Vraag: Kan ik mij verbinden met het midden van de groep als ik geen enkel professioneel werk kan doen voor de constructie van het nieuwe gebouw, maar alleen maar sandwiches voor de vrienden klaarmaak?

Antwoord: Zeker, waarom niet? Je maakt sandwiches klaar om de vrienden een groot plezier te doen.

Bij Rabash vierden we altijd Pasen volgens de gewoonten en de voorschriften van Baal HaSulam, die regels waren zwaar om na te volgen. Rabash was gewend om per dag ongeveer 10 koppen koffie te drinken Dit was gebruikelijk onder de mensen in Jeruzalem. Om koffie te hebben die tijdens Pasen gebruikt kon worden, moesten we elke koffieboon controleren en nagaan of er geen wormen in zaten, op die manier moesten we 15 kilo koffiebonen controleren.

Zoals jullie weten ben ik heel ongeduldig en het was een kwelling voor mij om urenlang te zitten en koffiebonen te bekijken. Ik rookte meer sigaretten dan de koffiebonen die ik controleerde. Toen zei Rabash : “Kom, ik zal je leren hoe je het moet doen.” Het was tijdens het eerste jaar dat ik bij hem studeerde. Hij zat tegenover me aan de tafel waarop een enorme berg koffiebonen lag. Hij nam één boon, bekeek hem en zei: “Ik controleer deze boon zodat mijn vrienden een kop koffie zullen kunnen drinken. Dit wil ik voor hen doen,” en daarna legde hij de boon apart. Toen nam hij een andere boon en zei: “Ik controleer deze boon zodat mijn leraar een kop koffie zal kunnen drinken! Ik doe dat voor hem!” en zo ging het boon na boon …

Als je sandwiches klaarmaakt, heb je zeker de gelegenheid om deze woorden heel vaak te zeggen. Of je bepaalde vaardigheden wel of niet hebt, is niet aan jou. Er staat geschreven: “Niet de wijze leert.” Het is dus niet belangrijk als je niet heel wijs bent. Aan ieder van ons zijn de middelen gegeven die hij nodig heeft en je hoeft je dus niet bezwaard te voelen over je aanleg. Iedere eigenschap die een mens heeft, is correct  en behoort zo te zijn. Anders zouden de fysieke mogelijkheden van een mens en zijn omgeving niet in overeenstemming zijn met de oorsprong van zijn ziel.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/7/14,, Lesson on the Topic: “Preparation for the Convention”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: De tien dagen tussen het Joodse Nieuw Jaar (Rosh HaShanah) en de Grote Verzoendag (Yom Kippur) is een periode van berouw – of meer letterlijk – van terugkeer (Teshuva). Over welke handeling gaat het hier?

Antwoord: We spreken over de terugkeer naar geven, naar de staat die aan het breken van de kelim (vaten) vooraf ging. De betekenis van geven is, dat ik alles wat ik doe niet doe vanuit mijn eigen verlangen, maar vanuit het verlangen van de ander. Hierover staat geschreven: “Maak jouw verlangen tot Zijn Verlangen.” Dit is de betekenis van liefde geven, proberen om je eigen verlangen te neutraliseren, opgenomen worden in het verlangen van de ander, zijn verlangen voelen alsof ik hem ben en proberen om het te vervullen.

Wat wil die andere mens precies? Hij wil geld verdienen, succes hebben in het leven, iemand uit zijn leven laten verdwijnen, de ander gebruiken voor zijn eigen voordeel, enz. Natuurlijk help ik hem daar niet mee. Nee, als ik in zekere mate werk vanuit de eigenschap van geven, ‘integreer’ ik in de ander, ik voel zijn eigenschappen en ik wil ze corrigeren. Ik moet er zeker van zijn dat hij, net zoals ik, gecorrigeerd wordt. Ik moet dat voor hem vragen.

Ik vraag correctie voor hem, ik wil in alles aan hem geven. Ik accepteer zijn eigenschappen, zijn intenties en verlangens, met name de slechte en ik corrigeer ze: ik vraag om correctie voor hem. Hij kan dat zelf niet vragen, hij kan niet begrijpen wat er verkeerd is, hij kan ‘de baby niet zien’, niet naar de toekomst kijken. Ik neem voor hem de functie van het ‘hoofd’ over.

