Op de recente Conventie onthulde ik dat ik niet met anderen kan verbinden of mezelf kan wegcijferen, en ik ben zelfs niet eens in staat om dichterbij iemand te komen! Dus wat moet ik doen als dit mijn natuur is?

Dit is waarom er een middel is genaamd het Hogere Licht. Dit Licht is opgenomen in de groep, maar het is verborgen voor ons en we zien het niet. Het is ook de plaats waar de Schepper, de kwaliteit van geven, gevonden kan worden. Dus hoe kunnen zijn invloed oproepen op ons?

Als je in de groep de ware primaire bronnen begint te studeren: Het boek van Zohar of Tamud Eser Sefirot, dan zal dit je in staat stellen om het Licht aan te trekken en het te ontwaken van binnenin. Waarom? Het is omdat wanneer je deze boeken leest, je over je innerlijke staten leest, en aldus je ze dichter bij brengt, ze ontwaakt en naar jezelf toe trekt.

Je ontwaakt de invloed van deze verborgen, innerlijke wereld op jezelf, en het schijnt voor jou. Geleidelijk aan zal dit je corrigeren, je in staat stellen om met anderen te verbinden, en dan zal haat, afkeer en scheiding verdwijnen. Je begint het belang van deze verbinding te begrijpen en je verlangt naar het waarmaken hiervan. En plotseling is er een bepaalde “klik” – je eerste verbinding met anderen.

Als je de niveaus van deze verbinding verbeeldt in de vorm van een schaal (van 0 tot 125 niveaus) dan betekent dit dat je bent verplaatst van het 0 punt naar één. En dit is een fundament!

Op de Conventie voelden we dit 0 punt, het feit dat we niet in staat waren om verbinding met elkaar aan te gaan. Nu hebben we een doel voor ons – om te eisen van het Hervormende Licht met behulp van de studie en de juiste intentie.

Het moment dat je het eerste niveau hebt bereikt, wordt je de “zoon van de komende wereld”(Ben Olam HaBa). Je begrijpt en voelt wat dit is. Je begint je weg iets eromheen te maken en je ontvangt al de eerste indruk van de spirituele wereld.

Hierna zullen dingen makkelijker worden. Het meest belangrijke is de eerste revolutie! Alle andere niveaus zullen eenvoudig groter en groter worden. Natuurlijk, het verschil tussen hen is groot en ontzaglijk in macht. Maar niets kan vergeleken worden met het binnen gaan van het eerste niveau. Dit is omdat wanneer het gebeurt je letterlijk verschuift van onze wereld naar de spirituele wereld. En dit is een fundamentele doorbraak.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Onze eenheid moet plaats vinden op een kwantitatief nieuw niveau. We moeten ons op een manier met elkaar verbinden waar iedereen betrekking heeft op het innerlijk van iedereen anders, waarbij hij zijn egoïstische verlangen weglaat. Hij moet alleen zijn verlangen naar spiritualiteit, ofwel vonk van het Licht, meenemen.

Met deze vonk, duikt hij in de groep, waarbij hij zich losmaakt van zijn emoties en al het andere wat er niet thuis hoort. Als resultaat, verbinden alle vonken van alle mensen zich met elkaar.

Deze onthechting staat me toe om de collectieve wil te leren kennen, en het genot te ontvangen dat buiten mijn ego bestaat, en hierin ontdek ik het vermogen om de Hoogste Wereld en de Schepper waar te nemen.

Uit de les over een artikel van Rabash op 05.11.2010

Filed under: Collectieve Ziel, Innerlijk Werk, Spiritualiteit, Waarneming - Geen reacties→

Vraag: Waarom maken de dalingen een veel grotere indruk op onze sensaties dan de stijgingen?

Antwoord: Het is omdat we egoïsten zijn. We zijn geschapen uit de wil voor genot, die plezier of lijden ontvangt. Tussen hen is geen middenweg, en daarom, zelfs als ik me in een neutrale staat bevind waar plezier en lijden beiden afwezig zijn, voel ik me slecht. Ik mis plezier. Ik eis altijd een positief; nul is niet genoeg voor mij.

