Vraag: Wat is de verbinding tussen ons eigenlijk? We zijn geen vrienden in fysieke zin. Hoe verbinden en verenigen we ons met elkaar op de juiste manier?

Antwoord: Vriendschap op het fysieke niveau wordt gekarakteriseerd door mensen die graag met elkaar praten, ze hebben dezelfde gewoonten, ze hebben dingen gemeenschappelijk, enz. Dit verbindt hen met elkaar en verenigt hen.

Wij zijn een ander soort vrienden, wij zijn vrienden voor een doel. Als wij dit doel niet hadden, zouden we nooit bij elkaar zitten. We moeten goed begrijpen dat alleen het belang van het doel ons verbindt, ons bij elkaar houdt. Daarom bestaat de groep.

De vraag is: hoe onthouden we dat de groep op zich niet bestaat, dat wij niet met elkaar verbonden zijn? Wij kwamen hier niet bij elkaar omdat het goed voor ons is om samen te zijn, maar omdat wij ons met elkaar willen verbinden, boven alle problemen uit die zich constant tussen ons voordoen, op die manier komen we spiritueel op een hoger niveau. De groep moet weten op welke voorwaarden wij bij elkaar zijn, waar wij voor werken en wat ons werk is.

Elke dag moeten we nieuwe problemen tussen ons ontdekken en elke dag proberen we ze op te lossen door er bovenuit te stijgen. Dit betekent dat wij de problemen niet op het fysieke niveau oplossen, zoals dat in deze wereld gebruikelijk is, maar specifiek door er bovenuit te stijgen en ons tot de Schepper te wenden met een vraag om correctie.

Wij zijn niet in staat om dit alleen te doen, het gaat over spirituele correctie. Door onze problemen alleen in workshops te verhelderen, vragen we de Schepper om ons te corrigeren en te vervullen. Hij is de enige die de verbindingen tussen ons corrigeert, ze vult met Zijn onthulling en wij ontdekken Hem in deze verbindingen.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 3/28/14, Questions and Answers

Filed under: Correctie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

In het Nieuws (Russian-Bazaar): “De komende tientallen jaren zal een kwart van de kinderen geboren worden met ASD (een aan autisme verwante stoornis). Daarbij hebben jongens meer last van deze stoornis dan meisjes (4 op de 10). Het is niet mogelijk om autisme al in de foetale fase van de ontwikkeling of bij de pas geboren baby te ontdekken. Een fenomenaal geheugen is niets anders dan het resultaat van autisme.”

“Er wordt vaak beweerd dat autisten veel getalenteerder en intelligenter zijn dan ‘gewone’ kinderen. Maar degenen die aan ASD lijden zijn absoluut niet voorbereid op een onafhankelijke manier van leven. Zij hebben voortdurende zorg en begeleiding nodig. Een autist kan werken op wetenschappelijk, technisch en wiskundig gebied en in programmeer functies.”

“Zij kunnen zich uitstekend bewijzen in bedrijven en fabrieken, in ziekenhuizen en laboratoria. Militaire experts prijzen de vaardigheden van de autist. Deze mensen kunnen elke taak uitvoeren, als de taak maar nauwkeurig en correct wordt omschreven.”

“Onderzoekers vergelijken autisten met vertegenwoordigers van extreem religieuze groeperingen die zich alleen gelukkig voelen als zij in een voor hen vertrouwde omgeving zijn. Ze hebben hun eigen wetten, tradities en standpunten, ze hechten hier veel belang aan en hebben er grote waardering voor, maar zij leggen aan niemand iets op.”

Mijn commentaar: Alle ‘nieuwe’ problemen worden alleen genezen door in de maatschappij een goede verbinding met elkaar te hebben, want autisten zijn het resultaat van een achterstand in de correctie van de maatschappij.

Filed under: Crisis, Gezondheid, Verbinding - Geen reacties→

God is een verbinding van liefde tussen mensen. Nauwkeuriger gezegd: een verbinding is een handeling én het gevoel dat samengaat met deze handeling. De eigenschap die wij waarnemen als het resultaat hiervan, noemen we God. Wij kunnen ons deze eigenschap niet buiten ons voorstellen.

Daarom is het verboden om ons God voor te stellen in een beeltenis. In Kabbalah betekent verboden dat het onmogelijk is.

