We zijn geschapen van het materiaal “het verlangen om te genieten.” Daarom hebben we energie nodig in de vorm van “plezier” om een lichamelijke of een mentale Aktie uit te voeren. Met andere woorden, niets in onze wereld komt in beweging zonder een egoïstische stimulans. Bewust of onbewust wegen we alles af in ons verlangen om te genieten, en in de evaluatie van dit verlangen, verwerft ieder ding zijn “eigen” kwaliteiten: kleur, gewicht, hoogte, en afstand.

Om succesvol te zijn in deze wereld, moeten we de juiste omvang van de waarden hebben, of met andere woorden, de juiste opstelling van het verlangen om te genieten. En dit is wat we onze kinderen leren om te streven naar de goede dingen en om pijnvolle dingen te vermijden. Om afstand te nemen van het kwaad betekent dat we geen energie hebben om ervoor te werken. Echter is er geen motivatie in ons verlangen om te genieten om het spirituele verlangen om te geven te bereiken.

Tenslotte is de spirituele wereld tegenovergesteld aan mij. Het verlangen om te geven komt eerder dan het verlangen om te genieten. Deze kwaliteit bestaat helemaal niet in mij. Daarom voel ik de spirituele wereld niet. Ik zie alleen wat ik evalueer in het verlangen om te genieten dus wat naar mijn inzicht waardevol of minder van waarde is. Naar aanleiding hiervan bepaal ik of iets dichtbij en belangrijk voor me is, of op afstand en onbelangrijk.

In spiritualiteit, “de kwaliteit van het geven” zijn alle criteria, gedachten en acties alleen gebaseerd op het geven. Alleen begrijpt mijn verlangen om te genieten niet wat dat is. Het geven gaat door me heen, als een onzichtbare verlichting, die ik op geen enkele manier waarneem. Alle werelden en acties vinden naast me plaats, en ik neem ze niet waar, in mijn verlangen om te genieten zoals een dier de sensaties van een menselijk wezen niet begrijpt.

Wat kan ik doen als ik zo geboren ben? Alle werelden en het meest belangrijke die Ene die me onder controle heeft, de Schepper Zichzelf, Blijft onopgemerkt bij mij. Om hen te voelen, moet ik beginnen met de waardering van de kwaliteit van het geven.

 Dit is waarom er een omgeving aan ons is gegeven: de boeken, de leraar, en de vrienden zodat het belang van het geven bij me inprenten.Al denk ik dit persoonlijk niet, zij vertellen me dit, en hun mening is belangrijk voor mij. Ik ben geschapen om de invloed van de omgeving te absorberen, en wat belangrijk is voor de mensen om me heen, wordt ook belangrijk voor mij.

Dus zelfs het geven, wat niet van waarde is voor mij, begint belangrijk voor me te worden in mijn verlangen om te genieten, als een goede aankoop. Ik ben bereid om extra inspanning te doen om het Opperste Licht aan te trekken, die me naar het” verlangen om te geven”brengt, omdat dit belangrijk is voor mijn verlangen om te genieten. In Kabbalah wordt dit spiritueel werk voor jezelf genoemd –Lo Lishma.

Echter het Opperste Licht dat ik aantrek vervangt het verlangen om te genieten in het verlangen om te geven (van Lo Lishma naar Lishma). Dan kan ik de perfectie van de Opperwereld waarnemen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Wat zijn de drie lijnen?

Mijn Antwoord: De linker lijn is het ongecorrigeerde verlangen dat eerst beperkt (TzimTzum Aleph) moet worden. De rechter lijn in de kracht van geven, de kracht van het Licht. En de middelste lijn is het resultaat van het werk van ze te combineren, verbinding van de twee lijnen.

Ons hele werk ligt in de middelste lijn en alle materialen van Kabbalah spreken hierover. De rechter en linker lijnen zijn aan ons gegeven van Boven, van de natuur of de Schepper. Als we niet in de middelste lijn werken, zullen we als dieren blijven, handelen door dwang van deze twee teugels; de rechter en linker lijnen. Maar, wanneer we de eerste vonk van de middelste lijn ontvangen, genaamd het punt in het hart, is dit een mogelijkheid, een uitnodiging, om controle over onze levens te krijgen en te stoppen met bewegen als een paard, gemanoeuvreerd door de twee teugels van Boven.

