Rabash, ‘De Treden van de Ladder’- artikel 19: ‘Wat Betekent Het In Het Werk Dat De Torah De Middellijn Genoemd Wordt’. Een mens moet geloven dat er “geen ander is dan Hij” en dat alles wat er met ons gebeurt door de Schepper wordt gedaan. Voordat wij ook maar iets doen, moeten we ons goed realiseren dat we niets anders hebben dan de keuze die aan ons gegeven wordt, want: “Als ik niet zelf handel wie zal het dan doen?” Met andere woorden: alles is van onze eigen keuze afhankelijk. Maar nadat wij onze handelingen uitgevoerd hebben, moeten we tot de conclusie komen dat alles aan de hogere Leiding ondergeschikt is en dat wij niets zelf doen.

We moeten geloven dat de Schepper ons verlangens geeft om te streven naar het verrichten van goede daden. Maar nu we daartoe nog niet in staat zijn, is het ons niet toegestaan om te voelen dat de Schepper het ons oplegt om goede daden te verrichten. Daarom verhult de Schepper zich in intenties voor ‘Lo Lishma’ (niet voor Haar Naam).

Met andere woorden: de Schepper verhult zich in de ‘kleding’ van onze vrienden.

Als we niet op willen staan om naar de les te gaan, verbergt de Schepper zich in de ‘kleding’ van onze vrienden en dwingt hij ons om op te staan, al zijn we vermoeid, want we realiseren ons plotseling dat iedereen om ons heen onze zwakheid zal zien. Het gebod van de Schepper geeft ons niet voldoende energie om wakker te worden. De Schepper legt ons geen verplichtingen op en wij zouden het liefst in bed blijven, maar onze vrienden zorgen ervoor dat we opstaan en naar de les gaan.

Dit kunnen we op alles toepassen: Wij kunnen niet sterk blijven om goede daden te verrichten als alleen de Schepper ons ertoe dwingt om zo te handelen, maar als we ons door andere mensen verplicht voelen om te handelen, hebben we genoeg kracht om dat te doen vanuit de intentie voor Lo Lishma.

Een mens moet geloven dat er “geen ander is dan Hij”, wat betekent dat de Schepper hem tot goede daden dwingt. Maar een mens is het nog niet waard om in te zien dat de Schepper hem daartoe verplicht en dat hij nog om de tuin wordt geleid door het feit dat de Schepper zich ‘kleedt’ in de omgeving van de mens en hem via de achterzijde – de verborgen zijde – bestuurt.

Daarom moeten we, na elke daad die wij verrichten omdat onze omgeving ons daartoe dwingt, concluderen dat de Schepper deze situatie voor ons heeft geregeld en dat Hij zich verhult in ‘kleding’ die voor ons belangrijk is. Dus nu moeten wij de Schepper dankbaar zijn, omdat Hij de Bron van ons verlangen is om goede daden te verrichten door ons te voegen naar de omstandigheden in ons leven.

Filed under: Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik met mijn gedachten de vrienden helpen? Hoe kan ik door mijn gedachten de deelnemers aan de Conventie in Duitsland steunen?

Antwoord: Wat gebeurt er als je bezorgd bent over iemand die je heel nabij is? Dan zijn al je gedachten op zijn succes gericht, je wilt dat het goed met hem gaat en dat alles wat hij doet een succes wordt. Je denkt voortdurend aan hem, want je hebt het gevoel dat je bij hem bent en dat jij het werk voor hem wilt doen.

Deze betrokkenheid is voldoende, zelfs als we niet begrijpen wat voor mechanisme hier aan het werk is. Het is nodig dat de vrienden over de hele wereld zich voorbereiden op de spiegelcongressen, zodat we niet alleen maar toeschouwers zijn maar de alomvattende verbinding ondersteunen. We moeten hierin vasthoudend zijn en volledig betrokken bij eenheid, vanuit een oprechte, buitengewoon grote inzet. Als we dat doen zijn we verbonden met de Conventie en zetten we ons maximaal in voor een succes op wereldschaal.

Als wij ons allemaal rondom deze Conventie met elkaar verbinden, zal de hele mensheid een bijzondere Kracht van verbinding voelen en dit zal de werkelijkheid veranderen. Dan zal onze methode van verbinding over de hele wereld geaccepteerd worden en het zal lijken alsof we ‘van spoor wisselen’, zodat de trein waar we met elkaar in rijden van het spoor van lijden wisselt naar het spoor van de Torah.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/18/13, “Introduction to The Book of Zohar”

Filed under: Conventies, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Gedachten, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik van ‘mij’ – ‘wij’ bereiken? Wat betekent het dat je de Schepper rechtvaardigt als iemand gelukkig is, niet omdat je zelf succes hebt maar omdat je vriend succes heeft?

