De maand Tishrei nadert, een speciale maand vol feestdagen. De Joodse feestdagen zijn meer dan een traditionele verplichting, zij hebben een spirituele oorsprong die voortkomt uit de Krachten van de Natuur die cyclisch werken, volgens de omwenteling van de aarde om de zon en meer hogere oorzaken.

Wij voelen dat onze wereld elke dag door verschillende krachten wordt beïnvloed. Geen dag is hetzelfde en dit geldt ook voor de nachten, er zijn voortdurend veranderingen. Er zijn dagen die aangenamer en beter zijn en er zijn problematische dagen.

De maand Elul is een heel goede tijd voor een terugblik op wat wij het afgelopen jaar hebben gedaan en op wat wij van plan zijn in het nieuwe jaar te doen .

De naam ‘Elul’ is een acroniem van: “Ani Ledodi Vedodi Li” (Ik ben van mijn Geliefde en mijn Geliefde behoort mij toe). Het is noodzakelijk dat wij de essentiële opdracht van de Schepper, de hogere Kracht van de Natuur, begrijpen. “Ik ben van mijn Geliefde” betekent dat ik mezelf in deze maand voor het begin van het nieuwe jaar moet onderzoeken, tijdens een speciale periode van concentratie van unieke krachten in ons en van onze invloed op de wereld.

Wij moeten datgene wat in de Torah staat uitvoeren, de opdrachten die we bij de berg Sinaï hebben ontvangen: “Wordt als één mens met één hart” en “Geheel Israël bestaat uit vrienden.” Uiteindelijk is het aan ons om “En je zult je vriend liefhebben als jezelf” te bereiken en tot een volledige eenheid te komen.

Mensen begrijpen niet wat liefde is. In onze wereld heeft dit woord een heel onzuivere en seksuele nuancering, of we verbinden dit woord met liefde voor dieren, bomen en natuurbehoud.

Het begrip liefde voor anderen betekent echter dat we ons met elkaar verbinden om zo alle verlangens van anderen te voelen en te proberen om ze te vervullen. Dit kunnen we vergelijken met de verbinding tussen twee apparaten: als we ze op de juiste manier met elkaar verbinden, resulteert dit in één enkel apparaat waarvan de delen elkaar begrijpen en kunnen samenwerken.

Een motor is zo gebouwd dat alle delen samenwerken zoals de organen van één lichaam die elkaar ondersteunen. In een dergelijk geval kunnen we spreken over “liefde tussen hen”.

De Torah spreekt over een dergelijke liefde, over wederzijdse verbinding, over begrip tussen iedereen, wanneer een ieder voor de anderen werkt. Als iedereen voor iedereen werkt, ontstaat er een perfect systeem, dit moeten wij bereiken.

Aanvankelijk werd er één mens geschapen, Adam, één verlangen. Vervolgens werd dit systeem versplinterd in een oneindig groot aantal fragmenten die niet in staat waren om te integreren. Het is ons werk om voor een ieder een plek te vinden die bij hem past en duidelijk te krijgen in welke vorm hij met anderen kan integreren. We kunnen dit vergelijken met een gigantisch grote legpuzzel waar wij één afbeelding van moeten maken.

Deze puzzel bestaat uit 600.000 essentiële stukjes die “zeshonderd duizend zielen” genoemd worden en nog een grote hoeveelheid kleine fragmenten die daarbij behoren. Ieder mens in deze wereld is een deel van deze grote puzzel omdat wij allemaal de “kinderen van Adam” zijn en met elkaar hem moeten vormen.

De grootste verantwoordelijkheid bij het samenstellen van deze puzzel ligt bij het volk Israël. Zij vormen het belangrijkste bestanddeel van deze miljoenen deeltjes. Als het volk Israël zich op de juiste manier verbindt en deze puzzel correct samenstelt, zullen alle overige deeltjes in beweging komen en op zoek gaan naar hun eigen plaats. Uiteindelijk zal iedereen integreren met de anderen en zal het een puzzel worden die tot één geheel samengevoegd is.

