Filed under: video - Geen reacties→

Ongeveer 40 jaar gelden werd een scheiding als iets onfatsoenlijks beschouwd, tegenwoordig is het gebruikelijk geworden. Mensen begrijpen niet waarom ze zouden trouwen, kinderen krijgen en waarom ze met elkaar hun levenspad zouden vervolgen!

Als men het antwoord op deze vraag niet kan vinden, voelt een mens geen behoefte om een gezin te hebben en kinderen te krijgen. Ik kan alleen blijven en zo aangenaam mogelijk leven, wat er later zal gebeuren interesseert me niet. Tegenwoordig is dit de manier waarop het ego zich verhoudt tot het leven.

Als ik echter een hoger Doel ontdek, hoe er deuren geopend kunnen worden naar een andere wereld, naar een eeuwige intentie en hoe dat zelfs in het hier en nu kan plaatsvinden, zal ik mij hierdoor verplicht voelen om een gezin te stichten, hoewel ik weet dat het een grotere verantwoordelijkheid van mij vraagt en een aantal verplichtingen, zoals mijzelf ondergeschikt maken aan het Doel en gaan beseffen hoe belangrijk het Doel is.

Dan trouw ik met een vrouw, niet vanuit mijn dierlijke instinct, maar als resultaat van mijn zoektocht naar een spirituele partner! Mijn vrouw staat altijd naast me en wordt een wegwijzer, door haar onderzoek ik of ik nog op het juiste spoor ben.

En zo bereiken wij het Doel dat ons met elkaar verbindt, in plaats van elkaar alleen maar te verdragen, verbinden wij ons tot één geheel! Hierover staat geschreven: “Een man en een vrouw en de Shechina (de Goddelijke Aanwezigheid) tussen hen”.

Wij beginnen met elkaar om te gaan via de Schepper, omdat wij niet alleen zijn: Hij is altijd tussen ons. Daardoor zie ik mijn vrouw door het prisma van de Schepper, ik zie namelijk beiden, de Schepper en haar. Op dezelfde wijze ziet zij de Schepper en mij.

Als wij de derde factor er niet bij betrekken, zullen we geen driehoek (man, vrouw en het Doel) kunnen bouwen en zullen we evenmin met elkaar kunnen leven. Op het animale niveau is het mogelijk, maar op het ‘sprekende niveau’ is het onmogelijk.

Ik zal de Schepper niet kunnen herkennen, als ik naar mijn man of vrouw niet door dit prisma kijk.

In oorsprong waren wij delen van één gezamenlijke ziel: Adam en Eva. Nu moeten wij deze ‘structuur’ weer tot leven brengen, hoewel de slang (ons enorm grote ego) ons heeft gescheiden. We moeten deze ‘slang’ corrigeren en de Goddelijke Aanwezigheid tussen ons onthullen.

Vraag: Dus het heeft geen zin om te wachten op de ‘prins op het witte paard’? Moeten we op zoek gaan naar de Schepper?

Antwoord: De Schepper staat bovenaan! Later is het belangrijk om je te richten op degene met wie, in jouw ogen, de vervulling met Hem gerealiseerd kan worden.

From a Lecture “About Femininity” 12/14/10

Filed under: Collectieve Ziel, Huwelijk, Lezing, Vrouwen - Geen reacties→

De Schepper is Eén, Uniek, één Kracht. Zoals er geschreven staat: “Er is geen ander dan Hij”. “Ik heb mijn HaVaYah niet veranderd”, of “Het Licht is in absolute rust”. Het gaat allemaal over één essentie.

Onze realiteit kan alleen bestaan, als we gescheiden zijn van de Ene en ons buiten Hem bevinden. Maar in werkelijkheid bestaat er niets dan de Ene. Altijd doet zich de vraag voor: “Als er geen ander is dan Hij, wie zijn wij dan?” Maar eigenlijk bestaan wij niet. Onze hele werkelijkheid bestaat in onze verbeelding, totdat wij terugkeren naar de Ene: één verlangen en één Licht, zoals er geschreven staat: “Hij en Zijn Naam zijn Eén”.