Antwoord: Het punt is dat je je met je vriend moet verbinden en via hem de werkelijkheid moet voelen. Waaraan kan ik mijn toewijding aan mijn vrienden afmeten? Door te voelen hoe gelukkig ik me voel als zij gelukkig zijn en hoe verdrietig ik me voel als zij verdrietig zijn, door alleen deel van de groep te willen uitmaken om hen te helpen om de goede staat te bereiken.

Hierdoor ga ik ontdekken hoezeer ik eigenlijk het tegenovergestelde wil: wat voor vuur van haat en afgunst er in mij naar hen toe onthuld wordt en in welke mate ik hen niets goeds toewens omdat ik van deze gescheiden staat houd.

Hierin is heel veel werk te doen met het doel dat dit zelfonderzoek me tot de juiste conclusie zal brengen: Ik heb niets anders dan de vrienden met wie ik samen in het leven ben!

Als mijn vriend een probleem heeft, ga ik hiermee aan de slag alsof het een obstakel is dat tussen mij en de Schepper in staat. Daartussen is geen verschil. Ik zal mezelf, mijn ‘ik’, in deze situatie kunnen wegcijferen en ik zal me ook heel goed voelen naar de vrienden toe, dat wil zeggen dat ik er alles voor wil doen om ervoor te zorgen dat zij zich goed voelen, net zoals een goede moeder dat doet.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/10/13, Shamati #6

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan een manager van een bedrijf zijn werknemers helpen om de gezamenlijke innerlijke kracht te voelen?

Antwoord: Mensen zullen de gemeenschappelijke kracht alleen kunnen voelen door workshops over integrale eenheid, er is geen andere manier. Dit wordt mogelijk als resultaat van het onderlinge contact als zij volgens het integrale programma werken en speciale onderwerpen, die wij voorstellen, bespreken.

Ze beginnen elkaar opeens te zien en te horen. De een spreekt en de ander voegt wat toe, in plaats van tegen elkaar in te gaan, omdat een ieder zich moet wegcijferen voor de mening van de anderen. Met elkaar krijgen ze inspiratie door hun gezamenlijke werk, ze zoeken gemeenschappelijke kennis en collectieve gevoelens.

En opeens begint zich iets lichts en warms tussen hen in te vormen, daar in het midden van de ronde tafel. Iets vol beloften waardoor ze willen blijven. Ze voelen een volkomen nieuwe energie die hen uit hun lichaam tilt en hen nieuwe energie geeft, een soort inspiratie waardoor je het gevoel hebt dat je afgescheiden bent van je lichaam en dat je leven zich in dit samenzijn bevindt. Dit moet je ze tijdens de seminars meegeven.

Dit gevoel verdwijnt niet na het seminar. Mensen houden zich er aan vast, ze missen het, dit gevoel wordt hun leven.

From KabTV’s “Professional Secrets” 2/8/13

Filed under: Eenheid, Groepswerk, Integrale Educatie, Workshops - Geen reacties→

Vraag: Waarom gaat de Schepper zo compromisloos met het schepsel om door hem voor onveranderlijke wetten te plaatsen? Waarom kan Hij niet meedogender zijn, zoals een vader ten opzichte van zijn zoon?

Antwoord: Een kind kan de strengheid van zijn vader nooit rechtvaardigen. Met zijn kinderverstand kan hij zijn vader niet begrijpen en zien wat in de toekomst de resultaten en de voordelen zullen zijn van de opvoeding die zijn vader hem geeft. Het kind wil de hele dag spelen, alleen maar snoep eten en tv kijken. Hij kan zijn ouders geen gelijk geven als zij steeds weer bepaalde dingen van hem verwachten en hij luistert met tegenzin naar hen, omdat hij voelt dat hij van hen afhankelijk is, maar niet omdat hij hen gelijk geeft.

In spiritualiteit is alles veel ingewikkelder omdat wij niet voelen met hoeveel vriendelijkheid de hogere Voorzienigheid met ons omgaat. In de wereld van het kind geldt niet dat wat hij niet wil betekent dat hij moet veranderen: als een kind gehoorzaamt, zijn huiswerk doet en de rommel die hij maakt opruimt, kunnen zijn ouders verder niet over hem klagen, want meer kunnen zij niet van hem verwachten.

Maar in de spirituele wereld ligt het anders. Daar ben je altijd iemand die de wet breekt, want je komt daar om te beginnen met gebroken kelim (vaten). Je wordt vriendelijk behandeld en de methode van correctie wordt aan je geleerd: er wordt een groep voor je georganiseerd, net zoals een kleuterschool, met iemand die voor je zorgt en met allerlei speelgoed. Dit is genade en een enorm grote Hulp van Boven, al je zonden zijn vergeven en je krijgt op alle mogelijke manieren steun, zodat je tot op zekere hoogte correctie bereikt en dingen gaat begrijpen.