Het is echter wel mogelijk om Hem te beschrijven als een eigenschap die zich in ieder van ons kleedt, een eigenschap van liefde, geven en samensmelten. Er staat geschreven: “Ik zal de Eeuwige in mij leren kennen. Ik zal U leren kennen door Uw Daden.”

God kunnen we alleen bereiken door middel van onze inspanningen om ons te verenigen en in essentie is onze bede om verbinding een roep om de Schepper te kunnen onthullen.

Zodra de mensheid erkent dat er in ons een groot en krachtig egoïsme aanwezig is en wij leren om dat egoïsme te zien als een crisis die al onze ongecontroleerde handelingen vergezelt, is dat een waarachtig teken dat wij een overgangspunt hebben bereikt naar het volgende niveau van spirituele ontwikkeling. Dit is een staat waarin mensen verenigd zullen zijn, niet op basis van egoïstische verhoudingen maar door met elkaar te bouwen aan altruïstische verbindingen.

Voordat deze overgang plaatsvindt, zal in ons de tegengestelde (omgekeerde) manifestatie van de Schepper, het egoïsme (Farao, Aman, etc.), druk op ons uitoefenen om verder te gaan met onze ontwikkeling ten behoeve van Zijn onthulling. Met andere woorden: Hij beïnvloedt ons vanuit Zijn tegengestelde zijde en zorgt ervoor dat wij Hem kunnen onthullen.

Er staat geschreven: “Er is geen ander dan Hij” omdat wij door één Kracht bestuurd worden, ongeacht of dit van Zijn ‘voorkant’, de directe zijde of van de tegengestelde, verborgen zijde gedaan wordt, zoals er geschreven staat: “U omvat mij van achteren en van voren.”

Hierdoor groeien wij tijdens de eerste fase van onze vooruitgang, voordat wij ons egoïsme erkennen als een kwade kracht. De laatste ontwikkeling van het ego, de tegengestelde kant van de Schepper (Farao, Aman, etc.) wordt geleidelijk onthuld en dit gaat samen met de vier fasen van uitbreiding van het Directe Licht. De bedoeling is dat de Schepping (een verlangen) geleid wordt naar het bouwen aan een onafhankelijke reactie, de vier stappen naar de verbanning en de onderdompeling in het egoïsme of de vier niveaus van bevrijding van de autoriteit van Farao. In deze tijd hebben wij – de groep van Abraham, het volk Israël – de vierde fase van ons bevrijdingsproces bereikt.

Pas nadat wij door alle vier stadia zijn heen gegaan en ons egoïsme erkennen, namelijk de tegengestelde zijde van de Schepper, pas nadat wij ons realiseren en erkennen dat ons ego slecht is, kunnen wij er de confrontatie mee aangaan. Het egoïsme is met opzet door de Schepper in ons geplant om aan ons over te laten welke zijde van de Schepper wij willen kiezen: de tegengestelde negatieve zijde of Zijn voorzijde, namelijk liefde boven egoïsme, geloof boven de rede.

Daarom is het belangrijk voor ons om te begrijpen dat niets ons kan schaden, alles wat wij tegenkomen in ons leven is bedoeld om ons verder te laten groeien. Wij bepalen de staat waarin wij zijn door onze reactie op de gebeurtenissen die wij tegenkomen. Als wij op de juiste wijze reageren op onze omstandigheden en begrijpen dat – wat er ook met ons gebeurt – alles door de Schepper naar ons gestuurd wordt, zullen onze beproevingen vervangen worden door de positieve zijde van de Schepper. Er bestaat geen tussenweg. We hebben ofwel met de tegengestelde zijde van de Schepper te maken, of met Zijn voorzijde.

Laten we het bovenstaande samenvatten: de Schepper verandert zijn invloed op ons niet van negatief naar positief, het gaat over ons, wij veranderen onze houding naar Zijn handelingen van onbegrip en verwerping naar begrip en instemming.

Het verschil tussen God en de Schepper is dat God de hoogste, afgescheiden eigenschap is, terwijl de Schepper de eigenschap is die handelt, bestuurt, dichtbij ons is en voelbaar. Al deze definities zijn alleen waar voor mensen die ernaar streven om Hem te onthullen, ernaar verlangen om Hem te ervaren.

See parts 1 and 2 of the Daily Lesson 3/20/15

Filed under: Correctie, Egoïsme, God, Liefde, Schepper, Spiritueel Werk, Verbinding, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Wie is de goede Farao bij wie de Joden welkom waren?

