Er staat geschreven dat “alle poorten gesloten zijn” voor het gebed van de mens “behalve de poort der tranen”. Maar wat zouden we moeten bidden en vragen, welk besluit, als we twee krachten ontvangen en onderscheiden hoe tegengesteld ze zijn? De Schepper geeft de kracht van het Omgevende Licht, egoïsme ontwaakt en plaatst zich er tegenover en wij staan tussen de twee krachten: de rechter en de linker.

Maar de eigenschap die we moeten bereiken behoort tot de Scheppingsgedachte: het schepsel vreugde verschaffen. Deze Gedachte overstijgt alle resultaten, daden en krachten. Deze “mind”, het hoofd van de hogere, is nu juist waar de lagere, het schepsel, naar streeft. Dit wil hij bereiken!

Hij heeft niet de minste kans om dit alleen met eigen inspanning te bereiken, omdat er verschil is met de hogere gedachte, de besluiten en de resultaten en daden die daaruit voortkomen. En wijzelf zijn de daden van de Schepper.

Daarom ontdekt de mens, als hij al zijn mogelijkheden uitgeput heeft en alles gedaan heeft wat hij kon, een speciale eigenschap waarmee hij geen verbinding heeft. Het is een besluit, een plan om het schepsel te scheppen, een afgerond plan dat lang voordat het schepsel bestond, gedacht is. De mens leert de Schepper Zelf kennen, die dit alles dacht en waarom Hij het zo dacht: de oorsprong van de oorsprong van precies het punt, waar vanuit het schepsel werd geboren.

Het verlangen is verborgen in de kleinste daad en het leidt ons vanaf het allereerste begin! Maar we bereiken het pas na een heel lange zoektocht, na veel daden. En als we het bereiken, ontdekken we wat er staat geschreven: “Alle poorten zijn gesloten behalve de poort der tranen”.

De naam is “de poort der tranen”, omdat alle “haarstrengen” van het Licht (Partzufim Searot, het “haar”) die van Boven naar beneden naar ons uitreiken – van de hogere, die “stormt” (Soer) en lijdt terwijl hij onze komst tegemoet ziet – pas nu worden onthuld als de “druppels van geluk” (in het Hebreeuws “Mazal”, van “Nosel”: “druppelen”), de druppeltjes van Licht die naar ons neer druppelen. En we kunnen hun oorzaak bereiken: waarom en hoe zulke resultaten naar ons neerdalen, we kunnen het alleen als we de Rosh de Atzilut (het hoofd van de wereld Atzilut ) leren kennen.

En dit kunnen we alleen bereiken via de poort der tranen, ofwel als een mens het verschil leert kennen tussen het “lichaam” (Guf) van de Partzuf en het “hoofd” (Rosh) ervan. We kunnen het hoofd zelf, de gedachte van de hogere, niet bereiken en begrijpen, maar dankzij dit gebed bereiken we het.

Door alle daden van de Schepper te bestuderen, krijgen we enig vermoeden van Zijn Gedachte. Zoals we, bij het bekijken van een tafel, kunnen raden wat de maker in gedachten had, zo is het met ons: terwijl wij onszelf bestuderen en zo de daden van de Schepper ontdekken, voortdurend dit brandende verlangen om Hem te begrijpen vermeerderen en geleidelijk aankomen bij de poort der tranen.

Van het 1e deel van de  Daily Kabbalah Lesson 3/10/11 over het Gebed

Verwante Materialen (Engels) :
The Creator’s CEO Who Governs The Entire Creation
If You Wish To Look At The Creator’s Face
Don’t Be Afraid, We’re With You!

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Intentie - Geen reacties→

Het eerste gebod dat ons werd gegeven, is het gebod te vrezen. Dit betekent: vrezen of ik verder kom op het spirituele pad, of ik mij de spirituele wereld eigen maak, of ik op de juiste manier begrijp wat ik lees en of ik mij werkelijk inzet in de groep.

Om kort te gaan: zal dit mij lukken? Deze bezorgdheid mag mij geen moment loslaten. Als ik dit loslaat, verlies ik onmiddellijk het pad dat naar het doel leidt.