Op deze manier zal de mensheid harmonie bereiken, een wonderbaarlijke eenheid en zal de juiste wereldwijde integratie plaatsvinden die onze wereld in deze tijd zo hard nodig heeft.

From the Israeli Radio Program 103FM, 8/30/15

Filed under: Adam, Eenheid, Feestdagen - Geen reacties→

Een vraag die ik kreeg: Wat is de Kabbalistische betekenis van de komende Joodse Feestdagen?

Mijn antwoord: Volgens het Scheppingsprogramma bevindt alles wat leeft zich in het proces van de correctie van het geschapen egoïsme, zodat dit aangewend zal worden voor liefde en geven aan mensen en van daaruit aan de Schepper. Er bestaat geen ander doel, geen andere vervulling in het leven. Dit proces bestaat uit vaste handelingen voor correctie: de dagen van de week – en speciale handelingen: op Shabbat en tijdens de feestdagen.

De Torah verdeelt de feestdagen – de speciale handelingen voor correctie – in Hagim (Pesach, Shavuot en Sukkoth) en Moadim. Moadim betekent ‘heilige samenkomsten’, ze zijn heilig omdat ‘geven’ ‘heiligheid’ wordt genoemd. Dit vindt plaats als er speciale correcties worden gemaakt door een grotere eenheid (samenkomst) van zielen, zo bereiken de zielen een speciaal niveau van nabijheid met de Schepper. De grote Kabbalist de ARI beschrijft deze staten tot in detail in zijn boek Ta’amei Mitzvot. In onze tijd zijn er echter geen Moadim omdat er geen Tempel meer is en wij ons niet op het niveau bevinden van de samenkomst der zielen als één enkele ziel.

Daarbij zijn er ook feestdagen die de data van de kalender volgen, die dus de directe toepassing van het programma van correctie volgen. Dit zijn: Shabbat, Rosh Hodesh (de nieuwe maand), Rosh HaShana (het Nieuwe Jaar) en Yom Kippur (de Grote Verzoendag van het egoïsme). Samen zijn er dus vijf perioden van feestdagen: Pesach (in april), Shavuot (in juni), Rosh HaShana (in september), Yom Kippur (in oktober), en Sukkoth (in oktober). Elke feestdag correspondeert met een specifiek niveau op de 125 treden van de ladder van opgang naar de correctie van de ziel, van het egoïstische niveau van onze wereld tot aan de absolute gelijkenis van de ziel met de Schepper: de Wereld van Oneindigheid (Ein Sof).

Al deze speciale dagen zijn staten van opgang, dankzij een speciale verbinding tussen de zielen waarbij de zielen een steeds grotere eenheid bereiken om op die wijze Eén te worden, zoals de Schepper. Alle feestdagen zijn aan ons doorgegeven vanuit de tijd dat het volk Israël zich op een spiritueel niveau bevond en handelingen van correctie uitvoerden naar de voorschriften van de Schepper. In onze tijd echter zijn, in plaats van de correctie van het egoïsme en de vereniging van onze zielen, deze handelingen vervangen door rituele gebedsbijeenkomsten.

Filed under: Feestdagen - Geen reacties→

Om de staat van Pesach te bereiken, moeten we op een niveau van ontwikkeling komen waarin we niet meer vanuit ons egoïsme kunnen handelen, we moeten boven ons egoïsme uitstijgen.

De uitbarsting van het egoïsme vond de eerste keer in Babylonië plaats. Deze uitbarsting vond plaats toen de bevolkingsgroep nog niet zo groot was, daarnaast ontdekte Abraham, een priester in het oude Babylonië, het systeem waardoor men boven het egoïsme kan uitstijgen.