Antwoord: Dit concept moeten we per individu bekijken.

Wij denken dat het ego ons vooruit helpt: in onze beschaving, vooruitgang en groei. “Wij zullen de wereld veroveren, alles te weten komen en bereiken, alles ontdekken! Wij, wij, wij!” Dit is een goed en gezond egoïsme. Het is essentieel want anders zouden we ons niet ontwikkelen.

Als we bijvoorbeeld geen geduld zouden hebben met een kind en hem voortdurend beperkingen zouden opleggen, zou hij zich niet kunnen ontwikkelen. Daarom sporen we hem steeds aan om zich te ontwikkelen, hoe egoïstisch hij ook is, en als hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft, zo’n jaar of 13, gaan we hem leren hoe hij zichzelf beperkingen kan opleggen.

Laten we niet vergeten dat een mens tot aan die leeftijd helemaal in beslag genomen wordt door zijn neiging tot het kwaad, vanaf zijn 13^e jaar kan het goede in hem naar boven komen door de invloed van de opvoeding. Dertien jaar is een relatieve term, Baal HaSulam spreekt daarover in de “Introduction to The Book of Zohar.”

Ik herinner me nog dat mijn zoon, die op religieuze scholen zat, vaak zei: “Wat wil je van me? Ik ben pas 9, wacht eerst maar tot ik 13 ben.”

We noemen dit de zeven vette jaren waarin het volk alles krijgt waar het behoefte aan heeft. We proberen ons met elkaar te verbinden en in het begin gaat alles goed. Het ego heeft geduld met ons en zegt: “Samenwerken is goed, alles gaat prima.” Dan komen er ruzies en ontstaan er conflicten tussen ons.

Dit gebeurt ook als mensen die verliefd zijn samen gaan wonen. Of in internationale betrekkingen: “Nu gaan we samenwerken, aan projecten werken en iets bereiken! Wij, wij, wij!” Alles gaat prima, egoïsme is goed en alles is prachtig, dan komt er innerlijk plotseling iets negatiefs naar boven. Wat we ook doen, er doet zich een hindernis voor, de slechte Farao staat op.

Je moet je van het volgende goed bewust zijn: door de methode van de wijsheid van Kabbalah toe te passen, kunnen we vanuit liefde en wederzijdse verbinding handelen. Als je acties onderneemt die niet leiden tot evenwicht tussen goed en kwaad – en het kwaad lijkt eerst aantrekkelijk en uitnodigend – zal dit kwaad je later ter dood brengen. De engel des doods trekt je naar zich toe, verleidt je, dient je een druppel vergif toe en je sterft.

Daarom moet je het evenwichtspunt zoeken tussen de goede en de kwade kracht, overal, bij alles wat je doet.

From KabTV’s “A Talk About Passover” 3/18/15

Filed under: Egoïsme, Egypte, Liefde, Opvoeding, Verbinding - Geen reacties→

Een artikel geschreven door mijn student, M. Brushtein

De Pesach Seder (feestelijke maaltijd) vindt binnenkort plaats. Veel mensen weten dat deze feestdag gewijd is aan de uittocht van de Joden uit Egypte, wat ongeveer 34 eeuwen geleden heeft plaats gevonden.

Sindsdien wordt deze gedenkwaardige gebeurtenis ieder jaar een week lang gevierd. Als we bedenken dat hier heel veel drukke werkzaamheden aan vooraf gaan die vergezeld worden door allerlei beperkingen, kunnen we met recht de vraag stellen: “Waarom wordt er zoveel bijzondere aandacht besteed aan deze feestdagen?”

De tragische gebeurtenissen die aan de uittocht uit Egypte vooraf gingen en wat daarna heeft plaatsgevonden tijdens de tocht door de woestijn, zijn bekend. Deze gebeurtenis onderscheidt zich van andere gebeurtenissen. Iets dergelijks had namelijk nooit eerder plaats gevonden.

Voor de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid besloot het Joodse volk om de lat van betrekkingen tussen mensen te verhogen tot het niveau: “als één man met één hart”.  Als we vanuit dit oogpunt naar de feestdagen van Pesach kijken, zal veel – zo niet alles van wat we weten over Pesach en de Joden – wellicht radicaal herzien moeten worden.