In onze wereld benoemt de psychologie 800 soorten angst. Verdien ik genoeg? Ben ik gezond? Zal er met mij iets naars gebeuren?

In Kabbalah spreken we echter niet over afgeleide angsten, maar over de oorspronkelijke vrees. Ben ik op weg naar het doel? Zal ik in staat zijn om te geven? Hiermee maak ik me al zorgen over dingen waar ik niet de geringste behoefte aan heb.

Zal ik deze behoefte gaan voelen? Voldoende om me in te spannen en me op het doel te richten? Ik moet een heel proces aangaan: van de kleinste bezorgdheid, die ik nu zelfs nog niet duidelijk heb, tot de volkomen volgroeide vrees, die als een pijlpunt haarscherp gericht is op het doel en mij tot de realisatie ervan brengt: “Geef ik voldoende aan de Schepper? Worden we op deze manier gelijkvormig? Bevind ik me niet op een lager niveau, zoals een gast, die zich schaamt op het feest van de gastheer?”

Deze vrees is het eerste gebod. Maar het is iets, dat we moeten verwerven. Aanvankelijk hebben we het niet. Het doel is onzichtbaar en de eigenschap van geven laat mij onverschillig. Moet ik mijn naaste werkelijk liefhebben? Maar ik moet bereiken dat dit verlangen zo groot is, dat ik de vrees voel: “Wat als ik het niet bereik?”

Dit is slechts een gevoel van groot falen vanuit het perspectief van egoïsme en het is volledig onnatuurlijk.

Wij kunnen dit echter bereiken door de omgeving en het Licht dat corrigeert. Vrees helpt om te bereiken dat we ons zorgen maken: “Zal ik het Licht ontvangen, zodat Het mij zal veranderen in iemand die zich zorgen maakt over geven?”

Daarom moeten we nu door een groot proces heen, dat eruit bestaat de nodige voorwaarden ervoor te scheppen. In werkelijkheid is het echter mogelijk om het op een eenvoudige manier tot stand te brengen. In dit opzicht hangt alles af van de mate waarin we ons inspannen.

Ten eerste moet ik mij werkelijk de grootst mogelijke zorgen maken over mijn spirituele pad. “Ben ik op de juiste wijze op weg naar het doel?” Ten tweede: alleen wanneer ik vrees verkrijg, komt de eigenschap van liefde naar mij toe, omdat er geen liefde zonder vrees bestaat.

Van het 4e deel van de  Daily Kabbaah Lesson 3/4/11 over liefde

Verwante Materialen (Engels):
Through The Prism Of Two Desires
There Is No Oblivion In Spirituality
You Have Nothing To Come To The Creator Alone

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Liefde, Spiritualiteit - Geen reacties→

Op alle geestelijke niveaus wordt tot op de laatste correctie (Gmar Tikkun) een speciale Kracht uit een Hoger niveau aan ons geopenbaard. Deze Kracht begeleidt iemand en helpt hem om van het ene spirituele niveau naar het volgende niveau te stijgen.

Feitelijk kan iemand nooit naar een Hoger niveau dan zijn eigen niveau opstijgen, want hij heeft alleen de kracht van het huidige niveau. Indien hij de kracht van een Hoger niveau bezat dan was hij er namelijk al.

Tussen de niveaus is er echter altijd een intermediaire link, een bemiddelaar op het pad. Zoals de aap dat is tussen mens en dier; tussen de plant en het dier is het “de hond van het veld” enz.

In spiritualiteit is zo’n tussenschakel “de ezeldrijver”. Er zijn ook andere “engelen’, wat inhoudt dat er krachten zijn die ons helpen om op verschillende manieren om op te stijgen van de ene toestand naar de volgende. Zelfs nu, als we een aantal acties willen uitvoeren, komt er een Hogere Kracht om ons te helpen. Het maakt niet uit of we dat Het Omringende Licht of een engel noemen, deze bijzondere Kracht leidt ons voorwaarts door ons te helpen om van niveau naar niveau op te stijgen.

De “lagere” levert alleen een verlangen, een vitale behoefte. Hij moet er naar streven om mee te stijgen met zijn “ezel” en het bijna te kunnen doen, hoewel hij zich volledig bewust is van zijn onvermogen om dit alleen te volbrengen.

