Vraag: Wat betekent dat: je verenigen met de Schepper?

Antwoord: Met de hulp van de vrienden en de studie en dankzij het omringende Licht, verkrijg ik een sterk verlangen naar de Schepper, verlangen om te geven aan Hem, om in geven te zijn, niet langer verbonden met mijzelf, mijn ‘ik’ bestaat dan niet meer, ik ben helemaal in deze eigenschap van geven. Dan ontdek ik, dat ik gelijk word aan Hem, want Hij is uitsluitend het verlangen om te geven, Hij is geen lichaam, geen object, geen entiteit.

Zo begint de Schepper Zich meer en meer aan mij te onthullen als een eigenschap van gevende Kracht, die het Heelal bestuurt. En wanneer ik boven mijzelf uitstijg en mijn ik loslaat, ontdek ik dat ik in wezen een kracht ben, een verlangen, het grote verlangen zelf. En dan voel ik mijn lichaam niet meer, ik voel ik dat er slechts twee gemeenschappelijke verlangens bestaan: dat van Hem en dat van mij.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/9/12, Shamati #16

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gelijkvormigheid met de Schepper - Geen reacties→

De Schepper is Eén, Uniek, één Kracht. Zoals er geschreven staat: “Er is geen ander dan Hij”. “Ik heb mijn HaVaYah niet veranderd”, of “Het Licht is in absolute rust”. Het gaat allemaal over één essentie.

Onze realiteit kan alleen bestaan, als we gescheiden zijn van de Ene en ons buiten Hem bevinden. Maar in werkelijkheid bestaat er niets dan de Ene. Altijd doet zich de vraag voor: “Als er geen ander is dan Hij, wie zijn wij dan?” Maar eigenlijk bestaan wij niet. Onze hele werkelijkheid bestaat in onze verbeelding, totdat wij terugkeren naar de Ene: één verlangen en één Licht, zoals er geschreven staat: “Hij en Zijn Naam zijn Eén”.

Dan verdwijnt alles, behalve de Ene. Het hele proces waar wij doorheen lijken te gaan, buiten de Ene, bestaat alleen in onze verdorven waarneming, afgescheiden van de ware realiteit, in verborgenheid, in een verstoorde perceptie. Dit moeten wij corrigeren: van onze bedrieglijke zienswijze, waarin er twee zijn, moeten wij ons naar de waarheid keren, waarin er alleen maar Eén is.

Deze Ene is het enige wat bestaat en regeert. Wij moeten begrijpen, dat de wereld die wij zien, waarin veel verschillende schepselen bestaan, als een droom is, een optische illusie. Alsof wij onze blik niet kunnen focussen en daardoor de juiste gedachte en het juiste gevoel niet kunnen vinden. Het is alsof wij in de mist verdwaald zijn, in verwarring, en daardoor voelen wij de wereld op deze manier.

Hoe kunnen wij nu terugkeren naar de waarheid, waarover in de wijsheid van Kabbalah gesproken wordt, de “Wijsheid van de Waarheid” genoemd, namelijk de methode die ons naar de waarheid leidt? Hoe kunnen wij terugkeren naar de ware, volledige en correcte waarneming? Waarom zijn we met zo velen en bevinden wij ons in deze bedrieglijke, verwarde staat en keren wij dan terug naar de waarheid: naar de Ene?

Kabbalisten schrijven, dat wij van imperfectie naar perfectie gaan en dat wij zo de Ene bereiken. Dank zij dit gegeven wordt de Ene onthuld en verschijnt er een andere werkelijkheid.

Nu is het nog onmogelijk om het uiteindelijke Doel te herkennen en te beseffen hoe verheven het is. Maar wij proberen ons toch enigszins het verschil voor te stellen tussen ieders privé verlangen en gedachte en het verlangen en de gedachte die verbonden zijn met het concept “Eén” en eraan toegewijd zijn.

De eenheid die wij, dankzij onze verbinding bereiken, is niet een simpele combinatie van de krachten van veel mensen die samenkomen. Het is een toenemende kracht, niet in kwantiteit en zelfs niet in kwaliteit. Hier werkt de wet van gelijkvormigheid. Als wij ons met elkaar verbinden, omdat wij geven willen bereiken, boven onze huidige natuur willen uitstijgen, bereiken wij – volgens de wet van gelijkheidvormigheid – het concept Eén, dat gelijk is aan de Schepper.