We moeten deze teugels aannemen om een “mens” worden. Het punt in het hart is het begin van de mens in ons dat zijn dier in teug houdt en vooruit gaat gelijk aan de Schepper. Het spirituele werk bestaat enkel uit het rijden van zichzelf, van binnenin het punt in het hart, naar samenvoeging met alle anderen.

Ik maak me niet langer zorgen of word gestrest over de linker en rechter lijnen, in plaats, relativeer ik naar de staten aan mij gegeven als een mogelijkheid om deze twee lijnen op de juiste te manier te combineren en vooruit te gaan, mijn dier rijden en het richten recht naar het doel.

Op ieder moment gooit mijn dier zichzelf op deze of die manier, in een richting onbekend aan mij. En ik moet het doel verbeelden aan mezelf; de Schepper, samenvoegen met Hem, en gelijkaan Hem zijn in eigenschappen, zoveel als ik het voor mezelf kan verbeelden. Ik moet proberen mijn omgeving te zien als een perfect, gebalanceerd systeem, gekoppeld en verbonden met alle delen in gelijkheid en in wederzijdse garantie, om te worden gevuld door het Hogere Licht.

Nu ik het doel verduidelijkt heb, moet ik mijn dier corrigeren, om het op de juiste richting te besturen via de twee teugels. Dit werkt stopt niet, zelfs niet voor een seconde. Iedere keer verbeeld ik me het spirituele doel steeds duidelijker en in groter detail en, zodoende, in grotere verwarring, omdat het Licht alleen bekend is vanuit de duisternis. Ik moet altijd streven naar dit doel, dat is, om mezelf te planten in het algemene systeem als zijn onlosmakelijke onderdeel.

Daarom, wanneer ik de Zohar lees moet ik handelen zoals een auto bestuurder, duw het gas pedaal in, kijk op de weg, stuur, en voel de remmen, allemaal tegelijk. Op dezelfde manier, wanneer ik luister naar wat de Zohar over spreekt, wil ik me alles hiervan voorstellen. Alsof ik op een tour ben, ik probeer om mee te bewegen met de Zohar en neem ik er deel aan.

Met andere woorden, ik wil weten wat het is wat ik studeer, me met dit materiaal verbinden, in het proces zijn. Te weten is samenvoegen, zoals het staat geschreven “En Adam kende Eva (zijn gecorrigeerde verlangen).”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Ik ben verbaasd over de diepgaande veranderingen die er tegenwoordig gebeuren. Veel nieuwe Kabbalistische groepen komen te voorschijn als paddenstoelen na regen. Hoe hebben we zulke resultaten door ons innerlijk werk voor elkaar gekregen?

Mijn Antwoord: Het hangt niet alleen van ons af. Je ziet hoeveel nieuwe, serieuze mensen zich bij ons voegen. Dit betekent dat de tijd echt gekomen is en de Schepper trekt mensen naar Kabbalah. Na alle wendingen langs het spiraal van evolutie, zijn ze eindelijk gearriveerd op de spirituele gen (het punt in de hart) en het Omgevende Licht is begonnen met werken op hen. We moeten ze alleen helpen om hun eigen omgeving, groep en het gehele systeem van steun in te richten. Wanneer we allemaal samen het Hervormende Licht beginnen te eisen, zullen ze niet de drie tot vijf jaar van voorbereiding nodig hebben, waar Baal HaSulam over schreef. De correctie zal snel en gemakkelijk komen.

Stel je voor het verschil tussen een persoon die wakker wordt uit een staat van bewusteloosheid met al zijn systemen nog steeds slapend en niet functionerend en een persoon die wakker wordt met vele delen en lichamelijke systemen al functionerend met alleen de noodzaak de processen af te maken. Hedendaags is het niet alleen één orgaan dat wakker wilt worden in het niet-dierlijk lichaam, maar vele delen worden nieuw leven ingeblazen. Het is dus begrijpelijk dat er nu een grotere mogelijkheid is om weer bij bewustzijn te komen. Ik ben er zeker van dat in de nabije toekomst, we enorme veranderingen gaan zien in de hele wereld.

De wereld is een erg gevaarlijke staat omdat de crisis nog steeds hangt. Wat een vreselijke olie ramp gebeurt er in de Golf van Mexico. We realiseren ons niet eens zijn potentieel gevolgen. Het is onmogelijk om deze geiser van olie te stoppen. Kan je voorstellen wat er zou kunnen gebeuren? Nu, een zee van olie stroomt uit van diep binnenin de aarde die leidt naar een ramp van verontreiniging. Het zal niet alleen een effect hebben in Florida en Amerika, maar op de hele wereld. Ze denken nu aan een nucleair explosie om de olie doorgang te onderbreken, maar ze zijn bang dat het andere plaatsen zal openen. We hebben kwade krachten in de wereld los gelaten.

