Vraag: U zei dat we steeds weer moeten terugkeren naar de gecorrigeerde staat en die in gedachten moeten houden. Wat is dat voor een staat?

Antwoord: Het gaat erom, dat als iemand een integrale verbinding met anderen bereikt, in een groep die niet al te groot is, hij zich dat herinnert, hij heeft er een indruk van gekregen, een Reshimo (herinnering) genaamd. Dit is een emotionele indruk en deze wordt als een herinnering in hem opgeslagen, het is echter een actieve herinnering.

Dat wil zeggen, dat we deze Reshimo altijd kunnen vervullen, met behulp van elke staat, die erop lijkt en het weer als nieuw kunnen gaan ervaren, opnieuw in de beleving kunnen zijn en meteen de moeiteloosheid, het onbegrensd zijn, de warmte, de veiligheid en de bevrijding van elke crisis, enz. erin kunnen voelen.

Wanneer iemand uit zichzelf begint te treden en zich met anderen verbindt, ziet hij dat alle problemen die hij daarvoor voelde, door hem zo ervaren werden, omdat hij de werkelijkheid op een andere manier waarnam, ‘voor zichzelf’ en niet ‘voor de ander’.

Het belangrijkste is dus, dat er een heel precieze indruk van samenwerking met de omringende wereld en met de omgeving, in een mens achterblijft en dat hij gebruiken leert, waardoor hij vanuit verschillende staten naar deze basis kan terugkeren. Dan zullen we ernaar terugkeren op andere, hogere niveaus – ondanks verstoringen die zich kunnen voordoen – met behulp van allerlei omgevingen en in elke omgeving die maar denkbaar is.

Vraag: Hoe vaak per dag moet iemand teruggaan naar die gecorrigeerde staat?

Antwoord: Hij moet er steeds in zijn. Ik probeer elke staat waarin ik ben, te veranderen in de gecorrigeerde staat.

Vraag: Hoe kan dit zich intensiveren, sterker en krachtiger worden?

Antwoord: Ik kan het versterken door middel van de weerstand die ik voel om ernaar terug te keren. Als ik de weerstand die ik voel eenmaal overwin, wordt dit tot een factor van intensiteit. Mijn ervaringen met betrekking tot samenwerking, de tegenstelling tussen de staten ‘voor mijzelf’ en ‘niet voor mijzelf’ zullen geleidelijk aan duidelijker worden, het verschil daartussen zal groter en sterker worden.

Vraag: Als u dit verschijnsel beschrijft zie ik hierin een individueel proces, maar we zeggen altijd dat het een groepsproces is.

Antwoord: Het is een groepsproces, maar we spreken hier over de inspanning van het individu in het groepsproces. Later, als het proces zich gestabiliseerd heeft tot een groepsproces, zal iedereen een gezamenlijk partnerschap gaan voelen. Dit is de staat waarin individuen tot één geheel worden, zoals vele druppels opgaan in één druppel, waarin geen verdeeldheid wordt ervaren, maar het gevoel van één grote, verenigde druppel.

Maar we hebben het er nu over, dat deze staten voortdurend veranderen: groepen vallen uit elkaar en verbinden zich weer met elkaar. We spreken niet over één groep of over het feit dat de mensheid zo’n groep is geworden. Daarom is het aandeel van mijn werk als individu met mijn omgeving hier het belangrijkste.

From “A Talk on Integral Upbringing” 2/27/12

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: Stel je voor dat een leraar met zijn blinde vlek te maken krijgt en niet merkt dat hij ervan geniet om macht uit te oefenen over mensen en daarvan misbruik begint te maken. Moeten we in dit geval rustig wachten tot deze staten voorbij zijn of moeten we hem beperkingen opleggen?

Antwoord: Als dit plaatsvindt in een gewone psychologische groep, moeten we hem niet inperken, we moeten juist met hem werken zoals met ieder ander. Maar als we in een gevorderde groep zijn, die al verder is dan simpele egoïstische verhoudingen en opvattingen, moeten het voor ons duidelijk zijn, dat de leraar een egoïst kan lijken, een heel vreemd iemand, humeurig en dictatoriaal. Hij kan zo overkomen op zijn studenten, omdat hij zich in werkelijkheid op een hoog niveau bevindt en zich daarom zo gedraagt. Er staat geschreven: “ Spreek geen oordeel uit over je vriend, voordat je zijn niveau hebt bereikt ‘.