Laten we ons de situatie van die dagen eens voorstellen. Onder leiding van Mozes verlaten de Joden Egypte, een land waar ze eeuwen lang als slaven behandeld waren. Waar zouden deze voormalige slaven behoefte aan hebben? Zij willen zich snel in een nieuwe omgeving vestigen en daar veilig kunnen leven en genieten van de nieuw gevonden vrijheid. Maar in feite gebeurde er iets vreemds.

Na een lange beproeving in de woestijn verzamelen de Joden zich aan de voet van de berg Sinaï en nemen ze eigenlijk een ondraaglijke last op zich. Zij komen overeen om voor elkaar garant te staan. We weten dat dit in principe onmogelijk is. Hadden zij geen andere dingen aan hun hoofd? Wie hadden deze wederzijdse garantie eigenlijk nodig?

Maar in feite is het antwoord duidelijk: Als het de bedoeling is dat een volk woont, gedijt en groeit, moet het verenigd zijn en het is zeer onwaarschijnlijk dat iemand hier tegen is. Dan rijst de vraag: Op basis van welk principe, door welke idee, kan zoiets plaatsvinden?

Natuurlijk kun je mensen verenigen op basis van de idee van universele gelijkheid en broederschap en de idee van nationale superioriteit, het is immers ook mogelijk voor mensen om zich te verenigen op basis van de Amerikaanse droom.

Dan rijst er nog een praktische vraag: Hoe en hoe lang zullen deze beginselen en ideeën werkzaam zijn? We weten het antwoord. Dit zijn rationele en begrijpelijke principes, maar de idee van “Wederzijdse Garantie” of sterker nog: “Heb je naaste lief als jezelf” is irrationeel, namelijk fundamenteel onmogelijk.

Waarom leeft de idee “Heb je naaste lief” – wat op het eerste gezicht irrationeel lijkt – nu al meer dan 3.000 jaar en wordt dit door iedereen in de wereld begrepen terwijl rationele ideeën – ‘nationale ideeën’- altijd binnen één generatie een zachte dood sterven?

En daarnaast: hoe kunnen de Joden dit idee in de praktijk uitvoeren? Laten we niet praten over zaken als een Hogere Kracht of de Schepper. Laten we het hebben over waarmee we zijn begonnen: Wederzijdse Garantie.

In de Torah staat geschreven dat de Joden, één voor één en samen, unaniem besloten om voor elkaar borg te staan. We kunnen met recht zeggen dat het een kwestie van het hele volk was, met alle gevolgen vandien. Het moge duidelijk zijn dat dit de reden was voor succes.

Wij weten dat het volk later, om verschillende redenen, onverschillig kwam te staan tegenover deze idee en er nog weer later naar terugkeerde.

In beide gevallen ging het goed met de Joden en leefden zij in welvaart. Nadat zij zich in die oude tijden hadden verenigd tot één man met één hart, werd het Joodse volk het voorbeeld voor vele naties en de oprichter van de ethische waarden die ten grondslag liggen aan de hele beschaving.

In deze tijd kan het verenigde Joodse volk een voorbeeld geven van correcte verhoudingen. Als het hele volk zich hierbij aansluit en deze idee zich over het hele land verspreidt, zoals ten tijde van Mozes, zal het Joodse volk dit zonder enige twijfel kunnen waarmaken.

De keuze is aan ons

Filed under: Arvut, Eenheid, Pesach, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Waarom is het zo belangrijk om Pesach te vieren en ons aan de voorschriften die daarvoor gelden te houden?

Antwoord: Deze Joodse feestdag is niet bedoeld als een herinnering aan een bepaalde dag in onze geschiedenis. Het is juist zo dat je je elke dag moet voelen alsof je weer uit Egypte bent getrokken.

Uit de slavernij bevrijd worden is geen gebeurtenis die vroeger heeft plaats gevonden en nooit meer zal plaats vinden. We moeten elke dag steeds verder boven ons egoïsme uitstijgen en ons met anderen verbinden door banden van goedheid.

Met Pesach vieren we het feit dat we deze mogelijkheid hebben. Alleen het volk Israël heeft de mogelijkheid om boven het egoïsme uit te stijgen, zich te verenigen en werkelijk te gaan voelen hoe we boven onze natuur uitrijzen.

Vraag: Dus de feestdagen zijn een geheugensteuntje?