Een paar duizend mensen accepteerden deze methode, zij gingen samen met hem naar het land Kanaän, het huidige Israël. Abraham onderwees aan zijn leerlingen wat het betekent om met elkaar vanuit liefde om te gaan, om boven het ego uit te stijgen en steeds weer over het ego heen te stappen – Pesach (van het woord Pasach: een overgang maken)

Ons ego wordt steeds groter en wij groeien er bovenuit, wij bedekken het met de wet die zegt “… liefde bedekt alle overtredingen.” De overtredingen blijven bestaan, maar hoe groter ze zijn – tot aan een immens grote haat – hoe sterker de liefde is die er tussen ons verschijnt.

We verbergen onze haat niet en we schamen ons er niet voor, want we begrijpen dat deze haat uit de menselijke natuur voortkomt en het is onze taak om in de natuur steeds weer de volgende positieve kracht te herkennen die ons de mogelijkheid geeft om haat met liefde te bedekken.

Dan zullen we ons in een voortdurende staat van spirituele groei bevinden. De haat zal echter de kracht van de liefde bepalen waarmee wij de haat kunnen bedekken.

Uit dit alles blijkt dat wij constant kunnen blijven groeien. Iedere overgang van het ene niveau naar het volgende zal Pesach worden, de feestdagen die altijd bij je zijn.

From KabTV’s “Conversations about Passover,” 3/18/15

Filed under: Ego, Egoïsme, Feestdagen, Liefde, Pesach, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Waarom is het zo belangrijk om Pesach te vieren en ons aan de voorschriften die daarvoor gelden te houden?

Antwoord: Deze Joodse feestdag is niet bedoeld als een herinnering aan een bepaalde dag in onze geschiedenis. Het is juist zo dat je je elke dag moet voelen alsof je weer uit Egypte bent getrokken.

Uit de slavernij bevrijd worden is geen gebeurtenis die vroeger heeft plaats gevonden en nooit meer zal plaats vinden. We moeten elke dag steeds verder boven ons egoïsme uitstijgen en ons met anderen verbinden door banden van goedheid.

Met Pesach vieren we het feit dat we deze mogelijkheid hebben. Alleen het volk Israël heeft de mogelijkheid om boven het egoïsme uit te stijgen, zich te verenigen en werkelijk te gaan voelen hoe we boven onze natuur uitrijzen.

Vraag: Dus de feestdagen zijn een geheugensteuntje?

Antwoord: De feestdagen vormen een programma waarmee we elke dag moeten werken. Het is afhankelijk van het niveau waarop een mens zich bevindt. Wij zijn altijd in beweging door speciale innerlijke staten, genaamd: Pesach, Sjavoeot, Toe Biesjwat, de 9^e Av, enz.

Vraag: Waarom hebben we de traditie van generatie op generatie in stand gehouden om een feestelijke Sedermaaltijd te houden waarbij vaders aan hun zoons vertellen over de uittocht uit de slavernij in Egypte?

Antwoord: Omdat het nodig is om te leren – en aan anderen te onderwijzen – over het gebod om uit Egypte te trekken, het gebod om boven ons egoïsme uit te stijgen en ons met anderen te verenigen, zodat we uiteindelijk Arvut (wederzijdse verantwoordelijkheid) bereiken en eenheid rond de berg Sinaï (de berg van haat naar elkaar). De vader moet zijn zoon leren om zich op de juiste manier met anderen te verbinden.

Zowel de vader als de zoon (mijn staat van gisteren en van vandaag) zijn elke dag in mij aanwezig. Alles vindt in de mens en in de natie plaats.

Vraag: Wat zou u tegen een modern mens zeggen die nergens anders belangstelling voor heeft dan voor zichzelf en zijn smartphone? Hoe zou u met hem praten over verbinding tussen mensen, over verschillende soorten menselijke verhoudingen? Wat voor soort nieuw leven kunt u hem beloven?