Als wij ons zomaar met elkaar verbinden, worden we een gewone groep, zoals een groep voetbalfans of soldaten in het leger, die het totaal van de krachten van alle leden krijgen. Maar hier gaat het juist niet over de som van de individuele krachten. Niemand komt hier met de bedoeling om zijn eigen kracht, ego, verstand en verlangen te verbinden met de eigenschappen, verlangens, krachten en hersenen van anderen.

Een ieder stijgt juist boven zijn denken en voelen uit en zo verbinden zij hun verlangen om boven de rede uit te stijgen, boven zichzelf. Dan zijn zij opgenomen in het concept van “Eén”, “de Schepper” genaamd en verkrijgen zij één verstand en één gevoel. Dit ene verstand en verlangen begint hen te besturen.

Daarom hebben alle wijzen en Kabbalisten één verlangen en één gedachte, hoewel het lijkt alsof zij verschillende meningen naar buiten brengen en zelfs redetwisten (zoals het Huis van Hillel en het Huis van Shammai). Maar zij debatteren alleen om het concept “Eén” te verhelderen, om te zien hoe ieder mens het vanuit zijn gezichtspunt voelt, daarna stijgt hij er bovenuit en ontdekt hij deze Ene.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/2012, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenwording met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik weten of het verlangen, dat in mij gewekt is, aan mij toegeschreven wordt? Want tenslotte komen al mijn verlangens van buitenaf naar mij toe en ik denk op een bepaalde manier, omdat iemand anders mij daartoe aanzet.

Antwoord: Als je tegen je verlangen in bij de groep komt en door anderen een inzicht krijgt, wordt dit aan jou toegeschreven. Het betekent namelijk dat jij dit inzicht zelf hebt willen bereiken, je hebt dit verdiend door je eigen inspanning. Met je eigen kracht haal je het uit je omgeving en dan wordt het beschouwd als iets van jou, als jouw spirituele kli (vat).

Want jij hebt je ingespannen om je te verenigen met de vrienden. De verbinding voel je in jouw verlangen, in het grote verlangen dat je hebt ontvangen. Dit grote verlangen is de toevoeging aan je eigen verlangen.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/16/12, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Wij bevinden ons in een staat, waar alleen het ‘gebed van de armen’ ons kan redden. Dit betekent dat een mens niets heeft en hij heeft ook niets nodig, op één ding na: zijn ziel weer tot leven brengen. Dit is het enige waar hij om vraagt.

Wij gaan naar de woestijn, die een afspiegeling is van onze innerlijke staat, want de woestijn betekent armoede. En wij wensen niets, behalve het vinden van het punt van aanraking met de Schepper, om onze ziel weer tot leven te brengen.

We kunnen echter ook alle voordelen van ons huidige niveau ontvangen, in plaats van de druppel van versmelting met het hogere niveau, dat wij altijd de Schepper noemen, in vergelijking met ons lagere niveau, de schepping.

Het ontbreekt ons aan verlangen naar het hogere niveau, een verlangen om ons te verenigen met de Hogere, om te voelen dat wij ons in Hem bevinden, zoals een zaaddruppel die zich begint te ontwikkelen.

Dit moet onze intentie zijn als wij uit Het Boek De Zohar lezen.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/6/12, The Zohar

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Zohar - Geen reacties→

Als er geen verlangen in het hart van een mens aanwezig is, valt hij in slaap en wordt hij in spiritualiteit als dood beschouwd. Spiritualiteit begint namelijk als het door het verlangen gewekt wordt. Het verlangen komt nooit vanzelf.

Als een mens door Boven gewekt wordt en plotseling een verlangen in zijn hart voelt, een onbekend verlangen, komt dit alleen van de Hogere. Dit is het enige dat van Boven naar ons toekomt. Hoewel het kan lijken alsof een mens verder komt met het ene verlangen dat hem als een geschenk van Boven is gegeven, kan hij dat niet alleen. Dan zou het verlangen, op dezelfde manier als het gekomen is, verdwijnen zonder enig spoor na te laten.

