Vraag: Het innerlijk werk gaat over innerlijke verduidelijkingen die we voortdurend maken. Is het mogelijk om daarvan te houden?

Antwoord: Een goede werknemer noemen we een kunstenaar als hij van zijn werk geniet en niet voor het geld werkt. Hij heeft het geld alleen nodig om te kunnen leven, maar voor hem is het niet het belangrijkste.

Hij doet ook moeilijk en onaangenaam werk, maar hij houdt van zijn werk en het geeft hem plezier, hij kan dat alleen ontdekken door hard te werken en zich in te spannen.

Daarom noemen we dat kunst, anders is het gewoon werken om er iets voor terug te krijgen. Het gaat alleen om de mate waarin je geniet van het werk dat de Schepper je geeft. Daarom moeten we Farao eren.

Alles hangt af van waarmee je je werk identificeert. Het kan zijn dat ik alleen maar een goed gevoel wil hebben en dat de rest me niet interesseert. Of het is juist het tegenovergestelde: het is niet belangrijk wat ik voel, maar ik moet de essentie van de handelingen waar ik nu doorheen ga, leren kennen. En ik wil graag dat dat mij voldoening geeft.

Dit betekent dat ik niet vastzit aan de gevoelens van mijn verlangen om te ontvangen, maar ik ben verbonden met de idee, het Doel en de opdracht, dat geeft mij voldoening. Daarmee krijg ik een andere vorm van vervulling en maak ik mezelf los van het gevoel van moeilijkheden in het werk en van de duisternis, ik verbind mezelf met de grootheid van het Doel. Juist vanuit de grootste duisternis ben ik in staat om het grootste Licht en de grootste voldoening te ervaren.

Ik verander de innerlijke essentie van de handeling en in plaats van de vreugde die ik in het ego ontvang, ontvang ik vreugde door mijn verbinding met de Schepper. Daarom kan ik alleen vanuit de grootste duisternis – door de Machsom (barrière) die ik niet kan passeren en de Masach (scherm) die tussen mij en de Schepper in staat, terwijl ik dat anders zou wensen – de staat waarin ik ben, rechtvaardigen en mijzelf veranderen om gelijkvormig aan Hem te worden.

Juist hierdoor word ik onafhankelijk in Gmar Tikkun (einde van correctie), doordat ik volkomen anders ben dan de Schepper en mij boven alle verschillen aan Hem vastklamp. Zo verbinden twee tegenpolen zich met elkaar.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/1/14, The Book of Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De hele wereld is zo geconstrueerd dat wij spiritualiteit kunnen bereiken. Van generatie naar generatie gaan wij door incarnaties heen met de bedoeling de tijd van zelfverwerkelijking en spiritualiteit te bereiken.

De enige bedoeling van onze wereld, alles wat daarin plaats vindt, onze aard die wij door de tijd heen ontvangen en ontwikkelen, dit alles is ook alleen hierop gericht. Alle persoonlijke en collectieve moeilijkheden en problemen die zich ieder moment voordoen, zijn bedoeld om ons aan te sporen tot spiritualiteit.

Maar hoe bereiken we dit? Het is onmogelijk om dit alleen door middel van problemen te bereiken. Allereerst is het noodzakelijk om nauwkeurig te definiëren wat het fysieke bestaan is en wat spiritualiteit is, want mensen hebben hier een verkeerd beeld van. Het fysieke bestaan is het grote verlangen naar persoonlijk voordeel, spiritualiteit is het grote verlangen naar het welzijn van anderen en de Schepper. Deze definitie moet ik altijd voor ogen hebben als een eenvoudig, helder en concreet beeld.

Wij zijn niet bereid om ten goede van anderen te handelen, dit heeft een bedoeling, want daardoor voelen we een groot verlangen naar hulp. Dit betekent dat wij uit ons verlangen om te ontvangen willen komen en wij het verlangen om te geven willen bereiken. Niet omdat het verlangen om te ontvangen slecht is en het verlangen om te geven goed. Als dat zo was zouden we eenvoudigweg het ene egoïstische doel voor het andere inruilen en deze verlangens zouden zich dan beide op het fysieke vlak bevinden.

