Vraag: Hoe kunnen wij onze dank aan de Schepper tot uitdrukking brengen?

Antwoord: Alleen door Zijn Onthulling te willen ervaren, daarmee bereiden we Hem vreugde.

Deze woorden lijken misschien banaal, onbegrijpelijk en kunstmatig, maar het is uiteindelijk de enige manier waarop we het in de taal van deze wereld kunnen uitleggen. Eigenlijk gaat het over een heel hoog niveau en pas wanneer de Schepper wordt onthuld, zullen we de betekenis van deze woorden gaan begrijpen.

Hoe kunnen wij de Schepper – de hogere Kracht die alles bestuurt – vreugde brengen als we als gekken rondrennen op deze planeet en elkaar omver lopen? Verlangen wij naar Hem of niet? Verandert onze stemming hierdoor? Lijdt Hij of ervaart Hij vreugde als resultaat (het lijden of de vreugde van de Shechina – de Goddelijke Aanwezigheid)? Wij begrijpen dit alles niet, wij begrijpen onszelf niet eens.

In feite bestaat de hele mensheid uit hoge schepselen, niet op de manier waarop wij het zien via onze egoïstische eigenschappen, maar op de manier waarop we werkelijk bestaan, op het niveau van de alomvattende verbinding, volledig verbonden met de Schepper. Op dat niveau zijn we volkomen gelijk en identiek aan Hem.

Om zo te kunnen handelen, moeten we ons dit niveau voorstellen en een ieder moet beseffen dat hij zelf, evenals zijn vrienden, dit niveau waard is. Alleen zo komen we op een hoger niveau.

From the European Convention in Germany 3/23/13, Lesson 3

Filed under: Conventies, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Grootheid van de Schepper, Innerlijk Werk, Verlangen - Geen reacties→

Vraag: Ibn Ezra heeft gezegd dat de generatie die uit Egypte trok de last van de slavernij voelde en alle kracht verloor. Daardoor konden zij – voordat de nieuwe generatie van de woestijn opgegroeid was – niet meer vechten tegen wat hen overweldigde. De nieuwe generatie wist niet van de ballingschap en hun kracht was dus niet gebroken. Welke generatie zijn wij nu?

Antwoord: Wij zijn in Egypte, onder de overheersing van ons egoïsme en wij moeten daar allereerst bovenuit stijgen. Ten eerste moeten we ons bevrijden van een vijandelijke kracht en ten tweede er tegen vechten. In plaats van te vechten tegen de Egyptenaren vluchtten zij uit Egypte. De hele doortocht door de Rode Zee is niets anders dan een vlucht. We hebben geen kracht om tegen ons egoïsme te vechten, we kunnen niet anders doen dan er van weg te rennen en er bovenuit te stijgen. Er komt alleen maar haat tegen ons egoïsme in ons naar boven en daardoor scheiden we ons af van ons ego.

Daarna komt er een stadium waarin we dit egoïsme beginnen te corrigeren. We keren niet naar Egypte terug om dat te doen; we namen onze kelim (vaten) vanuit Egypte met ons mee en beginnen ze nu met ons te verbinden en al deze verlangens, waar we bovenuit gestegen zijn, te corrigeren.

Het eerste stadium van de correctie van de verlangens wordt ‘de generatie van de woestijn’ genoemd als wij deze verlangens corrigeren van ontvangen naar geven. Daarna volgt de generatie van de veroveraars van het land Israel, dit heet ‘ontvangen om te geven’.

Onder het volk Israel zijn krachten die voorop kunnen lopen en de rest kunnen leiden, zoals Moses, die het volk uit Egypte leidde. Er zijn mensen die spiritualiteit bereikt hebben, al boven het egoïsme zijn uitgestegen en zich met andere zielen hebben verbonden. Zij begrijpen het hele proces, weten wat ze op een bepaald moment moeten doen en hebben de taak om anderen te leiden.

Wij hebben het over mensen die Kabbalah studeren, want het is onmogelijk om zonder het Corrigerende Licht naar de Bron terug te keren. Dit Licht kan alleen door de studie van Kabbalah aangetrokken worden, Kabbalah is hiervoor bedoeld.