Antwoord: Het gaat over universele harmonie, een verbinding tussen mensen die je kunt vergelijken met een perfect gecoördineerd voetbalteam of zelfs de maffia, door een hechte band verbonden. Deze verbinding geeft een mens altijd een gevoel van vertrouwen en blijheid, het geeft hem een goed gevoel van eenheid, van over en weer verbonden zijn met elkaars verlangens. Hij kan zo’n hoge graad van eenheid bereiken dat hij innerlijk alles weet wat anderen weten.

Omdat wij ons allemaal in één systeem bevinden, kunnen de gevoelens en de kennis van de hele wereld onbeperkt tussen ons stromen. Wetenschappers ontdekken dat onze hersenen een modem zijn dat ons verbindt met de gezamenlijke databank met informatie die ‘in de lucht’ aanwezig is.

Vraag: Waarom voelen kinderen zich tegenwoordig niet gelukkig?

Antwoord: Omdat zij een niveau van egoïsme hebben bereikt dat niet vervuld kan worden. Vroeger, als een gezin maar één kamer had om in te wonen, was dat voor hen genoeg om gelukkig te zijn. Maar tegenwoordig wil iedereen een eigen appartement hebben en een auto om alleen mee rond te rijden. We isoleren ons altijd en iedereen zit in zichzelf opgesloten.

Niemand voelt zich gelukkig en de oorzaak daarvan is onze afgescheidenheid. Geluk kan alleen gevoeld worden als we ervaren hoe er door onze gezamenlijke verbinding energie, kracht en warmte stroomt.

Eenzaamheid is onze slavernij in Egypte en het is belangrijk om uit Egypte te trekken.

From Israeli Radio Program 103FM, 3/15/15

Filed under: Eenheid, Feestdagen, Pesach, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Wat voor relatie had uw leraar Rabash met Chanoeka?

Antwoord: Er werd heel weinig over Chanoeka gesproken. We lazen een en ander over deze feestdag uit het boek De Poort der Intenties (Shaar Kavanot) van de Ari.

Het punt is dat deze feestdag niet uit de Torah afkomstig is. Chanoeka symboliseert een kenmerkende gebeurtenis die zich vanaf de tijd van Abraham continu moet herhalen. Het symboliseert de talrijke correcties die ons op het spirituele pad te wachten staan.

We bevinden ons in een continue strijd met onze innerlijke egoïstische vijanden en we moeten ons daartegen voortdurend met elkaar verbinden en ons verenigen. Dan vindt er in de verbinding tussen ons een wonder plaats: de Hoge Kracht van Liefde.

Vraag: Zeggen we daarom: Chanoe-ka, wat in het Hebreeuws betekent: een stop onderweg?

Antwoord: Een stop onderweg is slechts de helft van de correctie van het ego, van het verlangen om te ontvangen tot aan het niveau van geven. Maar we hebben niets te geven en daarom symboliseert Chanoeka: boven het ego uitstijgen. Dit opstijgen kunnen we vergelijken met de vlam van een kaars die boven het ego flikkert.

De olie die door het lont wordt opgenomen, symboliseert ons ego dat op die manier moet worden gecorrigeerd zodat het, in tegenstelling tot onze aard, Licht zal geven. Dit gebeurt onder innerlijke druk wanneer wij, ondanks ons ego, tot verbinding willen komen om tot een compleet geven te komen. Dit is de essentie van Chanoeka.

Het branden van de olie symboliseert dat we in onze onderlinge verbinding ons ego wegcijferen voor elkaar. Het lont is onze collectieve inspanning om ons met elkaar te verbinden en te verenigen, waardoor het Licht ontstoken wordt.

We spreken over het wonder als het Licht dat Malchut (onze egoïstische verlangens) met Bina verbindt (de eigenschap van het geven) naar ons toe komt. Acht dagen (acht niveaus) later heeft Malchut de eigenschap van Bina bereikt en gaat er een nieuw ego ontstaan waarmee we op dezelfde manier werken.

Vraag: We moeten op de een of andere manier een staat van eenheid bereiken, ofwel langs het pad van het Licht of langs het pad van het lijden. Wat zal er dan met Chanoeka gebeuren?