Daarom hoop ik dat, met de hulp van al onze Kabbalistische groepen die worden gevormd rond de wereld en de individuen die zich bij ons voegen, we in staat zijn om de krachten van het goed te ontwaken om het blootgestelde kwaad tegen te gaan. We moeten handelen en onszelf corrigeren. Dan zullen we zeker slagen. We hebben de kracht van de Thora ontvangen, het Hervormende Licht; alles hangt nu van ons af.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Wat betekent het dat de Ene Hogere mij het Licht van Hassadim levert, de benodigdheden van geven?

Mijn Antwoord: Het betekent dat in plaats van problemen, lijden, duisternis en kwaad, ik, goedheid, licht, overvloed, liefde, vriendelijkheid en compassie begin waar te nemen. Waarom is het veranderd? Het is omdat mijn waarneming en mijn verlangens beginnen te veranderen. Mijn verlangens worden gecorrigeerd en plotseling zie ik dezelfde duisternis als goedheid. Ik begrijp dat geven goed is. Het is geen duisternis, maar precies het tegenovergestelde. Het is een nieuw leven die ik hiervoor niet gekend heb. Ik nam het waar als dood, maar het blijkt het land van werkelijk leven.

Dit gebeurt met een persoon die zich verbindt met anderen en verlangd met ze te verbinden, die alles doet wat hij kan, maar dan ontdekt dat het niet in zijn kracht ligt. Hij vraagt dus aan de Schepper om met hem te werken en hem helpen om zichzelf te annuleren voor de groep. Dus, de Schepper wordt zijn partner en alle drie verenigen: de persoon, de Schepper en de groep. Een persoon kan niet de gemeenschap binnen gaan zonder de Schepper. Hij moet de Schepper uitnodigen om deel te nemen.

Wanneer ik mijn verlangens op deze manier voorbereid, voel ik plotseling dat geven niet duisternis is maar leven. Het Licht werkt zo op mij dat ik onbewust ontvangst begin te voorkomen en geven waardeer. Mijn houding naar anderen verandert plotseling.

Het lijkt voor mij alsof deze wezenlijke verandering in mij, bij zichzelf gebeurt. Ik begrijp nog niet hoe het Licht deze verandering in mij heeft beïnvloed. Eerst begin ik het te waarderen en eer deze kwaliteit van geven van ver, als het ware. Maar, snel, zal ik het verlangen en hier zoveel naar smachten dat ik het eenvoudig hunker en het Licht geeft me mijn eis en hervormt me.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Waarom is het spirituele systeem zo gecompliceerd: Het schepsel vraagt om één ding en ontvangt iets geheel anders?

Mijn Antwoord: Allereerst, is dit niet juist. De Schepper en het schepsel kunnen elkaar begrijpen, samen werken en hebben geen onenigheid, mits ze partners worden. Dan zal het schepsel ontvangen waar het om gevraagd heeft: De Schepper weet voorhand waar het schepsel om zal vragen, geeft het alles wat het nodig heeft en er zijn geen problemen.

Een probleem verschijnt alleen wanneer het schepsel niet vraagt volgens de volgorde van de niveaus, dit betekent dat het vraagt omwille van zelfbevrediging. Dan ontvangt het schepsel natuurlijk een belasting van het hart en lijden, dit om hem te laten zien dat zijn staat niet goed is en het doel onjuist.

Daarom, het is alleen door onjuiste communicatie tussen het schepsel en de Schepper dat het lijkt voor het schepsel dat de Schepper het niet begrijpt, niet voor het doet, wat het nodig heeft. Met het onjuiste doel, presenteert het schepsel veel eisen aan de Schepper: “Zo, waar is alles waar ik recht op heb, waarom corrigeer je me niet, waarom vul je me niet?” Maar, zodra het Schepsel de verbinding met de Schepper verwerft, weet het precies welk deel van het Licht hij ontvangt, waarom, waar te werken omwille van geloof boven rede, waar omwille van persoonlijk sterkte, enzovoort.