En zulke mensen zijn er! Wij kunnen verder komen en veel mensen met ons meenemen, zij kijken naar onze tv programma’s, studeren samen met ons via de tv of internet, volgen onze cursussen, gaan naar lezingen en komen zo verder. Daarom hebben zij een grote kans om samen met ons vrij te worden, boven hun egoïsme uit te stijgen en te voelen wat vrijheid is, wat het betekent om een Jood te zijn, namelijk met anderen verenigd te zijn (Yechud).

Zij willen leren wat het betekent om in het land Israel te zijn, dat wil zeggen: in het verlangen naar de Schepper (Yashar-El), naar geven en liefde voor anderen. Op deze manier kunnen we op alle gebieden van ons materiële leven succes hebben en alle problemen om ons heen oplossen.

Het belangrijkste is de geest van eenheid. Als we met een gevoel van samenzijn – net zoals met onze familieleden – met het hele volk Israel waren omgegaan en zij samen met ons aan de feestelijke tafel hadden gezeten, als we iedereen hadden omarmd, zouden we de meeste inspanningen verricht hebben die we moeten doen om uit Egypte te komen.

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder” 3/4/13

Filed under: Correctie, Egoïsme, Egypte, Feestdagen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie, Kabbalah Today - Geen reacties→

Vraag: Waarom zeggen wij, als we spreken over Pesach: “Herinner je de uittocht uit Egypte”? Er zijn meer ballingschappen geweest: in Babylon, Griekenland, Rome – maar wij worden alleen herinnerd aan de uittocht uit Egypte. Wat is de betekenis hiervan?

Antwoord: De ballingschap in Egypte is de oorsprong van alle ballingschappen. Alle andere ballingschappen liggen er als het ware bovenop. Deze ballingschap is de moeilijkste en is van fundamenteel belang. Een mens rijst boven zijn egoïsme uit en realiseert zich voor de eerste keer wat de spirituele wereld is en wat het betekent om de eigenschap van geven te voelen, in plaats van de eigenschap van ontvangen waarin we zijn geboren en bestaan.

Wij nemen de wereld waar door zintuigen die voortdurend willen genieten en van alles willen profiteren. De ommekeer in onze zintuigen – als ik uit mezelf ga treden, mij met de wereld ga vereenzelvigen, aan anderen geef, mij buiten mijn lichaam (*de wil om te ontvangen) ervaar, zodat mijn hart (*verlangen om te ontvangen) daar kan achterblijven – is de uittocht uit Egypte. Alle andere uittochten vinden al buiten mijzelf plaats.

*noot vertaler

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder” 3/4/13

Filed under: Egypte, Feestdagen, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

Baal HaSulam ‘Inleiding tot Het Boek De Zohar, item 26: Wij hebben al vastgesteld dat de eerste fase de derde fase nodig heeft om volledig te verwerkelijken wat in de Gedachte van de Schepping aanwezig was – in de eerste fase – en totaal niets weg te laten.

De drie Scheppingsfasen, de aanvangsfase (1), de tussenfase (2) en de eindfase (3) hebben elkaars bestaan nodig. Het begin van de schepping is Ein Sof (Oneindigheid). In de tweede fase bevinden we (WE) ons in deze wereld. De derde fase in het einde van de correctie,.

Tijdens de overgang van de eerste fase naar de tweede fase gaan we door het breken van de kelim (vaten) en restricties heen, tijdens de overgang van de tweede fase naar de derde fase komen we in een opgang en gaan we door correcties heen. Bovendien corrigeren we daarbij GE en vervolgens AHP de Aliya (omhoogstijgend). Zo gaan we verder van het Licht van Nefesh naar de Lichten van NRNHY.

Het is belangrijk om ons te realiseren dat al deze fasen alleen in onze perceptie bestaan, maar we moeten alles gebruiken wat ons ter beschikking staat totdat wij één verlangen bereiken dat door één gedachte vervuld wordt, omdat het verlangen uit emoties bestaat (het hart) en de gedachten in het verstand aanwezig zijn. Zij moeten zich met elkaar verbinden, zodat wij in die verbinding de Schepper zullen bereiken.

Dit zal onze laatste staat zijn en dit is ons huidige Doel. Wij weten niet wat er daarna zal komen, maar we moeten weten dat we na het einde van de correctie in een onbekende richting verder zullen gaan. De schepping zal zich voortzetten omdat wij de kelim, onze verlangens, gecorrigeerd hebben.

