Vraag: Als alleen het verlangen werd geschapen, wat is dan de intentie? Is dat ook een soort verlangen?

Antwoord: Nee, dat is niet zo. Intentie komt van de Schepper. Iedereen heeft een punt in het hart: “het deel van de Schepper dat ons van Boven is gegeven”.

Het is namelijk zo, dat we het resultaat zijn van het breken. Vóór ons bestaan was er een systeem van oneindigheid (Ein Sof), waar het hele verlangen en het Licht één waren. Daarna ondervonden we het systeem van het breken van de Kelim (vaten).

Wat heeft het ons opgeleverd? Nu we hier in de materiële wereld zijn, hebben we nog steeds verlangen, maar in plaats van het Licht, zijn er nog slechts vonken. Ons verlangen is gebroken en handelt uitsluitend met een egoïstische bedoeling om te ontvangen. In de loop van de geschiedenis, van generatie op generatie, van leven naar leven, heeft het zich ontwikkeld op het levenloze, vegatieve, en dierlijke niveau.

Ten slotte, tijdens één van deze levenscycli, bereikt men de laatste fase, wanneer een punt, een Lichtvonk, het deel van de Schepper dat van Boven gegeven is, in iemand tevoorschijn komt. “En ik?” vraagt het, wanneer het zich bewust wordt van het leven en dit gebeurt wanneer men een innerlijk conflict voelt.

Op het dierlijke niveau komen zulke innerlijke conflicten niet naar boven, omdat we ons op dat niveau ontwikkelden door instinctieve impulsen en driften. We wilden anderen tot het uiterste gebruiken om te slagen in alles wat we deden.

Alle mensen, jong en oud, streven ernaar om het beste uit deze wereld te bemachtigen. Ze bestaan slechts in één verlangen: de wil om genot te ontvangen. Ze denken dat dit het waard is om voor te leven en stellen geen vragen naar iets groters dan dat. Immers, vragen groeien van binnenuit, vanuit de innerlijke vruchtbare grond en tot die tijd zijn we slechts zoogdieren. Wij zien belangrijke kwesties door het prisma van ons verstand en verschillende overtuigingen.

Dit gaat door tot de mens wanhoopt van verlangen, totdat zijn of haar punt in het hart zich ontvouwt, wat onze generatie kenmerkt. Dus, het punt in het hart is het begin van de ziel. Dit brengt de menselijke ontwikkeling op gang.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/7/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Evolutie, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Vraag: Als we egoïsten zijn, betekent dit dat ieder eventuele verlangen om te geven een illusie is?

Antwoord: Het is een totale illusie, een absolute leugen. Als ik aan iemand denk, denk ik over mijzelf met toevoeging van een pseudo verbinding met een ander persoon. In het echt, bestaat het niet, er is niemand anders. Al mijn waarnemingen en indrukken blijven in mijn verlangen, en dit is de enige premisse waarop ik een berekening kan maken.

Vraag: waarom zitten we hier dan en hopen we dat we willen geven? Hoe kon een dergelijke wens in ons ontstaan?

Antwoord: Dit komt omdat onze verlangen in staat is om zichzelf te ervaren als zodanig diep van binnen terwijl aan de buitenkant het kan voelen als niet het zelf, maar iemand anders. Niets was gebroken, maar de gedachte, de bedoeling, het idee dat we allemaal versnipperd en losgekoppeld zijn. Verlangens zelf, kunnen niet breken, het was de intentie dat brak, het besef van eenheid.

Daarom vallen we in de illusie dat dat ene verlangen dat door de Schepper is gesplitst, gebroken en verdeeld is over meerdere stukken. Deze illusie wordt weergegeven in het verlangen zelf.

We hebben interne Kelim (verlangens, vaten) de “wortel”, “ziel”, “lichaam “waarin ik mijn “zelf “ervaar. Bovendien heb ik een externe Kelim, een “een bekleding” en een “kamer” die ik waarneem als niet “mezelf”. Wanneer ik mijn bekleding afscheur zal ik het niet uitschreeuwen van de pijn. Ik voel mijn omgeving niet, ondanks het feit dat dit ook mijn verlangen is. Zulke eigenaardigheden, het gebrek aan gevoeligheid verscheen er in.

Stel je voor dat wanneer je het wou, dat je alle Kelim in de authentieke vorm kon voelen. Dan zou iedere realiteit voor jou aanvoelen als je eigen vlees. Sterker zelfs, wanneer iemand een kras op de muur zou maken zou je het uitschreeuwen van de pijn.