De Schepper is geïnteresseerd in ons om Hem te leren kennen en aan Zijn zijde te lopen. Maar waar zijn wij in communicatie met de Schepper? In geloof boven rede. Het schepsel verlangt in communicatie te zijn met de Schepper onder de Machsom, binnenin het verlangen om te ontvangen, maar de Schepper vertelt hem: “Nee, stijg naar Bina, verwerf de kwaliteiten van geven. Daar zullen we elkaar begrijpen, daar heb je geen problemen met mij!”

Het is geschreven,”De Schepper schiep de mens om direct te zijn, maar mensen mensen verzinnen vele berekeningen.” Vele berekeningen zijn binnenin het verlangen voor plezier, omdat er een grote hoeveelheid van alle soorten verlangens zijn. Maar, als we deze verlangens bedekken met alleen een intentie om te geven, dan zullen er niet langer vele berekeningen zijn. Er is alleen één berekening, één bestemming.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Baal HaSulam schrijft in de “Introductie tot de studie van de Tien Sefirot,” deel 2: “…dat er één beroemde en pijnlijke vraag is die door iedereen op aarde wordt gevraagd: “Wat is de betekenis van ons leven?”. De vraag duwt alle andere vragen en twijfels opzij betreffende de studie van Kabbalah, sinds de jaren van onze levens zo kostbaar voor ons zijn en zoveel pijn en lijden tot gevolg hebben. Zal ons leven gewoon tot een onvermijdelijk eind komen? Wie geniet hiervan, of aan wie breng ik plezier?

We zien dat ons leven eindigt zonder enig voordeel of resultaat. Des te meer de mensheid zich ontwikkelt, des te duidelijker we dit begrijpen. Daarom zijn de teleurstelling en depressie grootste problemen in de wereld vandaag.

Door de generaties heen hebben velen mensen geprobeerd om deze eeuwige vraag te beantwoorden, maar het staat nog steeds voor ons in al zijn sterkte en bitterheid, pakt ons bij verassing, brandend in ons verstand en ons tot op het bot beschamend. Immers, cijfert deze vraag ons eigen “Ik” weg en de mens kan hier geen toestemming aan geven sinds het de wortel van zijn ziel raakt.

Als dit niet ons eeuwige essentie betreft, zouden we aan deze vraag ontsnappen door ons verstand af te sluiten met drugs en antidepressiva. Maar, de vraag over de betekenis van het leven, heeft geen betrekking op de jaren in ons materieel bestaan.

De vraag, “Waarvoor was ik geschapen?” komt van mijn kern en stuurt mij naar mijn aanvankelijke wortel waarvan ik de reden voor mijn bestaan kan leren. Maar, vooralsnog, slagen we erin om ingetogen te zijn, zonder gedachte, door het vallen in de welbekende val van toegeven aan de stroom van het leven.

We proberen onszelf voor de gek te houden op alle mogelijke manieren, maar het wordt steeds moeilijker om te bestaan volgens het schema: geboorte, school, universiteit, werk, kinderen, ouderdom en dood. We hebben geen keus, om deze vraag op te lossen moet ik de omgeving vervangen die me helpt de vraag betreffende de betekenis van het leven te vergeten en te verbergen, met een omgeving die me zal helpen deze vraag te ontdekken en dit zo snel mogelijk zal beantwoorden.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Kunnen we het spirituele principe dat U verworven heeft nemen en dit toepassen in een nieuw internet ruimte?

Mijn Antwoord: Het spirituele principe is de waarneming van de Schepper. Je moet een persoon hiertoe leiden. Om dit te doen betekent; een persoon een sterke noodzaak voor communicatie met anderen bij te brengen, waardoor men uit zichzelf naar anderen toe stapt. Zodra een persoon anderen begint waar te nemen als zichzelf, zal hij onmiddellijk de Schepper, buiten zichzelf ontdekken.

Waarom hebben we een gemeenschap nodig? Het is voor het oefenen om onszelf te verlaten. De Schepper is buiten mij, maar ik neem Hem niet waar. De omgevende gemeenschap, aan de andere kant, is in mij, maar de Schepper heeft het doelbewust zo gemaakt dat het lijkt alsof de gemeenschap iets innerlijks is. In waarheid, het lijkt alleen maar zo; Ik voel alleen dat alles zich buiten mij bevindt.