Daarom moeten wij altijd goed begrijpen, dat het – wat vrienden betreft – gemakkelijk is om te reageren, omdat we hun staten min of meer wel begrijpen. Maar wanneer het om de leraar gaat, kunnen we zijn staten niet begrijpen, ze kunnen egoïstisch overkomen, dictatoriaal, humeurig of gewillig. Het is mogelijk, dat zijn staten alleen zo lijken te zijn, omdat zijn niveau hoger is dan het niveau waar wij ons op bevinden, wij begrijpen de staten die daaruit voortvloeien niet op de juiste manier.

From a “Talk on Integral Education” 2/27/12

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: U zei, dat er in de lessen tijdens de conventie geen druk is. Wat is het verschil tussen wat er vereist is voor de ochtendles en wat er vereist is voor de lessen tijdens de conventie?

Antwoord: We komen niet naar de conventie om te studeren, maar om te verbinden. Natuurlijk is er ook een studie element in aanwezig: allerlei tekeningen, uitleg over de ‘werelden’, de ‘Sefirot’, ‘Partzufim’, enz. Dit is echter niet de hoofdzaak.

Het belangrijkste is, dat we het volgende niveau van onderlinge verbinding bereiken. De verbinding stopt en vernieuwt zich, stopt en vernieuwt zich, op een zodanige manier, dat deze nieuwe verbinding al op het volgende niveau zal plaatsvinden en sterker zal zijn.

Wij gaan een reeks ontmoetingen tegemoet in Colombia, Chili, Brazilië en New York en we moeten op een zodanige wijze door al deze fasen heen, dat zij met elkaar een gestage opgang vormen, de een na de ander.

From the Virtual Lesson 4/22/12, Preparation to the Congress

Filed under: Congressen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we de ontmoeting met de vrienden tijdens de conventie vorm geven?

Antwoord: De ontmoeting met de vrienden tijdens de conventie, moet met alle groepen over de hele wereld samen plaatsvinden. Jullie kunnen groeten sturen, maar dat mag niet veel tijd in beslag nemen, 15 seconden daarvoor is zelfs genoeg, als er gelegenheid voor is. De groep moet de tijd goed benutten, de focus is helemaal gericht op liefde en verbinding.

De ontmoeting tussen de vrienden moet in de eerste plaats een afspiegeling zijn van de wereldgroep, van dit grote aantal. Bereid een aantal korte opnames voor, zodat iedereen onder de indruk komt van het enorm grote, wereldwijde verlangen, verbonden over de grenzen van de continenten, verschillen, tijd en afstand heen, dan weten we dat we met velen zijn en voelen we, dat we van elkaar afhankelijk zijn en met elkaar verbonden in liefde.

In principe is de betekenis van de ontmoeting met de wereldgroep: onder de indruk raken van elkaar door de grootheid van het Doel, de grootheid van onze kracht en aspiratie.

Vraag: Hoe ziet u de culturele avonden tijdens de conventie?

Antwoord: Ik denk dat er minder gezegd moet worden tijdens de culturele avond en er meer via muziek en songs tot uitdrukking gebracht moet worden, meer melodieën zonder woorden, zodat ze meer internationaal gericht zijn. Hoewel de gastlanden van de conventie hun eigen Zuid-Amerikaanse cultuur hebben, met opzwepende ritmes, moeten ze rekening houden met alle andere mensen. Je kunt de helft van de tijd besteden aan de lokale folklore en de andere helft aan algemene melodieën, die nog beter zonder woorden kunnen zijn, als we gewoon met elkaar de melodie meeneuriën.

From the Virtual Lesson 4/22/04, Preparation to the Congress

Filed under: Congressen, Muziek - Geen reacties→

Vraag: Verandert het werk van de locale groepen nu wij als één collectieve wereldgroep beginnen te werken?

