons en dwingt het ons om medelevend te worden.

Als mij dan een kans gegeven wordt en gedachten over vooruitgang en het belang van het doel in mij gewekt zijn, reageer ik hier onmiddellijk op. Dit zijn heel belangrijke momenten. Alles hangt ervan af hoe iemand antwoordt op de roep van de Schepper.

In werkelijkheid krijgen we iedere dag zulke oproepen. En als we er correct op reageren, zullen we er morgen zelfs meer ontvangen en overmorgen nog meer! Op deze manier kan je de situatie bereiken, waarin je voortdurend zult voelen dat je in een dialoog met de Schepper bent, totdat je bij al deze gelegenheden, gedachten en verlangens die in je veranderen een voortdurende verbinding met de Schepper voelt.

Er zijn verscheidene niveaus in deze verbinding die steeds meer zullen toenemen en van verschillende aard zijn. Ze komen en gaan om een groter verlangen in ons op te wekken. Het is als een spel, een flirt, waarmee de Schepper een verlangen in ons ontsteekt, zodat we Hem najagen. Zoals er staat geschreven: “Mijn Geliefde is als een Hert” dat voortdurend achterom kijkt, wegrent, verdwijnt en dichterbij komt. Zo speelt de Schepper met ons.

De sleutel bestaat eruit de gelegenheden die zich aan ons voordoen niet te missen en passend te reageren. Tijdens de momenten dat je een opwekking voelt, moet je niet vergeten dat het van Boven komt en je moet deze roep beantwoorden. Zoals er geschreven staat: “Roep Hem terwijl Hij Nabij is!”.

Uit het 1e deel van Daily Kabbalah World 6/24/2011, Shamati #241

Verwant Materiaal (Engels):
The Creator’s Hints
A Time For Reflection
Learning To See The Good

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Is de liefde van een moeder voor haar kinderen en de liefde tussen echtgenoot en echtgenote egoïstisch?

Antwoord: deze liefde wordt niet als egoïstisch beschouwd. Al onze verlangens zijn verdeeld in levenloos, plantaardig, dierlijk en menselijk niveau (1,2,3,4). De verlangens van het dierlijk niveau die opkomen in een persoon zijn gelijk aan de verlangens van dieren, alleen zijn ze meer ontwikkeld. Dit sluit de verlangens in van de moeder in relatie tot haar kind of de verlangens die verschijnen tussen echtgenoten

Het instinctieve gedrag van de moeder naar haar kinderen is niet egoïstisch. De natuur dwingt een menselijk wezen (een moeder) om zich op deze manier te gedragen, om het verlangen van een andere persoon (een kind) te vervullen. Anderzijds is het ego het verlangen om te genieten ten koste van een medemens, wat betekent dat ik me goed wil voelen ten koste van iemand anders. Zelfs het feit dat iemand zich in een hachelijke situatie bevindt, kan mij plezier geven.

Dit soort genoegens kunnen we verdelen in vele niveaus. Bijvoorbeeld: ik kan vreugde scheppen uit de situatie dat ik iemand tot mijn slaaf maak. Er bestaat ook vreugde in de mogelijkheid om iemand pijn te doen, hem te domineren en hem te laten lijden. Vreugde in de uitbuiting van anderen, eerder dan vanuit een natuurlijk verlangen om te genieten, wordt beschouwd als egoïstisch.

Mijn verlangen om te genieten van lekker eten, van communicatie met mijn kinderen of van iets in het leven dat een ander niet benadeelt, wordt niet beschouwd als egoïsme. Egoïstische handelingen hebben tot doel om anderen te gebruiken voor persoonlijk gewin.

We onthullen ons echte (spirituele) ego op het “menselijk” niveau wanneer we in de groep komen. Dan beginnen we een bepaalde vijandigheid naar elkaar te voelen en een muur tussen ons in te plaatsen.

In de mate waarin we dichter naar elkaar toe willen komen, samen studeren, gezamenlijke maaltijden hebben, ons verenigen met het doel om de eigenschap van het geven te bereiken, beginnen we zelfs een nog grotere haat te voelen voor elkaar, afkeer en onwil om ons met elkaar te verbinden. Ons ego manifesteert zich precies op dat moment. Het is niet in gewone mensen aanwezig, maar alleen in degenen die zich verbinden met de bedoeling spiritualiteit te bereiken. Deze mensen komen erachter dat ze er helemaal niets mee kunnen. Waarom? Opdat ze later een verlangen naar de Hogere Kracht ontwikkelen.

Waar komt deze kracht vandaan? Deze is in eerste instantie aanwezig in een perfect systeem en verdwijnt (wordt verborgen) na (als resultaat van) het breken. Deze kracht bestaat, maar verbergt zich binnenin. Wanneer ik me met mijn vrienden probeer te verbinden en hier niet toe in staat ben, zal mijn niveau van egoïsme meer en meer (tot in zekere mate) aan mij worden onthuld. Het zal mijn eerste spirituele niveau zijn, de eerste 1/125ste van de totale stijging.

Ik werk hier maanden aan, totdat ik een staat bereik, die ik zelf niet kan overwinnen. Dan zal ik een verlangen naar het Licht, dat ons vroeger vervulde en nu innerlijk verborgen is, ontwikkelen en ik wil dat het naar me toe komt, dat het wordt onthuld en dat het ons gezamenlijk verbindt.