Dan verdwijnt alles, behalve de Ene. Het hele proces waar wij doorheen lijken te gaan, buiten de Ene, bestaat alleen in onze verdorven waarneming, afgescheiden van de ware realiteit, in verborgenheid, in een verstoorde perceptie. Dit moeten wij corrigeren: van onze bedrieglijke zienswijze, waarin er twee zijn, moeten wij ons naar de waarheid keren, waarin er alleen maar Eén is.

Deze Ene is het enige wat bestaat en regeert. Wij moeten begrijpen, dat de wereld die wij zien, waarin veel verschillende schepselen bestaan, als een droom is, een optische illusie. Alsof wij onze blik niet kunnen focussen en daardoor de juiste gedachte en het juiste gevoel niet kunnen vinden. Het is alsof wij in de mist verdwaald zijn, in verwarring, en daardoor voelen wij de wereld op deze manier.

Hoe kunnen wij nu terugkeren naar de waarheid, waarover in de wijsheid van Kabbalah gesproken wordt, de “Wijsheid van de Waarheid” genoemd, namelijk de methode die ons naar de waarheid leidt? Hoe kunnen wij terugkeren naar de ware, volledige en correcte waarneming? Waarom zijn we met zo velen en bevinden wij ons in deze bedrieglijke, verwarde staat en keren wij dan terug naar de waarheid: naar de Ene?

Kabbalisten schrijven, dat wij van imperfectie naar perfectie gaan en dat wij zo de Ene bereiken. Dank zij dit gegeven wordt de Ene onthuld en verschijnt er een andere werkelijkheid.

Nu is het nog onmogelijk om het uiteindelijke Doel te herkennen en te beseffen hoe verheven het is. Maar wij proberen ons toch enigszins het verschil voor te stellen tussen ieders privé verlangen en gedachte en het verlangen en de gedachte die verbonden zijn met het concept “Eén” en eraan toegewijd zijn.

De eenheid die wij, dankzij onze verbinding bereiken, is niet een simpele combinatie van de krachten van veel mensen die samenkomen. Het is een toenemende kracht, niet in kwantiteit en zelfs niet in kwaliteit. Hier werkt de wet van gelijkvormigheid. Als wij ons met elkaar verbinden, omdat wij geven willen bereiken, boven onze huidige natuur willen uitstijgen, bereiken wij – volgens de wet van gelijkheidvormigheid – het concept Eén, dat gelijk is aan de Schepper.

Als wij ons zomaar met elkaar verbinden, worden we een gewone groep, zoals een groep voetbalfans of soldaten in het leger, die het totaal van de krachten van alle leden krijgen. Maar hier gaat het juist niet over de som van de individuele krachten. Niemand komt hier met de bedoeling om zijn eigen kracht, ego, verstand en verlangen te verbinden met de eigenschappen, verlangens, krachten en hersenen van anderen.

Een ieder stijgt juist boven zijn denken en voelen uit en zo verbinden zij hun verlangen om boven de rede uit te stijgen, boven zichzelf. Dan zijn zij opgenomen in het concept van “Eén”, “de Schepper” genaamd en verkrijgen zij één verstand en één gevoel. Dit ene verstand en verlangen begint hen te besturen.

Daarom hebben alle wijzen en Kabbalisten één verlangen en één gedachte, hoewel het lijkt alsof zij verschillende meningen naar buiten brengen en zelfs redetwisten (zoals het Huis van Hillel en het Huis van Shammai). Maar zij debatteren alleen om het concept “Eén” te verhelderen, om te zien hoe ieder mens het vanuit zijn gezichtspunt voelt, daarna stijgt hij er bovenuit en ontdekt hij deze Ene.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 2/20/2012, Writings of Baal HaSulam

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Eenwording met de Schepper, Groepswerk, Innerlijk Werk, Waarneming - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Vraag: Eind februari gaan wij weer naar de Arava woestijn. Hoe kunnen we ervoor zorgen, dat wij niet kwijtraken wat wij de eerste keer al hebben bereikt?