Daarom vormen de letters van het woord Israel (ישראל) de uitdrukking het ‘hoofd van mij’ (LiRosh – לי ראש). Ik doe het spirituele werk voor de ander, in zijn plaats, ik verhef MAN – een vraag om correctie – zoals de eerstgeborene en ik verhef hem naar onze gemeenschappelijke ouders: Partzuf Aba ve Ima. Ik ontvang dubbel voor mijzelf om mij in de staat van volwassenheid te kunnen begeven (Gadlut), waardoor het voor mij mogelijk wordt om de werkelijke eigenschap van geven aan de ander te vormen. Gebaseerd op deze eigenschap begin ik te geven.

Over deze handeling spreken wij. Dit alles maakt deel uit van de correctie op Rosh HaShanah. In feite is het Nieuwe Jaar de top, het resultaat van het voltooide niveau en de opstijging naar het volgende niveau.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 9/4/13, Lesson on the Topic: Rosh HaShanah

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Disseminatie, Feestdagen, Spiritueel Werk - Geen reacties→

Vraag: Ibn Ezra heeft gezegd dat de generatie die uit Egypte trok de last van de slavernij voelde en alle kracht verloor. Daardoor konden zij – voordat de nieuwe generatie van de woestijn opgegroeid was – niet meer vechten tegen wat hen overweldigde. De nieuwe generatie wist niet van de ballingschap en hun kracht was dus niet gebroken. Welke generatie zijn wij nu?

Antwoord: Wij zijn in Egypte, onder de overheersing van ons egoïsme en wij moeten daar allereerst bovenuit stijgen. Ten eerste moeten we ons bevrijden van een vijandelijke kracht en ten tweede er tegen vechten. In plaats van te vechten tegen de Egyptenaren vluchtten zij uit Egypte. De hele doortocht door de Rode Zee is niets anders dan een vlucht. We hebben geen kracht om tegen ons egoïsme te vechten, we kunnen niet anders doen dan er van weg te rennen en er bovenuit te stijgen. Er komt alleen maar haat tegen ons egoïsme in ons naar boven en daardoor scheiden we ons af van ons ego.

Daarna komt er een stadium waarin we dit egoïsme beginnen te corrigeren. We keren niet naar Egypte terug om dat te doen; we namen onze kelim (vaten) vanuit Egypte met ons mee en beginnen ze nu met ons te verbinden en al deze verlangens, waar we bovenuit gestegen zijn, te corrigeren.

Het eerste stadium van de correctie van de verlangens wordt ‘de generatie van de woestijn’ genoemd als wij deze verlangens corrigeren van ontvangen naar geven. Daarna volgt de generatie van de veroveraars van het land Israel, dit heet ‘ontvangen om te geven’.

Onder het volk Israel zijn krachten die voorop kunnen lopen en de rest kunnen leiden, zoals Moses, die het volk uit Egypte leidde. Er zijn mensen die spiritualiteit bereikt hebben, al boven het egoïsme zijn uitgestegen en zich met andere zielen hebben verbonden. Zij begrijpen het hele proces, weten wat ze op een bepaald moment moeten doen en hebben de taak om anderen te leiden.

Wij hebben het over mensen die Kabbalah studeren, want het is onmogelijk om zonder het Corrigerende Licht naar de Bron terug te keren. Dit Licht kan alleen door de studie van Kabbalah aangetrokken worden, Kabbalah is hiervoor bedoeld.

En zulke mensen zijn er! Wij kunnen verder komen en veel mensen met ons meenemen, zij kijken naar onze tv programma’s, studeren samen met ons via de tv of internet, volgen onze cursussen, gaan naar lezingen en komen zo verder. Daarom hebben zij een grote kans om samen met ons vrij te worden, boven hun egoïsme uit te stijgen en te voelen wat vrijheid is, wat het betekent om een Jood te zijn, namelijk met anderen verenigd te zijn (Yechud).