Deze voorwaarde maakt voor mij de weg vrij voor het eerste spirituele niveau: ik, mijn vriend en het Hogere Licht tussen ons. Daarna zal het mijn doel zijn om het volgende niveau te bereiken, waar het ego zelfs nog meer zal groeien en haat, waarvan ik het bestaan niet kende, zal uitbreken.

Ik zal geïrriteerd zijn en zal worden afgestoten door kleine dingen in mijn vriend. Samen zullen we hard moeten werken en we zullen stijgen naar het tweede niveau van de 125 niveaus en op deze wijze tot aan het einde van de correctie.

Uit Lesson 1, Convention in Spain, 6/3/2011

Verwant Materiaal (Engels):
The Powerful And Exalted Ideal Of Bestowal
It Won’t Help Us To Play Love
Ascending The Rungs Of Bina

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Liefde - Geen reacties→

Ik hoop dat dit congres een keerpunt zal worden (Moskou Congres). We zullen beginnen met elkaar serieuzer te behandelen, we zullen uiteindelijk dichter bij elkaar gaan komen; we zullen er niet meer op letten uit welk land we komen of dat we tegengesteld zijn aan elkaar, verschillend van elkaar.

We moeten boven alle grenzen die ons scheiden uitstijgen. We moeten één enkele ruimte vormen, en ik geloof werkelijk dat dit gaat plaatsvinden. We moeten alle barrières afbreken. Anders komen we niet op het volgende niveau.

Wat voor soort Machsom (de barrière) verwacht je over te gaan als je onderscheid maakt tussen jou en mij, tussen deze en de ander, tussen zwart, wit, geel, rood, enzovoorts. Dit plaatst onmiddellijk een muur voor je.

Zo zou het in iedere groep moeten zijn. In elke groep moeten we boven ons ego uitstijgen. Immers, er wordt gewoon met ons gespeeld van Bovenaf. De Schepper geeft ons dit egoïsme bewust vanuit de linkerkant en we kunnen er niet overheen komen.

We zien altijd tekortkomingen in anderen. De een vind ik walgelijk omdat hij in zijn neus peutert, de ander omdat hij op een bepaalde manier praat en een derde omdat hij op een vreemde manier naar me kijkt. De een is dik, de ander is mager, de een is arrogant en zo voort. Waar komt dit allemaal vandaan?

Er zijn duizenden redenen om me niet met anderen te verbinden. Ik heb er geen probleem mee om dit niet te doen. Ik ben er klaar voor om iedereen weg te duwen en een reden te vinden om altijd gelijk te hebben. Hoe kan ik hier bovenuit stijgen? Wanneer we dit niet doen, zal niets helpen.

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

  Al het werk begint voornamelijk in onze wereld en in onze tijd. We hebben een staat bereikt dat ons verlangen om te genieten gegroeid is, volledig is ontwikkeld op het lichamelijke niveau en nu zijn we in staat om het waar te nemen door het te vergelijken met het verlangen om te geven. Met andere woorden: we hebben onze ontwikkeling beëindigd op het bewegingloze, plantaardige en dierlijke niveau en nu moeten we ons ontwikkelen op het menselijke niveau, dat twee krachten inhoudt: ontvangen en geven.

Voorheen had ik een volledig “vlakke” visie. Ik zag alleen dat om mij heen, waarvan ik kon profiteren en wat ik kon grijpen voor mezelf en degenen van wie gebruik kon maken. Ik handelde alleen vanuit de wens om te genieten, wat de basis is van de bewegingloze, plantaardige en dierlijke natuur. Dus ik had geen enkele “verdeeldheid” en twijfel, het ging altijd slechts over één richting: hoe kan ik nog beter slagen in mijn egoïstische verlangen.

Dit vertaalt zich in een gewoon, stoffelijk leven zonder rekening te houden met het openbare leven, wat we eerder nooit ontwikkeld hebben. We keken altijd naar de samenleving als een gebruiksvoorwerp. Nu echter ontwaakt het verlangen om te geven in ons en het manifesteert zich in ons. We kunnen dit verlangen niet weerstaan en daarom moeten we er rekening mee houden.

De gehele mensheid komt voor de eerste keer in de geschiedenis in een situatie, waarin de wens om te ontvangen en de wens om te geven in balans moeten worden gebracht en door ons moeten worden gecontroleerd. Wanneer we ze niet in balans brengen, veroorzaken we omwentelingen en crises.

Dus het belangrijkste wat wij moeten doen is voor de juiste omgeving en voor de gehele mensheid zorgen. Onze wereldgroep moet de eerste zijn en moet als voorbeeld dienen. Dus onze groei “ van beneden naar boven” begint, terwijl we ons daarvoor alleen maar op het horizontale vlak ontwikkelden.

Dan zullen we de juiste wisselwerking tussen het verlangen om te ontvangen en de wens om te geven, Malchut en Bina, in onze gebroken verlangens onthullen. Om dit te bereiken, moeten we vragen om het Licht dat Hervormt. Het is alsof ik onthul: hier is mijn egoïsme en ik zou willen dat het anders handelt en zich verbindt met anderen, om deel te nemen aan het gezamenlijke werk.

Daarom vraag ik het Licht om te komen en mijn verlangen te corrigeren, om wat evenwicht tot stand te brengen en wederkerigheid in ons systeem, zodat we aan elkaar geven, concessies doen en ons verbinden. Dan komt het Licht en brengt ons terug naar Zijn Bron. Dit heet: “de correctie van beneden af ”, die we moeten voltooien.

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→