Ons probleem is het gebrek aan intentie. De intentie werd beschadigd, en nu zien we niet de verlangens van anderen als relevant voor ons. Het hangt allemaal af van wat er aan iemand is geopenbaard. Onze enige taak is om van binnen te willen integreren. Terwijl ze onveranderd blijven, is de intentie van belang: of het is om te ontvangen of om te geven.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 1/26/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Spirituele verworvenheid komt heel langzaam, want het is de manifestatie van een nieuwe structuur binnen een persoon. We kunnen het ons niet eens voorstellen wat het verwerven van een tweede natuur betekent. Dit bestaat niet en heeft nooit bestaan in onze wereld, in het hele universum, in de hele loop van de geschiedenis is het nog nooit gebeurd.

De natuur die we verwerven wordt heel geleidelijk opgebouwd op basis van vele individuele details en situaties, die in ons verschijnen. Dit is de wijze, waarop het hoge Licht, zorgvuldig, langzaam en onophoudelijk op ons inwerkt.

Er is een incubatietijd in het proces van spirituele verwezenlijking, waarbij er veel werk plaatsvindt op het gebied van de voorbereiding voor de spirituele eigenschappen in de mens. Het gaat hier letterlijk over een nieuwe geboorte.

Maar we worden nu niet alleen eveneens geboren in de spirituele wereld, we moeten door veranderingen gaan op alle niveaus van ons verlangen: 0 (Shoresh, wortel), 1(Aleph), 2 (Bet), 3 (Gimel), en 4 (Dalet). Alleen dan zullen we voelen dat er iets in ons gebeurt. Tot dit laatste niveau 4 (Dalet), gebeurt alles op een onduidelijke manier, die voor ons verborgen is.

Het is alsof we vanaf het nulpunt van de schepping naar een niveau gaan, waarop ons verlangen naar het spirituele Licht langzaam begint te ontwaken. Dit is zelfs niet het werkelijke verlangen, het is een zeker begrip van dit verlangen, een losmaking van wat er ook nu in ons leeft. Eerst vindt dit plaats in iemands gevoelens en dan in het verstand. Zo beïnvloedt het hoge Licht ons.

Daarom is het niet realistisch om te verwachten dat alles in een seconde plaatsvindt, al moet iemand dit met alle macht verlangen. Met andere woorden, elk moment moet voelen als het laatste en als men daar niet in slaagt, laat het dan het begin zijn van het volgende moment.

From the Daily Kabbalah Lesson 11/26/2010, Baal HaSulam, Letter 52

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Kabbalah, de methode van het verwerven van de Hogere Wereld, bevat twee delen:

1. Het eerste deel vertelt ons over hoe we met elkaar verbinden of hoe te streven naar verbinding en eenheid;
2. Het tweede deel vertelt ons over hoe we de invloed of het effect van het Hogere Licht op ons kunnen roepen.

Voordat we beginnen te studeren moeten we doordrongen zijn door de aspiratie onze verlangens te verbinden. Iedere persoon zal dan een veel groter verlangen dan zijn eigen verlangen ontvangen. Hij begint vervuld of doordrongen te worden door gedachten, kwaliteiten en verlangens van andere mensen die net als hij vol verlangen streven naar hetzelfde resultaat en hetzelfde doel. Dit moet onze belangrijkste intentie voor de studie zijn.

Een persoon die zich niet voor de studie op deze manier heeft voorbereid, mist vrijwel alles, omdat de invloed van het Hogere Licht niet naar het verlangen van ieder persoon komt, maar naar de aspiratie die ieder van ons heeft ten opzichte van anderen. Dit betekent onze gemeenschappelijke aspiraties met elkaar verbinden, met iedereen samen zijn in één gemeenschappelijk verlangen.

Als ik me dit ene gemeenschappelijke verlangen voorstel en verlang om hierin te worden opgenomen “als één man,” als vóór het breken van Adam in afzonderlijke zielen, dan zal mijn aspiratie de invloed van het Hogere Licht ontvangen. Dan zal ik echt, als gevolg van deze inspanningen, spirituele verwezenlijking bereiken.

Echter, als ik naar de les kom en luister zonder deze inspanningen, zonder pogingen te maken om opgenomen te worden in het gemeenschappelijk verlangen, dan heeft het Hogere Licht niets waarmee het mij innerlijk kan beïnvloeden. Ik heb niet voor een oppervlak of basis gezorgd die het kan beïnvloeden en daarom zullen al mijn acties uitsluitend formele kennis ontlokken. Dat is het. Ik zal horen en memoriseren wat er geschreven staat in het boek, maar niet meer.

