Vraag: U zei dat we steeds weer moeten terugkeren naar de gecorrigeerde staat en die in gedachten moeten houden. Wat is dat voor een staat?

Antwoord: Het gaat erom, dat als iemand een integrale verbinding met anderen bereikt, in een groep die niet al te groot is, hij zich dat herinnert, hij heeft er een indruk van gekregen, een Reshimo (herinnering) genaamd. Dit is een emotionele indruk en deze wordt als een herinnering in hem opgeslagen, het is echter een actieve herinnering.

Dat wil zeggen, dat we deze Reshimo altijd kunnen vervullen, met behulp van elke staat, die erop lijkt en het weer als nieuw kunnen gaan ervaren, opnieuw in de beleving kunnen zijn en meteen de moeiteloosheid, het onbegrensd zijn, de warmte, de veiligheid en de bevrijding van elke crisis, enz. erin kunnen voelen.

Wanneer iemand uit zichzelf begint te treden en zich met anderen verbindt, ziet hij dat alle problemen die hij daarvoor voelde, door hem zo ervaren werden, omdat hij de werkelijkheid op een andere manier waarnam, ‘voor zichzelf’ en niet ‘voor de ander’.

Het belangrijkste is dus, dat er een heel precieze indruk van samenwerking met de omringende wereld en met de omgeving, in een mens achterblijft en dat hij gebruiken leert, waardoor hij vanuit verschillende staten naar deze basis kan terugkeren. Dan zullen we ernaar terugkeren op andere, hogere niveaus – ondanks verstoringen die zich kunnen voordoen – met behulp van allerlei omgevingen en in elke omgeving die maar denkbaar is.

Vraag: Hoe vaak per dag moet iemand teruggaan naar die gecorrigeerde staat?

Antwoord: Hij moet er steeds in zijn. Ik probeer elke staat waarin ik ben, te veranderen in de gecorrigeerde staat.

Vraag: Hoe kan dit zich intensiveren, sterker en krachtiger worden?

Antwoord: Ik kan het versterken door middel van de weerstand die ik voel om ernaar terug te keren. Als ik de weerstand die ik voel eenmaal overwin, wordt dit tot een factor van intensiteit. Mijn ervaringen met betrekking tot samenwerking, de tegenstelling tussen de staten ‘voor mijzelf’ en ‘niet voor mijzelf’ zullen geleidelijk aan duidelijker worden, het verschil daartussen zal groter en sterker worden.

Vraag: Als u dit verschijnsel beschrijft zie ik hierin een individueel proces, maar we zeggen altijd dat het een groepsproces is.

Antwoord: Het is een groepsproces, maar we spreken hier over de inspanning van het individu in het groepsproces. Later, als het proces zich gestabiliseerd heeft tot een groepsproces, zal iedereen een gezamenlijk partnerschap gaan voelen. Dit is de staat waarin individuen tot één geheel worden, zoals vele druppels opgaan in één druppel, waarin geen verdeeldheid wordt ervaren, maar het gevoel van één grote, verenigde druppel.

Maar we hebben het er nu over, dat deze staten voortdurend veranderen: groepen vallen uit elkaar en verbinden zich weer met elkaar. We spreken niet over één groep of over het feit dat de mensheid zo’n groep is geworden. Daarom is het aandeel van mijn werk als individu met mijn omgeving hier het belangrijkste.

From “A Talk on Integral Upbringing” 2/27/12

Filed under: Educatie, Groepswerk, Innerlijk Werk, Uncategorized - Geen reacties→

Vraag: U zei, dat er in de lessen tijdens de conventie geen druk is. Wat is het verschil tussen wat er vereist is voor de ochtendles en wat er vereist is voor de lessen tijdens de conventie?

Antwoord: We komen niet naar de conventie om te studeren, maar om te verbinden. Natuurlijk is er ook een studie element in aanwezig: allerlei tekeningen, uitleg over de ‘werelden’, de ‘Sefirot’, ‘Partzufim’, enz. Dit is echter niet de hoofdzaak.

Het belangrijkste is, dat we het volgende niveau van onderlinge verbinding bereiken. De verbinding stopt en vernieuwt zich, stopt en vernieuwt zich, op een zodanige manier, dat deze nieuwe verbinding al op het volgende niveau zal plaatsvinden en sterker zal zijn.