Het is nodig voor ons dat wij spiritualiteit willen omdat het is iets groots en unieks is, een hogere eigenschap waarmee wij een speciale houding van eerbetoon voelen. Wij willen spiritualiteit omdat het op zich plotseling belangrijk voor ons is geworden. We ervaren er iets van genade in, het wordt de ‘genade van het heilige’ genoemd.

We zijn niet op zoek naar spiritualiteit om er beter van te worden en ervan te profiteren, want dit profijt verdwijnt langzamerhand. Door een handeling die van Boven af aan ons werkt, gaat er een verandering in ons plaats vinden en voelen we dat spiritualiteit belangrijk voor ons is en dat er een soort aantrekkelijke kracht in aanwezig is. Wij willen ons in de kracht van geven bevinden, niet om van problemen af te komen maar uit respect voor deze eigenschap.

Waarom is dit dan zo’n moeilijke weg? Waarom bereiken we het geven niet? Waarom wordt deze eigenschap dan niet meteen in de volle maat aan ons gegeven en is het blijkbaar nodig dat onze weg er naartoe zo lang is en dat we er elke keer maar zo weinig van ontvangen? Waarom vraagt dit dan zoveel van ons en put het ons uit? Om op elk niveau van dit pad steeds om hulp te vragen en ons tot de Schepper te wenden.

Zoals we in het begin het fysieke bestaan inwisselen voor spiritualiteit, zo wisselen we later spiritualiteit in voor de Schepper. Het bereiken van spiritualiteit is namelijk uiterst belangrijk voor mij, maar het contact met de Schepper is uiterst belangrijk voor ons allen. En dit is de ware reden voor het lange pad en de werkelijkheid waarin wij ons bevinden.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 5/13/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Spiritueel Werk - Geen reacties→

In de praktijk vindt de stijging op de spirituele ladder van het ene niveau naar het volgende, op de volgende manier plaats. Stel je voor dat we tien mensen bijeen brengen en dat er een gezamenlijke afweerkracht van één kilo werkzaam is. Als we deze weerstand overwinnen, rijzen we naar het eerste niveau.

Op dat eerste niveau zijn we – zoals eerder – weer met tien mensen, maar de haat tussen ons is toegenomen tot min tien kilo in plaats van min één kilo. Dit betekent dat het zo zou kunnen zijn dat we, om onze stijging voort te zetten, met een groter aantal mensen moeten gaan werken. Dit kan noodzakelijk zijn met betrekking tot kwaliteit en eveneens met betrekking tot zowel kwantiteit als kwaliteit.

Een groep wordt gevormd door een aantal mensen die de verplichting op zich nemen om zich te verbinden tot één persoon met één hart. Als wij hiertoe bereid zijn, worden we – op basis van dit Doel dat we misschien nog niet bereikt hebben – al een Kabbalistische groep genoemd. Op het moment dat we het eerste niveau van de verbinding tot één bereiken, wordt het Hogere Licht meteen ontdekt en onthult de Schepper zich in onze verbinding.

We hebben hard aan ons ego gewerkt en we hebben het eerste niveau bereikt, het zwakste Licht van Nefesh (Ohr Ha Nefesh) (Licht van de Ziel). Daarna ontdekken we een nog groter egoïstisch verlangen waaraan we moeten werken. Plotseling ervaren we dat er tussen ons een vlammende haat aanwezig is en dat we meningsverschillen hebben die we door nog moeilijker werk moeten overwinnen. Als wij ons dan met elkaar verbinden, wordt Ohr Ha Ruach (Licht van de Geest) onthuld.

Hierna ontwaakt een nog groter ego in ons en om dat te overwinnen en ons met elkaar te verbinden, moeten we ons nog meer inspannen. Op die manier ontdekken we Ohr Ha Neshama (Licht van de Ziel), hierna ook Haya (de laatste correctie van Malchut) en tenslotte Yechida.

Het ego blijft groeien en wij overwinnen het door ons steeds sterker met elkaar te verbinden, zo bereiken we een steeds grotere onthulling van de Schepper. Deze niveaus noemen we: Nefesh, Ruach, Neshama, Haya, Yechida—NRNHY

Omdat het ego groeit, wordt het werk steeds moeilijker, we raken steeds verder van elkaar verwijderd en dan zijn we in staat om ons op een nog hoger niveau met elkaar te verbinden. Dit verstaan we onder werken in de groep.