Dit is waarom een persoon ontevreden is. Hij heeft een thuis, een baan, genoeg eten, maar hij mist nog steeds iets. Of het gras is groener bij zijn buurman, of het leven is ontdaan van enig betekenis en doel.

Ons egoïstisch verlangen is niet tevreden met wat het heeft. Als resultaat lijden we aan het ontbreken van een toevoeging, en deze toevoeging moet zeker groeien als onze egoïsme groeit.

Hiernaast,  is onze bron de Schepper die ons geschapen heeft. Hij is de enige en onvervangbare Ene, en ieder van ons voelt op dezelfde manier. Dus waar kunnen we voldoening vinden voor iemand die zo uniek is?

Dit is waarom we nooit voldoening zullen vinden, niet door plezier, en ook niet door de juiste zelfrealisatie. Dit is de natuur van het egoïsme. De kleinste daling is al genoeg voor onze heldhaftigheid om te verdwijnen in ijle lucht. We zouden toestemmen met alles, alleen maar om het lege gevoel van binnen te vermijden!

Het verlangen voor plezier hangt helemaal af van het Licht. Zolang het Licht ontvangt is het vol met energie, zelfs als er geen begrip is waar die energie vandaan komt. Maar zodra het Licht ietsje verder verdwijnt, voel je hulpeloos en zou je instemmen met alles om de situatie op een bepaalde manier te corrigeren.

Kijk naar de wereld; er is terrorisme, moord, diefstal en leugens. Het lijkt erop dat als je ieder persoon geeft wat hij wilt, niemand iets slecht zou doen. Dus wie heeft de schuld? Is het de Schepper, die Zichzelf niet onthult en daarom slechte dingen oproept. Alles wat overblijft is om de juiste conclusies te maken van Boven.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Egoïsme, Lijden, Spiritualiteit, Zohar - Geen reacties→

Een e-mail die ik ontving: Beste Dr. Laitman, ik denk dat ik voor velen spreek wanneer ik zeg dat ik overmand ben door een grote teleurstelling. Wat moet ik hiermee doen?

Antwoord: Op de laatste dag van het Congres heb ik vaak gehoord dat veel mensen hadden gehoopt een doorbraak te maken in de spirituele wereld op deze conventie en nu zijn ze overmand door totale wanhoop!

Ik zeg het rechtstreeks: Persoonlijk ben ik verbaasd door het resultaat van de Conventie die net voorbij is. En het is niet om het record aantal deelnemers of positieve reacties in de pers, maar de innerlijke veranderingen en ontwikkeling van elke deelnemer en de hele wereld groep. Voor de allereerste keer ooit gingen mensen door staten die ze niet individueel hadden kunnen doorlopen. Zeer belangrijke innerlijke onderscheidingen namen plaats in hen.

En nu voor je verwachtingen: Als je verlangen ware spiritualiteit betrof, ofwel geven en liefde voor je naaste, dan zou je geen wanhoop hebben ervaren omdat je altijd de mogelijkheid hebt om te geven en lief te hebben. Niemand geeft het aan jou of neemt het weg.

De eerste spirituele kwaliteit, Bina, is een aspiratie naar Hafetz Hesed (boven je egoïsme), het gevoel buiten je verlangen. Als je hiernaar streeft dan kan het je niet schelen in welke staat je bevindt, omdat alles van de Schepper komt en alleen Hij beslist, volgens Zijn plan, wat er met iedereen gaat gebeuren en naar ieder één. Je enige reactie na alles zou plezier moeten zijn en het verlangen om onder de kracht van de Schepper te zijn, de kwaliteit van geven. De Machsom is overwonnen bij degene die wegrennen van hun egoïsme en instemmen met iedere conditie om hiervan bevrijd te worden, instemmen om de conditie aan te nemen van “iedereen als één” (als één man met één hart of verlangen) en de gemeenschappelijke garantie, ” één voor allen en allen voor één.”