Wij gaan een reeks ontmoetingen tegemoet in Colombia, Chili, Brazilië en New York en we moeten op een zodanige wijze door al deze fasen heen, dat zij met elkaar een gestage opgang vormen, de een na de ander.

From the Virtual Lesson 4/22/12, Preparation to the Congress

Filed under: Congressen, Gebed, Innerlijk Werk, Intentie, Verbinding - Geen reacties→

De wereld wacht. Zij weet dit nog niet, maar zij heeft dit hard nodig. Daarom moeten jullie zo spoedig mogelijk opstaan en klaarstaan om de functie van gids op je te nemen.

Het is nu duidelijk dat regeringen niet in staat zijn om de wereld te besturen. Deze wereld volgt in haar gedrag de materiële wetten niet meer. Die periode is voorbij.

De twee werelden zijn elkaar zo dicht genaderd, dat de spirituele ‘inductie’ van Boven al op ons inwerkt, al voelen we het nog niet zo duidelijk. De mensheid moet nu op de juiste manier ontwaken en dit is jullie taak.

Voor dit doel moeten jullie je echter met elkaar verenigen. Ik kan geen schreeuw om hulp in jullie plaats uiten. Pas als je je steeds meer werkelijk gaat verbinden met de vrienden, zul je de juiste afstemming vinden. Het belangrijkste hierin is om je tot één geheel aan elkaar vast te hechten, zodat alles zal samensmelten. Ik kan dit niet voor jullie doen, omdat het hier gaat om de kalibratie van de gemeenschappelijke verlangens, om kelim (vaten) die in eenheid met elkaar verbonden zijn.

From the Arava Convention 2/25/12, Lesson #6

Filed under: Collectieve Ziel, Congressen, Eenheid, Groepswerk, Verspreiding van Kabbalah, Wederzijds Garant staan, Wereld - Geen reacties→

Vraag: Wat is de vijfde, ofwel nulfase van de evolutionaire ontwikkeling?

Antwoord: We zien dat alle natuurwetten afkomstig zijn van één enkele wet van het gesloten systeem en dus nemen we aan, dat de nulfase van de evolutionaire ontwikkeling datgene is wat vóór de Big Bang of tijdens de Big Bang als de Scheppingsgedachte bestond.

Vraag: Betekent dit, dat alles wat er met ons gebeurt volgens een bepaald programma plaatsvindt, dat nu wordt gerealiseerd?

Antwoord: Als wij onze omgeving en onszelf bestuderen, ontdekken we onderlinge verhoudingen, logica en bepaalde wetten. Dit geeft aan, dat we binnen een systeem van wetten en interacties bestaan. Als we niet in staat zijn om daar iets van te zien, of het wel zien, maar er geen onderling verband tussen zien, is dit ons probleem.

Elke dag ontdekken we echter meer alomvattende, rijke en samenhangende verbanden.

From a “Talk on Integral Education” #12, 12/16/11

Filed under: Educatie, Evolutie, Integrale Opvoeding - Geen reacties→

Filed under: video, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Eind februari gaan wij weer naar de Arava woestijn. Hoe kunnen we ervoor zorgen, dat wij niet kwijtraken wat wij de eerste keer al hebben bereikt?

Antwoord: Deze cyclus is anders dan de vorige. Je zult merken dat de eerste keer alles heel plotseling gebeurde, zoals bij een naïef, ongecompliceerd kind. Toen hadden we succes, maar nu is succes alleen mogelijk na heel veel problemen, veel meer nadenken en allerlei wisselingen.

Elke keer wordt het verlangen namelijk listiger en biedt het meer weerstand. Het maakt niet uit hoe hoog je stijgt, je kwade neiging stijgt boven je uit. Daarom kunnen wij niet iets herhalen wat al eerder gebeurd is.

Het belangrijkste hierin is, dat je er volledig bij betrokken ben, dat je je voorbereidt en begrijpt dat we ons met elkaar moeten verbinden en dat er geen andere keus is. Anders heeft het geen enkele zin om hieraan te beginnen. Het is niet nodig om naar de woestijn te gaan, als we geen werkelijk verlangen met ons meebrengen. Dit verlangen laat zich zien in een gebroken hart.