In onze wereld vatten we ‘opvoeding’ op als een dwang die aan kinderen opgelegd wordt. Maar in de spirituele wereld is dwang onmogelijk. Ik kan zien dat een student jarenlang niet verandert, steeds weer dezelfde fouten maakt, in dezelfde valkuilen stapt en ik kan er niets van zeggen. Ik was net zo en het gaat op het hele pad zo door.

Dit is ons pad en we kunnen er niets aan veranderen. Tot op het moment dat een mens de les, de methode en de Torah zelf ontdekt kan hij niet verder komen. Dit kan niet onder dwang, maar alleen doordat een mens dit inziet.

Daarom kunnen we niet klagen en zeggen dat we overheerst worden door een wrede vader, ondanks alle verschrikkelijke gebeurtenissen in onze geschiedenis. We kunnen ze niet rechtvaardigen, maar later zullen we inzien dat alles wat de hogere Voorzienigheid doet uit Liefde voortkomt. Hoewel we dit in onze huidige situatie niet kunnen rechtvaardigen, omdat we hier nog te ver van afstaan, maar als we de waarheid ontdekken zullen we zien hoe groot de correctie was die hierdoor plaatsvond.

“Hij heeft een wet gegeven die niet gebroken kan worden”, dit betekent dat er één wet is. Er is Licht en een kli (vat) en zij zijn tegengesteld aan elkaar, dit is de wet. Later, als zij met elkaar verenigd zijn, treedt hierdoor de wet van evolutie in werking, namelijk de wet van gelijkvormigheid. Dit alles komt uit één Gedachte voort, uit één wet.

Uiteindelijk is het de bedoeling dat ik een staat bereik, waarin ik mij vanuit mijn eigen wil aan deze wet wil houden, alsof er niemand anders bestaat, alsof er geen Schepper bestaat. Als ik word zoals de Schepper en naar Zijn schepping kijk zoals ik er volgens deze wet naar moet kijken, wil dat zeggen dat ik gelijkvormigheid met de Schepper heb bereikt.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/6/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Waarneming - Geen reacties→

Bij het lezen van De Zohar moet een mens ernaar verlangen om de staat waarover hij leest of hoort te bereiken, zodat zijn verbinding met de vrienden en zijn verbinding met de Schepper voor hem hetzelfde wordt. Want De Zohar spreekt, zoals alle andere Kabbalah boeken, over onze onderlinge verbinding en de verbinding tussen ons en de Schepper. Als de tekst van De Zohar, waar ik tijdens het lezen naar luister, mij afscheidt van de groep en van de Schepper, als de tekst niet overeenstemt met wat ik denk over mijn verbinding met de Schepper, ben ik nog niet in de tekst, ik ben er niet in opgenomen.

Voordat we een tekst gaan lezen, moet ik eerst nadenken over wat we moeten corrigeren, over onze verbinding tot één geheel, waarin de Schepper, de alomvattende Kracht van geven, het Licht, aan ons zal worden onthuld. Hier lezen we nu juist over. Elk Kabbalah boek dat ik open doe – of het nu de Psalmen zijn of de Shulchan Aruch, de Babylonische Talmud, de Torah, de Bijbel, De Zohar of Tes – gaat over hetzelfde: over hoe wij ons op elke manier die maar mogelijk is met elkaar verbinden en hoe de Schepper, in overeenstemming daarmee, wordt onthuld.

Dus ik lees steeds over mijn handelen en ik verlang ernaar dat alles tot één geheel zal worden: hierover gaat de tekst die ik hoor en voor me heb en over hoe ik mij voorstel dat dit in mijn omgeving vorm zal krijgen, namelijk in mijn verbinding met de vrienden en met de Schepper. Ik verlang ernaar dat zij in elkaar zullen opgaan. Dus hoe meer ik voel dat zij niet met elkaar verbonden zijn, hoe meer ik probeer om me met hen te verbinden en hoe krachtiger ik het Licht dat Corrigeert om Hulp vraag, dat is een gebed: MAN.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/4/13, The Zohar

Filed under: Eenheid, Groepswerk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Wat is het Licht van Hassadim in de groep?

Antwoord: We spreken van het Licht van Hassadim in de groep als een ieder opgenomen is in de anderen en niets anders voor zichzelf vraagt dan opgenomen te worden in de anderen: zichzelf vergeet, uit zichzelf stapt en zich totaal aan de anderen overgeeft.