Niemand van ons heeft de kracht om weg te scheuren van zijn egoïsme. Tot op heden hebben we hier over gepraat, maar waren we niet in staat om precies een onderscheid te maken in ons omdat dit precies de kwaliteit is welke ons niet door laat gaan naar spiritualiteit, de kwaliteit van geven. We zijn niet in staat om een onderscheid te maken van wat het is en waar het zich in ons bevindt. Het verbergt zich in ons zoals een slang en we kunnen het niet precies identificeren, het altijd verwarren met andere kwaliteiten.

Net zoals pijn tijdens een ziekte, alleen de pijn van teleurstelling helpt ons onze egoïsme te herkennen en te ontdekken dat het niet goed is, maar onze kwade heerser, Farao. We moeten zo groeien naar teleurstelling dat we het zullen haten in ons en maar één ding verlangen – hiervan losmaken. Maar, om tot deze staat van wanhoop te komen moeten we eerst hiernaar streven met ons gehele egoïsme (Lo Lishma). Dit is waar ik over sprak voor de Conventie, dat “we uit Egypte komen.” En iedereen was er zeker van dat dit moest gebeuren. Als we deze vertrouwen niet hadden, dan waren we niet in staat om teleurgesteld te raken en precies dit kwaad (Farao) in ons waar te nemen, die ons niet toestaat om te stijgen naar de kwaliteit van geven.

Om dit kwaad onmiddellijk wakker te maken, verklaarde ik in het begin van de Conventie dat we verplicht zijn om verbinding te bereiken, dat al ons werk op de Conventie moest gebeuren door diep onderzoek van onszelf en onze houding naar alle vrienden. Maar, in plaats van de “onthulling van de hemelen” die we verwachten, bracht het onmiddellijk een daling, het afkoelde ons. Met mijn dringend verzoek om te zoeken naar verbinding en boven ons uit te stijgen, boven iemands “zelf,” wilde ik de deelnemers van de Conventie laten zien dat we er nog niet klaar voor zijn, en als resultaat van dit gevoel gingen de deelnemers een trance in.

Aan de ene kant was er erg blij met deze staat van “besef van kwaad”. Maar aan de andere kant begon ik te vrezen dat de groep niet in staat was om uit deze staat te komen in zo een korte tijd. Het is gelijk aan hoe een ziek persoon pijn ontdekt en moet begrijpen dat het op een ziekte wijst, en dan de behandeling start met de hulp van een dokter, de Schepper. Bovendien, 30 tot 40% van deelnemers van de Conventie waren mensen nieuw in Kabbalah en begrepen helemaal niet wat er met hen aan de hand was. Daarom, het was besloten om te stoppen met één klap naar Farao, jouw egoïstische hoop om hierboven uit te stijgen.

Maar, precies deze processen die we ervaren zijn voor ons voorbereid voor de doorgang – één die niet egoïstisch is, het streven naar de onthulling van vervulling, maar dat verlangt de onthulling naar de mogelijkheid om te geven, te verbinden “als één man met één hart,” overeenstemmen met de gemeenschappelijk garantie. Het resultaat van de Conventie is de eerste klap aan Farao – ons zelfliefde, onze egoïstische hoop om “door de Machsom te breken” en de Hogere Wereld te ontvangen alsmede deze wereld in ons, in ons vervulling.

Baal HaSulam schrijft dat wanneer een persoon de spirituele grens bereikt, hij ervan overtuigd is dat de spirituele wereld niet aan hem toebehoort en alleen dan breekt hij door de Klipa, de grens, en verwerft de kwaliteit van geven.