Antwoord: Alle feesten, met uitzondering van Poerim, zullen verdwijnen. Tijdens Chanoeka stijgen we alleen boven ons ego uit, terwijl wij het tijdens Poerim gebruiken om te werken met de intentie om te geven. Hierbij gebruiken we ons gehele oude ego tot aan het einde zodat het volledig werkt in liefde en geven. Dus een staat als Poerim is eeuwig.

Het is een staat van de hoogste vreugde die alle andere staten en de feestdagen die daarmee verbonden zijn, verzwelgt en daarom verdwijnen ze allemaal.

Poerim is de meest sublieme feestdag die het einde van de correctie van de mensheid symboliseert.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 12/17/14

Filed under: Correctie, Feestdagen - Geen reacties→

Vraag: Het Chanoeka feest begint (17 t/m 24 december in 2014), het herinnert ons aan de overwinning van de Makkabeeën in de oorlog met de Grieken. Wat betekent hun oppositie in diepere zin?

Antwoord: ‘De Grieken’ is mijn verlangen om te genieten, mijn egoïsme zegt tegen mij: “Luister, je moet je op je logica en je instinct vertrouwen. We moeten leven volgens het verstand en dat heb je. Je kunt op een rationele manier leven en alles wat zich voordoet evalueren en afwegen. Wees zoals iedereen.”

Dit is de Griekse benadering. Deze is correct en goed, iedereen vindt dit prima en er is niets tegen in te brengen. Het is wel zo dat de wereld dit niet kan realiseren, want ons leven is verre van een paradijs. We hebben echter geen andere hulpmiddelen die duidelijk, waar en logisch zijn, onderbouwd door de wetenschap en de psychologie, op een solide basis gefundeerd, begrepen door gevoel en verstand.

Er is echter nog een andere benadering: die van de ‘Makkabeeën’.

“Nee,” zeggen de Makkabeeën, “op die manier willen wij niet leven. We willen leven volgens de wetten die Abraham als fundament voor het Joodse volk heeft gegeven, het principe van liefde voor de ander als voor mijzelf. En dit moeten we bereiken.”

De Griek in mij antwoordt hierop: “Eerlijk gezegd heb je voor honderd procent gelijk.”

Maar wacht, hoezo? Hij beweerde net het tegenovergestelde. Hebben ze allebei gelijk?

“Ja,” gaat mijn Griek verder, “ik zou natuurlijk volgens de liefde willen leven. Maar dit is een onbereikbare utopie. Heb je een pil die we kunnen innemen zodat daarna alle mensen op aarde zeker van elkaar zullen houden? Kun je eenheid opleggen, elkaar helpen, voor elkaar zorgen, garant staan voor elkaar en overal gelijkwaardig zijn? Ben je in staat om van iedereen je vriend te maken?”

Dus, het probleem van de Makkabeeën is dat ze irrationeel en onrealistisch zijn. Hetzelfde wordt gezegd over de wijsheid van de Kabbalah: “Waar dient het voor? Het is beter om echt succes in het leven te bereiken. Enige belangstelling voor hogere zaken zou nuttig kunnen zijn, maar om er mijn hele leven er aan te wijden, dat is te veel. Dat is niet logisch.”

Daarom zijn de Makkabeeën aanvankelijk klein en zwak. Ze hebben niets dat mij zal overtuigen. Er is een heel kleine Makkabee in mij verborgen en er zit een sterke Griek in mij die zich daar comfortabel voelt. Wat moet ik doen? Wat voor oorlog gaat er tussen hen ontstaan?

Ik krijg echter een antwoord dat me vertelt: “Zelfs als je het uiterlijke beeld opgeeft, begrijp je innerlijk dat er geen andere manier is, we moeten volledige eenheid bereiken en dat is liefde, dan kun je er namelijk aan beginnen om de juiste groep te bouwen. Daarin zal je het Licht aantrekken, dat is een speciale Kracht die inherent is aan de Natuur en die kun je gebruiken. Jij hebt alleen maar een kleine vonk, maar de Natuur heeft een enorm groot Licht en dat kan je naar je toetrekken.”