Wij moeten ons inspannen om helder te krijgen waar ons verlangen vandaan komt. Het kan van de groep komen, van een vriend, van een indruk die we opdoen, van een bepaalde gebeurtenis of vanuit een herinnering. Een mens schrijft dit alles aan zichzelf toe, omdat hij niet weet en voelt dat het van buitenaf naar hem toekomt. Hij moet onderzoeken en checken of hij er – voordat hij het verlangen voelde – krachtig naar op zoek was. Probeerde hij het te bereiken? Als er geen enkele verbinding te vinden is, die het voorgaande ogenblik verbindt met het moment dat het verlangen aan hem verschijnt, is dit verlangen niet van hem, maar het ging alleen maar door hem heen en behoorde niet tot hemzelf.

Dit verlangen geeft hem geen correctie, maar het is meer iets als een oefening die we aan een kind geven, zodat hij kan leren. Het maakt echter geen deel uit van zijn persoonlijke ontwikkeling. Voor een kind is een voorbeeld en zijn bereidheid om te oefenen voldoende, maar dat geldt niet voor ons. Onze vooruitgang vindt uitsluitend plaats door ons eigen verlangen.

Dat wil zeggen dat ik moet oefenen, met mijn omgeving en de boeken, in situaties waarin ik dat niet kan en er ook geen enkel verlangen naar had. Juist in zulke situaties moet ik oefenen en proberen om enigszins wakker te worden.

Hierbij is het heel belangrijk om volgens een vast schema te werken, zodat ik steeds weet wat ik te doen heb. Dan denk ik eraan en verplicht ik mezelf ertoe. De wederzijdse zorg voor elkaar in de groep kan mij hierbij ook helpen, ik word zo steeds herinnerd aan wat ik aan mezelf en de groep verplicht ben.

Ik kan extra steun krijgen, als ik een systeem om me heen bouw dat me voortdurend herinnert aan het belang van spiritualiteit en me helpt om ernaar op zoek te gaan.

Zelfs als ik er door Boven aan herinnerd word op een manier die ik niet begrijp, door de ‘directe en indirecte invloed van de Schepper’, op de verborgen wijzen waarop de Schepper werkt, moet ik er later zelf mee verdergaan, totdat ik mijn eigen verlangen ontdek.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 1/11/12, The Zohar

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Verlangen, Zohar - Geen reacties→

Het niveau waarop een mens zich bevindt bepaalt volkomen zijn gedachten en gevoelens. We kunnen nergens aan denken, niets begrijpen, voelen, plannen of verlangen dat zich buiten dit niveau bevindt. Alles wordt bepaald door onze staat, door de hoogte die we hebben bereikt.

Het verlangen om te ontvangen werkt afhankelijk van de hoeveelheid Licht die erin onthuld is: van de maximum hoeveelheid in de wereld Ein Sof (Oneindigheid) tot één van de 125 niveaus die van daaruit neerdalen, waardoor het Licht vermindert en zo het verlangen om te ontvangen steeds minder beïnvloed wordt. In de mate waarin het Licht minder wordt, wordt het verlangen troebeler, corrupter en de eigenschappen ervan zijn steeds verder verwijderd van het Licht.

Als het Licht op het verlangen schijnt, ontdekt het verlangen de eigenschap die het heeft: egoïsme. Alles hangt af van de kracht van het Licht, dat geeft aan het verlangen.

We moeten ons niet focussen op ons fysieke lichaam of onze gedachten, maar ons alleen bezig houden met de verlangens die door het Licht gecorrigeerd moeten worden. Omdat de staat van het verlangen volkomen afhankelijk is van het Licht dat erop schijnt en het op een zekere hoogte stabiliseert, moeten we alleen denken aan de invloed, die het Licht op ons heeft: hoe kunnen we constant proberen om ons onder de invloed van het Licht te plaatsen, op de maximale en meest optimale manier.

Ik weet niet hoe het Licht mij zal beïnvloeden en waar Het vandaan komt. Ik moet alleen doen wat Kabbalisten ons adviseren en handelingen uitvoeren, die de weg naar het Licht openen, waardoor Het mij kan beïnvloeden, dan zal ik veranderen. Als ik dat niet doe, zal ik niet veranderen.