De onthulling van ons onwilligheid gebeurde direct, bij mijn eerste lezing, toen ik in het begin zei dat in plaats van externe acties  we ons binnenin moeten verdiepen, in de verbinding tussen ons, in de gemeenschappelijke garantie. Alles veranderde direct in ijs! Ons egoïsme kwam door, maar deze onthulling van het kwaad in ons is ook een grote verwerving die ontstaan is door niets anders dan onze verbinding (de heiligheid van dag).

Over de duur van de Conventie ontdekten we dat Farao in ons is en niet buiten. Hij ontving zijn eerste klap door het feit dat we teleurgesteld zijn in de resultaten van de Conventie. We dachten (wij zijn de Farao) dat we iets in ons zouden ontvangen, maar we hebben niets ontvangen. Dit is de eerste klap voor Farao, ons egoïsme. We hebben ontdekt dat we niets ontvangen in ons egoïstisch verlangen.

Nu hebben we een grotere mogelijkheid om te zien in welke kwaliteiten spiritualiteit in ons onthuld moet worden. We hebben een beter begrip dat het niet in Farao zal gebeuren en over wat het betekend om aan de Ene Hogere te denken. Dit betekent niet aan jezelf denken. Voor nu schudde ieder van ons van ongeduld: Wanneer zal het wonder gebeuren zodat we alles zullen ontvangen in deze wereld, samen met de spirituele wereld – in ons? Nu hebben we een nieuw gevoel van noodzaak om te scheiden van het ding welke ons zo een teleurstelling heeft gebracht, en dit het begin van de afwijzing van egoïsme.

We hebben een hoge prijs betaald voor deze les, maar het kost veel meer dan dat. Precies deze teleurstelling, de klap naar ons zelfliefde, ons egoïsme, onze hoop om te ontvangen, is de grootste aanwinst die we ons maar kunnen wensen, en ik ben overmand met vreugde om egoïsten te zien die teleurgesteld zijn.

Nu moet je alleen realiseren wat er met jou gebeurd is. Van ieder persoon zijn voorbereiding afhangend, een deel van jou realiseert het mentaal, en een deel zal nog steeds enkel teleurstellingen ervaren in je sensaties, en dan zal je het realiseren. In ieder geval is er één conclusie: Een persoon zal zich niet langer onlosmakelijk binden aan zijn egoïsme. Precies deze klap naar ons onrechtvaardig, egoïstische hoop zal ons helpen beginnen met hiervan (Farao) weg te gaan!

Het is mogelijk dat we nog steeds meer klappen moeten ervaren, maar ze zullen al in de juiste richting gaan die we hebben verworven op deze Conventie. Misschien zullen we in staat zijn om hier niet alleen in Conventies doorheen te gaan, maar in ons dagelijkse virtuele verbinding, in de sensatie die we net samen hebben verkregen. Voor nu, laten we werkelijk alleen één ding verlangen: om ons egoïsme af te wijzen, die de enige kwaad hier is, en om te stijgen van ons “zelf” naar de kwaliteit van geven.

De Schepper heeft ons een groot cadeau gegeven! Er is geen ander naast Hem! Schrijf naar mij en vraag vragen op de les. Ik heb niet tegen je gelogen, maar naar je egoïsme.

Met liefde voor jou,
Dr. Laitman

Filed under: Congressen, Egoïsme, Spiritualiteit - Geen reacties→

We zijn geschapen van het materiaal “het verlangen om te genieten.” Daarom hebben we energie nodig in de vorm van “plezier” om een lichamelijke of een mentale Aktie uit te voeren. Met andere woorden, niets in onze wereld komt in beweging zonder een egoïstische stimulans. Bewust of onbewust wegen we alles af in ons verlangen om te genieten, en in de evaluatie van dit verlangen, verwerft ieder ding zijn “eigen” kwaliteiten: kleur, gewicht, hoogte, en afstand.

Om succesvol te zijn in deze wereld, moeten we de juiste omvang van de waarden hebben, of met andere woorden, de juiste opstelling van het verlangen om te genieten. En dit is wat we onze kinderen leren om te streven naar de goede dingen en om pijnvolle dingen te vermijden. Om afstand te nemen van het kwaad betekent dat we geen energie hebben om ervoor te werken. Echter is er geen motivatie in ons verlangen om te genieten om het spirituele verlangen om te geven te bereiken.