Antwoord: Wij moeten onszelf streng beoordelen en alles zo duidelijk en serieus mogelijk analyseren. We moeten van de Voorzienigheid, van de daden van de Schepper in de wereld, leren in welke mate de wereld correctie nodig heeft en hoe ver wij er nog van verwijderd zijn om hieraan te voldoen, we moeten de brug willen zijn, het kanaal, de adapter, waardoor de correctie plaats zal vinden. Dit moet ons wakker schudden en ons vervullen met grote ernst, verantwoordelijkheid en begrip voor onze taak.

Het is niet aanvaardbaar om alleen rekening te houden met onszelf en onszelf wijs te maken, dat alles prima gaat met ons en dat we wel kunnen wachten. De stand van zaken is heel ernstig en zelfs alarmerend. We kunnen het vergelijken met de waarschuwing van Baal HaSulam vóór de Holocaust. Als het volk Israel (een ieder die Yashar-El heet, die ten diepste verlangt naar de Schepper) zich niet houdt aan de vereiste voorwaarden, veroorzaakt dat toename van de uiterlijke krachten en leidt het tot hun overwinning over de innerlijke krachten.

Want er zijn grote moeilijkheden. De destructieve, kwade kracht, die wij zojuist hebben genoemd, begint over de wereld te regeren. Daarom moet een ieder de groep heel serieus nemen en er grote verantwoordelijkheid voor voelen: dit geldt voor ieder mens in relatie tot de groep, voor iedere groep in relatie tot andere groepen, tot de gemeenschappelijke wereldgroep en tot de wereld, de hele wereld.

We zijn al in een situatie en in een tijd, die het meest kritiek is van de hele menselijke geschiedenis en het is aan ons om te bepalen hoe we verder gaan: door het Licht of door lijden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 4/24/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk - Geen reacties→

Vraag: Wat is de rol van religie in het integratieproces, en is het mogelijk om alle wereldreligies te integreren?

Antwoord: Ik begon mijn beroepsleven als specialist in biomedische cybernetica. Daarna behaalde ik mijn doctorstitel in de filosofie en werd professor ontologie en kennistheorie, dit werk doe ik al vele jaren. Ik zie geen enkel verband tussen religie en de integratie methode waar we nu over spreken.

Over het algemeen hebben religies het over de noodzaak om integraal met elkaar verbonden te zijn, om goed te leven, vriendelijk te zijn voor anderen, de naaste lief te hebben, enz. In werkelijkheid zijn het alleen woorden, maar wordt het niet geïmplementeerd. Bovendien zijn er veel verschillende rituelen in religie en blinde aannames, dit alles komt in onze methode niet voor. Deze methode richt zich op de mens, op alle mensen in de wereld, want de hele mensheid is één geheel en met elkaar verbonden.

Daarom denk ik niet dat er hier ruimte is voor religies. Het is ieders persoonlijke zaak, een religieuze overtuiging is op geen enkele manier in strijd met onze werkwijze. Daarom kun je bij elke religie horen en tegelijkertijd geïntegreerde educatie toepassen.

From the Vilnius Convention 3/22/12, Preliminary Lesson

Filed under: Congressen, Integrale Opvoeding, Religie - Geen reacties→

Vraag: Hoe veranderen de onderlinge verhoudingen tijdens het proces van integrale interactie?

Antwoord: Het ontstaat op een natuurlijk wijze, door de veranderingen die iemand ondergaat. Wij leggen geen enkele beperking op, we zeggen niet tegen onze toehoorders dat ze moeten voldoen aan bepaalde voorwaarden of afspraken, behalve tijdens de les. Om het lesmateriaal op een heldere manier aan te bieden, beperken we ons tot één onderwerp of tot een paar onderwerpen die bij het hoofdthema behoren.

Over het algemeen hebben de deelnemers verschillende ervaringen, van afwijzing tot acceptatie, en dit varieert herhaaldelijk, golfsgewijs. Dit moet allemaal bestudeerd en besproken worden. Wij bieden de lessen graag aan in de vorm van een proces in een rechtszaal, zodat mensen zichzelf maximaal kunnen analyseren.