Maar, als ik dit denkbeeldige beeld “lijm”, beide de uitwendige en inwendige manifestaties binnenin mij, zal ik en de omgevende wereld één geheel worden en op deze manier bereid ik mijn waarneming voor op het begrijpen van wat zich buiten mij bevindt. Wanneer dat gebeurt zal ik onmiddellijk en natuurlijk de Schepper ontdekken, omdat behalve ik, buiten mij, alleen Hij er is.

Waar zijn deze werelden dan, waar is de gehele mensheid? Ik ontdek dat ze allemaal in mij zijn en altijd al geweest. Ze bestonden uitwendig met als enig doel, zodat ik mezelf kan afstemmen als een muzikaal instrument, als een nieuw orgaan van waarneming, om de Schepper te voelen. Dit is waarom de sensatie van mezelf aan mij was gegeven, die verdeeld is in twee delen; ik en de wereld. Maar in realiteit, bestaat deze wereld helemaal niet buiten mij.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Een Kabbalistische groep verbindt zich rond één doel: liefde voor zijn naaste bereiken en hierdoor, liefde voor de Schepper. Dit betekent, houden van de eigenschap van liefde en geven. Iedere persoon die met dit doel eens is, voegt zijn kleine kracht toe aan de groep, het punt in het hart die aan hem gegeven is van Boven.

Niemand van ons is in staat om alleen op zijn eigen kracht het spirituele binnen te treden; we kunnen het alleen doen door onze sterkte te combineren, met andere woorden, aansluiten bij een groep en ons egoïsme wegcijferen, met het doel om de kracht van geven hiervan te ontvangen. Dit is de eerste stap naar spiritualiteit. Werk in een groep is het werk van overgang van het materiële naar spiritualiteit, door de opening die gecreëerd is bij de groep.

De groep is het middel. Het is niet de groep die jou herstelt als een schroevendraaier of een schroefsleutel, maar jij zelf moet de groep gebruiken voor werk. De groep is het spirituele model voor jou. Het is aan je gegeven in een materiële vorm, maar we veranderen het in een sprirituele vorm door het te zien als een collectie van zielen en niet als een groep van lichamen.

We bouwen een spirituele ruimte binnenin onze groep. We bouwen een spirituele vat, de Kli, door onszelf te annuleren en onze punten in het hart te verbinden met de collectie van alle andere punten. Ik voeg alleen toe aan de groep mijn ene kleine kracht, maar ik ontvang “620” keer meer hiervan. Spiritualiteit wordt geopenbaard aan mij als een meer innerlijk niveau, in de juiste plaats waar ik de verbinding vind en onze gemeenschappelijke kracht.

We cijferen onze materiële natuur weg, ons dierlijk egoïsme. Al onze “ezels” (ezel, Hamor, die van het woord komt Homer – materie) blijven beneden, maar wij stijgen boven hen uit en verbinden. We verwerven een ene, grote kracht, die “620”keer groter is dan de vorige en deze kracht zal zeker in ieder persoon, het dier binnenin laten verslaan. Op deze manier creëren we een nieuw spiritueel vat die niet bestond voor het breken van de zielen. Binnenin dit vat, onder ons, onthullen we de gemeenschappelijke eigenschap van geven, waarin we de Schepper onthullen.

Ik voeg mijn ene kracht toe en ontvang 620 keer meer door te stijgen van het eerste spirituele niveau. En nu voeg ik deze grote kracht aan de groep toe en ontvang 620 keer meer als ik naar een nieuw niveau stijg. Het blijkt dat mijn eerste punt van de ziel 620 keer opzwelt dan zijn aanvankelijke maat en op deze manier groeit het groter en groter als het stap voor stap omhoog stijgt. De groep wordt dan Malchut, Shechina.

Dit is waarom de groep moet verbinden met een enkel opinie: een verlangen om geven te bereiken, verbondenheid met de Schepper. Dit creëert het “hoofd” (Rosh) van de spirituele Partzuf. Ons gemeenschappelijke spirituele vat is de spirituele wereld, maar ieder persoon ervaart het op zijn eigen manier, volgens hun essentiële, primaire punt van de ziel; de ziel verdwijnt niet, in plaats hiervan groeit het 620x620x620… keer. Dit is hoe we een spirituele wereld binnenin bouwen, waar de Schepper wordt geopenbaard. Er is geen andere plaats.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Ons hele probleem in de spirituele vooruitgang is dat we Kabbalah benaderen, de onthulling van de Hogere Wereld, alsof het een wetenschappelijk theorie is wat we moeten behalen met ons verstand en wat we ons eigen moeten maken door middel van onze eigen krachten. Maar, Kabbalah biedt ons iets compleet atypisch – de kans om nieuwe kwaliteiten te bereiken. En zolang als een persoon ze niet verwerft, zal hij niet uitvinden waar Kabbalah over praat.