Tenslotte is de spirituele wereld tegenovergesteld aan mij. Het verlangen om te geven komt eerder dan het verlangen om te genieten. Deze kwaliteit bestaat helemaal niet in mij. Daarom voel ik de spirituele wereld niet. Ik zie alleen wat ik evalueer in het verlangen om te genieten dus wat naar mijn inzicht waardevol of minder van waarde is. Naar aanleiding hiervan bepaal ik of iets dichtbij en belangrijk voor me is, of op afstand en onbelangrijk.

In spiritualiteit, “de kwaliteit van het geven” zijn alle criteria, gedachten en acties alleen gebaseerd op het geven. Alleen begrijpt mijn verlangen om te genieten niet wat dat is. Het geven gaat door me heen, als een onzichtbare verlichting, die ik op geen enkele manier waarneem. Alle werelden en acties vinden naast me plaats, en ik neem ze niet waar, in mijn verlangen om te genieten zoals een dier de sensaties van een menselijk wezen niet begrijpt.

Wat kan ik doen als ik zo geboren ben? Alle werelden en het meest belangrijke die Ene die me onder controle heeft, de Schepper Zichzelf, Blijft onopgemerkt bij mij. Om hen te voelen, moet ik beginnen met de waardering van de kwaliteit van het geven.

 Dit is waarom er een omgeving aan ons is gegeven: de boeken, de leraar, en de vrienden zodat het belang van het geven bij me inprenten.Al denk ik dit persoonlijk niet, zij vertellen me dit, en hun mening is belangrijk voor mij. Ik ben geschapen om de invloed van de omgeving te absorberen, en wat belangrijk is voor de mensen om me heen, wordt ook belangrijk voor mij.

Dus zelfs het geven, wat niet van waarde is voor mij, begint belangrijk voor me te worden in mijn verlangen om te genieten, als een goede aankoop. Ik ben bereid om extra inspanning te doen om het Opperste Licht aan te trekken, die me naar het” verlangen om te geven”brengt, omdat dit belangrijk is voor mijn verlangen om te genieten. In Kabbalah wordt dit spiritueel werk voor jezelf genoemd –Lo Lishma.

Echter het Opperste Licht dat ik aantrek vervangt het verlangen om te genieten in het verlangen om te geven (van Lo Lishma naar Lishma). Dan kan ik de perfectie van de Opperwereld waarnemen.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Wat zijn de drie lijnen?

Mijn Antwoord: De linker lijn is het ongecorrigeerde verlangen dat eerst beperkt (TzimTzum Aleph) moet worden. De rechter lijn in de kracht van geven, de kracht van het Licht. En de middelste lijn is het resultaat van het werk van ze te combineren, verbinding van de twee lijnen.

Ons hele werk ligt in de middelste lijn en alle materialen van Kabbalah spreken hierover. De rechter en linker lijnen zijn aan ons gegeven van Boven, van de natuur of de Schepper. Als we niet in de middelste lijn werken, zullen we als dieren blijven, handelen door dwang van deze twee teugels; de rechter en linker lijnen. Maar, wanneer we de eerste vonk van de middelste lijn ontvangen, genaamd het punt in het hart, is dit een mogelijkheid, een uitnodiging, om controle over onze levens te krijgen en te stoppen met bewegen als een paard, gemanoeuvreerd door de twee teugels van Boven.

We moeten deze teugels aannemen om een “mens” worden. Het punt in het hart is het begin van de mens in ons dat zijn dier in teug houdt en vooruit gaat gelijk aan de Schepper. Het spirituele werk bestaat enkel uit het rijden van zichzelf, van binnenin het punt in het hart, naar samenvoeging met alle anderen.