From the Convention In France “One For All And All For One,” Day Two 5/10/14, Lesson 3

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

De mensheid heeft zich, door de gehele geschiedenis heen, dankzij het egoïsme ontwikkeld. 14 miljard jaar geleden staan we aan het begin van deze ontwikkeling, in de tijd van de Big Bang, waarna de materie zich ging ontwikkelen. Later verschenen er planten en dieren op de oppervlakte van de Aarde. Nu, in de 21e eeuw, naderen we het ‘sprekende’ niveau.

Daarom hebben we nu met een grote, integrale crisis te maken die alle gebieden van ons leven omvat. We kunnen niet in vrede leven met onze echtgenoot, onze kinderen, onze baas op het werk, onze buren, met niemand! Zelfs niet met onszelf!

Daarom voelen we ons ellendig. We zijn niet in evenwicht met de rest van de natuur en daarom zullen de slimme, super ingewikkelde systemen die we gebouwd hebben, ons niet helpen.

Er is een kloof tussen de mens en de natuur omdat de natuur integraal is en wij individualisten blijven. Met andere woorden: aan de kant van de natuur is er een ‘plus’, maar aan onze kant is er een ‘min’. Dit verschil is zo enorm groot dat wij niet meer van ons leven kunnen genieten. Hoe we ook ons uiterste best doen, we zullen niet kunnen ontsnappen aan de dramatische problemen die zich uiteindelijk zullen voordoen.

Dat is de reden waarom de wijsheid van Kabbalah in de loop van de geschiedenis voor de mensheid verborgen is gehouden, dit moest duren tot de mensheid het egoïsme tot een zeker niveau had ontwikkeld. Kabbalah was ongeveer 3500 jaar lang een verborgen wetenschap, vanaf het oude Babylonië tot aan onze tijd.

De mensheid ontwikkelde zich zonder ook maar iets van de wijsheid van Kabbalah te weten. Zo moesten we verder leven tot aan onze tijd, want de mensheid in het oude Babylonië faalde, men slaagde er niet in om de Kabbalistische kennis toe te passen. We moesten tot aan onze tijd ons egoïsme verder ontwikkelen. Maar nu is deze wijsheid onthuld. We maken in deze tijd voor de tweede keer de onthulling van Kabbalah mee. Wij zijn de eersten die deze wijsheid bestuderen, zo krijgen we de mogelijkheid om onszelf te corrigeren.

Als dit ons niet lukt, zal onze egoïstische ontwikkeling zich nog enige tijd voortzetten. Dan zal de wijsheid van Kabbalah opnieuw voor een bepaalde periode in de verborgenheid terechtkomen en in die periode zullen er verschrikkelijke catastrofen plaatsvinden, zoals een derde wereldoorlog, vele rampen, enz. Er zal geen oplossing komen voor heel veel leed en grote tragische gebeurtenissen zullen de mensheid er uiteindelijk toe dwingen om deze kennis te implementeren.

Zo staan wij er nu voor. Daarom hebben wij een systeem gebouwd dat het ons mogelijk maakt om deze methodiek te bestuderen, te implementeren en te verspreiden. De hele mensheid vertegenwoordigt nu een nieuw Babylonië. Dit betekent dat wij aan onze correctie moeten werken, want dit is de enige manier om onszelf te veranderen.

From the Convention In France “One For All And All For One,” Day One 5/09/14, Lesson 1

Filed under: Disseminatie, Egoïsme, Evolutie, Geschiedenis, Kabbalah Studie, Spiritueel Werk, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Alle wereldproblemen ontstaan door de verdeeldheid van het volk van Israël. De Bnei Baruch groep is het centrum voor de correctie van de wereld. Wat ontbreekt er aan deze centrale groep voor de verbinding in Israël zelf?

Antwoord: Ik denk niet dat het probleem alleen in onze groep bestaat. Onze groep kan zich niet verbinden en verenigen met de rest van de groepen als ze hen niet helpen en met hen gaan integreren. Dus dit gaat niet alleen over Israël, maar over de ene gezamenlijke wereldgroep.

