We beleven een zeer ongewone periode in de menselijke geschiedenis. Vanaf nu zullen alle generaties begeleid worden bij de poging van het waarnemen van de werkelijkheid in ons naar het waarnemen van de werkelijkheid buiten onszelf.

Dat is de reden waarom we zo’n grote leegte in ons voelen, in onze gezinsleven, in onze relaties met kinderen en anderen, in alles wat we doen. Dit wordt niet alleen waargenomen in afzonderlijke, individuele landen, maar in de hele wereld.

De veranderingen die plaatsvinden in de ecologie en het klimaat van de planeet vormen elk jaar een steeds grotere bedreiging. Maar dit alles gebeurt om de waarneming van de werkelijkheid in ons te veranderen en dit roept een zeer onaangenaam gevoel op, het geeft ons de mogelijkheid om uit onze egoïstische wereld te gaan en te ontdekken dat we nu van het waarnemen van het kwaad moeten gaan naar het waarnemen van de goedheid.

En als we bij het verlangen van het geven zouden zijn gekomen, zouden we op een natuurlijke wijze gelukkig zijn, omdat we onszelf niet zouden vernietigen in een geglobaliseerde wereld, waarin we allemaal integraal verbonden zijn.

Integendeel, dan zouden we er in slagen om onze vooruitgang te bevorderen, omdat het de enig mogelijke manier is om te leven en te bestaan, in plaats van elkaar te vernietigen.

Maar totdat we onze houding ten opzichte van onszelf, andere mensen, de wereld en de realiteit in het algemeen veranderen, zal de natuur niet stoppen met het uitoefenen van druk op ons, omdat we de aangegeven grens al overschreden hebben.

Wat zegt Kabbala hier precies over? Het zegt dat, wanneer we ons willen blijven ontwikkelen zonder lijden, we in overeenstemming moeten komen met de hogere staat van de natuur (we hebben geen keuze) en begrijpen dat onze huidige staat erg slecht is.

Dit perspectief geeft ons een kans om ons op een prachtige manier te ontwikkelen en beloont ons met een bestaan in een eeuwige en volmaakte wereld, die hier wordt onthuld door de veranderingen in onze waarneming. Om deze reden moeten we alles wat met ons gebeurt zien als een grote hulp van Boven, van de totaliteit van de gemeenschappelijke natuur, die helpt en ons op deze wijze leidt naar de juiste vooruitgang, hoewel het soms tot uitdrukking komt in onplezierige invloeden.

Maar als we gevoelig zijn voor al dit soort kleine signalen, zullen we goed vooruitgaan, als een slim, gehoorzaam kind dat begrijpt hoe het een gemeenschappelijke taal met volwassenen kan vinden. We hebben werkelijk een geweldig avontuur voor ons, in plaats van een moeilijk leven.

Filed under: Crisis, Innerlijk Werk | Add Comment/Ask Question→