Stel dat twee mensen, die elkaar niet kunnen luchten of zien, naar de les komen. Ze geven dit toe en willen hun onderlinge verhouding ophelderen. Anders komen ze niet verder en zal dat bovendien de andere mensen van hun groep blokkeren. Zij worden ervoor gestraft, om het zo maar uit te drukken, namelijk in de vorm van een veel sterkere reactie van de kant van de natuur, omdat ze de eenheid van de groep schaden door hun onderlinge verhouding niet uit te werken.

Dus, misschien onder een zekere druk van de leden van de groep – afhankelijk van de soort neergang, waarin ze zich bevinden – kan er een begin gemaakt worden met het ophelderen hiervan. We zijn heel blij als we zulke situaties tegenkomen, als alles kan worden ontward, onderzocht, en worden gecorrigeerd.

From a “Talk on Integral Education” #13, 12/18/11

Filed under: Educatie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Vraag: Sinds de conventie heb ik steeds meer het gevoel, dat we ons moeten concentreren op de ochtendles, op eenheid. Of moeten we meer aan disseminatie doen? Er is iets wat voor mij onduidelijk is, het lijkt alsof alles wat we tot nu toe hebben gedaan, niet voldoende is, dat we er iets anders aan toe moeten voegen.

Antwoord: Alles wat we nu toevoegen moet in de ochtendles gedaan worden! Het is onmogelijk om verder te komen zonder de ochtendles! Zonder dat komen we niet vooruit! De ochtendles is alles – alpha en omega – hiermee heb ik alles gezegd.

Maar naast de ochtendles moeten we al het andere wat we doen in de geest van integratie uitvoeren, dit activeren we voortdurend tijdens de ochtendles.

Het belangrijkste is de dag te beginnen met de les. Zelfs als het voor jou om de een of andere reden niet mogelijk was, moet je toch de dag beginnen met de les, hoe laat je ook opstaat. Besteed op zijn minst een half uur aan de les, anders bestaat de hele dag uit neergang en verlies en zul je heel veel tijd nodig hebben om deze fout te herstellen.

From the Virtual Lesson 2/26/12

Filed under: Congressen, Kabbalah Studie - Geen reacties→

Vraag: Toen ik anderhalf jaar geleden Kabbalah ging studeren, voelde ik hoeveel ik van mensen hield en hoeveel mensen van mij hielden. Nu heb ik het heel vreemde gevoel, dat ik mensen eigenlijk niet zo goed behandel en dat mensen met mij ook niet zo goed omgaan. Ik voel vijandigheid van mensen, zelfs van hen die Kabbalah studeren. Wat moet ik met dit gevoel beginnen?

Antwoord: Als iemand Kabbalah studeert gaat hij of zij door allerlei staten heen. Een mens moet door de staten heengaan waarin hij iedereen haat, wegduwt en het gevoel heeft dat iedereen ook zo met hem omgaat: hem op een slimme manier wil manipuleren, vanuit allerlei bijbedoelingen, enz. Hij of zij gaat door alle staten heen die er maar in een mens kunnen bestaan.

Een mens die uiteindelijk de hogere wereld bereikt, gaat absoluut door alles heen waar de mensheid doorheen gaat. Het individuele en het geheel zijn gelijk, er bestaat dus geen enkel gevoel, niets wat er innerlijk gebeurt, geen enkele innerlijke analyse, waar een mens niet doorheen moet gaan en die hij niet ervaart.

Wij moeten goed beseffen dat we dit alles nodig hebben, zodat wij in onszelf die eigenschappen kunnen opbouwen, die noodzakelijk zijn voor ons evenwicht met de hele wereld.

Daarbij is het echter nodig, dat wij al die gebeurtenissen en gevoelens die we in onszelf ervaren, van een afstand beschouwen. Met andere woorden: ik moet mijzelf van veraf observeren. Wat betekent dat: ‘ik’? Een of ander schepsel dat nu door bepaalde staten gaat, waaraan getoond wordt wie hij is, hoe hij de wereld waarneemt, enzovoort. In dit geval ben ik dus deelnemer aan een experiment. Die ‘ik’ bestaat uit mijn lichaam, mijn eigenschappen, mijn karakter. En wie bestudeert dit experiment dan? Het punt in het hart dat zich buiten mij bevindt. Ik probeer het buiten mij te plaatsen en de onderzoeker te zijn van mijn eigen ‘ik’, en zo vanaf de zijlijn naar mijzelf te kijken.