Ik maak me niet langer zorgen of word gestrest over de linker en rechter lijnen, in plaats, relativeer ik naar de staten aan mij gegeven als een mogelijkheid om deze twee lijnen op de juiste te manier te combineren en vooruit te gaan, mijn dier rijden en het richten recht naar het doel.

Op ieder moment gooit mijn dier zichzelf op deze of die manier, in een richting onbekend aan mij. En ik moet het doel verbeelden aan mezelf; de Schepper, samenvoegen met Hem, en gelijkaan Hem zijn in eigenschappen, zoveel als ik het voor mezelf kan verbeelden. Ik moet proberen mijn omgeving te zien als een perfect, gebalanceerd systeem, gekoppeld en verbonden met alle delen in gelijkheid en in wederzijdse garantie, om te worden gevuld door het Hogere Licht.

Nu ik het doel verduidelijkt heb, moet ik mijn dier corrigeren, om het op de juiste richting te besturen via de twee teugels. Dit werkt stopt niet, zelfs niet voor een seconde. Iedere keer verbeeld ik me het spirituele doel steeds duidelijker en in groter detail en, zodoende, in grotere verwarring, omdat het Licht alleen bekend is vanuit de duisternis. Ik moet altijd streven naar dit doel, dat is, om mezelf te planten in het algemene systeem als zijn onlosmakelijke onderdeel.

Daarom, wanneer ik de Zohar lees moet ik handelen zoals een auto bestuurder, duw het gas pedaal in, kijk op de weg, stuur, en voel de remmen, allemaal tegelijk. Op dezelfde manier, wanneer ik luister naar wat de Zohar over spreekt, wil ik me alles hiervan voorstellen. Alsof ik op een tour ben, ik probeer om mee te bewegen met de Zohar en neem ik er deel aan.

Met andere woorden, ik wil weten wat het is wat ik studeer, me met dit materiaal verbinden, in het proces zijn. Te weten is samenvoegen, zoals het staat geschreven “En Adam kende Eva (zijn gecorrigeerde verlangen).”

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Ik ben verbaasd over de diepgaande veranderingen die er tegenwoordig gebeuren. Veel nieuwe Kabbalistische groepen komen te voorschijn als paddenstoelen na regen. Hoe hebben we zulke resultaten door ons innerlijk werk voor elkaar gekregen?

Mijn Antwoord: Het hangt niet alleen van ons af. Je ziet hoeveel nieuwe, serieuze mensen zich bij ons voegen. Dit betekent dat de tijd echt gekomen is en de Schepper trekt mensen naar Kabbalah. Na alle wendingen langs het spiraal van evolutie, zijn ze eindelijk gearriveerd op de spirituele gen (het punt in de hart) en het Omgevende Licht is begonnen met werken op hen. We moeten ze alleen helpen om hun eigen omgeving, groep en het gehele systeem van steun in te richten. Wanneer we allemaal samen het Hervormende Licht beginnen te eisen, zullen ze niet de drie tot vijf jaar van voorbereiding nodig hebben, waar Baal HaSulam over schreef. De correctie zal snel en gemakkelijk komen.

Stel je voor het verschil tussen een persoon die wakker wordt uit een staat van bewusteloosheid met al zijn systemen nog steeds slapend en niet functionerend en een persoon die wakker wordt met vele delen en lichamelijke systemen al functionerend met alleen de noodzaak de processen af te maken. Hedendaags is het niet alleen één orgaan dat wakker wilt worden in het niet-dierlijk lichaam, maar vele delen worden nieuw leven ingeblazen. Het is dus begrijpelijk dat er nu een grotere mogelijkheid is om weer bij bewustzijn te komen. Ik ben er zeker van dat in de nabije toekomst, we enorme veranderingen gaan zien in de hele wereld.