From the Virtual Lesson 2/24/13

Filed under: Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Soms ben ik verbaasd over mijn eigen gedachten, waar komen ze vandaan?

Antwoord: Van de Schepper.

Vraag: Maar als ik over mijn gedachten nadenk, komt dat ook van Hem. Waar ben ik zelf dan?

Antwoord: Ik moet alles aan Hem toeschrijven, alles aan één Bron, aan het Licht dat van Boven komt en de Reshimot van beneden af oproept. De ontmoeting tussen het Licht en de Reshimot creërt de werkelijkheid waarin ik me bevind. Van hieruit ontstaat mijn gevoel voor de werkelijkheid.

Er zijn vijf niveaus van ontwikkeling in mij en ik wil mijn Bron bereiken, mijn Schepper, dan heb ik het vijfde niveau bereikt. Dan wil ik bereiken waar ik van gemaakt ben: het Licht en de Reshimot.

Met andere woorden, ik vraag naar het doel van het leven: waar komt het leven vandaan? Waar is het voor en hoe?

Meestal is deze vraag het gevolg van onaangename gevoelens, als ik me slecht voel. In dit geval vertellen Kabbalisten ons dat een mens alleen niets kan begrijpen en doen. Eerst moet ik een systeem bij elkaar zoeken en bouwen waarin ik ga functioneren, zowel vanuit het oogpunt van de Reshimot als van het Licht.

In dit systeem zijn ik en de ander aanwezig en dit stelt me in staat om de Reshimot en het Licht daarin op te wekken. Dan begin ik op de Schepper te lijken, zoals er geschreven staat: “Door Uw handelingen zullen wij U leren kennen.”

Zo’n systeem wordt een ‘groep’ genoemd.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/1/13, “The Peace”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Licht, Reshimot - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik Haman van Mordechai onderscheiden?

Antwoord: Haman is ons eenvoudige, directe egoïsme: “ik wil het, ik heb het nodig. Ik wil de baas over iedereen zijn, ik wil groot zijn… ik… ik … ik….” Het is bovendien niet alleen het egoïsme waarmee we zijn geboren, maar ook het egoïsme dat we in de groep cultiveren.

Als we elkaar binnen de groep op een goede manier gaan behandelen: samen de maaltijden voorbereiden, samen studeren (we zijn goede mensen, we zijn vrienden), breekt er opeens iets onverwachts tussen ons uit: wantrouwen, afkeer, vijandigheid. Dit is het tweede soort egoïsme dat zichtbaar wordt als resultaat van onze pogingen om dichter bij elkaar te komen, en dat wordt ‘Haman’ genoemd. We moeten het zo goed mogelijk onthullen en er niet bang voor zijn.

Daarom is het nodig om onszelf voor te bereiden op het feit dat er heel veel serieuze onthullingen van egoïsme voor ons liggen die onze verbinding van eenheid in één Kli (vat) tegenwerken, de enige plek waar we de Schepper kunnen onthullen. Dit is namelijk egoïsme dat duidelijk tegen de Schepper gericht is.

From the Virtual Lesson 2/24/13

Filed under: Egoïsme, Feestdagen, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik het hele jaar het Licht van Purim vasthouden?

Antwoord: Het is niet nodig om iets vast te houden, dat is verkeerd omdat het een egoïstische vorm is van de wens om vast te grijpen, te bezitten, de baas te zijn. Het maakt me niet uit wat er het volgende moment zal gebeuren!

Als ik me in de eigenschap van geven bevind, zoals Mordechai, heb ik niets anders nodig! Het is het belangrijkste om gelijkvormig aan de Schepper te zijn en alleen dat belangrijk te vinden.

Daarom moet je niet nadenken over hoe je snel vervulling kunt bereiken en als een ballon wordt opgeblazen. Integendeel, je moet erover nadenken hoe je die eigenschap kunt bereiken wanneer geen enkele gebeurtenis je kan beïnvloeden of raken. Je doet voortdurend niets anders dan je van jezelf losmaken en hoger en hoger boven jezelf uit te stijgen om uitsluitend in de eigenschap van geven te zijn.

En het feit dat je zo’n gezonde eetlust hebt: ‘ik wil me de hele tijd goed gevuld voelen’, is ook goed. Het is nuttig, het drijft een mens voorwaarts. Dus, ga door!

Tenslotte zul je alleen nog tevreden kunnen zijn als het Licht van Hassadim en het Licht van Hochma, Malchut op een evenwichtige manier zullen vullen. Dan zul je werkelijk je hele Malchut kunnen vullen, al je wensen, samen met de hele wereld. Maar alleen …. absoluut niet.

From the Virtual Lesson 2/24/13

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Licht - Geen reacties→