Daarom moet het voor ons glashelder zijn dat het Hogere Licht alleen komt naar gelang onze wederzijdse inspanningen. Ze moeten wederzijds zijn! Daarom is de voorwaarde voor het aantrekken van het Licht naar ons, dezelfde voorwaarde zoals dat was vereist tijdens de ontvangst van de Torah: “te zijn als één man met één hart.” Alleen in dit geval komt het Licht.

Laten we dus proberen om op deze manier te denken.

From the 3rd lesson of the Berlin Convention on 1/28/11

Filed under: Congressen - Geen reacties→

Vraag: Ik begrijp dat de Zohar alleen spreekt over de geestelijke wereld. Maar tegelijkertijd is er een wet van de wortel en de tak. Daarnaast is de materiële wereld een afdruk van spiritualiteit. Dus wat is het verband tussen hen?

Antwoord: Er zijn slechts twee krachten of kwaliteiten in de natuur: het ontvangen en het schenken. Alle mogelijke unificaties en verbindingen tussen hen, creëren hun onderlinge, gemeenschappelijke vorm voor ons.

Wanneer deze gemeenschappelijke vorm een verlangen heeft om voor zichzelf te ontvangen, dan is dit een omgekeerde afdruk van de Schepper en als het een verlangen om te geven heeft, is het een directe kopie van de Schepper. Er bestaat niets anders. Daarom zeggen we dat er niemand anders bestaat dan Hij en in het algemeen is Hij het enige dat bestaat.

Dus wie zijn wij? Wij zijn degenen, die ernaar verlangen om deze vormen, die tegengesteld of gelijk zijn aan de Schepper, te onderscheiden. Deze vormen bouwen het beeld van de Schepper in ons, dat geprojecteerd wordt op ons innerlijke scherm.

We kunnen een kracht op zichzelf niet zien, want een kracht is een vorm van buiten de materie, zoals elektriciteit. Ik kan alleen vertellen dat er elektriciteit aanwezig is, wanneer het een apparaat activeert, wat betekent dat ik het alleen kan waarnemen door middel van bepaalde resultaten.

Ik weet niet wie de Schepper is, maar ik kan Zijn vorm bereiken en als gevolg daarvan, kan ik het zien en realiseren. Ook ik besta in de mate waarin ik de vorm van de Schepper bereik.

De Zohar vertelt over welke vormen van de Schepper ik bereik – goed of slecht, beter of slechter. Bestaat het echt, dat ik slechte vormen van de Schepper bereik? Ja, want ik ben degene die het bereikt en ‘Elke persoon oordeelt naar de omvang van zijn eigen gebrek aan correctie’.

Op mijn innerlijke scherm bereik ik de vormen tussen hoeveel ik in de tegenovergestelde kwaliteit kan zijn en hoe bekwaam ik ben om gelijk te worden aan de Schepper. Dit is het contrast dat ik bereik en het schept het beeld van de Schepper voor mij.

Er zijn altijd twee onderscheidingen in dit beeld: voor en tegen, goed en kwaad, Licht en duisternis. Ik bereik het verschil tussen hen en zonder dit verschil, zou ik dit niet voelen want ik ben schepping.

Via allerlei vormen zoals deze, die ons herinneren aan aardse beelden, toont de Zohar ons de combinatie van krachten, Hassadim en Hochma, receptie en schenking, die het beeld van de Schepper voor mij vormen. Maar ze creëren dit beeld in mij, want nu is het in mijn verlangen en in mijn gevoel, dat de Schepper in deze ongecorrigeerde vormen aan mij verschijnt.

De vraag rijst: maar waarom laat de Zohar mij dit in deze aardse vorm zien? Omdat de Schepper ons in eerste instantie naar deze denkbeeldige realiteit bracht, waar we ons ook Hem voorstellen als onze wereld, met de levenloze natuur, planten, dieren en mensen en waar we allemaal met elkaar verbonden bestaan.

Deze hele droom, die we nu zien, is alleen bedoeld voor ons om er bovenuit te stijgen naar het ware beeld van de realiteit. Daarom beschrijft de Zohar de geestelijke wereld voor ons in deze aardse vorm die we nu voelen. Dan kunnen we in ieder geval beginnen te praten over hogere vormen van de realiteit, die ergens op gebaseerd zijn.