Als we zeggen dat er in Israël een unieke sfeer is, bedoelen we dat we hier, in deze natie, in dit gebied, allereerst de verplichting hebben om mensen de methode van de wijsheid van verbinding aan te bieden. En hierin is de centrale groep, die de opdracht heeft om het volk Israël te dienen, met elkaar verbonden.

Maar daar omheen zijn er andere groepen die zich bij ons moeten aansluiten om ons te helpen en te pushen.

We moeten van elkaar kracht ontvangen. Allereerst hebben wij echter de steun van de andere groepen nodig om de wijsheid van verbinding onder het volk Israël te kunnen verspreiden. En de andere groepen moeten dat in hun eigen gebied doen.

Dus het belangrijkste is de eenheid van het volk Israël. Als we het idee van eenheid hier actualiseren, zal dit zich dit verder uitbreiden en de hele wereld gaan omvatten.

Want het innerlijke netwerk van verbindingen tussen alle mensen in de wereld is van hier afkomstig: het egoïsme komt uit Babylonië en het altruïsme komt uit Israël. Deze verbinding bestaat nu niet, maar het is onze opdracht om dit te creëren.

From the Daily Kabbalah Lesson 4/24/14, Questions and Answers with Dr. Laitman

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Egoïsme, Geschiedenis, Groepswerk, Israel, Spiritueel Werk, Verspreiding van Kabbalah - Geen reacties→

Vraag: Waar is het zesde zintuig te vinden? Bestaat het ook in mij?

Antwoord: Het zesde zintuig bestaat niet in ons, maar in het centrum van de groep. Een groep is de benaming voor een aantal mensen die bereid zijn om af te zien van hun egoïsme met het doel om zich daardoor met elkaar te verbinden in het centrum van de groep en daar een gemeenschappelijk gevoel en een gemeenschappelijk intellect te ontdekken.

Dit gemeenschappelijke gevoel en dit gemeenschappelijk intellect noemen we een spirituele kli (vat) waar de Schepper wordt onthuld. Dit is ons spirituele niveau, het hogere niet-fysieke leven.

Zelfs als het lichaam sterft, zullen we het niet ervaren als dood omdat we leven hebben gevonden in het gemeenschappelijke hogere systeem.

From the Convention In France “One For All And All For One,” Day One 5/09/14, Lesson 1

Filed under: Collectieve Ziel, Groep, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom wordt een Partzuf  ‘verfijnd’ en wordt het Licht erdoor af gestoten wanneer het 20% van het Licht ontvangt en begrijpt dat het niet meer kan ontvangen? Is het niet beter om 20% te ontvangen dan niets?

Antwoord: Er bestaan geen halve maatregelen in spiritualiteit: het is alles of niets. Stel je voor dat je je vrouw zou vertellen dat je voor 20 % van haar houdt. Kun je je voorstellen hoe ze daarop zou reageren?

Zoiets kan gewoon niet. In liefde en dienstbaar zijn, in geven en in het hart, is het onmogelijk om een deel te geven en de rest niet. Er kunnen hier geen compromissen gesloten worden. Compromissen kun je over van alles sluiten, behalve wanneer het over echte haat en ware liefde gaat, namelijk de Achoraim (achterzijde) en de Panim (aangezicht) van dezelfde gehechtheid.

Vraag: Maar we stijgen en groeien geleidelijk. Hoe is dit dan mogelijk?

Antwoord: In je geleidelijke stijging heb je altijd met gebrokenheid te maken. Je werkt niet aan de helft of een kwart, je investeert al je kracht, want anders zul je niet stijgen.

Vraag: Maar ik ken het volgende niveau niet.

Antwoord: Dit noemen we: met geloof boven de rede gaan, met gesloten ogen. Het kan zijn dat je na een berekening 20% van een situatie zult accepteren, laten we zeggen, Galgalta, maar deze 20% komt overeen met de volle 100% van je krachten. Als je wilt slagen in spirituele vooruitgang, en zelfs in de aardse liefde, moet je zonder twijfel laten zien dat je er al je krachten aan geeft.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/04/14, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Als ik mijn fysieke leven, mijn stoffelijke model, volgens het spirituele model inricht, dus als ik dienstbaar ben aan de samenleving, aan de wereld en betrokken ben bij disseminatie, erover bezorgd ben dat ik de steun krijg die mij zal doen ontwaken, noemen we dit: het transformeren van deze wereld tot een model van spirituele stijging.