Daarom nemen twee wijzen, die deelnemen aan een reis, de tijd om van te voren een gids te regelen “de ezeldrijver”. Ze hebben de ezels die bepakt zijn met de bagage; ze weten waar ze heen gaan en er is alleen een gids nodig om hen de weg te wijzen.

Meestal komt deze hulp van Boven van Rav Hamnuna Saba ( zie “Introductie tot het boek de Zohar”, Artikel, “De Brieven van Rav Hamnuna Saba”). Het is van een zeer verheven geestelijk niveau vanwaar het Hoogste Licht zich uitbreidt om ons te helpen. Het wordt beschouwd als de “ezel drijver”.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/9/2011, “Introduction of The Book of Zohar,” Article “Yitro (Jethro)”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Ik wil ontsnappen ‘uit Egypte’, uit mijn ego. Hoe kan ik in de angst om niet nog een keer in mijn ego terug te vallen, blijven. Hoe kan ik elke keer een steeds sterker scherm bouwen, dat bestand is tegen het immense plezier van het geven, zodat het zich niet meer omkeert in het ontvangen?

Antwoord: Investeer zoveel mogelijk in het Licht. Dit betekent om te investeren in de verbinding met anderen, omdat het Licht geopenbaard wordt in de verbinding tussen de zielen.

Eens waren wij in een heel andere toestand. We waren samen in een systeem van één enkele ziel, waar al onze zielen volledig met elkaar waren verbonden en het eeuwige Licht vervulde hen zonder beperkingen. Deze staat heette de zogenaamde’ Eeuwige wereld’, één verlangen, ‘één ziel’ genaamd, volledig gevuld door het Licht.

Daarna brak dit verlangen en werd het verspreid in kleine fragmenten, zoals een bord dat in kleine stukjes breekt en er was helemaal geen verbinding meer tussen hen. Hierdoor verdween al het Licht dat eens de vervulling van dit bord was. Wanneer je deze stukjes weer samen lijmt, begin je de vervulling die het in zich heeft, te voelen.

Het hele probleem is dat er geen vat (Kli) is waarin je de vervulling kan onthullen. Het Licht bevindt zich rondom ‘het bord’ maar kan niet onthuld worden, omdat er geen verbinding tussen de stukjes is en ze kunnen het Licht niet vasthouden.

Daarom ligt al ons werk in de verbinding. Ik moet bereid zijn om me met anderen te verbinden en dan voel ik het Licht, dat in onze eenheid geopenbaard wordt.

Hoe kan ik eenheid bereiken? Alleen al de gedachte daaraan berooft me van het verlangen. Stel dat het lijkt dat ik mij met anderen wil verbinden. Dan begin ik mij te realiseren, dat mijn verlangen hier helemaal niet naar uitgaat. Het eerste wat ik moet doen is te onthullen hoe gebroken ik momenteel ben, hoe ver ik weg ben van eenheid met anderen. Ik wil het niet en haat het zelfs.

In dit hele proces, tot het einde van de correctie (Gmar Tikkun), onthullen we hoe tegenovergesteld we aan eenheid zijn, hoezeer we het haten en hoe we tot alles bereid zijn, behalve dit. Zelfs wanneer we al in de spirituele wereld, over de Machsom ( de barrière die ons van spiritualiteit scheidt) zijn, zijn er op elk niveau staten ( Klipot, schillen) waar je de Schepper, eenheid, en het Licht haat.

Daarom is de openbaring van het kwaad een noodzakelijke, essentiële staat in elk stadium. Wanneer ik het kwaad onthul, betekent het dat ik er deel van uitmaak. Ik krijg het niet te zien vanaf de zijkant, ik moet er volledig in ondergedompeld zijn. Ik moet het in mij voelen, met inbegrip van Farao en Moshe ( Mozes) en de strijd die tussen hen is.

Daarom bestaat ons werk alleen uit het aantrekken van het Licht dat hervormt.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Vraag: Als het Licht het meest absolute, totale geluk is, wil ik het graag beter leren kennen. Hoe doe ik dat? Het schijnt, dat het gekomen is om mij te leiden, maar ik heb het niet gemerkt…..