Zij willen leren wat het betekent om in het land Israel te zijn, dat wil zeggen: in het verlangen naar de Schepper (Yashar-El), naar geven en liefde voor anderen. Op deze manier kunnen we op alle gebieden van ons materiële leven succes hebben en alle problemen om ons heen oplossen.

Het belangrijkste is de geest van eenheid. Als we met een gevoel van samenzijn – net zoals met onze familieleden – met het hele volk Israel waren omgegaan en zij samen met ons aan de feestelijke tafel hadden gezeten, als we iedereen hadden omarmd, zouden we de meeste inspanningen verricht hebben die we moeten doen om uit Egypte te komen.

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder” 3/4/13

Filed under: Correctie, Egoïsme, Egypte, Feestdagen, Gebed, Gelijkvormigheid met de Schepper, Intentie, Kabbalah Today - Geen reacties→

Vraag: Waarom zeggen wij, als we spreken over Pesach: “Herinner je de uittocht uit Egypte”? Er zijn meer ballingschappen geweest: in Babylon, Griekenland, Rome – maar wij worden alleen herinnerd aan de uittocht uit Egypte. Wat is de betekenis hiervan?

Antwoord: De ballingschap in Egypte is de oorsprong van alle ballingschappen. Alle andere ballingschappen liggen er als het ware bovenop. Deze ballingschap is de moeilijkste en is van fundamenteel belang. Een mens rijst boven zijn egoïsme uit en realiseert zich voor de eerste keer wat de spirituele wereld is en wat het betekent om de eigenschap van geven te voelen, in plaats van de eigenschap van ontvangen waarin we zijn geboren en bestaan.

Wij nemen de wereld waar door zintuigen die voortdurend willen genieten en van alles willen profiteren. De ommekeer in onze zintuigen – als ik uit mezelf ga treden, mij met de wereld ga vereenzelvigen, aan anderen geef, mij buiten mijn lichaam (*de wil om te ontvangen) ervaar, zodat mijn hart (*verlangen om te ontvangen) daar kan achterblijven – is de uittocht uit Egypte. Alle andere uittochten vinden al buiten mijzelf plaats.

*noot vertaler

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder” 3/4/13

Filed under: Egypte, Feestdagen, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

Seideravond is voor iemand die zijn innerlijke Egypte al heeft verlaten een viering, waarbij hij weer door dezelfde staten heengaat als tijdens zijn uittocht, in dezelfde volgorde (seder) en hij verheugt zich over zijn bevrijding. Dit helpt hem om naar het volgende niveau op te stijgen, elke keer hoger en hoger.

Daarom staat er geschreven dat een mens in iedere generatie – dat wil zeggen in iedere staat, in ieder stadium van de groei van het egoïsme – zichzelf moet zien als iemand die net uit Egypte is getrokken. Alle correcties die hij ten aanzien van zijn egoïsme uitvoert, zullen altijd vergezeld zijn door een herinnering aan de uittocht uit Egypte. Alleen nadat een mens boven zijn ego is uitgestegen, kan hij de handelingen van geven uitvoeren, geboden genaamd.

Op Seideravond zit iedereen met zijn familie aan een feestelijke tafel en wordt er gelezen over bevrijding en het lijden aan de slavernij, en natuurlijk voelt iedereen daarbij innerlijke pijn en het verlangen naar bevrijding. Deze feestdag roept opnieuw alle vragen op over de slavernij en de bevrijding. Hoe kunnen we bevrijding bereiken, een nieuw leven, een nieuwe staat verwerven?

We moeten beseffen dat we nu een nieuw tijdperk zijn ingegaan en als we onze opdracht niet uitvoeren, zoals de Israëlieten die uit Egypte trokken, zullen we niet kunnen overleven, niet als land en niet als volk. We zullen niet in staat zijn om Joden te zijn, want dit is onze opdracht: we moeten de wereld de boodschap brengen om iedereen – samen met ons – uit het alomvattende egoïsme te bevrijden, het egoïsme waardoor we in de huidige crisis zitten.

Deze crisis breidt zich steeds verder uit en zet ons doelgericht onder druk, zodat we er tenslotte, samen met de hele wereld, uit willen komen. Wij moeten hierin het voorbeeld zijn voor anderen. Door nu Seideravond 2013 te vieren, bereid ik me voor op de uittocht en op de bevrijding die ik daarna zal bereiken.