Het is vergelijkbaar met een kapotte auto die gerepareerd is en waarmee je vervolgens leert rijden. Het werk is klaar de reparatie is voltooid en ik heb geleerd hoe ik ermee kan rijden. Ik zit in mijn perfect gerepareerde auto en wat komt er daarna? Waarvoor heb ik mijn kelim gecorrigeerd?

De gelijkvormigheid met de Schepper is nog maar het begin. Daarna opent Hij de deur van Zijn paleis voor mij en nodigt Hij me uit om binnen te komen in …

We rijzen omhoog naar Zijn niveau en wij weten niet wat er daarna zal zijn. Ik heb hierover van Kabbalisten geen aanwijzingen gezien. Wel geven zij – in termen die we begrijpen – aan dat er daarna iets is. Maar wij kunnen deze dimensies eenvoudigweg niet begrijpen.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 3/19/13, “Introduction to The Book of Zohar“

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Waarneming - Geen reacties→

Rabash, ‘De Treden van de Ladder’- artikel 19: ‘Wat Betekent Het In Het Werk Dat De Torah De Middellijn Genoemd Wordt’. Een mens moet geloven dat er “geen ander is dan Hij” en dat alles wat er met ons gebeurt door de Schepper wordt gedaan. Voordat wij ook maar iets doen, moeten we ons goed realiseren dat we niets anders hebben dan de keuze die aan ons gegeven wordt, want: “Als ik niet zelf handel wie zal het dan doen?” Met andere woorden: alles is van onze eigen keuze afhankelijk. Maar nadat wij onze handelingen uitgevoerd hebben, moeten we tot de conclusie komen dat alles aan de hogere Leiding ondergeschikt is en dat wij niets zelf doen.

We moeten geloven dat de Schepper ons verlangens geeft om te streven naar het verrichten van goede daden. Maar nu we daartoe nog niet in staat zijn, is het ons niet toegestaan om te voelen dat de Schepper het ons oplegt om goede daden te verrichten. Daarom verhult de Schepper zich in intenties voor ‘Lo Lishma’ (niet voor Haar Naam).

Met andere woorden: de Schepper verhult zich in de ‘kleding’ van onze vrienden.

Als we niet op willen staan om naar de les te gaan, verbergt de Schepper zich in de ‘kleding’ van onze vrienden en dwingt hij ons om op te staan, al zijn we vermoeid, want we realiseren ons plotseling dat iedereen om ons heen onze zwakheid zal zien. Het gebod van de Schepper geeft ons niet voldoende energie om wakker te worden. De Schepper legt ons geen verplichtingen op en wij zouden het liefst in bed blijven, maar onze vrienden zorgen ervoor dat we opstaan en naar de les gaan.

Dit kunnen we op alles toepassen: Wij kunnen niet sterk blijven om goede daden te verrichten als alleen de Schepper ons ertoe dwingt om zo te handelen, maar als we ons door andere mensen verplicht voelen om te handelen, hebben we genoeg kracht om dat te doen vanuit de intentie voor Lo Lishma.

Een mens moet geloven dat er “geen ander is dan Hij”, wat betekent dat de Schepper hem tot goede daden dwingt. Maar een mens is het nog niet waard om in te zien dat de Schepper hem daartoe verplicht en dat hij nog om de tuin wordt geleid door het feit dat de Schepper zich ‘kleedt’ in de omgeving van de mens en hem via de achterzijde – de verborgen zijde – bestuurt.

Daarom moeten we, na elke daad die wij verrichten omdat onze omgeving ons daartoe dwingt, concluderen dat de Schepper deze situatie voor ons heeft geregeld en dat Hij zich verhult in ‘kleding’ die voor ons belangrijk is. Dus nu moeten wij de Schepper dankbaar zijn, omdat Hij de Bron van ons verlangen is om goede daden te verrichten door ons te voegen naar de omstandigheden in ons leven.