Anders zouden we geen enkele mogelijkheid hebben om het te doen, want we moeten een meetinstrument hebben, een zekere basis om mee te beginnen. Er moet een soort eerste staat zijn en deze eerste staat is onze wereld.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Vraag: Wat is de zin van mijn groeiende egoïstische verlangens?

Antwoord: Hun taak is om je te laten falen, je te laten voelen dat je waardeloos bent, dat je leven vreselijk is, je verlangens verachtelijk zijn en in het algemeen sprekend, dat niets om je heen de moeite waard is.

Daarom is het enige wat je nu nodig hebt voor het Licht je te doen ontwaken. Het Licht zal dezelfde egoïstische verlangens in je doen ontwaken en je laten zien dat ze erger zijn dat ze voorheen leken. Dan zal je echt gaan verlangen om hierboven uit te stijgen en je begint de andere kant van de werkelijkheid boven deze verlangens te onthullen. Maar allereerst moet je beginnen te studeren in een groep, omdat lezingen en live communicatie door niets anders vervangen kunnen worden.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Wij ondergaan samen met de hele wereld een speciale staat. De tijd wanneer de wijsheid van Kabbalah wordt geopenbaard is kritiek voor de geschiedenis van de mensheid.

Tijdens bijeenkomsten, zoals Kabbalah conventies, verlangen we naar de correctie van onze ziel en niemand denkt aan de rest van de wereld. En toch, laten we voor een moment overpeinzen dat we met onze acties het lot van de wereld beïnvloeden. Ik kan deze claim ondertekenen.

We wensen en proberen te verbinden en hierdoor verplaatst de wereld zich qua omvang van verdienste sinds de wereld op zich een vormloze en levenloze materie is die geen kracht heeft. En wij verblijven een paar treden hierboven op het menselijke niveau (Adam) die ernaar hunkert om gelijkvormig (Dome) aan de Schepper te worden. Daarom ligt het lot van de wereld in onze handen.

Dit is de reden waarom het de moeite waard is om geld te besteden en naar zulke Kabbalah conventies te komen en zichzelf in een omgeving te plaatsen die tegengesteld is aan thuis. Deze overweging is ook noodzakelijk: een mens ontvangt het recht om de hele wereld en zijn eigen lot te beïnvloeden.

Op het eerste gezicht: wat zijn we eigenlijk? Toch, de Schepper heeft specifiek deze mensen uitgekozen en heeft ze een mogelijkheid en verlangen gegeven om hier de komen (de Kabbalah Conventie in de Arava Desert) om zich te verbinden. Het is niet makkelijk; ik heb daarom respect voor elke deelnemer die de Schepper heeft gekozen en met de kracht heeft bedeeld. Eveneens heb ik respect voor hem vanwege zijn verlangen en bereidheid om te komen en bij te dragen. Iedere aanwezige persoon is belangrijk en uniek. En dit is de manier waarop we elkaar moeten waarnemen.

We moeten deze speciale mogelijkheid, om ons eigen lot en het lot van de wereld te beïnvloeden, waarderen. En het maakt niet uit dat we nauwelijks de diepe betekenis van het moment herkennen. Ook al is ons verlangen eenvoudig en naïef, het hervormt nog steeds de wereld.

Daarom raad ik u sterk aan om deze tijd zo volledig mogelijk te benutten zodat iedereen zijn hart kan openen en zich wenst te verbinden met de anderen. Deze bijeenkomst heeft immers hele bijzondere mensen bij elkaar gebracht. Laten wij het beste van onszelf geven.

Filed under: Congressen - Geen reacties→

De handeling van het zich ondergeschikt maken kenmerkt het hele pad van de spirituele evolutie. In elke fase annuleert het schepsel zijn verlangen, dat geschapen werd als bestaan uit afwezigheid, en gebruikt dit om gelijk aan de Schepper te worden.

In het begin maakt het zich ondergeschikt in de vorm van een punt met de bedoeling om een enorm verlangen (naar spiritualiteit) te verkrijgen. Waarom? Omdat het verkrijgen van een Kli (spiritueel vat ) het doel is dat geschikt is om de Schepper waar te nemen. In de tweede fase wordt dit verlangen geannuleerd en stijgt men erboven uit.