Ik werk alleen om de gelegenheid te hebben om te leren. Ik leer alleen om te weten wat ik moet doen om vooruit te komen op weg naar het Doel. Er staat geschreven dat ik in Arvut moet zijn en dat ik vanuit mijn vrije keuze deel van een groep moet uitmaken, dit probeer ik dus uit te voeren. Het is noodzakelijk om te dissemineren, dus ik ga dissemineren. Op deze manier maak ik van deze wereld een spiritueel model.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/20/14, Shamati #59 “About the Rod and Serpent”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk, Vrije Wil - Geen reacties→

Vraag: Versnellen we de tijd als we Het Boek de Zohar met de juiste intentie lezen?

Antwoord: Hoe sneller we de Reshimot (spirituele genen) verduidelijken, hoe meer we de tijd versnellen: een ieder zijn specifieke Reshimot en met elkaar de collectieve Reshimot. In ons allen zijn er bepaalde Reshimot die ons helpen om de collectieve Reshimot tot leven te brengen. Met de groeps-Reshimot gaat het om een heel ander soort leven dan met elke specifieke Reshimo die in een ieder van ons aanwezig is.

De groeps-Reshimot heet: het volk Israël, de specifieke Reshimot zijn afgestemd op de gezamenlijke situatie die een ieder afzonderlijk beleeft. Onze vooruitgang is in feite afhankelijk van de realisatie van onze collectieve Reshimot. Dit is te vergelijken met een schip waarop sommige mensen nu gaan slapen en een ander gedeelte de wacht gaat houden.

Een ieder van hen bevindt zich in verschillende situaties, maar het belangrijkste is dat het schip vooruit vaart, want de mensen die daarvoor moeten zorgen, hebben dienst om hun werk uit te voeren. Hetzelfde gebeurt in een groep: er zijn mensen die moeten rusten en er zijn mensen die zelfs een beetje lui zijn, want iedereen heeft zijn eigen staat. Maar het is belangrijk dat degenen die nu wakker zijn en de Reshimot realiseren, dit op een verantwoorde manier doen.

We moeten echter goed begrijpen dat een ieder iets te doen heeft om zijn rol in het werk te realiseren. De collectieve Reshimot zijn erg belangrijk, ze zijn het allerbelangrijkste, want het gaat de Schepper niet om een ieder afzonderlijk, maar om het hele schip, met de volledige maat: een Minjan genaamd.

Minder dan dit komt helemaal niet in aanmerking. Als er geen Minjan is, is dit een teken dat er geen verbinding met anderen is bereikt, dat er niet hard genoeg gewerkt is. Al het werk op het schip bestaat uit onafgebroken met elkaar in verbinding zijn, een verbinding die steeds sterker wordt, daardoor vaart het schip steeds verder vooruit over de diepten van de zee. Sommigen gaan slapen en anderen werken, maar zij die dienst hebben moeten zich verantwoordelijk voelen, alert zijn, en betrokken zijn bij het hele schip. En de collectieve Reshimot – namelijk het centrum van de groep, in het hart van het schip – worden geaccepteerd, het Hogere Bestuur werkt dienovereenkomstig aan ons.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/4/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Reshimot, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Is het nodig om voortdurend aan onze omgeving te werken om zo de staf in de hand te kunnen houden en deze niet in een slang te laten veranderen?

Antwoord: Dat is juist, het is nodig om aan de omgeving te werken, maar niet met de bedoeling om de staf in de hand te houden, maar omdat ik mijn toekomstige gecorrigeerde staat in de omgeving zie. Dit betekent dat de omgeving geen middel is, maar waarde op zich heeft, het is een hoger systeem.

Binnen de omgeving worden de ‘staf’ en de ‘slang’ geopenbaard en ook de vorm van Bore (de Schepper), die ‘Bo-Re’ (Kom en Zie) wordt genoemd. In de juiste verbinding tussen de vrienden begint het Hogere Licht te schijnen en wordt het onthuld, dan ontdekken we de kli (vat) samen met het Licht.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/20/14, Shamati #59 “About the Rod and Serpent”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Spiritueel Werk - Geen reacties→