Filed under: Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk - Geen reacties→

Baal Hasulam, Shamati, artikel 53: ‘Aangaande Beperking‘: Dit wordt het belangrijkste deel van het niveau genoemd, het onderscheid van Katnut. Dit onderscheid moet permanent aanwezig blijven, Gadlut is alleen een toevoeging. Men moet verlangen naar het belangrijkste deel, niet naar wat toegevoegd wordt.

Het belangrijkste is de staat van Katnut (kleinheid), Hafetz Hesed: ‘geven om te geven’, bereid zijn om met minder genoegen te nemen. Tegelijkertijd hoef ik niet te voelen dat ik mijzelf beperkingen opleg of dat het me aan iets ontbreekt, juist niet, ik moet voelen dat ik helemaal voldaan ben.

De staat van Katnut moet me heel dierbaar zijn en waardevol voor me zijn. Dan dient zich de vraag aan waarom er allereerst een staat van Katnut moet zijn en waarom één punt niet genoeg is. Ik wil helemaal niet groot zijn, ik wil zo min mogelijk ruimte innemen om te kunnen bestaan en voor de Schepper aan iedereen goed te doen. Ik ben bereid om zo klein te worden als een puntje en niets voor mijzelf te hebben.

Dit is inderdaad de ware benadering. Vanuit zo’n staat gaan we de spirituele werkelijkheid waarnemen en bereiken en als we hierover gaan nadenken en ons afvragen hoe we de Schepper vreugde kunnen brengen, begrijpen we dat we elke vorm van onderscheid en alle verlangens van Hem moeten ontvangen en dat wij ze moeten veranderen van ontvangen in geven. Dan worden we een spiritueel embryo dat gaat groeien en diep verlangt naar gehecht zijn aan de Schepper en Hem vreugde te geven.

Op een andere manier kunnen we niet in de baarmoeder groeien. Elke seconde, elke nieuwe beweging, elke gram die toegevoegd wordt aan het embryo is alleen bedoeld om de Schepper vreugde te brengen. Een mens moet voelen dat hij de Schepper blij maakt.

Tijdens de geboorte, de barensweeën en het stadium waarin het embryo zich omkeert met zijn hoofdje naar beneden – nog voor de geboorte – is hij zich bewust van elke stap die hij maakt en onderzoekt hij of hij alles doet om degene die hem ter wereld brengt vreugde te geven. Nadat hij geboren is – tijdens Yenika (het zogen) – ontwikkelt hij zich verder, zoals een baby in de armen van zijn moeder, op dezelfde manier is een mens in de armen van de Schepper.

Hij begint al met zijn verlangens te werken en legt zichzelf gedeeltelijk beperkingen op, elke daad die hij verricht ten bate van beperkingen en om te groeien, is alleen bedoeld om de Schepper vreugde te geven en zo groeit een mens. Het punt blijft het centrum van waaruit hij groeit, omdat hij het voldoende vindt om niet groter te worden dan een punt. Hij vindt dit belangrijk, hij wil niet meer hebben dan zijn basisbestaan en de rest, die hij aan dit punt moet toevoegen, is alleen bedoeld om de Schepper vreugde te brengen. Dit is zijn enige motivatie, bij alles wat hij doet: bij elke beperking en bij elke vreugde.

Hij is hier gelukkig mee, niet voor zichzelf, maar omdat hij de Schepper vreugde brengt. Op deze manier bereikt hij gehechtheid aan de Schepper, zoals dat bestaat tussen twee vrienden die van elkaar houden en elkaar aanvoelen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/14/13, Shamati #53

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groei, Innerlijk Werk, Vreugde - Geen reacties→

En Moses zei tegen hen: “Niemand mag er tot de volgende morgen van overhouden.” Maar ze luisterden niet naar Moses en enkelen lieten er tot de volgende morgen van over, toen krioelde het van wormen en het stonk, en Moses was woedend op hen. (De Torah, Exodus, BeShalach 16:19 – 16:20).

Dit gaat over gebrek aan geloof. Als je voor de volgende dag bewaart, ben je niet meer in de wereld van de Schepper, maar in je eigen wereld. Dit is een voortdurende strijd die een mens ten aanzien van alles moet voeren: om het verleden, het heden en de toekomst te beschouwen met betrekking tot zichzelf en anderen en alles wat er met de mens gebeurt – met dit ‘ik’ en mijn houding naar alles – te beoordelen volgens de vraag: waar word ik vrij van mijn ‘ik’?