De wereld is een erg gevaarlijke staat omdat de crisis nog steeds hangt. Wat een vreselijke olie ramp gebeurt er in de Golf van Mexico. We realiseren ons niet eens zijn potentieel gevolgen. Het is onmogelijk om deze geiser van olie te stoppen. Kan je voorstellen wat er zou kunnen gebeuren? Nu, een zee van olie stroomt uit van diep binnenin de aarde die leidt naar een ramp van verontreiniging. Het zal niet alleen een effect hebben in Florida en Amerika, maar op de hele wereld. Ze denken nu aan een nucleair explosie om de olie doorgang te onderbreken, maar ze zijn bang dat het andere plaatsen zal openen. We hebben kwade krachten in de wereld los gelaten.

Daarom hoop ik dat, met de hulp van al onze Kabbalistische groepen die worden gevormd rond de wereld en de individuen die zich bij ons voegen, we in staat zijn om de krachten van het goed te ontwaken om het blootgestelde kwaad tegen te gaan. We moeten handelen en onszelf corrigeren. Dan zullen we zeker slagen. We hebben de kracht van de Thora ontvangen, het Hervormende Licht; alles hangt nu van ons af.

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Wat betekent het dat de Ene Hogere mij het Licht van Hassadim levert, de benodigdheden van geven?

Mijn Antwoord: Het betekent dat in plaats van problemen, lijden, duisternis en kwaad, ik, goedheid, licht, overvloed, liefde, vriendelijkheid en compassie begin waar te nemen. Waarom is het veranderd? Het is omdat mijn waarneming en mijn verlangens beginnen te veranderen. Mijn verlangens worden gecorrigeerd en plotseling zie ik dezelfde duisternis als goedheid. Ik begrijp dat geven goed is. Het is geen duisternis, maar precies het tegenovergestelde. Het is een nieuw leven die ik hiervoor niet gekend heb. Ik nam het waar als dood, maar het blijkt het land van werkelijk leven.

Dit gebeurt met een persoon die zich verbindt met anderen en verlangd met ze te verbinden, die alles doet wat hij kan, maar dan ontdekt dat het niet in zijn kracht ligt. Hij vraagt dus aan de Schepper om met hem te werken en hem helpen om zichzelf te annuleren voor de groep. Dus, de Schepper wordt zijn partner en alle drie verenigen: de persoon, de Schepper en de groep. Een persoon kan niet de gemeenschap binnen gaan zonder de Schepper. Hij moet de Schepper uitnodigen om deel te nemen.

Wanneer ik mijn verlangens op deze manier voorbereid, voel ik plotseling dat geven niet duisternis is maar leven. Het Licht werkt zo op mij dat ik onbewust ontvangst begin te voorkomen en geven waardeer. Mijn houding naar anderen verandert plotseling.

Het lijkt voor mij alsof deze wezenlijke verandering in mij, bij zichzelf gebeurt. Ik begrijp nog niet hoe het Licht deze verandering in mij heeft beïnvloed. Eerst begin ik het te waarderen en eer deze kwaliteit van geven van ver, als het ware. Maar, snel, zal ik het verlangen en hier zoveel naar smachten dat ik het eenvoudig hunker en het Licht geeft me mijn eis en hervormt me.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Een vraag die ik ontving: Waarom is het spirituele systeem zo gecompliceerd: Het schepsel vraagt om één ding en ontvangt iets geheel anders?

Mijn Antwoord: Allereerst, is dit niet juist. De Schepper en het schepsel kunnen elkaar begrijpen, samen werken en hebben geen onenigheid, mits ze partners worden. Dan zal het schepsel ontvangen waar het om gevraagd heeft: De Schepper weet voorhand waar het schepsel om zal vragen, geeft het alles wat het nodig heeft en er zijn geen problemen.

Een probleem verschijnt alleen wanneer het schepsel niet vraagt volgens de volgorde van de niveaus, dit betekent dat het vraagt omwille van zelfbevrediging. Dan ontvangt het schepsel natuurlijk een belasting van het hart en lijden, dit om hem te laten zien dat zijn staat niet goed is en het doel onjuist.