Antwoord: De feestdagen vormen een programma waarmee we elke dag moeten werken. Het is afhankelijk van het niveau waarop een mens zich bevindt. Wij zijn altijd in beweging door speciale innerlijke staten, genaamd: Pesach, Sjavoeot, Toe Biesjwat, de 9^e Av, enz.

Vraag: Waarom hebben we de traditie van generatie op generatie in stand gehouden om een feestelijke Sedermaaltijd te houden waarbij vaders aan hun zoons vertellen over de uittocht uit de slavernij in Egypte?

Antwoord: Omdat het nodig is om te leren – en aan anderen te onderwijzen – over het gebod om uit Egypte te trekken, het gebod om boven ons egoïsme uit te stijgen en ons met anderen te verenigen, zodat we uiteindelijk Arvut (wederzijdse verantwoordelijkheid) bereiken en eenheid rond de berg Sinaï (de berg van haat naar elkaar). De vader moet zijn zoon leren om zich op de juiste manier met anderen te verbinden.

Zowel de vader als de zoon (mijn staat van gisteren en van vandaag) zijn elke dag in mij aanwezig. Alles vindt in de mens en in de natie plaats.

Vraag: Wat zou u tegen een modern mens zeggen die nergens anders belangstelling voor heeft dan voor zichzelf en zijn smartphone? Hoe zou u met hem praten over verbinding tussen mensen, over verschillende soorten menselijke verhoudingen? Wat voor soort nieuw leven kunt u hem beloven?

Antwoord: Het gaat over universele harmonie, een verbinding tussen mensen die je kunt vergelijken met een perfect gecoördineerd voetbalteam of zelfs de maffia, door een hechte band verbonden. Deze verbinding geeft een mens altijd een gevoel van vertrouwen en blijheid, het geeft hem een goed gevoel van eenheid, van over en weer verbonden zijn met elkaars verlangens. Hij kan zo’n hoge graad van eenheid bereiken dat hij innerlijk alles weet wat anderen weten.

Omdat wij ons allemaal in één systeem bevinden, kunnen de gevoelens en de kennis van de hele wereld onbeperkt tussen ons stromen. Wetenschappers ontdekken dat onze hersenen een modem zijn dat ons verbindt met de gezamenlijke databank met informatie die ‘in de lucht’ aanwezig is.

Vraag: Waarom voelen kinderen zich tegenwoordig niet gelukkig?

Antwoord: Omdat zij een niveau van egoïsme hebben bereikt dat niet vervuld kan worden. Vroeger, als een gezin maar één kamer had om in te wonen, was dat voor hen genoeg om gelukkig te zijn. Maar tegenwoordig wil iedereen een eigen appartement hebben en een auto om alleen mee rond te rijden. We isoleren ons altijd en iedereen zit in zichzelf opgesloten.

Niemand voelt zich gelukkig en de oorzaak daarvan is onze afgescheidenheid. Geluk kan alleen gevoeld worden als we ervaren hoe er door onze gezamenlijke verbinding energie, kracht en warmte stroomt.

Eenzaamheid is onze slavernij in Egypte en het is belangrijk om uit Egypte te trekken.

From Israeli Radio Program 103FM, 3/15/15

Filed under: Eenheid, Feestdagen, Pesach, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Filed under: Groep, Spiritueel Werk, Verbinding, video - Geen reacties→

Vraag: Zal een ieder die naar het Congres komt zijn ziel vinden en aan een spiritueel leven beginnen?

Antwoord: Het zal een poging zijn. Misschien zal het niet meteen lukken, maar een mens zal zeker in de goede richting komen.

Daarom nodigen Kabbalisten veel mensen van over de hele wereld uit naar hun congres, om zich met elkaar te verbinden. We zingen, dansen, luisteren naar gesprekken en lessen, we doen workshops in kringen en komen als vrienden bij elkaar (Yeshivat Haverim). Duizenden mensen van over de hele wereld komen bijeen, uit de meest afgelegen gebieden zoals Australië, Nieuw Zeeland, Zuid Amerika, Japan en China.

Kabbalisten brengen al deze mensen bijeen en leren hen hoe zij zich met elkaar kunnen verbinden volgens de methode die onze aartsvader Abraham heeft ontwikkeld.

Op die manier vergroten wij met elke Conventie de kracht van onze verbinding. Geleidelijk komen we tot een zodanige verbinding dat deze voldoende zal zijn voor onze volgende staat, het hogere niveau, de spirituele wereld. Dit is het doel van Kabbalistische Conventies.