Antwoord: je moet beslissen voor wie je kiest: het Licht of het genoegen dat het je brengt? Wanneer je voor het genoegen kiest, zal het niet werken.

Alleen aan het begin brengt het Licht je verder door middel van plezier, zo kun je opgroeien en volwassen worden. Op dezelfde wijze voeden wij kinderen op in onze wereld. Onze kinderen krijgen alles,vinden dat normaal en blijven groeien, totdat ze op een bepaalde leeftijd aangekomen zijn en dan zeggen we tegen hen: stop, vanaf nu ben je een volwassene.Hij kan schreeuwen dat hij kind wil blijven en snoep wil blijven ontvangen: dit helpt niet. Wanneer je volwassen bent geworden, moet je je dienstplicht vervullen en werken; je moet handelen als een volwassene.

Wat betekent het om volwassen te zijn? Een volwassene kan het plezier niet najagen; hij moet zich toeleggen op geven. Je leeft in de samenleving en je moet geven aan iedereen; aan het werk gaan, een bijdrage leveren aan de maatschappij en dan zal je bestaansrecht krijgen.

In de spirituele wereld is het precies hetzelfde. Een volwassene wil niet gewoon genieten, hij streeft naar het bereiken van een groot, verheven doel in zijn leven. Volwassen zijn betekent geven, niet omwille van het plezier, maar voor de bron van het geven.

Dit soort loyaliteit wordt van ons verwacht. Dit gebeurt, wanneer we een verbinding met het Licht zelf tot stand brengen en niet met wat wij erbij voelen.

Daarom betreden we op dit moment een nieuw tijdperk: dat het Licht ons niet langer plezier geeft. Het belooft ons niet meer, dat er leuke dingen in het vooruitzicht zijn en dat we niet meer hoeven te wachten op nieuwe genoegens. Er ligt niet aantrekkelijks meer in het verschiet.

Op dit punt hebben we geen andere keuze dan overgaan naar een nieuwe zienswijze:
in plaats van het najagen van het geluk, gaan we naar de bron ervan. En als we dit niet willen, zal het moeilijker worden. Het Licht zal ons blijven dwingen om dit te doen, door ons af te snijden van de mogelijkheid om ook maar ergens van te genieten. Dan beginnen we ons af te vragen: ‘Wat gebeurt er? Waarom leef ik? Waarom is het plezier weg? Wat moet ik doen?’

Je begint niet te vragen naar het plezier, maar naar de bron ervan:’ Waar is het plezier gebleven? Wat is er gebeurd met de bron ervan? Waar kwam het gewoonlijk vandaan?’ En zo vorderen we.

Want zolang we plezier blijven ontvangen, hebben we deze vragen niet. Maar zodra we het in het heden niet hebben en het niet verwachten in de toekomst, wordt het een probleem. Ik begin te zoeken naar waar het gewoonlijk vandaan kwam: ‘Waarom kwam het niet? Wat is er eigenlijk gebeurd?’

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Vraag: Is er in het spirituele werk een fase dat iemand precies kan vertellen of hij door zijn kwaliteiten gelijk is aan het Licht?

Antwoord: In verschillende fasen voelen we ons dichterbij of verder weg, maar het meest correcte voorbeeld is iemands houding naar de groep: Hoeveel heeft hij het gevoel dat de innerlijke essentie van de groep de plaats is waarin hij zich af wil stemmen, waar hij zich wenst op te lossen. Net zoals een embryo om zichzelf te verliezen en te verdwijnen in de baarmoeder van de moeder.

Wanneer iemand nog steeds iets heeft dat niet is verdwenen, dat hij nog niet heeft verloren, betekent dit dat het egoïsme nog steeds in leven is. Maar zodra iemand oplost in de groep, vanaf dat moment begint hij spiritueel te groeien. In zijn gevoel, verlangen, intenties en inspanningen kan iemand afmeten waar hij is, in welke Reshimot, in welke Sefirot, in welke staat en hoeveel Licht er in de kelim komt.