Afzien van het eigen verlangen betekent het oversteken van de Machsom (de barrière die ons van spiritualiteit scheidt). Nadat het schepsel is opgestegen doorbreekt het zijn eigen verlangen en maakt vervolgens de overgang naar de volgende fase.

Daar aangekomen vernieuwt het schepsel het verlangen en begint zelfs vreugde te ontvangen die hij niet voor zichzelf houdt maar om het terug te geven aan de Schepper; om Hem zijn liefde te tonen en Hem vreugde te bezorgen. Met andere woorden: tijdens de beklimming van de treden van de ladder die naar Gmar Tikkun leidt ( het einde van correctie) ziet het schepsel af van zichzelf.

Het komt hier op neer dat het zichzelf ondergeschikt maken een middel, een handeling en tegelijk een uitkomst of resultaat, is. Met deze hulp gaan we vooruit op de ladder van waarden totdat we de uiteindelijke waarde bereiken wanneer het zichzelf ondergeschikt maken een zo een hoog niveau heeft bereikt dat het resulteert in het gelijk worden aan de Schepper.

Paradoxaal genoeg gebeurt dit door het afzien van zichzelf: wanneer ik mijn punt van bestaan ondergeschikt maak aan het bestaan in afwezigheid (van mezelf) bereik ik de status van de Schepper. Wanneer ik dit als basis gebruik groei ik voortdurend en word ik beïnvloed door het Licht.

In onze fysieke leven voelen we de Schepper niet noch zien we de geestelijke krachten of begrijpen we het doel van de schepping. Ten opzichte van wie moeten we ons dan wegcijferen? Ik maak mezelf ondergeschikt aan de groep hetgeen betekent: aan de leraar, de Kabbalistische teksten en de mensen die net als ik hetzelfde doel nastreven. Ik cijfer mezelf weg in relatie tot hen. Dit houdt geen verband met de verlangens van deze wereld die geen verbinding met spirituele ontwikkeling hebben.

Ik los mezelf op in de groep alsof ik niet besta. Ik behoud alleen het tweede deel (Ain, afwezigheid) van mijn punt van het ‘bestaan in afwezigheid’ ( Yesh mi Ain) en kopieer hun gedachten en gevoelens zonder rekening met die van mij te houden. Door dit te doen krijg ik toegang tot het spirituele systeem en begin ik het omringende Licht te ontvangen dat mij naar de spirituele wereld bevordert.

Filed under: kabbalah voor beginners - Geen reacties→

Vraag: Wat is het verschil tussen de verwerkelijking van het kwaad waar de Kabbalisten over schrijven (daarmee de onwil om met anderen te verbinden bedoelend) en het kwaad dat een doorsnee mens in deze wereld ervaart?

Antwoord: Om de spirituele beleving van het kwaad te ervaren moet je een hele boel werk verzetten omdat spiritueel kwaad alleen onthuld wordt na de Machsom. Hieronder bestaat er geen neiging tot het kwaad. Op dit moment is er, juist zoals in een kleine kakkerlak, geen ego in je!

De neiging tot het kwaad is de kracht die openlijk de Schepper trotseert; het is Pharaoh! Het wordt onthuld zodra jij je met al je kracht met de Schepper en met andere zielen wilt verenigen. Je ontdekt dat dit jou in de realiteit afschuwelijk voorkomt en je tegen de borst stuit. Het is Pharaoh die tegen de Schepper in opstand komt; de neiging tot het kwaad tegen het goede.

Beiden leven binnen in je en manifesteren zich alleen als een tegen de ander! De een kan niet zonder de ander bestaan.

Anderzijds: het feit dat je nu slechte gevoelens ervaart terwijl je spirituele vooruitgang wenst, is geen spirituele verwerkelijking van het kwaad. Er zijn vele mensen op aarde die zich zelfs slechter voelen. Misschien heb je de indruk dat dit een spirituele zorg betreft omdat je de spirituele wereld niet voelt en niet begrijpt. Maar in feite vindt dit alles alleen binnen je egoïsme plaats.

Natuurlijk is dit niet langer het doorsnee egoïsme van de consument, maar het lijden als gevolg van jouw onmacht je met anderen te verenigen, afkeer en onwil om er zelfs maar over na te denken, het gebrek aan de wens om jezelf te corrigeren. Nu lijkt spiritualiteit iets aantrekkelijks voor je egoïsme. Het is al een voorbereidende tijd om de spirituele wereld binnen te gaan, maar tot nu toe heb je niet het juiste spirituele begrip. Niets van dit alles is spiritualiteit. Spiritualiteit kan alleen “voor” of “tegen” de Schepper Zelf zijn, om Hem te plezieren of voor mijn eigen goed. Maar ik moet tegen Hem zijn!