Dit is de verlossing van de engel des doods, van mijn egoïsme dat mij doodt. Ik hoop dat ik hierdoor het licht voor de andere naties zal worden en dat ook zij zullen weten hoe zij uit Egypte kunnen komen. Ze zullen inzien dat ons egoïsme ons allen in ballingschap houdt. De hele wereld is in ballingschap, de hele aarde is Egypte, en wij moeten er boven uitstijgen.

From KabTV’s “Kabbalists Write: The Night of Passover Seder,” 3/4/

Filed under: Egoïsme, Feestdagen, Israel - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik Haman van Mordechai onderscheiden?

Antwoord: Haman is ons eenvoudige, directe egoïsme: “ik wil het, ik heb het nodig. Ik wil de baas over iedereen zijn, ik wil groot zijn… ik… ik … ik….” Het is bovendien niet alleen het egoïsme waarmee we zijn geboren, maar ook het egoïsme dat we in de groep cultiveren.

Als we elkaar binnen de groep op een goede manier gaan behandelen: samen de maaltijden voorbereiden, samen studeren (we zijn goede mensen, we zijn vrienden), breekt er opeens iets onverwachts tussen ons uit: wantrouwen, afkeer, vijandigheid. Dit is het tweede soort egoïsme dat zichtbaar wordt als resultaat van onze pogingen om dichter bij elkaar te komen, en dat wordt ‘Haman’ genoemd. We moeten het zo goed mogelijk onthullen en er niet bang voor zijn.

Daarom is het nodig om onszelf voor te bereiden op het feit dat er heel veel serieuze onthullingen van egoïsme voor ons liggen die onze verbinding van eenheid in één Kli (vat) tegenwerken, de enige plek waar we de Schepper kunnen onthullen. Dit is namelijk egoïsme dat duidelijk tegen de Schepper gericht is.

From the Virtual Lesson 2/24/13

Filed under: Egoïsme, Feestdagen, Groepswerk - Geen reacties→

Rabash, brief 52: Door de uittocht uit Egypte hebben wij het niveau van geloof ontvangen …. en na Pesach begint het werk van zuivering om de ontvangst van de Torah voor te bereiden. Wanneer de Torah in de ziel van een mens gekleed is, is de tijd van Shavuot aangebroken, de tijd van de ontvangst van onze Torah.

Tot aan Pesach zet de periode van de ‘slavernij in Egypte zich voort, dit betekent dat een mens problemen ervaart en klappen krijgt ten gevolge van zijn ego, zodat hij zich los wil maken van zijn ego en er bovenuit wil rijzen, naar de eigenschap van geven. Met behulp van de groep spant een mens zich daar elke keer weer voor in, want hij wil boven zijn ego uitstijgen en samen met de anderen in verbinding zijn. Dit is het werk in Egypte, dat zich voortzet totdat de volle maat is bereikt, dan geeft het Licht de kracht voor correctie aan een mens.

Pesach symboliseert alleen het uitstijgen boven het ego. Daarna beginnen wij aan de telling van de 49 dagen (Omer-telling), tot aan Shavuot, tijdens die telling bevrijden wij ons van ons ego en rijzen wij naar het niveau van Bina. De zuivelproducten die wij tijdens Shavuot eten, symboliseren liefdevol geven: een periode vol Licht.

Dat is de reden, dat wij tijdens Pesach de ‘linkerlijn’ verlaten en tijdens Shavuot het begin van de ‘rechterlijn‘ ontvangen. Dan ontvangen wij de Torah, de betekenis daarvan is de ‘middellijn’. Dan kunnen wij ons ego met de kracht van de Torah verbinden, met het Licht dat wij van Bina ontvangen, het Licht dat corrigeert, en wij bouwen verder aan onszelf.