De belangrijkste raadgeving is, dat ik mij met mijn omgeving verbind en met de boeken, volgens de instructies van de leraar. Zo open ik mezelf voor de invloed van het Licht en daar hangt alles vanaf. Het Licht zal het verlangen beïnvloeden en het nieuwe verlangen zal nieuwe gedachten brengen, begrip en gevoelens en zal mij de wereld opnieuw laten ontdekken. Dit alles moeten we in ons verlangen voelen.

De verlangens van een mens en zijn hart zijn volkomen afhankelijk van de invloed van het Licht. De verbinding die een mens heeft met de Sefirot, wordt bepaald door het niveau waarop het Licht hem bereikt en zijn verlangen corrigeert. Dit bepaalt de hoogte van zijn spirituele ladder. De Sefirot zijn de eigenschappen van het Licht, waarin Het zich kleedt als Het door de werelden neerdaalt om te geven aan het verlangen van een mens.

Het Licht gaat door filters heen, die bepaalde eigenschappen hebben en onder de invloed van het Licht begint het verlangen te veranderen. In plaats van het gewone verlangen om te ontvangen, dat geen enkele bekwaamheid heeft en geen richting, is er een cocreet verlangen dat tot een zeker niveau behoort en op het Licht lijkt.

Deze verlangens kunnen reeds de benamingen van de Sefirot krijgen, omdat ze ‘schijnen’ als ze de handelingen van het Licht nauwkeurig willen herhalen. Dit betekent, dat de Sefirot zijn gekleed in het verlangen en een mens begint de vorm van de Sefirot te verkrijgen, de vorm van het spirituele lichaam en zo wordt hij gelijkvormig aan het Licht.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 11/14/2011, Shamati #68

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Op het moment dat we de hal van het Congresgebouw binnenkomen, waar de Conventie gehouden wordt, moeten we ons meteen verbinden met het grote, collectieve verlangen, klaar zijn voor de verbinding en verwachten dat het hier en nu zal plaatsvinden! We moeten eraan denken dat het noodzakelijk is dat het hier en nu gebeurt (zoals gezegd wordt dat we de komst van de Messias iedere dag verwachten). Dit brengt de actie tot leven en het gebeurt werkelijk.

Het is niet voldoende om alleen maar naar de Conventie te gaan, we moeten ons voorbereiden. Het is een goed idee om het materiaal voor de Conventie te bestuderen. Ik ben niet van plan om jullie daar met nieuwe ideeën te verrassen. Integendeel, hoe vertrouwder jullie met het materiaal zijn en hoe meer ik spreek over schijnbaar bekende dingen, met betrekking tot het verlangen dat gericht is op wat je hebt gelezen, gehoord en bestudeerd, hoe beter ik in staat zal zijn om werkelijk nieuwe uitleg te geven.

Ik zie heel graag mensen op de Conventie die het materiaal begrijpen en voelen en bij voorbaat weten wat ik ga zeggen. De topics van de lessen en de bronnen waarop ze gebaseerd zijn kan een ieder vinden in het voorbereidingsmateriaal voor de Conventie. We moeten het bestuderen, zodat er geen verrassingen zullen zijn. Onze vooruitgang moet innerlijk plaatsvinden, door ons met elkaar te verbinden en nieuwe staten te ontdekken.

Dit is de vooruitgang waar het over gaat. De woorden van het materiaal kunnen hetzelfde zijn, maar de indruk die zij achterlaten en de diepte die zij onthullen zullen nieuw zijn. Wij zullen ze op een nieuwe manier en op een nieuw niveau voelen.

We moeten het materiaal en de songs uit ons hoofd kennen, zodat dit voor ieder van ons bekend zal zijn. Dit is heel belangrijk. Als we ergens van geproefd hebben en we het opnieuw proeven, ervaren we het als aangenaam en weer nieuw. Als we echter iets voor de eerste keer proeven, ervaren we nog niet veel van de smaak.

Over een zonde wordt hetzelfde gezegd: de eerste overtreding wordt niet als een zonde beschouwd, omdat een mens dan nog niet weet wat er zal gebeuren en alleen een eerste poging doet. Maar als iemand ervan heeft ‘geproefd’ en ermee verder wil gaan, zoals Adam die over de vrucht van de Boom der Kennis zei: “Ik at ervan en ik zal er meer van gaan eten!” is het een probleem.