Alles van Kabbalah is de methode van een nieuwe kwaliteit in een persoon ontwikkelen, de kwaliteit van “Liefde voor je naaste.” Het is ook genaamd “de Schepper.” Kabbalah is dus de methode van een totale verbinding met Hem, naar Zijn volle openbaring. De openbaring van de Schepper is de schepping van Zijn kwaliteit in een persoon. Kabbalah is de methode om de kwaliteit van geven in ons vorm te geven, de staat van de Schepper.

Onze hele realiteit bestaat uit twee delen; gevoelens en verstand. Wanneer een persoon het beeld van de Schepper in hemzelf creëert, verwerft hij een nieuw verstand en een nieuw gevoel in plaats van de voorgaande. Dit is hoe hij van de waarneming (of sensatie) van deze wereld gaat naar de waarneming (of sensatie) van de Hogere Wereld.

De nieuwe sensatie in een persoon is de Schepper genaamd, “Boreh,” wat betekent “Kom en Zie.” Het is ook, de ziel, genaamd.

De belangrijkste uitdaging voor een persoon die Kabbalah begint te studeren is de onbekwaamheid om zijn ontwikkeling met het Licht te verbinden die hem moet veranderen, met de kracht die hem een nieuw verstand en gevoelens moet brengen. We houden vast aan uiterlijke vormen en streven naar het waarnemen van de tekst die door Kabbalisten geschreven was met onze aardse gevoelens en verstand. We proberen spiritualiteit aan de passen aan ons aardse bestaan. Maar, in alle Kabbalistische boeken is er geen woord die over onze wereld spreekt. Onze staat is alleen noodzakelijk om het Hervormende Licht aan te trekken door studie in een groep. Onze taak is om de geboorte van nieuwe gevoelens en een nieuw verstand in ons te verwachten, welke ons de waarneming van een nieuwe realiteit geeft.

Ons hele gevecht met onze natuur bestaat uit het vinden van nieuwe instrumenten van het waarnemen van de wereld en dan waarneming en verwerving door hen.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Vorig weekend was er een congres in Noord Amerika, getiteld Het Wereld Zohar Congres, waar onze vrienden van de hele wereld samen kwamen. U heeft eens gezegd dat toen U zich in een soortgelijke situatie bevond van algemene inspiratie, U heeft Rabash gevraagd, “Wat missen we voor het bereiken van het doel?” Hij antwoordde, “Een aanval!” Wat is een aanval en hoe kunnen we deze staat met elk congres bereiken, of zelfs nu, op dit moment?

Mijn Antwoord: Tijdens een spirituele aanval, denkt men er niet aan wanneer het eindelijk volbracht zal zijn. Een aanval is wanneer ik al mijn krachten samenbreng en met ze handel.

In onze wereld een aanval is een geconcentreerde klap, gevolgd bij een kans om te rusten. Hoewel, spiritualiteit is perfect en daarom kan het niet voorbijgaand zijn. Als je verlangen authentiek is, dat is het eeuwig! Daarom, betekent een spirituele aanval een mobilisatie van krachten, waar je hen voordurend steeds meer moet concentreren, zonder een adempauze. (Eigenlijk, ontvang je een “adempauze” van Boven, zoals de staat van “Hanukkah,” die van de woorden “Hanu-Koh,” komen. Dit gebeurt tijdens een verschuiving van degenen middel voor verdere vooruitgang.)

Dit en andere congressen bieden grote mogelijkheden voor vooruitgang aan alle studenten over de hele wereld. Hoewel we samen kwamen bij het congres in Noord Amerika (of waar dan ook in de wereld), is er een directe uitzending van alle lessen. Natuurlijk zullen ze gewijd zijn aan aan de verbinding van deze hele grote verlangen, de spirituele vat (Kli).

Laten we hopen dat iedereen zal begrijpen dat de wetenschap van Kabbalah precies over deze verbinding spreekt, in plaats van rode draden, betoveringen, enzovoort. Door de verbinding van onze verlangens bereiken we leven in het eeuwige dimensie. Laten we hopen dat we hierin slagen!

Filed under: Congressen - Geen reacties→