Dan zul je zien dat de hele wereld niet meer dan een theater van illusie was. Die wereld zal oplossen en vervagen, zoals in Hollywood films, verdwijnen en voorbij zijn. Inderdaad, het hele beeld was fictief.

Dit zal echter gebeuren op voorwaarde dat je je vonk, je kaars, toevoegt aan het grote Licht dat de wereld vult. En om die noodzaak te voelen, moet je inspanningen leveren die in strijd zijn met je verstand.

Vraag: Hoe kan ik dit aan mijn familie uitleggen, zij staan ver van zulke gedachten af als de kaarsen van Chanoeka worden aangestoken? Hoe kan ik ze hier wat van bijbrengen?

Antwoord: De Makkabeeën hebben de oorlog tegen de indringers gewonnen omdat ze zich verenigden. Ze gingen naar de mensen toe en het lukte hen om ze tot eenheid te brengen.

Daarom is het voor ons niet nodig om tijdens een oorlog tot eenheid op te roepen, want dan is het al oorlog. Nee, we moeten ons nu met elkaar verenigen, dan zal er geen oorlog komen. Wij zullen hiermee alle kwade krachten neutraliseren.

Laten we ons dus verenigen. Wat voor kwaad zou dat kunnen veroorzaken? Geen enkel. We moeten ons er alleen een beetje voor inspannen. Dat vertelt Chanoeka ons: door ons te verenigen, zullen we onze grootste overwinning behalen.

Daily Kabbalah Lesson – 12.16.14

Filed under: Denken, Eenheid, Feestdagen, Gevoel, Liefde, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Ik ben over Chanoeka gaan lezen, over de oorlog tussen de Maccabeërs en de Yavana’s (Grieken), maar ik begrijp niet hoe dit zich verhoudt tot wat er in onze wereld gebeurt.

Antwoord: Allereerst is het noodzakelijk dat je het volgende accepteert: Kabbalah spreekt uitsluitend over:

1. Wat er in de spirituele wereld gebeurt.
2. Wat er in de mens gebeurt.

De oorlog tussen de Maccabeërs en de Yavana’s is een strijd tussen de krachten van ontvangen en geven in een mens die op weg is naar eenheid met de Schepper. Degene die geen Kabbalah studeert, voelt innerlijk geen Maccabeërs, geen Yavana’s, geen Farao, geen enkel personage uit de Torah. Zij verschijnen allemaal alleen in een mens die op de juiste manier Kabbalah studeert.

Filed under: Chanoeka, Feestdagen, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Weisman, “Midrash Sefer,” “Na de dood van”, “Heilig Werk op Yom Kippur”: Voor Yom Kippur moet je een mens voorbereiden, degene die de geit met zich moet meenemen die voor Azazel bestemd is, in de woestijn, en hem daar van een rots werpt. De Schepper heeft beloofd dat de zonden van de gehele gemeenschap van Israël vergeven worden door dit Heilige Werk.

Degene die de geit naar de woestijn meenam, stierf gewoonlijk aan het einde van dat jaar …

De Hogepriester kon de binnenplaats niet verlaten en het Heilige Werk niet verrichten totdat de geit in de woestijn was …

In die dagen, toen het volk Israël uit rechtvaardigen bestond, wisten zij dat de geit in de woestijn was aangekomen als het rode koord dat aan het Heilige der Heiligen was vastgebonden wit werd.

Een mens die een afgezant is van de gehele gemeenschap, namelijk van al zijn verlangens, ontdekt in zichzelf verlangens die niet gecorrigeerd kunnen worden en hij doodt ze.