Shavuot lijkt licht en ‘luchtig’: we dragen witte kleding en we eten melkproducten, dit alles symboliseert geven, Licht en de ‘rechterlijn’. Een mens heeft daarvoor nog niet de kelim (vaten) ontvangen, hij heeft het ego nog niet ontdekt. Het eerste contact met de ‘rechterlijn’, met het Licht, is pas werkelijkheid als wij het kunnen realiseren in de ‘middellijn’, die we zelf moeten bouwen. Een mens neemt van de ‘linkerlijn’ de delen die hij kan verbinden met de ‘rechterlijn’ en met de hulp van het Licht vervolmaakt hij deze verbinding, doordat hij een ziel ontvangt, een kli die hem in staat stelt om te geven.

Elke feestdag symboliseert een bepaald niveau, waarop wij – nadat wij de voorgaande periode van ontwikkeling in één lijn hebben beëindigd – naar de andere lijn gaan om zo de derde lijn te vormen. Vanuit de manier waarop wij de werkelijkheid waarnemen, plaatsen wij deze drie lijnen op de tijdlijn.

From the 3rd part of the Daily Kabbalah Lesson 5/24/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik Ohr Hassadim (het Licht van Geven) bereiken?

Antwoord: Ons verlangen bepaalt alles, het Licht verandert niet. Alle veranderingen vinden uitsluitend in de mens zelf plaats: waar richt hij zijn verlangen op en – wat dit betreft – wat voor kracht heeft hij nodig. De mens ontvangt in overeenstemming met wat hij nodig heeft.

Wij zijn altijd onder de invloed van Licht, maar Het is heel zwak. Wij stemmen niet overeen met dit Licht, we voelen niet dat we Het missen en daardoor nemen we Het niet waar.

Licht is een kracht, Het beïnvloedt ons naarmate wij eraan gelijkvormig zijn of tegengesteld. Daarom is het Licht van Pesach (Pasen) een enorm groot Licht, maar Het is niet openlijk zichtbaar.

Wij denken dat wij over Licht kunnen spreken als wij Het buiten onszelf waarnemen. Er is echter niets buiten ons: de hele wereld is in ons. Daarom spreken we van het Licht van denken en het Licht voelen, dat ons hart en onze gedachten opent.

Er wordt aan ons een uitgestrekte wereld onthuld, die om ons heen lijkt te zijn, maar in feite in ons voelen en denken aanwezig is. Licht is de kracht van de onthulling in ons voelen en denken.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/2/12, Shamati 59

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Waarneming - Geen reacties→

Wanneer we in de wereld van geven geboren worden, maken we er eerst kennis mee, zoals iemand die aan een nieuwe baan begint en wat tijd krijgt om te wennen en de nieuwe werkplek te leren kennen. Tijdens die periode wordt hem alleen maar geleerd wat er gedaan moet worden, dat leert hij en verder produceert hij nog niets.

Je kunt het ook vergelijken met een klein kind, dat alleen maar hoeft te luisteren en te leren, dingen te bekijken en ervaringen op te doen. Het maakt niet uit of hij fouten maakt of rare dingen doet. Dan wordt hij gecorrigeerd. Dit betekent, dat er in de geestelijke wereld eerst met ons als kleine kinderen wordt omgegaan.

Dit alles komt, nadat we grote inspanningen hebben geleverd om de Machsom (de barrière) over te gaan en we in de nieuwe wereld van geven gaan leven. Met betrekking tot al ons eerdere werk heet de tijd na onze geboorte ‘parkeren’ en Chanukah symboliseert dit (‘Chanu-kah’– zo geparkeerd). Een mens bereikt een aangename situatie. Hij spant zich nog steeds in, maar het zijn een ander soort inspanningen, namelijk: om de goede wereld te leren kennen.

Hij werkt standvastig aan zijn ego. Het is vergelijkbaar met de doortocht door de woestijn, waarover de Torah ons vertelt, een tijd die bedoeld is als voorbereiding en eindigt bij het betreden van het Land Israel.

Chanukah betekent: werken met het Licht van Hassadim, in de staat van kleinheid. We moeten leren om het verlangen om te ontvangen, dat nu wordt onthuld, te verbinden met krachten van geven.

In geven om te geven maken we geen gebruik van de volledige diepte van dit verlangen, maar toch is het al in ons aanwezig. Als een baby: hij heeft benen, hoewel hij nog niet kan lopen, hij heeft hersenen, hoewel hij nog niet heeft geleerd om te denken zoals een volwassene. Een pasgeboren baby kan nog niets zien of horen, maar hij heeft al ogen en oren.