We moeten het materiaal voor de Conventie van tevoren ‘proeven’, zodat we er op de Conventie zelf ‘meer van gaan eten’ en dan de werkelijke smaak ervan zullen ontdekken. Het is niet genoeg om een halve pagina te lezen en dan te denken dat we klaar zijn. Het is nodig dat we de vaten bouwen, ons waarnemingsmateriaal, en dit vormen zoals we deeg kneden en verwarmen. Zo moeten we onszelf verwarmen. De algehele voorbereiding bepaalt of we iets wel of niet zullen voelen.

Hoe beter we voorbereid zijn, hoe eerder we een bepaalde staat zullen kunnen bereiken, in zowel voelen als denken. Als hart en verstand op de juiste wijze hun werk doen, zullen we tot onthulling komen.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/2/2011, “The Love for the Creator and Love for the Created Beings”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Hoe kunnen we, praktisch gezien, onze vonken verenigen op de Conventie in december?

Antwoord: Als je op de Conventie komt, moeten de vonken al verenigd zijn. Dat is de bedoeling van de voorbereiding.

Waarom ga ik naar de Conventie? Ik ga erheen om innerlijke eenheid met anderen op te wekken met behulp van verschillende externe acties, om samen te zijn in die spirituele kli (vat), waarin wij allen wachten op de onthulling van de Schepper. Onze gehele voorbereiding is gericht op de eenwording van die vonken.

Al mijn verlangens en gedachten zijn gericht op het Doel, op de onthulling van de spirituele wereld, het hogere niveau, eeuwigheid en perfectie, op iets dat groot en grenzeloos is. Ik moet al mijn hoop daarop richten en deze hoop verenigen met anderen. Alleen door ons verlangen naar het hogere niveau samen tot eenheid te brengen, zullen we de gemeenschappelijke kli voelen, die door deze individuele impulsen en het Licht, dat deze kli vult, gevormd wordt.

Dit is de voorbereiding: naar de Conventie komen met een verlangen dat al gevormd is, duidelijk is en innerlijk in je brandt.

From the 4th part of the Daily Kabbalah Lesson 11/10/2011, “Matan Torah (The Giving of the Torah)”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Waar komen de hogere wereld en deze wereld met elkaar in contact?

Antwoord: Onze wereld en de hogere wereld ontmoeten elkaar in de verlangens van andere mensen, in hun verlangens die ik kan verbinden met de mijne, zodat ze worden als die van mij. Daarom is er het voorschrift: ‘Heb je naaste lief als jezelf’.

Mijn oorspronkelijke verlangen is niet meer dan een punt. Ik kan er niets in ontvangen, het heeft geen volume. Als ik het verlangen van de ander met mijzelf kan verbinden en het kan accepteren als mijn eigen verlangen, ga ik op een heel interessante manier te werk: ik vraag of ik het Licht mag ontvangen om het verlangen mee te vullen. Het Licht komt, stroomt door mij heen en ik vervul dat verlangen. Wanneer ik mijzelf, op dezelfde manier, met een nog groter verlangen verbind en met steeds meer verlangens, bereik ik de wereld van Ein Sof (Oneindigheid).

De wereld van Ein Sof bestaat uit alle punten in het hart. Dan stroomt al het Licht van Ein Sof door mij heen en ik voel dit Licht in alle anderen, in – ogenschijnlijk – verlangens van anderen, die van mij werden, omdat ik ze met mijzelf verbonden heb.

Dit maakt de betekenis van het voorschrift: ‘Heb je naaste lief als jezelf’ duidelijk: ‘jij’ (een egoïst) ‘hebt je naaste lief’ (alle anderen, zodat zij je naasten worden) ‘als jezelf’ (verbindt hun verlangens met jezelf).

Dan zal je al het hogere Licht door je heen laten stromen. Je zult het ontvangen in de verlangens, die je met jezelf hebt verbonden: het zijn die van jou. Op deze manier bereiken we eeuwigheid, volmaaktheid, de wereld van Ein Sof. Hierover gaat ons gehele werk.

From the Sunday Virtual Lesson Series 9/4/2011

Filed under: Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→