Hij meet alles uitsluitend af aan zijn relatie met de juiste omgeving. Immers, niemand kan iets meten in relatie tot het Licht. Het Licht is een fenomeen in het vat, maar is geen begrip in en van zichzelf. Volgens de definitie van BaalHaSulam noemen we alles wat in de vaten komt het “Licht”.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Om het Licht te bereiken moet ik het heel krachtig opeisen. Omdat ik een egoïst ben moet deze eis ruw zijn tot op de grens van haat af. Ik kan dit Licht letterlijk niet verdragen; ik wil het niet en geef het de schuld van alles wat mij overkomt. En inderdaad, alles wordt veroorzaakt door het Licht.

Dan voel ik dat ik tekort schiet tegenover het Licht en dat het Licht mij tegenovergesteld aan Hem heeft gemaakt en nu druppelen er slechte gevoelens over door mij heen. Door dit alles leer ik de donkere leegte kennen.

Pas nadat ik de volledige duisternis als een voordeel (Itaron) heb ervaren begin ik iets waar te nemen dat groter (Yoter) is dan de duisternis: ik leer het Licht herkennen. Met andere woorden: ik moet ruw zijn, grof, “een grote zondaar”, met de bedoeling een staat te bereiken die tegenovergesteld is aan het Licht. Pas dan zal ik in staat zijn om al zijn macht te verwerven.

Wanneer de duisternis in geringe mate zou worden gevoeld, is het onmogelijk om alles dat het Licht in zich draagt te bereiken. Het moet een echte “Egyptische nacht” zijn van mijn oorspronkelijke egoïstische verlangen.

Dus om een dergelijke donkere leegte te ervaren heb ik het Licht nodig. Iemand die niet studeert, betreedt het donker niet. Integendeel! Dankzij het feit dat iemand tijdens de studie het Hoogste Licht aantrekt, zal hij weten hoezeer hij in duisternis verkeert. Immers, onze hele evolutie ontvouwt zich onder de invloed van het Licht en maakt dat we al deze fasen ondergaan. Iemand ervaart Licht en duisternis in terugkerende beweging en hierdoor boekt hij vooruitgang.

Het ervaren van duisternis is goed. Duisternis is een overgangsfase tussen de spirituele staten in het proces van mijn ontwikkeling, zoals dag en nacht.

Filed under: kabbalah voor beginners - Geen reacties→

We bestaan binnen een systeem van krachten, in de enige plaats die de Schepper heeft geschapen: Malchut van Oneindigheid, welke een volledig gecorrigeerde staat (Gmar Tikkun) is. We zijn het tegenovergestelde hiervan en zijn verborgen achter 125 niveaus die de werkelijkheid voor ons verzwijgen. De werkelijke staat waarin ik verkeer, ervaar ik niet. En juist vanwege deze eigen sensatie bevind ik mij achter 125 verborgen niveaus: filters die alles verlagen en me in mist en verwarring achterlaten.

Ik moet deze omhulsels op een zodanige wijze verwijderen dat ik hen innerlijk absorbeer en hen dusdanig omdraai dat ze openbaringen voor me worden. Dit moet ik doen met elke staat, elke sluier, en met elk niveau.

Na door al deze omhulsels heengegaan te zijn raakte ik, dankzij de oppositie van mijn innerlijke kwaliteiten, volledig tegenovergesteld aan de werkelijke staat. Toch, wanneer ik deze omhulling op mij neem en ik het verlangen heb om er met behulp van het Licht bovenuit te stijgen worden al deze omhulsels getransformeerd in kennis, gevoel, openbaring en verwezenlijking.

Dit is de wijze waarop we voortgang boeken van totale afzondering (met uitzondering van het punt in ons hart dat in ons ontwaakt) naar het hoogste niveau. Echter de sluiers worden niet vanuit deze wereld aan mij geopenbaard. Ik moet deze wereld helemaal verlaten. Deze omhulsels worden geopenbaard tussen mijzelf en het Licht, of tussen mij en de Schepper.