From KabTV’s “A New Life” 2/8/15

Filed under: Congressen, Conventies, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Er staat geschreven: “Het verlangen is elk moment in de harten van de kinderen Israëls aanwezig. Als zij werkelijk gevraagd zouden hebben, zouden zij met de Goddelijke Aanwezigheid beloond zijn.” Wat betekent: “Als zij werkelijk gevraagd zouden hebben?”

Antwoord: Een sterk verlangen betekent dat wij maar één ding willen: met elkaar tot één geheel samengesmolten zijn, zodat er in deze verbinding voor een ieder afzonderlijk geen plaats meer is, dan is er een spiritueel vacuüm gevormd. Wij hebben een diep verlangen dat alleen de Schepper in die lege plaats Zijn Aanwezigheid zal kunnen tonen.

Zo’n plaats wordt tussen ons zichtbaar, deze plaats behoort aan geen van ons en tegelijkertijd aan iedereen. Daar is geen spoor van ons ego meer aanwezig. Wij ontdekken een hogere dimensie in onze verbinding,

Ons ego bevindt zich buiten ons en wij komen innerlijk samen, zodat er in het midden een lege plaats is die eerder nog niet bestond. Zoiets als een lege plek bestaat niet, maar hier wordt die plek gecreëerd en we voelen dat daar niets aanwezig is, zelfs de Schepper niet.

Wij hebben zo’n gebied gecreëerd door ons ego weg te werpen en ons diepe verlangen om met elkaar samen te smelten vormt zich tot één zuivere intentie door onze afkeer van het ego. Daardoor ontstaat er een lege plaats en deze plaats behoort al tot een andere dimensie.

De ruimte waarin wij ons bevinden behoort tot het animale niveau en het lege gebied is de plaats voor de vorming van de mens. Daar wordt de Schepper onthuld: in de eerste tien Sefirot die wij zijn, degenen die in deze verbinding opgenomen zijn.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 6/3/14, Shamati #66

Filed under: Groepswerk, Spiritueel Werk, Verbinding - Geen reacties→

Vraag: Hoe komen onze inspanningen tijdens onze spirituele ontwikkeling overeen met het Scheppingsplan?

Antwoord: Zonder dat onze toestemming gevraagd wordt, helpt dit plan ons om door middel van de natuurkrachten vorderingen te maken, zoals ook op het minerale niveau, het vegetatieve en het animale niveau.

Anderzijds is de Torah echter aan ons gegeven, de wijsheid van Kabbalah. We begrijpen dit proces en we weten welke fasen en staten ons te wachten staan. Elk daarvan is de essentie van de onthulling van het kwaad in de menselijke natuur. Het zal uiteindelijk onthuld worden, de vraag is echter: hoe?

Het wordt onthuld zonder dat ik mij erop voorbereid, ik voel me steeds slechter dan de anderen worden en hetzelfde geldt voor iedereen.

Maar als ik de wijsheid van Kabbalah toepas en naar de hulp van de leraren, de wijzen en de grote Kabbalisten – die ons nog steeds onderwijzen – luister en deze hulp accepteer, ontdek ik het kwaad op een andere manier.

Ik weet dat het kwaad nu naar boven komt en samen met de anderen bereid ik mij daar al op voor en richt ik mijn aandacht daarop, zodat het kwaad niet zal uitbarsten en vrij naar buiten zal komen. Het kookt in me, maar we hebben het onder controle en we weten waarom en met welk doel dit gebeurt. We werken aan onszelf om het een halt toe te roepen.

Dan vindt de onvermijdelijke onthulling van het kwaad op een andere manier plaats, in contrast daarmee ontdekken wij namelijk de kracht van de liefde. Er staat geschreven:” Liefde zal alle overtredingen bedekken.” Zo corrigeren wij al het kwaad in ons op een goede en positieve manier.

Dit is mogelijk als wij begrijpen wat er gebeurt en als een ieder ervoor waakt om in haat te vervallen. Maar om dat te kunnen, moeten we het volk tot één geheel maken, de goede wederzijdse verbinding tussen mensen versterken, naar de wijzen luisteren en ons goed organiseren.

From KabTV’s “A New Life” 12/25/14

Filed under: Egoïsme, Groepswerk, Liefde, Verbinding - Geen reacties→