Daarom, het is alleen door onjuiste communicatie tussen het schepsel en de Schepper dat het lijkt voor het schepsel dat de Schepper het niet begrijpt, niet voor het doet, wat het nodig heeft. Met het onjuiste doel, presenteert het schepsel veel eisen aan de Schepper: “Zo, waar is alles waar ik recht op heb, waarom corrigeer je me niet, waarom vul je me niet?” Maar, zodra het Schepsel de verbinding met de Schepper verwerft, weet het precies welk deel van het Licht hij ontvangt, waarom, waar te werken omwille van geloof boven rede, waar omwille van persoonlijk sterkte, enzovoort.

De Schepper is geïnteresseerd in ons om Hem te leren kennen en aan Zijn zijde te lopen. Maar waar zijn wij in communicatie met de Schepper? In geloof boven rede. Het schepsel verlangt in communicatie te zijn met de Schepper onder de Machsom, binnenin het verlangen om te ontvangen, maar de Schepper vertelt hem: “Nee, stijg naar Bina, verwerf de kwaliteiten van geven. Daar zullen we elkaar begrijpen, daar heb je geen problemen met mij!”

Het is geschreven,”De Schepper schiep de mens om direct te zijn, maar mensen mensen verzinnen vele berekeningen.” Vele berekeningen zijn binnenin het verlangen voor plezier, omdat er een grote hoeveelheid van alle soorten verlangens zijn. Maar, als we deze verlangens bedekken met alleen een intentie om te geven, dan zullen er niet langer vele berekeningen zijn. Er is alleen één berekening, één bestemming.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→

Baal HaSulam schrijft in de “Introductie tot de studie van de Tien Sefirot,” deel 2: “…dat er één beroemde en pijnlijke vraag is die door iedereen op aarde wordt gevraagd: “Wat is de betekenis van ons leven?”. De vraag duwt alle andere vragen en twijfels opzij betreffende de studie van Kabbalah, sinds de jaren van onze levens zo kostbaar voor ons zijn en zoveel pijn en lijden tot gevolg hebben. Zal ons leven gewoon tot een onvermijdelijk eind komen? Wie geniet hiervan, of aan wie breng ik plezier?

We zien dat ons leven eindigt zonder enig voordeel of resultaat. Des te meer de mensheid zich ontwikkelt, des te duidelijker we dit begrijpen. Daarom zijn de teleurstelling en depressie grootste problemen in de wereld vandaag.

Door de generaties heen hebben velen mensen geprobeerd om deze eeuwige vraag te beantwoorden, maar het staat nog steeds voor ons in al zijn sterkte en bitterheid, pakt ons bij verassing, brandend in ons verstand en ons tot op het bot beschamend. Immers, cijfert deze vraag ons eigen “Ik” weg en de mens kan hier geen toestemming aan geven sinds het de wortel van zijn ziel raakt.

Als dit niet ons eeuwige essentie betreft, zouden we aan deze vraag ontsnappen door ons verstand af te sluiten met drugs en antidepressiva. Maar, de vraag over de betekenis van het leven, heeft geen betrekking op de jaren in ons materieel bestaan.

De vraag, “Waarvoor was ik geschapen?” komt van mijn kern en stuurt mij naar mijn aanvankelijke wortel waarvan ik de reden voor mijn bestaan kan leren. Maar, vooralsnog, slagen we erin om ingetogen te zijn, zonder gedachte, door het vallen in de welbekende val van toegeven aan de stroom van het leven.

We proberen onszelf voor de gek te houden op alle mogelijke manieren, maar het wordt steeds moeilijker om te bestaan volgens het schema: geboorte, school, universiteit, werk, kinderen, ouderdom en dood. We hebben geen keus, om deze vraag op te lossen moet ik de omgeving vervangen die me helpt de vraag betreffende de betekenis van het leven te vergeten en te verbergen, met een omgeving die me zal helpen deze vraag te ontdekken en dit zo snel mogelijk zal beantwoorden.

Filed under: Spiritualiteit - Geen reacties→