Een mens is degene die streeft naar geven. Dit brengt een heel serieuze overgangsfase met zich mee: van ontkenning naar beperking, naar boven jezelf uitstijgen en nog een groot aantal andere voorwaarden. Probeer je portret eens op de grond te tekenen en er met je voeten op te stampen, hiervan wil je jezelf losmaken van je huidige ‘ik’. Voel jezelf in deze staten.

Reactie: Maar er bestaat nog een andere houding, zoals in de volgende grap: Er zit een man op het dak van een huis, om hem heen is alleen maar water. Er vaart een boot voorbij met mensen die zeggen dat zij hem willen redden, maar hij zegt: “Nee, de Schepper zal me redden.” Er vliegt een helicopter over: “Wij komen je redden.” “Nee,” zegt hij, “De Schepper zal me redden.“ En hij verdronk.

Antwoord: Dit is alleen maar een uiting van vreselijke trots: “De Schepper zal mij redden.” Dan identificeert een mens zich niet met de wereld en begrijpt hij niet dat de Schepper in alles aanwezig is: in de boot, in de helicopter, in alles. Hij verbindt dit niet met de Schepper. maar verdeelt de wereld in allerlei vakjes, gedachten en krachten. Dit gebeurt als je de Schepper niet als Eenheid ervaart.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 2/4/13

Filed under: Eenheid, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Schepper, Wereld - Geen reacties→

Zo deden de kinderen Israëls, zij zamelden in, de één veel, de ander weinig. Maar toen ze het met de omer gingen meten had hij die veel had verzameld niet over en hij die weinig had verzameld niet tekort; ieder had ingezameld zoveel hij gewend was om te eten. (De Torah, Exodus, BeShalach, 16:17 – 16:18).

We spreken hier over hoeveel inspanningen ieder mens kan doen.

Als ik bijvoorbeeld overgewicht heb en astmatisch ben en een slecht hart heb, zou ik me dan vaak kunnen bukken en van alles kunnen oprapen? Iemand anders die jong en lenig is kan een hele zak volstoppen.

Zoiets bestaat niet in spiritualiteit! Alles vindt plaats volgens de omstandigheden waarin jij je bevindt. Je wordt beoordeeld naar de specifieke, individuele inspanningen die je levert, afhankelijk van jouw mogelijkheden om het werk te doen.

Manna is de hoogste overvloed waarmee een mens vervuld wordt, in overeenstemming met hoe hij zich voorbereidt. Naar de mate waarin ik bereid ben om te geven, open ik mijzelf om te ontvangen. Zo werkt het.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 2/4/13

Filed under: Gelijkvormigheid met de Schepper, Schepper - Geen reacties→

Vraag: Waarom gaat de Schepper zo compromisloos met het schepsel om door hem voor onveranderlijke wetten te plaatsen? Waarom kan Hij niet meedogender zijn, zoals een vader ten opzichte van zijn zoon?

Antwoord: Een kind kan de strengheid van zijn vader nooit rechtvaardigen. Met zijn kinderverstand kan hij zijn vader niet begrijpen en zien wat in de toekomst de resultaten en de voordelen zullen zijn van de opvoeding die zijn vader hem geeft. Het kind wil de hele dag spelen, alleen maar snoep eten en tv kijken. Hij kan zijn ouders geen gelijk geven als zij steeds weer bepaalde dingen van hem verwachten en hij luistert met tegenzin naar hen, omdat hij voelt dat hij van hen afhankelijk is, maar niet omdat hij hen gelijk geeft.

In spiritualiteit is alles veel ingewikkelder omdat wij niet voelen met hoeveel vriendelijkheid de hogere Voorzienigheid met ons omgaat. In de wereld van het kind geldt niet dat wat hij niet wil betekent dat hij moet veranderen: als een kind gehoorzaamt, zijn huiswerk doet en de rommel die hij maakt opruimt, kunnen zijn ouders verder niet over hem klagen, want meer kunnen zij niet van hem verwachten.