Hij werpt de geit (zijn ongecorrigeerde verlangens) van de rots, hij beoordeelt ze op basis van zijn gevoelens, zijn inschattingen en zijn afwegingen en hij sterft omdat hij ze niet kan corrigeren, zo kan hij op een hoger niveau komen.

Zulke eigenschappen die het dier in ons genoemd worden, bevinden zich in ieder van ons. De ongecorrigeerde mens en de ongecorrigeerde geit kunnen elkaar aanvullen. De staat van het dier in ons wordt dus gecorrigeerd als wij het van de rots werpen en deze verlangens uiteenvallen.

Dankzij deze staat sterft het dier in ons. Het ongecorrigeerde deel in ons moet in dat jaar sterven. De dood daarvan is goed voor ons, het is onze beloning. Wanneer de staat die wij het dier in ons noemen sterft, stijgen wij omhoog. Dit is een grote vreugde, een gevoel van correctie en bevrijding van zulke egoïstische verlangens waar we ons eerder niet van konden bevrijden.

Er staat geschreven dat zij wisten dat de geit in de woestijn was aangekomen als het rode koord dat aan het Heilige der Heiligen was vastgebonden wit werd. Dit betekent dat nu alle eigenschappen van Din (oordeel) veranderen in de eigenschappen van Hesed (genade), dat wil zeggen dat de zonden van het volk zijn vergeven en dat zij bevrijd zijn van de ongecorrigeerde verlangens.

Het hele volk zendt namelijk de geit naar de woestijn en zo worden al hun verlangens van het animale niveau weggeworpen en vallen zij uiteen. Zo ontvangt het volk de Zegen van de Eeuwige in plaats van Zijn Oordeel.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/12/14

Filed under: Feestdagen, Spiritueel Werk, Torah, Yom kippur - Geen reacties→

M. Weisman, “Midrash Sefer”, ”Acharei Mot”, ‘Heilig Werk op Yom Kippur‘: Moge het Uw wil zijn, Eeuwige, onze G-d, dat dit jaar gezegend wordt met veel regen, zon, schaduw en dauw, dat dit een jaar zal zijn met Genade uit de Hemel, een gezegend jaar, een jaar van overvloed, van succes bij wat wij doen, een jaar waarin de mensen van Uw volk, het volk Israël, niet afhankelijk zullen zijn van elkaar en elkaar niet zullen overheersen.

Op het eerste gezicht lijkt dit een gewoon gebed: Geef me alles wat ik nodig heb, wat mijn fysieke lichaam nodig heeft en wat de hele natie nodig heeft, laat er vrede en overvloed zijn. Maar gebeden met vragen voor ons ego om ons comfortabel te voelen, bereiken de Schepper niet. Alleen gebeden waarin we vragen om correctie stijgen naar Hem op en dit bedoelen we als we alle voorrechten die in dit gebed gespecificeerd worden, ontvangen. Het Licht is immers over ons heen gespreid en is bereid om ons volkomen te vervullen. De koe wil meer voedsel geven dan het kalf wil zuigen en zij staat op barsten met een overvloed aan melk.

Het punt is echter dat wij niet gereed zijn om de overvloed aan Licht te ontvangen. Dus als we om verschillende dingen vragen aangaande de spirituele wereld, gaat het om de innerlijke correctie: “Geef ons de mogelijkheid om een Masach (scherm) te bouwen zodat wij in staat zullen zijn om de vervulling, die van de Hogere Lichten afkomstig is, omwille van U te ontvangen.

Yom Kippur is niet de onthulling van geven om te geven, maar van ontvangen om te geven. De vervulling van geven om te geven wordt gesymboliseerd door Chanoeka en ontvangen om te geven wordt gesymboliseerd door Purim. Om de staat van Yom Kippur te kunnen naderen, moeten we aan alle voorwaarden voldoen die ons tijdens de Gift van de Torah zijn gegeven, dit betekent: alle 613 verlangens verduidelijken en opstijgen naar het niveau van de Hogepriester.