Antwoord: Deze cyclus is anders dan de vorige. Je zult merken dat de eerste keer alles heel plotseling gebeurde, zoals bij een naïef, ongecompliceerd kind. Toen hadden we succes, maar nu is succes alleen mogelijk na heel veel problemen, veel meer nadenken en allerlei wisselingen.

Elke keer wordt het verlangen namelijk listiger en biedt het meer weerstand. Het maakt niet uit hoe hoog je stijgt, je kwade neiging stijgt boven je uit. Daarom kunnen wij niet iets herhalen wat al eerder gebeurd is.

Het belangrijkste hierin is, dat je er volledig bij betrokken ben, dat je je voorbereidt en begrijpt dat we ons met elkaar moeten verbinden en dat er geen andere keus is. Anders heeft het geen enkele zin om hieraan te beginnen. Het is niet nodig om naar de woestijn te gaan, als we geen werkelijk verlangen met ons meebrengen. Dit verlangen laat zich zien in een gebroken hart.

In de woestijn kan alleen degene overwinnen en overleven, die werkelijk vasthoudt aan het pad. Enerzijds is er niets meer van hem over, anderzijds heeft hij het einde van het koord in handen. Dit koord is de eenheid met de vrienden. Tenslotte verlaten we de woestijn niet, maar de woestijn verandert in het land Israel, vloeiende van melk en honing. Als wij één worden, zullen wij alle spirituele overvloed ‘ter plekke’ ontvangen. Dan zal de woestijn, die zich tussen ons in bevindt, veranderen in het Beloofde Land, in de intentie, het diepe verlangen naar de Schepper. Daarin zullen wij Hem vinden.

From the 2^nd part of the Daily Kabbalah Lesson 2/3/12, The Zohar

Filed under: Congressen, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk, Zohar - Geen reacties→

Vraag: Veel mensen gaan akkoord met het unieke van de Schepper, met het determinisme, het bestaan van een levensscript, toch laten ze ook hun lot “lezen” door de esoterie, waarzeggers enzovoort. Ze willen het script niet gebruiken, maar zich eraan aanpassen….

Antwoord: Waar het hier om gaat is, dat zij door al deze informatie niet de behoefte voelen om vragen te stellen over de onderliggende oorzaak. In het algemeen gesproken hebben we de verheven wetenschap, die verbonden is met de perceptie van de werkelijkheid, de filosofie over het wereldbeeld, al lang geleden achter ons gelaten. Tegenwoordig worden de Nobelprijzen toegekend aan ontdekkingen die uitsluitend gebaseerd zijn op technische, praktische en winstgevende ontdekkingen. Op deze manier bevindt ook de wetenschap zich in een crisissituatie: er zijn nu decennia lang geen fundamentele principes ontdekt, die in de natuur zijn vastgelegd.

Mensen hebben andere behoeften, ze voelen zich niet aangetrokken tot verheven zaken. Voorheen probeerde een onderzoeker om bij de essentie van de dingen te komen, om het waarom te ontdekken en niet het hoe. Hij was niet tevreden met de beschrijving van een formule van een nieuw waargenomen verschijnsel, maar hij zocht naar de logica ervan, naar het patroon. Waar komt het vandaan? Waar gaat het naartoe? En zo kon hij bij de verheven factor komen: wat is de reden dat het op deze bijzondere wijze is geschapen? Waarom heeft de natuur het nu juist zo geregeld? Deze vraag zouden we altijd moeten stellen, maar helaas is daar op het ogenblik geen belangstelling voor.

Vraag: Daarom luisteren ze niet naar ons. Hoe kunnen we daar verandering in brengen?

Antwoord: Je kunt het niet veranderen. Als mensen alleen maar op zoek zijn naar meer gemak en comfort in hun leven, maken ze zich geen zorgen over de rest. In het algemeen gesproken: wie interesseert zich nu nog voor wetenschap? Op het ogenblik is een goede wetenschapper iemand, die ons van superieure kracht en wapens kan voorzien. We voelen ons totaal niet aangetrokken tot het leren begrijpen van de innerlijke essentie van de dingen. Daaruit komt de hele crisis voort, en dus is er niemand tot wie we ons kunnen wenden.