Maar in de spirituele wereld ligt het anders. Daar ben je altijd iemand die de wet breekt, want je komt daar om te beginnen met gebroken kelim (vaten). Je wordt vriendelijk behandeld en de methode van correctie wordt aan je geleerd: er wordt een groep voor je georganiseerd, net zoals een kleuterschool, met iemand die voor je zorgt en met allerlei speelgoed. Dit is genade en een enorm grote Hulp van Boven, al je zonden zijn vergeven en je krijgt op alle mogelijke manieren steun, zodat je tot op zekere hoogte correctie bereikt en dingen gaat begrijpen.

In onze wereld vatten we ‘opvoeding’ op als een dwang die aan kinderen opgelegd wordt. Maar in de spirituele wereld is dwang onmogelijk. Ik kan zien dat een student jarenlang niet verandert, steeds weer dezelfde fouten maakt, in dezelfde valkuilen stapt en ik kan er niets van zeggen. Ik was net zo en het gaat op het hele pad zo door.

Dit is ons pad en we kunnen er niets aan veranderen. Tot op het moment dat een mens de les, de methode en de Torah zelf ontdekt kan hij niet verder komen. Dit kan niet onder dwang, maar alleen doordat een mens dit inziet.

Daarom kunnen we niet klagen en zeggen dat we overheerst worden door een wrede vader, ondanks alle verschrikkelijke gebeurtenissen in onze geschiedenis. We kunnen ze niet rechtvaardigen, maar later zullen we inzien dat alles wat de hogere Voorzienigheid doet uit Liefde voortkomt. Hoewel we dit in onze huidige situatie niet kunnen rechtvaardigen, omdat we hier nog te ver van afstaan, maar als we de waarheid ontdekken zullen we zien hoe groot de correctie was die hierdoor plaatsvond.

“Hij heeft een wet gegeven die niet gebroken kan worden”, dit betekent dat er één wet is. Er is Licht en een kli (vat) en zij zijn tegengesteld aan elkaar, dit is de wet. Later, als zij met elkaar verenigd zijn, treedt hierdoor de wet van evolutie in werking, namelijk de wet van gelijkvormigheid. Dit alles komt uit één Gedachte voort, uit één wet.

Uiteindelijk is het de bedoeling dat ik een staat bereik, waarin ik mij vanuit mijn eigen wil aan deze wet wil houden, alsof er niemand anders bestaat, alsof er geen Schepper bestaat. Als ik word zoals de Schepper en naar Zijn schepping kijk zoals ik er volgens deze wet naar moet kijken, wil dat zeggen dat ik gelijkvormigheid met de Schepper heb bereikt.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 3/6/13, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Soms ben ik verbaasd over mijn eigen gedachten, waar komen ze vandaan?

Antwoord: Van de Schepper.

Vraag: Maar als ik over mijn gedachten nadenk, komt dat ook van Hem. Waar ben ik zelf dan?

Antwoord: Ik moet alles aan Hem toeschrijven, alles aan één Bron, aan het Licht dat van Boven komt en de Reshimot van beneden af oproept. De ontmoeting tussen het Licht en de Reshimot creërt de werkelijkheid waarin ik me bevind. Van hieruit ontstaat mijn gevoel voor de werkelijkheid.

Er zijn vijf niveaus van ontwikkeling in mij en ik wil mijn Bron bereiken, mijn Schepper, dan heb ik het vijfde niveau bereikt. Dan wil ik bereiken waar ik van gemaakt ben: het Licht en de Reshimot.

Met andere woorden, ik vraag naar het doel van het leven: waar komt het leven vandaan? Waar is het voor en hoe?

Meestal is deze vraag het gevolg van onaangename gevoelens, als ik me slecht voel. In dit geval vertellen Kabbalisten ons dat een mens alleen niets kan begrijpen en doen. Eerst moet ik een systeem bij elkaar zoeken en bouwen waarin ik ga functioneren, zowel vanuit het oogpunt van de Reshimot als van het Licht.

In dit systeem zijn ik en de ander aanwezig en dit stelt me in staat om de Reshimot en het Licht daarin op te wekken. Dan begin ik op de Schepper te lijken, zoals er geschreven staat: “Door Uw handelingen zullen wij U leren kennen.”

Zo’n systeem wordt een ‘groep’ genoemd.

From the 3^rd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/1/13, “The Peace”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper, Groepswerk, Licht, Reshimot - Geen reacties→