Als een mens het zo kan doen, levert hem dat veel winst op en komt hij snel vooruit. Wij moeten onszelf absoluut niet identificeren met ons ‘ik’, want dat zijn wij niet, dat is de Schepper! Hij schiep het verlangen en Hij speelt met dit verlangen zoals Hij dat wil. Maar ik moet me niet gedragen als speelgoed. Ik moet uit mijzelf stappen en vanaf de kant kijken naar hoe Hij speelt.

Waarom heb ik dan het gevoel, dat het over mijn verlangen gaat? Om heel goed te begrijpen en te voelen hoe Hij speelt, heb je het gevoel gekregen dat het jouw verlangen is, anders zou je erop neerkijken: “Wat maakt het uit, Hij is aan het spelen met wat dieren en planten en rotsen.” Alles bevindt zich in het domein van de Schepper, één enkele Kracht bestuurt alles. Maar als Hij mij bestuurt: “Oh, maar nu is het een heel ander verhaal!” Kan ik alles wat hij bestuurt zien als door Hem gedaan en niet door mezelf? Het vermogen om een ‘scheiding’ te maken tussen je ik en wie je bent en vanaf de zijlijn naar jezelf te kijken, is een voorwaarde om snel verder te komen.

Jij bent dat dus niet. Kijk gewoon naar wat Hij met je doet. Probeer het!

Als je op deze manier verder komt, ben je in staat om jezelf te verdelen in de onderzoeker (dit punt wordt je rechter lijn) en je egoïsme, dat in tegenstelling daarmee almaar groter wordt in jou (de linkerlijn). Dit is noodzakelijk.

Daarom zeggen we: “Er is geen ander dan Hij”, dan de Schepper. Waarom? Als er nog iemand anders is dan Hij, wil dat zeggen dat ik dat ben. Dat klopt niet. Dan voel ik de werkelijkheid op een incorrecte manier.

“Er is geen ander dan Hij”: dit betekent dat alles – behalve het punt dat Hij mij heeft gegeven (het punt in het hart) – Hij is, en het punt in het hart is mij gegeven om onafhankelijk en autonoom te worden. Dit betekent dat ik dit punt buiten mijzelf plaats, maar al het andere is Hij, mijn karakter, mijn eigenschappen, dat alles is van Hem. Zo moet ik naar alles kijken. Ik moet mezelf identificeren met het punt in het hart. Deze punten heffen we op, boven onszelf, en wij verenigen ze. En al het andere, ons egoïsme, ons lichaam, blijft hier beneden.

Probeer op deze manier voortdurend een scheiding aan te brengen in jezelf, dan zul je geen problemen hebben met de wereld. Natuurlijk ben ik een egoïst en ben ik slecht, ik haat anderen en anderen haten mij. Alles wat aan mij verschijnt, verschijnt via mijn lichaam, dat in werkelijkheid niet van mij is, maar zo laat de Schepper het aan mij zien. Dit is het werk!

From KabTV’s “Foundations of the Integral Society” 2/26/12

Filed under: Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Moeten de vrouwen doen alsof de mannen al op het niveau van Lishma (de altruïstische intentie) zijn?

Antwoord: Nee! De vrouwen moeten niet denken dat de mannen al op dat niveau zijn. Zij moeten hen als kinderen zien: wij spelen dit spel allemaal met elkaar. Zij gaan met de mannen om zoals een moeder met haar kinderen omgaat en een vrouw die haar man naar zijn werk stuurt.

Er wordt gezegd dat er achter iedere succesvolle man een vrouw staat en dit is werkelijk waar. Op een andere manier is het onmogelijk. Op die manier willen wij succesvolle mannen worden!

From the Vilnius Convention 3/23/12, Lesson 2

Filed under: Congressen, Groepswerk, Innerlijk Werk, Vrouwen - Geen reacties→