Dit betekent dat wij in ons de laagste verlangens moeten onthullen en dat we daarover het Hoogste Licht ontvangen om deze verlangens te kunnen verheffen naar het niveau van de Hogepriester wanneer Malchut van Atzilut haar verlangens verheft naar GAR van Atzilut, naar Arich Anpin. Deze staat noemen we Yom Kippur, het is het symbool van de onthulling van alle verlangens die later aan het licht zullen komen en tijdens Purim vervuld zullen worden (Kippurim heeft dezelfde betekenis als Purim).

Zulk serieus werk wordt onder de invloed van het Hogere Licht in een groep verricht tijdens de studie, die door de leraar op de juiste manier gefocust wordt. Dit is de voorbereiding voor het spirituele niveau.

We moeten ons geen bepaalde dag voorstellen, een Tempel, een berg of Jerusalem. Het gaat allemaal over de innerlijke eigenschappen van een mens die hij dan ook innerlijk op deze manier moet bereiken, onthullen en bestuderen, en zo opstijgen naar het niveau van de Hogepriester.

Het belangrijkste is dat al deze correcties naar het punt van eenheid leiden. Daarom staat er geschreven: “…. een jaar waarin de mensen van Uw volk, het volk Israël, niet afhankelijk zullen zijn van elkaar en elkaar niet zullen overheersen.” Juist in dit punt van eenheid wordt de verbinding met de Schepper gevoeld. Alleen door eenheid te bereiken gaan we voelen: “één onthult de Ene”.

From KabTV’s “Secrets of the Eternal Book” 3/12/14

Filed under: Feestdagen, Spiritueel Werk, Torah - Geen reacties→

Lag B’Omer is een heel belangrijke feestdag omdat het allereerst het einde van de correctie van de kelim (vaten) symboliseert. In het geheel zijn er zeven Sefirot: Hesed, Gevura, Tifferet, Netzach, Hod, Yesod en Malchut (HGT NHYM), elk daarvan bevat dezelfde zeven Sefirot.

Samen zijn dat 7×7=49 Sefirot en op de vijftigste dag is het Shavuot. De correctie van de kelim (vaten) eindigt in Hod van Hod, want Hod correspondeert met Malchut: Hesed is Keter, Gevura is Hochma, Tifferet is Bina, Zeir Anpin is Netzach, Malchut is Hod. De correctie eindigt dus op Lag B’Omer (de 33e dag van Omer): 7 Sefirot van Hesed, 7 Sefirot van Gevura, 7 Sefirot van Tifferet, 7 Sefirot van Netzach en 5 Sefirot van Hod, een totaal van 33 Sefirot.

The 33e Sefira is Hod van Hod, gelijk aan Malchut van de eerste negen Sefirot, waar het hogere Geven eindigt. Als wij de correctie uitvoeren tot aan Hod van Hod, zal de correcte zeker plaats vinden in de overige Sefirot, omdat het werk van correctie al voltooid is en dan wordt het alleen nog in praktijk gebracht vanaf Yesod van Hod via de algemene Yesod en de algemene Malchut.

Lag B’Omer wordt daarom gevierd als een speciale dag in de correctie van de collectieve ziel. het werk is al voltooid. Daarna zal alles ongetwijfeld op correcte wijze vervuld worden.

Daarom is het gebruikelijk om vreugdevuren aan te steken, want het is de feestdag van het Licht. Het is dan ook duidelijk dat vanaf deze dag Rabbi Shimon niet meer bij zijn studenten hoefde te blijven, hij had zijn werk beëindigd, daarom verliet hij deze wereld.

Wij gaan door met tellen en verduidelijken de Omer-dagen tot aan het einde, tot aan Shavuot, maar van boven naar beneden zijn alle Sefirot al vervuld met Licht en alles is voltooid. Het is de dag waarop het grote Licht, Rashbi genaamd, de aarde verlaat.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 5/18/14, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Kabbalah Studie, Sefirot, Zohar - Geen reacties→