De laatste tijd beginnen mensen zich echter slecht te voelen door deze crisis. Geen enkele tak van wetenschap zal hen nog kunnen helpen. Vooruitlopend op de ineenstorting, moet een mens uitzoeken wie hem neerslaat en waarom. Er is geen andere keuze, het zal nodig zijn om daar achter te komen, omdat er nergens een plek is om naartoe te vluchten.Voorheen konden we nog wat schietgaten vinden: “Laten we ons leven veilig stellen, een steviger huis bouwen met verwarming en airconditioning, laten we ervoor zorgen dat de voedselvoorziening niet afhankelijk is van de weersomstandigheden, laten we de schatten van de aarde opgraven …” We vluchtten voor de moeilijkheden met behulp van de technologie.

Aristoteles en Plato waarschuwden hier al voor in hun tijd. Ze wilden de wetenschappelijke kennis niet onder de massa verspreiden, omdat ze wisten, dat mensen deze wetenschap dan zouden gaan gebruiken voor persoonlijk gewin. Waarom zou je een pad bekend maken dat hen een paar duizend jaar later bij een impasse zou brengen? Je kunt hen beter meteen laten voelen dat ze in de problemen zitten en voortsnellen naar het doel van de schepping.

De oude Griekse filosofen kenden de wetenschap van Kabbalah, het is dus geen toeval dat ze tegen het openbaar maken van wetenschappelijke kennis waren. Tenslotte gebruikt de mensheid deze kennis alleen om het leed – dat met opzet door de Schepper wordt gestuurd om ons naar het doel van de schepping te leiden – te verzachten. We bluffen en we zijn trots op onze prestaties, terwijl we eigenlijk alleen maar bezig zijn met een nooit eindigende wedloop, die ons allen naar deze crisis heeft gebracht. En toch was het mogelijk geweest om dit, tweeduizend jaar geleden al, te overwinnen.

Pas nu, tegen het einde van de race, gaan mensen eindelijk vragen stellen: “Waar komen al die rampen vandaan? Wat betekenen ze? Wanneer houdt het op? Wat moeten we doen? “Een mens is niet in staat om lijden zomaar te verdragen, hij gaat op zoek. Dat het nu is vastgelopen is al duidelijk en nu – nu er geen hoop meer is – moet de mensheid de oorzaak van de problemen vaststellen.

Maar de machthebbers willen de hele waarheid, over wat er gebeurt, niet bekend maken. Als dat zou gebeuren, zouden degenen die rijk zijn en macht hebben moeten delen en de menselijke samenleving moeten reorganiseren, volgens het principe: voor elkaar zorg dragen. Dit onderwerp is nog steeds taboe, niemand spreekt erover, en daarom is er geen oplossing voor de crisis.

Maar vroeg of laat zal het lijden het ijs doen smelten en zal men de confrontatie met deze problemen moeten aangaan. En dan, door op zoek te gaan naar de oorzaken van de problemen en naar wegen om eruit te komen, zal de mensheid de Schepper gaan ontdekken. Wij doen dit kunstmatig, door samen te komen in een groep en de noodzakelijke voorwaarden te scheppen volgens de Kabbalistische methode. Ook wij worden onder druk gezet door tegenslagen, maar daar bovenuit voegen wij onze eigen inspanningen toe, zodat wij verder komen op het pad naar het doel. Op deze manier gebruiken we de positieve kracht, die ons in een versnelling brengt, terwijl anderen in een versnelling komen doordat ze door porren en schoppen vooruit geduwd worden.