Dit is de reden dat Kabbalisten zeggen: “Laat deze wereld en corrigeer het niet!
Deze is niet het onderwerp voor correctie”. Je moet alleen je houding richting de Schepper corrigeren. Je moet de storing die je tussen jullie ziet omkeren in openbaring. De storing is een laag van de materie, jouw ego, die jullie twee scheidt.
Daarom corrigeren we niet deze wereld. In feite hoeven we aan deze wereld niets te doen. Hoe meer jij werkt aan jouw verbinding met de Schepper, des te meer Licht er voor jou zal schijnen en je zult een omgekeerde wereld waarnemen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Vraag: Als ik de verlangens van anderen als die van mezelf accepteer betekent dit dan niet dat ik samen met hun genot ook al het lijden van de hele mensheid ontvang? Ik kwam om het onaardse genot te ontvangen, maar waarom zou ik extra moeten lijden?

Antwoord: Je ontvangt niet het lijden van anderen maar hun verlangens. Hoe kun je genieten van het vervullen van de verlangens van anderen als ze niet eerst leeg zijn? Je moet hun leegte voelen.

Het is duidelijk niet prettig om lege verlangens te hebben maar als je ze verwerft om ze te vervullen ben je blij dat ze leeg zijn! Dit betekent dat je de mogelijkheid hebt om ze te vervullen! Het is zoals een moeder die blij is dat ze zoveel voedsel heeft voorbereid en dat haar hongerige baby het goed opeet.

Daarom is er hier geen lijden maar alleen genot! Het is alsof er een goede maaltijd voor je staat en voor de maaltijd ontwaak je in jezelf de eetlust. Dit is immers het enige wat je mist om het genot te kunnen ontvangen.

Het Licht is in absolute rust en we bevinden ons in een oceaan van Licht. Hoe meer je van andere lege vaten of verlangens ontvangt, des te meer zul je in staat zijn om ze met Licht te vullen en al deze vervulling zal van jou zijn! Dit is wat de wetenschap van Kabbalah ons leert. Het is de “wijsheid van receptie” of vervulling.

Je bent zoals een moeder die 7 biljoen hongerige baby’s en genoeg melk voor elk van hen heeft – het gehele Oneindige Licht. Kun jij je voorstellen wat voor een genot dit is!?

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

In het bijzonder is de wijsheid van Kabbalah de wetenschap die ons uitlegt hoe we onszelf kunnen veranderen. Vervolgens begint onze wereld te wijzigen in een andere, hogere wereld waarin verschillende veranderingen plaatsvinden.

Kabbalah vertelt me dat ik tegenover het Licht ben geplaatst, maar ik voel het Licht niet. In plaats daarvan, zoals op een röntgenfoto, zie ik mijn eigen kwaliteiten voor me. Met andere woorden: als ik mensen, sterren of de hele wereld zie zijn dit allemaal mijn eigen kwaliteiten maar tegen het Licht gezien.

Hoe begin ik in mezelf iets te veranderen? Ik wil zeker weten dat dit beeld een werkelijk resultaat is van mijn innerlijke wereld en dat het niet op toeval berust. Dus begin ik met het spel. In zekere mate verander ik mezelf en het beeld om mij heen verandert daardoor ook. Ik verander een beetje meer en weer verandert de mij omringende wereld iets. Het is waarlijk een interessant spel!

In het artikel “De Scheppers Verborgenheid En Openbaring,” schrijft Baal HaSulam dat het voor een persoon, die een bijzondere opvatting van de werkelijkheid heeft, allereerst lijkt dat sommige mensen succesvol zijn, anderen zijn ongelukkig en weer anderen zijn ziek. Maar als hij zichzelf verandert ziet hij dat diezelfde mensen compleet anders zijn. Degenen die dom leken zijn plotseling slim, arme mensen worden rijk en succesvolle mensen verliezen plotseling alles.

Om je kwaliteiten te veranderen en de realiteit te beheersen hebben we in onze huidige werkelijkheid een leraar, boeken en een groep gekregen. Als we ze gebruiken om het Licht of de Schepper en de kwaliteit van altruïsme en liefde te onthullen zullen we het Licht, dat buiten ons bestaat, opwekken. Dit Licht beïnvloedt ons verlangen en verandert het totdat het gelijkvormig is aan Hem, de Schepper.

Het blijkt dat als ik ernaar verlang iets te veranderen, ik alleen mezelf hoef te veranderen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→