Een baby heeft dezelfde organen als een volwassene. Het enige wat hij nog niet heeft zijn tanden. Tanden staan symbool voor de kracht om dingen, die een mens nog niet begrijpt, duidelijk te krijgen. ‘Melktanden’ groeien pas na enige tijd, zij worden alleen gebruikt om het Licht van Hassadim (melk symboliseert het Licht van Hassadim), in de staat van kleinheid, te gaan begrijpen.

Als hij groter wordt krijgt hij blijvende tanden, waarmee hij in staat zal zijn om het Licht van Hochma, dat zijn kli (vat) om te ontvangen vult, ‘te kauwen’, er duidelijkheid over te krijgen en om de ‘smaken’ van het Licht te ervaren.

Chanukah is het eerste deel van onze toelating tot de geestelijke wereld, de hogere wereld, namelijk de ‘wereld van het geven’. Dit is ‘geven om te geven’, waarbij we al onze verlangens naar het niveau van wederzijds geven verhogen en we leren hoe dit systeem werkt. We zijn erin opgenomen als kleine kinderen die in de grote wereld leven en leren om samen met de volwassenen iets te doen, om met hen te spelen.

Dit heet ‘parkeren’, omdat een mens tot nu toe, in de tijd van voorbereiding, hard heeft gewerkt aan zijn egoïstische verlangens. Daarna, wanneer hij van het niveau van ‘geven om te geven’, (Hafetz Chesed), de volgende fase binnentreedt, het niveau van de liefde, namelijk het Land Israel, gaat hij opnieuw werken met zijn kelim om te ontvangen.

Chanukah is dus een ‘spiritueel’ feest en de symbolen ervan zijn olie en licht.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/22/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Feestdagen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Wat is de betekenis van het wonder, dat tijdens Chanukah gevierd wordt, als we spreken over het innerlijk werk?

Antwoord: Er zijn verscheidene wonderen die tijdens het innerlijk werk plaatsvinden. Het eerste wonder is de uittocht uit Egypte. Het tweede wonder vindt plaats tijdens Chanukah en het derde tijdens Purim.

Een wonder is een omkering in de wijze, waarop een mens de werkelijkheid waarneemt. De werkelijke realiteit, waarin ik me bevind, is onveranderlijk, het is de wereld Ein Sof (Oneindigheid). Er vinden echter zulke revolutionaire veranderingen in mij plaats, dat ik een nieuwe waarneming ontvang, een nieuwe natuur, zo’n drastische verandering, dat ik de hele wereld op een andere manier waarneem.

Dit kun je vergelijken met een baby, die uit de moeder te voorschijn komt in een grote, lichte wereld, die door zijn geboorte zichtbaar wordt. Dit is een wonder, omdat het niet de gewone voortgang is van de bestaande groei van de foetus, maar het betekent een totale omkering en een uitgang, die leidt naar een nieuw niveau van waarneming. Deze transformatie kan alleen plaatsvinden door de invloed, die het Licht op ons uitoefent.

Als het Licht het rijzen van mijn verlangens naar de eerste tien Sefirot beëindigt, word ik op een nieuw niveau, in de nieuwe tien Sefirot, geboren, op het volgende niveau.

Er zijn verscheidene omkeringen als deze: de eerste vindt plaats als we van een periode van voorbereiding naar de nieuwe wereld gaan, over de Machsom heen, en we in een kleine, spirituele staat beginnen te werken. Na dit wonder van de uittocht uit Egypte, vindt er een geleidelijke opgang plaats: de staat bij de berg Sinaï en de onthulling van de hogere Kracht, het wonder van Chanukah. Dit samen lijkt één proces, dat begint bij de doortocht door de Rode Zee en zo verder. Er vindt een omkering plaats in de wijze, waarop een mens de werkelijkheid waarneemt en dit alles treedt op dankzij een verandering in zijn verlangens, onder de invloed van het Licht.

We spreken van een wonder als al mijn voorgaande verlangens een absolute verandering ondergaan, een totale ommekeer.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/22/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Feestdagen, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→