Spiritualiteit is ofwel Pharaoh of de Schepper. Ik sta tussen hen in in Klipat Noga waar ik de keuze maak: goed of slecht; “voor” de Schepper of “tegen” Hem.

Er is niets meer dan dat! De wereld die we rondom ons heen zien bestaat niet in de spiritualiteit. Deze werkelijkheid is onwerkelijk; we leven in een imaginaire wereld. De bewegingloze, de vegetatieve, de dierlijke en de menselijke niveaus in deze wereld bestaan in werkelijkheid alleen in ons egoïstische verlangen.

Waarom deze wereld imaginair is? Omdat het geen enkele connectie met de Schepper heeft! Het leeft dankzij een kleine vonk van het Licht dat op de een of andere manier de wereld tot leven brengt. En dat is ook de reden waarom er hier geen goed of kwaad bestaat.

De sensatie van het kwaad zoals jij dit ervaart is een gevolg van een behoefte van een bezielde, egoïstische vervulling. Al je hogere gedachten, wensen, fantasieën en dromen zijn de grillen van je ontwikkelde levensgrote ego dat eist wat het wil en je dwingt te lijden.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Vraag: Wat is de Liefde voor Vrienden?

Antwoord: Liefde is verbinding in één gemeenschappelijk verlangen. Kabbalah geeft ons het volgende voorbeeld: Wanneer Bina de staat van Hafetz Hesed (niets voor zichzelf willen) heeft bereikt, daalt het af naar Malchut, verbindt zich hiermee en absorbeert zijn verlangen om het met alle kracht van Bina te vullen.

Dat heet liefde: het absorberen van het verlangen van iemand anders en het te vervullen met alles wat je kunt. Er staat geschreven dat een persoon zijn enige (hoofd)kussen moet opgeven. Dit is de manifestatie van liefde die we moeten bereiken.

Maar hoe is het mogelijk om dit te bereiken? We moeten ervoor zorgen dat iedereen in deze materiële wereld voorzien is van alle basisvoorzieningen en dat ieder van ons in de spirituele wereld alles ontvangt wat er in ons gemeenschappelijke verlangen (Kli, vessel) leeft.

Het is heel belangrijk om ieder van ons als één verlangen waar te nemen en alles te doen om dit levend te houden. Iedereen moet voelen dat het van hem afhangt en dat het in zijn vermogen ligt om in deze wereld de beker van schuld te transformeren in de beker van barmhartigheid. Op deze manier creëren we een plaats die Malchut heet en waarin het Hogere Licht, de Schepper, wordt onthuld. Tegelijkertijd moeten we onze best doen niet te vergeten dat het geven van tevredenheid aan de Schepper het ultieme doel is.

Maar het is niet makkelijk om dit ten aanzien van de Schepper te doen. Ons ontbreekt nog steeds een duidelijk gevoel van Zijn Licht. Dus we moeten er op zijn minst over nadenken hoe wij genot kunnen brengen naar de plaats waar Hij zich verscholen heeft; de plaats waar alle verlangens voor Hem zijn samengebracht. Zoals het staat geschreven: “Van de liefde voor de geschapen wezens naar de liefde voor de Schepper”. Liefde voor de geschapen wezens is eigenlijk het meest algemene en verbindende verlangen.

De relatie tussen onze zielen, die wij willen herstellen, heet de liefde van vrienden. Vrienden zijn individuen die in deze materiële wereld samenkomen om de innerlijke, spirituele verbinding te bereiken. We weten hier al alles van; nu is het tijd om dit uit te voeren.

Hierover zijn al een oneindig aantal woorden gesproken maar iedere keer worden ze, conform de staat waarin een persoon zich bevindt, hernieuwd waargenomen. We moeten alleen deze woorden dieper absorberen in onszelf. Dan zal het Licht naar ons toekomen en zal het hele beeld zich zonder woorden in ons ontwikkelen. Dan zal het ons duidelijk worden.

Hiervoor is geduld nodig. Het is niet dat ik het ermee eens om te wachten en alles weg te leggen voor later, voor morgen. Heb het geduld om vandaag elke mogelijke inspanning te leveren. En als je geen enkel teken van succes waarneemt, heb dan het vertrouwen dat het ieder moment kan gebeuren.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→