From the 4^th part of the Daily Kabbalah Lesson 12/22/11, Baal HaSulam, “The Freedom”

Filed under: Crisis, Dagelijkse Kabbalah Lessen, Filosofie, Vrije Wil - Geen reacties→

Niemand komt uit zichzelf bij een groep Kabbalisten, omdat hij er behoefte aan zou hebben of op zoek is naar vrienden. Als iemand gezelschap nodig heeft, gaat hij op zoek naar een café of een club, maar niet naar een groep, waar mensen de wijsheid van Kabbalah bestuderen.

Een mens komt tot een dergelijke groep vanuit een innerlijk verlangen. Dit verlangen is wakker gemaakt in het hart en zorgt ervoor, dat iemand intuïtief voelt, dat hij hier het antwoord kan vinden voor de innerlijke roep. Hij voelt dat er hier iets bijzonders is, hoewel hij niet precies weet wat, maar zo voelt hij het onbewust.

Zo hij komt naar deze plek, wanneer hij voelt dat het op de een of andere manier verbonden is met zijn innerlijke verlangen. Hij weet niet waarom hij komt, hij wordt er door Boven naartoe geleid. Zoals er geschreven staat: “de Schepper legt iemands hand op de goede bestemming en zegt hem: Neem!.”

Als hij echter een poos studeert en door verschillende staten heengaat (dat kan maanden in beslag nemen en zelfs jaren), begrijpt hij tenslotte, dat hij niet de kracht heeft om alleen verder te gaan, maar dat het alleen mogelijk is als hij zich verbindt met dezelfde verlangens die zich in anderen bevinden.

Vanaf dat moment gaat hij op zoek naar een groep, hij begrijpt namelijk beter, dat hij het gewenste doel niet alleen kan bereiken, dat hij daarvoor anderen nodig heeft. Hij voelt dat hij een groep nodig heeft, liefde van vrienden. Daarom begint hij een speciale band op te bouwen met anderen, die ook studeren, zodat zij samen een groep kunnen gaan vormen.

Tot die tijd is het geen groep, maar gewoon een aantal mensen die bij elkaar zitten … als je je verbinding met degenen die samen met jou studeren niet voelt, en je niet begrijpt dat je zonder hen het Doel niet kunt bereiken, spreek je niet over vrienden en heb je geen groep. Je moet deze connecties opbouwen, als je resultaat wilt bereiken.

Dit moet allemaal duidelijk gaan worden, dus het kost veel tijd. Er zijn mensen die 20 jaar lang studeren en luisteren en het er zelfs over hebben, maar zij hebben het innerlijke verlangen nog niet, het begrip vanuit het hart, dat er een verbinding moet zijn met de anderen, omdat je anders niet in staat zult zijn om jezelf te vervullen. Ze hebben dit innerlijke besluit niet. Het Doel en de groep zijn niet met elkaar verbonden.

From the 1^st part of the Daily Kabbalah Lesson 12/20/11, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Groepswerk, Innerlijk Werk - Geen reacties→

Filed under: video - Geen reacties→

Vraag: Hoe kan ik voorkomen dat ik aan het einde van elke dag vergeet, dat alles van de Schepper komt?

Antwoord: Allereerst kun je dit besef alleen bereiken door je in te spannen: op eigen kracht en met de hulp van de groep, door toepasselijke citaten te lezen en jezelf er steeds aan te herinneren.

Dan komen de werkelijke veranderingen, die door het Licht dat Corrigeert tot stand komen. Een mens komt dan in een stabiele staat en realiseert zich, dat alles door Boven geleid wordt: de Schepper is de Eerste en Hij is de Laatste, terwijl de mens zich in het midden bevindt en uitsluitend het begin met het einde verbindt.

From the 1st part of the Daily Kabbalah Lesson 10/23/2011, Writings of Rabash

Filed under: Dagelijkse Kabbalah Lessen, Innerlijk Werk - Geen reacties→

De mate waarin we de Schepper bereiken is afhankelijk van hoezeer we hem eren en hoe belangrijk Hij voor ons is. Wat betekent ‘Hem’? De universele eigenschap van liefdevol geven.

From the 6th lesson at the Toronto Convention 9/18/11

Filed under: Congressen, Innerlijk Werk - Geen reacties→