In de woestijn kan alleen degene overwinnen en overleven, die werkelijk vasthoudt aan het pad. Enerzijds is er niets meer van hem over, anderzijds heeft hij het einde van het koord in handen. Dit koord is de eenheid met de vrienden. Tenslotte verlaten we de woestijn niet, maar de woestijn verandert in het land Israel, vloeiende van melk en honing. Als wij één worden, zullen wij alle spirituele overvloed ‘ter plekke’ ontvangen. Dan zal de woestijn, die zich tussen ons in bevindt, veranderen in het Beloofde Land, in de intentie, het diepe verlangen naar de Schepper. Daarin zullen wij Hem vinden.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/3/12, The Zohar

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: We spraken over het feit, dat we moeten teruggaan naar het niveau van eenheid dat we in de Conventie van december hadden bereikt. Het is nu meer dan een maand geleden, de tijd gaat door en ik heb het gevoel dat ik terugval in de dagelijkse routine. Hoe kunnen we zorgen voor een omgeving, die voortdurend verlangens in me opwekt, die op eenheid gericht zijn en op het Licht, zoals tijdens de Conventie?

Antwoord: Allereerst, wil je echt naar dat niveau terugkeren? Verlang je ernaar? Zie je het voortdurend voor je als een model om het punt van eenheid te handhaven? Kijk je steeds naar opnamen van de Conventie? Vind je het erg dat je dat brandende vuur kwijt bent?

Als we de verbinding hadden vastgehouden, zouden we al een veel hoger niveau bereikt hebben en zouden we boven alle verstoringen en afstanden, die ons van elkaar scheiden, gerezen zijn.

Het vergeten gevoel moet ik steeds vernieuwen, minimaal een paar minuten per dag, door bijvoorbeeld naar een clipje van de Conventie te kijken. Dit is heel belangrijk.

Zijn we, daarnaast, bezig met het verspreiden van onze boodschap? Houd je daar rekening mee in je werk? We moeten hieraan werken en afstand is hierbij geen probleem. Jullie moeten je ‘to the point’ met elkaar verbinden en een plan maken voor massa-disseminatie in elke taal.

Dan zijn we van plan om over een maand weer naar de Arava te gaan en daar ongeveer drie dagen te blijven. Dit vereist een intensieve voorbereiding. Anders zullen de resultaten tegengesteld zijn aan wat we verwachten. Het moet iets worden dat werkelijk nieuw zal zijn, zoals we dat de vorige keer ook meemaakten. We moeten er zeker van zijn, dat we – als we daar komen – uitermate bezorgd zijn: zullen we de nieuwe, onbekende staat bereiken, waarvan we de vruchten niet kennen.

Ik maak me ernstig bezorgd over deze doorbraak in het onbekende. We kennen de plek al en juist daardoor zouden we een herhaling kunnen ervaren van alles wat we de vorige keer gedaan en gevoeld hebben. De sfeer daar zal de herinneringen in ons oproepen.

Om kort te gaan: een maand is niet veel tijd. We moeten ons tot het uiterste inspannen. Anders zullen we verliezen in plaats van winnen. Ik waarschuw jullie daarvoor. Denk erover na wat jullie gaan doen.

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenheid, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Er bestaat een echte muur tussen ons: het schepsel aan de ene kant, de Schepper aan de andere kant. Hoe denk je door deze muur heen te komen? Hoe is dat mogelijk als er aan de andere kant absoluut geven is en aan onze kant absoluut ontvangen en er daartussen geen enkele verbinding bestaat? Daartussen kan eenvoudigweg geen verbinding zijn, het is als ‘plus’ aan de ene kant en ‘min’ aan de andere kant en deze twee punten kunnen elkaar nooit raken.

Daarom vond het breken plaats, daarna vermengden delen van het schepsel zich met de Schepper en delen van de Schepper met het schepsel. Deze gebeurtenis was een voorbereiding. Nu zijn er eigenschappen van het schepsel in de Schepper (AHP) en eigenschappen van de Schepper in het schepsel (een vonk, Reshimo) en kan er een zekere verbinding tussen hen ontstaan.

Het Omringende Licht is in de AHP aanwezig, die door het breken uit alle verlangens is opgestegen. Het schepsel heeft informatie over de gebroken verlangens, de Reshimo. Op die manier is er een zogenaamde ‘omringende’ verbinding. Dit behoort nog tot de voorbereiding.

Het schepsel uit nu een gebed (MAN) en ontvangt een antwoord (MAD) van de Schepper. We hebben elkaar nodig! Na het breken lijdt de Hogere, omdat de lagere lijdt. De lagere heeft een vonk, die eens aan de Hogere toebehoorde. Met deze vervormde herinneringen, die egoïstisch zijn, Lo Lishma, kunnen we een verbinding met de Schepper maken, het lijkt van verre, zoals het in het verleden was.

Het breken, dat enige tijd geleden heeft plaatsgevonden, schept nu een verbinding, hoewel het in het verleden plaatsvond, verbindt dit verleden ons met elkaar! We noemen de verbinding door het breken: het omgevende Licht of MAD, vanuit het gezichtspunt van de Hogere; we noemen het een gebed of MAN vanuit het gezichtspunt van de lagere.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 12/27/11, “Study of the Ten Sefirot”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Gebed, Intentie, Lichaam en Ziel - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Op het moment dat we de hal van het Congresgebouw binnenkomen, waar de Conventie gehouden wordt, moeten we ons meteen verbinden met het grote, collectieve verlangen, klaar zijn voor de verbinding en verwachten dat het hier en nu zal plaatsvinden! We moeten eraan denken dat het noodzakelijk is dat het hier en nu gebeurt (zoals gezegd wordt dat we de komst van de Messias iedere dag verwachten). Dit brengt de actie tot leven en het gebeurt werkelijk.

Het is niet voldoende om alleen maar naar de Conventie te gaan, we moeten ons voorbereiden. Het is een goed idee om het materiaal voor de Conventie te bestuderen. Ik ben niet van plan om jullie daar met nieuwe ideeën te verrassen. Integendeel, hoe vertrouwder jullie met het materiaal zijn en hoe meer ik spreek over schijnbaar bekende dingen, met betrekking tot het verlangen dat gericht is op wat je hebt gelezen, gehoord en bestudeerd, hoe beter ik in staat zal zijn om werkelijk nieuwe uitleg te geven.

Ik zie heel graag mensen op de Conventie die het materiaal begrijpen en voelen en bij voorbaat weten wat ik ga zeggen. De topics van de lessen en de bronnen waarop ze gebaseerd zijn kan een ieder vinden in het voorbereidingsmateriaal voor de Conventie. We moeten het bestuderen, zodat er geen verrassingen zullen zijn. Onze vooruitgang moet innerlijk plaatsvinden, door ons met elkaar te verbinden en nieuwe staten te ontdekken.

Dit is de vooruitgang waar het over gaat. De woorden van het materiaal kunnen hetzelfde zijn, maar de indruk die zij achterlaten en de diepte die zij onthullen zullen nieuw zijn. Wij zullen ze op een nieuwe manier en op een nieuw niveau voelen.

We moeten het materiaal en de songs uit ons hoofd kennen, zodat dit voor ieder van ons bekend zal zijn. Dit is heel belangrijk. Als we ergens van geproefd hebben en we het opnieuw proeven, ervaren we het als aangenaam en weer nieuw. Als we echter iets voor de eerste keer proeven, ervaren we nog niet veel van de smaak.

Over een zonde wordt hetzelfde gezegd: de eerste overtreding wordt niet als een zonde beschouwd, omdat een mens dan nog niet weet wat er zal gebeuren en alleen een eerste poging doet. Maar als iemand ervan heeft ‘geproefd’ en ermee verder wil gaan, zoals Adam die over de vrucht van de Boom der Kennis zei: “Ik at ervan en ik zal er meer van gaan eten!” is het een probleem.

We moeten het materiaal voor de Conventie van tevoren ‘proeven’, zodat we er op de Conventie zelf ‘meer van gaan eten’ en dan de werkelijke smaak ervan zullen ontdekken. Het is niet genoeg om een halve pagina te lezen en dan te denken dat we klaar zijn. Het is nodig dat we de vaten bouwen, ons waarnemingsmateriaal, en dit vormen zoals we deeg kneden en verwarmen. Zo moeten we onszelf verwarmen. De algehele voorbereiding bepaalt of we iets wel of niet zullen voelen.

Hoe beter we voorbereid zijn, hoe eerder we een bepaalde staat zullen kunnen bereiken, in zowel voelen als denken. Als hart en verstand op de juiste wijze hun werk doen, zullen we tot onthulling komen.

From the 2nd part of the Daily Kabbalah Lesson 11/2/2011, “The Love for the Creator and Love for the Created Beings”

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→